Kinderen
alle pijlers
Conflict met BSO over allergie zoon: wat nu?
donderdag 5 juni 2008 om 20:09
Hallo allemaal,
Mijn zoon is ernstig allergisch voor allerhande zaken, met als belangrijkste een pinda allergie. Twee weken geleden heeft dat geresulteerd in een allergische shock, die optrad vlak nadat ik hem ophaalde uit de BSO. Aanvankelijk reageerde ik mild, ik ben me ervan bewust dat een kind nu eenmaal niet in een vacuum leeft en dat het ook thuis zou kunnen gebeuren, maar naarmate de heftigheid van het gebeuren beter tot me doordrong, werd ik er toch wat minder mild over.
Mijn zoon zit sinds maart dit jaar op de BSO van dezelfde organisatie als waar hij op het KDV zat. Over het KDV was ik echt supertevreden, ik heb zelfs staan huilen toen we afscheid namen. Over de BSO ben ik vanaf het begin wat minder tevreden, mijn zoon heeft het er ook niet zo naar zijn zin en zelf heb ik ook niet echt een "klik" met de leiding. Ik vind ze nogal makkelijk, en ook niet zo erg lief voor de kleintjes. Maar ik heb inmiddels begrepen dat dat nu eenmaal inherent schijnt te zijn aan BSO, van alle kanten hoor ik dat ik mijn verwachtingen naar beneden moet bijstellen omdat kdv en bso niet met elkaar te vergelijken zijn.
Vorige week had ik echter een dingetje waarvan ik - bovenop alle andere (kleinere) dingen waar ik niet zo blij mee ben - dacht "ik ga toch eens bellen met de leidinggevende. Nu was ik dat sowieso nog van plan nav die allergische shock, maar op dat moment was ik nog in de begripvolle "tja, dat kan nu eenmaal gebeuren, je kunt niet alles voorkomen" modus.
Echter, dat gesprek heb ik als uiterst onprettig ervaren. Niet alleen reageerde de manager heel laconiek op het verhaal van de allergische shock en probeerde ze zelfs de verantwoordelijkheid daarvoor van zich af te schuiven, ook op mijn andere "klacht" reageerde ze negatief. Op dat punt zijn we dus ook zonder oplossing uit elkaar gegaan.
Ik was echter van mening dat we over mijn zoons allergie wél een goed gesprek gevoerd hadden. Ik was absoluut niet aanvallend, heb het meer gebracht als mededeling met de opmerking dat het wellicht raadzaam was om het beleid tav allergieën wat aan te scherpen. En ik heb haar verzocht pindakaas van het menu te schrappen. Daarvan zei ze gelijk dat ze daar niet aan wilde beginnen, ondanks dat ik haar heel duidelijk heb aangegeven dat pindakaas voor mijn zoon dodelijk kan zijn. Ik vond haar daar tijdens het gesprek al wat luchtig overheen stappen, maar uiteindelijk bereikten we het compromis dat zij mij garandeerde dat áls er pindakaas gegeten zou worden mijn zoon in een andere ruimte zou zijn.
Een paar dagen later sprak mijn zoons eigen leidster me aan, met de vraag of ik niet even een epi-pen kon regelen. Ik heb haar toen uitgelegd dat een epi-pen geen aspirientje is, dat mijn zoons kinderarts niet happig is op beginnen met een epi-pen omdat die met zulke jonge kinderen liever een medicatie-onderhoudsbeleid voert, én dat pas nadat we alle uitslagen van de onderzoeken waar we nu weer in zitten besloten zou worden of mijn zoon een epi-pen krijgt (wat wel zeer waarschijnlijk is, en dat heb ik erbij gezegd).
Ik heb dus weer uitgelegd dat ze gewoon heel voorzichtig moeten zijn, weer uitgelegd wat hij wel en niet mag en weer heel erg benadrukt, voor de honderdste keer, dat pindas voor hem dodelijk kunnen zijn.
Gisteren haalde een vriendin mijn zoon uit de BSO, en toen ik later daar kwam om hem weer op te halen, vertelde zij mij dat mijn zoon aan tafel had gezeten met een pot pindakaas voor zijn neus en met 3 kindjes die allemaal pindakaas aan het eten waren. Terwijl ik toch echt had afgesproken dat als ze pindakaas niet van het menu willen schrappen ( wat ik al onbegrijpelijk vind, maar dat terzijde), dat ik erop stond dat mijn zoon in een andere ruimte moest zijn als er pindakaas gegeten wordt.
Dus heb ik vanochtend weer gebeld, en weer is me gezegd dat het allemaal zo vervelend is voor de andere kinderen. Toen ik zei dat ik het veel vervelender zou vinden als mijn zoon dood ging, werd de leidster een beetje bozig, en zei ze dat ze hem dan niet meer op de groep wilde. Ik heb weer het hele riedeltje afgedraaid, uitgelegd wat zijn allergie inhoudt, haar verteld waar we nu staan in de onderzoeken, verteld hoe ik het zelf ervaar, en weer benadrukt dat totdat ik meer weet van het ziekenhuis, we zullen roeien met de riemen die we hebben, namelijk: extreme voorzichtigheid en medicatie.
Bij het ophalen vanavond heb ik weer een vervelend gesprek gehad. Weer werd mij op het hart gedrukt dat ze de andere kinderen geen pindakaas willen ontzeggen, dat ze in principe ook niet mee willen werken aan afzonderen - of in ieder geval vinden dat dat niet haalbaar is - en daar bovenop werd de leiding die er vanavond was ook boos omdat hij vond dat ik niet zomaar kon zeggen dat het door iets wat hij op de BSO gegeten had kon komen.
