Gezondheid
alle pijlers
Te snelle werking van de schildklier
zaterdag 24 oktober 2009 om 17:48
Graag wil ik ervaring uitwisselen met mensen die ook last hebben van een te snel werkende schildklier. Na een bloedonderzoek is gebleken dat de waarde van mijn schildklier 50% te hoog is. Heb als klachten, hartkloppingen, vermoeidheid, watten in mijn hoofd,soms slecht kunnen concentreren. Ik dacht dat ik oververmoeid was, maar nu blijkt het dit te zijn. Heb er wat over gelezen op internet maar kom niet veel verder. Moet begin december naar de internist. Heb nu propranolol gekregen voor die hartkloppingen. Houd helemaal niet van medicijnen. Zou liever iets gebruiken uit het alternatieve circuit, maar heb wel gelezen dat je niet zelf moet gaan dokteren in dit geval. Wie heeft dus ook last van zijn schildklier (gehad) en welke behandeling onderga je of heb je ondergaan.
Groetjes sneeuwkonijn
Groetjes sneeuwkonijn
zaterdag 24 oktober 2009 om 19:01
hallo Sneeuwkonijn.
ook ik had last van een te snelle schildklier.
te hoge hartslag, zeer onrustig, opvliegend, onredelijk (hoort bij dat opvliegend zijn he )
en uiteraard kilo's afvallen, dat was wel een voordeeltje.
ik ben ervoor naar Utrecht geweest en heb na een paar onderzoeken een radioactive pil gekregen.
was opzich wel grappig, ik werd "opgesloten" in een kamer met TV, telefoon, radio enz en moest daar een dag en nacht blijven.
goed voor mn sociale contacten, heb werkelijk uren aan de lijn gezeten
de volgende dag werden ik en al mn spullen gescand of ik niet teveel meer "uitstraalde", vervolgens mocht ik naar huis.
ik had 2 kansen, of het bleef goed, of de radioactiviteit zou nog even iets doorwerken en dan was er kans dat mn klier wat te langzaam werd.
en dat is hij dus ook geworden, nu slik ik dus elke dag 1 pil daarvoor.
dat had ik ook moeten doen als ik niet naar Utrecht was geweest, maar dan 1 om hem af te remmen.
dus lood om oud ijzer vind ik, aan medicijnen ontkom je niet.
oja, al die verdwenen kilo's zitten er gewoon weer aan
ergens wel logisch want mn eetgewoontes waren natuurlijk niet veranderd
ook ik had last van een te snelle schildklier.
te hoge hartslag, zeer onrustig, opvliegend, onredelijk (hoort bij dat opvliegend zijn he )
en uiteraard kilo's afvallen, dat was wel een voordeeltje.
ik ben ervoor naar Utrecht geweest en heb na een paar onderzoeken een radioactive pil gekregen.
was opzich wel grappig, ik werd "opgesloten" in een kamer met TV, telefoon, radio enz en moest daar een dag en nacht blijven.
goed voor mn sociale contacten, heb werkelijk uren aan de lijn gezeten
de volgende dag werden ik en al mn spullen gescand of ik niet teveel meer "uitstraalde", vervolgens mocht ik naar huis.
ik had 2 kansen, of het bleef goed, of de radioactiviteit zou nog even iets doorwerken en dan was er kans dat mn klier wat te langzaam werd.
en dat is hij dus ook geworden, nu slik ik dus elke dag 1 pil daarvoor.
dat had ik ook moeten doen als ik niet naar Utrecht was geweest, maar dan 1 om hem af te remmen.
dus lood om oud ijzer vind ik, aan medicijnen ontkom je niet.
oja, al die verdwenen kilo's zitten er gewoon weer aan
ergens wel logisch want mn eetgewoontes waren natuurlijk niet veranderd
zaterdag 24 oktober 2009 om 20:46
Beste Sneeuwkonijn,
Helaas heb ik ook een hele tijd een te snel werkende schildklier gehad ( Graves vorm ) Ik heb heel lang verschillende medicijnen geslikt. Een om de schildklier werking te laten stilleggen en een ander medicijn om het kunstmatig te laten werken.Op een gegeven moment kreeg ik ook de keus om een jodiumslok ( radioactieve pil) te nemen. Ik had al best veel op internet gelezen dat bepaalde voedingsmiddelen je schildklier kunnen versnellen ( nepsuikers, margarine, E-nummers, aspartaam etc..) Heb bij de arts toen 6 maanden gevraagd om mijn schildklier op natuurlijke wijze af te remmen. Ze hadden er niet veel vertrouwen in,maar het heeft mij dus geholpen. Ben nu al sinds bijna twee jaar medicatie vrij! Ik zeg absoluut niet dat het de oplossing is , ben geen Jomanda, maar bij mij heeft het dus wel geholpen. Misschien iets om eens naar te kijken. Verder heel veel succes op dit moment. Ik weet nog dat ik dacht dat ik gek aan het worden was, was zo onredelijk! Had ook heel veel last van beven en haaruitval.
Sterkte!
Helaas heb ik ook een hele tijd een te snel werkende schildklier gehad ( Graves vorm ) Ik heb heel lang verschillende medicijnen geslikt. Een om de schildklier werking te laten stilleggen en een ander medicijn om het kunstmatig te laten werken.Op een gegeven moment kreeg ik ook de keus om een jodiumslok ( radioactieve pil) te nemen. Ik had al best veel op internet gelezen dat bepaalde voedingsmiddelen je schildklier kunnen versnellen ( nepsuikers, margarine, E-nummers, aspartaam etc..) Heb bij de arts toen 6 maanden gevraagd om mijn schildklier op natuurlijke wijze af te remmen. Ze hadden er niet veel vertrouwen in,maar het heeft mij dus geholpen. Ben nu al sinds bijna twee jaar medicatie vrij! Ik zeg absoluut niet dat het de oplossing is , ben geen Jomanda, maar bij mij heeft het dus wel geholpen. Misschien iets om eens naar te kijken. Verder heel veel succes op dit moment. Ik weet nog dat ik dacht dat ik gek aan het worden was, was zo onredelijk! Had ook heel veel last van beven en haaruitval.
Sterkte!
zaterdag 24 oktober 2009 om 22:11
Hallo,
dank je voor jullie reacties. Ik merk dat ik er een beetje zenuwachtig van loop. Ik heb nu die propranolol, maar las op internet dat dit enkel een middel is om mijn hartslag te verlagen. Slaat af en toe redelijk op hol.
Zijn jullie inmiddels klachtenvrij? Ik ben benieuwd naar de behandelmethode welke de internist t.z.t. zal voorstellen. Als ik het goed lees op internet, zal deze aandoening niet van zelf overgaan. Ik ben zo'n type wat zelf graag alles onder controle houdt, en dat lukt in dit geval niet. De klachten die ik heb zijn vrij uiteenlopend en komen in een aantal gevallen overeen met de klachten die ik vorig jaar had toen ik "burn out" was verklaard. Omdat ik nog niet de uitslag van de bloedtest had, was ik op mijn hoede. Dacht eerst nog een terugval te hebben. Ben nu wel blij dat ik weet wat de oorzaak is van mijn mankementen. Hoop echter dat ze iets minder worden, want ik ben niet helemaal mezelf.
Groet,
dank je voor jullie reacties. Ik merk dat ik er een beetje zenuwachtig van loop. Ik heb nu die propranolol, maar las op internet dat dit enkel een middel is om mijn hartslag te verlagen. Slaat af en toe redelijk op hol.
Zijn jullie inmiddels klachtenvrij? Ik ben benieuwd naar de behandelmethode welke de internist t.z.t. zal voorstellen. Als ik het goed lees op internet, zal deze aandoening niet van zelf overgaan. Ik ben zo'n type wat zelf graag alles onder controle houdt, en dat lukt in dit geval niet. De klachten die ik heb zijn vrij uiteenlopend en komen in een aantal gevallen overeen met de klachten die ik vorig jaar had toen ik "burn out" was verklaard. Omdat ik nog niet de uitslag van de bloedtest had, was ik op mijn hoede. Dacht eerst nog een terugval te hebben. Ben nu wel blij dat ik weet wat de oorzaak is van mijn mankementen. Hoop echter dat ze iets minder worden, want ik ben niet helemaal mezelf.
Groet,
zondag 25 oktober 2009 om 01:40
hallo
klopt, het heet niets voor niets een "klier", je bent echt jezelf niet.
hoe mn man het toen met me heeft uitgehouden weet ik nog steeds niet
toen ik het kreeg hadden we nog geen internet, dus ik heb er verder ook niet naar gezocht.
ik ben puur op de dokters afgegaan in die tijd.
ik weet niet hoe een burn out voelt, dus ik zou ook niet kunnen zeggen of het daarop leek, hoe ik was.
wat ik me dus nog heel goed voor de geest kan halen is de onrust, ik had werkelijk geen rust in mn lijf.
5 minuten stil zitten? no way.
met de medicijnen die ik nu slik moet ik elk half jaar bloed laten prikken om te kijken of het veranderd, zodat eventueel de medicijnen aangepast kunnen worden.
verder merk ik er weinig van.
Avaeyebrow: fijn dat je het zelf onder controle heb gekregen.
dat is absoluut het proberen waard als je het zelf in de hand wilt proberen te houden.
ik heb geen idee of het voor elke soort versnelde schildklier zal werken, ik heb namelijk geen idee hoeveel soorten er zijn.
en ik denk dat het er ook wel aan ligt in welke mate je het hebt.
maar geen medicijnen hoeven te slikken is sowieso altijd beter
klopt, het heet niets voor niets een "klier", je bent echt jezelf niet.
hoe mn man het toen met me heeft uitgehouden weet ik nog steeds niet
toen ik het kreeg hadden we nog geen internet, dus ik heb er verder ook niet naar gezocht.
ik ben puur op de dokters afgegaan in die tijd.
ik weet niet hoe een burn out voelt, dus ik zou ook niet kunnen zeggen of het daarop leek, hoe ik was.
wat ik me dus nog heel goed voor de geest kan halen is de onrust, ik had werkelijk geen rust in mn lijf.
5 minuten stil zitten? no way.
met de medicijnen die ik nu slik moet ik elk half jaar bloed laten prikken om te kijken of het veranderd, zodat eventueel de medicijnen aangepast kunnen worden.
verder merk ik er weinig van.
Avaeyebrow: fijn dat je het zelf onder controle heb gekregen.
dat is absoluut het proberen waard als je het zelf in de hand wilt proberen te houden.
ik heb geen idee of het voor elke soort versnelde schildklier zal werken, ik heb namelijk geen idee hoeveel soorten er zijn.
en ik denk dat het er ook wel aan ligt in welke mate je het hebt.
maar geen medicijnen hoeven te slikken is sowieso altijd beter
zondag 25 oktober 2009 om 11:03
Hallo Lilith,
Ik ben idd ook niet zo'n gezellige partner voor mijn vriend. Hij is gelukkig erg geduldig.
Weet je wat ik zo raar vind? Dat ik nu enkel dat middel heb gekregen om de hartkloppingen te verminderen.Niets om de snelle werking van de schildklier tegen te gaan. Afijn, ik zal blij zijn als ik onder behandeling kom te staan van de internist. Dan hoop ik meer te weten. Nu beetje onzekerheid en daar kan ik slecht mee dealen. Misschien bel ik morgen de huisarts en kan hij proberen sneller een afspraak te regelen in het ziekenhuis. Word er een beetje somber van geloof ik. Omdat ik er te weinig vanaf weet.
