Thuisonderwijs

17-04-2019 15:43 213 berichten
Alle reacties Link kopieren
Zo ben ik weer!
Las in de laatste Viva mama het verhaal van Eline die ervoor gekozen heeft tijdelijk te stoppen met werken om bij haar kinderen te zijn. Nu heeft zij haar eigen bedrijf en kunnen de kinderen eigenlijk altijd mee. Prima, ieder zijn keus!
Maar daarna verteld ze dat ze hun dochter van 4 jaar thuisonderwijs geven... Dan ontneem je je kind toch echt iets?! Sociale contacten/loskomen van de ouders/leren opkomen voor jezelf in een groep/ functioneren in een groep...
Dit is mijn mening hè ben benieuwd naar die van jullie!!!
Alle reacties Link kopieren
Betty_Slocombe schreef:
23-04-2019 20:40
Heb jij nooit wiskunde gevolgd?
Klopt. Nooit gemist ook trouwens.
Alle reacties Link kopieren
duizel schreef:
23-04-2019 21:25
Hoe organiseren ouders het thuisonderwijs eigenlijk. Gewoon praktisch gezien. Is er altijd één van de ouders thuis (dus één ouder die niet werkt (al begrijp ik wel dat thuisonderwijzer zijn ook werk is, weet even niet hoe ik het anders moet zeggen). Of werken beide ouders parttime buiten huis zodat de hele week één van de ouders thuis is maar om en om?

Het is dan toch eigenlijk alleen betaalbaar als degene die werkt voldoende inkomsten heeft. Zijn het vaker hoogopgeleide mensen die hiervoor kiezen?

Ik snap best dat het onderwijs 1 op 1 of 1 op 4 ofzo veel effectiever is als in een klas met 25 kinderen. Je kunt je onderwijs helemaal op het kind aanpassen.
Er zijn zeker voordelen van thuisonderwijs. Maar ook zeker nadelen. Net zoals bij het 'schoolonderwijs'. Ik vind het voor mijn kind fijn en goed dat ze een leven heeft wat een beetje buiten ons om is. Waar ze ontwikkelt zonder ons. Ervaringen opdoet met allerlei kinderen en leerkrachten (ook mensen die ik zelf niet zou kiezen zeg maar). Natuurlijk is het zo dat wij ook voorkomen in dat leventje maar ze is voor een groot deel ook los van ons.
Ik kan het niet heel duidelijk uitleggen merk ik.

Mijn vragen zijn niet veroordelend bedoeld trouwens. Alleen nieuwsgierig.

Hoe men het TO-organiseert: tja er zijn allerlei opties, mijn partner en ik zijn beiden ZZP'er en wisselen het werk af. Sommige ouders werken thuis, sommige kinderen gaan niet naar school maar wel naar de BSO, er zijn TO gezinnen met een hoog inkomen en gezinnen met een minimaal inkomen... Iedereen doet het op zijn of haar eigen manier.

Net zoals gezinnen met kinderen onder de 4jaar iedereen 'de opvang' ook weer anders oplost.
Soms moet je even creatief zijn maar er zijn altijd wel mogelijkheden te vinden.
.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben inmiddels wel benieuwd hoe Pink79, die dit topic gestart is, nu over thuisonderwijs denkt na het lezen van al deze reacties. Want volgens mij heeft ze hier na haar eerste post niets meer geschreven.
.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben benieuwd hoe thuis onderwijzende ouders hun kinderen 6 vwo natuurkunde gaan onderwijzen, of wiskunde, of geschiedenis op een kritische, voorbereidend wetenschappelijke manier. Dan volstaat een bezoekje aan het Archeon niet meer. Dat zijn specialismes.

Ik heb altijd in mijn achterhoofd: mijn kinderen moeten kunnen worden wie ze zijn, wie ze wíllen zijn. Ik gun ze enorm dat ze hun leven mogen werken in iets waar ze passioneel over zijn, wat bij ze past. Dat kan fitnessinstructeur zijn of kunstschilder of organisatieadviseur, maar dat moet óók geneeskunde kunnen zijn, of astrofysicus of wiskundeleraar, als ze dat willen. Maar kun je je kind daar thuis voldoende op voorbereiden? Zijn er recente voorbeelden van kinderen die arts zijn gewordn na thuisonderwijs?
Dat onderzoekje waar mensen hier mee zwaaien, over dat het niveau van thuisonderwijs hetzelfde is als van regulier onderwijs (Amerikaans onderzoek begreep ik?), zegt mij niets. Haalt het uit het kind wat erin zit, dat is de vraag. Als alle thuisonderwijskinderen vmbo of zelfs Havo scoren aan het eind dan zijn ze gemiddeld tot bovengemiddeld opgeleid ten opzichte van de rest van de bevolking. Prachtig. Maar Is er in het onderzoek gecorrigeerd voor het opleidingsniveau en de sociaal economische achtergrond van de ouders? Is er, kortom, gekeken naar of de capaciteiten van het individuele kind er ook uitgehaald worden? Of zijn het vwo kinderen die door het thuisonderwijs met een havo diploma eindigen?

Daar zou ik dus bang voor zijn, dat je met thuisonderwijs niet de basis kan geven die een jongere nodig heeft om de wat ingewikkeldere studies te doen later. Ik heb twee WO masters maar ik zou nooit op vwo niveau natuur- of scheikunde kunnen geven aan mijn kinderen. En een ingenieur zal nooit filosofie of gescheidenis op dat niveau kunnen geven. Zelf hoger opgeleid zijn zegt helemaal niets.

Hoe denken de thuisonderwijzers hierover?
Alle reacties Link kopieren
gsleutel schreef:
23-04-2019 20:36
Wellicht zouden we ook minder kunnen kijken naar wat je allemaal móet kunnen (volgens het huidige onderwijssysteem dus) en maar naar wat bij je past. Ik kan niks met cijfers, met formules, met wiskunde. Ik ben dan ook een opleiding gaan doen waar ik dat niet bij nodig heb. Ik heb het dus ook nooit gemist. Mijn broer daarintegen bloeit helemaal op van wis- en scheikunde. Mijn andere broer doet twee bachelors tegelijk, waaronder één in het onderwijs.

In hoeverre is alle kennis waar we kinderen en jongeren mee vol stoppen ook daadwerkelijk relevant voor een geslaagd en gelukkig leven?

Voor zo ontzettend veel studies heb je een minimale basis in wiskunde nodig, ook al doe je daar later in het dagelijks werk niets meer mee. . Voor psychologie, operatie-assistent, sociale wetenschappen, dierenarts, alle technische studies, alles met economie en marketing, zelfs bij fysiotherapie is het een grote pré.
Allemaal beroepen die voor jou al afgesloten zijn nog voor je maar aan je leven begonnen bent. Of je moet op eigen initiatief bijscholen en extra toelatingsexamens doen. En waarom? Omdat je gedurende een paar jaartjes in je puberteit niet af en toe iets wilde doen wat je niet leuk vond, en je ouders daar niet op gestuurd hebben. Dat zou ik zo zonde vinden voor mijn kinderen.

Ik kan ook niets met wiskunde en werd er doodongelukkig van, snapte het ook echt niet. Desondanks ben ik zo blij dat ik 25 jaar geleden dat toch moest doen, daardoor had ik later ruime keus in studies (die verder totaal niet wiskundig zijn maar het wel als toelatingseis hebben). En ik heb tegelijkertijd geleerd dat je soms iets moet doen wat je minder leuk vind en moeilijk vind, om er later de vruchten van te plukken.

Maar goed, anderzijds zou jij op een school misschien ook een profiel zonder wiskunde hebben gekozen. Dan zouden je ouders er ook niet op gestuurd hebben. Alleen dan hadden docenten je misschien nog kunnen bijsturen óf je zelfs kunnen helpen met wiskunde. Ik had een wiskundeleraar die mij stimuleerde en weddenschappen met mij afsprak over welk cijfer ik zou halen voor het volgende wiskundeproefwerk. Niet omdat de man vond dat ik iets ‘moest’ wat niet bij me paste “omdat dat nou eenmaal zo hoort”, nee, omdat de man wist dat ik de dingen de wél bij me pasten alleen maar kon ontdekken en doen door nu even dat ene proefwerk te halen. En de volgende, en de volgende. Ik vraag me af of thuisonderwijsouders die zelf misschien helemaal geen affiniteit hebben met dat soort vakken en het nut er niet van inzien, op die manier een kind kunnen stimuleren en helpen. Ga je toch niet onbewust meer je eigen interesses en kunde op het kind projecteren?
Alle reacties Link kopieren
Betty_Slocombe schreef:
23-04-2019 20:59
Ik weet dat jij zelden positief bent over het reguliere onderwijs, maar ik denk dat we in Nederland nog steeds goed onderwijs kunnen garanderen. Geen perfect onderwijs, inderdaad, maar voor de meeste kinderen wel gewoon goed. Meer aanspreken van collega's lijkt me absoluut een goed idee.
De onderwijssituatie in de VS is niet met die in Nederland te vergelijken en deze onderzoeksresultaten zijn niet een-op-een overneembaar.
Nogmaals, er zullen veel ouders uitzonderlijk goed thuisonderwijs kunnen bieden, maar helaas zijn niet alle thuisonderwijzers goede onderwijzers.

Het gaat hier niet om wat ik van het reguliere onderwijs vind en of dat ‘goed’ is, maar om je argumenten tegen thuisonderwijs. Er zijn vast slechte thuisonderwijzers die slecht onderwijzen, en daar ziet de overheid niet op toe. Er zijn vast thuisonderwijzers die geen werkwoorden kunnen vervoegen, en kinderen van thuisonderwijzers komen wellicht weinig in diepgaand contact met mensen die anders zijn. Die argumenten gelden allemaal echter ook voor het reguliere onderwijs. Ook daar komen kinderen maar marginaal in contact met andersdenkenden. Ook daar zitten slechte onderwijzers, die hun vak niet verstaan en hun gang kunnen gaan zonder dat daar iemand op toeziet omdat de onuitgesproken norm is dat je elkaar niet corrigeert. En in het reguliere onderwijs lijden daar geen 3 kinderen onder maar 25.