Mijn zoon heeft me echter zelf verteld wat hij daar heeft gegeten en dat was iets wat noten en melk bevat (daar is mijn zoon ook allergisch voor). Ze hebben ook zelf toegegeven dat ze dat hebben gegeven, alleen beweren zij dat hij dat alleen op maandag heeft gehad, en mijn zoon had op dinsdagavond direct na het ophalen uit de BSO een allergische shock. Omdat hij thuis niks gegeten had en ook op school niets gegeten had behalve de lunch die ik zelf meegeef én omdat hij zelf verteld heeft wat hij op de BSO gegeten heeft, lijkt het mij duidelijk dat er op de BSO iets is misgegaan. En hoewel ik eerst dus nogal begripvol was, ben ik nu eigenlijk heel boos, vooral omdat ook vanavond weer de indruk werd gewekt dat het heus allemaal wel meeviel en aan zoveel dingen kon liggen.
Tja, dat geloof ik dus niet. Ondanks de herhaaldelijke gesprekken zit mijn zoon aan tafel waar alle kinderen pindakaas eten mete en pot pindakaas voor zijn neus, ze zijn heel star in meedenken over hoe we het veiliger kunnen maken - eigenlijk zeggen ze gewoon op alles "daar beginnen we niet aan" en ze zijn mij een beetje te luchtig over het gebeuren.
Eigenlijk zou ik het liefst mijn zoon daar nooit meer heen laten gaan en dat heb ik vanavond ook aangegeven, dat ik dan wellicht een andere BSO zou zoeken, maar ook dat maakte weinig indruk. Maar ja, omdat ik al een tijdje met twijfels rondloop heb ik al weleens geinformeerd bij andere BSO's, maar alles heeft hier een wachtlijst. Op korte termijn heb ik dus niks anders, dus ik wil nu for the time being er alsnog een oplossing voor zien te vinden. Maar hoe? Ik krijg het gevoel dat ze mijn zoons allergie totaal niet serieus nemen, ik merk in de gesprekken dat ze ook de ballen verstand van allergie hebben ( ze vergelijken het bijv. met kindjes die kosher eten, dus de noodzaak van met name die pinda allergie die lijken ze niet te voelen) en ik ben gewoon doodsbang dat het weer gebeurt.
Iemand advies over wat ik nu kan doen? Zijn er wettelijke richtlijnen ofzo waar ik me op kan beroepen? Ik snap gewoon niet waarom ze bijvoorbeeld niet mee willen werken aan pindakaas schrappen of afzonderen, en zij lijken dat heel onredelijk te vinden. Iemand advies?
Sorry voor het lange verhaal.
Mijn zoon is ernstig allergisch voor allerhande zaken, met als belangrijkste een pinda allergie. Twee weken geleden heeft dat geresulteerd in een allergische shock, die optrad vlak nadat ik hem ophaalde uit de BSO. Aanvankelijk reageerde ik mild, ik ben me ervan bewust dat een kind nu eenmaal niet in een vacuum leeft en dat het ook thuis zou kunnen gebeuren, maar naarmate de heftigheid van het gebeuren beter tot me doordrong, werd ik er toch wat minder mild over.
Mijn zoon zit sinds maart dit jaar op de BSO van dezelfde organisatie als waar hij op het KDV zat. Over het KDV was ik echt supertevreden, ik heb zelfs staan huilen toen we afscheid namen. Over de BSO ben ik vanaf het begin wat minder tevreden, mijn zoon heeft het er ook niet zo naar zijn zin en zelf heb ik ook niet echt een "klik" met de leiding. Ik vind ze nogal makkelijk, en ook niet zo erg lief voor de kleintjes. Maar ik heb inmiddels begrepen dat dat nu eenmaal inherent schijnt te zijn aan BSO, van alle kanten hoor ik dat ik mijn verwachtingen naar beneden moet bijstellen omdat kdv en bso niet met elkaar te vergelijken zijn.
Vorige week had ik echter een dingetje waarvan ik - bovenop alle andere (kleinere) dingen waar ik niet zo blij mee ben - dacht "ik ga toch eens bellen met de leidinggevende. Nu was ik dat sowieso nog van plan nav die allergische shock, maar op dat moment was ik nog in de begripvolle "tja, dat kan nu eenmaal gebeuren, je kunt niet alles voorkomen" modus.
Echter, dat gesprek heb ik als uiterst onprettig ervaren. Niet alleen reageerde de manager heel laconiek op het verhaal van de allergische shock en probeerde ze zelfs de verantwoordelijkheid daarvoor van zich af te schuiven, ook op mijn andere "klacht" reageerde ze negatief. Op dat punt zijn we dus ook zonder oplossing uit elkaar gegaan.
Ik was echter van mening dat we over mijn zoons allergie wél een goed gesprek gevoerd hadden. Ik was absoluut niet aanvallend, heb het meer gebracht als mededeling met de opmerking dat het wellicht raadzaam was om het beleid tav allergieën wat aan te scherpen. En ik heb haar verzocht pindakaas van het menu te schrappen. Daarvan zei ze gelijk dat ze daar niet aan wilde beginnen, ondanks dat ik haar heel duidelijk heb aangegeven dat pindakaas voor mijn zoon dodelijk kan zijn. Ik vond haar daar tijdens het gesprek al wat luchtig overheen stappen, maar uiteindelijk bereikten we het compromis dat zij mij garandeerde dat áls er pindakaas gegeten zou worden mijn zoon in een andere ruimte zou zijn.
