
Twijfel over 3e kind
zaterdag 5 juli 2025 om 23:08
Man en ik hebben altijd de wens gehad voor een 3e kindje.
We hadden ook bedacht wat een goed moment zou zijn om te gaan proberen.
Echter nu dat begint te naderen heb ik twijfels.
Waar ik over pieker:
- is het wel verstandig? We hebben het namelijk best druk.
- we hebben 2 kindjes van nu bijna 4 en bijna 2. En een fijne balans in ons gezin nu met 4. Wat als we dat verstoren?
- heel banaal en suf: maar hoe moet dat met de auto? En als je in je eentje met 3 kids ergens naartoe moet?
- zoals ik al zei: we hebben best een drukke baan. Als ik dan ook nog zwanger ben en dus minder belastbaar, doe ik dan de kinderen niet helemaal tekort? Wat als blijkt dat wij t met 3 niet aankunnen?
- ik weet nog niet hoe t is met school, gaan we dat logistiek redden?
Ik voel me er nog t beste bij als we de beslissing een jaartje zouden uitstellen. Maar dat kan niet qua leeftijd (38, en ik vind mezelf over een jaar echt een beetje te oud). We hadden ook bedacht een vastgestelde periode te proberen en als t daarna niet gelukt zou zijn, dan ervanaf zien.
Nja als ik t dus niet uitstel had ik bedacht om het anders gewoon bij 2 te houden. Maar daar word ik ook weer verdrietig van. Echt lastig. Rationeel zeg ik nee, gevoelsmatig zeg ik ja. Ik zou t graag nog een laatste keer meemaken. Qua werk, ruimte thuis, financiën en relatie is t allemaal op orde en kan t allemaal
Any thoughts? Mensen in dezelfde situatie en hoe heeft t uitgepakt?
We hadden ook bedacht wat een goed moment zou zijn om te gaan proberen.
Echter nu dat begint te naderen heb ik twijfels.
Waar ik over pieker:
- is het wel verstandig? We hebben het namelijk best druk.
- we hebben 2 kindjes van nu bijna 4 en bijna 2. En een fijne balans in ons gezin nu met 4. Wat als we dat verstoren?
- heel banaal en suf: maar hoe moet dat met de auto? En als je in je eentje met 3 kids ergens naartoe moet?
- zoals ik al zei: we hebben best een drukke baan. Als ik dan ook nog zwanger ben en dus minder belastbaar, doe ik dan de kinderen niet helemaal tekort? Wat als blijkt dat wij t met 3 niet aankunnen?
- ik weet nog niet hoe t is met school, gaan we dat logistiek redden?
Ik voel me er nog t beste bij als we de beslissing een jaartje zouden uitstellen. Maar dat kan niet qua leeftijd (38, en ik vind mezelf over een jaar echt een beetje te oud). We hadden ook bedacht een vastgestelde periode te proberen en als t daarna niet gelukt zou zijn, dan ervanaf zien.
Nja als ik t dus niet uitstel had ik bedacht om het anders gewoon bij 2 te houden. Maar daar word ik ook weer verdrietig van. Echt lastig. Rationeel zeg ik nee, gevoelsmatig zeg ik ja. Ik zou t graag nog een laatste keer meemaken. Qua werk, ruimte thuis, financiën en relatie is t allemaal op orde en kan t allemaal
Any thoughts? Mensen in dezelfde situatie en hoe heeft t uitgepakt?
maandag 7 juli 2025 om 15:39
Iets wat we niet wisten toen we twijfelden aan een derde is dat m’n oudste meer aandacht vraagt en in de toekomst gaat vragen dan we toen wisten. Als we dat toen al hadden geweten dan hadden we niet getwijfeld. Ze kan ook niet tegen veel drukte. Dus dat zou ik ook meenemen in het proces dat het kan zijn dat de kinderen die je nu hebt extra hulp nodig kunnen hebben.-April- schreef: ↑07-07-2025 14:30Veel meningen en ervaringen gelezen, wordt gewaardeerd.
Ik reageer even op eea wat me zo te binnen schiet:
Ik denk dat we het wel aankunnen, dus daar hoef ik het niet om te laten. Ook geen rode vlaggen waarom het onverstandig is. Ook zouden man en ik het afzonderlijk wel redden met ze (mits ze gezond zijn). Ik heb dit gister nog aan man gevraagd en hij wuifde mijn zorgen eigenlijk een beetje weg. Hij blijkt niet zo te piekeren over dingen waar ik wel over pieker.