Hoe lang is het bij jou geleden dat je die behandeling bent ondergaan. Vervelend dat je nog steeds medicijnen moet slikken.
Voel je je nu helemaal in orde?
groet,
Sneeuwkonijn
Ik ben idd ook niet zo'n gezellige partner voor mijn vriend. Hij is gelukkig erg geduldig.
Weet je wat ik zo raar vind? Dat ik nu enkel dat middel heb gekregen om de hartkloppingen te verminderen.Niets om de snelle werking van de schildklier tegen te gaan. Afijn, ik zal blij zijn als ik onder behandeling kom te staan van de internist. Dan hoop ik meer te weten. Nu beetje onzekerheid en daar kan ik slecht mee dealen. Misschien bel ik morgen de huisarts en kan hij proberen sneller een afspraak te regelen in het ziekenhuis. Word er een beetje somber van geloof ik. Omdat ik er te weinig vanaf weet.
Hoe lang is het bij jou geleden dat je die behandeling bent ondergaan. Vervelend dat je nog steeds medicijnen moet slikken.
Voel je je nu helemaal in orde?
groet,
Sneeuwkonijn
dinsdag 27 oktober 2009 om 11:18
hoi hoi
ik had ook een te snel werkende schildklier maar hij werkte niet alleen te snel hij was ook nog 4x groter als normaal, bij mij hebben ze dan ook gezegt dat ik de ziekte van Graves heb.
ik weet eigenlijk niet zo goed meer dat ik ook die zelfde klachten had ik was toen pas 12 ongeveer.
ik werd behandelt met strumazol en tyrax, waar van ik 's nachts helemaal van ging hallucineren.
en een nacht in het ziekenhuis moest worden opgenomen.
tot de pillen eindelijk zijn aangeslagen en de schildklier zelf wel ging verkleinen, maar de werking ervan niet mee wilde.
ik was toen onder behandeling van de kinderarts want ik was pas 12 tot ongeveer me 16e toen had mijn vader telefoon gekregen van de kinderarts, mijn vader vertelde mij dat ik niet meer naar de kinderarts kon gaan want ik werd te oud dus ik moest verder behandelt worden bij de internist, zo gezegt zo gedaan, ik ging met vader en moeder naar de internist.
van hem kreeg ik meteen te horen we gaan je schildklier verwijderen (onder tussen wist mijn vader hier vanaf maar had mij niks gezegt) ik kon meteen de keuze maken of nuclaire slok of een kleine operatie ik had geen idee van wat niet wat wel dus heb me de voordelen en na delen laten uitleggen, nou het nadeel van de kleine schildklier operatie is natuurlijk een litteken onder in de hals en ik was 16 dus daar mee zou ik dan mijn hele leven mee door moeten lopen, het andere nadeel was dat de stembanden konden beschadigd raken, dat zag ik ook niet zo zitten.
het voordeel van de nuclaire slok was dat die vanzelf verbrande door de hoeveelheid jodium wat daar in zit.
dus geen snee geen operatie gewoon lekker thuis zijn,
het nadeel ervan was dat je 2 weken bij niemand in de buurt mag komen in 2 meter afstand.
Ik wist gewoon nog steeds niet te kiezen, en me ouders hebben me een beetje geholpen en is dus de nuclaire slok geworden, wat ook heel grappig was want ik was pas de 2de onder de 20 jaar wat in dat ziekenhuis de nuclaire slok kreeg.
maar dat 2 weken bij niemand in de buurt komen ging niet zo soepel tot op een moment ik toch voor anderhalve week naar opa en oma moest dat vond ik ook helemaal niet erg, want het zou voor opa en oma niet zo schadelijk zijn als voor mam en pap en broer.