Een paar dagen later sprak mijn zoons eigen leidster me aan, met de vraag of ik niet even een epi-pen kon regelen. Ik heb haar toen uitgelegd dat een epi-pen geen aspirientje is, dat mijn zoons kinderarts niet happig is op beginnen met een epi-pen omdat die met zulke jonge kinderen liever een medicatie-onderhoudsbeleid voert, én dat pas nadat we alle uitslagen van de onderzoeken waar we nu weer in zitten besloten zou worden of mijn zoon een epi-pen krijgt (wat wel zeer waarschijnlijk is, en dat heb ik erbij gezegd).
Ik heb dus weer uitgelegd dat ze gewoon heel voorzichtig moeten zijn, weer uitgelegd wat hij wel en niet mag en weer heel erg benadrukt, voor de honderdste keer, dat pindas voor hem dodelijk kunnen zijn.
Gisteren haalde een vriendin mijn zoon uit de BSO, en toen ik later daar kwam om hem weer op te halen, vertelde zij mij dat mijn zoon aan tafel had gezeten met een pot pindakaas voor zijn neus en met 3 kindjes die allemaal pindakaas aan het eten waren. Terwijl ik toch echt had afgesproken dat als ze pindakaas niet van het menu willen schrappen ( wat ik al onbegrijpelijk vind, maar dat terzijde), dat ik erop stond dat mijn zoon in een andere ruimte moest zijn als er pindakaas gegeten wordt.
Dus heb ik vanochtend weer gebeld, en weer is me gezegd dat het allemaal zo vervelend is voor de andere kinderen. Toen ik zei dat ik het veel vervelender zou vinden als mijn zoon dood ging, werd de leidster een beetje bozig, en zei ze dat ze hem dan niet meer op de groep wilde. Ik heb weer het hele riedeltje afgedraaid, uitgelegd wat zijn allergie inhoudt, haar verteld waar we nu staan in de onderzoeken, verteld hoe ik het zelf ervaar, en weer benadrukt dat totdat ik meer weet van het ziekenhuis, we zullen roeien met de riemen die we hebben, namelijk: extreme voorzichtigheid en medicatie.
Bij het ophalen vanavond heb ik weer een vervelend gesprek gehad. Weer werd mij op het hart gedrukt dat ze de andere kinderen geen pindakaas willen ontzeggen, dat ze in principe ook niet mee willen werken aan afzonderen - of in ieder geval vinden dat dat niet haalbaar is - en daar bovenop werd de leiding die er vanavond was ook boos omdat hij vond dat ik niet zomaar kon zeggen dat het door iets wat hij op de BSO gegeten had kon komen.
Mijn zoon heeft me echter zelf verteld wat hij daar heeft gegeten en dat was iets wat noten en melk bevat (daar is mijn zoon ook allergisch voor). Ze hebben ook zelf toegegeven dat ze dat hebben gegeven, alleen beweren zij dat hij dat alleen op maandag heeft gehad, en mijn zoon had op dinsdagavond direct na het ophalen uit de BSO een allergische shock. Omdat hij thuis niks gegeten had en ook op school niets gegeten had behalve de lunch die ik zelf meegeef én omdat hij zelf verteld heeft wat hij op de BSO gegeten heeft, lijkt het mij duidelijk dat er op de BSO iets is misgegaan. En hoewel ik eerst dus nogal begripvol was, ben ik nu eigenlijk heel boos, vooral omdat ook vanavond weer de indruk werd gewekt dat het heus allemaal wel meeviel en aan zoveel dingen kon liggen.
Tja, dat geloof ik dus niet. Ondanks de herhaaldelijke gesprekken zit mijn zoon aan tafel waar alle kinderen pindakaas eten mete en pot pindakaas voor zijn neus, ze zijn heel star in meedenken over hoe we het veiliger kunnen maken - eigenlijk zeggen ze gewoon op alles "daar beginnen we niet aan" en ze zijn mij een beetje te luchtig over het gebeuren.
Eigenlijk zou ik het liefst mijn zoon daar nooit meer heen laten gaan en dat heb ik vanavond ook aangegeven, dat ik dan wellicht een andere BSO zou zoeken, maar ook dat maakte weinig indruk. Maar ja, omdat ik al een tijdje met twijfels rondloop heb ik al weleens geinformeerd bij andere BSO's, maar alles heeft hier een wachtlijst. Op korte termijn heb ik dus niks anders, dus ik wil nu for the time being er alsnog een oplossing voor zien te vinden. Maar hoe? Ik krijg het gevoel dat ze mijn zoons allergie totaal niet serieus nemen, ik merk in de gesprekken dat ze ook de ballen verstand van allergie hebben ( ze vergelijken het bijv. met kindjes die kosher eten, dus de noodzaak van met name die pinda allergie die lijken ze niet te voelen) en ik ben gewoon doodsbang dat het weer gebeurt.
Iemand advies over wat ik nu kan doen? Zijn er wettelijke richtlijnen ofzo waar ik me op kan beroepen? Ik snap gewoon niet waarom ze bijvoorbeeld niet mee willen werken aan pindakaas schrappen of afzonderen, en zij lijken dat heel onredelijk te vinden. Iemand advies?
Sorry voor het lange verhaal.
Am Yisrael Chai!
zondag 8 juni 2008 om 18:24
Mijn zoon is trouwens ook extreem voorzichtig met fruit, aardbei, kiwi, ananas, nectarine, perzik en mandarijntjes krijg ik er niet in bij hem. Maar ik vaar wat dat betreft juist blind op zijn eigen oordeel, hij is dol op fruit namelijk dus ik denk dat hij er niet tegen kan, dat zegt hij ook tegen me "ik mag geen aardbei van de dokter".
Am Yisrael Chai!
zondag 8 juni 2008 om 19:02
zondag 8 juni 2008 om 19:07
quote:sweetcandy schreef op 08 juni 2008 @ 19:02:
oh trouwens.. je zoon gaat naar een BSO... En is dus al 4+. Hij kan dan toch zelf ook in de hand houden wat wel en niet mag? Het jongetje bij mij op het kdv, wist al prima wat hij zelf wel of niet mocht. En gaf dit ook aan, als iemand hem bijvoorbeeld een broodje pindakaas wilde smeren.Dat mag je toch niet aan zo'n ventje (of überhaupt aan een kind!) overlaten??! Als iemand met gezag (dus een leid(st)er van de BSO in dit geval) zegt dat hij een pennywafel moet eten, omdat alle kindjes dat doen, dan heeft de prins maar te slikken toch? Het is een mannetje van vier! De BSO heeft de wettelijke en contractuele verplichting om kinderen een veilige plek te bieden, en daar horen het weren van pindakaas en pennywafels ook bij, als een kind in de groep daar zeer ernstig op kan reageren (met zelfs de dood als mogelijk gevolg).
oh trouwens.. je zoon gaat naar een BSO... En is dus al 4+. Hij kan dan toch zelf ook in de hand houden wat wel en niet mag? Het jongetje bij mij op het kdv, wist al prima wat hij zelf wel of niet mocht. En gaf dit ook aan, als iemand hem bijvoorbeeld een broodje pindakaas wilde smeren.Dat mag je toch niet aan zo'n ventje (of überhaupt aan een kind!) overlaten??! Als iemand met gezag (dus een leid(st)er van de BSO in dit geval) zegt dat hij een pennywafel moet eten, omdat alle kindjes dat doen, dan heeft de prins maar te slikken toch? Het is een mannetje van vier! De BSO heeft de wettelijke en contractuele verplichting om kinderen een veilige plek te bieden, en daar horen het weren van pindakaas en pennywafels ook bij, als een kind in de groep daar zeer ernstig op kan reageren (met zelfs de dood als mogelijk gevolg).
zondag 8 juni 2008 om 19:10
quote:fashionvictim schreef op 08 juni 2008 @ 18:24:
Mijn zoon is trouwens ook extreem voorzichtig met fruit, aardbei, kiwi, ananas, nectarine, perzik en mandarijntjes krijg ik er niet in bij hem. Maar ik vaar wat dat betreft juist blind op zijn eigen oordeel, hij is dol op fruit namelijk dus ik denk dat hij er niet tegen kan, dat zegt hij ook tegen me "ik mag geen aardbei van de dokter".Ik vaar in principe ook wel blind op zijn eigen oordeel hoor. Maar als hij gewoon niet bewezen allergisch is voor banaan, en dit wel lust (en er dus niet op reageert!) als ik er eentje door de melk mix voor een milkshake, maar het weigert in gewone vorm, dan, ja dan, geloof ik hem niet. Maar goed, vitamine c-pillen en groente doen de truc ook wel (en ik ga hem dus opnieuw laten testen zodat we weer precies weten waar we staan). Zoon heeft ook PDD-NOS en ik heb wel vaker gehoord dat juist die kinderen veel allergieën (kunnen) hebben. Maar goed, ik weet het verband (als dat er al is) dus niet.
Mijn zoon is trouwens ook extreem voorzichtig met fruit, aardbei, kiwi, ananas, nectarine, perzik en mandarijntjes krijg ik er niet in bij hem. Maar ik vaar wat dat betreft juist blind op zijn eigen oordeel, hij is dol op fruit namelijk dus ik denk dat hij er niet tegen kan, dat zegt hij ook tegen me "ik mag geen aardbei van de dokter".Ik vaar in principe ook wel blind op zijn eigen oordeel hoor. Maar als hij gewoon niet bewezen allergisch is voor banaan, en dit wel lust (en er dus niet op reageert!) als ik er eentje door de melk mix voor een milkshake, maar het weigert in gewone vorm, dan, ja dan, geloof ik hem niet. Maar goed, vitamine c-pillen en groente doen de truc ook wel (en ik ga hem dus opnieuw laten testen zodat we weer precies weten waar we staan). Zoon heeft ook PDD-NOS en ik heb wel vaker gehoord dat juist die kinderen veel allergieën (kunnen) hebben. Maar goed, ik weet het verband (als dat er al is) dus niet.
zondag 8 juni 2008 om 19:11
quote:tilalia2 schreef op 08 juni 2008 @ 19:09:
Ik heb bij allergische dreumesen wel gehoord dat ze op feestjes een t-shirt aanhadden waar heel groot op stond "NIET VOEREN! IK HEB EEN SPECIAAL DIEET" (A la bordjes in de dierentuin), om toestopperige oma's, opa's, tantes en ooms, etc tegen te gaan.Dat shirt had ik ook gesuggereerd. Ik vind de tekst "geef mij niets" dan wel iets beter
Ik heb bij allergische dreumesen wel gehoord dat ze op feestjes een t-shirt aanhadden waar heel groot op stond "NIET VOEREN! IK HEB EEN SPECIAAL DIEET" (A la bordjes in de dierentuin), om toestopperige oma's, opa's, tantes en ooms, etc tegen te gaan.Dat shirt had ik ook gesuggereerd. Ik vind de tekst "geef mij niets" dan wel iets beter
zondag 8 juni 2008 om 19:11
quote:sweetcandy schreef op 08 juni 2008 @ 19:02:
oh trouwens.. je zoon gaat naar een BSO... En is dus al 4+. Hij kan dan toch zelf ook in de hand houden wat wel en niet mag? Het jongetje bij mij op het kdv, wist al prima wat hij zelf wel of niet mocht. En gaf dit ook aan, als iemand hem bijvoorbeeld een broodje pindakaas wilde smeren.
