Kind 4 jaar, 7 hele dagen per week opvang

Eerlijk gezegd vind ik het wat moeilijk te geloven :

- ouders werken alle dagen, op 6 weken na, 7 dagen per week. Allebei.
- kind drinkt dagelijks minstens driekwart liter cola
- kind eet elke dag knakworst en patat. Elke dag?? Come on!
- kind is agressief, schopt slaat en heeft wapens, ondanks dat hij pas 4 is.

Is dit echt allemaal waar of dik je het een beetje aan?

Goed, maar even uitgaande van het eerste : overdag ben jij de nanny. Jij hoeft hem geen cola te geven. Geef het kind fruit en andere gezonde dingen. Ga niet met hem naar de zaak als je weet dat zijn vader zo reageert. En obviously. ...pak zijn messen af.

Maar ik denk niet dat dit allemaal écht zo gaat.

kopjechino schreef: ↑

18-03-2019 03:49

Ik zie dat ik de enige ben maar ik vind niet dat jij hier iets over te zeggen hebt. Het is hun opvoeding, hun kind en ze mogen zelf bepalen hoe ze dat doen. Liever dat soort mensen dan mensen die helemaal niet werken naar mijn mening. Wel vervelend dat ze moeilijk deden toen je je ontslag indiende. Heb je een opzegtermijn?

In het bovenste geef ik je gelijk, maar het volgende deel over dat je werkende ouders beter vindt dan niet werkende. Wat een gelul.
Ik denk dat je dit om een andere reden zegt, maar ik vind dat een kind misschien wel beter af is bij een niet werkende ouder. Die hebben genoeg aandacht voor de kinderen. Misschien wel minder geld maar wel genoeg aandacht voor ze. En ook hier zijn natuurlijk uitzonderingen

onepiece schreef: ↑

18-03-2019 17:20

JufJoke, helaas is dit niet aangedikt of overdreven.
Natuurlijk heb ik al gevraagd of we iets anders kunnen eten, maar daarop antwoord z‘n vader simpelweg dat hij niks anders lust dan worst, patat en witbrood met nutella.. En z‘n ouders nemen dus ook niet de tijd om hem wat te leren eten en willen ook niet dat ik het doe. En zelf interesseert een gezonde levensstijl hun ook niet echt, dus daarmee geven ze zelf al het slechte voorbeeld. Eten ook elke dag patat, drinken cola, alcohol, roken etc.

Echt ik heb geprobeerd gesprekken met ze aan te gaan, maar ik werd alleen maar afgesnauwd. Het is altijd een gekkenhuis in de zaak en, hun woorden, geen tijd voor dit gezeik.
Ik moet hem uit het restaurant weg zien te houden, en als ze mij nodig hebben wordt kind opgesloten, breekt de boel af, en ik moest het naderhand ook nog opruimen.

Joh, ga daar gewoon weg.

(Als dit echt is....)

onepiece schreef: ↑

18-03-2019 10:49

En Nessemeisje, ja tot 17, dan sluit de zaak omdat deze, zoals ik al zei, niet aan een openbare weg ligt. In de bergen. Van 8 tot 17 geopend.

Dan hebben ze dus nog de halve avond met het kind.


De meeste ouders met kantooruren hebben ook dergelijke uren.
Genoeg mensen hier in België die ook gewoon met zijn 2 voltijds werken.
Kind om 7 of half 8 in de opvang afzetten en om half 6 à 6 weer oppikken.
Waarbij kind overdag naar school gaat.


Behalve de ongezonde voeding én 't feit dat kind ADHD-trekken heeft zie ik het probleem dus niet.


Ik ben zelf ook kind van zelfstandigen die 6 op 7 werkten van 9 tot 7.
Ik was niets anders gewend dan dat ik - buiten school - mezelf bezig hield.
En jongere zus werd in begin geregeld in de box - vol speelgoed - gedropt.

Ouders kwamen als 't kalm was naar boven (appartement boven de winkel).
Maar als er klanten waren stonden ze toch echt in de winkel.
En "effe een bril verkopen" kon goed een uur duren, dus dan zagen we ze een uur niet.

Tot ik een jaar of 8 was kwam er op zaterdagochtend een babysit.
Omdat het dan stampensdruk was in de winkel.

Maar de rest van de tijd ... speelgoed en bezigheid genoeg en "amuseer jullie maar".

In extreme omstandigheden kon ik naar beneden rennen.
Maar dan moest het dus écht wel belangrijk zijn.
Wie dat 2 keer op een dag deed voor een onzin-reden had toch écht straf vast.


We mochten overigens alle hobby's doen die we wilden.
Zolang we er zelf geraakten.
Mijn moeder kon wel es 10 minuten weg als 't kalm was, maar ze kon niet garanderen dat ze ons elke week naar ballet of tekenschool kon brengen en halen. Als er plots 3 klanten stonden ... moesten we maar alleen of moesten we maar blijven wachten aan de tekenschool.

Ik had een stuk of 5 hobby's, mijn zus ook.
Mijn moeder zag die dingen meer als "handige opvang" .

Mijn vader vloekte overigens wel dat we allebei op scouting wilde ... net op hun enige vrije dag .
Boswandelingen of dergelijke deed ik dus bijna nooit met mijn ouders, maar miste ik ook niet.
En eten deden we wel altijd samen. 's Middags tijdens de middagpauze en 's avonds na 7 uur.


Hier is het dus echt goedgekomen.
Ik gok dat het bij dit kind dus ook wel grotendeels losloopt eens ie naar school gaat.
Al heeft ie blijkbaar sowieso "temperament".

Ik was overigens als kleuter en lagere school-kind net blij dat ik 's middags thuis kon gaan eten.
En 's avonds ook recht naar huis liep.

Genoeg klasgenootjes die om half 8 in de opvang werden gedropt en daar om 6 uur weer opgehaald werden.

Ik kon tenminste een 4-uurtje eten (koek, yoghurt, stuk fruit, ... hing maar af wat er in de kast lag en waar ik zin in had*), mijn huiswerk gaan maken en met mijn eigen speelgoed gaan spelen.
En naar hobby's.

Waar klasgenootjes om half 7 nog aan dat huiswerk moesten beginnen en nagenoeg niet thuis waren. Laat staan dat ze om 5 uur naar de zwemles konden of om 6 uur konden gaan turnen.


Het had dus ook écht voordelen .


*Zolang ik niet overdreef maalden mijn ouders niet over 1 of 2 koeken per dag. En 1 of 2 glazen coca of fanta.
Ook niet toen ik 4 was.
Mijn vader was zelf een snoepkont die elke dag in de koekendoos zat.

Belg007 schreef: ↑

18-03-2019 00:12

Dan ben ik dus al verwonderd dat ze blijkbaar om 17u de deur dicht draaien.

Ben lang - gewoon hier in België - vaste oppas geweest bij mensen met een Chinees restaurant.
Die gingen gewoon elke avond tot 22 à 23u door.
Wekelijkse sluit op maandag, maar de rest van de week was de afhaal en het restaurant gewoon open.

Die kinderen waren gewoon niets anders gewend dan dat mam en pap moesten werken voor de centen.

En dat Belg - of een andere oppas - in 't weekend kwam oppassen / hen kwam entertainen.

Inderdaad zo ben ik ook groot gebracht in België. Ouders werkten letterlijk dag en nachr, 7|7 en ongeveer 5u slaap. Ik at en snoepte zoveel ik wilde.

[/quote]

onepiece schreef: ↑

18-03-2019 10:43

Hoi, dank voor alle reacties.
Ik tal proberen zoveel mogelijk antwoorden te geven.

Het gaat hier om een welvarend west europees land. In een skigebied ja.

Ik mag niet met hem gaan skieen of sleeen. Want dan ziet hij z’n moeder op het terras, rent naar haar toe en zorgt dus voor overlast. Ik mag hem niet meenemen ergens anders heen, want z‘n ouders zeggen zelf dat hij vaak onhandelbaar is en wegrent/skiet. Hij ziet er gezond uit en heeft veel kracht. Mag met hem naar de binnenplaats. Hij gedraagt zich heel erg verwend, maar eigenlijk wordt hij zwaar verwaarloosd vind ik.
Hij kan zich heel moeilijk concentreren. Speelgoed heeft hij genoeg. Ik probeer vaak knutselen, vindt hij eerst leuk maar al na een paar minuten afgeleid, dan gilt en krijst en slaat hij, en ik moet het knutselwerk afmaken. Als ik weiger dan komt de agressie. Dit is eigenlijk bij alles, zodra hij zijn zin niet krijgt gillen en slaan enzo. Daarom leeft hij ook op snoep, cola en patat omdat hij iets anders niet wil, en z‘n ouders geen gedoe willen dus hem alles geven wat hij wil.

Ik vind het ook verontrustend dat zo‘n jong kind zo met geweld en wapens bezig is. Hij speelt graag rollenspelletjes, maar het gaat altijd over doodschieten, pijn doen, kapot maken etc.

Natuurlijk heb ik de echt gevaarlijke voorwerpen al op de kast gelegd. Maar laatst wilde hij per sé z‘n ‚echte‘ mes. En hij krijste zo hysterisch dat z‘n vader hem beneden hoorde en woedend naar boven kwam. Woedend op mij wel te verstaan. Het kind kreeg dus z‘n mes weer..
Wat ik overigens heel snel heb afgepakt.

Ik heb letterlijk blauwe plekken, verwondingen en bijtwonden.

Ik denk inderdaad dat zijn ouders ook zo zijn „opgevoed“. Want de ouders daarvan, de grootouders dus, werken hier ook, en het enige wat telt is zo veel mogelijk geld binnenslepen.

Ik heb zaterdag per direkt ontslag genomen en kom ook niet meer.
Om geld te sparen werd ik grijs betaald. Was dus voor 1,5 dag p week aangemeld, werkte 5 dagen en kreeg contant betaald. Dat is overigens gebruikelijk hier.

Ik ben inderdaad bang dat ik niks kan doen. Theoretisch wordt het kind niet mishandeld.
Maar mijn hart breekt gewoon als ik hem zie. Hij zegt het ook zelf; m‘n mama en papa willen nooit met me spelen, en meer van dat soort trieste uitspraken. Ik heb z‘n moeder ermee geconfronteerd maar die lachte het weg. En ondertussen zit zij beneden te roken en drinken met de gasten.

Ik vind dit zo naar om te lezen, mijn hart breekt. Als je hem nog ziet, meegeven dat hij waardevol is en dat het niet aan hem ligt zoiets. Ik kan er niet bij dat deze ouders een kind hebben en 0 liefde voor hem hebben. Onwerkelijk gewoon.

Frizz schreef: ↑

18-03-2019 16:50

Nou het kind wordt dus juist wel mishandeld. Google maar eens op soorten kindermishandeling.

Idd.
Meerdere verwaarlozingen.
Emotionele verwaarlozing
Lichamelijke verwaarlozing
Psychische verwaarlozing
Dacht ik...ik heb een zeef als geheugen helaas!

Wat een onzinnige reacties. Dit is gewoon verwaarlozing... Ouders hebben geen tijd of zin in het kind. Zelfs als kind dat heel duidelijk aangeeft maken ze geen tijd vrij. Luisteren naar een oppas doen ze ook niet. Dat in combinatie met gedragsproblemen en wapens is genoeg.

Ik zou melding maken bij de instantie in het betreffende land. Overal is wel een kinderbescherming of jeugdzorg. Helaas functioneert die niet overal hetzelfde. Maak foto's of opnames als bewijs.

Jij hebt ontslag genomen en niets meer te verliezen. Hiermee kan je nog iets voor het kind doen. Echt goed komen zal het waarschijnlijk niet.

Ben je al weg? Of moet je nog weggaan...

Je kunt er inderdaad weinig mee. Als je serveerster was via een uitzendbureau, zou je contact met hen kunnen opnemen om dit te melden.

Verder is dit helaas de werkelijkheid. Dus tel je zegeningen !! Wees blij dat je in een nog beschaafder land woont. Doe het zelf later als moeder anders. Wees blij dat in Nederland andere normen en waarden gelden, alhoewel ook hier kinderen soms te veel aan hun lot worden overgelaten en/of verwend (lees: gecompenseerd omdat de ouders ook wel weten dat ze te weinig aandacht geven). Je kunt er je werk van maken om kansarme kinderen te helpen, maar of daar je roeping ligt....

Dus tja, sad but true.

PS: ik vind het overigens super-sterk van je om onmiddelijk ontslag te nemen. En ook goed van je dat je in ieder geval het gesprek met de vader geprobeerd hebt aan te gaan ! Chapeau!

onepiece schreef: ↑

18-03-2019 23:38

ja ik ben weg uit het bedrijf. Ben van het weekend opgestapt..
Maar het doet veel met me, dit verhaal. Vandaar ook dit topic gemaakt..

Je kan het altijd nog ergens melden.

Jeetje wat een verhaal...
Ik snap dat je het niet aankan.
En dat het kind snakt naar aandacht. Krijgt hij het niet op een positieve manier, dan maar op een negatieve manier. Hij is niet anders gewend...

Zozo, doe een melding. Want dit is absoluut verwaarlozing. Dus kindermishandeling!

Je zou er misschien voor kunnen kiezen toch weer met de ouders in gesprek te gaan. En je hard op te stellen.
Als ze je terug willen (de nood is immers hoog voor een oppas): maak duidelijk dat dan voortaan JOUW regels gelden! Jij bepaald het eten, de uitjes, wat regels (geen wapens bv).
Willen de ouders daar niet in meegaan? Ok, succes met het zoeken van een vervanger.
Gaan ze daar wel in mee? Hopelijk kan je dan uiteindelijk de jongen met aandacht en een lange adem veel goeds doen.