
2e kindje; hoe ging je bevalling? Ervaringen graag!
maandag 29 oktober 2007 om 17:03
Hoi,
ik ben inmiddels 31 weken zwanger van mijn 2e kindje, hartstikke spannend, maar begin me best druk te maken om de bevalling!
Ik heb bij de eerste bevalling eigenlijk een super goede mooie, bijzondere bevalling gehad. 7 uurtjes duurde het en een half uurtje persen. Geen knippen, scheuren etc, gewoon thuis.
Ik ging er eigenlijk vanuit dat een 2e ook zo goed zo gaan (naief misschien) maar hoor nu steeds meer verhalen van mensen waarbij de 2e helemaal niet zo goed ging.
Mijn schrikbeeld is een beetje een supersnelle bevalling, wat je ook vaak hoort, in 1 uurtje bevallen, lijkt me zo heftig!
Ben dus best benieuwd naar verhalen, realiseer me dat er al een topic is over bevallings ervaringen maar ben dus specifiek op zoek naar 2e bevallingen.....en hoe was de tijd er na, heftig of juist minder heftig dan de eerste omdat je het allemaal al een beetje weet?
Bedankt alvast voor de reacties!
ik ben inmiddels 31 weken zwanger van mijn 2e kindje, hartstikke spannend, maar begin me best druk te maken om de bevalling!
Ik heb bij de eerste bevalling eigenlijk een super goede mooie, bijzondere bevalling gehad. 7 uurtjes duurde het en een half uurtje persen. Geen knippen, scheuren etc, gewoon thuis.
Ik ging er eigenlijk vanuit dat een 2e ook zo goed zo gaan (naief misschien) maar hoor nu steeds meer verhalen van mensen waarbij de 2e helemaal niet zo goed ging.
Mijn schrikbeeld is een beetje een supersnelle bevalling, wat je ook vaak hoort, in 1 uurtje bevallen, lijkt me zo heftig!
Ben dus best benieuwd naar verhalen, realiseer me dat er al een topic is over bevallings ervaringen maar ben dus specifiek op zoek naar 2e bevallingen.....en hoe was de tijd er na, heftig of juist minder heftig dan de eerste omdat je het allemaal al een beetje weet?
Bedankt alvast voor de reacties!

maandag 29 oktober 2007 om 18:29
Mijn eerste bevalling duurde 5 uurtjes, 18 minuten persweeen en toen was ze er! Een paar hechtingen en fijn thuis geboren. Ze woog 3540 gram. Nummer twee heb ik 5,5 uur over gedaan, ook thuis. Ook een paar hechtingen maar dat is niet zo vreemd met een negen ponder
Ik moet zeggen dat ik het erg mee vond vallen de tijd na de geboorte, ondanks dat er een peuter rondliep van 2,5 jaar. Idd omdat het je niet vreemd is, je weet wat je kunt verwachten. Gelukkig reageerde onze kleine meid erg goed op haar broertje. Ze vond hem geweldig en wilde overal bij helpen. Niets gemerkt van evt jaloezie oid.
Ik vind het nu pas pittig worden! (Madam is nu bijna 4 en zoonlief 1,5)
Heel veel succes.
Ik moet zeggen dat ik het erg mee vond vallen de tijd na de geboorte, ondanks dat er een peuter rondliep van 2,5 jaar. Idd omdat het je niet vreemd is, je weet wat je kunt verwachten. Gelukkig reageerde onze kleine meid erg goed op haar broertje. Ze vond hem geweldig en wilde overal bij helpen. Niets gemerkt van evt jaloezie oid.
Ik vind het nu pas pittig worden! (Madam is nu bijna 4 en zoonlief 1,5)
Heel veel succes.
maandag 29 oktober 2007 om 18:43

maandag 29 oktober 2007 om 19:05
Dochterlief sliep hier niet door de bevalling heen helaas. Dit omdat er een aantal mensen waren natuurlijk ( vk, kraamhulp, schoonmoeder, schoonzus en zwager, en toevallig mijn vriendin die vrij had genomen om te komen kramen. Zoon was helaas ruim een week te laat...rest vd fam was er omdat schoonma er graag bij wilde zijn maar geen rijbewijs heeft).
