Kinderen
alle pijlers
Ik wil niet liegen...
woensdag 20 augustus 2008 om 11:47
Hallo meiden,
altijd een beetje meegelezen op het forum en nu open ik zelf een topic want ik weet me even geen raad...
Ik ben 6,5 week zwanger en sinds afgelopen zondag ongelofelijk misselijk. Niet alleen 's ochtends, maar de hele dag... Alle adviezen volg ik op; elk uur kleine beetjes eten, geen vet eten, veel drinken, etc. etc.
Maar nu komt het probleem. Ik heb deze week een aantal afspraken staan met vriendinnen (winkelen, etentje, op bezoek) Maar ik kan het echt niet, ik voel me zo beroerd. Ik loop steeds met een plastic tasje door het huis . De eerste afspraak heb ik al af kunnen zeggen. Heb verteld dat ik me niet lekker voel, last van mijn buik en misselijk en ja hoor daar kwam de vraag: je bent toch niet zwanger??? Mijn eerste leugen: "haha, nee joh"
Oh, wat voelde ik me rot. Loop gewoon glashard te liegen.
Ik wil het nog niet vertellen. Mijn eigen ouders en schoonouders weten het nog niet omdat zij nog op vakantie zijn (nog 1,5 week) en ik wil dat zij de eersten zijn die het te horen krijgen.
En daarbij, dan vind ik het nog erg vroeg om aan vriendinnen te vertellen. Pas 6,5 week, er kan nog van alles mis gaan.
Nu heb ik aankomend weekend een etentje. Met 3 andere meiden. Speciaal omdat we die dag zoveel jaar vriendinnen zijn. Deze datum staat al heel lang vast. Hoe moet ik dit nu op gaan lossen? De mailtjes vliegen rond; "hoe laat spreken we af", "ik heb er zin in" etc.
Maak ik me al te vroeg zorgen? Voel ik me zaterdag alweer een stuk beter?
Oja, en dan nog iets. Ik heb de menukaart al gezien. Een voorgerecht met gerookte zalm!!!! Wie zegt dat het echt vers is en niet vacuum verpakt? Hoe kom ik hier onderuit als ik zaterdag wel zou gaan? Ik ben gek op gerookte zalm, dus zeggen dat ik er niet zo van houd is geen optie.
Pff....wat een gedoe he
Ik hoop dat jullie me kunnen helpen.
Alvast bedankt!!!
Groetjes Hagelslagje
altijd een beetje meegelezen op het forum en nu open ik zelf een topic want ik weet me even geen raad...
Ik ben 6,5 week zwanger en sinds afgelopen zondag ongelofelijk misselijk. Niet alleen 's ochtends, maar de hele dag... Alle adviezen volg ik op; elk uur kleine beetjes eten, geen vet eten, veel drinken, etc. etc.
Maar nu komt het probleem. Ik heb deze week een aantal afspraken staan met vriendinnen (winkelen, etentje, op bezoek) Maar ik kan het echt niet, ik voel me zo beroerd. Ik loop steeds met een plastic tasje door het huis . De eerste afspraak heb ik al af kunnen zeggen. Heb verteld dat ik me niet lekker voel, last van mijn buik en misselijk en ja hoor daar kwam de vraag: je bent toch niet zwanger??? Mijn eerste leugen: "haha, nee joh"
Oh, wat voelde ik me rot. Loop gewoon glashard te liegen.
Ik wil het nog niet vertellen. Mijn eigen ouders en schoonouders weten het nog niet omdat zij nog op vakantie zijn (nog 1,5 week) en ik wil dat zij de eersten zijn die het te horen krijgen.
En daarbij, dan vind ik het nog erg vroeg om aan vriendinnen te vertellen. Pas 6,5 week, er kan nog van alles mis gaan.
Nu heb ik aankomend weekend een etentje. Met 3 andere meiden. Speciaal omdat we die dag zoveel jaar vriendinnen zijn. Deze datum staat al heel lang vast. Hoe moet ik dit nu op gaan lossen? De mailtjes vliegen rond; "hoe laat spreken we af", "ik heb er zin in" etc.
Maak ik me al te vroeg zorgen? Voel ik me zaterdag alweer een stuk beter?
Oja, en dan nog iets. Ik heb de menukaart al gezien. Een voorgerecht met gerookte zalm!!!! Wie zegt dat het echt vers is en niet vacuum verpakt? Hoe kom ik hier onderuit als ik zaterdag wel zou gaan? Ik ben gek op gerookte zalm, dus zeggen dat ik er niet zo van houd is geen optie.
Pff....wat een gedoe he
Ik hoop dat jullie me kunnen helpen.
Alvast bedankt!!!
Groetjes Hagelslagje
woensdag 20 augustus 2008 om 11:53
woensdag 20 augustus 2008 om 11:55
Waarom vertel je niet eerlijk dat je zwanger bent? Ik heb zelf een miskraam gehad en moet zeggen dat ik het heel fijn vond dat een aantal vriendinnen toen wisten dat ik zwanger was geweest en dus ook dat het mis was gegaan. Ik snap eerlijk gezegd niet zo goed waarom iedereen het altijd koste wat kost 3 maanden wil verbergen... 9 avn de 10 zwangerschappen lopen goed af, en mocht je pech hebben, dan zijn je vriendinnen er voor je!
woensdag 20 augustus 2008 om 11:55
woensdag 20 augustus 2008 om 12:00
quote:elska schreef op 20 augustus 2008 @ 11:55:
Waarom vertel je niet eerlijk dat je zwanger bent? Ik heb zelf een miskraam gehad en moet zeggen dat ik het heel fijn vond dat een aantal vriendinnen toen wisten dat ik zwanger was geweest en dus ook dat het mis was gegaan. Ik snap eerlijk gezegd niet zo goed waarom iedereen het altijd koste wat kost 3 maanden wil verbergen... 9 avn de 10 zwangerschappen lopen goed af, en mocht je pech hebben, dan zijn je vriendinnen er voor je!
Ik begrijp je helemaal. Alleen is het punt dat ik echt heel graag mijn ouders en schoonouders de eersten wil laten zijn die het weten. We hebben een leuk cadeautje voor ze gekocht. Alleen zijn ze nu nog niet in Nederland....
Het hoeft van mij niet perse na 12 weken pas, maar eerst mijn ouders en schoonouders.
Het lijkt mij ook een fijn gevoel dat je vriendinnen je kunnen steunen bij zo´n verlies.
Waarom vertel je niet eerlijk dat je zwanger bent? Ik heb zelf een miskraam gehad en moet zeggen dat ik het heel fijn vond dat een aantal vriendinnen toen wisten dat ik zwanger was geweest en dus ook dat het mis was gegaan. Ik snap eerlijk gezegd niet zo goed waarom iedereen het altijd koste wat kost 3 maanden wil verbergen... 9 avn de 10 zwangerschappen lopen goed af, en mocht je pech hebben, dan zijn je vriendinnen er voor je!
Ik begrijp je helemaal. Alleen is het punt dat ik echt heel graag mijn ouders en schoonouders de eersten wil laten zijn die het weten. We hebben een leuk cadeautje voor ze gekocht. Alleen zijn ze nu nog niet in Nederland....
Het hoeft van mij niet perse na 12 weken pas, maar eerst mijn ouders en schoonouders.
Het lijkt mij ook een fijn gevoel dat je vriendinnen je kunnen steunen bij zo´n verlies.
woensdag 20 augustus 2008 om 12:08
Wat betreft de gerookte zalm.... Maak je daar niet druk om, dat kan je gewoon eten.
Ik denk dat je maar twee keuzes hebt. Liegen of niet liegen.
Ik ben zelf vanaf het begin heel eerlijk geweest, precies om de redenen die worden opgegeven.
Als het mis was gegaan had ik dat ook met mijn vriendinnen willen delen.
Wat betreft je ouders, als je niet wil liegen bel je hun toch op hun vakantie adres om het te vertellen?
Wil je dat niet en wil je toch dat je ouders de eerste zijn die het horen?
Dan zit er niets anders op dan liegen....
Ik denk dat je maar twee keuzes hebt. Liegen of niet liegen.
Ik ben zelf vanaf het begin heel eerlijk geweest, precies om de redenen die worden opgegeven.
Als het mis was gegaan had ik dat ook met mijn vriendinnen willen delen.
Wat betreft je ouders, als je niet wil liegen bel je hun toch op hun vakantie adres om het te vertellen?
Wil je dat niet en wil je toch dat je ouders de eerste zijn die het horen?
Dan zit er niets anders op dan liegen....
woensdag 20 augustus 2008 om 12:10
Hey Hagelslagje,
balen joh dat je zo misselijk bent! Misschien weer zo'n advies waar je helemaal niks aan hebt maar heb je die tabletjes van VSM al geprobeerd (mama granules oid) ik hoor van veel mensen dat die goed helpen!
En ik zou zelf niet liegen maar het gewoon zeggen, maar dat is persoonlijk denk ik. En die zalm zou ik me ook niet druk om maken hoor, ik mocht dat vorig jaar op onze trouwerij gewoon eten van de VK (liever dat dan het alternatief: carpaccio). En bij deze trouwens meteen een uitnodiging om als je dat wilt je aan te sluiten bij ons april 2009 topic!
balen joh dat je zo misselijk bent! Misschien weer zo'n advies waar je helemaal niks aan hebt maar heb je die tabletjes van VSM al geprobeerd (mama granules oid) ik hoor van veel mensen dat die goed helpen!
En ik zou zelf niet liegen maar het gewoon zeggen, maar dat is persoonlijk denk ik. En die zalm zou ik me ook niet druk om maken hoor, ik mocht dat vorig jaar op onze trouwerij gewoon eten van de VK (liever dat dan het alternatief: carpaccio). En bij deze trouwens meteen een uitnodiging om als je dat wilt je aan te sluiten bij ons april 2009 topic!
woensdag 20 augustus 2008 om 12:11
Ik denk ook dat je vriendinnen het wel begrijpen als je naderhand verteld dat je zwanger was en niet mee kon vanwege misselijkheid. En dat je het je ouders het eerst wilde vertellen. Lijkt me geen probleem.
Dat schuldgevoel moet je dan maar even aan de kant schuiven hoor! Nergens om je schuldig over te voelen.
Misschien voel jij je zaterdag wel stukken beter!!
Dat schuldgevoel moet je dan maar even aan de kant schuiven hoor! Nergens om je schuldig over te voelen.
Misschien voel jij je zaterdag wel stukken beter!!
woensdag 20 augustus 2008 om 12:12
Gefeliciteerd Hagelslagje!!
Ik zou het wel aan mijn vriendinnen vertellen geloof ik.
Misschien kan je er bij uitleggen dat het eigenlijk niet de bedoeling was dat ze het al wisten in verband met de afwezigheid van je ouders en dat je heel graag wil dat ze hun mond er over houden naar anderen toe?
Groetjes,
NannieB.
Ik zou het wel aan mijn vriendinnen vertellen geloof ik.
Misschien kan je er bij uitleggen dat het eigenlijk niet de bedoeling was dat ze het al wisten in verband met de afwezigheid van je ouders en dat je heel graag wil dat ze hun mond er over houden naar anderen toe?
Groetjes,
NannieB.
woensdag 20 augustus 2008 om 12:15
Als je zegt dat je ziek bent, lieg je ook.
Gewoon eerlijk vertellen aan je vriendinnen dat je zwanger bent. Dat scheelt een heleboel gelieg en gedraai. Het zijn je vriendinnen ! Ik heb het zelf al vroeg verteld aan een aantal vriendinnen, ook vóór onze ouders, omdat ik het fijn vond dat ze er ook voor me zouden zijn als het mis zou gaan (het was daarvoor nl. al 2x mis gegaan). Wat geeft 't nou dat zij het al weten....Is toch alleen maar fijn om erover te kunnen praten?
Je kunt dan ook gemakkelijk met de kok overleggen over het eten omdat je zwanger bent. Wel zo relaxed.
Gewoon eerlijk vertellen aan je vriendinnen dat je zwanger bent. Dat scheelt een heleboel gelieg en gedraai. Het zijn je vriendinnen ! Ik heb het zelf al vroeg verteld aan een aantal vriendinnen, ook vóór onze ouders, omdat ik het fijn vond dat ze er ook voor me zouden zijn als het mis zou gaan (het was daarvoor nl. al 2x mis gegaan). Wat geeft 't nou dat zij het al weten....Is toch alleen maar fijn om erover te kunnen praten?
Je kunt dan ook gemakkelijk met de kok overleggen over het eten omdat je zwanger bent. Wel zo relaxed.
What matters most is how you see yourself
woensdag 20 augustus 2008 om 12:17
mijn (beste) vriendinnen wisten het ook eerder dan mijn ouders, dat maakte voor mij niks uit. Ze wisten het allemaal binnen een week, ouders ook, en als het mis was gegaan, hadden ze dat ook mogen weten. Ik snap nooit zo goed waarom je het voor je vriendinnen verborgen wil houden omdat het nog mis kan gaan. En anders, toch maar liegen en zeggen dat je niet lekker bent en geen zin hebt in zalm.
woensdag 20 augustus 2008 om 12:38
Ik zou het de vriendinnen vertellen. Gedraai is ongemakkelijk, en het is toch ook hartstikke leuk om het hen juist bij deze bijzondere gelegenheid te vertellen? Bovendien, als je een smoes verzint: de kans dat ze het door hebben is natuurlijk heel groot (zou me niks verbazen als ze elkaar nu al lang hadden gebeld en er een tientje op hebben ingezet dat je zwanger bent ). En dan heb je voor niks in allerlei bochten gewrongen. En idd erbij zeggen dat je eigenlijk je (schoon)ouders de primeur had gegund. Sowieso zal de kans dat je ouders het van je vriendinnen horen, niet heel groot zijn toch?
Ik kan me voorstellen dat het gevoelsmatig voor jezelf jammer is dat je niet de toekomstige opa's en oma's als eersten verrast. Maar zie het als overmacht. Ze zijn nu eenmaal op vakantie... Ze bellen om het te vertellen lijkt me niks; je wilt natuurlijk hun gezichten zien als je het nieuwtje dropt!
Ik kan me voorstellen dat het gevoelsmatig voor jezelf jammer is dat je niet de toekomstige opa's en oma's als eersten verrast. Maar zie het als overmacht. Ze zijn nu eenmaal op vakantie... Ze bellen om het te vertellen lijkt me niks; je wilt natuurlijk hun gezichten zien als je het nieuwtje dropt!
woensdag 20 augustus 2008 om 12:47
woensdag 20 augustus 2008 om 12:49
Meiden, bedankt voor julllie reacties! Grappig hoeveel verschillende ideeen. Ik kijk het gewoon aan tot zaterdag. Misschien voel ik me dan al wat beter.
Zo niet dan kan ik altijd nog afbellen met de waarheid dat ik misselijk ben en last van mijn buik heb. Misschien vragen ze wel helemaal niet of ik zwanger ben en denken ze dat het een buikgriepje is. (hoef ik ook niets te zeggen!!) Vragen ze het wel, tja dan kan ik het alsnog vertellen.
Zo niet dan kan ik altijd nog afbellen met de waarheid dat ik misselijk ben en last van mijn buik heb. Misschien vragen ze wel helemaal niet of ik zwanger ben en denken ze dat het een buikgriepje is. (hoef ik ook niets te zeggen!!) Vragen ze het wel, tja dan kan ik het alsnog vertellen.
woensdag 20 augustus 2008 om 12:49
Als je niet wilt liegen (als een verzonnen 'buikgriepje' zo voelt), dan kan je ook zeggen als ze specifiek vragen of je zwanger bent: "Dat zou toch eens fijn zijn! Maar als dat zo zou zijn dan hoor je dat wel wanneer ik het vertellen wil".
Zolang ze het niet (weer) specifiek vragen zou ik het houden op een beschrijving van de symptomen of de opmerking dat je je momenteel even niet 100% voelt.
Zolang ze het niet (weer) specifiek vragen zou ik het houden op een beschrijving van de symptomen of de opmerking dat je je momenteel even niet 100% voelt.
woensdag 20 augustus 2008 om 14:03
gewoon vertellen.
Loopt toch gewoon zo, ouders en schoonouders zijn er nu eenmaal niet en vriendinnen zijn ook dierbaar.
Zou ik tegen ouders ook zeggen: " die en die weten het al, want die sprak ik natuurlijk eerder dan jullie. Ze waren ook heel blij!"
Wat maakt dat nou uit, zullen zij toch ook leuk vinden voor jou?
Kijk, als ze het nu via via de buurvrouw hoorden is het een ander geval, maar nu ' passeer' je toch niemand?
En je moet er ook niet meer van maken dat het is..het is gewoon heel erg leuk nieuws. Het blijft even leuk als een ander het ook al gehoord heeft.
Loopt toch gewoon zo, ouders en schoonouders zijn er nu eenmaal niet en vriendinnen zijn ook dierbaar.
Zou ik tegen ouders ook zeggen: " die en die weten het al, want die sprak ik natuurlijk eerder dan jullie. Ze waren ook heel blij!"
Wat maakt dat nou uit, zullen zij toch ook leuk vinden voor jou?
Kijk, als ze het nu via via de buurvrouw hoorden is het een ander geval, maar nu ' passeer' je toch niemand?
En je moet er ook niet meer van maken dat het is..het is gewoon heel erg leuk nieuws. Het blijft even leuk als een ander het ook al gehoord heeft.