Ik denk dat thuisonderwijs doorgaans kwalitatief toereikend onderwijs is, met de kanttekening dat het onderwijs zo goed is als de leraar die het verzorgt - net als in iedere andere vorm van onderwijs.
Alle reacties Link kopieren
Bedjeindezon schreef:
24-04-2019 05:29
Voor zo ontzettend veel studies heb je een minimale basis in wiskunde nodig, ook al doe je daar later in het dagelijks werk niets meer mee. . Voor psychologie, operatie-assistent, sociale wetenschappen, dierenarts, alle technische studies, alles met economie en marketing, zelfs bij fysiotherapie is het een grote pré.
Allemaal beroepen die voor jou al afgesloten zijn nog voor je maar aan je leven begonnen bent. Of je moet op eigen initiatief bijscholen en extra toelatingsexamens doen. En waarom? Omdat je gedurende een paar jaartjes in je puberteit niet af en toe iets wilde doen wat je niet leuk vond, en je ouders daar niet op gestuurd hebben. Dat zou ik zo zonde vinden voor mijn kinderen.

Ik kan ook niets met wiskunde en werd er doodongelukkig van, snapte het ook echt niet. Desondanks ben ik zo blij dat ik 25 jaar geleden dat toch moest doen, daardoor had ik later ruime keus in studies (die verder totaal niet wiskundig zijn maar het wel als toelatingseis hebben). En ik heb tegelijkertijd geleerd dat je soms iets moet doen wat je minder leuk vind en moeilijk vind, om er later de vruchten van te plukken.

Maar goed, anderzijds zou jij op een school misschien ook een profiel zonder wiskunde hebben gekozen. Dan zouden je ouders er ook niet op gestuurd hebben. Alleen dan hadden docenten je misschien nog kunnen bijsturen óf je zelfs kunnen helpen met wiskunde. Ik had een wiskundeleraar die mij stimuleerde en weddenschappen met mij afsprak over welk cijfer ik zou halen voor het volgende wiskundeproefwerk. Niet omdat de man vond dat ik iets ‘moest’ wat niet bij me paste “omdat dat nou eenmaal zo hoort”, nee, omdat de man wist dat ik de dingen de wél bij me pasten alleen maar kon ontdekken en doen door nu even dat ene proefwerk te halen. En de volgende, en de volgende. Ik vraag me af of thuisonderwijsouders die zelf misschien helemaal geen affiniteit hebben met dat soort vakken en het nut er niet van inzien, op die manier een kind kunnen stimuleren en helpen. Ga je toch niet onbewust meer je eigen interesses en kunde op het kind projecteren?
In een paar maanden kun je een hoop specifieke kennis op doen. Mijn broer wilde een specifieke opleiding gaan doen waar scheikunde nogal belangrijk was. Met een paar maanden extra scholing was hij op het juiste niveau. Vond hij dat altijd leuk? Mwah... maar hij wist heel goed dat bepaalde dingen gewoon nodig waren. Het is zo jammer dat er vaak niet gekeken wordt naar benodigde voorkennis, maar naar 'het papiertje'. Iemand die op de middelbare school is blijven zitten of een niveau terug is gezet door bepaalde vakken krijgt ook niet de kans om daarna elke opleiding te doen, terwijl diegene die vakken in de vervolgopleiding misschien wel helemaal niet nodig heeft.

Oftewel, je moet alles leren om die keuze te hebben terwijl je misschien, omdat je álles moest leren, wel nooit op je hoogst haalbare niveau kan komen in dat wat je echt ligt.
Alle reacties Link kopieren
G-sleutel onderstaande vraag heb je misschien overheen gekeken. Ik ben wel oprecht benieuwd naar je antwoord. Vooral omdat een veel gebruikt argument tegen thuisonderwijs vaak de sociaal-emotionele ontwikkeling is.
gsleutel schreef: ↑