Dochter heeft er wel een soort van 'trauma' aan over gehouden omdat ik na een anderhalf uur met de ambulance naar het ziekenhuis moest. Dit ivm een niet loslatende placenta. Dus ik naar beneden, net bevallen nog niet eens lekker gewassen. Twee vreemde ambulance broeders en moeders die op een brancard in de huiskamer word gelegd en weggaat. Papa en babybroertje erachteraan. Voor een kind van 2,5 een zeer heftige ervaring. Gelukkig waren we na ongeveer drie uurtjes weer thuis en kon het genieten beginnen!!
Dochter heeft er wel een soort van 'trauma' aan over gehouden omdat ik na een anderhalf uur met de ambulance naar het ziekenhuis moest. Dit ivm een niet loslatende placenta. Dus ik naar beneden, net bevallen nog niet eens lekker gewassen. Twee vreemde ambulance broeders en moeders die op een brancard in de huiskamer word gelegd en weggaat. Papa en babybroertje erachteraan. Voor een kind van 2,5 een zeer heftige ervaring. Gelukkig waren we na ongeveer drie uurtjes weer thuis en kon het genieten beginnen!!
maandag 29 oktober 2007 om 19:34
Tweede bevalling was supersimpel. Niet geschreeuwd, gehuild, gemopperd, helemaal niks. In 3,5 uur hadden we een zoon. Hij was nogal groot (10 pond en 57 cm) dus de eerste dagen kon ik niet echt lopen. Mijn bekken was nogal ontwricht. Gelukkig kon ik op de 5e dag de trap af...
Wij vonden 'een tweede kind krijgen' minder bijzonder dan de eerste. Bij de eerste word je papa/mama, bij de 2e krijg je er een kindje bij. Wij waren ook veel bezig met de oudste, die nogal gestresst was onder het hele gebeuren.
Het 'schietmijmaarlekikbencompleetvandewereldgevoel' hadden we de tweede keer niet. Het heeft langer geduurd voordat voor mijn 2e zoon hetzelfde voelde als voor de oudste. Wat makkelijker was: huiltjes herkennen. We konden een ikbenmoehuiltje nu meteen onderscheiden van een hongerhuiltje. Ik was nog gehaaider. Niemand mocht hem vasthouden, alleen heel nabije familie en dan 1 iemand per bezoek. t Is geen pop! Vriendinnen die uren bleven hangen kon ik nu makkelijker wegsturen.
Inmiddels is de tweede zes maanden oud. Wat we nooit voor mogelijk hadden gehouden gebeurt nu toch: we willen nog een kindje! Grappig, we hebben altijd geroepen: twee is genoeg! Maar nu we zien hoe onwijs leuk lief en makkelijk onze jongens zijn gaan we over een paar maandjes voor nummer drie. Hopen dat het lukt...
Wij vonden 'een tweede kind krijgen' minder bijzonder dan de eerste. Bij de eerste word je papa/mama, bij de 2e krijg je er een kindje bij. Wij waren ook veel bezig met de oudste, die nogal gestresst was onder het hele gebeuren.
Het 'schietmijmaarlekikbencompleetvandewereldgevoel' hadden we de tweede keer niet. Het heeft langer geduurd voordat voor mijn 2e zoon hetzelfde voelde als voor de oudste. Wat makkelijker was: huiltjes herkennen. We konden een ikbenmoehuiltje nu meteen onderscheiden van een hongerhuiltje. Ik was nog gehaaider. Niemand mocht hem vasthouden, alleen heel nabije familie en dan 1 iemand per bezoek. t Is geen pop! Vriendinnen die uren bleven hangen kon ik nu makkelijker wegsturen.
Inmiddels is de tweede zes maanden oud. Wat we nooit voor mogelijk hadden gehouden gebeurt nu toch: we willen nog een kindje! Grappig, we hebben altijd geroepen: twee is genoeg! Maar nu we zien hoe onwijs leuk lief en makkelijk onze jongens zijn gaan we over een paar maandjes voor nummer drie. Hopen dat het lukt...
maandag 29 oktober 2007 om 19:40
Tweede ging sneller dan de eerste; ipv 27 uur, maar 7 uurtjes! Maar de tijd erna vind ik nu wel heftiger hoor (zoon2 is nu 5 weken oud). Het scheelt wel dat je al veel weet, maar dat is tegelijkertijd ook je valkuil..je wéét dat er krampjes komen, en dus maak je je om dat soort zaken ook drukker (ik althans wel ). Doordat je meer weer, ben je minder onbevangen. Heeft voor en nadelen!