Ik ben nou onderhand 18 en leef al 2 jaar zonder schildklier en het gaat prima ik neem nou gewoon elke morgen mijn hormonen in en die tabletjes zijn zo klein die slik je gewoon af ook zonder water, en eigenlijk ook net zo groot als de pil en de pil slik je eigenlijk ook zo af.
er is dus echt prima mee te leven!
ik heb nou ook helemaal nergens last van ik leef gewoon als een mens met schildklier
ik wil je toch geen veel succes wensen en hopen dat ze jou schildklier wel beter kunnen maken!
Groetjesss
ik had ook een te snel werkende schildklier maar hij werkte niet alleen te snel hij was ook nog 4x groter als normaal, bij mij hebben ze dan ook gezegt dat ik de ziekte van Graves heb.
ik weet eigenlijk niet zo goed meer dat ik ook die zelfde klachten had ik was toen pas 12 ongeveer.
ik werd behandelt met strumazol en tyrax, waar van ik 's nachts helemaal van ging hallucineren.
en een nacht in het ziekenhuis moest worden opgenomen.
tot de pillen eindelijk zijn aangeslagen en de schildklier zelf wel ging verkleinen, maar de werking ervan niet mee wilde.
ik was toen onder behandeling van de kinderarts want ik was pas 12 tot ongeveer me 16e toen had mijn vader telefoon gekregen van de kinderarts, mijn vader vertelde mij dat ik niet meer naar de kinderarts kon gaan want ik werd te oud dus ik moest verder behandelt worden bij de internist, zo gezegt zo gedaan, ik ging met vader en moeder naar de internist.
van hem kreeg ik meteen te horen we gaan je schildklier verwijderen (onder tussen wist mijn vader hier vanaf maar had mij niks gezegt) ik kon meteen de keuze maken of nuclaire slok of een kleine operatie ik had geen idee van wat niet wat wel dus heb me de voordelen en na delen laten uitleggen, nou het nadeel van de kleine schildklier operatie is natuurlijk een litteken onder in de hals en ik was 16 dus daar mee zou ik dan mijn hele leven mee door moeten lopen, het andere nadeel was dat de stembanden konden beschadigd raken, dat zag ik ook niet zo zitten.
het voordeel van de nuclaire slok was dat die vanzelf verbrande door de hoeveelheid jodium wat daar in zit.
dus geen snee geen operatie gewoon lekker thuis zijn,
het nadeel ervan was dat je 2 weken bij niemand in de buurt mag komen in 2 meter afstand.
Ik wist gewoon nog steeds niet te kiezen, en me ouders hebben me een beetje geholpen en is dus de nuclaire slok geworden, wat ook heel grappig was want ik was pas de 2de onder de 20 jaar wat in dat ziekenhuis de nuclaire slok kreeg.
maar dat 2 weken bij niemand in de buurt komen ging niet zo soepel tot op een moment ik toch voor anderhalve week naar opa en oma moest dat vond ik ook helemaal niet erg, want het zou voor opa en oma niet zo schadelijk zijn als voor mam en pap en broer.
Ik ben nou onderhand 18 en leef al 2 jaar zonder schildklier en het gaat prima ik neem nou gewoon elke morgen mijn hormonen in en die tabletjes zijn zo klein die slik je gewoon af ook zonder water, en eigenlijk ook net zo groot als de pil en de pil slik je eigenlijk ook zo af.
er is dus echt prima mee te leven!
ik heb nou ook helemaal nergens last van ik leef gewoon als een mens met schildklier
ik wil je toch geen veel succes wensen en hopen dat ze jou schildklier wel beter kunnen maken!
Groetjesss
woensdag 28 oktober 2009 om 08:05
woensdag 28 oktober 2009 om 09:39
Mijn schildklier was ook te snel. Ik kreeg eerst strumazol en thyrax, maar bleek allergisch voor de strumazol. Dat is vervangen dooriets met een heel lange naam, ptu fzo afgekort?
Na ruim twee jaar met deze medicijnen heb ik ook een 'slok' met radio-atief jodium gekregen. Moest wel, was mij verteld, omdat van de ptu je bloedlichaampjes aangetast worden en het beter is om de medicijnen niet te lang te gebruiken.
