Bewust kindvrij sinds 2010, deel 25

09-05-2019 18:55 3036 berichten
Ja! Daar zijn we weer! Deel 25 alweer! :cheer:

(voorheen ook wel bekend als Vanaf oktober 2010 kindvrij).

Voor iedereen die er voor kiest om geen kinderen te krijgen.

Afbeelding
Ik vind het ook echt wel afhangen van de band die je met iemand hebt of je meebetaalt aan een kraamcadeau o.i.d., zelfde als met pensioneringen en dat soort toestanden. Bij een naaste collega ga ik met liefde naar de afscheidsreceptie en betaal ik mee aan een cadeau, bij een collega die ik misschien 2 keer heb gesproken blijf ik lekker thuis. Zo denk ik ook over zwangerschappen bij collega’s. Dan maar niet hartelijk, kost je anders kapitalen als je overal maar aan mee moet doen.
Alle reacties Link kopieren
lilguinea schreef:
17-08-2019 10:46
Ik vind het ook echt wel afhangen van de band die je met iemand hebt of je meebetaalt aan een kraamcadeau o.i.d., zelfde als met pensioneringen en dat soort toestanden. Bij een naaste collega ga ik met liefde naar de afscheidsreceptie en betaal ik mee aan een cadeau, bij een collega die ik misschien 2 keer heb gesproken blijf ik lekker thuis. Zo denk ik ook over zwangerschappen bij collega’s. Dan maar niet hartelijk, kost je anders kapitalen als je overal maar aan mee moet doen.
Bij een directe collega (dus van dezelfde afdeling) teken ik met liefde een kaart en betaal ik mee aan een kraamcadeau of kom ik opdraven bij een afscheidsreceptie. Bij iemand van een andere afdeling wil ik best een krabbel zetten op een kaart, maar doe ik verder nergens aan mee. Anders blijf je bezig.
Bij een collega langs gaan op kraamvisite doe ik alleen maar als de collega daar ook daadwerkelijk op zit te wachten. Ik kan me namelijk voorstellen dat je er niet direct op zit te wachten om je hele team op bezoek te krijgen.
Valhalla! Where the brave may live Forever!
Alle reacties Link kopieren
Familiemens schreef:
16-08-2019 23:39
Hoe is het nu met je Iones?
Het gaat beter nu. Het is meer een soort van schuldgevoel dan een groot verdriet. Maar ze zit nog wel in mijn systeem. Ik denk steeds dat ik op een bepaald tijdstip thuis moet zijn omdat ze haar pilletje moet en zo. En naast mijn stoel ligt een leeg kleedje.

Ik heb het maar weggehaald. Ik moet nog wat hondenkussens uitwassen omdat ze waarschijnlijk onder de plas zitten.

Gisteren vriendin gezelschap gehouden in het ziekenhuis. Haar kind dat vorige week geboren was via keizersnede lag bij haar. Mooi klein meisje dat rustig is. Maar vriendin heeft hoge prijs moeten betalen. Darmen die stil lagen, daarna langzaam op gang moesten komen, heel veel pijnlijke krampen, gewoon koliek. Nu ligt ze al ruim een week in het ziekenhuis maar morgen mag ze weg. Ik vraag "ben je nu erg gelukkig?" Ik verwacht dan antwoord "ja ondanks alle ellende ben ik heel gelukkig met mijn baby", maar ze zij slechts "joa…". En ze wilde die baby nog wel persé hebben, ten koste van alles.... Snap er niets van.
Kissie30 schreef:
17-08-2019 09:41
Even iets heel anders wat me gister weer opviel tijdens het nieuws: "Bij het ongeluk zijn 16 mensen omgekomen, waaronder 4 kinderen".

Ik blijf dit soort berichten zo absurd vinden. Alsof de dood van een kind van 10 jaar erger is dan de dood van een volwassene van bijvoorbeeld 25 jaar. Want waarom zou je het anders expliciet benoemen?! Er wordt toch ook niet gezegd: "Er zijn 16 mensen omgekomen, waaronder 4 bejaarden". Ah gelukkig, die bejaarden waren toch al oud :sarcastic: Zoiets ofzo? O_o

Ik herken dit en heb het wel eens gedacht. Maar het is net zoiets alsdat een vliegtuig neerstort. Dan wordt er gemeld:25 Nederlanders en 180 buitenlanders. Is het erger dat er een Nederlander omgekomen is dan een buitenlander? Volgens mij niet.
iones schreef:
17-08-2019 11:29

Gisteren vriendin gezelschap gehouden in het ziekenhuis. Haar kind dat vorige week geboren was via keizersnede lag bij haar. Mooi klein meisje dat rustig is. Maar vriendin heeft hoge prijs moeten betalen. Darmen die stil lagen, daarna langzaam op gang moesten komen, heel veel pijnlijke krampen, gewoon koliek. Nu ligt ze al ruim een week in het ziekenhuis maar morgen mag ze weg. Ik vraag "ben je nu erg gelukkig?" Ik verwacht dan antwoord "ja ondanks alle ellende ben ik heel gelukkig met mijn baby", maar ze zij slechts "joa…". En ze wilde die baby nog wel persé hebben, ten koste van alles.... Snap er niets van.

Ik denk dat als iemand zich zo ellendig voelt én nog in het ziekenhuis ligt, het niet het beste moment is om zoiets te vragen.

Als ik heftige pijnen heb, kunnen mijn omstandigheden nog zo fijn zijn, maar eerst zal ik mij toch beter moeten voelen om er van te genieten.
Blijenvrij schreef:
17-08-2019 11:54
Ik herken dit en heb het wel eens gedacht. Maar het is net zoiets alsdat een vliegtuig neerstort. Dan wordt er gemeld:25 Nederlanders en 180 buitenlanders. Is het erger dat er een Nederlander omgekomen is dan een buitenlander? Volgens mij niet.
Maar dat maakt je toch geinteresseerder het artikel te lezen omdat het landgenoten zijn. Als er in Zuid Amerika een bus in het ravijn stort met locals dan is dat hier geen nieuws, als er in die bus ook 'n paar westerse toeristen zaten wél.
Wellicht werkt die melding over de hoeveelheid kinderen ook wel op de drang om te willen lezen omdat veel mensen kinderen hebben en het ook hun kind had kunnen zijn. Mij boeit het idd niet, ik word juist weer geraakt door meldingen over een 70-plusser die van z'n fiets gereden is omdat dat mijn moeder kan overkomen.
Luistervink schreef:
17-08-2019 10:10
Mijn vriend had gisteren gezeik op het werk, omdat hij geen zin had om mee te betalen voor het kraamcadeau van een verre collega. En dus zette hij ook geen handtekening op de kaart, want hij had er immers niet voor betaald.
Vonden zijn collega's erg onhartelijk.

Hij had zich verdedigd met allerlei argumenten waarom je niet blij zou hoeven zijn wanneer iemand een kind op de wereld zet: overbevolking ed.

Maar eigenlijk waren er geen argumenten: hij voelde gewoon geen blijdschap bij het idee dat die half onbekende collega een kind had. Net zoiets als dat het erg onoprecht kan voelen om iedereen een gelukkig nieuwjaar te wensen. En hij vond het ook maar een raar principe dat kinderen zo gevierd worden en een heleboel andere levensveranderende ervaringen niet. Stomme maatschappelijke regel.

Ik kon het natuurlijk alleen maar heel erg met hem eens zijn. Ik voel meer blijdschap wanneer mijn collega's een nieuwe hond hebben, dan wanneer ze een kind krijgen. En ik had een keer een collega die een cd had gemaakt en in een uitverkocht Paradiso (in het voorprogramma, maar toch) stond. Daar wordt verder niks mee gedaan. Heel stom.
Da's raar idd, dat is vele malen meer bewonderingswaardig dan een baby op deze overbevolkte wereld zetten.
Je vriend had groot gelijk!
Alle reacties Link kopieren
Blijenvrij schreef:
17-08-2019 11:54
Ik herken dit en heb het wel eens gedacht. Maar het is net zoiets alsdat een vliegtuig neerstort. Dan wordt er gemeld:25 Nederlanders en 180 buitenlanders. Is het erger dat er een Nederlander omgekomen is dan een buitenlander? Volgens mij niet.
Dat vind ik ook zo raar! Alsof nationaliteit er toe doet!