Nee, mijn zoon kan dat niet. Hij zegt altijd heel duidelijk "ik mag geen pindas/chocola/melk/aardbei/whatever van de dokter", stopt ook niet zomaar alles in zijn mond, maar om hem nu daar de totale verantwoordelijkheid voor te geven... Dacht het niet. Hij is pas 4! En tja, een kind van 4 wat dol is op chocola maar het niet mag, die zegt echt geen nee tegen een paaseitje of een pennywafel hoor. Bovendien is hij nog echt op de leeftijd dat als het van de juf of van mamma mag, hij dat echt niet tegenspreekt.
Maar het grootste probleem is natuurlijk gewoon dat hij te jong is om te lezen en om te begrijpen dat hij ook geen producten gebakken in arachide olie mag, of toffees met pinda vulling, of chocoladekoekjes waar stukjes pinda inzitten. Dat hij geen pindakaas mag weet hij en ik denk niet dat hij dat uberhaupt in zijn mond zou stoppen want bij aanraking zwelt hij al op, maar het gaat natuurlijk vooral om de verborgen pindaproducten. En om het risico op "kruisbestuiving", een boterham die voor hem gesmeerd wordt met een mes waar nog een restje pindakaas aanzit, een bord wat niet goed is afgewassen waar vervolgens zijn cracker op ligt, een kind die een vinger met pindakaas in zijn mond stopt, dat soort dingen.
oh trouwens.. je zoon gaat naar een BSO... En is dus al 4+. Hij kan dan toch zelf ook in de hand houden wat wel en niet mag? Het jongetje bij mij op het kdv, wist al prima wat hij zelf wel of niet mocht. En gaf dit ook aan, als iemand hem bijvoorbeeld een broodje pindakaas wilde smeren.
Nee, mijn zoon kan dat niet. Hij zegt altijd heel duidelijk "ik mag geen pindas/chocola/melk/aardbei/whatever van de dokter", stopt ook niet zomaar alles in zijn mond, maar om hem nu daar de totale verantwoordelijkheid voor te geven... Dacht het niet. Hij is pas 4! En tja, een kind van 4 wat dol is op chocola maar het niet mag, die zegt echt geen nee tegen een paaseitje of een pennywafel hoor. Bovendien is hij nog echt op de leeftijd dat als het van de juf of van mamma mag, hij dat echt niet tegenspreekt.
Maar het grootste probleem is natuurlijk gewoon dat hij te jong is om te lezen en om te begrijpen dat hij ook geen producten gebakken in arachide olie mag, of toffees met pinda vulling, of chocoladekoekjes waar stukjes pinda inzitten. Dat hij geen pindakaas mag weet hij en ik denk niet dat hij dat uberhaupt in zijn mond zou stoppen want bij aanraking zwelt hij al op, maar het gaat natuurlijk vooral om de verborgen pindaproducten. En om het risico op "kruisbestuiving", een boterham die voor hem gesmeerd wordt met een mes waar nog een restje pindakaas aanzit, een bord wat niet goed is afgewassen waar vervolgens zijn cracker op ligt, een kind die een vinger met pindakaas in zijn mond stopt, dat soort dingen.
Am Yisrael Chai!
zondag 8 juni 2008 om 19:11
Op de basisschool van mijn vriendin is ook een aanspreekpunt ( en een vervanger) die de leiding neemt bij een aanval. In het geval van deze school is dat de concierge. Die is er namelijk iedere dag omdat hij fulltime werkt. Hij weet hoe de epi-pen werkt (en bij een ander kind hoe hij bepaalde medicijnen moet geven) en brengt het kind ook naar het ziekenhuis met zijn auto. De school heeft met een aantal ouders hier vaste afspraken over op papier gezet. Een juf op de basisschool kan niet altijd een hele groep in de steek laten als er iets gebeurd. En wachten op een ouder die nog van thuis/het werk moet komen kan soms al te laat zijn.
Verder hebben de ouders van het betreffende kind in de klas uitleg gegeven aan de klasgenoten. Die weten nu ook waarom bepaalde dingen niet mogen. Verder weten ze een beetje wat er kan gebeuren, en wat te moeten doen. Oudere kinderen geven zelf een soort spreekbeurt. De ervaringen op die school zijn heel erg goed! Hetzelfde hebben ze ook gedaan met een kindje dat slechthorend was, en een ander kind met een bepaalde ziekte. Op die manier voorkom je pesten. En houden klasgenoten veel meer rekening met bepaalde zaken.
Misschien een tip als je kind straks iets ouder is.
Op het vel staat trouwens heel duidelijk wat een kind niet mag. Daarbij ook bepaalde producten en merken. Verder staan er kort de gemaakte afspraken op bv
- altijd de moeder bellen op nummer xxxx, of in jullie geval X zit in een andere ruimte bij het eten of hij zit naast de leidster.
Verder hebben de ouders van het betreffende kind in de klas uitleg gegeven aan de klasgenoten. Die weten nu ook waarom bepaalde dingen niet mogen. Verder weten ze een beetje wat er kan gebeuren, en wat te moeten doen. Oudere kinderen geven zelf een soort spreekbeurt. De ervaringen op die school zijn heel erg goed! Hetzelfde hebben ze ook gedaan met een kindje dat slechthorend was, en een ander kind met een bepaalde ziekte. Op die manier voorkom je pesten. En houden klasgenoten veel meer rekening met bepaalde zaken.
Misschien een tip als je kind straks iets ouder is.
Op het vel staat trouwens heel duidelijk wat een kind niet mag. Daarbij ook bepaalde producten en merken. Verder staan er kort de gemaakte afspraken op bv
- altijd de moeder bellen op nummer xxxx, of in jullie geval X zit in een andere ruimte bij het eten of hij zit naast de leidster.
zondag 8 juni 2008 om 19:12
quote:fashionvictim schreef op 08 juni 2008 @ 18:24:
Mijn zoon is trouwens ook extreem voorzichtig met fruit, aardbei, kiwi, ananas, nectarine, perzik en mandarijntjes krijg ik er niet in bij hem. Maar ik vaar wat dat betreft juist blind op zijn eigen oordeel, hij is dol op fruit namelijk dus ik denk dat hij er niet tegen kan, dat zegt hij ook tegen me "ik mag geen aardbei van de dokter".FV, volgens mij komt het bij nectarine en perzik doordat het steenvruchten zijn, met een nootachtige pit. Dit heb ik wel eens gehoord tenminste. Abrikoos zou dan dus zeker ook niet moeten proberen.
Mijn zoon is trouwens ook extreem voorzichtig met fruit, aardbei, kiwi, ananas, nectarine, perzik en mandarijntjes krijg ik er niet in bij hem. Maar ik vaar wat dat betreft juist blind op zijn eigen oordeel, hij is dol op fruit namelijk dus ik denk dat hij er niet tegen kan, dat zegt hij ook tegen me "ik mag geen aardbei van de dokter".FV, volgens mij komt het bij nectarine en perzik doordat het steenvruchten zijn, met een nootachtige pit. Dit heb ik wel eens gehoord tenminste. Abrikoos zou dan dus zeker ook niet moeten proberen.
zondag 8 juni 2008 om 19:15
quote:Mirjam762 schreef op 08 juni 2008 @ 19:10:
[...]
Ik vaar in principe ook wel blind op zijn eigen oordeel hoor. Maar als hij gewoon niet bewezen allergisch is voor banaan, en dit wel lust (en er dus niet op reageert!) als ik er eentje door de melk mix voor een milkshake, maar het weigert in gewone vorm, dan, ja dan, geloof ik hem niet. Maar goed, vitamine c-pillen en groente doen de truc ook wel (en ik ga hem dus opnieuw laten testen zodat we weer precies weten waar we staan). Zoon heeft ook PDD-NOS en ik heb wel vaker gehoord dat juist die kinderen veel allergieën (kunnen) hebben. Maar goed, ik weet het verband (als dat er al is) dus niet.
Hahahaha, dat ken ik. Dat heeft mijn zoon met aardbei en tomaat, hoewel het bij die twee dingen idd zo kan zijn dat je allergisch bent voor de rauwe variant, maar niet voor de bewerkte variant. Dus ik zie dat dan maar door de vingers en stop het kind gewoon een extra appel toe .
Wél word ik boos als hij - om onder het avondeten uit te komen - gaat roepen dat hij buikpijn heeft, we hebben de deal dat er niet met buikpijn gespot wordt en dat hij daar ab-so-luut niet om mag liegen, omdat mamma anders niet weet wanneer ze de dokter moet bellen.
[...]
Ik vaar in principe ook wel blind op zijn eigen oordeel hoor. Maar als hij gewoon niet bewezen allergisch is voor banaan, en dit wel lust (en er dus niet op reageert!) als ik er eentje door de melk mix voor een milkshake, maar het weigert in gewone vorm, dan, ja dan, geloof ik hem niet. Maar goed, vitamine c-pillen en groente doen de truc ook wel (en ik ga hem dus opnieuw laten testen zodat we weer precies weten waar we staan). Zoon heeft ook PDD-NOS en ik heb wel vaker gehoord dat juist die kinderen veel allergieën (kunnen) hebben. Maar goed, ik weet het verband (als dat er al is) dus niet.
Hahahaha, dat ken ik. Dat heeft mijn zoon met aardbei en tomaat, hoewel het bij die twee dingen idd zo kan zijn dat je allergisch bent voor de rauwe variant, maar niet voor de bewerkte variant. Dus ik zie dat dan maar door de vingers en stop het kind gewoon een extra appel toe .
Wél word ik boos als hij - om onder het avondeten uit te komen - gaat roepen dat hij buikpijn heeft, we hebben de deal dat er niet met buikpijn gespot wordt en dat hij daar ab-so-luut niet om mag liegen, omdat mamma anders niet weet wanneer ze de dokter moet bellen.
Am Yisrael Chai!
zondag 8 juni 2008 om 19:22
Maar goed, ondanks zijn braafheid in dit soort dingen heeft hij vandaag al twee keer iets aangepakt zonder het aan mij te laten zien, het is natuurlijk mooi weer en ze spelen buiten, en een moeder uit de straat had hem een snoepje gegeven. En weer een andere moeder had op ijsjes getrakteerd. En tja, het is een kind, alle kinderen staan te snoepen, natuurlijk wil hij dan mee doen. En hij komt het volgens afspraak wel vertellen dat hij het gehad heeft, maar wel nádat het in zijn mond gestopt is.
Ik heb vandaag dus ook maar even een rondje langs alle moeders in de straat gemaakt. Maar ja, ik snap het ook wel weer, hij moet ook naar hen luisteren als ze bijvoorbeeld tegen hem zeggen dat hij op de stoep moet blijven. Met 4 jaar zijn alle bekende gezichten nog echt vertrouwd, dus vandaag ben ik weer met mijn neus op de feiten gedrukt dat hij echt te jong voor die verantwoordelijkheid is.
Ik heb vandaag dus ook maar even een rondje langs alle moeders in de straat gemaakt. Maar ja, ik snap het ook wel weer, hij moet ook naar hen luisteren als ze bijvoorbeeld tegen hem zeggen dat hij op de stoep moet blijven. Met 4 jaar zijn alle bekende gezichten nog echt vertrouwd, dus vandaag ben ik weer met mijn neus op de feiten gedrukt dat hij echt te jong voor die verantwoordelijkheid is.
Am Yisrael Chai!
zondag 8 juni 2008 om 19:23
quote:Mirjam762 schreef op 08 juni 2008 @ 19:12:
[...]
FV, volgens mij komt het bij nectarine en perzik doordat het steenvruchten zijn, met een nootachtige pit. Dit heb ik wel eens gehoord tenminste. Abrikoos zou dan dus zeker ook niet moeten proberen.Okee, bedankt voor de tip, dat wist ik niet!
[...]
FV, volgens mij komt het bij nectarine en perzik doordat het steenvruchten zijn, met een nootachtige pit. Dit heb ik wel eens gehoord tenminste. Abrikoos zou dan dus zeker ook niet moeten proberen.Okee, bedankt voor de tip, dat wist ik niet!
Am Yisrael Chai!
zondag 8 juni 2008 om 19:25
quote:flowerxxx schreef op 08 juni 2008 @ 19:11:
Op de basisschool van mijn vriendin is ook een aanspreekpunt ( en een vervanger) die de leiding neemt bij een aanval. In het geval van deze school is dat de concierge. Die is er namelijk iedere dag omdat hij fulltime werkt. Hij weet hoe de epi-pen werkt (en bij een ander kind hoe hij bepaalde medicijnen moet geven) en brengt het kind ook naar het ziekenhuis met zijn auto. De school heeft met een aantal ouders hier vaste afspraken over op papier gezet. Een juf op de basisschool kan niet altijd een hele groep in de steek laten als er iets gebeurd. En wachten op een ouder die nog van thuis/het werk moet komen kan soms al te laat zijn.
Verder hebben de ouders van het betreffende kind in de klas uitleg gegeven aan de klasgenoten. Die weten nu ook waarom bepaalde dingen niet mogen. Verder weten ze een beetje wat er kan gebeuren, en wat te moeten doen. Oudere kinderen geven zelf een soort spreekbeurt. De ervaringen op die school zijn heel erg goed! Hetzelfde hebben ze ook gedaan met een kindje dat slechthorend was, en een ander kind met een bepaalde ziekte. Op die manier voorkom je pesten. En houden klasgenoten veel meer rekening met bepaalde zaken.
Misschien een tip als je kind straks iets ouder is.
Op het vel staat trouwens heel duidelijk wat een kind niet mag. Daarbij ook bepaalde producten en merken. Verder staan er kort de gemaakte afspraken op bv
- altijd de moeder bellen op nummer xxxx, of in jullie geval X zit in een andere ruimte bij het eten of hij zit naast de leidster.Ik heb sowieso nog een gesprek met school inzake de BSO, maar ik had me al voorgenomen om ook met hen een eenduidig plan op te stellen en inderdaad eventueel zelfs wat voorlichtingsmateriaal te scoren of een presentatietje ofzo in elkaar te draaien voor ze. Ik heb dus zeker wat aan deze tips, dank je wel!
Op de basisschool van mijn vriendin is ook een aanspreekpunt ( en een vervanger) die de leiding neemt bij een aanval. In het geval van deze school is dat de concierge. Die is er namelijk iedere dag omdat hij fulltime werkt. Hij weet hoe de epi-pen werkt (en bij een ander kind hoe hij bepaalde medicijnen moet geven) en brengt het kind ook naar het ziekenhuis met zijn auto. De school heeft met een aantal ouders hier vaste afspraken over op papier gezet. Een juf op de basisschool kan niet altijd een hele groep in de steek laten als er iets gebeurd. En wachten op een ouder die nog van thuis/het werk moet komen kan soms al te laat zijn.
Verder hebben de ouders van het betreffende kind in de klas uitleg gegeven aan de klasgenoten. Die weten nu ook waarom bepaalde dingen niet mogen. Verder weten ze een beetje wat er kan gebeuren, en wat te moeten doen. Oudere kinderen geven zelf een soort spreekbeurt. De ervaringen op die school zijn heel erg goed! Hetzelfde hebben ze ook gedaan met een kindje dat slechthorend was, en een ander kind met een bepaalde ziekte. Op die manier voorkom je pesten. En houden klasgenoten veel meer rekening met bepaalde zaken.
Misschien een tip als je kind straks iets ouder is.
Op het vel staat trouwens heel duidelijk wat een kind niet mag. Daarbij ook bepaalde producten en merken. Verder staan er kort de gemaakte afspraken op bv
- altijd de moeder bellen op nummer xxxx, of in jullie geval X zit in een andere ruimte bij het eten of hij zit naast de leidster.Ik heb sowieso nog een gesprek met school inzake de BSO, maar ik had me al voorgenomen om ook met hen een eenduidig plan op te stellen en inderdaad eventueel zelfs wat voorlichtingsmateriaal te scoren of een presentatietje ofzo in elkaar te draaien voor ze. Ik heb dus zeker wat aan deze tips, dank je wel!