Maar ik vind het dubbel genieten hoor. Omdat ik weet, en ervaren heb hoe mooi en wondelijk een kindje is, geniet ik bewuster van deze babytijd. (hoewel ik wel uitlijk naar weer hele nachten doorslapen)
En oh, als zoon2 af en toe huilt heb ik soms (wanneer erg moe en warrig) de neiging er eten in te stoppen...even terugschakelen naar enkel een melk-dieet!
Maar ik vind het dubbel genieten hoor. Omdat ik weet, en ervaren heb hoe mooi en wondelijk een kindje is, geniet ik bewuster van deze babytijd. (hoewel ik wel uitlijk naar weer hele nachten doorslapen)
En oh, als zoon2 af en toe huilt heb ik soms (wanneer erg moe en warrig) de neiging er eten in te stoppen...even terugschakelen naar enkel een melk-dieet!
maandag 29 oktober 2007 om 20:09
Eerste bevalling: ziekenhuis vanwege meer dan 42 weken zwanger, bevalling van 11 uur, heftig door veel braken en beenweeën. Maar wel een prachtige ervaring.
Tweede bevalling: thuis met 40 weken, duurde 2 uur, heftig door enorm bloedverlies na de bevalling. Ook beenweeën, maar die waren goed te doen. Kennismaking met de oerkracht waar je zo vaak over hoort. Bevalling ging te snel.
Bij de tweede bevalling heeft de oudste (op zolder) overal doorheen geslapen, het was redelijk rustig in huis. Tijdens de bevalling waren alleen mijn man en de vk er bij. De kraamhulp moest nog gebeld worden, zo snel ging het. Wel heeft het weinig gescheeld of ik moest nog naar het ziekenhuis vanwege het enorme bloedverlies. Gelukkig is me dat bespaard gebleven, zeker met een kind wat nog in bed ligt te slapen.
Tweede bevalling: thuis met 40 weken, duurde 2 uur, heftig door enorm bloedverlies na de bevalling. Ook beenweeën, maar die waren goed te doen. Kennismaking met de oerkracht waar je zo vaak over hoort. Bevalling ging te snel.
Bij de tweede bevalling heeft de oudste (op zolder) overal doorheen geslapen, het was redelijk rustig in huis. Tijdens de bevalling waren alleen mijn man en de vk er bij. De kraamhulp moest nog gebeld worden, zo snel ging het. Wel heeft het weinig gescheeld of ik moest nog naar het ziekenhuis vanwege het enorme bloedverlies. Gelukkig is me dat bespaard gebleven, zeker met een kind wat nog in bed ligt te slapen.
maandag 29 oktober 2007 om 20:11
quote:sosofie schreef op 29 oktober 2007 @ 19:34:
Inmiddels is de tweede zes maanden oud. Wat we nooit voor mogelijk hadden gehouden gebeurt nu toch: we willen nog een kindje! Grappig, we hebben altijd geroepen: twee is genoeg! Maar nu we zien hoe onwijs leuk lief en makkelijk onze jongens zijn gaan we over een paar maandjes voor nummer drie. Hopen dat het lukt...Wat herkenbaar. Ik had dat gevoel toen de jongste een maand of 4 was . Nu is ze inmiddels al weer ruim 1,5 jaar en ben ik nog steeds niet zwanger (ook niet geprobeerd). De twijfels voor een derde zijn weer ernstig toegeslagen.
Inmiddels is de tweede zes maanden oud. Wat we nooit voor mogelijk hadden gehouden gebeurt nu toch: we willen nog een kindje! Grappig, we hebben altijd geroepen: twee is genoeg! Maar nu we zien hoe onwijs leuk lief en makkelijk onze jongens zijn gaan we over een paar maandjes voor nummer drie. Hopen dat het lukt...Wat herkenbaar. Ik had dat gevoel toen de jongste een maand of 4 was . Nu is ze inmiddels al weer ruim 1,5 jaar en ben ik nog steeds niet zwanger (ook niet geprobeerd). De twijfels voor een derde zijn weer ernstig toegeslagen.
maandag 29 oktober 2007 om 20:45
grappig dat sosofie voor een derde wil gaan, ik weet nu al dat ik dat ook wil, maar mijn vriend zegt nu al dat hij 2 genoeg vindt, en de 2e is er nog niet eens! Hopelijk draait hij bij.
@Bertje; 2 uur! Das echt snel, heb je dan liever je eerste of je 2e bevalling?
@kinke; grappig dat je de tijd na nr2 juist heftig vindt; je hoort juist vaak dat 'men' dat minder heftig vindt en dat zon kleintje makkelijker meedraait dan nr1!
@sosofie; eerlijk van je dat je zegt dat je de 2e minder bijzonder vond dan de eerste, ik had bij mn dochter ook niet meteen een moeder gevoel, moest heel erg wennen, vond dat wel lastig. Ik vraag me wel af of ik van een 2e net zoveel kan houden als van de 1e! Vast wel, maar het lijkt me wel erg vreemd om 2 kinderen te hebben, dan ben je echt een gezin ipv ik en mijn vriend en kind.......Hoewel ik er wel tegenop zie, vond ik de eerste bevalling, hoe heftig ook, zo bijzonder dat ik dat nu weer hoop!
@Bertje; 2 uur! Das echt snel, heb je dan liever je eerste of je 2e bevalling?
@kinke; grappig dat je de tijd na nr2 juist heftig vindt; je hoort juist vaak dat 'men' dat minder heftig vindt en dat zon kleintje makkelijker meedraait dan nr1!
@sosofie; eerlijk van je dat je zegt dat je de 2e minder bijzonder vond dan de eerste, ik had bij mn dochter ook niet meteen een moeder gevoel, moest heel erg wennen, vond dat wel lastig. Ik vraag me wel af of ik van een 2e net zoveel kan houden als van de 1e! Vast wel, maar het lijkt me wel erg vreemd om 2 kinderen te hebben, dan ben je echt een gezin ipv ik en mijn vriend en kind.......Hoewel ik er wel tegenop zie, vond ik de eerste bevalling, hoe heftig ook, zo bijzonder dat ik dat nu weer hoop!
maandag 29 oktober 2007 om 21:10
Vroeg ik me ook af, Fineline. Maar blijkbaar is het doorgaans toch wel waar: 2e keer sneller en makkelijker dan de 1e keer.
Ik ben 26 weken zwanger van de 2e en vraag me af waar we nr. 1 gaan laten tijdens de bevalling. Bertje schrijft al: Blij dat de gang naar het ziekenhuis me bespaard is gebleven. Maar wat als dat niet zo is? Moet ze toch mee naar het ziekenhuis als de kraamhulp er nog niet is. Vorige keer ben ik 's ochtends om 10.30u bevallen en dan is onze dochter toch al zeker 3 uur wakker en wil graag eten en aandacht. Terwijl ik papa dan ook hard nodig heb, en de opa's en oma's elk een uur verderop wonen en ik die ook niet bij de bevalling wil hebben.
Waarschijnlijk vragen we een bevriend stel uit de buurt om haar op te halen als de bevalling begint.
Ik ben 26 weken zwanger van de 2e en vraag me af waar we nr. 1 gaan laten tijdens de bevalling. Bertje schrijft al: Blij dat de gang naar het ziekenhuis me bespaard is gebleven. Maar wat als dat niet zo is? Moet ze toch mee naar het ziekenhuis als de kraamhulp er nog niet is. Vorige keer ben ik 's ochtends om 10.30u bevallen en dan is onze dochter toch al zeker 3 uur wakker en wil graag eten en aandacht. Terwijl ik papa dan ook hard nodig heb, en de opa's en oma's elk een uur verderop wonen en ik die ook niet bij de bevalling wil hebben.
Waarschijnlijk vragen we een bevriend stel uit de buurt om haar op te halen als de bevalling begint.
maandag 29 oktober 2007 om 21:34
Lekker Darsjhan dat het zo makkelijk ging voor je! Hoop dat het bij mij ook een beetje gelijk wordt als de eerste, In denk ook dat omgeving heel belangrijk is, ik vond thuis bevallen zo heerlijk dat ik me niet echt kan voorstellen dat er mensen zijn die bewust in het ziekenhuis willen bevallen. Vond het zo intiem in mijn eigen bed en was daardoor heel erg ontspannen.
Dokkie, lastig idd. Ik ga mijn moeder vragen om mn dochter op te halen maar hoop eigenlijk dat het s'nachts gebeurd en dat dat niet nodig is, maar je weet natuurlijk nooit hoe het loopt....
Dokkie, lastig idd. Ik ga mijn moeder vragen om mn dochter op te halen maar hoop eigenlijk dat het s'nachts gebeurd en dat dat niet nodig is, maar je weet natuurlijk nooit hoe het loopt....
maandag 29 oktober 2007 om 21:50
Ik heb dus bij de tweede zo'n `stortbevalling' gehad zoals ze dat noemen.