De slok bleek geoon een pil en ik mocht 10 dagen niet bij mijn kinderen. Bij volwassenen zo min mogelijk, en inderdaad verder dan 2 meter. Dit vanwege het feit dat je radio-activteit uitstraat die anderen weer opnemen. Radio-activiteit is schadelijker voor kinder, omdat zij een kleiner lichaam hebben om het op te slaan en sneller aan een te hoge dosis zitten.
Na de slok bleek mijn schildklier ook te veel jodium te hebben gehad, dus ook voor mij nu een dagelijkse portie Thyrax. Soms heb ik het gevoel niet goed te zitten, dan voel ik dat gejaagde gevoel weer. Maar je kan altijd tussendoor laten prikken. Het vervelende is, dat ik mij het beste voel bij een dosis die zorgt voor te hoge bloedwaarden.
Na ruim twee jaar met deze medicijnen heb ik ook een 'slok' met radio-atief jodium gekregen. Moest wel, was mij verteld, omdat van de ptu je bloedlichaampjes aangetast worden en het beter is om de medicijnen niet te lang te gebruiken.
De slok bleek geoon een pil en ik mocht 10 dagen niet bij mijn kinderen. Bij volwassenen zo min mogelijk, en inderdaad verder dan 2 meter. Dit vanwege het feit dat je radio-activteit uitstraat die anderen weer opnemen. Radio-activiteit is schadelijker voor kinder, omdat zij een kleiner lichaam hebben om het op te slaan en sneller aan een te hoge dosis zitten.
Na de slok bleek mijn schildklier ook te veel jodium te hebben gehad, dus ook voor mij nu een dagelijkse portie Thyrax. Soms heb ik het gevoel niet goed te zitten, dan voel ik dat gejaagde gevoel weer. Maar je kan altijd tussendoor laten prikken. Het vervelende is, dat ik mij het beste voel bij een dosis die zorgt voor te hoge bloedwaarden.
...
woensdag 28 oktober 2009 om 09:46
Hier nog zo'n patient... Mijn moeder had ook een veel te snel werkende schildklier en is daar tot 2x maal toe aan geopereerd (groeide gewoon weer aan) en nu ook al ruim 40 jaar aan de medicijnen. Ik zelf had er nooit zoveel last van dacht ik, totdat de schildklier echt begon te groeien en steeds meer problemen gaf. Ik kreeg het steeds benauwder (drukt op luchtpijp) en had veel moeite met slikken. De andere symptomen nam ik al jaren voor lief, druk, zenuwachtig en opgejaagd het hoorde gewoon bij mij. Maar eind voirg jaar begon ik me steeds rotter te voelen, heel veel hartkloppingen en overslag, ik werd helemaal gek van mezelf. Weer bloed laten prikken, dat gebeurde wel regelmatig maar toen was de waarde van de schildklier nog net aan de goede kant, inmiddels was het foute boel. Met internist besproken wat opties waren en kon toen kiezen uit operatie of slok. Heb in juni dit jaar een slok gekregen en ben inmiddels alweer een keer geprikt, waardes zijn iets beter maar internist was nog niet tevreden. Nu in december weer een meting en dan zien wel verder. Ik voel me zeker wel beter dan een jaar geleden, en de schildklier zelf is bijna 3/4 gesloken dus dat is al prachtig.Overigens ben ik niet van plan om nog een tweede slok te nemen (was wel optie van internist) je krijgt toch enorme troep naar binnen en ik vond het erg onhandig in de praktijk. Heb hier nog een klein kind rondlopen en die moest echt 2 weken op afstand blijven van zijn moeder, erg lastig. Ik ga er gewoon vanuit dat in december zal blijken dat alles weer in orde is. De vraag is alleen of hij dan niet te langzaam zal gaan werken maar dat schijnt dan weer vrij simpel te verhelpen te zijn met medicijnen.
groetjes en sterkte
groetjes en sterkte
