Kinderen
alle pijlers
slapen zoon bijna 2
vrijdag 23 oktober 2009 om 20:46
Zoon word bijna 2 en is nooit echt een hele goeie (in)slaper geweest. Het ging een tijdje heel goed, zelfde ritueel met boekje lezen en dan ging het lief slapen.
Op het moment is het weer drama helaas.
Hij wil al niet mee naar boven, als we daar dan zijn, wil hij zn bed niet in en als ie er dan toch in ligt, is het huilen schreeuwen gillen etc.
We hebben al vanalles geprobeerd, we bereiden hem voor door te zeggen dat hij zo naar bed gaat, maar hij heeft het natuurlijk meteen door als hij naar boven en bed moet.
Laten huilen, niet laten huilen...het heeft allemaal niet zoveel effect.
Hij slaapt dan door al het gedoe pas rond half 9 maar is wel weer om 6 uur wakker, ook na een drukkere dag op bijvoorbeeld het kdv.
Tussen de middag slaapt hij meestal nog geen 2 uur dus ook niet heel lang. Zonder middag slaapje red hij nog niet, hij is op een gegeven moment echt moe en gaat gek genoeg dan meestal wel lief slapen.
Hoelang slapen jullie 2 jarigen tussen de middag en gedurende de nacht? Zou het helpen om hem nog veel eerder naar boven te doen zodat hij wel om een normale tijd slaapt.
Zou het door zijn relatief korte nacht te moe zijn om te slapen?
Op het moment is het weer drama helaas.
Hij wil al niet mee naar boven, als we daar dan zijn, wil hij zn bed niet in en als ie er dan toch in ligt, is het huilen schreeuwen gillen etc.
We hebben al vanalles geprobeerd, we bereiden hem voor door te zeggen dat hij zo naar bed gaat, maar hij heeft het natuurlijk meteen door als hij naar boven en bed moet.
Laten huilen, niet laten huilen...het heeft allemaal niet zoveel effect.
Hij slaapt dan door al het gedoe pas rond half 9 maar is wel weer om 6 uur wakker, ook na een drukkere dag op bijvoorbeeld het kdv.
Tussen de middag slaapt hij meestal nog geen 2 uur dus ook niet heel lang. Zonder middag slaapje red hij nog niet, hij is op een gegeven moment echt moe en gaat gek genoeg dan meestal wel lief slapen.
Hoelang slapen jullie 2 jarigen tussen de middag en gedurende de nacht? Zou het helpen om hem nog veel eerder naar boven te doen zodat hij wel om een normale tijd slaapt.
Zou het door zijn relatief korte nacht te moe zijn om te slapen?
vrijdag 23 oktober 2009 om 20:52
Ik heb net zo'n zoon, van dezelfde leeftijd. Tot een paar weken geleden sliep hij zelden voor kwart over negen, en ergens tussen zes en half zeven werd hij weer wakker. Bij ons hielp een half uurtje eerder naar bed doen: hij slaapt eerder en met veel minder drama en hij slaapt 's ochtends langer door. De meeste dagen dan. Vandaag heeft denk ik de hele buurt gedacht dat we hem wat aandeden toen hij zijn bed in moest, maar het is nu wel stil.
Hij slaapt nu ongeveer van half negen tot kwart voor zeven en dan 's middags nog twee uur.
Hij slaapt nu ongeveer van half negen tot kwart voor zeven en dan 's middags nog twee uur.
vrijdag 23 oktober 2009 om 20:57
gizz hij ging al die tijd dat hij prima naar bed ging, altijd rond 1945 naar boven en sliep dan rond 2000 uur.
Nu gaat hij rond 2000 naar boven en een half uur later (tot 3 kwartier soms) slaapt hij dan.
Dus hij gaat eigelijk nooit om 1900 naar bed, dan is hij idd niet moe en daarbij zijn we dan net klaar met eten (op werkdagen) dus dat schiet ook niet echt op.
Bedankt voor je reactie
Miffy aha dat is een goeie tip, mss morgen toch maar iets eerder naar bed doen. Zou heel fijn zijn als hij iets langer slaapt want de 6 uur op breekt me ook wel een beetje op langzamerhand.
Gaan we proberen!
Nu gaat hij rond 2000 naar boven en een half uur later (tot 3 kwartier soms) slaapt hij dan.
Dus hij gaat eigelijk nooit om 1900 naar bed, dan is hij idd niet moe en daarbij zijn we dan net klaar met eten (op werkdagen) dus dat schiet ook niet echt op.
Bedankt voor je reactie
Miffy aha dat is een goeie tip, mss morgen toch maar iets eerder naar bed doen. Zou heel fijn zijn als hij iets langer slaapt want de 6 uur op breekt me ook wel een beetje op langzamerhand.
Gaan we proberen!
vrijdag 23 oktober 2009 om 21:11
Onze dochter heeft die fase ook gehad rond haar 2e verjaardag. Ze was zo boos tot aan spugen aan toe. Gewoon omdat ze niet naar bed wilde.
Ze heeft een aantal keren onder de koude douche gestaan om af te koelen. Ook een paar keer buiten. Het klinkt hard en pedagogisch zeer onverantwoord. Maar het heeft wel geholpen. We hebbben een aantal maanden geklungeld en toen zijn we rigoreus bezig gegaan. Met een week was het over. Nu gaat ze weer vrolijk naar bed.
Ze heeft een aantal keren onder de koude douche gestaan om af te koelen. Ook een paar keer buiten. Het klinkt hard en pedagogisch zeer onverantwoord. Maar het heeft wel geholpen. We hebbben een aantal maanden geklungeld en toen zijn we rigoreus bezig gegaan. Met een week was het over. Nu gaat ze weer vrolijk naar bed.
vrijdag 23 oktober 2009 om 21:14
qwertu bedankt voor je vooral uitgebreide antwoord! Ik denk dat we toch strakker moeten worden met het ritueel. Ik bedoel dat ging heel goed, was ook iedere keer hetzelfde en dat werkte ook wel, tot nu.
Ik bedoel hij krijst en slaat het boekje uit mn handen, dan valt er weinig te lezen zeg maar.
Ik zal straks in overleg met man maar even voorstellen om hem eerder in zn pyjama te hijsen (hij gaat ongeveer om de dag in bad) daarna fles melk en nog even tv kijken (zn favofilmpje komt rond 1915 en duurt maar 5 min dus dat is wel een goeie om aan te houden) en daarna naar bed met ritueel van tanden poetsen, boekje lezen, muziekje aan en dan naar bed. En ik gok dat als hij het boekje uit mn handen slaat, het dan gewoon jammer is???
God heel erg bedankt hiervoor, meer tips altijd welkom!
ps mss is het toeval maar hij werd al die tijd nog 2 keer wakker gedurende de nacht en sinds 3 nachten is dat over, hij slaapt nu wel door, en sinds die tijd drama in de avond.
Ik bedoel hij krijst en slaat het boekje uit mn handen, dan valt er weinig te lezen zeg maar.
Ik zal straks in overleg met man maar even voorstellen om hem eerder in zn pyjama te hijsen (hij gaat ongeveer om de dag in bad) daarna fles melk en nog even tv kijken (zn favofilmpje komt rond 1915 en duurt maar 5 min dus dat is wel een goeie om aan te houden) en daarna naar bed met ritueel van tanden poetsen, boekje lezen, muziekje aan en dan naar bed. En ik gok dat als hij het boekje uit mn handen slaat, het dan gewoon jammer is???
God heel erg bedankt hiervoor, meer tips altijd welkom!
ps mss is het toeval maar hij werd al die tijd nog 2 keer wakker gedurende de nacht en sinds 3 nachten is dat over, hij slaapt nu wel door, en sinds die tijd drama in de avond.
vrijdag 23 oktober 2009 om 21:17
Hoi Kraaltje, wij hebben 2 meiden van net 2 en bijna 5 maanden. Wij eten hier altijd tussen half 6 en 6 uur, daarna gaan we vrijwel meteen naar boven. Ze gaan dan samen in bad met papa of mama, daarna gaat in het bed van papa en mama de tv aan om even teletubbies te kijken. Beide meisjes krijgen nog een flesje. Oudste dan tandenpoetsen, medicijnen en naar bed. Oudste een boekje voorlezen (jongste een liedje zingen), muziekdoosje aan bij allebei en slapen. Om half 8 is het meestal stil in huis (de jongste nog niet altijd, oudste wel). De oudste heeft heel veel inslaapproblemen gehad, maar dit werkt prima. Oudste slaapt tot half 8-8 uur. Jongste tot 7 uur ongeveer. Oudste slaapt overdag nog maar 2 a 3 keer per week (dan wel meteen 2 uur), andere dagen rust ze alleen.
Het is een heel ritueel en we nemen ook echt de tijd ervoor. Ze krijgen veel aandacht (ook in bad lekker samen spelen). Als ze huilen, gaan we altijd kijken. daar voel ik me prettig bij, wel duidelijk zeggen dat ze moet gaan slapen. Ze mag echter niet meer uit bed.
Vreselijk als ze erg moeten huilen in bed, vindt dat altijd erg lastig! Hopelijk gaat het snel beter!
Het is een heel ritueel en we nemen ook echt de tijd ervoor. Ze krijgen veel aandacht (ook in bad lekker samen spelen). Als ze huilen, gaan we altijd kijken. daar voel ik me prettig bij, wel duidelijk zeggen dat ze moet gaan slapen. Ze mag echter niet meer uit bed.
Vreselijk als ze erg moeten huilen in bed, vindt dat altijd erg lastig! Hopelijk gaat het snel beter!
vrijdag 23 oktober 2009 om 21:17
Hoi Kraaltje, wij hebben 2 meiden van net 2 en bijna 5 maanden. Wij eten hier altijd tussen half 6 en 6 uur, daarna gaan we vrijwel meteen naar boven. Ze gaan dan samen in bad met papa of mama, daarna gaat in het bed van papa en mama de tv aan om even teletubbies te kijken. Beide meisjes krijgen nog een flesje. Oudste dan tandenpoetsen, medicijnen en naar bed. Oudste een boekje voorlezen (jongste een liedje zingen), muziekdoosje aan bij allebei en slapen. Om half 8 is het meestal stil in huis (de jongste nog niet altijd, oudste wel). De oudste heeft heel veel inslaapproblemen gehad, maar dit werkt prima. Oudste slaapt tot half 8-8 uur. Jongste tot 7 uur ongeveer. Oudste slaapt overdag nog maar 2 a 3 keer per week (dan wel meteen 2 uur), andere dagen rust ze alleen.
Het is een heel ritueel en we nemen ook echt de tijd ervoor. Ze krijgen veel aandacht (ook in bad lekker samen spelen). Als ze huilen, gaan we altijd kijken. daar voel ik me prettig bij, wel duidelijk zeggen dat ze moet gaan slapen. Ze mag echter niet meer uit bed.
Vreselijk als ze erg moeten huilen in bed, vindt dat altijd erg lastig! Hopelijk gaat het snel beter!
Het is een heel ritueel en we nemen ook echt de tijd ervoor. Ze krijgen veel aandacht (ook in bad lekker samen spelen). Als ze huilen, gaan we altijd kijken. daar voel ik me prettig bij, wel duidelijk zeggen dat ze moet gaan slapen. Ze mag echter niet meer uit bed.
Vreselijk als ze erg moeten huilen in bed, vindt dat altijd erg lastig! Hopelijk gaat het snel beter!
vrijdag 23 oktober 2009 om 21:18
quote:qwertu schreef op 23 oktober 2009 @ 21:01:
Het klinkt heel streng, maar ik heb gemerkt dat juist de duidelijkheid van de grenzen en het gebrek aan "onderhandelingsruimte" ervoor zorgt dat we de dag een stuk soepeler doorkomen.
Ons ritueel begint pas als we naar boven gaan en is net wat minder strict, maar geen onderhandelingsruimte geldt hier ook. Zoon probeert altijd nog wel of hij het nog even kan rekken als hij zijn bed in gaat, maar krijgt daarin nooit zijn zin. Het moment dat hij zijn bed in gaat is heel duidelijk eind van de dag, daar zit geen flexibiliteit in.
Bij ons ritueel hoort wel dat we na twee minuten altijd nog even terug gaan. Dat weet hij, en daardoor wordt hij niet meteen al heel boos als hij zijn bed in gaat. Na die twee minuten ligt hij als het goed loopt al rustig in zijn bed, en is het vrij makkelijk om weltrusten te zeggen en dan echt weg te gaan.
Het klinkt heel streng, maar ik heb gemerkt dat juist de duidelijkheid van de grenzen en het gebrek aan "onderhandelingsruimte" ervoor zorgt dat we de dag een stuk soepeler doorkomen.