De eerste kwam ook in 7 uurtjes en 3 of 4 pers weeen. Prima te doen vond ik zelf. Een flinke knul van 54 cm en 4160 gram. Dus bij de tweede zou ik snel bellen, zeker als ik weeen had en mijn vliezen zouden breken. Om 16.00 braken mijn vliezen en had ik lichte weeen. Dat had ik de hele dag al wat maar dacht steeds aan vals alarm. Dus ben eerst nog even rustig gaan douchen. Rond 16.20 denk heb ik de vk gebeld en daarna ben ik nog even op het forum geweest hahaha. Toen werd het wel serieus en rond 16.40 uur klokten we om de minuut tot drie minuten weeen die een minuut aanhielden. Weer de vk gebeld. Die was ergens anders bezig en degene die in plaats van haar zou komen had niet begrepen dat er haast achter zat. Ik ben de tijden een beetje kwijt want het ging zo snel maar het kindje ging komen, dat voelde ik, met of zonder vk. Ondertussen heeft vriend nog opvang geregeld voor zoontje die op het kdv zat enz. De vk kwam binnen om 17.18 uur, moest weer naar beneden hollen voor haar koffer, kwam terug en heeft mijn dochter opgevangen. Zij is 17.20 uur geboren.
Eigenlijk heeft mijn bevalling voor mij 3 kwartier geduurd. Ik was wel al voorbereid op een snelle bevalling maar zo snel !!!! Het overkomt je ook maar hoor. Gelukkig had ik het al een keer mee gemaakt. Het wachten op de placenta daarna duurde langer en op de minuut af duurde dat een uur.
Toen ik familie belde en vrienden geloofden ze me ook niet. Ik zag je net nog fietsen, of ik heb je vanmddag nog gesproken......dat waren de reacties.
Wat mij hielp was dat er van te voren was gezegd dat als je bevalt zonder dat de vk in de buurt is het eigenlijk altijd wel goed zit. Dat hield ik in mijn gedachten. En als ze er niet was geweest was het ons ook gelukt hoor !! Onze meid was 51 cm en 3880 gram en wordt al bijna weer 1 jaar !!
De eerste kwam ook in 7 uurtjes en 3 of 4 pers weeen. Prima te doen vond ik zelf. Een flinke knul van 54 cm en 4160 gram. Dus bij de tweede zou ik snel bellen, zeker als ik weeen had en mijn vliezen zouden breken. Om 16.00 braken mijn vliezen en had ik lichte weeen. Dat had ik de hele dag al wat maar dacht steeds aan vals alarm. Dus ben eerst nog even rustig gaan douchen. Rond 16.20 denk heb ik de vk gebeld en daarna ben ik nog even op het forum geweest hahaha. Toen werd het wel serieus en rond 16.40 uur klokten we om de minuut tot drie minuten weeen die een minuut aanhielden. Weer de vk gebeld. Die was ergens anders bezig en degene die in plaats van haar zou komen had niet begrepen dat er haast achter zat. Ik ben de tijden een beetje kwijt want het ging zo snel maar het kindje ging komen, dat voelde ik, met of zonder vk. Ondertussen heeft vriend nog opvang geregeld voor zoontje die op het kdv zat enz. De vk kwam binnen om 17.18 uur, moest weer naar beneden hollen voor haar koffer, kwam terug en heeft mijn dochter opgevangen. Zij is 17.20 uur geboren.
Eigenlijk heeft mijn bevalling voor mij 3 kwartier geduurd. Ik was wel al voorbereid op een snelle bevalling maar zo snel !!!! Het overkomt je ook maar hoor. Gelukkig had ik het al een keer mee gemaakt. Het wachten op de placenta daarna duurde langer en op de minuut af duurde dat een uur.
Toen ik familie belde en vrienden geloofden ze me ook niet. Ik zag je net nog fietsen, of ik heb je vanmddag nog gesproken......dat waren de reacties.
