Kinderen
alle pijlers
jong(begin 20 ) moeder willen worden, wie heeft dit ook?
maandag 22 december 2008 om 14:52
Haloo,
sinds 6 maandjes een hele lieve vriend en saampjes een kat sinds kort de laaste tijd begint bij ons beide het samenwoon gevoel te kriebelen en bij mij een extra het moedergevoel misschien omdat ik op dit moment maar een aantal uurtjes werk wat niet vast is maar toch ik ben 20 en mn vriend is al 31. En ik zou t niet leuk vinden zowel voormezelf mn kind en hem dat hij pas heel laat papa word. is het raar dat ik nu al aan kinderen denk en zijn er meer meiden van mijn leeftijd die daar aan denken.
GR
sinds 6 maandjes een hele lieve vriend en saampjes een kat sinds kort de laaste tijd begint bij ons beide het samenwoon gevoel te kriebelen en bij mij een extra het moedergevoel misschien omdat ik op dit moment maar een aantal uurtjes werk wat niet vast is maar toch ik ben 20 en mn vriend is al 31. En ik zou t niet leuk vinden zowel voormezelf mn kind en hem dat hij pas heel laat papa word. is het raar dat ik nu al aan kinderen denk en zijn er meer meiden van mijn leeftijd die daar aan denken.
GR
maandag 22 december 2008 om 14:59
Ik was 22 toen ik aan kids begon helaas werd ik pas na 2,5 jaar zwanger dus ben nu 20 weken zwanger. Ik had toen al wel 5 jaar een relatie met mijn vriend toen we erover begonnne te praten. In mjin ogen is 6 maanden te kort maar daar heeft ieder zijn eigen mening over. In jouw geval is het natuurlijk zo dat je vriend een stukje ouder is..... Denk dat je dit soort vragen het beste voor je zelf kan invullen 
maandag 22 december 2008 om 14:59
Nee, het is niet raar dat je er aan denkt. Moedergevoelens heb je gewoon vroeg.
Maar twintig is heel erg jong. En je relatie is heel erg pril.
Ik zeg niet dat het niet mogelijk is. Ik denk wel dat het een hele grote verantwoording is waarvan je jezelf kunt afvragen of je die al aan wil gaan. Het is namelijk voor minimaal 18 jaar, niet vrijblijvend.
Je bent in een mooie tijd van je leven waarin je een hoop vrijheid inlevert als je moeder wordt.
Daarnaast is je relatie heel pril, ben jij heel erg jong en is hij een stuk ouder. Jij veranderd nog heel sterk en je weet niet hoe het loopt. De zekerheid is minder te garanderen dan als je wat langer samen bent, van dezelfde generatie, ietsje ouder bent.
Dat hij laat papa wordt valt best wel mee. Ik ben 33, dan klinkt 40 ineens niet zo oud meer, zeker niet voor een man
Maar twintig is heel erg jong. En je relatie is heel erg pril.
Ik zeg niet dat het niet mogelijk is. Ik denk wel dat het een hele grote verantwoording is waarvan je jezelf kunt afvragen of je die al aan wil gaan. Het is namelijk voor minimaal 18 jaar, niet vrijblijvend.
Je bent in een mooie tijd van je leven waarin je een hoop vrijheid inlevert als je moeder wordt.
Daarnaast is je relatie heel pril, ben jij heel erg jong en is hij een stuk ouder. Jij veranderd nog heel sterk en je weet niet hoe het loopt. De zekerheid is minder te garanderen dan als je wat langer samen bent, van dezelfde generatie, ietsje ouder bent.
Dat hij laat papa wordt valt best wel mee. Ik ben 33, dan klinkt 40 ineens niet zo oud meer, zeker niet voor een man
maandag 22 december 2008 om 15:01
Hi!
Ik herken je gevoel heel erg, van toen ik zelf twintig was en een vriend had. We waren ook nog niet zo lang samen maar ik voelde me heel goed en kreeg ook een soort van 'nesteldrang'. Nu zijn we niet meer samen, en is dat gevoel ook weg. Weet je, 6 maanden is zo kort! Je kent elkaar, denk je, maar echt, je hebt wat langer de tijd nodig om iemand echt te leren kennen. En of je vriend nou 31, 32 of 35 is als hij een kind krijgt, dat maakt toch eigenlijk niets uit? Mijn advies: wacht nog even. Kijk nog een tijd aan hoe het met jullie relatie gaat. En probeer deze kinderwens te relativeren. Want echt, kinderen krijgen is heel mooi, maar dat is ook nog mooi als je wat ouder bent! En dan kun je nu nog een paar jaar genieten van het jong zijn, uitgaan, geen rekening hoeven houden met een kindje!
Ik hoop dat je er wat aan hebt!
Ik herken je gevoel heel erg, van toen ik zelf twintig was en een vriend had. We waren ook nog niet zo lang samen maar ik voelde me heel goed en kreeg ook een soort van 'nesteldrang'. Nu zijn we niet meer samen, en is dat gevoel ook weg. Weet je, 6 maanden is zo kort! Je kent elkaar, denk je, maar echt, je hebt wat langer de tijd nodig om iemand echt te leren kennen. En of je vriend nou 31, 32 of 35 is als hij een kind krijgt, dat maakt toch eigenlijk niets uit? Mijn advies: wacht nog even. Kijk nog een tijd aan hoe het met jullie relatie gaat. En probeer deze kinderwens te relativeren. Want echt, kinderen krijgen is heel mooi, maar dat is ook nog mooi als je wat ouder bent! En dan kun je nu nog een paar jaar genieten van het jong zijn, uitgaan, geen rekening hoeven houden met een kindje!
Ik hoop dat je er wat aan hebt!
maandag 22 december 2008 om 15:17
naast mijn advies om leestekens te gebruiken om het wat overzichtelijker te maken ben ik het eens met mijn voorgangers, je hebt nog tijd zat! Werk eerst eens aan je relatie en doe de dingen die je straks met een kindje waaarschijnlijk een poos niet kunt doen en ga er dan nog eens over nadenken..
En kijk of de kat nog in leven is na 6 maanden, da's een mooie indicatie van jullie vermogen om iets levends te verzorgen( advies dat mijn moeder me eens gaf) ( komisch bedoeld!!!!!)
En kijk of de kat nog in leven is na 6 maanden, da's een mooie indicatie van jullie vermogen om iets levends te verzorgen( advies dat mijn moeder me eens gaf) ( komisch bedoeld!!!!!)
Mijn mening, mijn keuze.
maandag 22 december 2008 om 15:25
Ik was 22 toen ik mn eerste kindje kreeg en nu terug kijkend had ik het niet anders willen doen.
Maar mijn situatie was er ook na had een stabiele relatie , goede woonruimte en een stabiel inkomen.
Ik vind in dit geval je relatie nog erg kort ga eerst eens een tijd samenwonen en kijken hoe dat gaat.
Samenwonen op zich is al zo heel anders dan " gewoon " een relatie hebben.
Verder of je toe bent aan kinderen hangt denk ik ook van je eigen levenswijze af.
Als je iemand bent die niks geeft om uitgaan , vaak alleen weg zijn etc dan ben je denk ik sneller aan kinderen toe dan iemand die het liefst elke vrije minuut op stap is of erg gesteld is op dingen voor zichzelf doen.
Maar mijn situatie was er ook na had een stabiele relatie , goede woonruimte en een stabiel inkomen.
Ik vind in dit geval je relatie nog erg kort ga eerst eens een tijd samenwonen en kijken hoe dat gaat.
Samenwonen op zich is al zo heel anders dan " gewoon " een relatie hebben.
Verder of je toe bent aan kinderen hangt denk ik ook van je eigen levenswijze af.
Als je iemand bent die niks geeft om uitgaan , vaak alleen weg zijn etc dan ben je denk ik sneller aan kinderen toe dan iemand die het liefst elke vrije minuut op stap is of erg gesteld is op dingen voor zichzelf doen.
maandag 22 december 2008 om 15:26
haha ow ik ben ook niet vanplan nu al aan kindjes te beginnen dat zou niet eerlijk zijn tegenover het kind 
.We willen eerst lekker gaan samen wonen en dat duurt minsten nog 6 maanden haha. We willen eerst nog effe van elkaar genieten hoor. Ik vroeg me aleen af of er meer meiden waren die ook zovroeg aan het huisje boompje beestje dachten 
.We willen eerst lekker gaan samen wonen en dat duurt minsten nog 6 maanden haha. We willen eerst nog effe van elkaar genieten hoor. Ik vroeg me aleen af of er meer meiden waren die ook zovroeg aan het huisje boompje beestje dachten
maandag 22 december 2008 om 15:37
Ik ben 25 en heb 2 kinderen, mijn eerste kreeg ik op mijn 22e.
Maar ik was dan ook al ruim 6 jaar samen met mijn man op dat moment. Dat vind ik al iets heel ander verhaal. En er zat niet zo'n groot leeftijdsverschil tussen ons, want een verschil van 11 jaar op je 20e vind ik wel véél.
Daarbij is kinderen krijgen omdat je toch maar een paar uurtjes werkt en verder niets te doen hebt met stip op 1 de állerslechtse reden om een kind te krijgen.
Dus, nee, het is niet raar dat je nu al aan kinderen denkt, er is niets mis mee om op je 21e of 22e moeder te worden. Maar zoals jij je situatie nu omschrijft zou ik het op z'n minst niet verstandig vinden om eraan te beginnen,
Maar ik was dan ook al ruim 6 jaar samen met mijn man op dat moment. Dat vind ik al iets heel ander verhaal. En er zat niet zo'n groot leeftijdsverschil tussen ons, want een verschil van 11 jaar op je 20e vind ik wel véél.
Daarbij is kinderen krijgen omdat je toch maar een paar uurtjes werkt en verder niets te doen hebt met stip op 1 de állerslechtse reden om een kind te krijgen.
Dus, nee, het is niet raar dat je nu al aan kinderen denkt, er is niets mis mee om op je 21e of 22e moeder te worden. Maar zoals jij je situatie nu omschrijft zou ik het op z'n minst niet verstandig vinden om eraan te beginnen,
maandag 22 december 2008 om 15:48
quote:domnaiefmutsje schreef op 22 december 2008 @ 14:59:
Maar twintig is heel erg jong. En je relatie is heel erg pril.
Ik zeg niet dat het niet mogelijk is. Ik denk wel dat het een hele grote verantwoording is waarvan je jezelf kunt afvragen of je die al aan wil gaan. Het is namelijk voor minimaal 18 jaar, niet vrijblijvend.
Oef, wat een onzin dat 20 Heel erg Jong is. Een vrouw is op haar vruchtbaarst in haar begin 20. En niet halverwege de dertig.
Dat haar relatie nog pril is, dat is idd waar, en ik zou na 6 maanden niet kiezen voor een kindje, maar nog even wachten
Maar twintig is heel erg jong. En je relatie is heel erg pril.
Ik zeg niet dat het niet mogelijk is. Ik denk wel dat het een hele grote verantwoording is waarvan je jezelf kunt afvragen of je die al aan wil gaan. Het is namelijk voor minimaal 18 jaar, niet vrijblijvend.
Oef, wat een onzin dat 20 Heel erg Jong is. Een vrouw is op haar vruchtbaarst in haar begin 20. En niet halverwege de dertig.
Dat haar relatie nog pril is, dat is idd waar, en ik zou na 6 maanden niet kiezen voor een kindje, maar nog even wachten
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
maandag 22 december 2008 om 15:49
Ik ben nu 36 en terugdenkend waren mijn "twenties" de mooiste jaren van mijn leven waarin ik alles kon doen wat ik met kind nooit had kunnen doen. Ik zou er dus niet zo jong mee beginnen. Het is medisch gezien het beste om rond je 25ste zwanger te raken en als je dan nog steeds die sterke moedergevoelens en dezelfde vriend hebt zou ik er pas aan beginnen (ik klink als mijn moeder )
)
Poep, wie heeft jou gescheten?
maandag 22 december 2008 om 15:52
Hallo Sweetme!
Ik herken heel veel van mezelf in jou. Ik ben ook twintig en mijn vriend is ook 31. Hier beginnen de kriebels ook al te komen.... Ik kan geen Prenatal voorbij lopen zonder even naar binnen te gaan. Wij zijn wel iets langer bij elkaar, al 2,5 jaar. Sinds een jaartje wonen we samen. Op dit moment vind ik mezelf nog te onvolwassen om aan kinderen te beginnen, maar over een paar jaartjes gaan we er zeker voor!
Ik herken heel veel van mezelf in jou. Ik ben ook twintig en mijn vriend is ook 31. Hier beginnen de kriebels ook al te komen.... Ik kan geen Prenatal voorbij lopen zonder even naar binnen te gaan. Wij zijn wel iets langer bij elkaar, al 2,5 jaar. Sinds een jaartje wonen we samen. Op dit moment vind ik mezelf nog te onvolwassen om aan kinderen te beginnen, maar over een paar jaartjes gaan we er zeker voor!
Nietzsche: \'Was mich nich umbringt macht mich stärker\'
maandag 22 december 2008 om 16:14
Ik was ook rond de 20 dat ik al een diepgewortelde kinderwens had, samen met vriend. Maar we woonden in een 2 kamer/app, studeerden beide nog, kortom; de situatie was nog niet ideaal. Ookal waren we toen al 5 jaar samen.
Toen ik 23 was besloten we te stoppen met de pil, ik raakte zwanger en werd mama van een heerlijke zoon. Inmiddels was ik afgestudeerd, hadden een huis en beide een baan.
Een kind krijgen is het mooiste in je leven, maar het kost ook een hoop energie. Vannacht van 3 tot half 5 wakker geweest met ziek kind... Je moet elkaar zo goed kennen dat je samen die spanningen ook aan kan.
Voedt je kinderwens met je kat vertroetelen (deed ik ook), namensites bekijken, Prenatalfolders doorbladeren of misschien oppassen op een kleintje.
Toen ik 23 was besloten we te stoppen met de pil, ik raakte zwanger en werd mama van een heerlijke zoon. Inmiddels was ik afgestudeerd, hadden een huis en beide een baan.
Een kind krijgen is het mooiste in je leven, maar het kost ook een hoop energie. Vannacht van 3 tot half 5 wakker geweest met ziek kind... Je moet elkaar zo goed kennen dat je samen die spanningen ook aan kan.
Voedt je kinderwens met je kat vertroetelen (deed ik ook), namensites bekijken, Prenatalfolders doorbladeren of misschien oppassen op een kleintje.
maandag 22 december 2008 om 16:27
Ik ben geen 20 meer, maar had rond die tijd wel de gevoelens die je beschrijft. Ik had ook een vriend die al best wat ouder was dank ik.
Ik vind kinderen nog steeds erg leuk, maar de wens om ze zelf te hebben is er al lang niet meer.
Als ik terug kijk, denk ik dat ik ws aan een bepaald ideaal beeld wilde voldoen, en ook wel een beetje mijn vriendje aan me wilde binden (hoewel we toen al best wel een tijd bij elkaar waren). Ik ben nu erg blij dat we geen kinderen hebben.
Ik vind kinderen nog steeds erg leuk, maar de wens om ze zelf te hebben is er al lang niet meer.
Als ik terug kijk, denk ik dat ik ws aan een bepaald ideaal beeld wilde voldoen, en ook wel een beetje mijn vriendje aan me wilde binden (hoewel we toen al best wel een tijd bij elkaar waren). Ik ben nu erg blij dat we geen kinderen hebben.
maandag 22 december 2008 om 16:41
maandag 22 december 2008 om 17:35
Lijkt het je niet verstandig om eerst te gaan samenwonen? Tenminste, als ik je verhaal lees is dit nog niet aan de orde.
Ik vind een relatie van 6 maanden heel erg pril, maar ja, alleen jij en je vriend weten hoe het zit tussen jullie. Al denk ik dat als je 20 bent, je nog wel even kunt wachten met het krijgen van kinderen (je zou eerst kunnen kijken of jullie relatie stabiel genoeg is bedoel ik -> je bent nog zo jong dat t wat betreft vruchtbaarheid niet uitmaakt of je nog bv 2 jaartjes wacht).
Mijn ervaring is nl. dat als je gaat samenwonen, dit een hele omschakeling is. Het is heel erg leuk, maar zeker ook heel erg wennen. Je leert elkaar weer heel anders kennen, en ik vond het in het begin echt niet alleen maar leuk! We hebben best veel ruzie gehad, moesten echt onze weg zien te vinden zeg maar.
Als je dan ook nog een kindje hebt, kan ik me voorstellen dat dat extra stress met zich meebrengt. Natuurlijk heel veel leuke en mooie dingen, maar daarnaast ook extra drukte, het bijkomen van de bevalling, 's nachts eruit moeten, je hebt meer kosten dus per maand wat minder te besteden. En ik snap dat als je een kindje wilt/krijgt dit allemaal voor lief neemt. Maar als je dan óók nog aan elkaar moet wennen omdat je net samenwoont lijkt mij dat vrij veel.
Ik zou er dan dus zelf ook voor kiezen om nog even te wachten, ga lekker samenwonen, kijk hoe dit bevalt, en blijft het bij jullie allebei kriebelen dan is t alleen maar mooi dat jullie het kindje een stabiele basis kunnen geven!
Zou er zelf persoonlijk absoluut nog niet voor kiezen om zo jong al kinderen te krijgen, op die leeftijd kun je nog zo lekker onbezorgd genieten van alles, nog opleidingen/hogerop komen in je werk doe als je wilt, lekker uitgaan met vriendinnen, verre vakanties maken etc. Maar dat is een persoonlijke voorkeur, en die ligt voor iedereen anders.
Ik vind een relatie van 6 maanden heel erg pril, maar ja, alleen jij en je vriend weten hoe het zit tussen jullie. Al denk ik dat als je 20 bent, je nog wel even kunt wachten met het krijgen van kinderen (je zou eerst kunnen kijken of jullie relatie stabiel genoeg is bedoel ik -> je bent nog zo jong dat t wat betreft vruchtbaarheid niet uitmaakt of je nog bv 2 jaartjes wacht).
Mijn ervaring is nl. dat als je gaat samenwonen, dit een hele omschakeling is. Het is heel erg leuk, maar zeker ook heel erg wennen. Je leert elkaar weer heel anders kennen, en ik vond het in het begin echt niet alleen maar leuk! We hebben best veel ruzie gehad, moesten echt onze weg zien te vinden zeg maar.
Als je dan ook nog een kindje hebt, kan ik me voorstellen dat dat extra stress met zich meebrengt. Natuurlijk heel veel leuke en mooie dingen, maar daarnaast ook extra drukte, het bijkomen van de bevalling, 's nachts eruit moeten, je hebt meer kosten dus per maand wat minder te besteden. En ik snap dat als je een kindje wilt/krijgt dit allemaal voor lief neemt. Maar als je dan óók nog aan elkaar moet wennen omdat je net samenwoont lijkt mij dat vrij veel.
Ik zou er dan dus zelf ook voor kiezen om nog even te wachten, ga lekker samenwonen, kijk hoe dit bevalt, en blijft het bij jullie allebei kriebelen dan is t alleen maar mooi dat jullie het kindje een stabiele basis kunnen geven!
Zou er zelf persoonlijk absoluut nog niet voor kiezen om zo jong al kinderen te krijgen, op die leeftijd kun je nog zo lekker onbezorgd genieten van alles, nog opleidingen/hogerop komen in je werk doe als je wilt, lekker uitgaan met vriendinnen, verre vakanties maken etc. Maar dat is een persoonlijke voorkeur, en die ligt voor iedereen anders.
maandag 22 december 2008 om 18:02
quote:Eowynn_ schreef op 22 december 2008 @ 17:43:
Nou je hoort het, volgens sommige dames moet je eerst wachten tot je eierstokken bijkans verschrompelt zijn voordat je er zelfs maar over na mag denken. ze vraagt toch om onze mening? van mij had ze al wel 30 kids mogen hebben op dr 20e hoor, ze hoeft me echt geen toestemming te vragen. alleen geeft iedereen hier zn mening....omdat TO daarom vraagt
Nou je hoort het, volgens sommige dames moet je eerst wachten tot je eierstokken bijkans verschrompelt zijn voordat je er zelfs maar over na mag denken. ze vraagt toch om onze mening? van mij had ze al wel 30 kids mogen hebben op dr 20e hoor, ze hoeft me echt geen toestemming te vragen. alleen geeft iedereen hier zn mening....omdat TO daarom vraagt
maandag 22 december 2008 om 19:34
maandag 22 december 2008 om 20:55
Hoi Sweetme,
Goed dat je verduidelijkt dat je eerst wilt settelen, een baan zoeken en samen wilt gaan wonen, want dat was ook bij mij de eerste opmerking die er boven kwam. Het gaat je puur om de vraag of er nog meer jongeren zijn met moedergevoelens en ik geloof dat dat door sommigen niet helemaal begrepen wordt.
Leuk om ook eens een hele andere kant te lezen dan ik heb meegemaakt. 20 en moedergevoelens, daar was bij mij zeker geen sprake van, ook op mijn 30e nog niet heel heftig. Het eerste wat in me opkwam was: je bent nog zo jong, geniet lekker van je vrijheid. Ik had er persoonlijk op mijn 20e niet aan moeten denken om al samen te wonen, maar dat is persoonlijk.
Om nou te zeggen dat 20 niet jong is voor kinderen, omdat je dan op je vruchtbaarst zou zijn vind ik onzin. Het is niet alleen iets biologisch, maar mentaals. De een is er aan toe, de ander wil nog wat jaartjes lantefanteren en is verre van volwassen met 20, laat staan in staat om voor een kind te zorgen.
Goed dat je verduidelijkt dat je eerst wilt settelen, een baan zoeken en samen wilt gaan wonen, want dat was ook bij mij de eerste opmerking die er boven kwam. Het gaat je puur om de vraag of er nog meer jongeren zijn met moedergevoelens en ik geloof dat dat door sommigen niet helemaal begrepen wordt.
Leuk om ook eens een hele andere kant te lezen dan ik heb meegemaakt. 20 en moedergevoelens, daar was bij mij zeker geen sprake van, ook op mijn 30e nog niet heel heftig. Het eerste wat in me opkwam was: je bent nog zo jong, geniet lekker van je vrijheid. Ik had er persoonlijk op mijn 20e niet aan moeten denken om al samen te wonen, maar dat is persoonlijk.
Om nou te zeggen dat 20 niet jong is voor kinderen, omdat je dan op je vruchtbaarst zou zijn vind ik onzin. Het is niet alleen iets biologisch, maar mentaals. De een is er aan toe, de ander wil nog wat jaartjes lantefanteren en is verre van volwassen met 20, laat staan in staat om voor een kind te zorgen.
