Kinderen
alle pijlers
Na de bevuchting "weten" dat je zwanger bent: onzin?
donderdag 11 juni 2009 om 20:53
Ik ben niet bezig met babydingen en ben ook niet aan het proberen om een kindje te maken. Ik ben niet zo vruchtbaar: het kan maanden duren voordat ik een ongesteldheid heb, en mijn man en ik hebben besloten dat het ivm. aanvullende omstandigheden ook goed is om niet aan kinderen te beginnen. Daar kunnen we allebei prima mee leven; heb geen rammelende eierstokken.
Kortgeleden hebben we uit gemak een keer gevreeen zonder voorbehoedsmiddelen (heb 10 jaar geleden wel eens 7 maanden geen voorbehoedsmiddelen gebruikt en dat leidde nergens toe dus we hadden niet het idee dat we een enorm risico namen), en het rare was dat ik vanaf de volgende ochtend het idee had dat mijn lijf "wist" dat ik zwanger was. Ik heb gezwolle tepels, rommelden buik, tragere stoelgang en een net niet misselijk maar raar gevoel in mijn buik, en laat veel boertjes en nog wat van die dingen.
Testen kan nog niet, en ik vraag me nu heel erg af of het sowoieso nog niet mogelijk is om dit te weten, omdat ik lees dat de eerste verschijnselen pas later komen. Het fascineert me: dit echt een geval van lichaam versus ratio. Ik denk dat het helemaal niet KAN, maar tegelijkertijd vind ik het bijzonder en neem ik het wel degelijk serieus, maar helemaal op gevoel. Vrees dat ik mezelf een beetje voor gek zet, maar vraag me ook af of ik niet beter foliumzuur kan gaan slikken voor het geval dat.
Ik zou wel van meer dames willen weten of ze al kort na de conceptie signalen hadden (ik snap dat de meesten dat niet merken, maar goed...). Zijn er meer dames die gewoon (zonder dat ze dat iedere maand denken omdat ze zo graag willen) ineens de (kloppende) overtuiging hadden dat ze zwanger waren?
Ter info: ik ben niet van plan om hierna wel te gaan proberen een kind te maken, maar mocht dit geen verbeelding zijn, dan heb ik het gevoel dat het 'klopt" dus dan zouden onze plannen wijzigen en worden we toch ouders.
Kortgeleden hebben we uit gemak een keer gevreeen zonder voorbehoedsmiddelen (heb 10 jaar geleden wel eens 7 maanden geen voorbehoedsmiddelen gebruikt en dat leidde nergens toe dus we hadden niet het idee dat we een enorm risico namen), en het rare was dat ik vanaf de volgende ochtend het idee had dat mijn lijf "wist" dat ik zwanger was. Ik heb gezwolle tepels, rommelden buik, tragere stoelgang en een net niet misselijk maar raar gevoel in mijn buik, en laat veel boertjes en nog wat van die dingen.
Testen kan nog niet, en ik vraag me nu heel erg af of het sowoieso nog niet mogelijk is om dit te weten, omdat ik lees dat de eerste verschijnselen pas later komen. Het fascineert me: dit echt een geval van lichaam versus ratio. Ik denk dat het helemaal niet KAN, maar tegelijkertijd vind ik het bijzonder en neem ik het wel degelijk serieus, maar helemaal op gevoel. Vrees dat ik mezelf een beetje voor gek zet, maar vraag me ook af of ik niet beter foliumzuur kan gaan slikken voor het geval dat.
Ik zou wel van meer dames willen weten of ze al kort na de conceptie signalen hadden (ik snap dat de meesten dat niet merken, maar goed...). Zijn er meer dames die gewoon (zonder dat ze dat iedere maand denken omdat ze zo graag willen) ineens de (kloppende) overtuiging hadden dat ze zwanger waren?
Ter info: ik ben niet van plan om hierna wel te gaan proberen een kind te maken, maar mocht dit geen verbeelding zijn, dan heb ik het gevoel dat het 'klopt" dus dan zouden onze plannen wijzigen en worden we toch ouders.
vrijdag 12 juni 2009 om 09:02
Hoi Akka: zoals ik al onderaan mij bericht schreef: als dit daadwerkelijk een zwangerschap is, dan zou ik het heel bijzonder vinden dat dit me overkomt. Juist omdat het statistisch gezien zo onlogisch is. Op dit moment heb ik er nog alle vertrouwen in dat we bepaalde problemen dan ook wel opgelost krijgen, maar dat komt natuurlijk ook omdat het nog geen voldongen feit is.
Ons leven is al best lastig zoals het nu is, dus we krijgen echt wel iets op ons bord. Daar wil ik iv.m. herkenning niet te ver op ingaan, maar we moeten onszelf veel vaker dingen ontzeggen die voor andere mensen heel vanzelfsprekend zijn, en financieel is het daardoor ook redelijk krap. Ik zou dus ook niet echt blij zijn als ik mezelf nu voor de gek houdt, en ik ineens met "rammelende eierstokken" blijk rond te lopen. Ik wil tevreden zijn met wat ik heb, en volgens mij is dat tot nu toe ook zo.
Ons leven is al best lastig zoals het nu is, dus we krijgen echt wel iets op ons bord. Daar wil ik iv.m. herkenning niet te ver op ingaan, maar we moeten onszelf veel vaker dingen ontzeggen die voor andere mensen heel vanzelfsprekend zijn, en financieel is het daardoor ook redelijk krap. Ik zou dus ook niet echt blij zijn als ik mezelf nu voor de gek houdt, en ik ineens met "rammelende eierstokken" blijk rond te lopen. Ik wil tevreden zijn met wat ik heb, en volgens mij is dat tot nu toe ook zo.
vrijdag 12 juni 2009 om 09:12
Er wordt hier door een paar forumster gesteld dat je niets kunt voelen. En zelfs hebben ze ook niets gevoeld. Lieve mensen, echt iedereen is anders en wat bij jezelf niet was, kan bij een ander wel degelijk zo zijn.
Zelf voel ik elke minieme verandering in mijn lijf. Ik hoor en ruik ook 'beter' dan gemiddeld. Bij mijn eerste zwangerschap wist ik niet dat ik zwanger was, dus ik was er niet op gespitst zeg maar. De twee weken tussen wat dé vrijpartij geweest moet zijn en de dag dat ik testte (ik was toen vier dagen overtijd) heb ik wel degelijk vanalles gemerkt. Vooral dat ik ontzettend opvliegend was en continu een gevoel van elk moment ongesteld kunnen worden in mijn buik. Eigenlijk vooral vanwege dat laatste dacht ik helemaal niet aan een zwangerschap. Pas toen ik stond te kokhalzen in een parkeergarage vanwege de 'gigantische stank van uitlaatgassen' (er stonden geloof ik drie auto's in, er kon echt nauwelijks veel stank hangen, ik was dus veel gevoeliger nog voor geuren dan normaal) ging me een licht op.
Tegenover mijn verhaal staan de ervaringen van vrouwen die pas bij hun bevalling merken dat ze negen maanden zwanger waren. Daar kan ik me helemaal niks bij voorstellen, maar ik weet dat ook dat gebeurt en dat men dan vaak werkelijk niets gemerkt heeft.
xx lisa.
Zelf voel ik elke minieme verandering in mijn lijf. Ik hoor en ruik ook 'beter' dan gemiddeld. Bij mijn eerste zwangerschap wist ik niet dat ik zwanger was, dus ik was er niet op gespitst zeg maar. De twee weken tussen wat dé vrijpartij geweest moet zijn en de dag dat ik testte (ik was toen vier dagen overtijd) heb ik wel degelijk vanalles gemerkt. Vooral dat ik ontzettend opvliegend was en continu een gevoel van elk moment ongesteld kunnen worden in mijn buik. Eigenlijk vooral vanwege dat laatste dacht ik helemaal niet aan een zwangerschap. Pas toen ik stond te kokhalzen in een parkeergarage vanwege de 'gigantische stank van uitlaatgassen' (er stonden geloof ik drie auto's in, er kon echt nauwelijks veel stank hangen, ik was dus veel gevoeliger nog voor geuren dan normaal) ging me een licht op.
Tegenover mijn verhaal staan de ervaringen van vrouwen die pas bij hun bevalling merken dat ze negen maanden zwanger waren. Daar kan ik me helemaal niks bij voorstellen, maar ik weet dat ook dat gebeurt en dat men dan vaak werkelijk niets gemerkt heeft.
xx lisa.
vrijdag 12 juni 2009 om 09:14
Zsa zsa, ik snap je vraag niet helemaal: welke transformatie van de zaadcel? Had vroeger regelmatig 9-ens en 10-en voor biologie, en wat ik me nog herinner is dat zaadcellen een aantal dagen overleven, maar eicellen zijn ook een tijdje "levensvatbaar": je kunt dus zwanger raken van zaadcellen die al binnen zijn voordat je een eisprong krijgt, maar na de eisprong kan een eicel die onderweg is ook nog bevrucht raken.
Als de bevruchting eenmaal een feit is, is het klompje cellen dus nog even onderweg voor het zich innestelt, maar of het dan op de een of ander manier al hormonen afgeeft, weet ik niet. He; ik zou nu dus geen 10 meer halen !
Als de bevruchting eenmaal een feit is, is het klompje cellen dus nog even onderweg voor het zich innestelt, maar of het dan op de een of ander manier al hormonen afgeeft, weet ik niet. He; ik zou nu dus geen 10 meer halen !
vrijdag 12 juni 2009 om 09:15
Lisa, het moment dat het sperma gespoten werd richting ei, voelde jij toen al iets? Ik bedoel, dat is toch gewoon onmogelijk? Het gaat niet om de gevoelens een paar dagen voordat je ongesteld moet worden. Het gaat erom of je 's morgens opstaat, na een nacht flink van jetje te zijn geweest en dat je dan voelt dat je zwanger bent.
Dat voel je in je hoofd, niet in je lijf, dat kán volgens mij gewoon niet.. Wat jij aangeeft is toch net iets anders.
Dat voel je in je hoofd, niet in je lijf, dat kán volgens mij gewoon niet.. Wat jij aangeeft is toch net iets anders.
DTEEZ!
vrijdag 12 juni 2009 om 09:33
quote:Djoels schreef op 12 juni 2009 @ 09:15:
Dat voel je in je hoofd, niet in je lijf, dat kán volgens mij gewoon niet..
Jups, in mijn hoofd natuurlijk. En als ik niet zwanger was geweest had ik er waarschijnlijk nooit meer aan gedacht. Zo werkt het dan ook wel weer.
Maar nu het resultaat op schoot zit is het toch een mooi verhaal.
Dat voel je in je hoofd, niet in je lijf, dat kán volgens mij gewoon niet..
Jups, in mijn hoofd natuurlijk. En als ik niet zwanger was geweest had ik er waarschijnlijk nooit meer aan gedacht. Zo werkt het dan ook wel weer.
Maar nu het resultaat op schoot zit is het toch een mooi verhaal.
vrijdag 12 juni 2009 om 09:43
quote:zsa zsa schreef op 11 juni 2009 @ 22:32:
Ik heb me laten vertellen dat je, als je seks hebt op het moment van de eisprong, eigenlijk al te laat bent. Beter is dus om tot 3 dagen voor de eisprong seks te hebben zodat de zaadcellen in de eierstok klaarliggen als de eicel vrijkomt.
Ik heb een paar uur nadat we seks hadden gehad mijn eisprong gevoeld. Ik geloofde ook niet dat het dan raak kon zijn, maar het resultaat heeft op dit moment speelkwartier in mijn buik.
Overigens geloofde ik zelfs ná de test nog niet dat ik zwanger was. Mss naief, omdat ik mijn eisprong had gevoeld. Maar ik voelde me niet zwanger, d.w.z ik had geen symptomen of kwaaltjes. Die kwamen pas in week 6 of 7.
Ik heb me laten vertellen dat je, als je seks hebt op het moment van de eisprong, eigenlijk al te laat bent. Beter is dus om tot 3 dagen voor de eisprong seks te hebben zodat de zaadcellen in de eierstok klaarliggen als de eicel vrijkomt.
Ik heb een paar uur nadat we seks hadden gehad mijn eisprong gevoeld. Ik geloofde ook niet dat het dan raak kon zijn, maar het resultaat heeft op dit moment speelkwartier in mijn buik.
Overigens geloofde ik zelfs ná de test nog niet dat ik zwanger was. Mss naief, omdat ik mijn eisprong had gevoeld. Maar ik voelde me niet zwanger, d.w.z ik had geen symptomen of kwaaltjes. Die kwamen pas in week 6 of 7.
vrijdag 12 juni 2009 om 09:57
vrijdag 12 juni 2009 om 10:25
quote:misschicken schreef op 12 juni 2009 @ 07:11:
[...]
Hoe noem jij het? Een wondertje creeëren?
Nou ja, ook niet nee. Blijft neerkomen op maken. Ik weet niet hoe ik het anders zou noemen, maar je mag blij zijn dat de omstandigheden zo zijn dat je een kind kan krijgen.
Maken klinkt in mijn oren een beetje onrespectvol. Maar blijkbaar ben ik de enige, dus nevermind!
[...]
Hoe noem jij het? Een wondertje creeëren?
Nou ja, ook niet nee. Blijft neerkomen op maken. Ik weet niet hoe ik het anders zou noemen, maar je mag blij zijn dat de omstandigheden zo zijn dat je een kind kan krijgen.
Maken klinkt in mijn oren een beetje onrespectvol. Maar blijkbaar ben ik de enige, dus nevermind!
vrijdag 12 juni 2009 om 10:41
quote:Djoels schreef op 12 juni 2009 @ 09:15:
Lisa, het moment dat het sperma gespoten werd richting ei, voelde jij toen al iets? Ik bedoel, dat is toch gewoon onmogelijk? Het gaat niet om de gevoelens een paar dagen voordat je ongesteld moet worden. Het gaat erom of je 's morgens opstaat, na een nacht flink van jetje te zijn geweest en dat je dan voelt dat je zwanger bent.
Dat voel je in je hoofd, niet in je lijf, dat kán volgens mij gewoon niet.. Wat jij aangeeft is toch net iets anders.
Hoe onmogelijk ook (en geloof me, theoretisch weet ik voldoende van de biologie af, na een studie op dat gebied ) ik heb echt beide bevruchtingen gevoeld.
Situatie; redelijk vroeg op de dag seks gehad en beide nachten er op volgend verliepen bij beide "zwanger-worden-momenten" hetzelfde. Wat inhield: gevoel in je buik, het was niet echt pijn, maar meer kramp ofzoiets. Midden in de nacht uren op het toilet gezeten (misselijk, "pijn" in buik, dus dan denk je, o iets verkeerds gegeten, of een buikgriepje oid) maar op een keer overgeven na kwam er verder niets. Daarna gaan slapen, twee weken later getest (bij de 1e dan, 2e heb ik nooit getest) en goh ik was zwanger.
Lisa, het moment dat het sperma gespoten werd richting ei, voelde jij toen al iets? Ik bedoel, dat is toch gewoon onmogelijk? Het gaat niet om de gevoelens een paar dagen voordat je ongesteld moet worden. Het gaat erom of je 's morgens opstaat, na een nacht flink van jetje te zijn geweest en dat je dan voelt dat je zwanger bent.
Dat voel je in je hoofd, niet in je lijf, dat kán volgens mij gewoon niet.. Wat jij aangeeft is toch net iets anders.
Hoe onmogelijk ook (en geloof me, theoretisch weet ik voldoende van de biologie af, na een studie op dat gebied ) ik heb echt beide bevruchtingen gevoeld.
Situatie; redelijk vroeg op de dag seks gehad en beide nachten er op volgend verliepen bij beide "zwanger-worden-momenten" hetzelfde. Wat inhield: gevoel in je buik, het was niet echt pijn, maar meer kramp ofzoiets. Midden in de nacht uren op het toilet gezeten (misselijk, "pijn" in buik, dus dan denk je, o iets verkeerds gegeten, of een buikgriepje oid) maar op een keer overgeven na kwam er verder niets. Daarna gaan slapen, twee weken later getest (bij de 1e dan, 2e heb ik nooit getest) en goh ik was zwanger.
vrijdag 12 juni 2009 om 11:17
quote:LoveFaithHope85 schreef op 12 juni 2009 @ 10:25:
[...]
Nou ja, ook niet nee. Blijft neerkomen op maken. Ik weet niet hoe ik het anders zou noemen, maar je mag blij zijn dat de omstandigheden zo zijn dat je een kind kan krijgen.
Maken klinkt in mijn oren een beetje onrespectvol. Maar blijkbaar ben ik de enige, dus nevermind!Je bent niet de enige hoor, ik vind het ook raar als mensen dat zeggen. Je kunt een kind niet maken. Je creëert de juiste omstandigheden, maar of er daadwerkelijk een kind komt, moet je afwachten, daar heb je zelf verder niets over te zeggen.
[...]
Nou ja, ook niet nee. Blijft neerkomen op maken. Ik weet niet hoe ik het anders zou noemen, maar je mag blij zijn dat de omstandigheden zo zijn dat je een kind kan krijgen.
Maken klinkt in mijn oren een beetje onrespectvol. Maar blijkbaar ben ik de enige, dus nevermind!Je bent niet de enige hoor, ik vind het ook raar als mensen dat zeggen. Je kunt een kind niet maken. Je creëert de juiste omstandigheden, maar of er daadwerkelijk een kind komt, moet je afwachten, daar heb je zelf verder niets over te zeggen.
vrijdag 12 juni 2009 om 11:26
Yep, ik wist het ook. Niet aan mijn lijf maar ik heb het alle keren gedroomd. Had nog gelijk ook. Het is puur een gevoel wat je dan kan hebben. Bij de eerste keer dat ik zwanger was wist ik van te voren ook al welke maand ik zwanger zou worden. We hebben ruim 2 jaar op de zwangerschap moeten wachten maar iets in mij zei dat het die maand zou gaan gebeuren. Was ook nog zo.
Wel jammer dat ik ook over miskramen gedroomd heb die ook uitkwamen. Enig voordeel is dat ik me er al wat op kon voorbereiden.
Wel jammer dat ik ook over miskramen gedroomd heb die ook uitkwamen. Enig voordeel is dat ik me er al wat op kon voorbereiden.
vrijdag 12 juni 2009 om 11:32
Djoels, het moment van samensmelten van eicel en zaadcel heb ik natuurlijk niet gevoeld, ik geloof niet dat dat bestaat.
Het innestelen wel (dat was dus al anderhalve dag na het vrijen) en vanaf toen voelde ik ook dingen aan mijn lijf en psyche.
Sarah Scott, bij jou zal het dan misschien ook om het innestelen zijn gegaan, dat je gevoeld hebt. Want het moment dat de eicel bevrucht wordt, wordt er volgens mij geen hormoon afgescheiden nog, dus het lijkt me niet dat je dat op enige manier zou kunnen voelen.
Omdat ik dus zelf ervaren heb dat een bevruchte eicel al na anderhalve dag kan gaan innestelen (waar dat volgens de boekjes gemiddeld drie tot vier dagen na de bevruchting pas is, maar men weet sinds de echografie bestaat ook dat het soms veel langer duurt, dat een eicel een poosje lijkt te 'zweven', niet deelt, en pas na een week of nog langer gaat innestelen), denk ik dat het bij jou ook snel gebeurd is. Want dan gebeurt er dus ook echt iets in de wand van je baarmoeder en vanaf die dag wordt er ook hormoon geproduceerd.
xx lisa.
Het innestelen wel (dat was dus al anderhalve dag na het vrijen) en vanaf toen voelde ik ook dingen aan mijn lijf en psyche.
Sarah Scott, bij jou zal het dan misschien ook om het innestelen zijn gegaan, dat je gevoeld hebt. Want het moment dat de eicel bevrucht wordt, wordt er volgens mij geen hormoon afgescheiden nog, dus het lijkt me niet dat je dat op enige manier zou kunnen voelen.
Omdat ik dus zelf ervaren heb dat een bevruchte eicel al na anderhalve dag kan gaan innestelen (waar dat volgens de boekjes gemiddeld drie tot vier dagen na de bevruchting pas is, maar men weet sinds de echografie bestaat ook dat het soms veel langer duurt, dat een eicel een poosje lijkt te 'zweven', niet deelt, en pas na een week of nog langer gaat innestelen), denk ik dat het bij jou ook snel gebeurd is. Want dan gebeurt er dus ook echt iets in de wand van je baarmoeder en vanaf die dag wordt er ook hormoon geproduceerd.
xx lisa.
vrijdag 12 juni 2009 om 14:21
Nou ja, ook niet nee. Blijft neerkomen op maken. Ik weet niet hoe ik het anders zou noemen, maar je mag blij zijn dat de omstandigheden zo zijn dat je een kind kan krijgen.
Als je makkelijk zwanger raakt, ga je sexen om een kind te maken. Als je moeilijk zwanger raakt, ga je wellicht een medisch traject in, om met hulp een kind te maken.
Afwachten of het lukt natuurlijk.
Ik vind krijgen juist altijd zo'n rare term. Van wie krijg je dat dan? Of ben je gelovig?
On topic: ik denk niet dat je zo snel na een bevruchting kunt voelen dat je zwanger bent. Je bent dan namelijik nog niet zwanger, in elk geval zijn er nog geen lichamelijke verschijselen
Ik denk dat je er dan bewust of onbewust zo mee bezig bent dat je het hoopt, en het dan later bevestigd ziet.
Als je makkelijk zwanger raakt, ga je sexen om een kind te maken. Als je moeilijk zwanger raakt, ga je wellicht een medisch traject in, om met hulp een kind te maken.
Afwachten of het lukt natuurlijk.
Ik vind krijgen juist altijd zo'n rare term. Van wie krijg je dat dan? Of ben je gelovig?
On topic: ik denk niet dat je zo snel na een bevruchting kunt voelen dat je zwanger bent. Je bent dan namelijik nog niet zwanger, in elk geval zijn er nog geen lichamelijke verschijselen
Ik denk dat je er dan bewust of onbewust zo mee bezig bent dat je het hoopt, en het dan later bevestigd ziet.
vrijdag 12 juni 2009 om 14:44
vrijdag 12 juni 2009 om 14:47
vrijdag 12 juni 2009 om 14:52
Dat zou ik eens aan de gyn. moeten vragen, het HCG wordt volgens mij pas aangemaakt na de innesteling. In ieder geval, toen ik zwanger was voelde ik me gelijk 'zwanger', terwijl het echt nog in een vroeg stadium was (en het was geen wishfull thinking). De gyn. legde toen uit, dat het vruchtje hormonen afgeeft. Dat wist ik dus niet, dat het zo in zijn werk gaat.
vrijdag 12 juni 2009 om 15:00
quote:jemamem schreef op 12 juni 2009 @ 14:21:
ik denk niet dat je zo snel na een bevruchting kunt voelen dat je zwanger bent. Je bent dan namelijik nog niet zwanger, in elk geval zijn er nog geen lichamelijke verschijselen
Ik denk dat je er dan bewust of onbewust zo mee bezig bent dat je het hoopt, en het dan later bevestigd ziet.Hmm bijzonder. Blijkbaar beeld ik zwangerschappen in. Das nogal ernstig, dus ik zal me maar eens na laten kijken bij de psych
ik denk niet dat je zo snel na een bevruchting kunt voelen dat je zwanger bent. Je bent dan namelijik nog niet zwanger, in elk geval zijn er nog geen lichamelijke verschijselen
Ik denk dat je er dan bewust of onbewust zo mee bezig bent dat je het hoopt, en het dan later bevestigd ziet.Hmm bijzonder. Blijkbaar beeld ik zwangerschappen in. Das nogal ernstig, dus ik zal me maar eens na laten kijken bij de psych
vrijdag 12 juni 2009 om 15:13
quote:jemamem schreef op 12 juni 2009 @ 14:21:
Als je makkelijk zwanger raakt, ga je sexen om een kind te maken. Als je moeilijk zwanger raakt, ga je wellicht een medisch traject in, om met hulp een kind te maken.
Afwachten of het lukt natuurlijk.
Ik vind krijgen juist altijd zo'n rare term. Van wie krijg je dat dan? Of ben je gelovig?
Ik ben niet gelovig, maar het gebeurt niet 123 zomaar, en ik vind het dus wel wonderlijk van het leven ja. Het is geen knutselproject ofzo!
Als je makkelijk zwanger raakt, ga je sexen om een kind te maken. Als je moeilijk zwanger raakt, ga je wellicht een medisch traject in, om met hulp een kind te maken.
Afwachten of het lukt natuurlijk.
Ik vind krijgen juist altijd zo'n rare term. Van wie krijg je dat dan? Of ben je gelovig?
Ik ben niet gelovig, maar het gebeurt niet 123 zomaar, en ik vind het dus wel wonderlijk van het leven ja. Het is geen knutselproject ofzo!
vrijdag 12 juni 2009 om 15:56
Pietlutten, ik had het over PROBEREN een kindje te maken. Dat is dus niet vanzelfsprekend, dat weet ik, en ik heb er zelfs met mijn formulering rekening mee gehouden. Als ik serieus zou "klussen'' dan zat ik allang bij de gyn voor hormonen, want mijn eieren zijn niet zo springerig. Mijn moeder heeft ook pas na jaren hopen en met hormoonkuren kids gekregen.
Ik zie deze discussie vaker langskomen. Gewoon doen als je het niet kan laten hoor: ik heb er geen last van. Maar aangezien deze hele pijler vol staat met geklets over kinderen "creeren", heb je je handen vol als je iedereen voorturend op zijn woordkeus wilt wijzen. Je kan je afvragen of je er wel echt iets mee toevoegt aan het forum of dat je jezelf gewoon graag hoort praten.
Ik zie deze discussie vaker langskomen. Gewoon doen als je het niet kan laten hoor: ik heb er geen last van. Maar aangezien deze hele pijler vol staat met geklets over kinderen "creeren", heb je je handen vol als je iedereen voorturend op zijn woordkeus wilt wijzen. Je kan je afvragen of je er wel echt iets mee toevoegt aan het forum of dat je jezelf gewoon graag hoort praten.
vrijdag 12 juni 2009 om 16:24
quote:fleurtje schreef op 12 juni 2009 @ 06:04:
Een kind maken vind ik nou nieteens zo'n rare uitdrukking. Beter dan oefenen, klussen of babydancen.
Babydansen, jah.....dan denk ik aan dit:
http://www.chachababies.com/
Maar goed, ik kan ook nog steeds het woord 'vet' niet uit mijn mond krijgen als ik een krachtterm voor iets leuks wil gebruiken.
Een kind maken vind ik nou nieteens zo'n rare uitdrukking. Beter dan oefenen, klussen of babydancen.
Babydansen, jah.....dan denk ik aan dit:
http://www.chachababies.com/
Maar goed, ik kan ook nog steeds het woord 'vet' niet uit mijn mond krijgen als ik een krachtterm voor iets leuks wil gebruiken.
vrijdag 12 juni 2009 om 16:29
heey iemand andes;
ja ik had bij beide keren al vrijwel meteen het idee dat er iets aan de hand was. Ook al dacht ik dat het niet kon, omdat er nog niets genesteld was of zo. Maar toch rommelende buik, prikjes, steekjes daar, waar ik ook elke keer mijn eisprong voelde. (dat was altijd een zacht tikje; steekje) Een week voor ik ongesteld moest worden liep ik al met beide borsten in de handen de trap af zo zeer deden ze en paste ik broeken niet.
Was ook twee keer zo. Dus het lijkt onmogelijk, maar toch kan het denk ik.
ja ik had bij beide keren al vrijwel meteen het idee dat er iets aan de hand was. Ook al dacht ik dat het niet kon, omdat er nog niets genesteld was of zo. Maar toch rommelende buik, prikjes, steekjes daar, waar ik ook elke keer mijn eisprong voelde. (dat was altijd een zacht tikje; steekje) Een week voor ik ongesteld moest worden liep ik al met beide borsten in de handen de trap af zo zeer deden ze en paste ik broeken niet.
Was ook twee keer zo. Dus het lijkt onmogelijk, maar toch kan het denk ik.
vrijdag 12 juni 2009 om 18:01
@ iemandanders: die 'transformatie' heet capacitatie:
Capacitatie, één van de belangrijkste redenen voor de vertraging waarmee de zaadcellen het rijpe ei bereiken, is een fascinerend en nog steeds raadselachtig proces.
Pas nadat de cel de capacitatie heeft ondergaan, kan deze zich een weg banen door de enzymen, die de bescherming vormen voor een wolkachtige formatie van cellen rondom het pas vrijgekomen ei. Pas als een zaadcel enige uren buiten de mannelijke geslachtsorganen 'leeft' beschikt deze over de juiste substantie om de enzymen te verteren. De snelste zaadcellen zullen dan ook niet in het inwendige van het eitje terecht komen.
De theorie is dat tijdens de capacitatie het acrosoom, een klein laagje, van de kop van de zaadcel verwijderd wordt. Vervolgens kan de acrosoomreactie optreden waarbij de opening in het buitenste laagje van het ei omhulsel gemaakt wordt.
-------------------------------------------------------
Maar goed, misschien bekijk ik het wel veel te plastisch en zijn er inderdaad vrouwen die meteen na de seks voelen/weten dat het raak is, ook al is het niet wetenschappelijk te verklaren. Blijft wel boeiend!
Capacitatie, één van de belangrijkste redenen voor de vertraging waarmee de zaadcellen het rijpe ei bereiken, is een fascinerend en nog steeds raadselachtig proces.
Pas nadat de cel de capacitatie heeft ondergaan, kan deze zich een weg banen door de enzymen, die de bescherming vormen voor een wolkachtige formatie van cellen rondom het pas vrijgekomen ei. Pas als een zaadcel enige uren buiten de mannelijke geslachtsorganen 'leeft' beschikt deze over de juiste substantie om de enzymen te verteren. De snelste zaadcellen zullen dan ook niet in het inwendige van het eitje terecht komen.
De theorie is dat tijdens de capacitatie het acrosoom, een klein laagje, van de kop van de zaadcel verwijderd wordt. Vervolgens kan de acrosoomreactie optreden waarbij de opening in het buitenste laagje van het ei omhulsel gemaakt wordt.
-------------------------------------------------------
Maar goed, misschien bekijk ik het wel veel te plastisch en zijn er inderdaad vrouwen die meteen na de seks voelen/weten dat het raak is, ook al is het niet wetenschappelijk te verklaren. Blijft wel boeiend!
.
vrijdag 12 juni 2009 om 19:44
@zsa zsa: we live and learn! Wist ik niet en is echt interessant
Ik had met mijn gegoogle wel iets gevonden dat zaadcellen die een jongetje worden sneller zijn dan meisjeszaad, maar dat de meisjes weer langer overleven, dus nog een tijdje kunnen wachten op een eisprong. Vond ik ook al zo interessant (verder niet van toepassing op dit verhaal).
Ik had met mijn gegoogle wel iets gevonden dat zaadcellen die een jongetje worden sneller zijn dan meisjeszaad, maar dat de meisjes weer langer overleven, dus nog een tijdje kunnen wachten op een eisprong. Vond ik ook al zo interessant (verder niet van toepassing op dit verhaal).