23-04-2019 10:44

(Knip) Wat ik wel altijd heb gemerkt is dat wij sociaal emotioneel juist vaak verder zijn geweest dan leeftijdgenoten. Het uitgangspunt van thuisonderwijs was bij ons dan ook nooit het vergroten van algemene kennis 'omdat het zo hoort' maar het ontwikkelen en vergroten van eigen competenties.
duizel schreef:
23-04-2019 21:12
Waaraan heb jij gemerkt dat jullie sociaal emotioneel gezien vaak verder zijn geweest dan leeftijdsgenoten?
Alle reacties Link kopieren
duizel schreef:
24-04-2019 09:16
G-sleutel onderstaande vraag heb je misschien overheen gekeken. Ik ben wel oprecht benieuwd naar je antwoord. Vooral omdat een veel gebruikt argument tegen thuisonderwijs vaak de sociaal-emotionele ontwikkeling is.
Het is een vraag aan g-sleutel maar ik wil er nog wel even op inhaken: wat me vaak opvalt als we met TO-kinderen onderling zijn, dat er 'anders' gespeeld wordt dan wanneer we in een groep met vn schoolkinderen zijn. Er worden veel minder competitieve spelletjes gedaan, en veel meer coöperatieve spellen, is mijn persoonlijke ervaring. Er is dus minder strijd en meer samenwerking, voor mijn gevoel... Wellicht komt dat door een grotere variatie aan leeftijden bij elkaar dan doorgaans in schoolgroepen, ik weet het niet... Het is gewoon iets wat me vaker opvalt.

Zelfs op TO-kamp, toen we met z'n allen uitkeken op een soort van voetbalveld inclusief 2 goals, zijn er die week nauwelijks voetbalwestrijdjes gehouden, maar meer samen gespeeld IPV tegen elkaar.
.
Alle reacties Link kopieren
Thuisonderwijs is in Nederland wel mogelijk hoor. Het makkelijkste is je kind nooit ergens inschrijven voor zijn 4e en dan een beroep doen op de vrijstelling in de wet dat geen enkele school passend is bij jou levensovertuiging. Een andere mogelijkheid is om meer dan 20 kilometer vanaf de meest passende school te gaan wonen en aan te geven dat geen enkele school dichterbij passend is ivm levensbeschouwing.

Ik ken 2 gezinnen die dit doen. Ene op geloofsovertuiging. Daar is moeder (vanzelfsprekend) thuis en geeft les. Volgen grotendeels de methodes van christelijke scholen en doen thuis ook toetsen. De ouders halen alle elementen die niet binnen hun visie passen eruit. Kinderen komen (vanzelfsprekend) ook niet in contact met andersdenkenden. Ze zitten op de jeugdclub van de kerk en sporten. Op de gewone vakken zijn ze best ver. Ze krijgen natuurlijk alle aandacht en ouders bieden veel structuur. Het is net als op school maar dan thuis (met wellicht nog meer discipline dan op een school vol kinderen). Na schooltijd werken de jongens met vader in het bedrijf en de meisjes bij moeder in huis en tuin.

Een ander gezin is zeer vrij. Die volgen geen enkele methode maar gaan volledig uit van de interesses van de kinderen. Daar maken ze dan projecten van. Ze gaan veel naar musea, festivals, natuurgebieden etc. Gevolg is dat deze kinderen veel weten op bepaalde gebieden. Maar enorm achterlopen op andere gebieden en de schoolse vakken. Dat vinden de ouders geen probleem. Ook halen ze geen diploma (alleen als ze dat willen). Ouders hebben zelf ook vrije beroepen. Ouders zijn ook regelmatig in het buitenland (ja voor werk) en dan gaan de kinderen mee. Als de kinderen een dag in bed willen liggen kan dat. De kinderen hebben niets met structuur of regels. Ze zitten dan ook niet bij sportclubs of jeugdclubs. Om dat ze veel buiten zijn vinden ouders dat ook niet belangrijk. Ook merk ik dat ze minder aansluiting vinden bij leeftijdsgenoten omdat hij opvoeding zo anders is.

Voor beide gezinnen is van toepassing dat ze buiten de leerplicht vallen. Er is geen enkele controle of en wat ze leren. Tenzij er signalen zouden zijn van mishandeling komt daar dus niemand over de vloer.
Alle reacties Link kopieren
Bedjeindezon schreef:
24-04-2019 04:45
Ik ben benieuwd hoe thuis onderwijzende ouders hun kinderen 6 vwo natuurkunde gaan onderwijzen, of wiskunde, of geschiedenis op een kritische, voorbereidend wetenschappelijke manier. Dan volstaat een bezoekje aan het Archeon niet meer. Dat zijn specialismes.

Ik heb altijd in mijn achterhoofd: mijn kinderen moeten kunnen worden wie ze zijn, wie ze wíllen zijn. Ik gun ze enorm dat ze hun leven mogen werken in iets waar ze passioneel over zijn, wat bij ze past. Dat kan fitnessinstructeur zijn of kunstschilder of organisatieadviseur, maar dat moet óók geneeskunde kunnen zijn, of astrofysicus of wiskundeleraar, als ze dat willen. Maar kun je je kind daar thuis voldoende op voorbereiden? Zijn er recente voorbeelden van kinderen die arts zijn gewordn na thuisonderwijs?
Dat onderzoekje waar mensen hier mee zwaaien, over dat het niveau van thuisonderwijs hetzelfde is als van regulier onderwijs (Amerikaans onderzoek begreep ik?), zegt mij niets. Haalt het uit het kind wat erin zit, dat is de vraag. Als alle thuisonderwijskinderen vmbo of zelfs Havo scoren aan het eind dan zijn ze gemiddeld tot bovengemiddeld opgeleid ten opzichte van de rest van de bevolking. Prachtig. Maar Is er in het onderzoek gecorrigeerd voor het opleidingsniveau en de sociaal economische achtergrond van de ouders? Is er, kortom, gekeken naar of de capaciteiten van het individuele kind er ook uitgehaald worden? Of zijn het vwo kinderen die door het thuisonderwijs met een havo diploma eindigen?