Geen huisdieren (nooit). Sociaal netwerk is groot. Financieel kan het ook allemaal. We zitten nu al weleens in een huisje voor 6 ookal zijn we met 4. Omdat we dat chiller vinden
Er zijn alleen 3 dingen waardoor ik erover twijfel die ook al door anderen benoemd zijn:
1. De onzekerheid dat je niet weet wat je krijgt (wat als het niet gezond is of een tweeling oid). Dan zou ik me erg schuldig voelen naar de kinderen die er al zijn. Of als idd de balans erg verstoord lijkt
2. Ik ga heen en weer tussen een gevoel van egoisme (waarom zou ik daaraan toegeven door nog een kind te krijgen?) en de gedachte dat het ook heel fijn kan zijn als de kinderen op volwassen leeftijd iemand extra hebben om op terug te vallen. Ik kom uit een grote familie en de banden zijn erg hecht. Ik gun dat mijn kids ook.
3. Zorg dat ik veel van mn oudste ga vragen (die eigenlijk ook nog een kleintje is). Hij mag ook nog kind zijn en ik wil niet dat hij sneller moet opgroeien dan hij kan of "alleen" komt te staan. Als het niet extreem lang duurt voor de baby zich aandient, dan zouden ze zo'n 5 jaar schelen.
Ik heb dan ook het vaste voornemen dat we geen onderscheid gaan maken in hoevaak we bij ieders evenementen zijn. ALlemaal even veel.
Iemand vroeg hoe snel ik in verwachting was --> bij beide kinderen na 8 rondes (met 1 miskraam tussendoor). Duurde wel ruim een jaar omdat we niet elke maand probeerden.
Ik was geraakt door de suggestie om anders met "enige ceremonieel" afscheid te nemen van de kinderwens. Ik ga dat idd op die manier doen als we besluiten het hierbij te laten.
Dit klopt eigenlijk als een bus
Over 10-20 jaar zie ik een druk gezellig huis waar geldt the more people, the merrier. Waarin kids altijd een plaats hebben om langs te komen of zelfs te wonen als ze willen. Financieel zijn we bevoorrecht. Ook met 3 kinderen kunnen we nog steeds vaak op vakantie, kunnen wij ze alledrie een financiele start mee geven en ons huis is al ingericht op 3 kids met voldoende ruimte mochten ze alledrie tot hun 35e thuis willen blijven wonen (de wens voor 3 was jaren terug sterker en toen hebben we al hierop geanticipeerd met wonen)
We zouden ook alleen op mijn salaris kunnen leven als t moet, maar dat zou niet leuk voor man zijn (huisvader dan)
maandag 7 juli 2025 om 15:53
Onze derde ging moeiteloos mee in het programma. Ja de oudste werd snel zelfstandig maar dat past ook bij haar. Nu hebben we een vierde en dat vind ik heftiger en meer ontregelend, ook door zijn moeilijke start qua huilen (dat voelde echt alsof de andere kinderen flink moesten inleveren, ik kon hen gewoon niet horen door het gehuil en dus ook niet altijd helpen). Maargoed, dit kan dus ook zo bij een derde zijn, je weet nooit wat voor baby je krijgt.
Eigenlijk het belangrijkste bij ons is de verhouding werk/gezin. Gezin komt en moet echt voor alles komen en dat vraagt wat van ons werk en onze carrières. Echt even op een wat lager pitje om op die manier voor alle vier de kinderen te kunnen doen wat we willen. Betekent alsnog dat ze naar de opvang gaan bijvoorbeeld hoor maar bij kinderen op school komt ook echt meer kijken qua logistiek en planning. Zowel clubjes, speelafspraken maar ook alles wat er op school mee moet, dat je af en toe moet helpen, kinderfeestjes, avondvierdaagse, enz enz. Zeker afgelopen weken zo voor de vakantie waren echt intens met 1000 dingen op het programma en vermoeide kinderen (en een huilende baby). Dus als jij schrijft; ik werk veel dan zou dat voor mij een knelpunt zijn voor een derde maar voor jou wellicht helemaal niet. Iedereen is weer anders.
