Kinderen
alle pijlers
kind zelf laten eten 'op locatie'
dinsdag 26 mei 2009 om 22:05
Tot welke leeftijd voer jij je kind?
Onze dochter eet vanaf het begin zelf (rapley), geeft soms een enorme rommel, maar ze kan nu al redelijk goed zelf met vork en lepel eten (16 mnd), en de troep wordt echt steeds minder.
Als we bij schoonfamilie zijn, wil die graag dat we haar voeren, omdat ze de rommel niet willen. Dat begrijp ik wel, maar het ergert me ook, omdat ik weet dat ze het wel zelf kan. En hoe lang moeten we hier dan mee doorgaan? Want als ze vijf is (of ouder) zal ze waarschijnlijk ook nog niet vlekkeloos eten.
(ik vind het ook gewoon vervelend dat ze voor mijn gevoel dan ook zo betutteld word en het eten opgedrongen).
Mijn vraag is dus ook: hoe gaan jullie om met je aanpassen bij je schoonfamilie?
Onze dochter eet vanaf het begin zelf (rapley), geeft soms een enorme rommel, maar ze kan nu al redelijk goed zelf met vork en lepel eten (16 mnd), en de troep wordt echt steeds minder.
Als we bij schoonfamilie zijn, wil die graag dat we haar voeren, omdat ze de rommel niet willen. Dat begrijp ik wel, maar het ergert me ook, omdat ik weet dat ze het wel zelf kan. En hoe lang moeten we hier dan mee doorgaan? Want als ze vijf is (of ouder) zal ze waarschijnlijk ook nog niet vlekkeloos eten.
(ik vind het ook gewoon vervelend dat ze voor mijn gevoel dan ook zo betutteld word en het eten opgedrongen).
Mijn vraag is dus ook: hoe gaan jullie om met je aanpassen bij je schoonfamilie?
woensdag 27 mei 2009 om 15:44
quote:qwertu schreef op 27 mei 2009 @ 15:37:
Rollergirl, zie mijn post hieronder.
Ik kan er ook niet zoveel anders van maken, dan dat ik rond vliegend bestek voor me zie en eten dat in de rondte vliegt, het staat er nogal letterlijk namelijk. Het lijkt alleen niet alsof het daarom gaat, maar om een vete tussen jou en neele. Ik vond alleen deze uitspraak van jou vrij duidelijk en voor zich spreken, vervolgens deed je er erg verontwaardigd over. Ik kon dat niet helmaal volgen, maar nogmaals, denk dat dit meer ligt aan de verstandhouding tussen jou en neele.
Rollergirl, zie mijn post hieronder.
Ik kan er ook niet zoveel anders van maken, dan dat ik rond vliegend bestek voor me zie en eten dat in de rondte vliegt, het staat er nogal letterlijk namelijk. Het lijkt alleen niet alsof het daarom gaat, maar om een vete tussen jou en neele. Ik vond alleen deze uitspraak van jou vrij duidelijk en voor zich spreken, vervolgens deed je er erg verontwaardigd over. Ik kon dat niet helmaal volgen, maar nogmaals, denk dat dit meer ligt aan de verstandhouding tussen jou en neele.
woensdag 27 mei 2009 om 15:55
De manier van eten is wat mij betreft ook een opvoedingskwestie. Dat je je aanpast aan regels bij anderen thuis is ook een opvoedingskwestie. Alleen als die twee met elkaar in botsing komen, dan gaat wat mij betreft mijn regel voor de regels van een ander, als het om eten gaat.
Ik heb overigens ook een kind wat een zeer eigen wil heeft. Nu heb ik dat ook, dus dat levert nog wel eens strijd op. Dan kan je zoals Neele heel streng en consequent worden, maar daar wordt de sfeer niet echt vrolijker van. Wat dat betreft ben ik ook meer van het 'choose your battles' en probeer ik ook heel hard het 'ik wil winnen van mijn kind' los te laten (en dat is soms best lastig, als ik eerlijk ben, want soms is het gewoon mijn eer te na om een snotneus van 2 haar zin te geven. Maar helaas komt dat gevoel meestal op bij dingen die er eigenlijk niet zo toe doen en dan is het wel sneu als je als ouder persé wil winnen).
Ik denk dat Neele's kind(eren) zoals mijn oudste zijn. Mijn oudste laat zich een stuk makkelijker de wet voorschrijven dan mijn jongste. In geval van TO zou ik mijn oudste dus gewoon voeren. Hij zou daar niet moeilijk over doen en dan is het een kleine moeite om schoonfamilie te plezieren. Mijn jongste daarentegen zou absoluut niet accepteren dat ze niet meer zelf mag eten. Juist voor haar, die zo de grenzen opzoekt, is het heel belangrijk dat de regels consequent zijn. Een makkelijk kind kan veel makkelijker omgaan met wisselden regels dat een wat moeilijker kind (lees 'eigen wil'). Dochterlief gaat dan ook enorm de strijd aan als ik haar wil voeren. En die gaat dan dus een scéne schoppen, met eten smijten, gillen en slaan. Met Neele's methode moet ik dat dan aanpakken met straf op de gang, wegens onacceptabel gedrag. Want ze moet maar leren dat ergens anders, óók als papa en mama erbij zijn, andere regels gelden. En dus hebben we een scéne, alsnog troep in de kamer en een buitengewoon ongezellige sfeer en een dochter die echt niet snapt waarom er ineens andere regels gelden mét papa en mama. En dat allemaal omdat schoonfamilie bang is voor een paar kruimels op de grond.
Voor TO: is je kind makkelijk en laat het zich makkelijk voeren: lekker voeren bij schoonfamilie. Is het net zo'n loeder als mijn dochter en verwacht je grote scenes en ellende, leg dan dit scenario voor aan je schoonfamilie. Mogen zij kiezen wat ze het minst erg vinden: kruimels op de vloer die jij weer opruimt of een ongezellige sfeer die jij tracht weer goed te krijgen.
En tot wanneer je dan voert? Geen idee. Mijn zoon is 5 en laat ook nog wel eens wat naast zijn bord vallen. Ligt er maar net aan hoe pietluttig je schoonfamilie is en wat ze acceptabele troep vinden en wat niet.
Ik heb overigens ook een kind wat een zeer eigen wil heeft. Nu heb ik dat ook, dus dat levert nog wel eens strijd op. Dan kan je zoals Neele heel streng en consequent worden, maar daar wordt de sfeer niet echt vrolijker van. Wat dat betreft ben ik ook meer van het 'choose your battles' en probeer ik ook heel hard het 'ik wil winnen van mijn kind' los te laten (en dat is soms best lastig, als ik eerlijk ben, want soms is het gewoon mijn eer te na om een snotneus van 2 haar zin te geven. Maar helaas komt dat gevoel meestal op bij dingen die er eigenlijk niet zo toe doen en dan is het wel sneu als je als ouder persé wil winnen).
Ik denk dat Neele's kind(eren) zoals mijn oudste zijn. Mijn oudste laat zich een stuk makkelijker de wet voorschrijven dan mijn jongste. In geval van TO zou ik mijn oudste dus gewoon voeren. Hij zou daar niet moeilijk over doen en dan is het een kleine moeite om schoonfamilie te plezieren. Mijn jongste daarentegen zou absoluut niet accepteren dat ze niet meer zelf mag eten. Juist voor haar, die zo de grenzen opzoekt, is het heel belangrijk dat de regels consequent zijn. Een makkelijk kind kan veel makkelijker omgaan met wisselden regels dat een wat moeilijker kind (lees 'eigen wil'). Dochterlief gaat dan ook enorm de strijd aan als ik haar wil voeren. En die gaat dan dus een scéne schoppen, met eten smijten, gillen en slaan. Met Neele's methode moet ik dat dan aanpakken met straf op de gang, wegens onacceptabel gedrag. Want ze moet maar leren dat ergens anders, óók als papa en mama erbij zijn, andere regels gelden. En dus hebben we een scéne, alsnog troep in de kamer en een buitengewoon ongezellige sfeer en een dochter die echt niet snapt waarom er ineens andere regels gelden mét papa en mama. En dat allemaal omdat schoonfamilie bang is voor een paar kruimels op de grond.
Voor TO: is je kind makkelijk en laat het zich makkelijk voeren: lekker voeren bij schoonfamilie. Is het net zo'n loeder als mijn dochter en verwacht je grote scenes en ellende, leg dan dit scenario voor aan je schoonfamilie. Mogen zij kiezen wat ze het minst erg vinden: kruimels op de vloer die jij weer opruimt of een ongezellige sfeer die jij tracht weer goed te krijgen.
En tot wanneer je dan voert? Geen idee. Mijn zoon is 5 en laat ook nog wel eens wat naast zijn bord vallen. Ligt er maar net aan hoe pietluttig je schoonfamilie is en wat ze acceptabele troep vinden en wat niet.
woensdag 27 mei 2009 om 15:56
quote:Rollergirl schreef op 27 mei 2009 @ 15:44:
[...]
Ik kan er ook niet zoveel anders van maken, dan dat ik rond vliegend bestek voor me zie en eten dat in de rondte vliegt, het staat er nogal letterlijk namelijk. Het lijkt alleen niet alsof het daarom gaat, maar om een vete tussen jou en neele. Ik vond alleen deze uitspraak van jou vrij duidelijk en voor zich spreken, vervolgens deed je er erg verontwaardigd over. Ik kon dat niet helmaal volgen, maar nogmaals, denk dat dit meer ligt aan de verstandhouding tussen jou en neele.
En daar begon de hele discussie dus mee als je terug leest.
Op het feit dat er vorken en eten rondvlogen zei ik dat ik dat je dan beter grenzen kan stellen ipv het kind haar zin geven en haar zelf laten eten.
Maar nogmaals....Dat zou ik dus doen.
Want ik ben namelijk heeeeeeel concequent in mijn opvoeding en zou nooit van een regel afwijken
[...]
Ik kan er ook niet zoveel anders van maken, dan dat ik rond vliegend bestek voor me zie en eten dat in de rondte vliegt, het staat er nogal letterlijk namelijk. Het lijkt alleen niet alsof het daarom gaat, maar om een vete tussen jou en neele. Ik vond alleen deze uitspraak van jou vrij duidelijk en voor zich spreken, vervolgens deed je er erg verontwaardigd over. Ik kon dat niet helmaal volgen, maar nogmaals, denk dat dit meer ligt aan de verstandhouding tussen jou en neele.
En daar begon de hele discussie dus mee als je terug leest.
Op het feit dat er vorken en eten rondvlogen zei ik dat ik dat je dan beter grenzen kan stellen ipv het kind haar zin geven en haar zelf laten eten.
Maar nogmaals....Dat zou ik dus doen.
Want ik ben namelijk heeeeeeel concequent in mijn opvoeding en zou nooit van een regel afwijken
woensdag 27 mei 2009 om 15:58
quote:qwertu schreef op 27 mei 2009 @ 15:40:
En ik snap nog minder van je preoccupatie met mij. Als je het toch zo oneens bent met mij, dan kun je dat toch ook gewoon ter kennisgeving aannemen? En nog los van dat: waarom val je er mij alleen op aan? Poezewoes, Broedkippetje en TessTan zeggen hetzelfde hoor. Ook dát vind ik laf, dat je je aanval beperkt tot mij. Blijkbaar speelt hier ook iets persoonlijks mee? Over de inhoud gaat het immers al lang niet meer...
Omdat jij er op ingaat.
Neele heeft haar manier van opvoeden en jij de jouwe.
Ik zie ook nergens waar zij jou aanvalt.
Vind dus dat je het onnodig persoonlijk opvat.
En ik snap nog minder van je preoccupatie met mij. Als je het toch zo oneens bent met mij, dan kun je dat toch ook gewoon ter kennisgeving aannemen? En nog los van dat: waarom val je er mij alleen op aan? Poezewoes, Broedkippetje en TessTan zeggen hetzelfde hoor. Ook dát vind ik laf, dat je je aanval beperkt tot mij. Blijkbaar speelt hier ook iets persoonlijks mee? Over de inhoud gaat het immers al lang niet meer...
Omdat jij er op ingaat.
Neele heeft haar manier van opvoeden en jij de jouwe.
Ik zie ook nergens waar zij jou aanvalt.
Vind dus dat je het onnodig persoonlijk opvat.
Frankly my dear, I don"t give a damn
woensdag 27 mei 2009 om 16:09
quote:Rollergirl schreef op 27 mei 2009 @ 15:40:
Maar goed, om on topic te blijven. Mijn neefje van ruim 1 jaar eet thuis zelf, bij anderen wordt hij (nu nog) gevoerd, omdat het een behoorlijke bende kan worden. Ik zie hier enorm ingewikkelde verhandelingen over opvoeden, ik kan er uit eigen ervaring niet zo veel over zeggen, alleen wat ik zie bij directe omgeving (neefjes, nichtjes etc.). En daar zie ik andere taferelen. Als kind moet slapen, gaat hij slapen. Punt. Luier verschonen is stil liggen, geen scène schoppen. Wordt je gevoerd, dan wordt je gevoerd, mag je zelf eten, dan doe je dat. Klaar. Binnen die grenzen kan een kind zichzelf ontdekken en ontwikkelen, alleen bepaalt hij niet wat wel en niet mag. Je wilt als je te gast bent bij een ander toch niet dat de spinazie tegen het plafond zit? Kun je bij jezelf thuis enorm grappig vinden, maar bij een ander...
Maar tegenwoordig is dat zeker te simpel gedacht?
Klinkt idd erg simpel. Totdat je zelf kinderen krijgt. En ze 18 maanden en ouder worden. Mijn kind kon met 12 maanden prima stil liggen op de commode. Nu is het een gevecht(19 maanden). Hoe zeer ik het hem ook verbied. Hij wil de boel verkennen. En dus gaat aankleden hier met veel grapjes, afleiding en soms een boze mama. Want hij wil alles behalve stil liggen. Idem met eten. Hij wil leren hoe vla voelt, hoe je drinken kunt overgieten in een bord/andere beker, hoe warm soep is en dat wil hij het liefst uitproberen. Niets mis mee, hoort bij ontdekken van de wereld. Daarna kan je je kind leren dat iets niet mag.
Tip: blijf vooral kijken naar je neefjes en nichtjes. Super om ervaring op te doen hoe anderen het doen!
Maar goed, om on topic te blijven. Mijn neefje van ruim 1 jaar eet thuis zelf, bij anderen wordt hij (nu nog) gevoerd, omdat het een behoorlijke bende kan worden. Ik zie hier enorm ingewikkelde verhandelingen over opvoeden, ik kan er uit eigen ervaring niet zo veel over zeggen, alleen wat ik zie bij directe omgeving (neefjes, nichtjes etc.). En daar zie ik andere taferelen. Als kind moet slapen, gaat hij slapen. Punt. Luier verschonen is stil liggen, geen scène schoppen. Wordt je gevoerd, dan wordt je gevoerd, mag je zelf eten, dan doe je dat. Klaar. Binnen die grenzen kan een kind zichzelf ontdekken en ontwikkelen, alleen bepaalt hij niet wat wel en niet mag. Je wilt als je te gast bent bij een ander toch niet dat de spinazie tegen het plafond zit? Kun je bij jezelf thuis enorm grappig vinden, maar bij een ander...
Maar tegenwoordig is dat zeker te simpel gedacht?
Klinkt idd erg simpel. Totdat je zelf kinderen krijgt. En ze 18 maanden en ouder worden. Mijn kind kon met 12 maanden prima stil liggen op de commode. Nu is het een gevecht(19 maanden). Hoe zeer ik het hem ook verbied. Hij wil de boel verkennen. En dus gaat aankleden hier met veel grapjes, afleiding en soms een boze mama. Want hij wil alles behalve stil liggen. Idem met eten. Hij wil leren hoe vla voelt, hoe je drinken kunt overgieten in een bord/andere beker, hoe warm soep is en dat wil hij het liefst uitproberen. Niets mis mee, hoort bij ontdekken van de wereld. Daarna kan je je kind leren dat iets niet mag.
Tip: blijf vooral kijken naar je neefjes en nichtjes. Super om ervaring op te doen hoe anderen het doen!
woensdag 27 mei 2009 om 16:13
quote:Rollergirl schreef op 27 mei 2009 @ 15:40:
Maar goed, om on topic te blijven. Mijn neefje van ruim 1 jaar eet thuis zelf, bij anderen wordt hij (nu nog) gevoerd, omdat het een behoorlijke bende kan worden. Ik zie hier enorm ingewikkelde verhandelingen over opvoeden, ik kan er uit eigen ervaring niet zo veel over zeggen, alleen wat ik zie bij directe omgeving (neefjes, nichtjes etc.). En daar zie ik andere taferelen. Als kind moet slapen, gaat hij slapen. Punt. Luier verschonen is stil liggen, geen scène schoppen. Wordt je gevoerd, dan wordt je gevoerd, mag je zelf eten, dan doe je dat. Klaar. Binnen die grenzen kan een kind zichzelf ontdekken en ontwikkelen, alleen bepaalt hij niet wat wel en niet mag. Je wilt als je te gast bent bij een ander toch niet dat de spinazie tegen het plafond zit? Kun je bij jezelf thuis enorm grappig vinden, maar bij een ander...
Maar tegenwoordig is dat zeker te simpel gedacht?
Je hebt helemaal gelijk. Helaas gaan niet alle kinderen hier heel makkelijk mee om (die van mij bijvoorbeeld), en kunnen dingen tot grote strijd leiden.
Dat mag echter nooit een excuus zijn om je regels maar te laten verslappen...
Maar goed, om on topic te blijven. Mijn neefje van ruim 1 jaar eet thuis zelf, bij anderen wordt hij (nu nog) gevoerd, omdat het een behoorlijke bende kan worden. Ik zie hier enorm ingewikkelde verhandelingen over opvoeden, ik kan er uit eigen ervaring niet zo veel over zeggen, alleen wat ik zie bij directe omgeving (neefjes, nichtjes etc.). En daar zie ik andere taferelen. Als kind moet slapen, gaat hij slapen. Punt. Luier verschonen is stil liggen, geen scène schoppen. Wordt je gevoerd, dan wordt je gevoerd, mag je zelf eten, dan doe je dat. Klaar. Binnen die grenzen kan een kind zichzelf ontdekken en ontwikkelen, alleen bepaalt hij niet wat wel en niet mag. Je wilt als je te gast bent bij een ander toch niet dat de spinazie tegen het plafond zit? Kun je bij jezelf thuis enorm grappig vinden, maar bij een ander...
Maar tegenwoordig is dat zeker te simpel gedacht?
Je hebt helemaal gelijk. Helaas gaan niet alle kinderen hier heel makkelijk mee om (die van mij bijvoorbeeld), en kunnen dingen tot grote strijd leiden.
Dat mag echter nooit een excuus zijn om je regels maar te laten verslappen...
woensdag 27 mei 2009 om 16:17
quote:qwertu schreef op 27 mei 2009 @ 15:58:
[...]
Sja, ik heb geen vete. Het is dat Neele zelf refereert aan een eerdere discussie, anders had ik dat niet eens verzonnen...
..
Ik zou dit ook nooit hebben aangehaald als jij mij niet zou beschuldigen van "in een hoekje duwen" terwijl ik jou en je kind niet ken.
Dat deed jij eerder bij mij.
Omdat ik een corrigerende tik niet erg vind. Ik werd echt door jou neergezet als een halve kindermishandelaar.
Geen punt hoor.
Het zal me jeuken wat jij van mijn opvoeding vindt en dat zou andersom ook zo moeten zijn. maar om nou hier als slachtoffer van het Neele geweld vanuit een hoek te gaan zitten schoppen terwijl je er zelf ook wat van kan,vind ik heel treurig......
[...]
Sja, ik heb geen vete. Het is dat Neele zelf refereert aan een eerdere discussie, anders had ik dat niet eens verzonnen...
..
Ik zou dit ook nooit hebben aangehaald als jij mij niet zou beschuldigen van "in een hoekje duwen" terwijl ik jou en je kind niet ken.
Dat deed jij eerder bij mij.
Omdat ik een corrigerende tik niet erg vind. Ik werd echt door jou neergezet als een halve kindermishandelaar.
Geen punt hoor.
Het zal me jeuken wat jij van mijn opvoeding vindt en dat zou andersom ook zo moeten zijn. maar om nou hier als slachtoffer van het Neele geweld vanuit een hoek te gaan zitten schoppen terwijl je er zelf ook wat van kan,vind ik heel treurig......
woensdag 27 mei 2009 om 16:24
quote:qwertu schreef op 27 mei 2009 @ 15:58:
[...]
Maar goed, ik zie bij vorken die uit handen getrokken worden nog steeds géén vorken door de kamer vliegen.Als je erbij schrijft dat ze rakelings langs een oog gaan, dan stel je je dat er wel bij voor.quote:Ik zie bij happen die van lepels geslagen worden nog steeds niet dat happen "in het rond gestrooid worden".Je schreef dat een hap eten van een lepe door de kamer ging, dus ook niet zo vreemd, dat iemand dit erin leest.quote:Als je dat er in eerste instantie niet uithaalt en ik vertel dat de veronderstelling dat dat hier in huis aan de orde is onjuist is, dan lijkt me dat je dat maar gewoon van me moet aannemen, nietwaar? Ik was er immers zelf bij...Klopt, maar even ter verduidelijking is je omschrijving zo levendig in eerste instantie, dat ook ik las dat er bestek rondvloog en eten in de rondte ging, simpelweg omdat jij dit praktisch letterlijk zo omschrijft. Niet om je tegen te spreken, maar om aan te geven dat de uitleg die neele eraan gaf, niet kwaadschiks en heel raar was.
[...]
Maar goed, ik zie bij vorken die uit handen getrokken worden nog steeds géén vorken door de kamer vliegen.Als je erbij schrijft dat ze rakelings langs een oog gaan, dan stel je je dat er wel bij voor.quote:Ik zie bij happen die van lepels geslagen worden nog steeds niet dat happen "in het rond gestrooid worden".Je schreef dat een hap eten van een lepe door de kamer ging, dus ook niet zo vreemd, dat iemand dit erin leest.quote:Als je dat er in eerste instantie niet uithaalt en ik vertel dat de veronderstelling dat dat hier in huis aan de orde is onjuist is, dan lijkt me dat je dat maar gewoon van me moet aannemen, nietwaar? Ik was er immers zelf bij...Klopt, maar even ter verduidelijking is je omschrijving zo levendig in eerste instantie, dat ook ik las dat er bestek rondvloog en eten in de rondte ging, simpelweg omdat jij dit praktisch letterlijk zo omschrijft. Niet om je tegen te spreken, maar om aan te geven dat de uitleg die neele eraan gaf, niet kwaadschiks en heel raar was.
woensdag 27 mei 2009 om 21:52
Ik maak even een sprongetje terug naar pagina 1
Mijn beide kinderen aten en eten echt veel netter zelf dan dat ze gevoerd worden. Nou hebben ze beiden ook een hele fijne relatie met hun eten, ze vinden alles lekker en er is niks gezelligers dan met veel mensen aan tafel zitten en lekker eten. Maar als ze gevoerd werden/worden dan wordt het echt een puinzooi, dat zijn ze niet gewend en dat vinden ze overduidelijk niet fijn. Dus gaan ze ermee spelen, dat kap ik dan netjes af en daar wordt naar geluisterd (ook dat nog de mijnen luisteren in dat soort gevallen gewoon) maar eten dan dus niet meer. En dat vind ik persoonlijk niet ehct een goed idee.
Ik pas me echt ontzettend makkelijk aan met de kinderen. Kids weten heel goed wat waar kan en mag en passen zich heel makkelijk aan. Na die eerste aanvaring met dochterlief (toen een maand of 8) waarbij ze het aangeboden potje door de hele kamer spuugde (bellen blazen is zo leuk als je normaal gewoon moet kauwen) heb ik mijn eigen regel aangepast. Als de kinderen niet mogen eten dan gaan we gewoon naar huis (of een restaurantje ofzo) werkt beter en geeft voor iedereen minder stress.
Mijn beide kinderen aten en eten echt veel netter zelf dan dat ze gevoerd worden. Nou hebben ze beiden ook een hele fijne relatie met hun eten, ze vinden alles lekker en er is niks gezelligers dan met veel mensen aan tafel zitten en lekker eten. Maar als ze gevoerd werden/worden dan wordt het echt een puinzooi, dat zijn ze niet gewend en dat vinden ze overduidelijk niet fijn. Dus gaan ze ermee spelen, dat kap ik dan netjes af en daar wordt naar geluisterd (ook dat nog de mijnen luisteren in dat soort gevallen gewoon) maar eten dan dus niet meer. En dat vind ik persoonlijk niet ehct een goed idee.
Ik pas me echt ontzettend makkelijk aan met de kinderen. Kids weten heel goed wat waar kan en mag en passen zich heel makkelijk aan. Na die eerste aanvaring met dochterlief (toen een maand of 8) waarbij ze het aangeboden potje door de hele kamer spuugde (bellen blazen is zo leuk als je normaal gewoon moet kauwen) heb ik mijn eigen regel aangepast. Als de kinderen niet mogen eten dan gaan we gewoon naar huis (of een restaurantje ofzo) werkt beter en geeft voor iedereen minder stress.