Daar zou ik dus bang voor zijn, dat je met thuisonderwijs niet de basis kan geven die een jongere nodig heeft om de wat ingewikkeldere studies te doen later. Ik heb twee WO masters maar ik zou nooit op vwo niveau natuur- of scheikunde kunnen geven aan mijn kinderen. En een ingenieur zal nooit filosofie of gescheidenis op dat niveau kunnen geven. Zelf hoger opgeleid zijn zegt helemaal niets.

Hoe denken de thuisonderwijzers hierover?
Naast wat g-sleutel hier al over antwoordde, zie deze link: https://www.google.com/amp/s/amp.busine ... ard-2015-9


Ik kan er verder nu even niet heel uitgebreid op ingaan, ik moet me ook even met mijn kinderen gaan bezighouden. :-)
.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind thuisonderwijs voor hoogbegaafden of kin deren die op andere manieren niet passen binnen het gewone systeem wel prima. Maar daar zou wel (net als in België) controle op moeten zijn. Daarbij ook gekeken wordt of ouders wel geschikt zijn. Nu vallen die kinderen volledig buiten de wet.

Op onze vorige school is een kind weer ingestroomd die vanuit huis kwam. Moeder kon het eerst prima zelf. Maar toen er 2 jongere kinderen bijkwamen was er geen tijd meer om de oudste rustig te kunnen begeleiden. Een goede thuisonderwijzer moet daar wel tijd en rust voor hebben. Ze werkte ook nog deels in de zaak van haar man mee (die was zelfstandige). Ik vond het heel moedig dat ze erkende het niet meer goed te kunnen en oudste tekort te doen.

Die kwam trouwens met een forse leerachterstand op school. En ook qua gedrag in een groep met leeftijdsgenoten en structuur heeft ze problemen met aanpassen gehad. Thuis kon natuurlijk bijna alles. En omgaan met leeftijdsgenoten die je iedere dag ziet was echt anders dan vrijijvende contacten met een to groepje. Is uiteindelijk goed gekomen en ze doet nu middelbare school.
evelien2010 schreef:
24-04-2019 09:57
Ik vind thuisonderwijs voor hoogbegaafden of kin deren die op andere manieren niet passen binnen het gewone systeem wel prima. Maar daar zou wel (net als in België) controle op moeten zijn. Daarbij ook gekeken wordt of ouders wel geschikt zijn. Nu vallen die kinderen volledig buiten de wet.
Eens. Maar ja, hoe doe je dat?

Ik lees hier geboeid mee, omdat ik veel interesse heb in het onderwijs en mijn mening over thuisonderwijs redelijk negatief gekleurd is. Ik zit een beetje op de lijn van BettySlocombe denk ik.
Tegelijkertijd kan ik me ook zeer inleven in ouders wiens kinderen in het reguliere onderwijs vastlopen en daardoor thuisonderwijs als een optie zien. Dat geldt stukken minder voor mensen die al van tevoren al het onderwijs afwijzen omdat dat niet bij hun visie past.
Alle reacties Link kopieren
evelien2010 schreef:
24-04-2019 09:57
Ik vind thuisonderwijs voor hoogbegaafden of kin deren die op andere manieren niet passen binnen het gewone systeem wel prima. Maar daar zou wel (net als in België) controle op moeten zijn. Daarbij ook gekeken wordt of ouders wel geschikt zijn. Nu vallen die kinderen volledig buiten de wet.

Op onze vorige school is een kind weer ingestroomd die vanuit huis kwam. Moeder kon het eerst prima zelf. Maar toen er 2 jongere kinderen bijkwamen was er geen tijd meer om de oudste rustig te kunnen begeleiden. Een goede thuisonderwijzer moet daar wel tijd en rust voor hebben. Ze werkte ook nog deels in de zaak van haar man mee (die was zelfstandige). Ik vond het heel moedig dat ze erkende het niet meer goed te kunnen en oudste tekort te doen.

Die kwam trouwens met een forse leerachterstand op school. En ook qua gedrag in een groep met leeftijdsgenoten en structuur heeft ze problemen met aanpassen gehad. Thuis kon natuurlijk bijna alles. En omgaan met leeftijdsgenoten die je iedere dag ziet was echt anders dan vrijijvende contacten met een to groepje. Is uiteindelijk goed gekomen en ze doet nu middelbare school.
De vraag is natuurlijk: welke leerachterstand. Het kan natuurlijk dat dit kind op alle vlakke achterstand had, de moeder deed het ook niet goed, daarom ging het kind uiteindelijk naar school. Maar achterstand op gebieden die wij op school belangrijk vinden is niet noodzakelijkerwijs overal achterstand. Wij krijgen kinderen van allerlei scholen en de een heeft achterstand op het ene gebied en de ander op het andere gebied, hoewel ze allemaal van reguliere scholen op een reguliere school doorstromen. De vrije schoolkinderen hebben bijvoorbeeld ook vaak een achterstand hier, halen dat ruimschoots in en hebben daarbovenop wel weer andere kwaliteiten die ze op de basisschool ontwikkeld hebben. Even grofweg gezegd.
Alle reacties Link kopieren
Bedjeindezon schreef:
24-04-2019 04:45
Ik ben benieuwd hoe thuis onderwijzende ouders hun kinderen 6 vwo natuurkunde gaan onderwijzen, of wiskunde, of geschiedenis op een kritische, voorbereidend wetenschappelijke manier. Dan volstaat een bezoekje aan het Archeon niet meer. Dat zijn specialismes.

Ik heb altijd in mijn achterhoofd: mijn kinderen moeten kunnen worden wie ze zijn, wie ze wíllen zijn. Ik gun ze enorm dat ze hun leven mogen werken in iets waar ze passioneel over zijn, wat bij ze past. Dat kan fitnessinstructeur zijn of kunstschilder of organisatieadviseur, maar dat moet óók geneeskunde kunnen zijn, of astrofysicus of wiskundeleraar, als ze dat willen. Maar kun je je kind daar thuis voldoende op voorbereiden? Zijn er recente voorbeelden van kinderen die arts zijn gewordn na thuisonderwijs?
Dat onderzoekje waar mensen hier mee zwaaien, over dat het niveau van thuisonderwijs hetzelfde is als van regulier onderwijs (Amerikaans onderzoek begreep ik?), zegt mij niets. Haalt het uit het kind wat erin zit, dat is de vraag. Als alle thuisonderwijskinderen vmbo of zelfs Havo scoren aan het eind dan zijn ze gemiddeld tot bovengemiddeld opgeleid ten opzichte van de rest van de bevolking. Prachtig. Maar Is er in het onderzoek gecorrigeerd voor het opleidingsniveau en de sociaal economische achtergrond van de ouders? Is er, kortom, gekeken naar of de capaciteiten van het individuele kind er ook uitgehaald worden? Of zijn het vwo kinderen die door het thuisonderwijs met een havo diploma eindigen?

Daar zou ik dus bang voor zijn, dat je met thuisonderwijs niet de basis kan geven die een jongere nodig heeft om de wat ingewikkeldere studies te doen later. Ik heb twee WO masters maar ik zou nooit op vwo niveau natuur- of scheikunde kunnen geven aan mijn kinderen. En een ingenieur zal nooit filosofie of gescheidenis op dat niveau kunnen geven. Zelf hoger opgeleid zijn zegt helemaal niets.

Hoe denken de thuisonderwijzers hierover?
Ik vind het wel bijzonder dat je ‘kunnen worden wie je bent, wie je wilt zijn zo koppelt aan beroepen. Ik snap het ook wel, maar ik kan me heel goed voorstellen dat thuisonderwijzers daar heel anders in staan. Dat je kind door het hele schoolsysteem juist helemaal niet wordt wie het is, wil zijn, maar behoorlijk geknot wordt in de knop.
Mevrouw75 schreef:
24-04-2019 10:49
Ik vind het wel bijzonder dat je ‘kunnen worden wie je bent, wie je wilt zijn zo koppelt aan beroepen. Ik snap het ook wel, maar ik kan me heel goed voorstellen dat thuisonderwijzers daar heel anders in staan. Dat je kind door het hele schoolsysteem juist helemaal niet wordt wie het is, wil zijn, maar behoorlijk geknot wordt in de knop.
Maar daarmee bedeel je school een wel heel grote rol toe. Een basisschoolkind gaat nog geen 30 uur per week naar school. Thuis bied je je kind vervolgens de dingen aan die school niet kan/wil/mag bieden. Opvallend vind ik in dit kader dat de dingen die hier worden genoemd als typisch voor thuisonderwijs, hier gewoon aan de kinderen worden aangeboden buiten school. Want het is heel natuurlijk voor een ouder om het kind in zijn talenten en interesses te volgen en te stimuleren. Dan denk ik: the best of both worlds.
Alle reacties Link kopieren
Poppy_del_Rio schreef:
24-04-2019 11:07
Maar daarmee bedeel je school een wel heel grote rol toe. Een basisschoolkind gaat nog geen 30 uur per week naar school. Thuis bied je je kind vervolgens de dingen aan die school niet kan/wil/mag bieden. Opvallend vind ik in dit kader dat de dingen die hier worden genoemd als typisch voor thuisonderwijs, hier gewoon aan de kinderen worden aangeboden buiten school. Want het is heel natuurlijk voor een ouder om het kind in zijn talenten en interesses te volgen en te stimuleren. Dan denk ik: the best of both worlds.
Het is de andere kant natuurlijk net zo.
Ik vind 30 uur per week best veel namelijk.
Alle reacties Link kopieren
Mevrouw75 schreef:
24-04-2019 11:40
Het is de andere kant natuurlijk net zo.
Ik vind 30 uur per week best veel namelijk.
Ik vind dat ook veel. En thuis is er ook nog huiswerk te maken. Toen mijn kinderen nog naar school gingen, kloegen ze heel veel over te weinig vrije tijd (en ze deden maar 1 hobby, 2 keer per week).

In de scholen waar mijn kinderen geweest zijn, kwam je volgens het uurrooster net aan 30 uur (misschien zijn de schooltijden in België anders). Maar er was in beide gevallen ook nog reistijd van minstens een kwartier enkele reis (maar vaak wat langer), en ze zaten ook niet vlak na de schoolbel in de auto of op de fiets natuurlijk. Ze waren dus echt wel langer weg van huis dan die 30 uur.
Alle reacties Link kopieren
Mevrouw75 schreef:
24-04-2019 10:44
De vraag is natuurlijk: welke leerachterstand. Het kan natuurlijk dat dit kind op alle vlakke achterstand had, de moeder deed het ook niet goed, daarom ging het kind uiteindelijk naar school. Maar achterstand op gebieden die wij op school belangrijk vinden is niet noodzakelijkerwijs overal achterstand. Wij krijgen kinderen van allerlei scholen en de een heeft achterstand op het ene gebied en de ander op het andere gebied, hoewel ze allemaal van reguliere scholen op een reguliere school doorstromen. De vrije schoolkinderen hebben bijvoorbeeld ook vaak een achterstand hier, halen dat ruimschoots in en hebben daarbovenop wel weer andere kwaliteiten die ze op de basisschool ontwikkeld hebben. Even grofweg gezegd.
Om een voorbeeld te noemen. Kind kon prachtig tekenen en wist veel over de natuur. Maar het schrijven was ver onder het niveau (dat is immers iets dat moeilijker is om aan te leren en kost veel tijd). Ook had moeder zelf weinig met rekenen. En zag ze het belang ervan niet in omdat je toch rekenmachines hebt....

Dat bedoel ik dus met het aanleren van zaken waar je als ouder zelf weinig tot geen kennis van of belangstelling voor hebt. Het kan moeizaam zijn dit later te herstellen. Of zelf aangeleerde fouten weer af te leren.

Ook het leren omgaan met kinderen die harder waren of meer competitie in zich hadden was zwaar voor haar. Dat kende ze gewoon niet. Op school kom je in aanraking met verschillende soorten mensen. En is dat contact minder vrijblijvend. Moeder dacht dat ze dat wel in de buurt of bij de sportclub (1x per week) zou leren. Maar dat was niet het geval.
Alle reacties Link kopieren
Reistijd is geen schooltijd natuurlijk. Bovendien kan reistijd ook leerzaam zijn. Er stond ook dat de schooluren nog geen 30 uur per week zijn.

Ik vind het afspreken na school met zelf gekozen vriendjes ook wel echt een voordeel van school trouwens (zijn ze wel nog meer uur van huis). Maar ik snap dat dat bij thuisonderwijs ook kan. Ook vanuit de buurt of sport ofzo.

Ik ben er overigens nog niet uit wat ik ervan vind dat juist levensovertuiging de grond moet zijn waarop je thuisonderwijs kunt gaan geven. Dan denk ik aan voorbeeld van dat streng gelovig gezin wat hier genoemd werd. Nou ben ik zelf ook wel voor onderwijs losmaken van geloof. Ik vind dat meer een taak voor de ouders of extra les buiten school. Ik vind het juist goed als kinderen met verschillende geloven in aanraking komen (en ook kan bij thuisonderwijs natuurlijk maar het is wel de grond waarop het mag in Nederland)

Ik denk dat ik er beter achter kan staan als het onderwijstype niet aansluit (maar dat mag dus niet in Nederland). Ook bij pestgedrag naar je kind begrijp ik het maar ik weet niet of ik het dan juist goed vind om een kind te 'isoleren' (al doen de thuisonderwijzers hier dat niet denk ik). Wat geef je een kind dan mee? Je moet apart van andere kinderen?
Ik begrijp ook zeker dat passend onderwijs voor elk kind echt niet gehaald wordt. Ook dan begrijp ik de keuze.
duizel wijzigde dit bericht op 24-04-2019 13:04
Reden: Typfout
0.11% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
In België zijn de schooluren wel 30 uur per week.

Thuisonderwijzers die hun kinderen isoleren of belangrijke vakken zoals wiskunde links laten liggen omdat ze er zelf het nut niet van inzien, zijn uiteraard niet goed bezig. Maar op basis van zulke gevallen kun je toch geen uitspraken doen over thuisonderwijs in het algemeen?
Alle reacties Link kopieren
Mossel schreef:
24-04-2019 13:00
In België zijn de schooluren wel 30 uur per week.

Thuisonderwijzers die hun kinderen isoleren of belangrijke vakken zoals wiskunde links laten liggen omdat ze er zelf het nut niet van inzien, zijn uiteraard niet goed bezig. Maar op basis van zulke gevallen kun je toch geen uitspraken doen over thuisonderwijs in het algemeen?
Dat zie ik hier ook niet echt gebeuren eigenlijk. Ik zie hier best open reacties.

Ik weet niet of je op mijn bericht reageerde maar dat is niet wat ik schreef. Ik schreef wel dat ik de gronden waarop voor thuisonderwijs gekozen mag worden in Nederland twijfelachtig vind. Ik schreef ook dat ik het dilemma lastig vind om een kind thuisonderwijs te gaan geven ivm pesten lastig vind omdat ik me afvraag wat je signaal naar het kind dan is. Aan de ene kant bescherm je je kind. Dat snap ik. Aan de andere kant haal je juist jouw kind eruit en isoleer je die in zekere zin van de gemiddelde situatie. Ik hoop dat een kind niet gaat denken gewoon niet erbij te passen in de maatschappij. Maar dit is een lastige discussie. Ik wil ook absoluut niet dat mijn kind gepest wordt en weet ook niet wat ik in die situatie zou doen.
Ik schreef niet dat ik al het thuisonderwijs afkeur.
Alle reacties Link kopieren
Mossel schreef:
24-04-2019 13:00
In België zijn de schooluren wel 30 uur per week.

Thuisonderwijzers die hun kinderen isoleren of belangrijke vakken zoals wiskunde links laten liggen omdat ze er zelf het nut niet van inzien, zijn uiteraard niet goed bezig. Maar op basis van zulke gevallen kun je toch geen uitspraken doen over thuisonderwijs in het algemeen?
In Nederland ook. Mijn 4-jarige gaat exact 30 uur naar school, mijn gymnasiasten veel meer, maar als je de vakanties eraf trekt is het minder natuurlijk.
Mossel schreef:
24-04-2019 13:00
In België zijn de schooluren wel 30 uur per week.

Thuisonderwijzers die hun kinderen isoleren of belangrijke vakken zoals wiskunde links laten liggen omdat ze er zelf het nut niet van inzien, zijn uiteraard niet goed bezig. Maar op basis van zulke gevallen kun je toch geen uitspraken doen over thuisonderwijs in het algemeen?
Maar ja, wát is dan thuisonderwijs in het algemeen? Wie zijn eigenlijk de uitzonderingen? Of zijn beide groepen even groot?

Dat daar in Nederland totaal geen zicht op is, vind ik vreemd.

Verder is mijn visie op onderwijs denk ik gewoon anders. Lastig om onder woorden te brengen, maar ik vind het juist goed dat mijn kinderen leren functioneren in een context die niet geheel op hun maat is gesneden.

Waarmee ik verder totaal niet ontken dat er steeds meer kinderen in de knel komen in het huidige onderwijs. En dat dat een groot probleem is waar echt wat aan gedaan moet worden.

De schoolweek van mijn basisschoolkinderen is trouwens 28.25 uur, inclusief pauzes. Volgens mij kan dat per school verschillen omdat er van een jaartotaal in uren wordt uitgegaan en scholen kunnen schuiven door meer/minder studiedagen in te plannen.
Alle reacties Link kopieren
Het totale gebrek aan controle op thuisonderwijs in Nederland zie ik ook wel als een probleem. Ik vind het ook jammer dat thuisonderwijs in Nederland niet meer kan eens je kind naar school is gegaan. Net die kinderen die om wat voor reden dan ook niet kunnen aarden op school, vallen dan uit de boot.

In België is thuisonderwijs wel gewoon wettelijk, word je gecontroleerd door de onderwijsinspectie en moet je aan een aantal verplichtingen voldoen, waaronder verplichte deelname aan examens, met ten hoogste twee pogingen en een maximumleeftijd waarop het getuigschrift of diploma gehaald moet zijn.

Het is moeilijk om uitspraken te doen over thuisonderwijs in het algemeen, net omdat het een diverse groep is en mensen het op heel diverse manieren aanpakken.

Ik ben zelf als primus van mijn basisschool gekomen, om bij de start van de middelbare school bij de zwakken van de klas te zijn voor Frans (nog wel een vak dat me ligt), gewoon omdat het niveau van het Frans dat op mijn basisschool gegeven werd blijkbaar ondermaats was. Leerachterstanden kun je ook gewoon op school oplopen, zelfs als je de leerstof die aangeboden wordt perfect beheerst.

Scholen zijn niet altijd ideaal, en thuisonderwijs ook niet.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven