habituele abortus (meerdere miskramen)

Ja....ik heb er in totaal 3 gehad...nu 14 weken zwanger...bij mij was er hele simpele verklaring...trage schildklier en daardoor ging het elke keer mis. Werd heel makkelijk zwanger maar telkens ging het fout.....Na medicatie kregen we groen licht en gelijk zwanger...nu 14 weken en alles gaat voorspoedig .....

Habituele abortus is 'pas' een habituele abortus vanaf 3 miskramen toch? Zelf heb ik er 2 moeten meemaken helaas. Ook het chromosoomonderzoek etc. gehad. Op het topic: een wondertje in 2009? hebben veel meiden helaas meerdere miskramen gehad. Je bent welkom bij ons om over je onzekerheden te praten.

Ik vrees dat ik mezelf ook mag meerekenen, heb in de afgelopen 4 maanden 3 keer een miskraam gehad (met net 4 weken, met 5 weken en met 6 weken) De laatste diende zich helaas gisteren aan..

Dinsdag vervolgafspraak bij de gynaecoloog. Kan iemand me vertellen wat me te wachten staat?

chica78 ik denk dat hij/zij een chromosoomonderzoek zal voorstellen en waarschijnlijk ook andere onderzoeken op bijv. je schildklier en trombose. De chromosoomonderzoeken zijn niet vervelend. Alleen bloedprikken (allebei) en heel lang wachten. Ik heb totaal bijna 15 weken erop moeten wachten. Waren je baarmoeder en eierstokken op de echo's wel normaal qua vorm enzo?



Klote dat zo veel vrouwen die meerdere keren mee moeten maken.

Baarmoeder en eierstokken zagen er perfect uit, er lagen alweer nieuwe eicellen te rijpen, was goed zichtbaar.

Hoe gaan onderzoeken naar schildklier en trombose in zn werk?



Zeker klote... onbezorgd zwanger zijn is er sowieso de eerste maanden niet meer bij helaas

Ook bloedonderzoek. Dus het is één keer een berg buisjes bloed inleveren. Geen vervelende onderzoeken gelukkig...

Ik heb helaas ervaring. Een vroeggeboorde en daarna 3 miskramen waarvan één spontaan en twee met een curretage. De zoon die te vroeg geboren is is inmiddels alweer 6 jaar. Wij hebben besloten ermee te stoppen. Elke keer die onzekerheid en weer de grote kans op een vroeggeboorte zie ik echt niet zitten. Na het onderzoek bij de gynaecoloog bleek ik hyper-homocysteinemie, een stollingsafwijking en een anatomische afwijking aan mijn baarmoeder te hebben. Voor ons was het dus klaar. Onze zoon is eigenlijk een klein wonder

Ik heb gelukkig maar een miskram gehad voordat ik twee gezonde kinderen kreeg, maar bleek een anatomische afwijking ("septum") in mijn baarmoeder te hebben. De kans is dan groot dat het bevruchte ei niet goed kan innesten, of dat het eruit "geflikkerd" wordt. Het was bij mij niet gelijk op de echo's te zien (en ik heb er veel gehad, want in Duitsland vroeger standaard), dus misschien de moeite waard om te laten checken. Het is komt vaker voor. Ik kreeg bij de zwangerschappen een hormoon wat de innesting bevorderde, dat was blijkbaar genoeg, maar anders is het ook zo weggehaald.

Helaas heb ik hier ook ervaring mee. Gisteren werd miskraam nummer 4 vastgesteld. Voor de 2e keer was er alleen een vruchtzakje aanlegd. De overige twee keren was het ook in een vroeg stadium, rond de 6 weken, misgegaan. Maar ook wij worden meteen zwanger, meestal na 1 of 2 maanden "klussen" al...

Van de zomer hebben we allerlei onderzoeken gehad waar gelukkig niets uit gekomen was. Ik woon in het buitenland waar heel weinig informatie wordt verstrekt, dus ik weet niet precies wat er allemaal onderzocht was. We moesten beide bloed prikken, ik verschillende malen afhankelijk van mijn cyclus, vervolgens nog een uitstrijkje en mijn man moest ook zaad inleveren.As donderdag heb ik een curettage maar ik ben nu wel plan om ons complete dossier op te vragen en een second opinion ergens anders te vragen. Wat ik zelf erg vreemd vind is dat na miskraam 2 in 2006 en nu, ik een verlaagde weerstand/immuniteit had tegen de rode hond (rubeola). Na miskraam 2, heb ik meteen de vaccinatie gehad (en als kind ook in NL), tijdens miskraam 3 begin dit jaar was er niets aan de hand en nu was het weer een twijfelgeval. De huidige gynecoloog vond het niet belangrijk maar voor mijn gevoel kan het toch geen toeval zijn? Ik weet het niet meer, misschien wil ik al te graag een oorzaak vinden. We hebben al een klein wondertje van 4 dus ik weet dat ik dankbaar moet zijn wat ik ook heel erg ben. Maar het geeft mij vooral de kracht om door te gaan omdat ik weet dat het wel kan...voor mijn gevoel dan. Ik heb nu ook nog steeds alle verschijnselen, en voel me nog erg zwanger.