Wat mij hielp was dat er van te voren was gezegd dat als je bevalt zonder dat de vk in de buurt is het eigenlijk altijd wel goed zit. Dat hield ik in mijn gedachten. En als ze er niet was geweest was het ons ook gelukt hoor !! Onze meid was 51 cm en 3880 gram en wordt al bijna weer 1 jaar !!
maandag 29 oktober 2007 om 22:23
Eerste bevalling in het ziekenhuis vanwege meconiumhoudend vruchtwater, duurde ongeveer 6 uur en eindigde met een knip en vacuumverlossing ( auw! )
Tweede bevaling was thuis, duurde 5 uur zonder knip of scheur! De pijn van de weeen vond ik net zo vreselijk, maar het overviel me niet als bij mn 1e dochter, en ik was de 2e keer veel rustiger en ben niet in paniek geraakt. Het persen vond ik een eitje 22 minuten en ik voelde echt geen pijn, vond het een heel speciaal gevoel om te voelen hoe zij geboren werd.
Onze oudste dochter is opgehaald door mn zusje. Ze stond al een paar weken stand by en is hier `s nachts naar toe gekomen
Succes!
Tweede bevaling was thuis, duurde 5 uur zonder knip of scheur! De pijn van de weeen vond ik net zo vreselijk, maar het overviel me niet als bij mn 1e dochter, en ik was de 2e keer veel rustiger en ben niet in paniek geraakt. Het persen vond ik een eitje 22 minuten en ik voelde echt geen pijn, vond het een heel speciaal gevoel om te voelen hoe zij geboren werd.
Onze oudste dochter is opgehaald door mn zusje. Ze stond al een paar weken stand by en is hier `s nachts naar toe gekomen
Succes!
maandag 29 oktober 2007 om 23:30
Iedereen bevalt heel anders en ook elke bevalling is anders, wat dat betreft zul je natuurlijk niet veel wijzer worden van andervrouws verhalen. Ik heb vier kinderen.
De 1e bevalling duurde in totaal 4 uur, maar ik moest na een knip halverwege naar het ziekenhuis waar zoonlief met de tang werd gehaald. De gyn blunderde bij het hechten, was helemaal niet leuk.
De 2e bevalling duurde een uurtje langer, helaas moest ik weer halverwege naar het ziekenhuis, dit keer vanwege poep in het vruchtwater. Ik was erg teleurgesteld dat het wéér niet thuis kon zijn, en vooral ook heel boos dat ik dezelfde gyn zou krijgen als bij de eerste. Ik had maar drie persweeën nodig, 1 om te voelen hoe pijnlijk het ook alweer was en 2 voor mijn dochter. De gyn kwam te laat
De 3e was eindelijk thuis. Ik werd wakker omdat ik ineens heel veel heftige weeën achter elkaar had en maakte mijn man dus ook wakker. Of hij direct de verloskundige kon bellen. Toen hij weer boven kwam, was het hoofdje er al en even later, met een enorme plens water in een onvoorbereid bed, kwam ook de rest van onze tweede dochter.
En de 4e bevalling ging ongeveer net als de 3e, maar dan 's middags (dus we waren wakker ) Ik had de verloskundige die dag afgebeld omdat ik vanwege vage buikpijn verwachtte 's avonds of zo te gaan bevallen, dus ik had geen zin om dat roteind naar haar nog te moeten fietsen 's middags. Stond ze een half uur na het telefoongesprek spontaan voor de deur! Ik was helemaal verbaasd, was druk bezig de bovenboel te stofzuigen. Ze was bang dat ik weer zomaar zonder hulp zou bevallen, dus ik moest in bed gaan liggen, dan zou ze even kijken. Bleek ik 10 centimeter ontsluiting te hebben! Dus zij bleef en ik moest bevallen. Best lastig persen zonder duidelijke persweeën. Je hebt geen idee welke kant je opmoet. Ondanks dat toch vrij snel bevallen van weer een zoon..
Die laatste bevalling wens ik iedereen toe. Helaas wel wat naweeën gehad, maar ja, die kan je dan best hebben.
De 1e bevalling duurde in totaal 4 uur, maar ik moest na een knip halverwege naar het ziekenhuis waar zoonlief met de tang werd gehaald. De gyn blunderde bij het hechten, was helemaal niet leuk.
De 2e bevalling duurde een uurtje langer, helaas moest ik weer halverwege naar het ziekenhuis, dit keer vanwege poep in het vruchtwater. Ik was erg teleurgesteld dat het wéér niet thuis kon zijn, en vooral ook heel boos dat ik dezelfde gyn zou krijgen als bij de eerste. Ik had maar drie persweeën nodig, 1 om te voelen hoe pijnlijk het ook alweer was en 2 voor mijn dochter. De gyn kwam te laat
De 3e was eindelijk thuis. Ik werd wakker omdat ik ineens heel veel heftige weeën achter elkaar had en maakte mijn man dus ook wakker. Of hij direct de verloskundige kon bellen. Toen hij weer boven kwam, was het hoofdje er al en even later, met een enorme plens water in een onvoorbereid bed, kwam ook de rest van onze tweede dochter.
En de 4e bevalling ging ongeveer net als de 3e, maar dan 's middags (dus we waren wakker ) Ik had de verloskundige die dag afgebeld omdat ik vanwege vage buikpijn verwachtte 's avonds of zo te gaan bevallen, dus ik had geen zin om dat roteind naar haar nog te moeten fietsen 's middags. Stond ze een half uur na het telefoongesprek spontaan voor de deur! Ik was helemaal verbaasd, was druk bezig de bovenboel te stofzuigen. Ze was bang dat ik weer zomaar zonder hulp zou bevallen, dus ik moest in bed gaan liggen, dan zou ze even kijken. Bleek ik 10 centimeter ontsluiting te hebben! Dus zij bleef en ik moest bevallen. Best lastig persen zonder duidelijke persweeën. Je hebt geen idee welke kant je opmoet. Ondanks dat toch vrij snel bevallen van weer een zoon..
Die laatste bevalling wens ik iedereen toe. Helaas wel wat naweeën gehad, maar ja, die kan je dan best hebben.

dinsdag 30 oktober 2007 om 16:37
Ik zie nu meer tegen de bevalling op dan bij de eerste. Toen was ik er nog heilig van overtuigd dat de yoga enzo me er wel doorheen zou helpen. Wat had ik dat onderschat zeg. Het ging wel heel snel, toen het uiteindelijk echt begon was dochter er in anderhalf uur.
Ik woon niet in NL en hier beval je standaard in het ziekenhuis, wat een half uur rijden van ons vandaan is (maar kan langer als het spitsuur is!). Dus ik ben best bang dat het nu nog sneller gaat dan bij de eerste. Ook zit ik erg met dochter in mijn maag, wat doen we met haar? Schoonmoeder komt een paar dagen voor de uitgerekende datum over, dus ik kan kan alleen maar hopen dat de baby niet te vroeg komt!
Ik woon niet in NL en hier beval je standaard in het ziekenhuis, wat een half uur rijden van ons vandaan is (maar kan langer als het spitsuur is!). Dus ik ben best bang dat het nu nog sneller gaat dan bij de eerste. Ook zit ik erg met dochter in mijn maag, wat doen we met haar? Schoonmoeder komt een paar dagen voor de uitgerekende datum over, dus ik kan kan alleen maar hopen dat de baby niet te vroeg komt!
dinsdag 30 oktober 2007 om 21:27
quote:fineline schreef op 29 oktober 2007 @ 20:45:
@Bertje; 2 uur! Das echt snel, heb je dan liever je eerste of je 2e bevalling?
Dat is heel moeilijk. Zoals ik in mijn post al aangaf, beide bevallingen hadden een reden waarom het zwaar was. De eerste door het extreme overgeven (daar was ik wel op voorbereid, komt nl veel voor bij vrouwen die overmatig braken tijdens de zwangerschap). Het herstel van deze bevalling duurde veel langer dan de tweede.
De tweede was heftig door de snelheid, ik was voorbereid op braken maar had nooit verwacht dat mijn bevalling zo snel zou gaan. Ik had al dagen af en aan weeën, ik kon daarmee nog redelijk functioneren en ging ook gewoon de oudste zo ophalen op het kdv. Rond middernacht kwamen de weeën om de paar minuten en na een uur hebben we de vk gebeld. Zij was er om 1.30. Gecontroleerd hoe ver ik was: 3 cm. Ik wilde na twee heftige weeën weer op een kruk gaan zitten en voelde dat ik persdrang had. Op zo'n moment moet je razendsnel een omschakeling maken en dat is lastig. 3 persweeenlater was onze dochter er. Vervolgens zijn ze nog een hele tijd met mij bezig geweest om het bloeden te laten stoppen. Al die tijd heeft onze dochter op mijn buik gelegen onder een handdoek om haar warm te houden.
Als ik moet kiezen, dan toch liever de tweede bevalling. Ondanks mijn enorme bloedverlies ben ik daar heel snel van hersteld. Mijn ijzergehalte was voor de bevalling 10 en daarna al heel snel weer rond de 8.
Er wordt hier ook nog gesproken over opvang van de oudste tijdens de bevalling. Onze oudste kon mee met opa en oma om te logeren en ik had dat ook gedaan als hij de volgende dag niet jarig was geweest. Hij kwam op zijn verjaardag uit bed en had een zusje gekregen. Als dit niet het geval was geweest, dan had ik hem lekker uit logeren laten gaan om te kijken of de weeen zouden doorzetten als ik complete rust zou hebben.
Wel hadden wij noodopvang achter de hand. Binnen een minuut of 5 tot 10 kon er iemand vertrouwds aanwezig zijn om onze oudste op te vangen. Bij hoge nood hadden haar zo spoedig mogelijk gebeld en waren we naar het ziekenhuis gegaan.
@Bertje; 2 uur! Das echt snel, heb je dan liever je eerste of je 2e bevalling?
Dat is heel moeilijk. Zoals ik in mijn post al aangaf, beide bevallingen hadden een reden waarom het zwaar was. De eerste door het extreme overgeven (daar was ik wel op voorbereid, komt nl veel voor bij vrouwen die overmatig braken tijdens de zwangerschap). Het herstel van deze bevalling duurde veel langer dan de tweede.
De tweede was heftig door de snelheid, ik was voorbereid op braken maar had nooit verwacht dat mijn bevalling zo snel zou gaan. Ik had al dagen af en aan weeën, ik kon daarmee nog redelijk functioneren en ging ook gewoon de oudste zo ophalen op het kdv. Rond middernacht kwamen de weeën om de paar minuten en na een uur hebben we de vk gebeld. Zij was er om 1.30. Gecontroleerd hoe ver ik was: 3 cm. Ik wilde na twee heftige weeën weer op een kruk gaan zitten en voelde dat ik persdrang had. Op zo'n moment moet je razendsnel een omschakeling maken en dat is lastig. 3 persweeenlater was onze dochter er. Vervolgens zijn ze nog een hele tijd met mij bezig geweest om het bloeden te laten stoppen. Al die tijd heeft onze dochter op mijn buik gelegen onder een handdoek om haar warm te houden.
Als ik moet kiezen, dan toch liever de tweede bevalling. Ondanks mijn enorme bloedverlies ben ik daar heel snel van hersteld. Mijn ijzergehalte was voor de bevalling 10 en daarna al heel snel weer rond de 8.
Er wordt hier ook nog gesproken over opvang van de oudste tijdens de bevalling. Onze oudste kon mee met opa en oma om te logeren en ik had dat ook gedaan als hij de volgende dag niet jarig was geweest. Hij kwam op zijn verjaardag uit bed en had een zusje gekregen. Als dit niet het geval was geweest, dan had ik hem lekker uit logeren laten gaan om te kijken of de weeen zouden doorzetten als ik complete rust zou hebben.
Wel hadden wij noodopvang achter de hand. Binnen een minuut of 5 tot 10 kon er iemand vertrouwds aanwezig zijn om onze oudste op te vangen. Bij hoge nood hadden haar zo spoedig mogelijk gebeld en waren we naar het ziekenhuis gegaan.
woensdag 31 oktober 2007 om 08:15
IK heb twee hele andere bevallingen gehad. De eerste een ongecompliceerde thuisbevalling van zo'n 8 uur. De tweede een ingeleide ziekenhuisbevalling vanwege langdurig gebroken vliezen (al 98 uur gebroken). Uiteindelijk is de kleine man met 37 weken en 5 dagen geboren. Had echt een makkie verwacht maar dat was het dus niet. vaak gaat het wel sneller en gemakkelijker en had me dus ook helemaal niet op bijzonderheden voorbereid....
woensdag 31 oktober 2007 om 12:30
grappig dat er eigenlijk maar 1 bevalling is van al deze verhalen die tegenviel. Voor de rest toch veel positieve verhalen!
Bertje; dus je kinderen zijn op dezelfde dag jarig? Grappig! Ik ben 01-01 uitgerekend, ben dus erg benieuwd wanneer hij komt.
Ik heb een sterk voorgevoel (waarom weet ik niet, dochter is ook s' ochtends geboren) dat hij in de nacht komt...ben benieuwd.
Bertje; dus je kinderen zijn op dezelfde dag jarig? Grappig! Ik ben 01-01 uitgerekend, ben dus erg benieuwd wanneer hij komt.
Ik heb een sterk voorgevoel (waarom weet ik niet, dochter is ook s' ochtends geboren) dat hij in de nacht komt...ben benieuwd.