Empty nest

25-07-2024 16:23 19 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Even getwijfeld of ik het hier of bij Psyche zou plaatsen, maar toch maar hier.

Zoonlief gaat binnen paar weken het huis uit. Samenwonen. Heel fijn voor die twee, maar het gaat ineens erg snel. Jaaaaaaaaren zijn we met ons tweetjes geweest en straks ben ik 'alleen'.

Al zal ik er best een traantje om gaan laten, het is niet de bedoeling dat dit een 'kommer en kwel' topic wordt.
Ik zie zeker ook wel voordelen :P

Wellicht zitten er hier wat in hetzelfde schuitje en willen jullie hier mee schrijven. Ervaringen uitwisselen, tips en tricks delen over het 'alleen zijn'.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wel dapper van hem om gelijk vanuit huis samen te gaan wonen
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren Quote
calvijn1 schreef:
25-07-2024 16:28
Wel dapper van hem om gelijk vanuit huis samen te gaan wonen
Dat is hier waar ik woon heel erg normaal. Sterker, ik ken nauwelijks mensen die alleen hebben gewoond.
Alle reacties Link kopieren Quote
Winterbloesem schreef:
25-07-2024 16:30
Dat is hier waar ik woon heel erg normaal. Sterker, ik ken nauwelijks mensen die alleen hebben gewoond.
Tegenwoordig is alleen wonen ook niet meer te betalen helaas
Frankly my dear, I don"t give a damn
calvijn1 schreef:
25-07-2024 16:31
Tegenwoordig is alleen wonen ook niet meer te betalen helaas
Nee. Dus waar die zure post van jou precies goed voor was is mij een raadsel.
Alle reacties Link kopieren Quote
calvijn1 schreef:
25-07-2024 16:28
Wel dapper van hem om gelijk vanuit huis samen te gaan wonen
Daarom ben ik blij dat ze eerst gaan huren en zijn slaapkamer hier blijft voorlopig intact.

En tja, in zijn uppie had hij hier nog tot zijn 30e gezeten waarschijnlijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Winterbloesem schreef:
25-07-2024 16:30
Dat is hier waar ik woon heel erg normaal. Sterker, ik ken nauwelijks mensen die alleen hebben gewoond.
Hier ook zo.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lady*Voldemort schreef:
25-07-2024 16:33
Nee. Dus waar die zure post van jou precies goed voor was is mij een raadsel.
:HA:
Alle reacties Link kopieren Quote
Ohhh ik vond het ook best lastig toen de twee stiefkinderen op zichzelf gingen wonen! Dat heb ik niet tegen ze gezegd hoor, het is ook heerlijk voor ze dat er een nieuwe fase voor ze begint, de lol van een eigen huis, doen en laten wat je wilt, ik snap het helemaal. Maar toch, het is zo gezellig met ze!

Gelukkig komen ze regelmatig langs om mee te eten of om bij te kletsen. En het is ook heel leuk om bij ze op visite te gaan. Als ik ze voor m’n gevoel te lang niet zie, nodig ik ze uit om te komen eten. Met vriendin natuurlijk, extra gezellig.
Wat eten we vanavond?
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn nest is nu bijna een jaar echt leeg. Ook jongste vloog uit

En tja, dat was even raar. Maar het went verrekte snel. Ik vind het gezellig als het nest weer een paar dagen vol is, maar geniet daarna ook van de rust van de leegte.
Had ik niet gedacht

Hoorde laatst op de radio dat het full-nest-idee iets is, waar ouders van volwassen kinderen nooit over praten.
Dat je ze na een weekend weer met liefde naar het station ziet gaan.

Nu is het vakantie en zijn ze hier meer en ook dat went weer snel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier in korte tijd van drie kinderen thuis naar nog maar één kind thuis gegaan.

Ik vind het heerlijk! Ze hebben beiden een leuk plekje gevonden. Komen met regelmaat gezellig thuis langs dus helemaal prima.

Met eentje nog thuis loopt het nu ook allemaal wat meer soepel. Met drie thuis heb je gewoon wat meer te plannen. Waren wij minder flexibel vooral met eten. Als man en ik nu wat anders willen is er altijd nog wel een restje van iets, of is er nog wel iets te maken voor één persoon.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn zoon woont sinds een paar maanden op zichzelf, het ging opeens razendsnel. Waar ik tot voor kort nog dacht dat ie wel tot zijn 30e thuis zou wonen, stond ie opeens nummer 1 (van 400 gegadigden o_o ) op de lijst van de woningbouwvereniging voor een starterswoning. Het was even slikken, maar het heeft in alle opzichten goed uitgepakt. We hadden de laatste tijd een vrij moeizame relatie (ik heb er wel eens een topic over geopend) en dit heeft voor zoveel lucht gezorgd.
Eén keer in de week ofzo komt-ie eten, of ik ga bij hem langs voor een bakkie of we gaan even de stad in. En helemaal prima als we daarna weer onze eigen weg gaan.
Het is voor jou denk ik wel lastiger omdat je 'alleen' achterblijft. Ik heb mijn vriend nog, wij komen nu ook weer in een nieuwe fase.
Nothing happens for a reason
Alle reacties Link kopieren Quote
calvijn1 schreef:
25-07-2024 16:28
Wel dapper van hem om gelijk vanuit huis samen te gaan wonen
ik vind dit een hele rare opmerking. Ik zie niet in wat daar zo dapper aan is. Mijn kind had al 6 jaar verkering voordat ze samen gingen wonen. Ze wonen nog steeds, nu 3 jaar samen. Verschillende familieleden zijn vanuit het ouderlijk huis en ook na jarenlange verkering gaan samenwonen en zijn nu nog steeds samen. En niet omdat dat zo hoorde ofzo, ze waren er aan toe om te gaan samenwonen.
Niet iedereen heeft de behoefte om eerst "zichzelf te leren kennen" enzo.
Je hoeft niet overal iets van te vinden.
Alle reacties Link kopieren Quote
O, en ik bleef ook alleen achter. Ik was heel blij dat kind een mooie flat kon huren, en hier zo lekker dichtbij.
Maar eerlijk is eerlijk, het heeft wel een paarjaar geduurd voordat ik me weer comfortabel met mijn nieuwe leven voelde.
Je hoeft niet overal iets van te vinden.
Alle reacties Link kopieren Quote
juliet64 schreef:
25-07-2024 18:21
Mijn zoon woont sinds een paar maanden op zichzelf, het ging opeens razendsnel. Waar ik tot voor kort nog dacht dat ie wel tot zijn 30e thuis zou wonen, stond ie opeens nummer 1 (van 400 gegadigden o_o ) op de lijst van de woningbouwvereniging voor een starterswoning. Het was even slikken, maar het heeft in alle opzichten goed uitgepakt. We hadden de laatste tijd een vrij moeizame relatie (ik heb er wel eens een topic over geopend) en dit heeft voor zoveel lucht gezorgd.
Eén keer in de week ofzo komt-ie eten, of ik ga bij hem langs voor een bakkie of we gaan even de stad in. En helemaal prima als we daarna weer onze eigen weg gaan.
Het is voor jou denk ik wel lastiger omdat je 'alleen' achterblijft. Ik heb mijn vriend nog, wij komen nu ook weer in een nieuwe fase.
Wat fijn dat jouw zoon ook een eigen plek heeft.
Ik heb ook regelmatig bedacht dat hij nog tot zijn 30e thuis zo wonen en kreeg het daar best wat benauwd van. Ook onze relatie was soms vrij gecompliceerd. Ik heb veel zorgen om hem gehad. Laatste paar jaar meer dingen losgelaten en daardoor was er minder strijd.
Maar nu het écht zover is, vind ik het best lastig. Ineens kom je nog meer aan de zijlijn te staan.

Ik probeer de positieve kanten er maar van te gaan zien. Zal de ene keer beter gaan dan de andere keer, maar zal hier mee moeten dealen.

Hij komt helaas niet echt naast de deur te wonen. In die regio zijn de woningen net iets betaalbaarden.
Alle reacties Link kopieren Quote
puck-en-hans schreef:
25-07-2024 22:15
ik vind dit een hele rare opmerking. Ik zie niet in wat daar zo dapper aan is. Mijn kind had al 6 jaar verkering voordat ze samen gingen wonen. Ze wonen nog steeds, nu 3 jaar samen. Verschillende familieleden zijn vanuit het ouderlijk huis en ook na jarenlange verkering gaan samenwonen en zijn nu nog steeds samen. En niet omdat dat zo hoorde ofzo, ze waren er aan toe om te gaan samenwonen.
Niet iedereen heeft de behoefte om eerst "zichzelf te leren kennen" enzo.
Dit gaat om mij heen ook heel veel zo. Bedenk net dat ik zelf ook op die manier het huis uitgegaan ben. Mijn toenmalige vriend had al een eigen woning en ivm mijn werk was zijn woonplaats veel handiger.
Alle reacties Link kopieren Quote
puck-en-hans schreef:
25-07-2024 22:18
O, en ik bleef ook alleen achter. Ik was heel blij dat kind een mooie flat kon huren, en hier zo lekker dichtbij.
Maar eerlijk is eerlijk, het heeft wel een paarjaar geduurd voordat ik me weer comfortabel met mijn nieuwe leven voelde.
Een paar jaar? Slik...Hoop dat het bij mij ietsje sneller gaat.
Fijn dat die van jou dichtbij woont.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lady*Voldemort schreef:
25-07-2024 16:33
Nee. Dus waar die zure post van jou precies goed voor was is mij een raadsel.
Oh, absoluut niet bedoeld als zure post.
Was meer een gedachtespinsel
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren Quote
Sterrenstof74 schreef:
28-07-2024 14:19
Wat fijn dat jouw zoon ook een eigen plek heeft.
Ik heb ook regelmatig bedacht dat hij nog tot zijn 30e thuis zo wonen en kreeg het daar best wat benauwd van. Ook onze relatie was soms vrij gecompliceerd. Ik heb veel zorgen om hem gehad. Laatste paar jaar meer dingen losgelaten en daardoor was er minder strijd.
Maar nu het écht zover is, vind ik het best lastig. Ineens kom je nog meer aan de zijlijn te staan.

Ik probeer de positieve kanten er maar van te gaan zien. Zal de ene keer beter gaan dan de andere keer, maar zal hier mee moeten dealen.

Hij komt helaas niet echt naast de deur te wonen. In die regio zijn de woningen net iets betaalbaarden.

Probeer te denken dat dit niet over jou gaat maar over hem. Hij maakt een logische volgende stap in zijn leven. Wees blij voor hem dat hij een plekje heeft. Dat hij nu de kans heeft om uit te vliegen.

Voor mij overheerst vooral het gevoel dat ik het mijn kinderen zo gun om zelfstandig te gaan wonen. Voor de oudste had ik gewild dat het jonger al mogelijk was geweest. Middelste was er heel jong uit, die had een vriendin met al een eigen huisje. Jongste woont nog hier. Is 21, en ik hoop dat het hem binnen twee jaar ook lukt om iets voor zichzelf te vinden.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven