Kinderen
alle pijlers
gefaald of juist goed?
maandag 5 januari 2009 om 11:20
Dit is misschien een heel 'dom en een erg mutserig' topic maar ik zit er heel erg mee in mijn maag (letterlijk! ben er misselijk van)
Vandaag is mijn jongste voor het eerst naar de peuterspeelzaal gegaan. De oudste gaat al een poos en het lonkte voor de jongste dus ook erg.
Eerlijk gezegd maken we hem al dagen 'gek' dat hij eindelijk mag, en toen hij vanmorge wakker werd had hij al helemaal uitgestippeld wat hij allemaal zou gaan doen vandaag.
Weg brengen was voor mij moeilijk, hij is echt baby af (dat is hij al een poos natuurlijk maar nu ook 'echt') een afgesloten hoofdstuk. (wat altijd wel moeilijk is, maar waarvan je weet dat het er bij hoort )
Nu dus waar ik 'ziek' van ben; hij vond het zooo leuk! echt als in; er kon geen kus meer vanaf ik moest wegwezen, geen tijd meer voor mama, druk druk druk (of nou ja, toen ik door de deur spiekte zag ik dat ie helemaal alleen stond :S) en ik vraag mij nu werkelijk waar af; heb ik het als moeder goed gedaan mijn kinderen zo onafhankelijk/zelfstandig mogelijk te maken en is dit een goed teken, of betekend dit dat hij wel 'klaar' is met mij en juist daarom zo graag wil.
ik weet t klinkt heeeeel zwaar; vind het moeilijk de juiste woorden te vinden, het moet dus wel wat 'lichter' gelezen worden....
ik vraag mij dus serieus af; faal ik als moeder wanneer zo'n kind kind al zo graag van huis weg wil....?
(overigens ga ik hem zo halen, ben heel benieuwd hoe dat gaat! vroeger met t kdv wilde de oudste namelijk ook al nooit mee naar huis; hij was toen nog een baby die het allemaal best vond)
Vandaag is mijn jongste voor het eerst naar de peuterspeelzaal gegaan. De oudste gaat al een poos en het lonkte voor de jongste dus ook erg.
Eerlijk gezegd maken we hem al dagen 'gek' dat hij eindelijk mag, en toen hij vanmorge wakker werd had hij al helemaal uitgestippeld wat hij allemaal zou gaan doen vandaag.
Weg brengen was voor mij moeilijk, hij is echt baby af (dat is hij al een poos natuurlijk maar nu ook 'echt') een afgesloten hoofdstuk. (wat altijd wel moeilijk is, maar waarvan je weet dat het er bij hoort )
Nu dus waar ik 'ziek' van ben; hij vond het zooo leuk! echt als in; er kon geen kus meer vanaf ik moest wegwezen, geen tijd meer voor mama, druk druk druk (of nou ja, toen ik door de deur spiekte zag ik dat ie helemaal alleen stond :S) en ik vraag mij nu werkelijk waar af; heb ik het als moeder goed gedaan mijn kinderen zo onafhankelijk/zelfstandig mogelijk te maken en is dit een goed teken, of betekend dit dat hij wel 'klaar' is met mij en juist daarom zo graag wil.
ik weet t klinkt heeeeel zwaar; vind het moeilijk de juiste woorden te vinden, het moet dus wel wat 'lichter' gelezen worden....
ik vraag mij dus serieus af; faal ik als moeder wanneer zo'n kind kind al zo graag van huis weg wil....?
(overigens ga ik hem zo halen, ben heel benieuwd hoe dat gaat! vroeger met t kdv wilde de oudste namelijk ook al nooit mee naar huis; hij was toen nog een baby die het allemaal best vond)
maandag 5 januari 2009 om 11:24
maandag 5 januari 2009 om 11:30
sorry, maar dit vind ik inderdaad gemuts.
heul ongezond om teleurgesteld te zijn als je kind het geen punt vindt als jij weggaat. De beruchte onmisbaarheidswaan van ouders, vooral moeders, is echt misplaatst.
