Kinderen
alle pijlers
hoogopgeleid maar ik "moeder" liever
maandag 11 mei 2009 om 11:01
hallo allemaal
ik heb sinds een paar maandjes een superlief zoontje. bener zo blij mee.
nou is het zo dat ik best hele goede opleidingen heb gedaan, eerst vwo en daarna een universitaire opleiding waar genoeg werk in is en wat ook nog een keer erg goed betaald.
maar ik merk dat mijn omgeving drukker met mijn carriere enz. bezig is dan ikzelf. ik vind het heerlijk om te moederen en dat is nog geen procent afgenomen. het is heus niet zo dat ik geisoleerd de hele dag luiers verschoon, ik spreek regelmatig af met andere moeders en dan gaan we gezellig wat drinken of wandelen. ik ben dus zeker niet geisoleerd heb ook genoeg vriendinnen zonder kids. daarnaast heb ik enorm veel hobbies, ik naai graag kleren bv en lees veel. ook ben ik best netjes in huis en besteed dus aardig wat tijd aan het huishouden...
wat ik net schreef, ik krijg vanuit mijn omgeving nogal wat reacties van mensen, met name mijn moeder, die het nu wel hoognodig tijd vinden voor het kinderdagverblijf enz. het zou goed voor me zijn ook eens tussen de mensen te zijn enz.
ik merk aan mezelf dat ik ook echtniet veel om spullen geef. wil heus niet in een doos wonen, maar werk liever veel minder of niet dan een dure auto en wintersport enz.
het liefst zou ik twee jaar bij de baby blijven en dan twee dagen gaan werken...
wie herkent dit???
ik heb sinds een paar maandjes een superlief zoontje. bener zo blij mee.
nou is het zo dat ik best hele goede opleidingen heb gedaan, eerst vwo en daarna een universitaire opleiding waar genoeg werk in is en wat ook nog een keer erg goed betaald.
maar ik merk dat mijn omgeving drukker met mijn carriere enz. bezig is dan ikzelf. ik vind het heerlijk om te moederen en dat is nog geen procent afgenomen. het is heus niet zo dat ik geisoleerd de hele dag luiers verschoon, ik spreek regelmatig af met andere moeders en dan gaan we gezellig wat drinken of wandelen. ik ben dus zeker niet geisoleerd heb ook genoeg vriendinnen zonder kids. daarnaast heb ik enorm veel hobbies, ik naai graag kleren bv en lees veel. ook ben ik best netjes in huis en besteed dus aardig wat tijd aan het huishouden...
wat ik net schreef, ik krijg vanuit mijn omgeving nogal wat reacties van mensen, met name mijn moeder, die het nu wel hoognodig tijd vinden voor het kinderdagverblijf enz. het zou goed voor me zijn ook eens tussen de mensen te zijn enz.
ik merk aan mezelf dat ik ook echtniet veel om spullen geef. wil heus niet in een doos wonen, maar werk liever veel minder of niet dan een dure auto en wintersport enz.
het liefst zou ik twee jaar bij de baby blijven en dan twee dagen gaan werken...
wie herkent dit???
maandag 11 mei 2009 om 12:03
Bambibaby, is je moeder niet ook zo'n onmogelijk mens juist omdat ze nooit heeft gewerkt? Omdat ze zich nooit heeft hoeven aan te passen aan haar omgeving? In een afgeschermd wereldje leefde? Waarin ze jou continu op de huid zat, omdat ze niets beters te doen had en omdat ze ook niet beter wist, omdat niemand haar gedrag en opvattingen corrigeerde? Ze thuis oppermachtig kon zijn?
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
maandag 11 mei 2009 om 12:06
Bambibaby ik herken het helemaal. Hier ook een universitaire studie achter de rug en een goede baan in mijn zak. Vorig jaar bevallen van een schat van een kind. Voordat ik beviel was ik er zeker van dat carrière maken voor mij makkelijk samen zou gaan met kinderen. Mijn bevallingsverlof vond ik de heerlijkste tijd van mijn leven. Ik had geen zin om weer te gaan werken, maar hoopte dat dat vanzelf weer zou komen, zoals iedereen me beloofde. Ik begon in een zware managementfunctie. Ontzettend leuk, maar veel te druk in combinatie met thuis. Ik was constant met mijn werk bezig terwijl ik ook van mijn kind wilde genieten. Toen ik aangaf dat ik minder wilde was er geen compromis mogelijk. Op dat moment heb ik gekozen voor een jaar fulltime ouderschapsverlof. Dat wordt iets langer, want inmiddels ben ik in verwachting van de tweede en ik heb geregeld dat ik na de bevalling van de baby nog een half jaar thuis blijf. Daarna ga ik weer aan de slag. Mijn contract heb ik dus nog. Al ben ik toen ik met verlof ging, wel gelijk overeengekomen dat ik minder dagen zal gaan werken als ik terugkom.
Ik kan natuurlijk niet voor jou spreken. Maar bij ons was het mogelijk dat ik tijdelijk stopte. En verder heb ik nog geen moment spijt gehad van mijn beslissing. Ik vind het heerlijk. Dus als je het graag wilt en het kan zou ik zeggen, doen!
Ik kan natuurlijk niet voor jou spreken. Maar bij ons was het mogelijk dat ik tijdelijk stopte. En verder heb ik nog geen moment spijt gehad van mijn beslissing. Ik vind het heerlijk. Dus als je het graag wilt en het kan zou ik zeggen, doen!
maandag 11 mei 2009 om 12:11
quote:Dejavu schreef op 11 mei 2009 @ 12:00:
[...]
Dus bewuste thuisblijfmoeders hoeven zich niet te ontwikkelen? Laat die maar lekker dom blijven, dan kunnen mannen ze ook makkelijker onder de duim houden. Wat een ongeemancipeerde en gevaarlijke opvattingen houd jij er op na.
Dan is middelbare school toch genoeg????
Ik vind juist dat ze haar verantwoordelijkheid zou moeten nemen en haar opleiding gebruiken om een nuttig lid van de samenleving te zijn. Ook al is moederen een hele nuttige taak.
Als ze over een paar jaar gaat scheiden en ze heeft al die tijd lekkere gemoederd kunnen we weer voor haar betalen.
Iedereen heeft daarin een eigen verantwoordelijkheid. En dat is juist emancipatie van de vrouw.
Ze zou op die manier ook haar man een dagje "vaderen" moeten gunnen.
[...]
Dus bewuste thuisblijfmoeders hoeven zich niet te ontwikkelen? Laat die maar lekker dom blijven, dan kunnen mannen ze ook makkelijker onder de duim houden. Wat een ongeemancipeerde en gevaarlijke opvattingen houd jij er op na.
Dan is middelbare school toch genoeg????
Ik vind juist dat ze haar verantwoordelijkheid zou moeten nemen en haar opleiding gebruiken om een nuttig lid van de samenleving te zijn. Ook al is moederen een hele nuttige taak.
Als ze over een paar jaar gaat scheiden en ze heeft al die tijd lekkere gemoederd kunnen we weer voor haar betalen.
Iedereen heeft daarin een eigen verantwoordelijkheid. En dat is juist emancipatie van de vrouw.
Ze zou op die manier ook haar man een dagje "vaderen" moeten gunnen.
maandag 11 mei 2009 om 12:15
Eigen verantwoordelijkheid betekent eigen keuzes mogen maken en daar de consequenties van accepteren, ook als dat negatieve zijn.
En als TO zou scheiden heeft ze een prima opleiding waar ze op terug kan vallen, met alleen een middelbare schoolopleiding kom je niet ver.
Over dat "een dagje 'vaderen' moeten gunnen", misschien heeft vader daar weinig behoefte aan. Laten mensen zelf bepalen hoe ze de taken binnen hun relatie verdelen, daar zijn het volwassenen voor.
En als TO zou scheiden heeft ze een prima opleiding waar ze op terug kan vallen, met alleen een middelbare schoolopleiding kom je niet ver.
Over dat "een dagje 'vaderen' moeten gunnen", misschien heeft vader daar weinig behoefte aan. Laten mensen zelf bepalen hoe ze de taken binnen hun relatie verdelen, daar zijn het volwassenen voor.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
maandag 11 mei 2009 om 12:19
quote:Pammie schreef op 11 mei 2009 @ 12:17:
Whatever. Ik kan het niet rijmen met elkaar, jij wel blijkbaar. Verschil van inzicht. Prima, laten we het lekker zitten verder.Tja, Pammie. Aan dit soort opmerkingen en insinuaties hebben we niet zoveel. Of je legt uit wat je bedoelt, of je rakelt niet zomaar dingen op waarover TO het in dit topic misschien helemaal niet wilt hebben.
Whatever. Ik kan het niet rijmen met elkaar, jij wel blijkbaar. Verschil van inzicht. Prima, laten we het lekker zitten verder.Tja, Pammie. Aan dit soort opmerkingen en insinuaties hebben we niet zoveel. Of je legt uit wat je bedoelt, of je rakelt niet zomaar dingen op waarover TO het in dit topic misschien helemaal niet wilt hebben.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
maandag 11 mei 2009 om 12:22
quote:isolde55 schreef op 11 mei 2009 @ 11:53:
En dan ga je scheiden en heb je spijt als haren op je hoofd dat je niet in het arbeidsproces bent gebleven. Dan mag je je hand ophouden bij de sociale dienst.
Daarbij is het ook nog zonde van de investering van de gemeenschap in jou opleiding. Had je dat niet van te voren kunnen aangeven. dan had je maatschapij een hoop geld gescheeld.
Misschien gaat TO wel helemaal niet scheiden, blijft ze gewoon haar vakliteratuur bijhouden en gaat ze naar verloop van tijd gewoon weer aan het werk.....of begint ze voor haarzelf en verdient die investering, waar jij het over hebt, zichzelf weer terug.
En dan ga je scheiden en heb je spijt als haren op je hoofd dat je niet in het arbeidsproces bent gebleven. Dan mag je je hand ophouden bij de sociale dienst.
Daarbij is het ook nog zonde van de investering van de gemeenschap in jou opleiding. Had je dat niet van te voren kunnen aangeven. dan had je maatschapij een hoop geld gescheeld.
Misschien gaat TO wel helemaal niet scheiden, blijft ze gewoon haar vakliteratuur bijhouden en gaat ze naar verloop van tijd gewoon weer aan het werk.....of begint ze voor haarzelf en verdient die investering, waar jij het over hebt, zichzelf weer terug.
maandag 11 mei 2009 om 12:23
quote:isolde55 schreef op 11 mei 2009 @ 12:11:
[...]
Dan is middelbare school toch genoeg????
Ik vind juist dat ze haar verantwoordelijkheid zou moeten nemen en haar opleiding gebruiken om een nuttig lid van de samenleving te zijn. Ook al is moederen een hele nuttige taak.
Als ze over een paar jaar gaat scheiden en ze heeft al die tijd lekkere gemoederd kunnen we weer voor haar betalen.
Iedereen heeft daarin een eigen verantwoordelijkheid. En dat is juist emancipatie van de vrouw.
Ze zou op die manier ook haar man een dagje "vaderen" moeten gunnen.'een nuttig lid van de samenleving' :puke: en wat zit je nou steeds te emmeren over eenscheiding? Dat is totaal niet aan de orde en emancipatie staat niet voor het werkende moederschap, maar dat je als vrouw je eigen keuze mag maken. En dat geldt net zo goed voor de man.
[...]
Dan is middelbare school toch genoeg????
Ik vind juist dat ze haar verantwoordelijkheid zou moeten nemen en haar opleiding gebruiken om een nuttig lid van de samenleving te zijn. Ook al is moederen een hele nuttige taak.
Als ze over een paar jaar gaat scheiden en ze heeft al die tijd lekkere gemoederd kunnen we weer voor haar betalen.
Iedereen heeft daarin een eigen verantwoordelijkheid. En dat is juist emancipatie van de vrouw.
Ze zou op die manier ook haar man een dagje "vaderen" moeten gunnen.'een nuttig lid van de samenleving' :puke: en wat zit je nou steeds te emmeren over eenscheiding? Dat is totaal niet aan de orde en emancipatie staat niet voor het werkende moederschap, maar dat je als vrouw je eigen keuze mag maken. En dat geldt net zo goed voor de man.
anoniem_53183 wijzigde dit bericht op 11-05-2009 12:26
Reden: te gemakkelijk!
Reden: te gemakkelijk!
% gewijzigd
maandag 11 mei 2009 om 12:25
quote:Dejavu schreef op 11 mei 2009 @ 12:19:
[...]
Tja, Pammie. Aan dit soort opmerkingen en insinuaties hebben we niet zoveel. Of je legt uit wat je bedoelt, of je rakelt niet zomaar dingen op waarover TO het in dit topic misschien helemaal niet wilt hebben.Ik zei toch dat ik het zou laten zitten? Overigens was het een vraag aan to en niet iets waar jij iets mee zou moeten kunnen.
[...]
Tja, Pammie. Aan dit soort opmerkingen en insinuaties hebben we niet zoveel. Of je legt uit wat je bedoelt, of je rakelt niet zomaar dingen op waarover TO het in dit topic misschien helemaal niet wilt hebben.Ik zei toch dat ik het zou laten zitten? Overigens was het een vraag aan to en niet iets waar jij iets mee zou moeten kunnen.
maandag 11 mei 2009 om 12:26
quote:Dejavu schreef op 11 mei 2009 @ 12:19:
[...]
Tja, Pammie. Aan dit soort opmerkingen en insinuaties hebben we niet zoveel. Of je legt uit wat je bedoelt, of je rakelt niet zomaar dingen op waarover TO het in dit topic misschien helemaal niet wilt hebben.Ik sluit me wel enigszins aan bij Pammie in deze. Als iemand eerst allerlei topics opent dat ze zich zo alleen voelt met haar baby en dat haar vriend totaal geen steun biedt, lijkt het me sowieso al niet zo verstandig om 'afhankelijk' te worden van die vriend. In zo'n instabiele relatie zou ik op zn minst voor mezelf willen kunnen blijven zorgen. Bovendien zijn er nog meer topics van TO over hoe zwaar het moederschap haar valt, dus dan vind ik het op zn minst apart dat het kennelijk nu ineens heaven is.
[...]
Tja, Pammie. Aan dit soort opmerkingen en insinuaties hebben we niet zoveel. Of je legt uit wat je bedoelt, of je rakelt niet zomaar dingen op waarover TO het in dit topic misschien helemaal niet wilt hebben.Ik sluit me wel enigszins aan bij Pammie in deze. Als iemand eerst allerlei topics opent dat ze zich zo alleen voelt met haar baby en dat haar vriend totaal geen steun biedt, lijkt het me sowieso al niet zo verstandig om 'afhankelijk' te worden van die vriend. In zo'n instabiele relatie zou ik op zn minst voor mezelf willen kunnen blijven zorgen. Bovendien zijn er nog meer topics van TO over hoe zwaar het moederschap haar valt, dus dan vind ik het op zn minst apart dat het kennelijk nu ineens heaven is.
maandag 11 mei 2009 om 12:29
in heaven...in heaven... dat beweer ik toch helemaal niet. ja ik vind het best zwaar maar dat heeft met een aantal dingen te maken. de band met mijn kind is enorm en daar geniet ik erg van. die dingen die ook nog meespelen gaan niet weg als ik weer ga werken.
in zweden bv is het standaard dat een moeder een jaar bij haar kind blijft, dat zou hiero ndenkbaar zijnmaar ik begin het wel erg logisch te vinden, het is zo prachtig dat eerste jaar...van een helemaal opgezwollen pasgeboren manneke/meiske naar een dreumesje dat soms al kan lopen, er gebert zo veel, elke keer weer die kleine dingen....
ik kan deze tijd later nooit meer terug kopen en wat maakt het uit? straks geberut er iets bv iets met een huisverkopen waardoor ik opeens winst maak (niet dat ik daarvan uit ga maar bijv) en dan denk ik waar heb ik em al die tijd ruk om gemaakt?
in zweden bv is het standaard dat een moeder een jaar bij haar kind blijft, dat zou hiero ndenkbaar zijnmaar ik begin het wel erg logisch te vinden, het is zo prachtig dat eerste jaar...van een helemaal opgezwollen pasgeboren manneke/meiske naar een dreumesje dat soms al kan lopen, er gebert zo veel, elke keer weer die kleine dingen....
ik kan deze tijd later nooit meer terug kopen en wat maakt het uit? straks geberut er iets bv iets met een huisverkopen waardoor ik opeens winst maak (niet dat ik daarvan uit ga maar bijv) en dan denk ik waar heb ik em al die tijd ruk om gemaakt?
maandag 11 mei 2009 om 12:37
quote:qwertu schreef op 11 mei 2009 @ 12:33:
Bambibaby, ik snap het ook even niet. Je zegt dat je alleen maar topics hebt geopend over make-up... ben je echt vergeten dat je een vrij heftig topic had geopend over hoe je vriend jou en jullie zoontje met de pasen gewoon liet zitten? Dat hij zijn telefoon uitgezet had en naar een vriend was, zonder ook maar enig overleg?
Kijk, je moet zelf weten of je werkt of niet en als je je het kunt permitteren en je vindt het leuk om thuis te zitten: helemaal prima. Maar ik frons daar toch ook wel even mijn wenkbrauwen bij hoor. Dat je eerst je vriend neerzet als hork eerste klas, waarbij je aangeeft dat hij geen enkele verantwoordelijkheid toont richting jou en jullie kind, dat je aangeeft zo eenzaam te zijn thuis alleen met je kind, om vervolgens te schrijven dat je thuismoederen zo leuk vindt en dat je niet meer aan het werk wilt. Nou, schiet mij maar lek...Wat heeft een hork van een vriend te maken met het verlangen om thuis te blijven voor je kind? Volgens mij gaat het toch echt om twee verschillende dingen. TO moet blijkbaar iets gaan veranderen aan haar relatie, maar dat kan toch ook als ze thuisblijfmoeder is?
Bambibaby, ik snap het ook even niet. Je zegt dat je alleen maar topics hebt geopend over make-up... ben je echt vergeten dat je een vrij heftig topic had geopend over hoe je vriend jou en jullie zoontje met de pasen gewoon liet zitten? Dat hij zijn telefoon uitgezet had en naar een vriend was, zonder ook maar enig overleg?
Kijk, je moet zelf weten of je werkt of niet en als je je het kunt permitteren en je vindt het leuk om thuis te zitten: helemaal prima. Maar ik frons daar toch ook wel even mijn wenkbrauwen bij hoor. Dat je eerst je vriend neerzet als hork eerste klas, waarbij je aangeeft dat hij geen enkele verantwoordelijkheid toont richting jou en jullie kind, dat je aangeeft zo eenzaam te zijn thuis alleen met je kind, om vervolgens te schrijven dat je thuismoederen zo leuk vindt en dat je niet meer aan het werk wilt. Nou, schiet mij maar lek...Wat heeft een hork van een vriend te maken met het verlangen om thuis te blijven voor je kind? Volgens mij gaat het toch echt om twee verschillende dingen. TO moet blijkbaar iets gaan veranderen aan haar relatie, maar dat kan toch ook als ze thuisblijfmoeder is?
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
maandag 11 mei 2009 om 12:37
quote:bambibaby schreef op 11 mei 2009 @ 12:29:
in heaven...in heaven... dat beweer ik toch helemaal niet. ja ik vind het best zwaar maar dat heeft met een aantal dingen te maken. de band met mijn kind is enorm en daar geniet ik erg van. die dingen die ook nog meespelen gaan niet weg als ik weer ga werken.
in zweden bv is het standaard dat een moeder een jaar bij haar kind blijft, dat zou hiero ndenkbaar zijnmaar ik begin het wel erg logisch te vinden, het is zo prachtig dat eerste jaar...van een helemaal opgezwollen pasgeboren manneke/meiske naar een dreumesje dat soms al kan lopen, er gebert zo veel, elke keer weer die kleine dingen....
ik kan deze tijd later nooit meer terug kopen en wat maakt het uit? straks geberut er iets bv iets met een huisverkopen waardoor ik opeens winst maak (niet dat ik daarvan uit ga maar bijv) en dan denk ik waar heb ik em al die tijd ruk om gemaakt?Ja, en straks loopt je relatie op de klippen en dan denk je: 'waarom heb ik in hemelsnaam mn baan opgegeven? Het is jouw leven hoor, maar ik snap niet dat je vrij kort geleden een dramatisch topic opent over hoe weinig steun je vriend je geeft (waar je trouwens nooit meer op hebt gereageerd terwijl je heel veel steun kreeg) en dan hier ineens totaal anders in je leven lijkt te staan. Vind je dat zelf ook niet een beetje vreemd? En vind je het niet logisch dat anderen dat misschien wel een beetje apart vinden?
in heaven...in heaven... dat beweer ik toch helemaal niet. ja ik vind het best zwaar maar dat heeft met een aantal dingen te maken. de band met mijn kind is enorm en daar geniet ik erg van. die dingen die ook nog meespelen gaan niet weg als ik weer ga werken.
in zweden bv is het standaard dat een moeder een jaar bij haar kind blijft, dat zou hiero ndenkbaar zijnmaar ik begin het wel erg logisch te vinden, het is zo prachtig dat eerste jaar...van een helemaal opgezwollen pasgeboren manneke/meiske naar een dreumesje dat soms al kan lopen, er gebert zo veel, elke keer weer die kleine dingen....
ik kan deze tijd later nooit meer terug kopen en wat maakt het uit? straks geberut er iets bv iets met een huisverkopen waardoor ik opeens winst maak (niet dat ik daarvan uit ga maar bijv) en dan denk ik waar heb ik em al die tijd ruk om gemaakt?Ja, en straks loopt je relatie op de klippen en dan denk je: 'waarom heb ik in hemelsnaam mn baan opgegeven? Het is jouw leven hoor, maar ik snap niet dat je vrij kort geleden een dramatisch topic opent over hoe weinig steun je vriend je geeft (waar je trouwens nooit meer op hebt gereageerd terwijl je heel veel steun kreeg) en dan hier ineens totaal anders in je leven lijkt te staan. Vind je dat zelf ook niet een beetje vreemd? En vind je het niet logisch dat anderen dat misschien wel een beetje apart vinden?
maandag 11 mei 2009 om 12:38
Ja, maar wat nu als precies het omgekeerde gebeurt bambibaby? Dat je huis (veel) minder waard is, dan de prijs die jij hebt betaald. Dat er iets gebeurt met je relatie of je man. Dat je een gat hebt in je CV en er geen werk voor je is..
Je gaat er niet vanuit dat het gebeurt, maar denk er wel (even) over na.
Als jij denkt dat je van moederen gelukkiger wordt, en je vindt dat je een goede afwegingen maakt. Doen.
Wat vindt je man van het idee?
Je gaat er niet vanuit dat het gebeurt, maar denk er wel (even) over na.
Als jij denkt dat je van moederen gelukkiger wordt, en je vindt dat je een goede afwegingen maakt. Doen.
Wat vindt je man van het idee?
maandag 11 mei 2009 om 12:38
alleen over makeup????????
een over shampoo (mag dat niet? ik bedoel mijnhaar is echt niet meer wat het gewest is na de zw)
een over mijnmoeder (een zeer groot probleem wat ik van mezelf dan weer MOET laten rusten er is al zoveel verdriet om geweest)
een over mijnvrien dat die me nog weleens laat zitten met de baby (dit houdt niet in dat ik het moederen niet leuk vind)
daarnaast spelen nog andere zaken een rol zoals dat ik nog een spaarpotje heb en niet veel om dingen geef. daarnaast doe ik bijna alles in huis en dat scheelt mijn vriend ook weer heel veel werk (die komt thuis en hoeft niets meer in huis te doen, dat vind ik niet meer dan logisch om het dan zo te verdelen)
een over shampoo (mag dat niet? ik bedoel mijnhaar is echt niet meer wat het gewest is na de zw)
een over mijnmoeder (een zeer groot probleem wat ik van mezelf dan weer MOET laten rusten er is al zoveel verdriet om geweest)
een over mijnvrien dat die me nog weleens laat zitten met de baby (dit houdt niet in dat ik het moederen niet leuk vind)
daarnaast spelen nog andere zaken een rol zoals dat ik nog een spaarpotje heb en niet veel om dingen geef. daarnaast doe ik bijna alles in huis en dat scheelt mijn vriend ook weer heel veel werk (die komt thuis en hoeft niets meer in huis te doen, dat vind ik niet meer dan logisch om het dan zo te verdelen)
maandag 11 mei 2009 om 12:39
Wat telt is wat jij (en je man ook, je doet het samen) wilt. Als je het je kunt veroorloven om met 1 salaris rond te komen, waarom niet? Als jij je er gelukkig bij voelt is het goed. Dat moet de maatstaf zijn.
Zelf ben ik ook universitair opgeleid en heb na mijn eerste twee zwangerschappen wel nog gewerkt, 2,5 dag per week. Bij de derde ben ik gestopt omdat het teveel werd. Net als jij ben ik ook best netjes in het huishouden, ik vind het vervelend om achter de feiten aan te lopen, en tegen volle wasmanden aan te kijken. Mijn man werkt fulltime en die had ook weinig tijd om iets in huis te doen, behalve de kliko naar buiten rollen en de zaterdag boodschappen. Ik racete me een slag in de rondte om alles en iedereen op zijn plek te krijgen. Ik heb nog eventjes poetswerk gedaan bij een oudere vrouw thuis, maar dat is gestopt omdat die mevrouw is overleden. Nu ben ik dus fulltime thuis, mijn kinderen zitten alledrie op school en ik begin weer wat rond te kijken voor een baan. Het komt wel, maar ik wil hoogstens 3 dagen werken. Mijn man gaat dan 1 dag minder werken.
Ik heb het heerlijk gevonden om de tijd voor de kinderen en mezelf te hebben en absoluut geen spijt. Maar zoals alles, verandert ook mijn leven voortdurend en nu zou een partime baan erbij wel leuk zijn.
Zelf ben ik ook universitair opgeleid en heb na mijn eerste twee zwangerschappen wel nog gewerkt, 2,5 dag per week. Bij de derde ben ik gestopt omdat het teveel werd. Net als jij ben ik ook best netjes in het huishouden, ik vind het vervelend om achter de feiten aan te lopen, en tegen volle wasmanden aan te kijken. Mijn man werkt fulltime en die had ook weinig tijd om iets in huis te doen, behalve de kliko naar buiten rollen en de zaterdag boodschappen. Ik racete me een slag in de rondte om alles en iedereen op zijn plek te krijgen. Ik heb nog eventjes poetswerk gedaan bij een oudere vrouw thuis, maar dat is gestopt omdat die mevrouw is overleden. Nu ben ik dus fulltime thuis, mijn kinderen zitten alledrie op school en ik begin weer wat rond te kijken voor een baan. Het komt wel, maar ik wil hoogstens 3 dagen werken. Mijn man gaat dan 1 dag minder werken.
Ik heb het heerlijk gevonden om de tijd voor de kinderen en mezelf te hebben en absoluut geen spijt. Maar zoals alles, verandert ook mijn leven voortdurend en nu zou een partime baan erbij wel leuk zijn.
maandag 11 mei 2009 om 12:42
quote:Hemera schreef op 11 mei 2009 @ 12:38:
Ja, maar wat nu als precies het omgekeerde gebeurt bambibaby? Dat je huis (veel) minder waard is, dan de prijs die jij hebt betaald. Dat er iets gebeurt met je relatie of je man. Dat je een gat hebt in je CV en er geen werk voor je is..
Je gaat er niet vanuit dat het gebeurt, maar denk er wel (even) over na.
Als jij denkt dat je van moederen gelukkiger wordt, en je vindt dat je een goede afwegingen maakt. Doen.
Wat vindt je man van het idee?Als je echt wilt werken is er werk, echt waar. En ook al is dat in het begin misschien geen topbaan, dat maakt niet uit. Ik ben ook altijd bereid geweest om vanalles aan te pakken als er wat extra geld nodig was. Ondanks mijn WO achtergrond heb ik veel ongeschoold werk gedaan, maar dat was niet minder bevredigend.
Ja, maar wat nu als precies het omgekeerde gebeurt bambibaby? Dat je huis (veel) minder waard is, dan de prijs die jij hebt betaald. Dat er iets gebeurt met je relatie of je man. Dat je een gat hebt in je CV en er geen werk voor je is..
Je gaat er niet vanuit dat het gebeurt, maar denk er wel (even) over na.
Als jij denkt dat je van moederen gelukkiger wordt, en je vindt dat je een goede afwegingen maakt. Doen.
Wat vindt je man van het idee?Als je echt wilt werken is er werk, echt waar. En ook al is dat in het begin misschien geen topbaan, dat maakt niet uit. Ik ben ook altijd bereid geweest om vanalles aan te pakken als er wat extra geld nodig was. Ondanks mijn WO achtergrond heb ik veel ongeschoold werk gedaan, maar dat was niet minder bevredigend.
maandag 11 mei 2009 om 12:45
quote:Dejavu schreef op 11 mei 2009 @ 12:37:
[...]
Wat heeft een hork van een vriend te maken met het verlangen om thuis te blijven voor je kind? Volgens mij gaat het toch echt om twee verschillende dingen. TO moet blijkbaar iets gaan veranderen aan haar relatie, maar dat kan toch ook als ze thuisblijfmoeder is?TO heeft ook meerdere keren aangegeven zo vreselijk eenzaam te zijn. Op het topic op Psyche kon ze het allemaal niet meer aan. Dat topic is anderhalve maand oud. Gezien de problematiek die speelde was ik bijzonder verbaasd dat to nu ineens vriendinnen heeft en heel veel hobbies. En ik kan dat niet los van elkaar zien. To blijkbaar wel.
[...]
Wat heeft een hork van een vriend te maken met het verlangen om thuis te blijven voor je kind? Volgens mij gaat het toch echt om twee verschillende dingen. TO moet blijkbaar iets gaan veranderen aan haar relatie, maar dat kan toch ook als ze thuisblijfmoeder is?TO heeft ook meerdere keren aangegeven zo vreselijk eenzaam te zijn. Op het topic op Psyche kon ze het allemaal niet meer aan. Dat topic is anderhalve maand oud. Gezien de problematiek die speelde was ik bijzonder verbaasd dat to nu ineens vriendinnen heeft en heel veel hobbies. En ik kan dat niet los van elkaar zien. To blijkbaar wel.
maandag 11 mei 2009 om 12:46
ja dat is ook zo. daar heb je gelijk in, maar de laatste tijd gaat dat steeds beter omdat ik dus steeds meer moeders ontmoet en daar leuke dingen meedoe. ook ben ik weer mobieler wat innhoudt dat bv een afwasje doe niet een uur duurt omdat ik steeds moet gaan zitten vanwege pijn maar dat ik dat nu even tussendoor doe
het heeft er denk ik ook wel mee te maken dat ik echt heel lang heb gestudeerd en dat ik daar niet altijd even blij mee was (vooral de middelbare school was erg zwaar) k heb altijd doorgezet en ben ook erg blij met wat ik bereikt heb hoor maar toch....die ademruimte en ook wat gewone dingen kunnen doen vind ik zo heerlijk
het heeft er denk ik ook wel mee te maken dat ik echt heel lang heb gestudeerd en dat ik daar niet altijd even blij mee was (vooral de middelbare school was erg zwaar) k heb altijd doorgezet en ben ook erg blij met wat ik bereikt heb hoor maar toch....die ademruimte en ook wat gewone dingen kunnen doen vind ik zo heerlijk