Toch vind ik de dood van jonge mensen en dieren altijd tragischer dan volwassen mensen en dieren.
Een jong leven behelst belofte voor de toekomst, nieuwe ronde, nieuwe kansen. En die wordt dan weggenomen. Het is tegennatuurlijk om jong te sterven.
Blijenvrij schreef:
17-08-2019 11:57
Ik denk dat als iemand zich zo ellendig voelt én nog in het ziekenhuis ligt, het niet het beste moment is om zoiets te vragen.

Als ik heftige pijnen heb, kunnen mijn omstandigheden nog zo fijn zijn, maar eerst zal ik mij toch beter moeten voelen om er van te genieten.
Ze was al herstellende dus lang niet meer op haar slechtst. Vandaar is ze immers dan ook al naar huis gegaan.
Gisteren toen ik nogal van streek was belde ik mijn beste vriendin. De nieuwe moeder.
Ik hoorde baby op de achtergrond huilen maar de vader was daarmee bezig. Totdat vriendin mij abrubt afkapt met de mededeling dat ze op gaat hangen omdat vader het allemaal niet goed doet.
Oké dan.
Rookgordijn1 schreef:
21-08-2019 07:40
Gisteren toen ik nogal van streek was belde ik mijn beste vriendin. De nieuwe moeder.
Ik hoorde baby op de achtergrond huilen maar de vader was daarmee bezig. Totdat vriendin mij abrubt afkapt met de mededeling dat ze op gaat hangen omdat vader het allemaal niet goed doet.
Oké dan.
He bah, wat een teleurstelling! Baby's (en kinderen in het algemeen) zijn echt vriendschapverpesters. Heel jammer als je zoiets met je beste vriendin meemaakt. Been there... :(
Ja, al stelde ze laatst wel voor om iets leuks met z'n tweeën te gaan doen, zonder baby. Ben benieuwd.
Alle reacties Link kopieren
Rookgordijn1 schreef:
21-08-2019 07:40
Gisteren toen ik nogal van streek was belde ik mijn beste vriendin. De nieuwe moeder.
Ik hoorde baby op de achtergrond huilen maar de vader was daarmee bezig. Totdat vriendin mij abrubt afkapt met de mededeling dat ze op gaat hangen omdat vader het allemaal niet goed doet.
Oké dan.
Lekker vriendelijk. Iets van; oeps ik geloof dat ik even moet helpen, lijkt mij logischer.
Maar het helemaal niet goed doen. Zo ontneem je hem wel de mogelijkheid om het op zijn eigen manier te proberen.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
Rookgordijn1 schreef:
21-08-2019 07:40
Gisteren toen ik nogal van streek was belde ik mijn beste vriendin. De nieuwe moeder.
Ik hoorde baby op de achtergrond huilen maar de vader was daarmee bezig. Totdat vriendin mij abrubt afkapt met de mededeling dat ze op gaat hangen omdat vader het allemaal niet goed doet.
Oké dan.
Klinkt alsof ze even helemaal tot 'hier' zat. Kan me goed voorstellen in die eerste periode.
Als het haar tot hier zat, kan ze het toch juist even beter aan vader over laten?
Hij heeft al drie kinderen groot gebracht, dus hij weet wel hoe het moet.
Zij zit er enorm bovenop, bij ieder geluidje sprint ze naar baby. Vader gaat er een stuk relaxter mee om. Zij schiet meteen in de stress als de baby niet meteen direct stil is, zelfs als het nog maar een beetje jammeren is in plaats van echt huilen.
Rookgordijn1 schreef:
21-08-2019 18:03
Als het haar tot hier zat, kan ze het toch juist even beter aan vader over laten?
Hij heeft al drie kinderen groot gebracht, dus hij weet wel hoe het moet.
Zij zit er enorm bovenop, bij ieder geluidje sprint ze naar baby. Vader gaat er een stuk relaxter mee om. Zij schiet meteen in de stress als de baby niet meteen direct stil is, zelfs als het nog maar een beetje jammeren is in plaats van echt huilen.


Dit is precies hetzelfde bij een (bevriend) stel wat ik ken. Hij is echt relaxed, zij schiet gelijk in de stress bij elk klein ding. Ik hoop echt dat de kinderen uiteindelijk op hun vader lijken.
Alle reacties Link kopieren
Rookgordijn1 schreef:
21-08-2019 18:03
Als het haar tot hier zat, kan ze het toch juist even beter aan vader over laten?
Hij heeft al drie kinderen groot gebracht, dus hij weet wel hoe het moet.
Zij zit er enorm bovenop, bij ieder geluidje sprint ze naar baby. Vader gaat er een stuk relaxter mee om. Zij schiet meteen in de stress als de baby niet meteen direct stil is, zelfs als het nog maar een beetje jammeren is in plaats van echt huilen.

Moeten wij nou gaan speculeren over iemand die we niet kennen? @(
Such fun!1
Waar haal je dat uit, Miranda?
Ik spui gewoon even omdat ik vriendin op dat moment nodig had en zij de zorg voor haar kind niet even aan de vader kon overlaten. En nee, ik kan me daar ook niet in verplaatsen.
Gelukkig is dit topic er speciaal om over dit soort dingen te spuien, meen ik.
Alle reacties Link kopieren
iones schreef:
17-08-2019 11:29
Het gaat beter nu. Het is meer een soort van schuldgevoel dan een groot verdriet. Maar ze zit nog wel in mijn systeem. Ik denk steeds dat ik op een bepaald tijdstip thuis moet zijn omdat ze haar pilletje moet en zo. En naast mijn stoel ligt een leeg kleedje.

Ik heb het maar weggehaald. Ik moet nog wat hondenkussens uitwassen omdat ze waarschijnlijk onder de plas zitten.

Gisteren vriendin gezelschap gehouden in het ziekenhuis. Haar kind dat vorige week geboren was via keizersnede lag bij haar. Mooi klein meisje dat rustig is. Maar vriendin heeft hoge prijs moeten betalen. Darmen die stil lagen, daarna langzaam op gang moesten komen, heel veel pijnlijke krampen, gewoon koliek. Nu ligt ze al ruim een week in het ziekenhuis maar morgen mag ze weg. Ik vraag "ben je nu erg gelukkig?" Ik verwacht dan antwoord "ja ondanks alle ellende ben ik heel gelukkig met mijn baby", maar ze zij slechts "joa…". En ze wilde die baby nog wel persé hebben, ten koste van alles.... Snap er niets van.
Tijd heelt alle wonden, cliché maar waar. Wel fijn dat het iets beter met je gaat.

Heftig voor de vriendin. Wat een hel, wil je zo graag kinderen voel je je zo beroerd als het kind er eindelijk is. Ik moet wel zeggen dat ik aanstaande moeders vaak wat naief vind overkomen. Ik ben me heel bewust van alle negatieve kanten (zwangerschap, kwaaltjes, bevalling, slapeloze nachten, kinderziektes, plannen, organiseren, kosten, druk op de relatie enz). Zwangeren die op een roze wolk zitten donderen er na de bevalling of al eerder keihard van af. Misschien is het maar goed alleen is de klap van realiteit nogal hard ;-).
Alle reacties Link kopieren
Familiemens schreef:
21-08-2019 21:15
Heftig voor de vriendin. Wat een hel, wil je zo graag kinderen voel je je zo beroerd als het kind er eindelijk is. Ik moet wel zeggen dat ik aanstaande moeders vaak wat naief vind overkomen. Ik ben me heel bewust van alle negatieve kanten (zwangerschap, kwaaltjes, bevalling, slapeloze nachten, kinderziektes, plannen, organiseren, kosten, druk op de relatie enz). Zwangeren die op een roze wolk zitten donderen er na de bevalling of al eerder keihard van af. Misschien is het maar goed alleen is de klap van realiteit nogal hard ;-).
Waar vinden jullie al deze vrouwen. Ik ken dus alleen maar vrouwen die hun zwangerschap wel beu waren, die er op een zeer relax instaan qua borstvoeding, die allemaal vaak genoeg klagen over hun kind en die hun kind ook allemaal zo opgevoed hebben dat ze ook gewoon hun mond houden als vader/moeder dat vraagt.
Valhalla! Where the brave may live Forever!
Alle reacties Link kopieren
Zouden jullie draagmoeder kunnen zijn?
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken.
Alle reacties Link kopieren
V1k1ng schreef:
22-08-2019 06:53
Waar vinden jullie al deze vrouwen. Ik ken dus alleen maar vrouwen die hun zwangerschap wel beu waren, die er op een zeer relax instaan qua borstvoeding, die allemaal vaak genoeg klagen over hun kind en die hun kind ook allemaal zo opgevoed hebben dat ze ook gewoon hun mond houden als vader/moeder dat vraagt.
Ik vraag mij eerder af, waar vind jij dit soort normale vrouwen dan? Ga ik in die hoek ook shoppen voor vriendinnen! :biggrin:

Draagmoederschap? Nee, zowel hoog technologische als laag technologische lijkt mij niet. Ik wil gewoon niet zwanger zijn. Ik zou ook geen eicellen afstaan voor een ander. Ik ben gewoon lekker gierig met mijn eigen DNA.

Las van de week een artikel over een vrouw die wel graag een zwangerschap ed mee wilde maken, maar niet 24/7 moeder wilde zijn. Ze heeft nu een kind gekregen voor een homostel en ziet het kind 3-4x per maand of zo. Misschien op de site van de Linda?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
Keuken1987 schreef:
22-08-2019 13:25
Zouden jullie draagmoeder kunnen zijn?
Ik? Hell to the NO.
Ik wil niet alleen pertinent geen kinderen, überhaupt zwanger zijn lijkt mij al een nachtmerrie en ik ben er ook nog eens te labiel voor.
Those who can make you believe absurdities can make you commit atrocities.
Alle reacties Link kopieren
AeonOfWinter schreef:
22-08-2019 13:41
Ik? Hell to the NO.
Ik wil niet alleen pertinent geen kinderen, überhaupt zwanger zijn lijkt mij al een nachtmerrie en ik ben er ook nog eens te labiel voor.
Zwanger zijn lijkt mij ook niks nee. Ik wil geen kinderen maar het lijkt mij ook lastig om na 9 maanden het kind te moeten afstaan.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken.
Keuken1987 schreef:
22-08-2019 13:25
Zouden jullie draagmoeder kunnen zijn?
Nee, absoluut niet.
Bevallen is juist een van de dingen die me vreselijk lijken aan een kind krijgen/hebben.
Yugen schreef:
22-08-2019 14:49
Nee, absoluut niet.
Bevallen is juist een van de dingen die me vreselijk lijken aan een kind krijgen/hebben.
Dit dus.

Ik had vanmiddag bijna een kind op mijn motorkap. Ik reed al stapvoets en er kwam een moeder met 2 kinderen (die fietsen apart) me tegemoet. Kind was lekker aan het slingeren en zag bijna te laat dat ik daar reed. Ik zag hem al op me af komen dus besloot maar helemaal te stoppen. Kind kwam nog steeds op me af fietsen :facepalm: Moeder zag het allemaal gebeuren en riep lachend naar me: Sorry, hij is ook zo enthousiast! Ik zei dat haar kind nog geluk had, ze rijden daar vaak als gekken. Houd in godsnaam je kind bij je..

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven