Kinderen
alle pijlers
Agressieve Dreumes
vrijdag 22 augustus 2008 om 10:04
Mijn dreumes (van anderhalf) krijst, slaat en gooit.
Hij slaat mij niet meer, omdat ik inmiddels het besef erin heb weten te krijgen dat dit echt niet mag, maar hij slaat nu de tafel, de bank, andere kindjes en zichzelf!!!
Als hij zijn zin niet krijgt, iets niet lukt krijst hij zo dat mijn trommelvliezen er van slag van raken.
Hij smijt (letterlijk) zijn speelgoed, zijn drinkbeker, zijn stukjes boterham en zijn placemat door het hele huis.
Waarom toch zo boos?
Ik weet wel dat het erbij hoort, maar heeft iemand tips om hem en mezelf te helpen?
Hij slaat mij niet meer, omdat ik inmiddels het besef erin heb weten te krijgen dat dit echt niet mag, maar hij slaat nu de tafel, de bank, andere kindjes en zichzelf!!!
Als hij zijn zin niet krijgt, iets niet lukt krijst hij zo dat mijn trommelvliezen er van slag van raken.
Hij smijt (letterlijk) zijn speelgoed, zijn drinkbeker, zijn stukjes boterham en zijn placemat door het hele huis.
Waarom toch zo boos?
Ik weet wel dat het erbij hoort, maar heeft iemand tips om hem en mezelf te helpen?
vrijdag 22 augustus 2008 om 10:10
ik ga met je meelezen...
hier geen tips, wel herkenning.
Net 1 jaar en als het niet gaat zoals de freule wilt, of iets lukt niet: gillen/ kruisen maar, en inderdaad met spullen gooien.
Manlief en ik zijn allebei niet zo druk en ik snap ook niet waar ze dat ontevreden gedrag (want daar vind ik het op lijken) vandaan heeft...
word er soms erg droef van
hier geen tips, wel herkenning.
Net 1 jaar en als het niet gaat zoals de freule wilt, of iets lukt niet: gillen/ kruisen maar, en inderdaad met spullen gooien.
Manlief en ik zijn allebei niet zo druk en ik snap ook niet waar ze dat ontevreden gedrag (want daar vind ik het op lijken) vandaan heeft...
word er soms erg droef van
vrijdag 22 augustus 2008 om 10:26
Je kunt weinig anders dan elke keer weer door je knieën gaan, hem je laten aankijken heel duidelijk "nee" zeggen (en nee schudden).
Het is over het algemeen een kwestie van frustratie, dingen wel willen maar niet kunnen of zaken niet duidelijk kunnen maken.
Ik weet niet of je de box nog in huis hebt staan, maar toen dochter dit soort gedrag vertoonde zette ik haar in de box om af te koelen.
@laulau83: meid, word niet al te droef, want ik vrees dat je dan de komende jaren heel wat keren droef zult zijn!
Hier vloog gisteren een deur bijna uit de sponning omdat onze 4 jarige driftkikker haar zin niet kreeg.
Ik word er af en toe ook iebelig van, maar ja het is wel steeds weer iets anders (en dat zal ook wel zo blijven!).
Het is over het algemeen een kwestie van frustratie, dingen wel willen maar niet kunnen of zaken niet duidelijk kunnen maken.
Ik weet niet of je de box nog in huis hebt staan, maar toen dochter dit soort gedrag vertoonde zette ik haar in de box om af te koelen.
@laulau83: meid, word niet al te droef, want ik vrees dat je dan de komende jaren heel wat keren droef zult zijn!
Hier vloog gisteren een deur bijna uit de sponning omdat onze 4 jarige driftkikker haar zin niet kreeg.
Ik word er af en toe ook iebelig van, maar ja het is wel steeds weer iets anders (en dat zal ook wel zo blijven!).
vrijdag 22 augustus 2008 om 10:30
Op de gang zetten om af te koelen heeft hetzelfde effect als de box hoor.
Mijn dochtertje van bijna 2 heeft ook wel van die buien gehad en dan is het idd heel consequent zijn en duidelijk op ooghoogte nee tegen ze zeggen en is het heel erg of blijven ze doorgaan dan gaat mijn dochtertje voor 5-10 minuutjes de gang op en dat werkt hier vrij goed.
Vooral slaan en schoppen levert hier gelijk een paa minuten gangop.
Ook erg belangrijk hoe moeilijk het ook is negeer ze als ze een driftbui hebben want negetieve aandacht is ook aandacht
Mijn dochtertje van bijna 2 heeft ook wel van die buien gehad en dan is het idd heel consequent zijn en duidelijk op ooghoogte nee tegen ze zeggen en is het heel erg of blijven ze doorgaan dan gaat mijn dochtertje voor 5-10 minuutjes de gang op en dat werkt hier vrij goed.
Vooral slaan en schoppen levert hier gelijk een paa minuten gangop.
Ook erg belangrijk hoe moeilijk het ook is negeer ze als ze een driftbui hebben want negetieve aandacht is ook aandacht
vrijdag 22 augustus 2008 om 10:35
Mijn dochter is bijna anderhalf en wordt ook erg snel boos. Als iets niet lukt na 1 sec begint ze al met huilen, hoofd naar achteren, soms gillen met speeltje gooien etc. Ik laat haar gewoon uitrazen en geeft haar op dat moment geen aandacht. Dan begint ze meestal nog harder en zie ik heel goed dat ze aan het overdrijven is en dan is het een kwestie van volhouden met negeren en dan stopt ze weer. Als ze mij wil slaan of bijten, krijgt ze wel op haar kop. Ik doe het hetzelfde als al is beschreven (nee/op ooghoogte). Ik denk dat het heel belangrijk is om consequent te blijven in de aanpak van dit gedrag. Soms vind ik dit zo moeilijk, maar ik weet als ik 1 keer toegeef kan ik weer van vooraf aan beginnen dus dat is mijn houvast om consequent te blijven. Dit betekent ook als je op bezoek bent of hebt dat je dit dan doet. Veel succes met met alle boze dreumesen!
vrijdag 22 augustus 2008 om 10:45
quote:Lee24 schreef op 22 augustus 2008 @ 10:30:
Ook erg belangrijk hoe moeilijk het ook is negeer ze als ze een driftbui hebben want negetieve aandacht is ook aandachtIk denk dat dit vooral heel belangrijk is. Ik kan zelf ook een driftkikkertje zijn en als ik weet dat er ook maar met een half oog naar gekeken wordt gaat het langer door. Mijn vriend negeert het totaal en dan koel ik vanzelf weer af. Natuurlijk ben ik ouder maar ik denk omdat het vaak toch om frustratie gaat er een ontlading plaats vind bij de kindjes. Daar moet je niet teveel aandacht aangeven op het moment dat het niet tegen jou (als moeder of oppas) gericht is zou ik het helemaal negeren.
Ook erg belangrijk hoe moeilijk het ook is negeer ze als ze een driftbui hebben want negetieve aandacht is ook aandachtIk denk dat dit vooral heel belangrijk is. Ik kan zelf ook een driftkikkertje zijn en als ik weet dat er ook maar met een half oog naar gekeken wordt gaat het langer door. Mijn vriend negeert het totaal en dan koel ik vanzelf weer af. Natuurlijk ben ik ouder maar ik denk omdat het vaak toch om frustratie gaat er een ontlading plaats vind bij de kindjes. Daar moet je niet teveel aandacht aangeven op het moment dat het niet tegen jou (als moeder of oppas) gericht is zou ik het helemaal negeren.
vrijdag 22 augustus 2008 om 11:16
Toch fijn dat de mijne niet de enige is...
En dat ik het zo te lezen zo slecht nog niet doe.
Inderdaad, hier ook in de box en dan uit het zicht. Vooral dat laatste is heel belangrijk merk ik, want zodra ik nog in haar buurt ben, kruipt ze gewoon naar me toe en gaat ze aan mijn been hangen. Volgens mij voelt ze mijn frustratie (ook al uit ik die niet, althans...) en is dat weer olie op het vuur.
Augustus, had jij al geprobeerd hem uit de situatie te halen en even alleen te zetten op de gang of in de box?
En dat ik het zo te lezen zo slecht nog niet doe.
Inderdaad, hier ook in de box en dan uit het zicht. Vooral dat laatste is heel belangrijk merk ik, want zodra ik nog in haar buurt ben, kruipt ze gewoon naar me toe en gaat ze aan mijn been hangen. Volgens mij voelt ze mijn frustratie (ook al uit ik die niet, althans...) en is dat weer olie op het vuur.
Augustus, had jij al geprobeerd hem uit de situatie te halen en even alleen te zetten op de gang of in de box?
zaterdag 23 augustus 2008 om 15:03
Ieder kind is anders, maar zo doe ik het met mijn zoon (inmiddels 21 maanden).
Mijn zoon is niet zo driftig als ik hier lees, maar wel een pittige meneertje.
Mijn gouden tip wat bij ons goed werkt is: bied zo mogelijk een alternatief aan (buig de negatieve situatie om in een positieve). Dus, nee dat mag niet, maar je mag wel..., of ga met je ... spelen, dat mag wel.
Soms echter wordt zoon niet rustig en blijft hij boos (en ik wordt dan ook heel boos en begin uit mijn slof te schieten). Dan helpt het meestal beter om hem even te knuffelen. Anders blijft hij erin en weet ie nog geeneens meer waarom hij zo boos is. Dus ik denk niet dat het bij alle kinderen effectief is om ze apart te zetten. Sommige kinderen moet je juist zelf kalmeren, denk ik.
Je kunt natuurlijk niet altijd een alternatief aanbieden. In dat geval inderdaad consequent blijven en vooral rustig blijven! En als je kind vervolgens weer rustig is en iets goed doet, dan wel laten merken aan je kind dat het 't goed doet. Dus wel positief zijn als je kleine weer lief is! Niet boos blijven!
Tja ook ik denk dat dit de komende jaren in min of meerdere mate wel voor zal blijven komen. Maar anderzijds zou ik ook geen klein dociel mannetje willen hebben. Het lijkt me ook wel gezond die peuterpuberteit...
Mijn zoon is niet zo driftig als ik hier lees, maar wel een pittige meneertje.
Mijn gouden tip wat bij ons goed werkt is: bied zo mogelijk een alternatief aan (buig de negatieve situatie om in een positieve). Dus, nee dat mag niet, maar je mag wel..., of ga met je ... spelen, dat mag wel.
Soms echter wordt zoon niet rustig en blijft hij boos (en ik wordt dan ook heel boos en begin uit mijn slof te schieten). Dan helpt het meestal beter om hem even te knuffelen. Anders blijft hij erin en weet ie nog geeneens meer waarom hij zo boos is. Dus ik denk niet dat het bij alle kinderen effectief is om ze apart te zetten. Sommige kinderen moet je juist zelf kalmeren, denk ik.
Je kunt natuurlijk niet altijd een alternatief aanbieden. In dat geval inderdaad consequent blijven en vooral rustig blijven! En als je kind vervolgens weer rustig is en iets goed doet, dan wel laten merken aan je kind dat het 't goed doet. Dus wel positief zijn als je kleine weer lief is! Niet boos blijven!
Tja ook ik denk dat dit de komende jaren in min of meerdere mate wel voor zal blijven komen. Maar anderzijds zou ik ook geen klein dociel mannetje willen hebben. Het lijkt me ook wel gezond die peuterpuberteit...