De dynamiek van 3 (en nu 4) vind ik wel heel leuk. Voor mij geldt ook; hoe meer kinderen hoe gezelliger (en soms word ik gek als er ook nog 2 kinderen mee zijn en ze allemaal door elkaar praten haha).
Eigenlijk het belangrijkste bij ons is de verhouding werk/gezin. Gezin komt en moet echt voor alles komen en dat vraagt wat van ons werk en onze carrières. Echt even op een wat lager pitje om op die manier voor alle vier de kinderen te kunnen doen wat we willen. Betekent alsnog dat ze naar de opvang gaan bijvoorbeeld hoor maar bij kinderen op school komt ook echt meer kijken qua logistiek en planning. Zowel clubjes, speelafspraken maar ook alles wat er op school mee moet, dat je af en toe moet helpen, kinderfeestjes, avondvierdaagse, enz enz. Zeker afgelopen weken zo voor de vakantie waren echt intens met 1000 dingen op het programma en vermoeide kinderen (en een huilende baby). Dus als jij schrijft; ik werk veel dan zou dat voor mij een knelpunt zijn voor een derde maar voor jou wellicht helemaal niet. Iedereen is weer anders.
De dynamiek van 3 (en nu 4) vind ik wel heel leuk. Voor mij geldt ook; hoe meer kinderen hoe gezelliger (en soms word ik gek als er ook nog 2 kinderen mee zijn en ze allemaal door elkaar praten haha).
maandag 7 juli 2025 om 17:40
ik vind dat stiekem wel een knelpunt. Mijn werk laat zich moeilijk minderen. Dit is iets wat ik nog eens met man ga bespreken
maandag 7 juli 2025 om 21:28
maandag 7 juli 2025 om 21:39
maandag 7 juli 2025 om 21:59
Minderen niet mogelijk in de zin van welke functie je hebt of kan je niet minderen met uren in het algemeen bij dit bedrijf?
Je kunt prima meer kinderen krijgen en allebei werken/carrière hebben.
Helaas zijn daar de meningen (vooral vanuit vrouwen) over verdeeld, want dat bekend dat kinderen vaker op de opvang zijn.
Alleen vaders zetten hun werk op 1 en moeders mogen dat niet, die dienen er voor de kinderen te zijn.
maandag 7 juli 2025 om 23:03
dinsdag 8 juli 2025 om 00:41
Dat heeft te maken met de functie die ik heb (niet zozeer met de werkgever). Het is een hoge positie met eindverantwoordelijkheid.Teddydeniffler schreef: ↑07-07-2025 21:59Minderen niet mogelijk in de zin van welke functie je hebt of kan je niet minderen met uren in het algemeen bij dit bedrijf?
Je kunt prima meer kinderen krijgen en allebei werken/carrière hebben.
Helaas zijn daar de meningen (vooral vanuit vrouwen) over verdeeld, want dat bekend dat kinderen vaker op de opvang zijn.
Alleen vaders zetten hun werk op 1 en moeders mogen dat niet, die dienen er voor de kinderen te zijn.
Ik ben hoofdkostwinner thuis en ben het meest weg voor mijn werk.
Ik heb niet zozeer moeite met de kinderen op de opvang, maar ik heb wel een beetje last van dat ik voor mijn gevoel best wat van de kinderen mis. Objectief is dat niet zo, maar het voelt wel zo. Waardoor ik soms moeite heb om werk op 1 te zetten en toch telkens met 1 schuin oog naar huis kijk. Mijn man is meer thuis dan ik, maar voelt dit veel minder. Lijkt echt een verschil tussen man en vrouw (iig bij ons)
dinsdag 8 juli 2025 om 08:38
Bijzondere conclusie. Maar hoe denk je trouwens dat mensen dat doen die ook van alles in hun hoofd hadden over hoe hun gezin er uit moet zien maar het leven loopt anders, ze kunnen geen kinderen krijgen, of ze krijgen een zwaar gehandicapt kind, of ze worden ziek of het kind overlijdt.
dinsdag 8 juli 2025 om 08:51
Dit gevoel van teveel missen vind ik zo herkenbaar. Ik zeg het ook bij sollicitatie gesprekken: niet meer dan drie dagen van huis. Ik heb zelf 1 kind en ik wil hem regelmatig zien thuiskomen uit school. Er wordt heel vaak gevraagd of ik toch meer uren wil werken, maar nee. Het doet me goed dat ik niet de enige ben met het gevoel ' naar huis te kijken'.-April- schreef: ↑08-07-2025 00:41Dat heeft te maken met de functie die ik heb (niet zozeer met de werkgever). Het is een hoge positie met eindverantwoordelijkheid.
Ik ben hoofdkostwinner thuis en ben het meest weg voor mijn werk.
Ik heb niet zozeer moeite met de kinderen op de opvang, maar ik heb wel een beetje last van dat ik voor mijn gevoel best wat van de kinderen mis. Objectief is dat niet zo, maar het voelt wel zo. Waardoor ik soms moeite heb om werk op 1 te zetten en toch telkens met 1 schuin oog naar huis kijk. Mijn man is meer thuis dan ik, maar voelt dit veel minder. Lijkt echt een verschil tussen man en vrouw (iig bij ons)
dinsdag 8 juli 2025 om 12:34
Maak het niet zo zwaar.Bontebok schreef: ↑08-07-2025 08:38Bijzondere conclusie. Maar hoe denk je trouwens dat mensen dat doen die ook van alles in hun hoofd hadden over hoe hun gezin er uit moet zien maar het leven loopt anders, ze kunnen geen kinderen krijgen, of ze krijgen een zwaar gehandicapt kind, of ze worden ziek of het kind overlijdt.
dinsdag 8 juli 2025 om 13:08
Ik lees in ander topic wat je doet: ervaring bij vrienden je gaat veel missen op de basisschool en qua clubjes. En je gaat een au pair nodig hebben of oppas aan huis als en partner meer dan 20 uur werkt.-April- schreef: ↑08-07-2025 00:41Dat heeft te maken met de functie die ik heb (niet zozeer met de werkgever). Het is een hoge positie met eindverantwoordelijkheid.
Ik ben hoofdkostwinner thuis en ben het meest weg voor mijn werk.
Ik heb niet zozeer moeite met de kinderen op de opvang, maar ik heb wel een beetje last van dat ik voor mijn gevoel best wat van de kinderen mis. Objectief is dat niet zo, maar het voelt wel zo. Waardoor ik soms moeite heb om werk op 1 te zetten en toch telkens met 1 schuin oog naar huis kijk. Mijn man is meer thuis dan ik, maar voelt dit veel minder. Lijkt echt een verschil tussen man en vrouw (iig bij ons)
Hier werk ik 36-40 uur in hele specialisatische functie bij de Rijksoverheid met een flink salaris (minder dan jij overigens) maar erg flexibel qua tijden en daardoor is het te doen. Met jouw baan wordt het al lastig met 2 kinderen laat staan met 3. Of je moet accepteren dan kan alle logistiek doet.
dinsdag 8 juli 2025 om 18:02
Hier werkt man ook veel en moet regelmatig op reis. Gelukkig is hij flexibel als hij thuis is en gaat hij dan naar uitvoeringen en sport. Vorige keer kon hij een uitvoering niet zien en dat vond hij wel erg lastig. Met 3 kinderen zou dat nog lastiger zijn geweest.Wielrenster87 schreef: ↑08-07-2025 13:08Ik lees in ander topic wat je doet: ervaring bij vrienden je gaat veel missen op de basisschool en qua clubjes. En je gaat een au pair nodig hebben of oppas aan huis als en partner meer dan 20 uur werkt.
Hier werk ik 36-40 uur in hele specialisatische functie bij de Rijksoverheid met een flink salaris (minder dan jij overigens) maar erg flexibel qua tijden en daardoor is het te doen. Met jouw baan wordt het al lastig met 2 kinderen laat staan met 3. Of je moet accepteren dan kan alle logistiek doet.
Ik werk zelf thuis als zzp’er en inderdaad minder dan 20 uur in de week. Als ik 20 uur zou werken zou ik inderdaad oppas aan huis moeten hebben.
woensdag 9 juli 2025 om 06:57
Je kinderen hebben op termijn natuurlijk niet allemaal evenveel evenementen. Hoe ga je dat dan doen? Maar één keer per jaar bij de voetbal kijken omdat de dansschool ook maar één uitvoering per seizoen heeft? En wat als nu de meest belangrijke evenementen op hetzelfde moment vallen?
Diploma-uitreiking van de oudste op dezelfde avond als de afscheidsmusical groep 8 van de jongste?
Hoe goed je voornemen ook klinkt, het is niet reëel te denken dat dat altijd gaat lukken. Zelfs met maar twee kinderen is overal bij zijn wat je belangrijk vindt niet altijd mogelijk. Met twee kun je nog regelen dat ze allebei één ouder bij hun event hebben. Met drie moet je dat zelfs loslaten. Wat overigens geen reden is om niet voor die derde te kiezen.
woensdag 9 juli 2025 om 07:32
Is het écht zo, dat je niet kunt minderen? Of is dat meer wat men al jaren tegen elkaar zegt en wat men elkaar ook gewoon aan praat? Ik weet bijvoorbeeld bij mijn man - soortgelijke functie - dat het daar op de een of andere manier (onder mannen en vrouwen) ook een beetje de cultuur is om te denken en zeggen dat het echt niet kan, maar het kan, sterker nog, hij doet het. Vooralsnog als enige terwijl zijn functie (zeer specialistisch en (eind)verantwoordelijk) nu juist die ene is waarvan iedereen al jaren zei dat het daarin al helemaal niet kan. Dat is dus gewoon onzin, maar kennelijk praten ze elkaar toch graag een beetje aan dat ze allemaal echt nodig zijn. Het vereist wel even om eerlijk en met een frisse, kritische blik naar je werk en werkomgeving te kijken.
woensdag 9 juli 2025 om 08:02
Ik heb aan den lijve ondervonden hoe tijdelijke contracten niet verlengd werden vanwege minder werken. “We zoeken wel iemand die wel zoveel werkt”. De banen in mijn vak zijn schaars en het is gewoon lastig. Ik wil dat onderwerp graag buiten dit topic houden. Ik heb goede redenen waarom ik zeg dat minderen mijn positie op het werk kan schaden. Wil het daar liever niet over hebben maar zou t op prijs stellen als jullie dat maar gewoon van mij aannemen dat t zo ismeisje85 schreef: ↑09-07-2025 07:32Is het écht zo, dat je niet kunt minderen? Of is dat meer wat men al jaren tegen elkaar zegt en wat men elkaar ook gewoon aan praat? Ik weet bijvoorbeeld bij mijn man - soortgelijke functie - dat het daar op de een of andere manier (onder mannen en vrouwen) ook een beetje de cultuur is om te denken en zeggen dat het echt niet kan, maar het kan, sterker nog, hij doet het. Vooralsnog als enige terwijl zijn functie (zeer specialistisch en (eind)verantwoordelijk) nu juist die ene is waarvan iedereen al jaren zei dat het daarin al helemaal niet kan. Dat is dus gewoon onzin, maar kennelijk praten ze elkaar toch graag een beetje aan dat ze allemaal echt nodig zijn. Het vereist wel even om eerlijk en met een frisse, kritische blik naar je werk en werkomgeving te kijken.
Voor de rest ben ik niet bang om breder te kijken en in te zien hoe t ook anders kan. Ik heb al allerlei dingen gedaan zoals van fulltime naar 36u te gaan en ouderschapsverlof etc op te nemen (en vooral ook te merken hoe dat uitpakt, zie bovenstaande)
woensdag 9 juli 2025 om 08:13
Zoveel van dit soort evenementen zijn er nou ook weer niet in een kinderleven hoor.Kaarsjevoordesfeer schreef: ↑09-07-2025 06:57Je kinderen hebben op termijn natuurlijk niet allemaal evenveel evenementen. Hoe ga je dat dan doen? Maar één keer per jaar bij de voetbal kijken omdat de dansschool ook maar één uitvoering per seizoen heeft? En wat als nu de meest belangrijke evenementen op hetzelfde moment vallen?
Diploma-uitreiking van de oudste op dezelfde avond als de afscheidsmusical groep 8 van de jongste?
Hoe goed je voornemen ook klinkt, het is niet reëel te denken dat dat altijd gaat lukken. Zelfs met maar twee kinderen is overal bij zijn wat je belangrijk vindt niet altijd mogelijk. Met twee kun je nog regelen dat ze allebei één ouder bij hun event hebben. Met drie moet je dat zelfs loslaten. Wat overigens geen reden is om niet voor die derde te kiezen.
Nu maak je iets wat in je hele leven mogelijk 1 keer voor haar komen (maar waarschijnlijk nooit) tot een criterium om aan een kind te beginnen. Dat is wel enigszins overdreven.
En ja, heel veel dingen vallen wel samen (met een behoorlijk mindere impact). Je kan bijvoorbeeld niet bij elk kind tegelijk op zaterdagochtend aan de lijn staan te blauwbekken. Een voordeel, wat mij betreft.
woensdag 9 juli 2025 om 08:13
We hebben inderdaad oppas aan huis (nu ook al)Wielrenster87 schreef: ↑08-07-2025 13:08Ik lees in ander topic wat je doet: ervaring bij vrienden je gaat veel missen op de basisschool en qua clubjes. En je gaat een au pair nodig hebben of oppas aan huis als en partner meer dan 20 uur werkt.
Hier werk ik 36-40 uur in hele specialisatische functie bij de Rijksoverheid met een flink salaris (minder dan jij overigens) maar erg flexibel qua tijden en daardoor is het te doen. Met jouw baan wordt het al lastig met 2 kinderen laat staan met 3. Of je moet accepteren dan kan alle logistiek doet.
woensdag 9 juli 2025 om 08:17
Veel missen op de basisschool is ook maar betrekkelijk.
Je kunt er niet altijd zijn, maar mis je het ook?
Als het belangrijk was voor een van de kinderen probeerde partner of ik wel iets te regelen en we hebben ook echt onze taken wel vervuld, maar nee, we stonden niet elke middag zelf bij het hek. Is dat een gemis?
Je kunt er niet altijd zijn, maar mis je het ook?
Als het belangrijk was voor een van de kinderen probeerde partner of ik wel iets te regelen en we hebben ook echt onze taken wel vervuld, maar nee, we stonden niet elke middag zelf bij het hek. Is dat een gemis?
woensdag 9 juli 2025 om 08:20
Dit vind ik inderdaad een punt van zorg. Meer dan die musical en diploma uitreiking op 1 dag. Daar doe je niks aan. Ik heb ooit mn eigen uitreiking gemist omdat mn kleine zusje op de eerste hulp zat met mn moeder lol. Dat is overmachtElsy schreef: ↑08-07-2025 18:02Hier werkt man ook veel en moet regelmatig op reis. Gelukkig is hij flexibel als hij thuis is en gaat hij dan naar uitvoeringen en sport. Vorige keer kon hij een uitvoering niet zien en dat vond hij wel erg lastig. Met 3 kinderen zou dat nog lastiger zijn geweest.
Ik werk zelf thuis als zzp’er en inderdaad minder dan 20 uur in de week. Als ik 20 uur zou werken zou ik inderdaad oppas aan huis moeten hebben.
Met alle overpeinzingen ben ik overigens steeds minder enthousiast over die 3e. Niet omdat ik niet wil maar ik ben bang voor de evt moeilijkheden die we op de hals halen. Ik ga nog eens met man praten om te kijken wat hij daarvan vindt
woensdag 9 juli 2025 om 08:21
Dan heb je probleem met clubjes niet. Enige twijfel is dan: kunnen jullie het aan als kind niet gezond is of als je straks vaak naar logopedie moet.
Maar eerlijk: je hebt een hele drukke baan en dat wil je blijven doen. Waarom dan een 3e (en ja dat vraag ook aan mannen die jouw beroep hebben)?
Wat betreft dingen missen: ik mis ook dingen omdat ik verplicht mee moet naar politieke dingen, dan zorgt man dat hij er is. Het went, maar leuk wordt het nooit.
Oudste snapt inmiddels een beetje en zegt soms ook wel als hij de vraag krijgt waarom is jouw mama er niet. Die moet werken, net als andere papa’s.
woensdag 9 juli 2025 om 08:37
Voor wat het waard is (vrij weinig, natuurlijk): bij ons was het
1: even wennen, daarna blijft je leven nog redelijk hetzelfde
2: plannen, ingewikkelde logistiek, stress
3 en meer: past eigenlijk vrij makkelijk in het systeem dat je voor de 2e al nodig had. En hoe meer hoe makkelijker je zelf ook wordt
1: even wennen, daarna blijft je leven nog redelijk hetzelfde
2: plannen, ingewikkelde logistiek, stress
3 en meer: past eigenlijk vrij makkelijk in het systeem dat je voor de 2e al nodig had. En hoe meer hoe makkelijker je zelf ook wordt
Oh, Spike, how could you ever know what it's like to be totally obsessed with a pony only to find out they're obsessed with somepony else?

Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in