Am Yisrael Chai!
zondag 8 juni 2008 om 19:56
zondag 8 juni 2008 om 20:07
quote:meave schreef op 08 juni 2008 @ 19:55:
Fash, dan is het toch geen uk meer? (Tenminste, hij is 4, dus per definitie een uk). Ik dacht dat hij heel klein was, maar Jootje die in september 5 wordt, heeft ook maat 110 (ook pas net). Dus of de mijne is ook heel klein of de jouwe is lekker gegroeid. Ja, hij is heeeeeeeeeeel goed gegroeid! Echt heel erg veel gegroeid zelfs, meer dan 3 kilo gewicht erbij in een half jaar en 11 centimeter lengte in een klein jaartje nu, vorige week gemeten en meneer is nu 99 cm! Eindelijk die magische 1 meter grens in zicht, jippie! Dus hij heeft maat 104 van broeken en maat 104/110 van t-shirts, eindelijk staat er weer de juiste leeftijd in de labeltjes (4 tot 5 jaar). (Hij heeft nogal een bol buikie, dus al zijn t-shirtjes kruipen snel op, vandaar dat hij qua shirts een maatje groter krijgt).
Fash, dan is het toch geen uk meer? (Tenminste, hij is 4, dus per definitie een uk). Ik dacht dat hij heel klein was, maar Jootje die in september 5 wordt, heeft ook maat 110 (ook pas net). Dus of de mijne is ook heel klein of de jouwe is lekker gegroeid. Ja, hij is heeeeeeeeeeel goed gegroeid! Echt heel erg veel gegroeid zelfs, meer dan 3 kilo gewicht erbij in een half jaar en 11 centimeter lengte in een klein jaartje nu, vorige week gemeten en meneer is nu 99 cm! Eindelijk die magische 1 meter grens in zicht, jippie! Dus hij heeft maat 104 van broeken en maat 104/110 van t-shirts, eindelijk staat er weer de juiste leeftijd in de labeltjes (4 tot 5 jaar). (Hij heeft nogal een bol buikie, dus al zijn t-shirtjes kruipen snel op, vandaar dat hij qua shirts een maatje groter krijgt).
Am Yisrael Chai!
zondag 8 juni 2008 om 20:12
quote:fashionvictim schreef op 08 juni 2008 @ 20:07:
[...]
Ja, hij is heeeeeeeeeeel goed gegroeid! Echt heel erg veel gegroeid zelfs, meer dan 3 kilo gewicht erbij in een half jaar en 11 centimeter lengte in een klein jaartje nu, vorige week gemeten en meneer is nu 99 cm! Eindelijk die magische 1 meter grens over, jippie! Dus hij heeft maat 104 van broeken en maat 104/110 van t-shirts, eindelijk staat er weer de juiste leeftijd in de labeltjes (4 tot 5 jaar).Goed man! Geef je hem pindavrije pokon? Omdat zoon hier zo allergisch is, en dochter traag groeit, vraag ik me ook wel eens af of er bij haar sprake is van een nog niet ontdekte allergie ofzo. Alle onderzoeken en bloedtests hebben nog niets aangetoond, behalve dat ze een lactose-intolerantie heeft.
[...]
Ja, hij is heeeeeeeeeeel goed gegroeid! Echt heel erg veel gegroeid zelfs, meer dan 3 kilo gewicht erbij in een half jaar en 11 centimeter lengte in een klein jaartje nu, vorige week gemeten en meneer is nu 99 cm! Eindelijk die magische 1 meter grens over, jippie! Dus hij heeft maat 104 van broeken en maat 104/110 van t-shirts, eindelijk staat er weer de juiste leeftijd in de labeltjes (4 tot 5 jaar).Goed man! Geef je hem pindavrije pokon? Omdat zoon hier zo allergisch is, en dochter traag groeit, vraag ik me ook wel eens af of er bij haar sprake is van een nog niet ontdekte allergie ofzo. Alle onderzoeken en bloedtests hebben nog niets aangetoond, behalve dat ze een lactose-intolerantie heeft.
zondag 8 juni 2008 om 20:18
quote:fashionvictim schreef op 08 juni 2008 @ 20:07:
[...]
Ja, hij is heeeeeeeeeeel goed gegroeid! Echt heel erg veel gegroeid zelfs, meer dan 3 kilo gewicht erbij in een half jaar en 11 centimeter lengte in een klein jaartje nu, vorige week gemeten en meneer is nu 99 cm! Eindelijk die magische 1 meter grens in zicht, jippie! Dus hij heeft maat 104 van broeken en maat 104/110 van t-shirts, eindelijk staat er weer de juiste leeftijd in de labeltjes (4 tot 5 jaar). (Hij heeft nogal een bol buikie, dus al zijn t-shirtjes kruipen snel op, vandaar dat hij qua shirts een maatje groter krijgt).Da's lekker nieuws na alle eet- en groeiproblemen. Fijn! (Ik denk dat Jootje iets langer is, geen idee eigenlijk, kind wordt bijna nooit gemeten... Maar Jootje is ook een half jaartje ouder.)
[...]
Ja, hij is heeeeeeeeeeel goed gegroeid! Echt heel erg veel gegroeid zelfs, meer dan 3 kilo gewicht erbij in een half jaar en 11 centimeter lengte in een klein jaartje nu, vorige week gemeten en meneer is nu 99 cm! Eindelijk die magische 1 meter grens in zicht, jippie! Dus hij heeft maat 104 van broeken en maat 104/110 van t-shirts, eindelijk staat er weer de juiste leeftijd in de labeltjes (4 tot 5 jaar). (Hij heeft nogal een bol buikie, dus al zijn t-shirtjes kruipen snel op, vandaar dat hij qua shirts een maatje groter krijgt).Da's lekker nieuws na alle eet- en groeiproblemen. Fijn! (Ik denk dat Jootje iets langer is, geen idee eigenlijk, kind wordt bijna nooit gemeten... Maar Jootje is ook een half jaartje ouder.)
