Kinderen
alle pijlers
Vakantie zonder kinderen
dinsdag 28 januari 2020 00:11
Ik zit een beetje in dubio.
Ik heb een lange, heftige relatie achter de rug. Twee prachtige kinderen gekregen. De zorg komt vooral op mij neer ivm verslaving van hun vader, mijn ex.
Nu heb ik sinds een tijdje contact met een leuke man. Het gaat super en we hebben het leuk samen. Hij heeft mijn kinderen nog niet ontmoet.
Zo even een korte situatieschets.
Nu mijn dubio.
In mei gaat mijn vriend met zijn familie op vakantie naar de zon voor 8 dagen. Ik heb zijn familie al ontmoet en we hebben een goede klik. Ze hebben gevraagd of ik en mijn kinderen ook mee willen op vakantie. Nu heb ik al besloten dat de kinderen niet mee gaan. Ze hebben mijn vriend nu nog niet eens ontmoet en dat wil ik ook niet overhaasten. Nu zit ik alleen in twijfel of ik zelf wel of niet mee zal gaan.
Het lijkt me heerlijk om er even tussen uit. Ik heb een zeer moeilijke tijd achter de rug ivm de scheiding. En het contact met ex is nog steeds moeizaam en vreet veel energie. Ik krijg echt positieve energie van mijn vriend en zijn lieve familie. Het zou me echt goed doen.
Aan de andere kant voel ik me ook heel schuldig tegenover mn kinderen. Ze zouden dan blijven logeren bij opa en oma en overdag wisselend bij tante of gastouder. Met allen hebben ze een hele goede band. Maar dus even niet de rust en structuur die ze bij mij wel hebben. Daarnaast wat als ze me heel erg gaan missen ?
Lastige keuze. Wat zouden jullie doen? Is het egoïstisch als ik voor de vakantie kies?
Ik heb een lange, heftige relatie achter de rug. Twee prachtige kinderen gekregen. De zorg komt vooral op mij neer ivm verslaving van hun vader, mijn ex.
Nu heb ik sinds een tijdje contact met een leuke man. Het gaat super en we hebben het leuk samen. Hij heeft mijn kinderen nog niet ontmoet.
Zo even een korte situatieschets.
Nu mijn dubio.
In mei gaat mijn vriend met zijn familie op vakantie naar de zon voor 8 dagen. Ik heb zijn familie al ontmoet en we hebben een goede klik. Ze hebben gevraagd of ik en mijn kinderen ook mee willen op vakantie. Nu heb ik al besloten dat de kinderen niet mee gaan. Ze hebben mijn vriend nu nog niet eens ontmoet en dat wil ik ook niet overhaasten. Nu zit ik alleen in twijfel of ik zelf wel of niet mee zal gaan.
Het lijkt me heerlijk om er even tussen uit. Ik heb een zeer moeilijke tijd achter de rug ivm de scheiding. En het contact met ex is nog steeds moeizaam en vreet veel energie. Ik krijg echt positieve energie van mijn vriend en zijn lieve familie. Het zou me echt goed doen.
Aan de andere kant voel ik me ook heel schuldig tegenover mn kinderen. Ze zouden dan blijven logeren bij opa en oma en overdag wisselend bij tante of gastouder. Met allen hebben ze een hele goede band. Maar dus even niet de rust en structuur die ze bij mij wel hebben. Daarnaast wat als ze me heel erg gaan missen ?
Lastige keuze. Wat zouden jullie doen? Is het egoïstisch als ik voor de vakantie kies?
mirandabb wijzigde dit bericht op 28-01-2020 00:19
2.10% gewijzigd
dinsdag 28 januari 2020 08:02
Het hangt echt allemaal af van je kinderen, denk jij TO dat ze dit gaan trekken? Wij redeneren of uit onze eigen subjectieve ervaring met onze eigen kinderen of het wordt benaderd vanuit hetgeen wij vinden wat een moeder mag doen in het algemeen. Het feit dat je je hier niet helemaal lekker over voelt is misschien een goede indicatie, eigenlijk weet je zelf wel deep down of dit verstandig is in jouw specifieke situatie.
dinsdag 28 januari 2020 08:07
Ik zou banger zijn voor het toegeven aan een mogelijk nieuwe familietraditie. Hoeveel anderen gaan er nog mee op familiereis? Is het alleen jouw vriend met zijn ouders of zijn er meer siblings + aanhang + kinderen? In dat laatste geval zou ik zeker de boot afhouden. Voor je het weet zit je aan een verplicht nummertje vast wat jaarlijkse prik is en dan blijven er helemaal weinig vakantiedagen over die je romantisch met je vriend alleen door kunt brengen.
dinsdag 28 januari 2020 08:11
Het is vanuit een luxepositie altijd een stuk makkelijker om er principes op na te houden.
dinsdag 28 januari 2020 08:15
Als opa en oma en tante het echt graag doen en er geen problemen mee hebben zou ik gewoon gaan. Alleenstaande moeders verdienen het ook om af en toe tijd voor zichzelf te maken!
Ik weet niet of ik die tijd dan zou willen spenderen met nieuwe vriend en zijn familie, maar das een keuze die TO zelf moet maken.
Ik kom zelf erg goed overeen met mijn schoonouders en zou daar prima een week mee op vakantie willen gaan. Ik ken ze wel al lang, maar ook toen wij nog niet zo lang samen waren ben ik wel eens met vriend en schoonouders op vakantie geweest, en hij ook met mij en mijn ouders.
Ik weet niet of ik die tijd dan zou willen spenderen met nieuwe vriend en zijn familie, maar das een keuze die TO zelf moet maken.
Ik kom zelf erg goed overeen met mijn schoonouders en zou daar prima een week mee op vakantie willen gaan. Ik ken ze wel al lang, maar ook toen wij nog niet zo lang samen waren ben ik wel eens met vriend en schoonouders op vakantie geweest, en hij ook met mij en mijn ouders.
dinsdag 28 januari 2020 08:17
+1.
Lekker gaan hoor! Kom je als een blij mens opgeladen terug hebben de kinderen er ook baat bij.
Enige dingetje vind ik een week met mensen die je nog niet zo goed kent dus zorg voor een eigen kamer met badkamer en neem tijd voor jezelf en vriend.
dinsdag 28 januari 2020 08:20
wAt de kinderen betreft zie ik geen enkel probleem. volgens mij lezen de mensen die dat wel een probleem vinden dat je 8 maanden ipv dagen gaat ofzo....
waar ik het zelf wel moeilijk mee zou hebben is 8 dagen zonder "vluchtmogelijkheid" als nieuweling met een complete familie mee te gaan. Maar als jij daar geen vlekken van krijgt dan moet je het doen!
na die 8 dagen weet je meteen of het een blijvertje is
waar ik het zelf wel moeilijk mee zou hebben is 8 dagen zonder "vluchtmogelijkheid" als nieuweling met een complete familie mee te gaan. Maar als jij daar geen vlekken van krijgt dan moet je het doen!
na die 8 dagen weet je meteen of het een blijvertje is
En doooooor!
dinsdag 28 januari 2020 08:26
Tja, jij vindt iets van TO’s situatie, ik vind iets van jullie situatie. Vind het behoorlijk tragisch dat jullie liefdesleven zodanig is dat jullie niet eens een paar dagen gewoon geliefden kunnen zijn ipv ouders, en dat jij je partner als ‘papa’ betiteld. Zo zie je maar weer.Whomi schreef: ↑28-01-2020 07:46Ik doe vaak genoeg iets voor mezelf. Maar bij ons is de stelregel, bij meer dan 1 nacht is 1 van de ouders thuis. Dus ik ga elk jaar met mijn broer een paar dagen weg of met een vriendin. En dan is papa dus thuis. En papa gaat ook elk jaar met zijn broertje op pad. Als dochter zelf ergens wil logeren is dat prima, maar ik ga geen oppas zoeken omdat we zo nodig samen een weekend of week weg willen. Dat komt wel weer als ze alleen thuis kan blijven. Wij hebben voor ons kind en de daarbij komende zorg gekozen. Ik verwacht van niemand anders dat ze in hun vrije tijd de zorg van ons kind op zich nemen.
Dus in bovenstaand geval zou ik de kinderen meenemen of niet gaan. Alleen gaan zou voor mij nooit een optie zijn, tenzij ze bij hun vader terecht zouden kunnen.
Daarnaast heeft TO geen partner om de zorg mee te delen. Moet ze dan maar voor eeuwig vergroeid met de kinderen aan haar heup zijn ofzo?
TO, geniet lekker van je weekje weg. Je kan het goed gebruiken. De kinderen overleven het heus wel, vinden het waarschijnlijk zelfs leuk.
-
dinsdag 28 januari 2020 08:26
De kinderen 8 dagen logeren vind ik persoonlijk geen probleem. Heb ik met mijn kinderen ook gedaan rond die leeftijd (en ook toen ze al wat jonger waren). Over het algemeen vonden ze het een feestje. Heb nog wel eens een 4 of 5 jarige gehad die het zo zielig voor me vond dat ik niet bij opa en oma mocht logeren.
8 dagen met een (relatief) onbekende familie op vakantie zou ik persoonlijk lastiger vinden, maar dat is gewoon niet mijn 'ding'
8 dagen met een (relatief) onbekende familie op vakantie zou ik persoonlijk lastiger vinden, maar dat is gewoon niet mijn 'ding'
dinsdag 28 januari 2020 08:29
Mijn moeder ging regelmatig zonder ons, haar drie dochters, weg. Ik kan me herinneren dat een keer een weekje logeerde bij een vriendinnetje, Nederland won het EK, ik zat daar vol in de luizen shampoo op het terras, ik viel uit hun appelboom, plat op mijn rug, we zwommen in de sloot achter hun huis, we kochten viooltjes die we in de plantenbakken zetten voor als mijn moeder terugkwam... Echt een topweek gehad. Ook toen ik kleiner was en mijn ouders nog samen: oma een week of twee in huis, papa en mama naar Marokko. Alleen maar mooie herinneringen.Nummer*Zoveel schreef: ↑28-01-2020 07:45Soms is goed voor jezelf zorgen ook de beste zorg die je je kinderen kunt geven. Je schrijft dat je er echt aan toe bent, en je kunt het met de achtervang prima regelen voor wat betreft de opvang van de kinderen, dus ik zou het gewoon doen. Ik ken iemand die ooit in een vrijwel identieke situatie een vergelijkbare keuze maakte, en dat was voor iedereen goed. Haar kinderen hadden het zo leuk gehad bij de oppas dat ze er jaren later nog over spraken, en zij kwam zelf weer helemaal opgeladen terug.
Ik zou dus zeggen: doen!
Misschien kijken of je een stabiele omgeving voor de kinderen kunt bewerkstelligen, mensen in jullie huis bijvoorbeeld? Minder verschillende mensen... Maar ook als dit niet lukt, doen!
dinsdag 28 januari 2020 08:32
Daar heb ik nou dus nooit last van, dat ik moet bijkomen van het alleenstaand ouderschap xD niet lullig bedoeld hoor, maar ik ontspan niet als mijn kinderen niet in de buurt zijn. En zeker niet als ze zo lang logeren niet gewend zijn.MinkeDeWit schreef: ↑28-01-2020 07:06Ik heb het destijds wel gedaan hoor, en zie er ook echt het probleem niet van. Zeker als alleenstaande moeder moet je af en toe even bijkomen. Alle negatieve reacties snap ik echt niet.
Doen dus!
dinsdag 28 januari 2020 08:36
Phloxx schreef: ↑28-01-2020 08:26Tja, jij vindt iets van TO’s situatie, ik vind iets van jullie situatie. Vind het behoorlijk tragisch dat jullie liefdesleven zodanig is dat jullie niet eens een paar dagen gewoon geliefden kunnen zijn ipv ouders, en dat jij je partner als ‘papa’ betiteld. Zo zie je maar weer.
Daarnaast heeft TO geen partner om de zorg mee te delen. Moet ze dan maar voor eeuwig vergroeid met de kinderen aan haar heup zijn ofzo?
Ik vind het dan weer bijzonder om te concluderen dat je alleen even geliefden kan zijn als je samen weggaat zonder kinderen. Wij hebben een kind van 4 en zijn nog nooit een weekend weggeweest, hooguit een dagje. En we hebben een allesbehalve tragisch liefdesleven.
Verder eens hoor, de zorg voor je kind even uitbesteden is geen misdaad, zeker niet als alleenstaande ouder!
dinsdag 28 januari 2020 08:45
En jij noemt je partner ook 'papa' tegen derden?Herfstblaadje19 schreef: ↑28-01-2020 08:36Ik vind het dan weer bijzonder om te concluderen dat je alleen even geliefden kan zijn als je samen weggaat zonder kinderen. Wij hebben een kind van 4 en zijn nog nooit een weekend weggeweest, hooguit een dagje. En we hebben een allesbehalve tragisch liefdesleven.
Verder eens hoor, de zorg voor je kind even uitbesteden is geen misdaad, zeker niet als alleenstaande ouder!
Het is al meermaals vastgesteld dat juist met zn 2en weggaat het huwelijk/relatie versterkt. Even uit de ouderschapsrol stappen.
Prima als jij dat niet wil hoor, maar hoe Whomi principes vanaf de hoge troon zit rond te strooien.. Dus als jouw man een romantische vakantie en lang weekend weg voor jullie boekt zeg jij ook nee? Dat vind ik zelf namelijk wel echt tragisch. Je bent niet alleen maar een moeder.
-
dinsdag 28 januari 2020 08:45
dinsdag 28 januari 2020 08:49
Ik zou me ook niet geroepen voelen; meegaan zou niet mijn idee zijn van een vakantie.SallySpectra* schreef: ↑28-01-2020 08:42Ik zou vooral geen zin hebben in die schoonfamilie (die TO nauwelijks kent) er een week lang bij. Zou het dus niet doen.
Ik denk dat je je kinderen niet in gevaar moet brengen, maar je hoeft niet angstvallig te doen wat je kinderen willen denk ik. Tegenslag overleven ze heus wel.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
dinsdag 28 januari 2020 08:51
Dat gebeurt hier ook. Maar niet voor 8 dagen. Dat vind ik echt te lang.yette schreef: ↑28-01-2020 08:45Ik snap de weerstand hier echt niet. Hoe doen degenen die tegen zo'n logeerpartij zijn, het tijdens schoolvakanties? Moet je niet een deel van die vakanties werken dan? Hier wordt er heel wat afgelogeerd binnen de familie. Ontzettend gezellig. Zo verenig je het nuttige met het aangename.
En wil je zelf wel 8 dagen weg met een familie die je pas net kent?
Ik zou een paar dagen weg gaan.
dinsdag 28 januari 2020 08:53
Ja en mama gaat nu een weekje opladen om daarna weer een betere mama te zijnWhomi schreef: ↑28-01-2020 07:55Als ik die luxe niet had, was het jammer maar helaas. Ik draag de zorg over mijn kind gewoon niet over voor langere tijd. Maar dat moet ieder voor zich weten. Ik heb daar gewoon mijn eigen mening over.
En in het geval van TO speelt ook een lastige periode, ook voor de kinderen lijkt me want die merken het toch, mee. Een scheiding, verslaafde vader. Dat is niet niks en dan vind ik juist de basis van mama die er is heel belangrijk.
dinsdag 28 januari 2020 08:53
Helemaal mee eens. En iemand die zelf nog nooit een nacht of weekend is weggeweest, kan lekker makkelijk van alles verkondigen, maar je weet dan dus ook helemaal niet hoe het is om alleen met je partner weg te gaan. Vorig jaar zijn mijn man en ik een week gaan rondtoeren in Portugal en dat is echt niet te vergelijken met thuis zijn of weggaan met kinderen erbij. Zelfs voor de beste relatie is dat gewoon een heerlijke boost.Phloxx schreef: ↑28-01-2020 08:45En jij noemt je partner ook 'papa' tegen derden?
Het is al meermaals vastgesteld dat juist met zn 2en weggaat het huwelijk/relatie versterkt. Even uit de ouderschapsrol stappen.
Prima als jij dat niet wil hoor, maar hoe Whomi principes vanaf de hoge troon zit rond te strooien.. Dus als jouw man een romantische vakantie en lang weekend weg voor jullie boekt zeg jij ook nee? Dat vind ik zelf namelijk wel echt tragisch. Je bent niet alleen maar een moeder.
dinsdag 28 januari 2020 08:54
Nee, ik noem mijn man geen papa.Phloxx schreef: ↑28-01-2020 08:45En jij noemt je partner ook 'papa' tegen derden?
Het is al meermaals vastgesteld dat juist met zn 2en weggaat het huwelijk/relatie versterkt. Even uit de ouderschapsrol stappen.
Prima als jij dat niet wil hoor, maar hoe Whomi principes vanaf de hoge troon zit rond te strooien.. Dus als jouw man een romantische vakantie en lang weekend weg voor jullie boekt zeg jij ook nee? Dat vind ik zelf namelijk wel echt tragisch. Je bent niet alleen maar een moeder.
Dat schrijf ik ook nergens. Ik schrijf ook nergens dat wij “uit principe” nooit een weekend weggaan ofzo, de behoefte is er gewoon niet zo. Ik heb er totaal niets op tegen. Natuurlijk zou ik geen nee zeggen als mijn man iets boekt! Ik reageerde enkel op jouw opmerking dat je liefdesleven dús tragisch is als je nooit samen weggaat.
dinsdag 28 januari 2020 08:55
Deden mijn ouders ook jaarlijks een weekje en dan kwamen een oom en tante bij ons in huis.pamelacourson schreef: ↑28-01-2020 08:53Helemaal mee eens. En iemand die zelf nog nooit een nacht of weekend is weggeweest, kan lekker makkelijk van alles verkondigen, maar je weet dan dus ook helemaal niet hoe het is om alleen met je partner weg te gaan. Vorig jaar zijn mijn man en ik een week gaan rondtoeren in Portugal en dat is echt niet te vergelijken met thuis zijn of weggaan met kinderen erbij. Zelfs voor de beste relatie is dat gewoon een heerlijke boost.
dinsdag 28 januari 2020 08:57
Apatura schreef: ↑28-01-2020 01:15Ik zou ze meenemen
Het is een vakantie in mei.
Je hebt nog 3mnd om ze te laten wennen.
Bereid de oudste voor dat mama een nieuw vriendje en of ze zin hebben om kennis te maken. (Ergens wat drinken binnenspeeltuin oid)
Dan vind ik mei niet te vroeg voor een week weg.
Zijn er andere kindjes mee? Hebben jullie een eigen kamer? Plan dan wel een dag of 2 dat je puur met je kindjes ben.
Dit zou ik ook doen.
dinsdag 28 januari 2020 09:02
pamelacourson schreef: ↑28-01-2020 08:53Helemaal mee eens. En iemand die zelf nog nooit een nacht of weekend is weggeweest, kan lekker makkelijk van alles verkondigen, maar je weet dan dus ook helemaal niet hoe het is om alleen met je partner weg te gaan. Vorig jaar zijn mijn man en ik een week gaan rondtoeren in Portugal en dat is echt niet te vergelijken met thuis zijn of weggaan met kinderen erbij. Zelfs voor de beste relatie is dat gewoon een heerlijke boost.
Je onthoudt je kind ook een logeerweekend/week bij een ander, met allemaal spannende en nieuwe dingen daar, meedraaien in een ander gezin met andere regels en je daar naar conformeren, rekening houden met andere kinderen aan tafel (Whomi heeft 1 kind begrijp ik), etc etc.
Ik weet nog heel goed dat ik als kind tien dagen de buren logeerde omdat mijn ouders op vakantie waren. Dat was eenmalig en uitzonderlijk en erg goed voorbereid door mijn ouders. En ik heb ze heus heel erg gemist maar ook erg veel geleerd die week, en leuke dingen gedaan. Gewoon omdat ik in een heel ander gezin meedraaide. Ik heb er nog veel herinneringen aan. Het is best goed voor je ontwikkeling als kind, zo'n week.