Ons ritueel begint pas als we naar boven gaan en is net wat minder strict, maar geen onderhandelingsruimte geldt hier ook. Zoon probeert altijd nog wel of hij het nog even kan rekken als hij zijn bed in gaat, maar krijgt daarin nooit zijn zin. Het moment dat hij zijn bed in gaat is heel duidelijk eind van de dag, daar zit geen flexibiliteit in.
Bij ons ritueel hoort wel dat we na twee minuten altijd nog even terug gaan. Dat weet hij, en daardoor wordt hij niet meteen al heel boos als hij zijn bed in gaat. Na die twee minuten ligt hij als het goed loopt al rustig in zijn bed, en is het vrij makkelijk om weltrusten te zeggen en dan echt weg te gaan.
vrijdag 23 oktober 2009 om 21:19
vrijdag 23 oktober 2009 om 21:49
Mijn ervaring is ook; duidelijkheid!
Mijn dochter werd op een gegeven moment wat bang. Het is nu weer donker en daar moest ze écht aan wennen. We hebben nu een nachtlampje en ook vindt ze het heel plezierig dat ik nog even boven wat om loop. Ze vraagt dan zo nu en dan even iets 'wat ben je aan het doen' of wat dan ook maar, ik antwoord dan kort, het geeft haar een veilig gevoel.
Ik ben dus ook zeker voor het ritueel, duidelijkheid enz enz...maar vind het toch ook héél belangrijk om te kijken of er een reden voor is!! En tja, dan toch maar afwijken van het ritueel. ik merk dat het na een paar weken weer beter gaat en weer terug kan gaan naar het ritueel van eerder.
succes ermee!!
Mijn dochter werd op een gegeven moment wat bang. Het is nu weer donker en daar moest ze écht aan wennen. We hebben nu een nachtlampje en ook vindt ze het heel plezierig dat ik nog even boven wat om loop. Ze vraagt dan zo nu en dan even iets 'wat ben je aan het doen' of wat dan ook maar, ik antwoord dan kort, het geeft haar een veilig gevoel.
Ik ben dus ook zeker voor het ritueel, duidelijkheid enz enz...maar vind het toch ook héél belangrijk om te kijken of er een reden voor is!! En tja, dan toch maar afwijken van het ritueel. ik merk dat het na een paar weken weer beter gaat en weer terug kan gaan naar het ritueel van eerder.
succes ermee!!
vrijdag 23 oktober 2009 om 21:53
Mijn dochter van 2j3m slaapt zo'n 12 uur 's nachts en overdag tussen zo'n 2 a 4 uur.
Ze is een goede slaper (even afkloppen!). We hebben al vanaf dat ze heel klein is een vast ritueel en dat is op gegeven moment veranderd toen we gingen voorlezen. Ze weet precies wat en hoe en daar valt niet aan te tornen. Gaat tot nu toe allemaal goed.
Kan je geen tips geven, alleen dat ik vor je hoop dat het en fase is.
Ze is een goede slaper (even afkloppen!). We hebben al vanaf dat ze heel klein is een vast ritueel en dat is op gegeven moment veranderd toen we gingen voorlezen. Ze weet precies wat en hoe en daar valt niet aan te tornen. Gaat tot nu toe allemaal goed.
Kan je geen tips geven, alleen dat ik vor je hoop dat het en fase is.
vrijdag 23 oktober 2009 om 22:00
ik moet zeggen koude douche of buiten zetten zou ik zelf niet kunnen dus ik zou dan nog eerder laten halen, al ben ik daar ook geen fan maar.
Maar als zoon steeds harder gaat huilen als ik erbij ben, dan is dat ook niks en ga ik echt even weg. Anders word het drama steeds groter.
080808 dat redden wij niet, ik werk tot half 6 en man haalt dan meestal zoon op van het kdv. We koken wel " snelle" gerechten doordeweeks maar ja voordat je aan tafel zit, is het toch wel snel na 1800 uur.
Maar een van ons kan dan natuurlijk al met de kleine man naar boven voor badje terwiijl de ander de keuken enzo doet
Maar als zoon steeds harder gaat huilen als ik erbij ben, dan is dat ook niks en ga ik echt even weg. Anders word het drama steeds groter.
080808 dat redden wij niet, ik werk tot half 6 en man haalt dan meestal zoon op van het kdv. We koken wel " snelle" gerechten doordeweeks maar ja voordat je aan tafel zit, is het toch wel snel na 1800 uur.
Maar een van ons kan dan natuurlijk al met de kleine man naar boven voor badje terwiijl de ander de keuken enzo doet
vrijdag 23 oktober 2009 om 22:03
bieb jee jou dochter slaapt veel zeg! Zoals ik in mn OP al schreef, zoon is nooit een goeie of lange slaper geweest dus ik verwacht niet dat hij in ene zoveel en lang gaat slapen maar iets beter naar bed zou wel de helft schelen denk ik.
Af en toe (ongeveer 1 keer per maand in het weekend) gaat zoon een nachtje logeren bij opa en oma zodat wij eens lekker kunnen doorslapen en uitslapen.
Uiteraard gaat het daar net even anders dan thuis, denken jullie dat dat erg uitmaakt? Dat hij in de war raakt ofzo?
Af en toe (ongeveer 1 keer per maand in het weekend) gaat zoon een nachtje logeren bij opa en oma zodat wij eens lekker kunnen doorslapen en uitslapen.
Uiteraard gaat het daar net even anders dan thuis, denken jullie dat dat erg uitmaakt? Dat hij in de war raakt ofzo?
vrijdag 23 oktober 2009 om 22:28
kraaltje: hier ruimt degene op die niet in bad zit. Het afdrogen en naar bed brengen doen we samen, allebei 1 kind. Onze oudste is ook zo moe rond die tijd, dat als we haar dan nog laten spelen het echt een drama wordt. Maar zij slaapt overdag dan niet of bijna niet (op het kdv een half uurtje).
In de periode dat ze een nieuwe kamer kreeg en 2 maanden daarna bij de geboorte van haar zusje was het inslapen echt een drama. Ze bleef om ons schreeuwen. Ik kan daar niet goed tegen en bleef dan op de gang tegen haar praten. Helemaal overstuur laten worden kan ik niet (watjesmoeder). Als ze rustig was bleef ik nog even en dan kon ik gewoon weg. De eerste paar dagen liet ik dat mijn man doen, die kan er iets beter tegen. Ik denk vooral dat het belangrijk is dat je iets langer dan een week probeert (misschien doe je dat al). En daaraan vast houdt. Of dat nou wel kijken is of laten huilen. Het moet wel bij je passen en je moet het kunnen. Zelf zou ik wel streng zijn bij het maken van drama voor het slapen gaan. Kan je het leuk houden, dan boekje lezen en zingen. Is het krijsen, dan in bed met alleen het muziekdoosje. Duidelijk van tevoren uitleggen, ze snappen meer dan je soms denkt!
Ook hier gaan ze soms logeren, dan maakt volgens mij niets uit! Leren ze van dat het soms ook anders kan. Ook lekker voor jullie toch?
In de periode dat ze een nieuwe kamer kreeg en 2 maanden daarna bij de geboorte van haar zusje was het inslapen echt een drama. Ze bleef om ons schreeuwen. Ik kan daar niet goed tegen en bleef dan op de gang tegen haar praten. Helemaal overstuur laten worden kan ik niet (watjesmoeder). Als ze rustig was bleef ik nog even en dan kon ik gewoon weg. De eerste paar dagen liet ik dat mijn man doen, die kan er iets beter tegen. Ik denk vooral dat het belangrijk is dat je iets langer dan een week probeert (misschien doe je dat al). En daaraan vast houdt. Of dat nou wel kijken is of laten huilen. Het moet wel bij je passen en je moet het kunnen. Zelf zou ik wel streng zijn bij het maken van drama voor het slapen gaan. Kan je het leuk houden, dan boekje lezen en zingen. Is het krijsen, dan in bed met alleen het muziekdoosje. Duidelijk van tevoren uitleggen, ze snappen meer dan je soms denkt!
Ook hier gaan ze soms logeren, dan maakt volgens mij niets uit! Leren ze van dat het soms ook anders kan. Ook lekker voor jullie toch?
vrijdag 23 oktober 2009 om 22:36
Allemaal al goede adviezen, mijn oudste (inmiddels alweer 6) wilde ook nooit mee naar boven. Wat bij haar goed hielp was haar een keuze geven (alleen dan wel een keuze die voor mij niks uitmaakte) Dus:
-loop je zelf naar boven of zal mama je dragen? (beide goed, want je bent zonder gezeik boven!)
- welke pyama doe je aan?
- zelf boekje/liedje laten kiezen
Ik denk dat dit zo goed werkte omdat ze het gevoel had dat ze zelf inspraak had.
Mijn dochter had er een groot probleem mee dat ik wegging. Gillen...! Dus ik zei: mama komt over 1 minuutje kijken en dat deed ik dan ook. Dan vroeg ze weer: mama kom je nog een keer? ja, schat, 1 minuutje kom ik weer kijken. In het begin ben ik misschien wel 20 keer naar boven gegaan, tot ze eindelijk sliep, maar dat ging steeds sneller.
Nu is ze dus 6 en nog ELKE avond vraagt ze: mama kom je over 1 minuutje kijken? Tuurlijk, lieverd. Maar als ik nu terugkom en ze is nog wakker dan zegt ze: mama, je bent te snel terug, want ik slaap nog niet!!!!
-loop je zelf naar boven of zal mama je dragen? (beide goed, want je bent zonder gezeik boven!)
- welke pyama doe je aan?
- zelf boekje/liedje laten kiezen
Ik denk dat dit zo goed werkte omdat ze het gevoel had dat ze zelf inspraak had.
Mijn dochter had er een groot probleem mee dat ik wegging. Gillen...! Dus ik zei: mama komt over 1 minuutje kijken en dat deed ik dan ook. Dan vroeg ze weer: mama kom je nog een keer? ja, schat, 1 minuutje kom ik weer kijken. In het begin ben ik misschien wel 20 keer naar boven gegaan, tot ze eindelijk sliep, maar dat ging steeds sneller.
Nu is ze dus 6 en nog ELKE avond vraagt ze: mama kom je over 1 minuutje kijken? Tuurlijk, lieverd. Maar als ik nu terugkom en ze is nog wakker dan zegt ze: mama, je bent te snel terug, want ik slaap nog niet!!!!
vrijdag 23 oktober 2009 om 22:46
Hoe lang probeer je telkens een nieuwe methode?
Ik denk dat jouw zoontje inmiddels wel de leeftijd heeft dat je hem heel goed kunt uitleggen dat hij gewoon moet slapen en dat je hem wel hoort, maar er even niet heen gaat. Ik denk dat als je hem een paar avonden laat huilen (niet in het extreme, maar zeg 20 minuten en afhankelijk van het volume en de toon iets langer of korter) het steeds wat minder wordt.
Mijn zoontje van 2 jaar was nooit een goede slaper, totdat hij laatst een nieuwe kamer kreeg met een groot bed. Het scheelt overigens wel dat die kamer nu boven is en niet meer op gehoorafstand van de kamer.
Ik (mijn vriend is doordeweeks eigenlijk altijd laat thuis en dan slaapt mijn zoontje al) heb een vast ritueel waar ik niet van afwijk. Eerst eten, dan Sesamstraat (dat neem ik op en als we laat zijn, of als hij moe is dan wordt er gewoon een stuk doorgespoeld. Heeft hij nog niet door, zo lang Ernie en Bert maar niet wordt geskipt ) . Als aan het einde van Sesamstraat het verhaaltje wordt voorgelezen poets ik zijn tanden.
Daarna gaan we naar boven, kleden we om, lezen we een verhaaltje en zing ik een liedje en daarna is het echt tijd om te slapen. Eigenlijk zeurt hij tegenwoordig nooit meer om een extra filmpje of een extra boekje, want hij weet dat het niet gebeurt.
Ik vertel hem overigens altijd dat ik 's avonds nog even bij hem kom kijken (en dat doe ik dan natuurlijk ook).
Hij slaapt overigens 's avonds van 19:15/ 19:30 tot 8:15/ 8:30 en tussen de middag 1 1/4e tot 1 1/2e uur.
Ik denk dat jouw zoontje inmiddels wel de leeftijd heeft dat je hem heel goed kunt uitleggen dat hij gewoon moet slapen en dat je hem wel hoort, maar er even niet heen gaat. Ik denk dat als je hem een paar avonden laat huilen (niet in het extreme, maar zeg 20 minuten en afhankelijk van het volume en de toon iets langer of korter) het steeds wat minder wordt.
Mijn zoontje van 2 jaar was nooit een goede slaper, totdat hij laatst een nieuwe kamer kreeg met een groot bed. Het scheelt overigens wel dat die kamer nu boven is en niet meer op gehoorafstand van de kamer.
Ik (mijn vriend is doordeweeks eigenlijk altijd laat thuis en dan slaapt mijn zoontje al) heb een vast ritueel waar ik niet van afwijk. Eerst eten, dan Sesamstraat (dat neem ik op en als we laat zijn, of als hij moe is dan wordt er gewoon een stuk doorgespoeld. Heeft hij nog niet door, zo lang Ernie en Bert maar niet wordt geskipt ) . Als aan het einde van Sesamstraat het verhaaltje wordt voorgelezen poets ik zijn tanden.
Daarna gaan we naar boven, kleden we om, lezen we een verhaaltje en zing ik een liedje en daarna is het echt tijd om te slapen. Eigenlijk zeurt hij tegenwoordig nooit meer om een extra filmpje of een extra boekje, want hij weet dat het niet gebeurt.
Ik vertel hem overigens altijd dat ik 's avonds nog even bij hem kom kijken (en dat doe ik dan natuurlijk ook).
Hij slaapt overigens 's avonds van 19:15/ 19:30 tot 8:15/ 8:30 en tussen de middag 1 1/4e tot 1 1/2e uur.
vrijdag 23 oktober 2009 om 22:50
vrijdag 23 oktober 2009 om 22:55
quote:qwertu schreef op 23 oktober 2009 @ 22:06:
Ik heb bij de eerste èchte driftaanval ook overwogen om mijn dochter onder de koude douche te zetten. Dat vond ik een wat humaner optie dan de klap in het gezicht die ik als enige andere optie kon bedenken. Uiteindelijk is het houdgreep en wiegen geworden en tegenwoordig worstel ik er een theelepeltje honing in. Dat heeft hetzelfde effect als de koude douche, namelijk dat ze bij haar positieven komt.
Het kinderdagverblijf legt bij kortsluiting-in-het-hoofd-krijspartijen een koude washand in de nek. Dat vond ik ook een goede optie om je kind weer bij z'n (d'r) positieven te krijgen.
Maar als dat allemaal niet (meer) zou helpen, dan kan ik me zomaar voorstellen dat ik op een dag tóch naar de koude douche grijp. Als uiterste redmiddel. Niet omdat me dat nou zo humaan lijkt, maar wel omdat het nóg inhumaner is om de kortsluiting in stand te houden.
Overigens is mijn dochter na zo'n sessie één zielig hoopje rillende ellende. Ongeacht welk middel je inzet of wat er daarvóór gebeurd is, op zo'n moment hoor je je kind volgens mij alleen maar te knuffelen en zich veilig te laten voelen.
Volledig off-topic allemaal, maar ik denk dat het handig is om zo'n heftig middel wel te blijven zien in de juiste context. Namelijk als uiterste redmiddel, als al het andere niet meer helpt en het alternatief (uitrazen) om wat voor reden dan ook geen optie (meer) is.Met dat laatste ben ik geheel met je eens.
Ik heb bij de eerste èchte driftaanval ook overwogen om mijn dochter onder de koude douche te zetten. Dat vond ik een wat humaner optie dan de klap in het gezicht die ik als enige andere optie kon bedenken. Uiteindelijk is het houdgreep en wiegen geworden en tegenwoordig worstel ik er een theelepeltje honing in. Dat heeft hetzelfde effect als de koude douche, namelijk dat ze bij haar positieven komt.
Het kinderdagverblijf legt bij kortsluiting-in-het-hoofd-krijspartijen een koude washand in de nek. Dat vond ik ook een goede optie om je kind weer bij z'n (d'r) positieven te krijgen.
Maar als dat allemaal niet (meer) zou helpen, dan kan ik me zomaar voorstellen dat ik op een dag tóch naar de koude douche grijp. Als uiterste redmiddel. Niet omdat me dat nou zo humaan lijkt, maar wel omdat het nóg inhumaner is om de kortsluiting in stand te houden.
Overigens is mijn dochter na zo'n sessie één zielig hoopje rillende ellende. Ongeacht welk middel je inzet of wat er daarvóór gebeurd is, op zo'n moment hoor je je kind volgens mij alleen maar te knuffelen en zich veilig te laten voelen.
Volledig off-topic allemaal, maar ik denk dat het handig is om zo'n heftig middel wel te blijven zien in de juiste context. Namelijk als uiterste redmiddel, als al het andere niet meer helpt en het alternatief (uitrazen) om wat voor reden dan ook geen optie (meer) is.Met dat laatste ben ik geheel met je eens.