Het kind heeft vertrouwen in jou en in zijn omgeving, hoera!
ben je zo onzeker over je band met je kind dat je dit een probleem vindt? Nogmaals, erg ongezond.
ik ben erg blij dat ze beiden nooit bang zijn geweest, nooit hebben gehuild als we weggingen etc. voor mij juist een teken dat we het goed deden, dat ze vertrouwen hadden in ons en zichzelf, dat het geen weekdieren waren maar kinderen met zin in avontuur!
heul ongezond om teleurgesteld te zijn als je kind het geen punt vindt als jij weggaat. De beruchte onmisbaarheidswaan van ouders, vooral moeders, is echt misplaatst.
Het kind heeft vertrouwen in jou en in zijn omgeving, hoera!
ben je zo onzeker over je band met je kind dat je dit een probleem vindt? Nogmaals, erg ongezond.
ik ben erg blij dat ze beiden nooit bang zijn geweest, nooit hebben gehuild als we weggingen etc. voor mij juist een teken dat we het goed deden, dat ze vertrouwen hadden in ons en zichzelf, dat het geen weekdieren waren maar kinderen met zin in avontuur!
maandag 5 januari 2009 om 11:30
maandag 5 januari 2009 om 11:30
maandag 5 januari 2009 om 11:30
hier ook een dochtertje (1 jaar) dat heeeel graag naar het kdv gaat (zodra we de deur binnen komen worstelt ze zich los en kruipt luid kraaiend en schaterend de groep binnen). Op de dagen dat ik haar thuis heb krijg ik vaak het idee dat ze zich verveelt, echt op zoek is naar speelvriendjes.
Tja, en je blijft een mama en je bent geen speelvriendjes Ik denk dat ik (en jij ook) gewoon een heel sociaal kindje heb dat geniet van andere kindjes en drukte om zich heen. Dat maakt je toch geen slechte moeder???
Ik vind het juist heerlijk dat ik zo'n sociaal kindje heb dat makkelijk met anderen speelt en geen drama maakt van naar de creche gaan (want dat zie je ook regelmatig, lijkt mij erg vervelend als je kind niet wil...).
Tja, en je blijft een mama en je bent geen speelvriendjes Ik denk dat ik (en jij ook) gewoon een heel sociaal kindje heb dat geniet van andere kindjes en drukte om zich heen. Dat maakt je toch geen slechte moeder???
Ik vind het juist heerlijk dat ik zo'n sociaal kindje heb dat makkelijk met anderen speelt en geen drama maakt van naar de creche gaan (want dat zie je ook regelmatig, lijkt mij erg vervelend als je kind niet wil...).
maandag 5 januari 2009 om 11:30
Is juist een goed teken hoor!
Mijn oudste kon ik zelfs niet mee naar huis krijgen toen hij een uurtje daar mocht komen wennen. En toen hij de allereerste dag naar de psz mocht kon, gaf hij mij vlug een kus en ging als een speer naar de tafel om puzzels te maken. Ik maar zwaaien en zwaaien maar meneer keek niet hahahah. Ik had toen zoiets van goh dat had ik niet verwacht en is het mij 100% meegevallen.
Mijn dochter daarentegen moest echt huilen, en dat is dus juist echt niet fijn he om je kindje huilend achter te laten. Dus je kan het beter andersom hebben inderdaad.
Mijn oudste kon ik zelfs niet mee naar huis krijgen toen hij een uurtje daar mocht komen wennen. En toen hij de allereerste dag naar de psz mocht kon, gaf hij mij vlug een kus en ging als een speer naar de tafel om puzzels te maken. Ik maar zwaaien en zwaaien maar meneer keek niet hahahah. Ik had toen zoiets van goh dat had ik niet verwacht en is het mij 100% meegevallen.
Mijn dochter daarentegen moest echt huilen, en dat is dus juist echt niet fijn he om je kindje huilend achter te laten. Dus je kan het beter andersom hebben inderdaad.
maandag 5 januari 2009 om 11:32
Nou ja, wat RosieRo zegt ook dus. Ik vind het ook wel een tíkkie aanstellerig. Dat je een beetje moet slikken als je kinderen opeens weer een stapje verder gaan, ok, dat snap ik best, maar om dan te stellen dat je gefaald hebt omdat dat stapje verder je kinderen heel goed afgaat vind ik wel een tikke ongezond.
maandag 5 januari 2009 om 11:33
Ben het trouwens ook niet eens dat er gezegd wordt dat als je kindje het goed doet op de psz ddat je het dan als ouder goed hebt gedaan. Je hebt kinderen die eenmaal erg aan ouders hangen zoals mijn dochter, dus voor haar was het de eerste paar keren absoluut niet leuk. En ik voed haar niet anders op als mijn oudste!
maandag 5 januari 2009 om 12:29
jij zult nog vaak teleurgesteld worden, als je kinderen lol hebben op het school- of voetbalkamp.
(of toch ergens de pest in als ze 's avonds laat opgehaald moeten worden wegens heimwee.)
Als het nieuwtje er af is kan het naar school gaan nog wel wat problemen opleveren, en denk je met verlangen hieraan terug.
Maar het gaat er meer om dat jij nu heimwee hebt naar de tijd van kindjes wiegen en lekker veilig thuis houden.
En hij is nog lang niet klaar met je hoor, hij is gewoon een stapje verder, maar komt wel weer terug om een knuffel te halen
(of toch ergens de pest in als ze 's avonds laat opgehaald moeten worden wegens heimwee.)
Als het nieuwtje er af is kan het naar school gaan nog wel wat problemen opleveren, en denk je met verlangen hieraan terug.
Maar het gaat er meer om dat jij nu heimwee hebt naar de tijd van kindjes wiegen en lekker veilig thuis houden.
En hij is nog lang niet klaar met je hoor, hij is gewoon een stapje verder, maar komt wel weer terug om een knuffel te halen
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
maandag 5 januari 2009 om 12:35
Juist goed, toch? Wees blij dat je zo'n lekker zelfstandig kind hebt, dat niet overal bang voor is. Je had het nog heel wat vervelender gevonden als je hem huilend en krijsend aan de leidster had moeten overdragen (zoals ik vanochtend met mijn tweejarige op het kdv moest doen).
Veel plezier bij het ophalen!
Veel plezier bij het ophalen!
..
maandag 5 januari 2009 om 13:04
Ik heb niet het idee onmisbaar te zijn en het gevoel hem thuis te willen houden. Ik ben juist wel trots er op hoe ze zijn (erg sociaal en makkelijk) Punt is ook dat ik alleen een voorbeeld heb van hoe het niet moet en dan iets nieuws ontdekken; tja ik vind het erg moeilijk!
mutserig ach ja, dat mag best wel eens en ik heb voor af gewaarschuwd.
ik ben bang inderdaad geen goede band te hebben met kind, was depressief toen hij geboren werd, we hadden een moeilijke start samen. eerste jaar heeft hij aan mij vast gekleefd gezeten, en ik was er blij toen hij zelfstandig op ontdekking ging, alleen heb ik weleens t idee dat het gewoon niet zelfstandig meer is maar meer afstandelijk oid...
Nou ja in ieder geval hij is weer thuis en hij is moe, iets enthousiast hoor ik niet... dat verbaast dan weer wel.
ik zal zien hoe het loopt denk niet dat er later problemen ontstaan met wegbrengen, is bij de oudste ook nooit probleem geweest. en juist omdat ik mijn eigen onzekerheden niet op de kinderen wil projecteren vraag ik het hier. af en toe een schop onder de kont doet dan wel goed.
mutserig ach ja, dat mag best wel eens en ik heb voor af gewaarschuwd.
ik ben bang inderdaad geen goede band te hebben met kind, was depressief toen hij geboren werd, we hadden een moeilijke start samen. eerste jaar heeft hij aan mij vast gekleefd gezeten, en ik was er blij toen hij zelfstandig op ontdekking ging, alleen heb ik weleens t idee dat het gewoon niet zelfstandig meer is maar meer afstandelijk oid...
Nou ja in ieder geval hij is weer thuis en hij is moe, iets enthousiast hoor ik niet... dat verbaast dan weer wel.
ik zal zien hoe het loopt denk niet dat er later problemen ontstaan met wegbrengen, is bij de oudste ook nooit probleem geweest. en juist omdat ik mijn eigen onzekerheden niet op de kinderen wil projecteren vraag ik het hier. af en toe een schop onder de kont doet dan wel goed.
maandag 5 januari 2009 om 13:25
Ik zou zo graag willen dat mijn dochter niet kon wachten tot ze weer naar het KDV ging.
Ze gaat vanaf 11 maanden 2 dagen per week en heeft het er erg naar haar zin.
Maar nog steeds (ze wordt over 3 maanden 4) moet ze bijna iedere keer huilen als ik haar breng.
Soms is het zo erg dat ze me echt niet los wil laten.
De eerste tijd vond ik het zielig, daarna was ik er aan gewend, en sinds een tijd ben ik echt geirriteerd.
Alsof ik haar OOIT het gevoel heb gegeven dat ik haar daar achter zou laten.
Ik ga dus soms echt gefrustreerd weg als ik haar op de gang nog: " mamaaaaaa, kom terug!!"hoor huilen.
Ik snap je gevoel dus niet zo. Ik zou dolgelukkig zijn.
Ik zit al in de stress voor de basisschool waar ik haar naartoe moet brengen en waar ze niemand kent. Dan wordt het haar kennende nog veel erger.....
Geniet er dus maar van.
Ze gaat vanaf 11 maanden 2 dagen per week en heeft het er erg naar haar zin.
Maar nog steeds (ze wordt over 3 maanden 4) moet ze bijna iedere keer huilen als ik haar breng.
Soms is het zo erg dat ze me echt niet los wil laten.
De eerste tijd vond ik het zielig, daarna was ik er aan gewend, en sinds een tijd ben ik echt geirriteerd.
Alsof ik haar OOIT het gevoel heb gegeven dat ik haar daar achter zou laten.
Ik ga dus soms echt gefrustreerd weg als ik haar op de gang nog: " mamaaaaaa, kom terug!!"hoor huilen.
Ik snap je gevoel dus niet zo. Ik zou dolgelukkig zijn.
Ik zit al in de stress voor de basisschool waar ik haar naartoe moet brengen en waar ze niemand kent. Dan wordt het haar kennende nog veel erger.....
Geniet er dus maar van.
maandag 5 januari 2009 om 13:28
Toevallig wilde ik net een topic openen over de PSZ..... morgen gaat mijn zoontje voor het eerst....en ik heb er ook buikpijn van!
Maar dan gewoon omdat ik het moeilijk vind hem " los te laten".
In mijn ogen is ie nog zo " klein" !!
Oh ik hoop juist dat hij zo reageert als jouw zoontje! Ben eerder bang voor het tegenovergestelde....
Maar dan gewoon omdat ik het moeilijk vind hem " los te laten".
In mijn ogen is ie nog zo " klein" !!
Oh ik hoop juist dat hij zo reageert als jouw zoontje! Ben eerder bang voor het tegenovergestelde....
maandag 5 januari 2009 om 13:34
Gigaluilak, ook al wordt er gezegd dat het mutserig is (en dat is het ook echt wel ), ik heb er ook last van Mijn dochter gaat ook héél erg graag naar het KDV en ook als ze thuis is vraagt ze geregeld naar haar vaste leidster. Uitzwaaien heeft ze geen tijd voor en bij het ophalen is ze nou bepaald niet in jubelstemming, integendeel. Ze holt er gauw vandoor.
Ik merk dat ik het daar moeilijk mee heb als ik zelf niet lekker in mn vel zit, dus in principe heeft het niks met haar te maken. Ik ben nogal onzeker van mezelf en op dagen dat dat overheerst trek ik me dit aan, hoewel ik heel goed weet dat het aan mij ligt.
Het is bij ons wel vaak zo dat er iemand (een leidster ofzo) zegt: "Goh, ze is wel héél makkelijk he?" en ziedaar, daar is mijn twijfel weer
Goed, ik moet mezelf maar eens onderhanden nemen (en jij dus ook )!
Ik merk dat ik het daar moeilijk mee heb als ik zelf niet lekker in mn vel zit, dus in principe heeft het niks met haar te maken. Ik ben nogal onzeker van mezelf en op dagen dat dat overheerst trek ik me dit aan, hoewel ik heel goed weet dat het aan mij ligt.
Het is bij ons wel vaak zo dat er iemand (een leidster ofzo) zegt: "Goh, ze is wel héél makkelijk he?" en ziedaar, daar is mijn twijfel weer
Goed, ik moet mezelf maar eens onderhanden nemen (en jij dus ook )!
maandag 5 januari 2009 om 13:37
quote:Uma schreef op 05 januari 2009 @ 13:34:
Gigaluilak, ook al wordt er gezegd dat het mutserig is (en dat is het ook echt wel ), ik heb er ook last van Mijn dochter gaat ook héél erg graag naar het KDV en ook als ze thuis is vraagt ze geregeld naar haar vaste leidster. Uitzwaaien heeft ze geen tijd voor en bij het ophalen is ze nou bepaald niet in jubelstemming, integendeel. Ze holt er gauw vandoor.
Ik merk dat ik het daar moeilijk mee heb als ik zelf niet lekker in mn vel zit, dus in principe heeft het niks met haar te maken. Ik ben nogal onzeker van mezelf en op dagen dat dat overheerst trek ik me dit aan, hoewel ik heel goed weet dat het aan mij ligt.
Het is bij ons wel vaak zo dat er iemand (een leidster ofzo) zegt: "Goh, ze is wel héél makkelijk he?" en ziedaar, daar is mijn twijfel weer
Goed, ik moet mezelf maar eens onderhanden nemen (en jij dus ook )! ik schop jou, jij schopt mij (niet te hard hoor; dat doet auw! haha)
Gigaluilak, ook al wordt er gezegd dat het mutserig is (en dat is het ook echt wel ), ik heb er ook last van Mijn dochter gaat ook héél erg graag naar het KDV en ook als ze thuis is vraagt ze geregeld naar haar vaste leidster. Uitzwaaien heeft ze geen tijd voor en bij het ophalen is ze nou bepaald niet in jubelstemming, integendeel. Ze holt er gauw vandoor.
Ik merk dat ik het daar moeilijk mee heb als ik zelf niet lekker in mn vel zit, dus in principe heeft het niks met haar te maken. Ik ben nogal onzeker van mezelf en op dagen dat dat overheerst trek ik me dit aan, hoewel ik heel goed weet dat het aan mij ligt.
Het is bij ons wel vaak zo dat er iemand (een leidster ofzo) zegt: "Goh, ze is wel héél makkelijk he?" en ziedaar, daar is mijn twijfel weer
Goed, ik moet mezelf maar eens onderhanden nemen (en jij dus ook )! ik schop jou, jij schopt mij (niet te hard hoor; dat doet auw! haha)
maandag 5 januari 2009 om 13:40
Er wordt in de wetenschap/ ontwikkelingspsychologie juist vaak gezegd dat zelfstandigheid en makkelijk afscheid nemen van de ouder juist betekent dat kinderen goed gehecht zijn en er vertrouwen in hebben dat je er straks weer bent en hen op komt halen. Mijn dochter heeft op enkele keren na ook nooit gehuild op het kdv en is heel makkelijk. Ze zwaait meestal wel, maar vaak genoeg is ze al te druk met spelen om nog uitgebreid met mij te knuffelkussen of zwaaien. prima. Ik zie wel kindjes waarbij dat anders gaat en dat is voor de ouders alleen maar heel zwaar, volgens mij en voor het kind ook.
Volgens mij doe je het dus hardstikke goed. En dat je depressief bent geweest betekent niet dat je geen goede band met je kinderen hebt.. In de tijd dat het niet zo goed met je ging zat hij 'vastgeplakt' en dat was dan misschien juist omdat hij je onrust/ onzekerheid e.d. voelde. Maar geheugen van je kindje gaat niet zo ver terug en inmiddels hebben jullie de rust van goede hechting. Daar moet je op vertrouwen.
Volgens mij doe je het dus hardstikke goed. En dat je depressief bent geweest betekent niet dat je geen goede band met je kinderen hebt.. In de tijd dat het niet zo goed met je ging zat hij 'vastgeplakt' en dat was dan misschien juist omdat hij je onrust/ onzekerheid e.d. voelde. Maar geheugen van je kindje gaat niet zo ver terug en inmiddels hebben jullie de rust van goede hechting. Daar moet je op vertrouwen.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
maandag 5 januari 2009 om 13:44
maandag 5 januari 2009 om 13:48
quote:Robijntje80 schreef op 05 januari 2009 @ 11:33:
Ben het trouwens ook niet eens dat er gezegd wordt dat als je kindje het goed doet op de psz ddat je het dan als ouder goed hebt gedaan. Je hebt kinderen die eenmaal erg aan ouders hangen zoals mijn dochter, dus voor haar was het de eerste paar keren absoluut niet leuk. En ik voed haar niet anders op als mijn oudste!
*zucht*
Als je kind wèl huilt betekent dat niet automatisch dat je het als moeder slecht hebt gedaan. Trek die tenen eens in.
Ben het trouwens ook niet eens dat er gezegd wordt dat als je kindje het goed doet op de psz ddat je het dan als ouder goed hebt gedaan. Je hebt kinderen die eenmaal erg aan ouders hangen zoals mijn dochter, dus voor haar was het de eerste paar keren absoluut niet leuk. En ik voed haar niet anders op als mijn oudste!
*zucht*
Als je kind wèl huilt betekent dat niet automatisch dat je het als moeder slecht hebt gedaan. Trek die tenen eens in.
maandag 5 januari 2009 om 14:05
quote:Parnell schreef op 05 januari 2009 @ 13:48:
[...]
*zucht*
Als je kind wèl huilt betekent dat niet automatisch dat je het als moeder slecht hebt gedaan. Trek die tenen eens in.
Ha ha ha ha, ik ben zo F@#$ing full of myself als moeder dat ik nog nooit bedacht heb dat ik iets fout heb gedaan omdat mijn dochter altijd moet huilen als ik haar wegbreng.
Ik denk gewoon dat het aan haar ligt
[...]
*zucht*
Als je kind wèl huilt betekent dat niet automatisch dat je het als moeder slecht hebt gedaan. Trek die tenen eens in.
Ha ha ha ha, ik ben zo F@#$ing full of myself als moeder dat ik nog nooit bedacht heb dat ik iets fout heb gedaan omdat mijn dochter altijd moet huilen als ik haar wegbreng.
Ik denk gewoon dat het aan haar ligt
maandag 5 januari 2009 om 14:14
quote:Parnell schreef op 05 januari 2009 @ 13:48:
[...]
*zucht*
Als je kind wèl huilt betekent dat niet automatisch dat je het als moeder slecht hebt gedaan. Trek die tenen eens in.dat lees ik er niet in hoor, volgens mij bedoelt robijntje het juist twee kanten op. Wel huilen is niet automatisch slecht ouderschap, niet huilen is niet automatisch goed ouderschap simpel gezegd.
[...]
*zucht*
Als je kind wèl huilt betekent dat niet automatisch dat je het als moeder slecht hebt gedaan. Trek die tenen eens in.dat lees ik er niet in hoor, volgens mij bedoelt robijntje het juist twee kanten op. Wel huilen is niet automatisch slecht ouderschap, niet huilen is niet automatisch goed ouderschap simpel gezegd.
maandag 5 januari 2009 om 14:15
