Kinderen
alle pijlers
Hoe voelt een weeeeeeeeeeeee????
dinsdag 29 mei 2007 om 20:50
5 november 2008
1,5 jaar geleden heb ik dit topic geopend. Was 41 weken zwanger en er helemaal klaar mee. Heb me een avond kostelijk vermaakt met de reaties op dit topic en ben heerlijk gaan slapen.
s'nachts begonnen spontaan de weeen en ben ik in 7 uur bevallen van een prachtige dochter.
Nu is het weer zo ver, met het verschil dat ik nu pas 38 weken ben en er helemaal doorheen zit. Heb al dagen pijnlijke voorweeen en heb er nu een peuterpubertje bij die al heel handig gebruik weet te maken van de beperkte bewegingsvrijheid van moeders.
Vandaag en morgen is ze bij opa en oma, dus laat baby maar komen zou ik zeggen.
Vorige keer heeft dit topic op een positieve manier bijgedragen aan de start van de bevalling, dus wie weet wat het deze keer doet.
Ik word gek van alle boekjes waar alleen maar in staat: " als je twijfelt of je een wee hebt dan is het geen wee."
Helder, maar daar heb je dus geen zak aan als je bijna 41 weken zwanger bent, al weken voorweeen hebt, de afgelopen nachten niet geslapen hebt ( omdat je denkt, hee is dit t dan?? o nee, ik twijfel, dus geen wee:( ) en je plat wordt gebeld, -maild en -smst of 'ie er nou NOG niet is.
Ik ben al bijna bang dat ik een torenhoge pijngrens heb en baby dadelijk op de wc eruitfloept terwijl ik roep:" ....maar ik twijfelde toch!?"
Dus : Hoe wist je nu zeker dat dat wat je voelde een wee is?
1,5 jaar geleden heb ik dit topic geopend. Was 41 weken zwanger en er helemaal klaar mee. Heb me een avond kostelijk vermaakt met de reaties op dit topic en ben heerlijk gaan slapen.
s'nachts begonnen spontaan de weeen en ben ik in 7 uur bevallen van een prachtige dochter.
Nu is het weer zo ver, met het verschil dat ik nu pas 38 weken ben en er helemaal doorheen zit. Heb al dagen pijnlijke voorweeen en heb er nu een peuterpubertje bij die al heel handig gebruik weet te maken van de beperkte bewegingsvrijheid van moeders.
Vandaag en morgen is ze bij opa en oma, dus laat baby maar komen zou ik zeggen.
Vorige keer heeft dit topic op een positieve manier bijgedragen aan de start van de bevalling, dus wie weet wat het deze keer doet.
Ik word gek van alle boekjes waar alleen maar in staat: " als je twijfelt of je een wee hebt dan is het geen wee."
Helder, maar daar heb je dus geen zak aan als je bijna 41 weken zwanger bent, al weken voorweeen hebt, de afgelopen nachten niet geslapen hebt ( omdat je denkt, hee is dit t dan?? o nee, ik twijfel, dus geen wee:( ) en je plat wordt gebeld, -maild en -smst of 'ie er nou NOG niet is.
Ik ben al bijna bang dat ik een torenhoge pijngrens heb en baby dadelijk op de wc eruitfloept terwijl ik roep:" ....maar ik twijfelde toch!?"
Dus : Hoe wist je nu zeker dat dat wat je voelde een wee is?
anoniem_32365 wijzigde dit bericht op 05-11-2008 10:16
Reden: 2e kind
Reden: 2e kind
% gewijzigd
woensdag 30 mei 2007 om 09:21
Ratje. Heel herkenbaar die vraag. Ik ben 4 weken geleden bevallen van een zoon (na 41 weken en 6 dagen). Ben de laatste week 2x gestript. En ik elke keer maar wachten op de weeen. Helaas kwamen ze niet echt. De echte weeen kwamen 2 uur nadat de verloskundige de op 41+6 mijn vliezen kwam breken (ik had toen al 3 cm ontsluiting van de voorweeen van de weken daarvoor). En toen de weeen kwamen wist ik ook dat dat nu echt de weeen waren. Kenmerken voor mij waren heftige menstruatiekrampen die (zoals vele al schreven) regelmatig terugkomen en krampen die een hoogtepunt hebben (dat hadden mijn voorweeen/krampen niet)
Heel veel sterkte die laatste dagen. Het is ECHT NIET LEUK dat iedereen gaat bellen en sms-en terwijl je zelf ook langzamerhand heel zenuwachtig wordt.
xx buitenmeisje
ps ... laat je nog ff weten hoe jij je echte weeen herkende...
Heel veel sterkte die laatste dagen. Het is ECHT NIET LEUK dat iedereen gaat bellen en sms-en terwijl je zelf ook langzamerhand heel zenuwachtig wordt.
xx buitenmeisje
ps ... laat je nog ff weten hoe jij je echte weeen herkende...
woensdag 30 mei 2007 om 09:57
leuk dit topic,kan ik nog eens herinneringen ophalen ; ))Tis schijnbaar niet altijd zo dat je weeen herkent. Want mijn nichtje beviel van haar tweede(!) kind en ze had flinke rugpijn. Daar had ze een paracemtamol voor ingenomen en ze is naar bed gegaan om plat te liggen. Ze heeft daar met haar zus (mijn andere nicht) aan de telefoon gehangen en geklaagd over haar rugpijn. Op een gegeven moment kwam haar man binnen en die riep dat hij het hoofdje zag.Hoezo weeen herkennen????En ik heb wel vaker gehoord dat vrouwen niet in de gaten hadden dat ze aan het bevallen waren. Ben ik dan een watje of zijn dat bikkels haha??Maar goed, ik werd met 14 dagen overtijd 's nachts wakker van een krampende buikpijn die te pijnlijk was om er gewoon bij te blijven liggen. Dus ben naar beneden gegaan om vriend te kunnen laten slapen en heb daar op de bank gelegen en gezeten. Ik merkte binnen een half uur dat die kramp en pijn steeds terugkwam en vroeg me toen af of dit dan weeen waren (was tenslotte al 2 weken overtijd). Toen de krampen steeds sterker werden en ook regelmatig (elke 5 minuten),toen wist ik dat de weeen waren begonnen. weet ook nog dat ik toen dacht ooooh, als dit het is, dan is bevallen een eitje haha.Na ruim twee uur (precies volgens de instructies) vlos gebeld om te bevestigen dat het was begonnen. Wat ik erg stom vond was dat de weeen abrupt ophielden toen vlos ook maar 1 stapover de drempel had gezet.Voelde me een mega aansteller. Vlos constateerde dat het voorzichtigjes was begonnen (had 1 a 2 cm. ontsluiting).Weeen worden steeds sterker,dus het begint meestal inderdaad met flinke menstruatie achtige krampen die opkomen en weer wegebben enz.In mijn geval schoot het niet op en bleef ik na uren hangen op 4 cm. ontsluiting,dus werden op een gegeven moment de vliezen gebroken. Nou, dan is er zeker geen twijfel meer mogelijk! Ik kreeg een weeenstorm en dan voelen weeen ongeveer alsof je je ingewanden aan het uitkotsen bent/binnenste buiten gekeerd word. Maar ja,misschien een beetje te plastische omschrijving.Je moet het gewoon zelf ervaren.En persdrang voelde bij mij trouwens niet als poepdrang.Had het gevoel alsof mijn buik iets aan het lanceren was. Als het had gepast en mijn vagina een tunnel was geweest, dan was de baby waarschijnlijk twee meter door de lucht gevlogen. Sorry voor mijn beeldende spraak. Maar nee,persdrang was een golf van trilling die van mijn kruin tot mijn tenen mij echt letterlijk deed schudden. Ik wist niet wat het was,maar vlos zei dat dit persweeen waren.Ik had dan ook geen moeite met persen (toen het ein-de-lijk mocht).Dochter is 16 dagen na uitgerekende datum geboren,dus was een lange bevalling.wat ik je nog even wilde meegeven. Hou niet vast aan de hoeveelheid ontsluiting. Want dit is per persoon zoooo verschillend.Het kan lang duren en het kan vlug gaan (nichtje deed er 3 uur over geloof ik). Vlos zei dat de eerste 4 cm. niet meetellen en pas na 4 cm. geldt gemiddeld een uur per cm. ontsluiting.Laat je het nog even weten? Goeie en fijne bevalling gewenst!
woensdag 30 mei 2007 om 10:30
quote:Ik herkende het eerst ook niet hoor, totdat ik in een klap in een weeenstorm terecht kwam die zo'n twaalf uur duurde. De hel. Een enorm cliche heeft me geholpen: aan alles komt een eind.hihihihi zo ging het bij mij ook, ik dacht trouwens eerst dat ik gewoon een fikse buikgriep te pakken had omdat ik zo vaak naar de wc moest
Het voelde echt als een buikgriep hihi
Als ik er achteraf aan terugdenk moet ik nog steeds lachen omdat parelman bij IEDERE wee vroeg: heb je nu een wee???
(terwijl ik gekromd van de pijn aan de treden van de trap hing en ik riep
waaaaaaaaat deeeeeeeeeenk je zeeeeeeeeee(aaaaaaaahhhh)lf????
Het voelde echt als een buikgriep hihi
Als ik er achteraf aan terugdenk moet ik nog steeds lachen omdat parelman bij IEDERE wee vroeg: heb je nu een wee???
(terwijl ik gekromd van de pijn aan de treden van de trap hing en ik riep
waaaaaaaaat deeeeeeeeeenk je zeeeeeeeeee(aaaaaaaahhhh)lf????
woensdag 30 mei 2007 om 11:03
Bij de eerste ben ik met langdurig gebroken vliezen aan het infuus gelegd. Toen wist ik dus zeker dat het weeen waren.
Bij de tweede heb ik 4 weken voorweeen gehad. Slopend was het, iedere dag dacht ik minstens 1 keer dat de bevalling begonnen was. Op een gegeven moment wist ik 'dit zijn maar voorweeen.'
Op het moment dat de weeen echt begonnen dacht ik ook: dit zijn voorweeen.
Je hoeft het verschil dus echt niet te voelen! Zelfs niet bij een tweede!
Tip:
Volgens mijn vk verdwijnen/verminderen voorweeen als je onder de douche gaat staan. Echte weeen blijven of worden sterker. Bij mij was dat de manier waarop ik wist of het voorweeen waren of echte. Kun je nagaan hoeveel ik onder de douche heb gestaan...
Toen op 17-04 de weeen bleven onder de douche schrok ik me wild. Het is begonnen! Er gaat echt een baby uitkomen! (want die hoop had ik opgegeven). 3,5 uur later was ie er...
Bij de tweede heb ik 4 weken voorweeen gehad. Slopend was het, iedere dag dacht ik minstens 1 keer dat de bevalling begonnen was. Op een gegeven moment wist ik 'dit zijn maar voorweeen.'
Op het moment dat de weeen echt begonnen dacht ik ook: dit zijn voorweeen.
Je hoeft het verschil dus echt niet te voelen! Zelfs niet bij een tweede!
Tip:
Volgens mijn vk verdwijnen/verminderen voorweeen als je onder de douche gaat staan. Echte weeen blijven of worden sterker. Bij mij was dat de manier waarop ik wist of het voorweeen waren of echte. Kun je nagaan hoeveel ik onder de douche heb gestaan...
Toen op 17-04 de weeen bleven onder de douche schrok ik me wild. Het is begonnen! Er gaat echt een baby uitkomen! (want die hoop had ik opgegeven). 3,5 uur later was ie er...
woensdag 30 mei 2007 om 11:08
Hoi Ratjetoe, Ik heb ook heel veel last gehad van voorweeen. Ze waren zelfs zo pijnlijk dat ik dacht: als dit nog maar het begin is!!!!!!! Toen de echte weeen zich aandienden wist ik het echter meteen dat het echt was! Ze waren gek genoeg een stuk minder pijnlijk en gelijk heel regelmatig (om de drie minuten). Door al het voorwerk heeft de hele bevalling toen maar twee uur geduurd (was wel van de tweede). Ik hoop voor je dat al het voorwerk bij jou ook niet voor niets is geweest. De dag voor de bevalling ben ik trouwens de hele dag bezig geweest. Iets wat ik de dagen ervoor niet meer deed omdat ik toch af zat te wachten. Persoonlijk denk ik dat de bevalling daardoor eindelijk doorzette. Heel veel succes en ik duim voor je!
woensdag 30 mei 2007 om 11:10
Leuk topic! 
Ik had tot voorkort ook geen ervaring met weeën, dus wist ook totaal niet wat ik moest verwachten....
Ik ging er maar vanuit dat de hele bevalling f*cking hell pijn doet en dat ik van oor tot oor zou uitscheuren...en als het dan ook nog is binnen 24 uur geboren wordt, kan het alleen maar meevallen...
S´ochtends om 10 uur had ik wat slijm en vochtverlies....twijfelde erg of het nou vruchtwater was...maar verder geen actie op ondernomen, daarna had ik regelmatig wat zeurende kramp, ik vond het op menstruatiekrampen lijken, maar vond het nog geen weeën...En ik had steeds het gevoel dat ik moest poepen
Om 14 uur vond mijn man ze wel erg vaak komen en die heeft toen de VK gebeld, zij zou over een uurtje wel even komen kijken...Ik ben toen nog onder de douche gegaan, dacht als het dan begonnen is dan is een warme douche goed voor de ontsluiting
Daarna had ik ook wat bloedverlies, en de krampen werden wel iets heftiger, maar ik kon ze goed wegzuchten, waardoor het allemaal wel te doen was.
Toen de Vk kwam en de ontsluiting ging meten, mochten we meteen onze spullen pakken, want toen had ik al 7 a 8 cm ontsluiting!!! :o
Toen pas dacht ik...okeeeee dit zijn dus weeën en straks ben ik mamma
Om half 4 waren we in het ziekenhuis, om kwart voor 4 kreeg ik persdrang en mocht ik rustig mee persen (bijna VO) Ik had alleen veel last van mijn rug, doordat ik niet lekker kon liggen, uiteindelijk toen de beensteunen op het bed waren gezet was dat beter en kon ik goed persen tijdens een wee.
Om 17.05 is ons moppie geboren. Allemaal dus heel snel en voorspoedig gegaan en maar 4 hechtingen gehad, dus viel allemaal reuze mee!
Het vervelends vond ik toen de Vk ging voelen hoe de navelstreng lag...zal je de details besparen....
Maar als je je kindje op je buik hebt liggen dan smelt je...
De cliches zijn dus "helaas" waar, de pijn vergeet je en als je kindje er eenmaal is gaat de tijd zo snel :o
Ik heb trouwens wel heel veel aan de zwangerschapsgym gehad, ik kon mede daardoor heel goed ontspannen en kwam daardoor in een soort roes terrecht...
Ik voelde me heel rustig en heb tijdens de bevalling niet eens mijn man uitgescholden! :D
Ik had tot voorkort ook geen ervaring met weeën, dus wist ook totaal niet wat ik moest verwachten....
Ik ging er maar vanuit dat de hele bevalling f*cking hell pijn doet en dat ik van oor tot oor zou uitscheuren...en als het dan ook nog is binnen 24 uur geboren wordt, kan het alleen maar meevallen...
S´ochtends om 10 uur had ik wat slijm en vochtverlies....twijfelde erg of het nou vruchtwater was...maar verder geen actie op ondernomen, daarna had ik regelmatig wat zeurende kramp, ik vond het op menstruatiekrampen lijken, maar vond het nog geen weeën...En ik had steeds het gevoel dat ik moest poepen
Om 14 uur vond mijn man ze wel erg vaak komen en die heeft toen de VK gebeld, zij zou over een uurtje wel even komen kijken...Ik ben toen nog onder de douche gegaan, dacht als het dan begonnen is dan is een warme douche goed voor de ontsluiting
Daarna had ik ook wat bloedverlies, en de krampen werden wel iets heftiger, maar ik kon ze goed wegzuchten, waardoor het allemaal wel te doen was.
Toen de Vk kwam en de ontsluiting ging meten, mochten we meteen onze spullen pakken, want toen had ik al 7 a 8 cm ontsluiting!!! :o
Toen pas dacht ik...okeeeee dit zijn dus weeën en straks ben ik mamma
Om half 4 waren we in het ziekenhuis, om kwart voor 4 kreeg ik persdrang en mocht ik rustig mee persen (bijna VO) Ik had alleen veel last van mijn rug, doordat ik niet lekker kon liggen, uiteindelijk toen de beensteunen op het bed waren gezet was dat beter en kon ik goed persen tijdens een wee.
Om 17.05 is ons moppie geboren. Allemaal dus heel snel en voorspoedig gegaan en maar 4 hechtingen gehad, dus viel allemaal reuze mee!
Het vervelends vond ik toen de Vk ging voelen hoe de navelstreng lag...zal je de details besparen....
Maar als je je kindje op je buik hebt liggen dan smelt je...
De cliches zijn dus "helaas" waar, de pijn vergeet je en als je kindje er eenmaal is gaat de tijd zo snel :o
Ik heb trouwens wel heel veel aan de zwangerschapsgym gehad, ik kon mede daardoor heel goed ontspannen en kwam daardoor in een soort roes terrecht...
Ik voelde me heel rustig en heb tijdens de bevalling niet eens mijn man uitgescholden! :D
woensdag 30 mei 2007 om 11:22
Dat puffen heeft mij er wel echt doorheen gesleept hoor tijdens de weeen
Het ergste van alles vond ik het opvangen van de persweeen toen ik nog even moest wachten met persen
Ook heel irritant van de bevalling vond ik nog het verliezen van het vruchtwater blegh! Ik was al door het kraamverband heen voordat mijn zoontje was geboren van dat vruchtwater kreeg ik echt kippevel hoor hihi
Het ergste van alles vond ik het opvangen van de persweeen toen ik nog even moest wachten met persen
Ook heel irritant van de bevalling vond ik nog het verliezen van het vruchtwater blegh! Ik was al door het kraamverband heen voordat mijn zoontje was geboren
van dat vruchtwater kreeg ik echt kippevel hoor hihi
woensdag 30 mei 2007 om 12:11
quote:
Mensen zeggen vaak dat een wee zeer doet, maar tussen twee weeen door is er niets aan de hand. Tussen. Twee. Weeen. Door?
Nooit begrepen waar ze het over hadden. Ik had geen 'tussen'. Ik was een grote wee.
Helaas herken ik dit ja, ik voelde me echt bedrogen door iedereen die dit ooit gezegd had!
En ook van dat douchen ja, ik ging eronder staan in het ziekenhuis (had pas 1 cm onsluiting) en toen werd het me toch onhoudbaar!!! na een paar weeen , zonder echt merkbare adempauzes, heeft manleif snel een handdoek oevr me heengehaald en mn shirtje aangetrokken en ben ik teruggestrompeld naar verloskamer en ondertussen twee x op de grond in elkaar gezakt.
O ja, en dat overgeven tussen iedere wee, nadat de diarree een beetje gestopt was, vulde de tijd ook weer op zeg maar, evenals de enorme kou die me overviel afgewisseld door de hittegolf die daarna weer steeds kwam.
Alleen maar rugweeen, wat een pijn, alsof iemand met een bot mes in je rug staat te draaien (gelukkig weet ik niet hoe dat weer voelt maar zo ervaarde ik het een beetje...) maar geen echte pijn in mn buik gevoeld, behalve dat ik schrok van het geweld van de baby die mn buik zichtbaar en voelbaar als een gek tekeer liet gaan en mee zat te duwen.
Had nog een ruggeprik kunnen krijgen, maar 'gelukkig' ging het te snel en was het te laat daarvoor bij 9 cm. achteraf dan, want nu zou ik er zeker een willen maar dan eerder.
dus, ben benieuwd hoe jij het ervaart, ik hoop echt voor iedere moeder dat het niet te veel pijn doet..
Mensen zeggen vaak dat een wee zeer doet, maar tussen twee weeen door is er niets aan de hand. Tussen. Twee. Weeen. Door?
Nooit begrepen waar ze het over hadden. Ik had geen 'tussen'. Ik was een grote wee.
Helaas herken ik dit ja, ik voelde me echt bedrogen door iedereen die dit ooit gezegd had!
En ook van dat douchen ja, ik ging eronder staan in het ziekenhuis (had pas 1 cm onsluiting) en toen werd het me toch onhoudbaar!!! na een paar weeen , zonder echt merkbare adempauzes, heeft manleif snel een handdoek oevr me heengehaald en mn shirtje aangetrokken en ben ik teruggestrompeld naar verloskamer en ondertussen twee x op de grond in elkaar gezakt.
O ja, en dat overgeven tussen iedere wee, nadat de diarree een beetje gestopt was, vulde de tijd ook weer op zeg maar, evenals de enorme kou die me overviel afgewisseld door de hittegolf die daarna weer steeds kwam.
Alleen maar rugweeen, wat een pijn, alsof iemand met een bot mes in je rug staat te draaien (gelukkig weet ik niet hoe dat weer voelt maar zo ervaarde ik het een beetje...) maar geen echte pijn in mn buik gevoeld, behalve dat ik schrok van het geweld van de baby die mn buik zichtbaar en voelbaar als een gek tekeer liet gaan en mee zat te duwen.
Had nog een ruggeprik kunnen krijgen, maar 'gelukkig' ging het te snel en was het te laat daarvoor bij 9 cm. achteraf dan, want nu zou ik er zeker een willen maar dan eerder.
dus, ben benieuwd hoe jij het ervaart, ik hoop echt voor iedere moeder dat het niet te veel pijn doet..
woensdag 30 mei 2007 om 12:52
quote:
quote: fleurtje reageerde
Mensen zeggen vaak dat een wee zeer doet, maar tussen twee weeen door is er niets aan de hand. Tussen. Twee. Weeen. Door?
Nooit begrepen waar ze het over hadden. Ik had geen 'tussen'. Ik was een grote wee.
Helaas herken ik dit ja, ik voelde me echt bedrogen door iedereen die dit ooit gezegd had!
En ook van dat douchen ja, ik ging eronder staan in het ziekenhuis (had pas 1 cm onsluiting) en toen werd het me toch onhoudbaar!!! na een paar weeen , zonder echt merkbare adempauzes, heeft manleif snel een handdoek oevr me heengehaald en mn shirtje aangetrokken en ben ik teruggestrompeld naar verloskamer en ondertussen twee x op de grond in elkaar gezakt.
O ja, en dat overgeven tussen iedere wee, nadat de diarree een beetje gestopt was, vulde de tijd ook weer op zeg maar, evenals de enorme kou die me overviel afgewisseld door de hittegolf die daarna weer steeds kwam.
Herkenbaar herkenbaar herkenbaar
Ga maar lekker onder de douche staan.
Woest was ik, onder die douche. Vond er niks aan. Mn vriend stond daar maar met die douchekop, wist ook niet wat ie moest.
En dat overgeven en diarree, sjonge, ik liep leeg. Tijdens de ruggeprik heb ik mijn lieftallige van nek tot schoenen onder gekotst. Doet het goed op feestjes. Maar over mijn diarree....Nee, daar mag hij niks over vertellen;)
quote: fleurtje reageerde
Mensen zeggen vaak dat een wee zeer doet, maar tussen twee weeen door is er niets aan de hand. Tussen. Twee. Weeen. Door?
Nooit begrepen waar ze het over hadden. Ik had geen 'tussen'. Ik was een grote wee.
Helaas herken ik dit ja, ik voelde me echt bedrogen door iedereen die dit ooit gezegd had!
En ook van dat douchen ja, ik ging eronder staan in het ziekenhuis (had pas 1 cm onsluiting) en toen werd het me toch onhoudbaar!!! na een paar weeen , zonder echt merkbare adempauzes, heeft manleif snel een handdoek oevr me heengehaald en mn shirtje aangetrokken en ben ik teruggestrompeld naar verloskamer en ondertussen twee x op de grond in elkaar gezakt.
O ja, en dat overgeven tussen iedere wee, nadat de diarree een beetje gestopt was, vulde de tijd ook weer op zeg maar, evenals de enorme kou die me overviel afgewisseld door de hittegolf die daarna weer steeds kwam.
Herkenbaar herkenbaar herkenbaar
Ga maar lekker onder de douche staan.
Woest was ik, onder die douche. Vond er niks aan. Mn vriend stond daar maar met die douchekop, wist ook niet wat ie moest.
En dat overgeven en diarree, sjonge, ik liep leeg. Tijdens de ruggeprik heb ik mijn lieftallige van nek tot schoenen onder gekotst. Doet het goed op feestjes. Maar over mijn diarree....Nee, daar mag hij niks over vertellen;)
woensdag 30 mei 2007 om 12:52
quote:
quote: fleurtje reageerde
Mensen zeggen vaak dat een wee zeer doet, maar tussen twee weeen door is er niets aan de hand. Tussen. Twee. Weeen. Door?
Nooit begrepen waar ze het over hadden. Ik had geen 'tussen'. Ik was een grote wee.
Helaas herken ik dit ja, ik voelde me echt bedrogen door iedereen die dit ooit gezegd had!
En ook van dat douchen ja, ik ging eronder staan in het ziekenhuis (had pas 1 cm onsluiting) en toen werd het me toch onhoudbaar!!! na een paar weeen , zonder echt merkbare adempauzes, heeft manleif snel een handdoek oevr me heengehaald en mn shirtje aangetrokken en ben ik teruggestrompeld naar verloskamer en ondertussen twee x op de grond in elkaar gezakt.
O ja, en dat overgeven tussen iedere wee, nadat de diarree een beetje gestopt was, vulde de tijd ook weer op zeg maar, evenals de enorme kou die me overviel afgewisseld door de hittegolf die daarna weer steeds kwam.
Alleen maar rugweeen, wat een pijn, alsof iemand met een bot mes in je rug staat te draaien (gelukkig weet ik niet hoe dat weer voelt maar zo ervaarde ik het een beetje...) maar geen echte pijn in mn buik gevoeld, behalve dat ik schrok van het geweld van de baby die mn buik zichtbaar en voelbaar als een gek tekeer liet gaan en mee zat te duwen.
Had nog een ruggeprik kunnen krijgen, maar 'gelukkig' ging het te snel en was het te laat daarvoor bij 9 cm. achteraf dan, want nu zou ik er zeker een willen maar dan eerder.
dus, ben benieuwd hoe jij het ervaart, ik hoop echt voor iedere moeder dat het niet te veel pijn doet.. Hee joh, topicopenster moet nog bevallen! Zo durft ze straks helemaal niet meer, haha.
quote: fleurtje reageerde
Mensen zeggen vaak dat een wee zeer doet, maar tussen twee weeen door is er niets aan de hand. Tussen. Twee. Weeen. Door?
Nooit begrepen waar ze het over hadden. Ik had geen 'tussen'. Ik was een grote wee.
Helaas herken ik dit ja, ik voelde me echt bedrogen door iedereen die dit ooit gezegd had!
En ook van dat douchen ja, ik ging eronder staan in het ziekenhuis (had pas 1 cm onsluiting) en toen werd het me toch onhoudbaar!!! na een paar weeen , zonder echt merkbare adempauzes, heeft manleif snel een handdoek oevr me heengehaald en mn shirtje aangetrokken en ben ik teruggestrompeld naar verloskamer en ondertussen twee x op de grond in elkaar gezakt.
O ja, en dat overgeven tussen iedere wee, nadat de diarree een beetje gestopt was, vulde de tijd ook weer op zeg maar, evenals de enorme kou die me overviel afgewisseld door de hittegolf die daarna weer steeds kwam.
Alleen maar rugweeen, wat een pijn, alsof iemand met een bot mes in je rug staat te draaien (gelukkig weet ik niet hoe dat weer voelt maar zo ervaarde ik het een beetje...) maar geen echte pijn in mn buik gevoeld, behalve dat ik schrok van het geweld van de baby die mn buik zichtbaar en voelbaar als een gek tekeer liet gaan en mee zat te duwen.
Had nog een ruggeprik kunnen krijgen, maar 'gelukkig' ging het te snel en was het te laat daarvoor bij 9 cm. achteraf dan, want nu zou ik er zeker een willen maar dan eerder.
dus, ben benieuwd hoe jij het ervaart, ik hoop echt voor iedere moeder dat het niet te veel pijn doet.. Hee joh, topicopenster moet nog bevallen! Zo durft ze straks helemaal niet meer, haha.
..
woensdag 30 mei 2007 om 13:17
quote:
Hee joh, topicopenster moet nog bevallen! Zo durft ze straks helemaal niet meer, haha.
Maar het mooie is: Ze móet wel. Want weer zo'n heerlijk cliche: er is er nog nooit een blijven zitten!
Oeps!
maar ik ben zelf het type van, laat maar komen die horrorverhalen dan kan het alleen maar meevallen.
Maar het was gewoon nog veeeeele malen erger/pijnlijker/heftiger dan ik verwachte, maar wat ook waar is; het gevoel zowel lichamelijk als geestelijk van net na de bevalling is ook zo veeeeeeeeeeeeele malen mooier/onbeschrijflijke dan ik het verwachtte vooraf.
en nee, ik ben het niet zo weer vergeten, maar het was het wel waard dubbel en dwars (cliche,maar waar....)
Hee joh, topicopenster moet nog bevallen! Zo durft ze straks helemaal niet meer, haha.
Maar het mooie is: Ze móet wel. Want weer zo'n heerlijk cliche: er is er nog nooit een blijven zitten!
Oeps!
maar ik ben zelf het type van, laat maar komen die horrorverhalen dan kan het alleen maar meevallen.
Maar het was gewoon nog veeeeele malen erger/pijnlijker/heftiger dan ik verwachte, maar wat ook waar is; het gevoel zowel lichamelijk als geestelijk van net na de bevalling is ook zo veeeeeeeeeeeeele malen mooier/onbeschrijflijke dan ik het verwachtte vooraf.
en nee, ik ben het niet zo weer vergeten, maar het was het wel waard dubbel en dwars (cliche,maar waar....)
woensdag 30 mei 2007 om 13:21
hihi Fleur, serieus ik vond die diarree ook echt genanter dan het overgeven, gelukkig was ik tegen de tijd van het persen wel leeg, maar ik waarschuwde de vlos wel nog even dat ik bang was dat er misschien nog iets kwam (wat ik vooraf wel had verwacht, nou schijnt poepen tijdens de bevalling heel normaal te zijn, maar dan wel vast graag;))
Het verbaast me nu dat ik daar nog een seconde aan gedacht heb, want ik was me verder toch knock out...
Het verbaast me nu dat ik daar nog een seconde aan gedacht heb, want ik was me verder toch knock out...
woensdag 30 mei 2007 om 14:01
woensdag 30 mei 2007 om 14:19
Meid, je gaat zo bevallen, als je al niet bevallen bent intussen !!
Ik heb 2 nachten/ochtenden voorweeen gehad. Kwamen al snel om de 3 minuten, paar uur lang en dan opeens weer elk kwartier, elk half uur, dan weer om de 3 minuten, en dan hield het weer op. ;( Ik moest erbij puffen, om het dragelijk te maken, maar ik wist wel dat dit toch echt niet DE weeen konden zijn, want dat kreeg ik die kleine er nooit uit!
Op de dag van de bevalling is het ook zo begonnen. Heb 's middags nog anderhalf uur geslapen (de weeen waren opeens weg). Om 18:00 naar de verloskundige waar ik heb zitten janken, omdat het elke keer weer stopte. Ze heeft toen gestript, al was dat niet meer nodig omdat ik door al die voorweeen al 4 cm ontsluiting had. Om 20:00 tijdens GTST kwamen de weeen weer wat meer op gang, intussen lekker gegeten. Niet gekotst o zo. Om 23:00 nog een groot glas chocomel gedronken, want dat had ik wel nodig voor de energie die ik zou gaan verbruiken tijdens de bevalling, dacht ik zo. Manlief laten slapen en zelf een boekje gelezen van Beatrijs Smulders hoe je weeen op kon vangen en zelf de weeen genoteerd. Toen werden de weeen al wel een gradatie erger. Om 0:00 ging ik "loeien", man dan weet je niet waar je het zoeken moet! Niks helpt dan. Puffen deed ik toen al niet meer, alleen zwaar ademen. Het leek ook wel 1 lange wee, waarbij er felle uitschieters waren. Achteraf denk ik een weeenstorm van 2 uur
. Toen ook de vk gebeld. Toen had ik 8 cm ontsluiting, vervolgens vliezen doorgeprikt. Vruchtwater vies, naar ziekenhuis, geen persweeen, maar die gruwelijke loeiweeen bleven maar doorgaan ondanks de 10 cm ontsluiting, maar desalniettemin de kleine er binnen een half uur uitgepoept (zonder vacuum). Dus als je GEEN persweeen hebt, eerst goed zelf proberen (als je normaal gebouwd bent en je niet al een halve dag of langer van die gruwelijke "loei" weeen hebt, dan moet je het kunnen). En daar was de kleine man om 01:54!
De vk zei wel dat het beeld van zulke voorweeen vaker voorkomt bij een volgende zwangerschap (het was mijn eerste). Maar ze zei ook dat een goede wee zeker 1 minuut, maar vaker 2 a 3 minuten moet duren. Ik moest echt niet bellen als de weeen gelijk bleven als nu. Ik dus uren niet gebeld. Bij mij duurden ze op het laatst soms 60 sec, maar meestal maar 40 a 50 sec (tijdens de weeenstorm duurden de uitschieters zo lang en daaromheen had je nog steeds het weeengevoel alleen niet zo fel als de uitschieters). Dus dat is niet altijd waar, dat de weeen lang moeten duren. Daardoor belde ik de vk maar niet op, totdat mijn moeder mij dus belde, omdat ze het gevoel had dat ik misschien verder was dan ik zelf dacht.
TO en andere hoogzwangeren, succes en hopelijk gaat alles goed en knappen jullie snel weer op! Geniet ervan en laat je niet gek maken door alle mensen met goedbedoelde adviezen! *;
!!Ik heb 2 nachten/ochtenden voorweeen gehad. Kwamen al snel om de 3 minuten, paar uur lang en dan opeens weer elk kwartier, elk half uur, dan weer om de 3 minuten, en dan hield het weer op. ;( Ik moest erbij puffen, om het dragelijk te maken, maar ik wist wel dat dit toch echt niet DE weeen konden zijn, want dat kreeg ik die kleine er nooit uit!
Op de dag van de bevalling is het ook zo begonnen. Heb 's middags nog anderhalf uur geslapen (de weeen waren opeens weg). Om 18:00 naar de verloskundige waar ik heb zitten janken, omdat het elke keer weer stopte. Ze heeft toen gestript, al was dat niet meer nodig omdat ik door al die voorweeen al 4 cm ontsluiting had. Om 20:00 tijdens GTST kwamen de weeen weer wat meer op gang, intussen lekker gegeten. Niet gekotst o zo. Om 23:00 nog een groot glas chocomel gedronken, want dat had ik wel nodig voor de energie die ik zou gaan verbruiken tijdens de bevalling, dacht ik zo. Manlief laten slapen en zelf een boekje gelezen van Beatrijs Smulders hoe je weeen op kon vangen en zelf de weeen genoteerd. Toen werden de weeen al wel een gradatie erger. Om 0:00 ging ik "loeien", man dan weet je niet waar je het zoeken moet! Niks helpt dan. Puffen deed ik toen al niet meer, alleen zwaar ademen. Het leek ook wel 1 lange wee, waarbij er felle uitschieters waren. Achteraf denk ik een weeenstorm van 2 uur
. Toen ook de vk gebeld. Toen had ik 8 cm ontsluiting, vervolgens vliezen doorgeprikt. Vruchtwater vies, naar ziekenhuis, geen persweeen, maar die gruwelijke loeiweeen bleven maar doorgaan ondanks de 10 cm ontsluiting, maar desalniettemin de kleine er binnen een half uur uitgepoept (zonder vacuum). Dus als je GEEN persweeen hebt, eerst goed zelf proberen (als je normaal gebouwd bent en je niet al een halve dag of langer van die gruwelijke "loei" weeen hebt, dan moet je het kunnen). En daar was de kleine man om 01:54!De vk zei wel dat het beeld van zulke voorweeen vaker voorkomt bij een volgende zwangerschap (het was mijn eerste). Maar ze zei ook dat een goede wee zeker 1 minuut, maar vaker 2 a 3 minuten moet duren. Ik moest echt niet bellen als de weeen gelijk bleven als nu. Ik dus uren niet gebeld. Bij mij duurden ze op het laatst soms 60 sec, maar meestal maar 40 a 50 sec (tijdens de weeenstorm duurden de uitschieters zo lang en daaromheen had je nog steeds het weeengevoel alleen niet zo fel als de uitschieters). Dus dat is niet altijd waar, dat de weeen lang moeten duren. Daardoor belde ik de vk maar niet op, totdat mijn moeder mij dus belde, omdat ze het gevoel had dat ik misschien verder was dan ik zelf dacht.
TO en andere hoogzwangeren, succes en hopelijk gaat alles goed en knappen jullie snel weer op! Geniet ervan en laat je niet gek maken door alle mensen met goedbedoelde adviezen! *;
woensdag 30 mei 2007 om 14:29
na 3x topic-titel gezien te hebben durfde ik hier eindelijk toch maar even te gaan lezen !Wat zal ik zeggen; het valt me niet al te veel tegen
(op het overgeven na dan...dat lijkt me vreselijk en afleidend!)
Ik ben inmiddels 39,5 week zwanger en begin nu toch echt te letten op alles wat in mijn lichaam voel...tot nu toe is mijn conclusie dat een dwarszittende scheet al veel pijn kan doen
Nouja, als ik straks de wee maar van de in de weg zittende lucht kan herkennen...ben ik een heel eind he?
Zonder gekheid,
afgelopen zondag en gisteren gedurende de dag wat menstruatie-achtige krampjes, nauwelijks pijnlijk te noemen nog .. maar aangezien ik dat tot nu toe nog niet gevoeld heb, kan ik me zo'n beetje voorstellen dat dát het gevoel is dat vele malen erger gaat worden en dan 'wee' genoemd kan worden.
Grootste vraag hier: WANNEER !!!!
Maar dat hou ik lekker het onderwerp op het juni2007-topic
woensdag 30 mei 2007 om 14:43
quote:
Ik word gek van alle boekjes waar alleen maar in staat: " als je twijfelt of je een wee hebt dan is het geen wee."
Helder, maar daar heb je dus geen zak aan als je bijna 41 weken zwanger bent, al weken voorweeen hebt, de afgelopen nachten niet geslapen hebt ( omdat je denkt, hee is dit t dan?? o nee, ik twijfel, dus geen wee:( ) en je plat wordt gebeld, -maild en -smst of 'ie er nou NOG niet is.
Ik ben al bijna bang dat ik een torenhoge pijngrens heb en baby dadelijk op de wc eruitfloept terwijl ik roep:" ....maar ik twijfelde toch!?"
Dus : Hoe wist je nu zeker dat dat wat je voelde een wee is?
Ik dacht dat ik doodging. En toen wist ik dat ik weeen had. Kon ook niet anders want ik lag aan de apparatuur. De avond ervoor had ik voorweeen gehad en die waren gelijkmatig qua pijn. Dit was van een heel andere orde. Dus wat dat betreft geef ik degene die dat heeft gezegd gelijk: als je twijfelt dan is t geen echte harde wee.Misschien het begin van de echte weeen, dat kan wel, maar dan moeten ze daarna heviger worden en sneller op elkaar komen.Succes met de laatste loodjes. Ik neem aan dat je alles qua bitter lemon en ananas al geprobeerd hebt?
Ik word gek van alle boekjes waar alleen maar in staat: " als je twijfelt of je een wee hebt dan is het geen wee."
Helder, maar daar heb je dus geen zak aan als je bijna 41 weken zwanger bent, al weken voorweeen hebt, de afgelopen nachten niet geslapen hebt ( omdat je denkt, hee is dit t dan?? o nee, ik twijfel, dus geen wee:( ) en je plat wordt gebeld, -maild en -smst of 'ie er nou NOG niet is.
Ik ben al bijna bang dat ik een torenhoge pijngrens heb en baby dadelijk op de wc eruitfloept terwijl ik roep:" ....maar ik twijfelde toch!?"
Dus : Hoe wist je nu zeker dat dat wat je voelde een wee is?
Ik dacht dat ik doodging. En toen wist ik dat ik weeen had. Kon ook niet anders want ik lag aan de apparatuur.
De avond ervoor had ik voorweeen gehad en die waren gelijkmatig qua pijn. Dit was van een heel andere orde. Dus wat dat betreft geef ik degene die dat heeft gezegd gelijk: als je twijfelt dan is t geen echte harde wee.Misschien het begin van de echte weeen, dat kan wel, maar dan moeten ze daarna heviger worden en sneller op elkaar komen.Succes met de laatste loodjes. Ik neem aan dat je alles qua bitter lemon en ananas al geprobeerd hebt?
woensdag 30 mei 2007 om 15:04
Na het breken van mijn vliezen gebeurde er eerst niets. Dus wij vervolgens nog even wassen, dweilen, eten en ons nerveus maken. Verloskundige kwam, maar nog niets. Dus tsja, toch maar proberen te slapen. Ging liggen, deed het lichtje uit en toen kwam het! Ik voelde ze opkomen. Dus ik heb nog mans geroepen: joehoe! Ik heb een wee! Tsja was dat een wee? Heel misschien een wee-tje. Maar het was wel een begin. En op een gegeven moment, voelde ik ze aankomen en deed het echt pijn (k*trugweeën) Het ging bij mij vrij vanzelf. En ik was blij met gebroken vliezen, want er was geen twijfel mogelijk, ik ging in ieder geval bevallen binnen niet al te lange tijd!
