Alleen maar zonen. Zielig?!

22-01-2009 13:26 96 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb twee zoontjes. Ik ben dolgelukkig met ze. Zelf vind ik het een rijkdom: ten eerste dat je kinderen kunt krijgen en ten tweede dat ze gezond zijn.



Maar nu krijg ik vaak te horen: wat jammer dat je geen dochter hebt. Laten we zeggen meer negatieve dan positieve reacties. 'Een jongen heb je maar voor even. Een dochter voor het leven' dat soort kreten.



Ik wil graag verhalen horen van gezinnen met twee of drie zoons die positief zijn, daar heb ik wel behoefte aan. Kennen jullie gezinnen (ook met volwassen zonen) die gewoon gelukkig met elkaar zijn en bij wie de zonen nog vaak op bezoek komen.



En moeders met alleen maar zonen: hebben jullie deze ervaring ook en wat zeggen jullie als jullie zo'n opmerking horen?



Groetjes,



Bloem1974
Alle reacties Link kopieren
Tja, ik vind het allemaal maar onzin. Het belangrijkste is inderdaad dat je kinderen gezond zijn.
Stressed is just desserts spelled backwards
Alle reacties Link kopieren
Nee, nog nooit gehad en heb ook twee zonen.
Wat een onzin! Mijn man komt uit een gezin met drie zonen en zijn moeder is er maar wát blij mee hoor.

Geef de volgende keer als antwoord: de jongens heb ik, en de meiden komen er vanzelf wel bij.
Alle reacties Link kopieren
Wat een onzin zeg! En wie zijn zij om te zeggen dat het zielig is dat jij 'alleen maar' zonen hebt?



Trek je er niets van aan, jij hebt vast prachtige zonen, geniet van ze!
Alle reacties Link kopieren
Oh,..die zijn er geonoeg hoor. Ik ken een hoop leuke broers die de deur bij pa en ma platlopen ( en niet alleen om de kleinkinderen te brengen,..)



Ik heb zelf overigens drie dochters en krijg altijd te horen of ik het nu niet jammer vind dat ik geen jongen heb. Dat hoort er nu maar gewoon bij denk ik dan. Weten zij veel dat ik me duimen gek heb gedraaid voor die derde meid,...en gelukkig kwam het goed!
Mijn moeder heeft een vriendin met 4 zonen, de oudste woont twee huizen verderop, de tweede woont 100 m. verderop (ik weet niet waar de derde woont, wel in hetzelfde dorp) en de jongste woont nog thuis.



Volgens mij zijn ze echt heel hecht met elkaar, de schoondochters komen ook graag bij de ouders over de vloer.



Mijn man heeft een broer en zij zijn vier handen op een buik. Schoonouders zie ik iedere week wel, hij gaat ook regelmatig in zijn eentje langs trouwens, zijn broer ook.
Ervaring!



Ik heb drie zoontjes. De eerste twee zijn een tweeling en tijdens hun zwangerschap werd ik af en toe met medelijden aangekeken dat het twee jongetjes waren. Na hun geboorte zei een muts vrouw dat het twee mooie knulletjes waren, maar een jongen en een meisje waren leuker geweest. Pardon?



Verder vielen de opmerkingen die ik bij de oudste twee kreeg nog wel mee, tot ik zwanger raakte van zoontje nummer drie. Opmerkingen als "en nu maar hopen dat het een meisje is", "ik kan me indenken dat je nog een kind wilde na twee jongetjes" en "je wil nu zeker een meisje he?" waren niet van de lucht. Tenenkrommend! De ergste opmerking was toch wel "Nou ja, als het maar gezond is". (denk hier het achteloos ophalen van de schouders bij!)



Wij waren en zijn heel blij met zoontje nummer drie, maar ik krijg nog regelmatig opmerkingen/vragen van mensen (meestal onbekenden) die het maar niet kunnen begrijpen dat drie jongetjes leuk zijn.



Eerlijk? Ik had me niet in kunnen denken dat ik een meisje zou krijgen. Op de een of andere manier past het hebben van een jongensgezin bij me (en bij mijn man) en voor mijn gevoel klopt mijn gezin.



Overigens zeg ik niets als ik dit soort dwaze opmerkingen krijg. Niet omdat ik niets te zeggen heb, maar met zoveel kortzichtigheid (want dat vind ik het!) kan ik gewoon niets.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb nu 1 zoon en hoogzwanger van zoon nr 2. Hier idd ook vaak reakties als jammer dat t geen meisje is. Nu vind ik het toevallig superleuk om straks 2 mannekes te hebben die lekker met elkaar kunnen stoeien en voetballen, als ze dat leuk vinden ten minste

Maar snap op zich wel het gevoel van het willen ervaren hoe een meisje is. Maar dat zithelemaal op de achtergrond. En als een evt nr 3 weer een jongen zou zijn vind ik dat net zo leuk als dat t een meisje zou zijn. Niks van die opmerkingen aantrekken en genieten van je mannen. Vind die opmerking van sarah scott erg leuk, ga ik onthouden!
You can't have a rainbow without a little rain 🌈
Alle reacties Link kopieren
Gemiddeld blijven jongens langer thuis wonen dan meiden, dus dat "jongens zijn voor even" is allang achterhaald!
Alle reacties Link kopieren
quote:bloem1974 schreef op 22 januari 2009 @ 13:26:

'Een jongen heb je maar voor even. Een dochter voor het leven'



Wat een ontzettende lulkoek. Als mijn moeder een normaal, weldenkend mens was geweest hadden we misschien een leuke relatie gehad; helaas is ze een hysterisch loeder dat over het minste een enorme ruzie begint, dus geen haar op mijn hoofd dat er aan denkt om langer dan 'even' in haar leven te zijn.



De band met je kind wordt bepaald door hoe jullie met elkaar omgaan, niet door het kinds geslacht.
anoniem_69819 wijzigde dit bericht op 22-01-2009 13:40
Reden: vertyping
% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Mijn ega komt uit een jongensgezin en het zijn allemaal moederskindjes. Ze zitten liever bij hun moeder dan bij de vrouwen! Maak je niet druk joh, trek je niets aan van wat anderen zeggen, dat is toch alleen maar kutnijd omdat je gezegend bent met twee gezonde kinderen!
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
Alle reacties Link kopieren
Ja, Sarahscott zegt het al, die meiden komen er vanzelf bij! Ik zie het trouwens aan mijn eigen zoon, bergen meiden zwermen om hem heen en ik vindt het geweldig!!!!! (O ja, ik heb ook een dochte rmet dikke verkering en dat is ook leuk zo'n extra jongen!)
Ruil hem in voor een ED! Veilig en warm. Dat is wat je nodig hebt!
Alle reacties Link kopieren
.
Zie mijn eerdere post.



Mijn moeders vriendin vindt het af en toe wel jammer dat ze niet van die vrouwendingen met haar eigen kinderen doet zoals mijn moeder, mijn zus en ik wel doen. Samen kerststukjes maken, samen naar de sauna, samen weekendje weg. Haar zoons zijn niet zo into dat soort dingen, vooral dat van die kerststukjes niet.



Maar er zijn ook vast dingen die je juist met zoons wel meemaakt en niet als je alleen dochters hebt.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ook een zoon, en dat is een kadootje Hij woont al 2jaar op zichzelf, en komt vaak langs. Dan doen we gezellig een wijntje en kletsen over van alles en nogwat. Zo had ik er wel 3 willen hebben maar wel zonder die pubertijd
Alle reacties Link kopieren
Ik vind dat zoiets raars! Alsof je tegen een moeder met 1 zoon gaat zeggen: jammer dat het geen meisje is! Dat doe je niet, want dat is niet netjes. Maar bij twee mag het ineens wel? Wat een rare vraag!



Mijn moeder komt uit een gezin met alleen meiden, nee, dat is lekker! Mijn opa had altijd een ruziend kippenhok om zich heen (en ik kan het weten, want mijn moeder en tantes kunnen er nog steeds wat van!)

Mijn buurman heeft drie zonen en wilde altijd graag een dochter. Hij is dan ook stinkjaloers op mijn ouders die keurig twee om twee hebben. Ik heb dat nooit zo begrepen. (bovendien gaf hij zijn vrouw er de schuld van en is het genetisch gezien toch echt zijn schuld!) Hij heeft drie hartstikke leuke jongens en ik heb altijd medelijden gehad met die kinderen omdat die vader dus liever een meisje had gehad. Schandalig vind ik het!

Bovendien: een zoon heb je voor even en een dochter voor het leven gaat bijvoorbeeld bij ons modelgezinnetje al helemaal niet op: ik woon uit huis en vrij ver weg, mijn broers allebei met de "op-jezelf-gaan-leeftijd" zitten nog bij moeders en mijn zusje is nog vrij jong, maar gaat over anderhalf jaar waarschijnlijk in het buitenland studeren. Voorlopig zit mijn moeder dus met meer jongens dan meiden. (en ik ken gezinnen waar de jongens van rond de 40 (mannen dus eigenlijk) gewoon thuis wonen. En dat is echt niet omdat ze het niet zelf kunnen hoor, gewoon omdat moeder de vrouw dan je was doet en je eten kookt )
Alle reacties Link kopieren
Heb drie binken (waaronder een tweeling) en ik vind het (soms haha) beregezellig!



Krijg ook erg vaak opmerkingen dat het wel zwaar moet zijn met drie jongens! Hoezo? Is dat anders dan met drie meiden? Onzin zeg.

Jennie
Alle reacties Link kopieren
Ik heb twee jongens. Tot mijn grote tevredenheid. We twijfelen af en toe over een derde, en een van de (nonsens)argumenten om het níet te doen is "ja maar straks wordt het een meisje"

Man komt uit een gezin met alleen jongens, ik uit een met alleen meisjes. De familieband aan zijn kant is sterker dan die aan mijn kant.
Alle reacties Link kopieren
Ach ja, mensen denken vaak wat te moeten zeggen. Laatst werd ik voorgesteld aan een nieuwe collega, zij was net begonnen bij ons op de afdeling. Praatje gemaakt, verteld dat ik net bevallen was van de tweede (een tweede mooie meid) en nu weer met plezier aan het werk was. Het gesprek was daarna wel afgelopen, maar ze bleef me maar aankijken. Zegt ze, na vijf minuten stilte:"Maar ben je nu wel écht gelukkig? Ik weet bijna zeker dat je liever een jongetje gehad zou hebben!"
Alle reacties Link kopieren
quote:Sarah Scott schreef op 22 januari 2009 @ 13:29:



Geef de volgende keer als antwoord: de jongens heb ik, en de meiden komen er vanzelf wel bij.Da's nog maar de vraag natuurlijk... Die jongens van mij beweren bij hoog en bij laag dat ze alleen maar verliefd gaan worden op jongens en alleen maar willen zoenen met jongens
Alle reacties Link kopieren
Toen onze twee knullen 6 en 8 waren en wij "verrast" werden door moeder natuur en nummer drie zich aandiende: weer een jongen.

Inderdaad verbijsterend en tenenkrommend, die reacties van sommige mensen. Alles erop en eraan en gezond als een vis. Wat wil een mens nog meer. Heerlijk, zo'n mannenhuishouden en die meiden blijken inderdaad vanzelf te komen. Ik heb al wat voedsel verstrekt en slaapplaatsen geregeld voor de dames. In de stad heb ik vaak een bodyguard, want ondertussen zijn ze resp. 1.80m,1.85m and still growing en 1.87m. Fijne gesprekken met die knullen en altijd een hok vol herrie/vrolijkheid als ze weer eens allemaal thuis zijn. Ik voel mij de koning(in) te rijk met "mijn" mannen.
Alle reacties Link kopieren
n collega van mij heeft 2 volwassen kinderen. 1 woont verweg, 1 heel dicht bij. die dichtbij wonert heeft zelf weer 2 kinderen, en daar gaat oma dus regelmatig bij oppassen. de dichtbijwonert is haar zoon! (de ander haar dochter)



laat je toch niet gek maken door wat er uitgekraamt wordt joh. je weet zelf toch hoe het zit in jouw gezin?!



hier tot nu toe 1 zoon, wie weet komt er nog n 2de kindje, maar zover zijn we nog niet en dan maakt t me echt niet uit wat het gaat worden! n jochie is misschien leuker voor mn zoon, maar een meisje is even leuk voor een grote broer! en voor moeders... als de 2 het maar goed met elkaar kunnen vinden is het al helemaal prima
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook moeder van 2 schatten van jongens. Ik snap je irritatie wel hoor als mensen dat zeggen. Ik hoor het ook soms ( jongste is nu 9 maanden) Meestal haal ik mijn schouders op en denk gewoon ach ja je weet niet beter. Maar soms kan ik de opmerking oh 2 jongens mmm och is toch ook wel leuk hoor!!! Dus niet meer horen Ik ben heel blij met mijn mannen en ja het zou leuk zijn geweest als er een meisje bij had gezeten. Maar ik geniet er niet minder om en daarbij de meiden komen vanzelf. En als ze niet met moeders "meiden"dingen willen gaan doen dan "leen"ik wel een nichtje of een dochter van mijn vriendin.
Alle reacties Link kopieren
Eigenlijk kan ik beter het gehele stuk van spitsmuisje quoten, want zoals zij het beschrijft, ervaar ik het ook!



Ook hier dus een jongenstweeling, en 6 jaar later weer een jongetje.

Ik kan er ook wel om lachen, ik vind het ook bij mij passen. Als ik 3 meiden had, had ik dat misschien ook wel gezegd hoor, maar ik was zelf een 'jongens-meisje' vroeger.

Plus het feit dat ik met 3 meiden thuis was, nou het kippenhok was al genoemd las ik, da's ook niet altijd alles.



Het ergste wat iemand zei?

Het was een oude man (verzacht het misschien)

Hij zag mijn jongens spelen, en vond het leuke, beleefde (!!!ook de eerste keer dat iemand dat zei hoor) jongens.



Toen kwam ik buiten met mijn jongeste zoontje, en hij vroeg dus: "En? Wat is dit kindje dan?"

Ik vertelde dat het een jongetje was, en zijn reactie: "Ach, wat jammer zeg!"









Ik heb hem heel serieus verteld, dat ik het ook heel jammer vond, en dat ik nog geprobeerd had om hem weer terug te doen, maar dat dat niet was gelukt.



Daarna heb ik me gewoon omgedraaid en keihard gelachen. Sommige mensen weten gewoon niet beter!



Ik geniet dus lekker hoor. Ondanks het gestoei en het 'nep'vechten.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven