Kinderen
alle pijlers
Hoe zwengel je het onderwerp kinderen aan?
zondag 25 januari 2009 om 10:01
Hallo allemaal,
Ik heb een kinderwens maar weet eigenlijk niet zo goed wat mijn man wilt. We hebben altijd gezegd voor mijn 30e de 1e en dat is nog steeds reeel aangezien ik nu 28 ben.
Ik heb het soms wel eens over kinderen met hem en dan reageert hij daar niet echt op. Praat er een beetje overheen. Laat ik het zo zeggen dat het onderwerp vrij snel altijd weer van tafel is. Wel heeft hij ooit een keer gezegd dat hij er klaar voor is als ik dat ben maar dat vind ik ook zoiets raars. Hij moet er ook klaar voor zijn. Huiswise en financieel gezien denk ik dat wij er nu ook klaar voor zijn maar financieel gezien is altijd de vraag en merk je pas als je ook echt kinderen hebt. Uiteraard zullen we bepaalde dingen moeten laten.
Momenteel werk ik in het buitenland maar als ik terugkom wil ik mijn kinderwens wel proberen te vervullen en stoppen met de pil. Maar hoe heb je het hierover met manlief? Er zijn nooit echt van die momenten dat je erover kunt beginnen dus ik weet niet zo goed hoe ik dit moet aanpakken. Klinkt een beetje stom misschien want het is gewoon een kwestie van doen natuurlijk. En dat lukt me dus niet helemaal... We hebben in de momenten dat ik nu thuis ben vanuit het buitenland, wat slechts 1 weekend in de 2 weken is, niet echt vaak alleen thuis ofzo en proberen juist optimaal het weekend te gebruiken om van alles te doen.
Tips over hoe je het gesprek kunt aanzwengelen en levende kunt houden? Die zijn meer dan welkom.
Groetjes, Iejoor
Ik heb een kinderwens maar weet eigenlijk niet zo goed wat mijn man wilt. We hebben altijd gezegd voor mijn 30e de 1e en dat is nog steeds reeel aangezien ik nu 28 ben.
Ik heb het soms wel eens over kinderen met hem en dan reageert hij daar niet echt op. Praat er een beetje overheen. Laat ik het zo zeggen dat het onderwerp vrij snel altijd weer van tafel is. Wel heeft hij ooit een keer gezegd dat hij er klaar voor is als ik dat ben maar dat vind ik ook zoiets raars. Hij moet er ook klaar voor zijn. Huiswise en financieel gezien denk ik dat wij er nu ook klaar voor zijn maar financieel gezien is altijd de vraag en merk je pas als je ook echt kinderen hebt. Uiteraard zullen we bepaalde dingen moeten laten.
Momenteel werk ik in het buitenland maar als ik terugkom wil ik mijn kinderwens wel proberen te vervullen en stoppen met de pil. Maar hoe heb je het hierover met manlief? Er zijn nooit echt van die momenten dat je erover kunt beginnen dus ik weet niet zo goed hoe ik dit moet aanpakken. Klinkt een beetje stom misschien want het is gewoon een kwestie van doen natuurlijk. En dat lukt me dus niet helemaal... We hebben in de momenten dat ik nu thuis ben vanuit het buitenland, wat slechts 1 weekend in de 2 weken is, niet echt vaak alleen thuis ofzo en proberen juist optimaal het weekend te gebruiken om van alles te doen.
Tips over hoe je het gesprek kunt aanzwengelen en levende kunt houden? Die zijn meer dan welkom.
Groetjes, Iejoor
zondag 25 januari 2009 om 10:11
Tja dat zou een oplossing zijn ware het niet dat ik nog genoeg in huis heb om dit jaar door te komen geloof ik....Heb in december nieuwe gehaald en doe dat altijd gelijk voor een jaar. Toen vond ik het nog te risicovol om te stoppen aangezien ik tot april nog in het buitenland verblijf.... En wilde dat dit weekend doen omdat ik gisteren de laatste van een strip heb genomen maar het kwam er gewoon niet van. Stom is dat he? Wist niet hoe ik het moest zeggen...
zondag 25 januari 2009 om 10:30
Wij hebben het er een hele tijd (jaartje of 2) wat tussen neus en lippen door over gehad, maar besloten nooit echt iets of zo. Dat 'er over hebben' was trouwens vooral wat gemeenschappelijk gedagdroom over wat we zouden doen als we een kindje zouden hebben. Mijn vriend heeft toen op een gegeven moment gezegd 'Op vakantie hebben we het er nog eens goed over en hakken we de knoop door'. En zo geschiede. Ben inmiddels zwanger.
zondag 25 januari 2009 om 10:41
Als je niet eens het onderwerp gewoon aan durft te snijden, ben je er mijns inziens nog niet aan toe samen. Ik ben echt verbaasd dat je met je eigen man hier niet gewoon over kunt praten. Ik ben ook verbaasd dat je over zoiets belangrijks zegt dat je eigenlijk niet goed weet hoe je man erover denkt.
Maar wat dacht je van je eigen openingszin: "Ik heb een kinderwens maar weet eigenlijk niet zo goed hoe jij daar over denkt?" En dat kan je toch op elk moment vragen als jij rustig bij elkaar bent?
Maar wat dacht je van je eigen openingszin: "Ik heb een kinderwens maar weet eigenlijk niet zo goed hoe jij daar over denkt?" En dat kan je toch op elk moment vragen als jij rustig bij elkaar bent?
zondag 25 januari 2009 om 10:43
Als je vriendinnen een kleine krijgen, daarover uitbreiden.
Probeer hem niet te dwingen want dat kan alleen maar tegenwerken.
Ik heb het gelukkig niet te spraken hoeven brengen mijn vriend wilde duidelijk vanaf het begin al kinderen we hebben gewacht tot dit jaar (we hebben nu bijna 7 jaar iets) nu we alles hebben en het financieel makkelijk kunnen redden gaan we vanaf Maart stoppen met de pil
@Visotsky Gefeliciteerd!
Probeer hem niet te dwingen want dat kan alleen maar tegenwerken.
Ik heb het gelukkig niet te spraken hoeven brengen mijn vriend wilde duidelijk vanaf het begin al kinderen we hebben gewacht tot dit jaar (we hebben nu bijna 7 jaar iets) nu we alles hebben en het financieel makkelijk kunnen redden gaan we vanaf Maart stoppen met de pil
@Visotsky Gefeliciteerd!
zondag 25 januari 2009 om 10:44
Nippo, we hebben het er wel eens over maar nooit echt serieus van nu gaan we het doen. En om die beslissing te nemen vind ik toch dat je dat samen moet doen. Maar ja dan moet ik het onderwerp wel eerst even op tafel leggen natuurlijk... En ik kan al wel zo denken maar weet niet of mijn man ook al zo denkt.
Verder wel fijne tips.. Komend weekend als ik in NL ben maar eens over gaan beginnen..... Vind de tip van "wat zou je vinden als er volgend jaar een kleintje in huize Iejoor is " wel een fijne om mee te beginnen eerlijk gezegd. Makkelijker als dat ik wil stoppen met de pil.... Dus dat gaat hem misschien wel worden...
En uiteraard zijn meer tips nog steeds welkom....
Verder wel fijne tips.. Komend weekend als ik in NL ben maar eens over gaan beginnen..... Vind de tip van "wat zou je vinden als er volgend jaar een kleintje in huize Iejoor is " wel een fijne om mee te beginnen eerlijk gezegd. Makkelijker als dat ik wil stoppen met de pil.... Dus dat gaat hem misschien wel worden...
En uiteraard zijn meer tips nog steeds welkom....
zondag 25 januari 2009 om 10:45
quote:nippo schreef op 25 januari 2009 @ 10:41:
Als je niet eens het onderwerp gewoon aan durft te snijden, ben je er mijns inziens nog niet aan toe samen. Ik ben echt verbaasd dat je met je eigen man hier niet gewoon over kunt praten. Ik ben ook verbaasd dat je over zoiets belangrijks zegt dat je eigenlijk niet goed weet hoe je man erover denkt.Precies mijn gedachten. Alleen op basis van dit stukje tekst lijken jullie een beetje op je eigen eilandjes te leven. Klopt dat?
Als je niet eens het onderwerp gewoon aan durft te snijden, ben je er mijns inziens nog niet aan toe samen. Ik ben echt verbaasd dat je met je eigen man hier niet gewoon over kunt praten. Ik ben ook verbaasd dat je over zoiets belangrijks zegt dat je eigenlijk niet goed weet hoe je man erover denkt.Precies mijn gedachten. Alleen op basis van dit stukje tekst lijken jullie een beetje op je eigen eilandjes te leven. Klopt dat?
zondag 25 januari 2009 om 10:49
Ik snap best dat TO het lastig vindt om aan te kaarten. Er zijn zoveel mannen bij wie de kinderwens slechts zeer latent aanwezig is en vaak zijn ze er ook minder mee bezig door het ontbreken van de almaar doortikkende zg. biologische klok.
Als je het gevoel hebt dat je eigen man nog niet zo staat te springen (ik spreek uit ervaring) dan is het prettig als het zwanger-worden-gesprek in een goede sfeer verloopt. En een goed begin, ofwel een goede openingszin, is het halve werk!
Als je het gevoel hebt dat je eigen man nog niet zo staat te springen (ik spreek uit ervaring) dan is het prettig als het zwanger-worden-gesprek in een goede sfeer verloopt. En een goed begin, ofwel een goede openingszin, is het halve werk!
zondag 25 januari 2009 om 10:59
zondag 25 januari 2009 om 11:00
Ik vind het zo onvolwassen overkomen allemaal. Natuurlijk neem je die beslissing samen, daar gaat het me niet om. Ik ben verbaasd dat je er niet tegen hem gewoon over durft te beginnen zonder wildvreemden om advies te vragen. En dan gewoon op een volwassen manier, zoiets als wat ik eerder suggereerde, of "Ik merk de laatste tijd dat ik er aan toe ben om kinderen te krijgen, hoe denk jij daarover". Dat lijkt me trouwens ook een stuk opener voor je partner dat dan je meteen schetst dat er volgend jaar een kind rondloopt. Maar echt. als het van de juiste openingszin af moet hangen, zou ik me toch wel afvragen of jullie er wel klaar voor zijn.
zondag 25 januari 2009 om 11:03
quote:Panda schreef op 25 januari 2009 @ 10:49:
Als je het gevoel hebt dat je eigen man nog niet zo staat te springen (ik spreek uit ervaring) dan is het prettig als het zwanger-worden-gesprek in een goede sfeer verloopt. En een goed begin, ofwel een goede openingszin, is het halve werk!Het "zwanger-worden-gesprek" moet door een juiste openingszin in goede sfeer verlopen? Het wordt wel erg beladen allemaal zo. Echt, als "dit gesprek" niet zondermeer in een goede sfeer kan verlopen, kun je er mijns inziens beter niet aan beginnen. En als je het gevoel hebt dat je man nog niet zo staat te springen, dan vraag je dat toch gewoon aan hem? Het doel van zo'n gesprek is toch hopelijk niet je zin doordrijven, maar samen praten over of jullie er al aan toe zijn?
Als je het gevoel hebt dat je eigen man nog niet zo staat te springen (ik spreek uit ervaring) dan is het prettig als het zwanger-worden-gesprek in een goede sfeer verloopt. En een goed begin, ofwel een goede openingszin, is het halve werk!Het "zwanger-worden-gesprek" moet door een juiste openingszin in goede sfeer verlopen? Het wordt wel erg beladen allemaal zo. Echt, als "dit gesprek" niet zondermeer in een goede sfeer kan verlopen, kun je er mijns inziens beter niet aan beginnen. En als je het gevoel hebt dat je man nog niet zo staat te springen, dan vraag je dat toch gewoon aan hem? Het doel van zo'n gesprek is toch hopelijk niet je zin doordrijven, maar samen praten over of jullie er al aan toe zijn?
zondag 25 januari 2009 om 11:09
zondag 25 januari 2009 om 11:10
quote:nippo schreef op 25 januari 2009 @ 11:00:
Ik vind het zo onvolwassen overkomen allemaal. Natuurlijk neem je die beslissing samen, daar gaat het me niet om. Ik ben verbaasd dat je er niet tegen hem gewoon over durft te beginnen zonder wildvreemden om advies te vragen. En dan gewoon op een volwassen manier, zoiets als wat ik eerder suggereerde, of "Ik merk de laatste tijd dat ik er aan toe ben om kinderen te krijgen, hoe denk jij daarover". Dat lijkt me trouwens ook een stuk opener voor je partner dat dan je meteen schetst dat er volgend jaar een kind rondloopt. Maar echt. als het van de juiste openingszin af moet hangen, zou ik me toch wel afvragen of jullie er wel klaar voor zijn.Weer helemaal met je eens.
Ik vind het zo onvolwassen overkomen allemaal. Natuurlijk neem je die beslissing samen, daar gaat het me niet om. Ik ben verbaasd dat je er niet tegen hem gewoon over durft te beginnen zonder wildvreemden om advies te vragen. En dan gewoon op een volwassen manier, zoiets als wat ik eerder suggereerde, of "Ik merk de laatste tijd dat ik er aan toe ben om kinderen te krijgen, hoe denk jij daarover". Dat lijkt me trouwens ook een stuk opener voor je partner dat dan je meteen schetst dat er volgend jaar een kind rondloopt. Maar echt. als het van de juiste openingszin af moet hangen, zou ik me toch wel afvragen of jullie er wel klaar voor zijn.Weer helemaal met je eens.
zondag 25 januari 2009 om 11:12
He-le-maal eens met Nippo!
Btje raar dat het zo'n beladen onderwerp is, en ook dat je niet eens weet hoe je eigen man hierover denkt!
Ik zou zeggen, praat er gewoon over! Niet uitstellen, niet gaan nadenken over een 'openingszin' oid. Gewoon zeggen hoe je je voelt en vragen hoe hij er over denkt. Eerlijk zijn.
Hebben jullie ook niet overlegt voor hoelang je de pil bij zou kopen dan?
Btje raar dat het zo'n beladen onderwerp is, en ook dat je niet eens weet hoe je eigen man hierover denkt!
Ik zou zeggen, praat er gewoon over! Niet uitstellen, niet gaan nadenken over een 'openingszin' oid. Gewoon zeggen hoe je je voelt en vragen hoe hij er over denkt. Eerlijk zijn.
Hebben jullie ook niet overlegt voor hoelang je de pil bij zou kopen dan?
zondag 25 januari 2009 om 11:22
@Spinster, ik denk dat wij inderdaad momenteel wel een beetje op eigen eilandjes leven maar dat is ook niet vreemd omdat ik in het buitenland woon en werk en hij gewoon in Nederland zit. We zien elkaar dus maar 1 keer in de 2 weken een weekend. Juist het feit dat we deze stap samen al kunnen overleven is voor mij de bevestiging dat het zeker te weten goed zit. Bedoel een jaar lang apart leven als je al 9 jaar samen bent is niet niks. Veel mensen zouden dit ook niet kunnen.
Het is wel bespreekbaar maar ik wil er gewoon voorzichtig mee omgaan. Hem niet dwingen tot een kind en aangezien ik nogal snel de neiging heb om dwingend over te komen vraag ik om advies.
Panda, jij hebt dus ook zoiets meegemaakt? Dat je niet weet hoe je man erover denkt? Vroeger toen we net samen waren had hij er altijd over dat hij zeker wel kinderen wilde, maar de laatste tijd geeft hij ook wel te kennen weer erg op zijn manier van leven nu gesteld te zijn. En juist dan zegt hij zoiets van ik ben er klaar voor als jij er klaar voor bent. Ik krijg dus allemaal zeer gemengde signalen. Weet nu dus niet goed waar ik aan toe ben... En juist omdat we alleen maar die weekenden samen hebben wil ik deze weekenden vooral gebruiken om van elkaar te genieten. En tot nu toe is het gesprek over kinderen daar nog niet echt ingepast... Beetje vaag allemaal en dat snap ik ook wel. Het is niet dat ik er niet over kan praten met manlief, maar je moet bij hem dingen altijd tactisch brengen dus vandaar mijn vraag.
Het is wel bespreekbaar maar ik wil er gewoon voorzichtig mee omgaan. Hem niet dwingen tot een kind en aangezien ik nogal snel de neiging heb om dwingend over te komen vraag ik om advies.
Panda, jij hebt dus ook zoiets meegemaakt? Dat je niet weet hoe je man erover denkt? Vroeger toen we net samen waren had hij er altijd over dat hij zeker wel kinderen wilde, maar de laatste tijd geeft hij ook wel te kennen weer erg op zijn manier van leven nu gesteld te zijn. En juist dan zegt hij zoiets van ik ben er klaar voor als jij er klaar voor bent. Ik krijg dus allemaal zeer gemengde signalen. Weet nu dus niet goed waar ik aan toe ben... En juist omdat we alleen maar die weekenden samen hebben wil ik deze weekenden vooral gebruiken om van elkaar te genieten. En tot nu toe is het gesprek over kinderen daar nog niet echt ingepast... Beetje vaag allemaal en dat snap ik ook wel. Het is niet dat ik er niet over kan praten met manlief, maar je moet bij hem dingen altijd tactisch brengen dus vandaar mijn vraag.
zondag 25 januari 2009 om 11:28
Zou je na zo'n lange tijd in het buitenland niet eerst weer even de tijd nemen om weer aan elkaar te wennen op dagelijkse basis?
Ik ken genoeg verhalen van mensen die zonder dat ze het heel erg doorhadden tijdens het buitenlandgebeuren, daarna toch beiden erg een andere kant op ontwikkeld bleken in die tijd.
Ik ken genoeg verhalen van mensen die zonder dat ze het heel erg doorhadden tijdens het buitenlandgebeuren, daarna toch beiden erg een andere kant op ontwikkeld bleken in die tijd.
zondag 25 januari 2009 om 11:31
quote:Iejoor schreef op 25 januari 2009 @ 11:25:
@TMR, waarschijnlijk maak ik er zelf iets beladen van terwijl het helemaal niet zo is. Ben altijd zo'n muts die alles eerst 10.000 keer overdenkt voordat ik het ga doen en dan uiteindelijk valt het mee of tegen....Aha op die manier. Maar, wie weet denkt hij er wel hetzelfde over als jij
@TMR, waarschijnlijk maak ik er zelf iets beladen van terwijl het helemaal niet zo is. Ben altijd zo'n muts die alles eerst 10.000 keer overdenkt voordat ik het ga doen en dan uiteindelijk valt het mee of tegen....Aha op die manier. Maar, wie weet denkt hij er wel hetzelfde over als jij
