goede vragen kennismaken BSO

ervaringen van anderen?

voelen hoe het er is

zijn er kinderen van haar school

Ik werk zelf in de kinderopvang. Vragen die mij te binnenschieten:



- Wat is de pedagogische visie? (Vraag of er een pedagogisch plan beschikbaar is dat je kunt inzien.)

- Zijn er vaste leidsters op de groep?

- Hoe is het wennen geregeld?

- Hoe is de opvang geregeld tijdens schoolvakanties, studiedagen etc?

- Hoeveel groepen zijn er op de locatie?

- Hoeveel kinderen (in welke leeftijd) zitten er gemiddeld in een groep?

- Welke activiteiten worden er georganiseerd? (Maw: wordt er maar wat aangemodderd of zijn de leidsters heel bewust bezig met hun vak?)



En verder natuurlijk: ervaringen van andere ouders of loop eens binnen met kind. Want zij moet zich er natuurlijk prettig voelen.

Ik werk op een bso en ik vind de vragen van duplex goed, zou ik zeker vragen. Waar ik werk is juist die persoonlijke aandacht erg belangrijk en weet ik van elk kind op mijn groep inmiddels (werk er nog niet zo lang) de bijzonderheden. Ik zou vragen of ze vooral gericht zijn op de groep, dus met z'n allen veel dingen doen of dat ze ook gericht zijn op de individuele kinderen. Dat lijkt mij een normale vraag hoor! Vorige week heeft een moeder met mij meegelopen en die vond het zo gezellig dat ze 2 uur langer is gebleven Dus dat kan je ook nog proberen. Vanzelfsprekend gaat het er uiteindelijk om dat jouw kind zich veilig/geborgen voelt op de bso en er natuurlijk ook met plezier naar toe gaat. Succes!

Ik werk op een BSO.

Het is wel zo dat er een grotere zelfstandigheid van kinderen verwacht worden zodra ze van de dagopvang naar de BSO gaan. Dit is echter niet anders dan op school, daar loopt juf er ook niet steeds achteraan!



Het houdt ook niet in dat er geen persoonlijke aandacht is hoor, maar (en nu spreek ik voor mezelf natuurlijk) enige zelfstandigheid wordt wel verwacht van een kind van 4! Het verzorgende is er een beetje af op dat moment.

Wel eens met Duplex dat het hele verzorgende er wel minder wordt naarmate de kinderen ouder worden. Het verschilt ook nog per kind, sommige kinderen zijn al veel zelfstandiger dan de anderen. Daar pas je je zorg aan aan. Dit heeft niet zoveel te maken met persoonlijke aandacht, die krijgen ze allemaal. Maar billen afvegen, helpen met eten/drinken, dat soort dingen, doen ze allemaal steeds meer zelf. De meeste kinderen doen die laatste dingen ook gewoon zelfstandig. Ik help nog met knopen dichtdoen, af en toe met handen wassen als ze er niet bij kunnen, boterhammen smeren, snijden etc.

Hai Intiem,



Mijn ervaring is wel zo, ja. Ook de andere ouders van de vriendjes die tegelijk met zoon zijn overgegaan viel het tegen in het begin, hoewel die zich er wat makkelijker bij neergelegd hebben geloof ik. Maar goed, mijn zoon heeft natuurlijk die allergie wat op de BSO echt een beetje problematisch loopt en hij klikte voor geen meter met de vaste leidster, dus bij ons was het probleem ook wel wat groter.



Een hele belangrijke vraag die je denk ik moet stellen is hoe vaak de kinderen daadwerkelijk in de "kleintjes" groep zitten. Bij ons op de BSO klinkt het allemaal prachtig, dat de kleintjes bij elkaar op de groep zitten, maar valt het in de praktijk vies tegen. Het hele eerste schooljaar zat mijn zoon gewoon op 1 groep met alle leeftijden door elkaar, omdat er te weinig kleintjes waren. Ook in de vakantie zit alles door elkaar.



Ik heb daar nog steeds wat moeite mee, mijn zoon komt soms met dingen thuis waarvan ik denk "hmmm, ben ik eigenlijk niet zo blij mee, dat je daar mee bezig bent" en dat heeft hij dan van de grotere kinderen en tussen de groten sneeuwde hij in het begin erg onder. Hij was/is nog best vaak heel moe en echt rusten kan hij bijvoorbeeld niet. Ook dat viel me tegen, in het pedagogisch plan wordt natuurlijk heel mooi gezegd "we bootsen zo veel mogelijk de thuissituatie na" maar een thuissituatie van een moe kleutertje is nogal anders dan die van een hyperactieve gillende zevenjarige, zeg maar.



Maar goed, dat is het grootste verschil: de BSO heeft als uitgangspunt dat kinderen na school niets meer "moeten" , terwijl de creche een duidelijk pedagogisch beleid heeft en ook zorg biedt.



Verwacht bijvoorbeeld geen neuzen die afgeveegd worden, schoenen waarbij geholpen wordt (mijn zoon kwam de eerste weken met zijn schoenen verkeerdom aan thuis steeds, het is maar een klein dingetje maar dat irriteerde me op een gegeven moment mateloos, dan dacht ik, godverdomme, help dat kind gewoon even met zijn schoenen goed aantrekken of kíjk op zijn minst even of hij ze goed aanheeft), ook zijn er al heel vaak spullen van hem kwijtgeraakt (zijn jas, een cadeau wat hij gekregen had en op school wilde laten zien en wat gewoon nooit meer terug is gekomen, zijn schoenen, dat soort dingen).



Het is dus echt heel erg anders dan de creche, vind ik. Ook vind ik op onze BSO een aantal van de leiders echt veel lakser dan de leidsters van de creche, dat is gewoon een gevoelsdingetje. De kinderen worden naar buiten geschopt en er wordt een beetje toezicht gehouden, maar bij sommigen is het voor mijn gevoel ook echt niet meer dan dat. Dat unheimische gevoel had ik op de creche noooooooooit, en dat zit hem echt in de wat minder betrokken uitstraling van sommigen.



Maar goed, uiteindelijk heeft zoon het wel naar zijn zin, zit nu in een andere groep waar wel meer kleintjes bijzitten, er is een nieuwe leidster die ik wel heel erg lief en betrokken vind, maar zo gerust als ik met de creche was, nee, dat ben ik echt niet. Elke gelegenheid die ik heb om hem niet te laten gaan grijp ik met beide handen aan, eigenlijk.

quote:ambrosia9 schreef op 27 augustus 2008 @ 22:58:

Wel eens met Duplex dat het hele verzorgende er wel minder wordt naarmate de kinderen ouder worden. Het verschilt ook nog per kind, sommige kinderen zijn al veel zelfstandiger dan de anderen. Daar pas je je zorg aan aan. Dit heeft niet zoveel te maken met persoonlijke aandacht, die krijgen ze allemaal. Maar billen afvegen, helpen met eten/drinken, dat soort dingen, doen ze allemaal steeds meer zelf. De meeste kinderen doen die laatste dingen ook gewoon zelfstandig. Ik help nog met knopen dichtdoen, af en toe met handen wassen als ze er niet bij kunnen, boterhammen smeren, snijden etc.Ja, dat is dus wel normaal, ik heb een tijd terug andere BSO's gesproken omdat ik niet tevreden was over die waar mijn zoon heengaat, maar het is wat dat betreft overal dezelfde ellende. Kijk, thuis doet mijn zoon steeds meer zelf, en ik ben ook wel een beetje een mutsige moeder qua netheid enzo, maar hoeveel moeite is het in vredesnaam om tegen een kind dat een snottebel heeft hangen te zeggen "ga je neus eens snuiten". Echt, ik zit me nu achter de computer gewoon alweeeeeeeeeer te ergeren, hahaha. Die kleintjes doen dat niet uit zichzelf, maar dat moeten ze toch ook leren? Ik sta heus mijn zoons neus niet meer af te vegen, dat moet hij idd zelf doen, maar als ouder vind ik het echt enorm storend dat ik aan het einde van de dag mijn zoon ophaal met de appelstroop van 3 uur 's middags nog op zijn wang en de snottebel van 3 uur geleden aangekoekt op zijn gezicht. Het is echt iets heel kleins, dat besef ik me wel, maar dat soort dingen zijn voor mij net het verschil tussen denken "ja, mijn kind zit daar lekker" of me steeds doodergeren. En het lijkt me voor een leidster ook echt geen moeite, misschien erger ik me er daarom zo aan. Ik heb weleens vriendjes over de vloer of zelfs gewoon in de klas bij het wegbrengen, dan zeg ik als moeder ook gewoon tegen een vreemd kindje "ga eens een papiertje pakken om je neus af te vegen", want je ziet dat vieze groene snot toch gewoon hangen? Ik snap ook echt niet dat leidsters daar zo tegenaan kunnen kijken, soms sta ik een kwartier op de BSO en zie ik bij binnenkomst al zo'n kleintje (of wat grotere) met die snotbek rondhobbelen en dan zeg ik er expres niks van om te zien hoe snel de leidster wat zegt. Nou, ik kan altijd lang wachten, hoor. Dus dan zeg ik het als we weggaan dan toch maar weer, of geef zo'n kind effe een zakdoek. Haalt een stuk fijner op als moeder, kan ik je vertellen.

Op onze school en BSO wordt wel gesmeerd, Intiem. Maar of dat ook net zo zorgvuldig gebeurd als op de creche, daar heb ik natuurlijk geen zicht op. Ik ga er maar vanuit van niet en smeer dus zelf met de allerhoogste factor.

Ik kan wel een aantal vragen voor je beantwoorden hoor.



Wij letten inderdaad niet op het insmeren e.d. Dit heeft natuurlijk ook te maken met het feit dat een kind geen hele dagen op de opvang is. Er wordt bij ons wel buitengespeeld, half uur a een uur per dag, maar zeker niet op het heetst van de dag. Tja, hoe fel is de zon nog om 4 uur 's middags?



Wbt het wennen daar kun je zelf afspraken over maken neem ik aan. De praktijk leert echter dat het meestal de ouders zelf zijn die hier weinig trek in hebben (want: lastig met werk te regelen) en wellicht verklaart dat de reactie van die leidster.

Wat ik je voor zou stellen is je kind te laten beginnen met een a anderhalf uur.



Maar, als jij geen prettig gevoel erbij hebt zou ik er nog eens goed over nadenken.



(Ik vind het verhaal van Fashionvictim trouwens niet representatief voor alle bso's. Tuurlijk wordt een kind geholpen dat zijn veters nog niet zelf kan strikken. Dat vind ik niet meer dan normaal. Maar dat even terzijde.)

In all fairness moet ik wel zeggen dat de nieuwe leidster van mijn zoons groep die dingen wél doet, de dingen die ik schets waren vorig schooljaar, dus toen zoon echt net op school zat. Dus het hangt ook heel erg van de leidsters af.

quote:intiem schreef op 27 augustus 2008 @ 23:18:

Nou Fashion, ik had het net nog niet gelezen, maar dat soort dingen inderdaad. Dat is dus inderdaad mijn grote zorg. Het verzuipen van die kleintjes in de groep drukke 8 jarige kinderen. Inderdaad is een thuissituatie van een 8 jarige een hele andere dan van een 4 of 5 jarige. Ik kwam daar even langs de groep en allemaal 8 jarigen die gillend tikkertje aan het doen waren in de gang en daar zit dan je kleine nog 3 jarige guppie tussen die zich verschrikt vastgrijpt aan je benen. En ik vermoed dat dat nog niet zo anders is als ze 4 is hoor. En slapen is er soms pas net af, je kleuter moet nog wennen aan het schoolleven en is gewoon afgepeigerd na een schooldag denk ik. Is daar dan wel genoeg aandacht voor?

Kortom, ben er best bang voor. want ook ik ben super te spreken over de creche en vertrouw de zorg volledig toe aan de lieve betrokken leidsters. Ik hoop dat dat gevoel blijft bij de BSO.



Ik vind het eigenlijk best vreemd als kinderen van 4 nog geholpen moeten worden met eten en aankleden (op die schoenen na dan, want dat kun je nog niet verwachten denk ik). Dus snap dat je dit niet meer constant doet en zo snel mogelijk streeft naar zelfstandigheid.



Slapen is hier bij mij in de buurt niet de bedoeling, dat heb ik bij alle BSO's gevraagd en daar is niet echt gelegenheid voor. Dat was voor mijn zoon ook echt wel een probleem eigenlijk, die had dat nog echt nodig. En ook nu in het nieuwe schooljaar slaapt hij eigenlijk zo de hele woensdagmiddag weg, dus hij vindt het inderdaad nog echt heel zwaar.



Van de week werd ik gebeld dat hij ziek was en toen racete ik dus naar huis, bleek dat het kind gewoon in slaap gevallen was. Maar omdat hij zo vast sliep en ook wat over hoofdpijn klaagde dachten ze dus eigenlijk dat hij ziek was. Maar hij was gewoon heel erg moe. Maar goed, dat is op zo'n groep dus eigenlijk nogal lastig, want toen ik hem kwam halen hoorde ik de leidsters een paar keer zeggen tegen andere kindjes die dan tv wilden kijken ofzo zeggen "nee, dat kan niet, want hij slaapt".



Dus ik snap het wel, dat ze daar niet blij mee zijn en dat ze dus eigenlijk ook gewoon liever niet hebben dat er een paar gaan tukken, maar voor die kleintjes is dat dus best wel lastig.



Zoon smeerde trouwens op de creche al zelf zijn brood, en kan zich inderdaad ook gewoon zelf aankleden. Maar hij vraagt nog wel "moet ie aan deze voet?" en daar help ik hem nog steeds bij ("ja, goed zo" of "nee, wat denk je zelf?").

quote:Duplex28 schreef op 27 augustus 2008 @ 23:19:



(Ik vind het verhaal van Fashionvictim trouwens niet representatief voor alle bso's. Tuurlijk wordt een kind geholpen dat zijn veters nog niet zelf kan strikken. Dat vind ik niet meer dan normaal. Maar dat even terzijde.)Ging niet om veteren, want hij heeft nog gewoon klittenband of crocs . Ging om aan de juiste voet doen, ik kreeg hem de eerste weken echt élke dag met zijn schoenen verkeerdom terug, en heb daar uiteindelijk dus ook wat van gezegd. Maar goed, je bent als moeder zelf al bezorgd, school is natuurlijk prioriteit, BSO is gevoelsmatig al veel bovenop die school, en als dan je eerste kennismaking is dat je je kind met zijn schoenen verkeerdom aan terugkrijgt dan wekt dat echt een hele lakse indruk. Het kind was net een paar dagen 4, voor het eerst naar school, juist bij die nieuwe kindjes had ik heel naief het gevoel dat de leidsters daar wat meer aandacht aan zouden besteden. Dus ik was daar echt verdrietig over, dat mijn zoon dan als antwoord gaf "nee, de juf ging me niet helpen". Geeft gewoon geen lekker gevoel.

Ik schrik daar trouwens best van, dat een leidster gewoon zegt "nee, wij letten inderdaad niet op het smeren". Een klein kind moet eigenlijk toch een paar keer per dag ingesmeerd worden?



Gelukkig doen ze dat bij ons wel, maar ik vind het echt vet slecht dat er op BSO's niet gesmeerd wordt. In de schaduw kan je ook verbranden hoor.



En ik zou daar dus net zo'n rotgevoel van gekregen hebben als dat op de eerste dag gebeurd was, ipv die schoenen.



Dat is dus het allergrootste verschil Intiem, dat je je echt moet instellen op het feit dat dingen die op de creche echt de normaalste zaak van de wereld leken, ineens niet meer tot de taken horen. De ouders van de vriendjes die op dezelfde BSO zitten hadden eigenlijk net als ik van die kleine dingetjes waarover we best vaak tegen elkaar gezegd hebben "moet jij daar ook zo aan wennen?" of "wist jij dat, dat zus en zo niet meer gedaan wordt?" Dat ging altijd om zulke zorgdingetjes.

Maar zou je dan ook de juf van je kind aanspreken op dergelijke zaken (als het insmeren)? Zeker op 'hele' dagen zit hij/zij toch een uur of 6 op school.



Wbt het slapen: dat kan dus echt niet, juist omdat het gemengde groepen zijn. Als een kind wat hangerig is, mag het van mij even lekker op de bank gaan zitten. Geen probleem. Maar even 2 uurtjes tukken? Dan willen ze allemaal. Waar ligt de grens dan?

Duplex,



Wat ik me ook afvraag; zoals ik al zei zijn er van mijn zoon echt al heel vaak dingen kwijtgeraakt. Kom ik hem ophalen, heeft ie ineens andere kleren aan. Bleek dat zijn broek op school vies was geworden. Dus ik volgende dag aan de juf: goh, mijn zoon had gister een nieuwe broek aan, waar is die? Oh zegt juf, die had ik in een tasje meegegeven aan de BSO. Vraag ik het op de BSO, weet echt niemand dát zoon een tasje had, en ook niet waar tasje is.



Dat soort dingen valt me vaker op. Ik heb bijvoorbeeld ook al een paar keer de tas van zoons vriendje maar meegenomen, omdat vriendje dan al opgehaald was, maar tas niet meegegeven was. En die zie ik dan liggen, hee, is dat niet de tas van X?



Of toen zoons jas kwijt was, dat er allemaal jassen hangen maar dat geen van de leidsters echt precies weet wiens jassen het zijn.



Is dat bij jullie ook zo?



Ik snap daar namelijk echt niks van en juist dat soort dingen zorgen bij mij voor het gevoel dat de kinderen echt niet heel betrokken opgevangen worden. Dan denk ik: jemig, als ik na een week 5 minuutjes wegbrengen al weet dat kindje X een roze jas heeft en kindje Y een knalblauw windjack, hoe kan het dan dat leidsters die die kinderen 4 dagen per week een paar uur zien dat niet weten?



Hoe denk jij daarover?

quote:Duplex28 schreef op 27 augustus 2008 @ 23:47:

Maar zou je dan ook de juf van je kind aanspreken op dergelijke zaken (als het insmeren)? Zeker op 'hele' dagen zit hij/zij toch een uur of 6 op school.



Wbt het slapen: dat kan dus echt niet, juist omdat het gemengde groepen zijn. Als een kind wat hangerig is, mag het van mij even lekker op de bank gaan zitten. Geen probleem. Maar even 2 uurtjes tukken? Dan willen ze allemaal. Waar ligt de grens dan?





De juf belde mij om te vragen of zoon met gewone zonnebrand ingesmeerd mocht worden, dus dat was niet aan de orde. (Zoon heeft eczeem, vandaar). Maar nee, ik zou het waarschijnlijk niet gevraagd hebben, want ik ging er eigenlijk gewoon vanuit dat daar opgelet werd (omdat dat mijn enige ervaring was, op de creche, ik dacht dus dat dat normaal was, heel suf misschien maar ik heb maar 1 kind dus weet ook niet alles).



En vwb dat slapen: ik had het op prijs gesteld als dat bij de intake duidelijker was gezegd. Ik heb er zelf namelijk specifiek naar gevraagd, en kreeg als standaardantwoord dat er natuuuuuurlijk rekening werd gehouden met het feit dat de nieuwe kleutertjes heel moe kunnen zijn. En ja, natuurlijk kon hij best even liggen als het zo uitkwam. Nu weet ik inmiddels dat het inderdaad de bedoeling niet is, maar voor die hele jonge kinderen vind ik dat wel erg, eigenlijk. Ze doen het immers niet expres, dat moe zijn, en het is ook niets iets wat ze echt tegen kunnen houden. Als ik een BSO zou beginnen zou ik daar dus wel gelegenheid voor bieden. En voor dat vele geld dat BSO's vangen vind ik eigenlijk dat alle kinderen er "tot rust" zouden moeten kunnen komen, ook als dat betekent bij de kleutertjes dat er sommige gewoon in slaap vallen ipv tv kijken of een boekje lezen.