Kinderen
alle pijlers
bezorgd.....of overbezorgd?
dinsdag 7 april 2009 om 20:59
Hallo,
Onze zoon Melle is vorig jaar 31 maart succesvol aan zijn hart geopereerd, hij was toen 10 maanden oud. Inmiddels is het een vrolijke gezonde jongen die zich prima ontwikkeld.
Wat er als ouder(s) door je heen gaat als je je kindje op de IC ziet liggen, is niet te beschrijven. Melle is een echte bikkel en heeft zich er zo goed onder gehouden. In Juni 2008 zijn wij voor het laatst bij de cardioloog geweest, die hem gezond en genezen heeft verklaard. Pas halverwege Juni 2009 moeten wij weer naar het ziekenhuis met hem.
Nu valt het mij de laatste 3 weken op dat hij soms erg zwaar ademt, en vooral door zijn mond. Ik heb geen verkoudheid bij hem kunnen ontdekken en verder is hij heel vrolijk en zit hij erg goed in zijn vel. Ook ben ik soms verbaasd over zijn lichaamswarmte. Op momenten dat hij bijv. alleen een romper aan heeft voelt hij erg warm aan, geen koorts of gloeien. Ik kan eigenlijk ook geen aanleiding (verwarming hoog, net uit bed, net onder een dekentje gelegen ofzo) bedenken waarom hij dan "opeens" zo warm is. Meestal trekt het na een tijdje weer vanzelf weg.
Sinds Melle's operatie zijn wij vanuit brabant naar Groningen verhuisd en daarmee ook overgegaan van het WKZ in Utrecht naar het UMCG in Groningen, alleen zijn we daar dus nog niet geweest.
Deze symptonen kunnen voortekenen zijn dat er weer "iets" mis is met zn hartje. We zijn door de cardioloog gewaarschuwd dat zijn longen zijn zwakke plek zijn. Dit komt omdat er zuurstofrijkbloed naar zn longen ging, waardoor die minder hard moesten werken en wat "lui" waren geworden. Zijn linker hartkamer daarintegen moest juist harder werken, dus was wat vergroot.
Ik weet even niet zo goed wat en of ik er iets mee "moet" doen. Volgende week donderdag heb ik een afspraak staan bij het CB dus daar zal ik het ook even navragen,maar oooow wat ben ik bang!!! Bang dat er "weer" wat is met mijn kleine boefje! Inmiddels ben ik 18 weken zwanger van de 2de en merk ik dat het absoluut niet vanzelfsprekend is dat alles "goed" is. Bij Melle was het puur toeval dat we ontdekte dat er iets met zijn hartje was (de huisarts hoorde een ruisje en heeft ons toen doorgestuurd..) en verder was hij kerngezond, nooit ziek en ontwikkelde hij zich prima.
Oftewel, na dit compleet onsamenhangend maar wel heel erg opluchtend verhaal, wat moet ik nou doen? Toch de arts bellen? Onze huisarts is fantastisch,maar hebben we pas nadat Melle geopereerd is dus die weet weinig van de voorgeschiedenis.
Liefs D.
Onze zoon Melle is vorig jaar 31 maart succesvol aan zijn hart geopereerd, hij was toen 10 maanden oud. Inmiddels is het een vrolijke gezonde jongen die zich prima ontwikkeld.
Wat er als ouder(s) door je heen gaat als je je kindje op de IC ziet liggen, is niet te beschrijven. Melle is een echte bikkel en heeft zich er zo goed onder gehouden. In Juni 2008 zijn wij voor het laatst bij de cardioloog geweest, die hem gezond en genezen heeft verklaard. Pas halverwege Juni 2009 moeten wij weer naar het ziekenhuis met hem.
Nu valt het mij de laatste 3 weken op dat hij soms erg zwaar ademt, en vooral door zijn mond. Ik heb geen verkoudheid bij hem kunnen ontdekken en verder is hij heel vrolijk en zit hij erg goed in zijn vel. Ook ben ik soms verbaasd over zijn lichaamswarmte. Op momenten dat hij bijv. alleen een romper aan heeft voelt hij erg warm aan, geen koorts of gloeien. Ik kan eigenlijk ook geen aanleiding (verwarming hoog, net uit bed, net onder een dekentje gelegen ofzo) bedenken waarom hij dan "opeens" zo warm is. Meestal trekt het na een tijdje weer vanzelf weg.
Sinds Melle's operatie zijn wij vanuit brabant naar Groningen verhuisd en daarmee ook overgegaan van het WKZ in Utrecht naar het UMCG in Groningen, alleen zijn we daar dus nog niet geweest.
Deze symptonen kunnen voortekenen zijn dat er weer "iets" mis is met zn hartje. We zijn door de cardioloog gewaarschuwd dat zijn longen zijn zwakke plek zijn. Dit komt omdat er zuurstofrijkbloed naar zn longen ging, waardoor die minder hard moesten werken en wat "lui" waren geworden. Zijn linker hartkamer daarintegen moest juist harder werken, dus was wat vergroot.
Ik weet even niet zo goed wat en of ik er iets mee "moet" doen. Volgende week donderdag heb ik een afspraak staan bij het CB dus daar zal ik het ook even navragen,maar oooow wat ben ik bang!!! Bang dat er "weer" wat is met mijn kleine boefje! Inmiddels ben ik 18 weken zwanger van de 2de en merk ik dat het absoluut niet vanzelfsprekend is dat alles "goed" is. Bij Melle was het puur toeval dat we ontdekte dat er iets met zijn hartje was (de huisarts hoorde een ruisje en heeft ons toen doorgestuurd..) en verder was hij kerngezond, nooit ziek en ontwikkelde hij zich prima.
Oftewel, na dit compleet onsamenhangend maar wel heel erg opluchtend verhaal, wat moet ik nou doen? Toch de arts bellen? Onze huisarts is fantastisch,maar hebben we pas nadat Melle geopereerd is dus die weet weinig van de voorgeschiedenis.
Liefs D.
anoniem_68908 wijzigde dit bericht op 07-04-2009 21:03
Reden: was iets te onduidelijk omschreven.....
Reden: was iets te onduidelijk omschreven.....
% gewijzigd
zondag 19 april 2009 om 10:45
