Kinderen
alle pijlers
Vrienden worden met andere ouders
maandag 19 februari 2018 20:50
Vroeg ik me gewoon af: ik zie om mij heel best wel wat ouders die via school of in de buurt elk meerdere kinderen hebben die bij elkaar in de klas zitten of leuk met elkaar optrekken. Dat loop dan heel natuurlijk als ze gaan koffiedrinken, want ieder kind heeft een kameraadje enzo.
Maar wat nou als jouw kind thuis de enige is, of dat bijvoorbeeld jouw jongste hele goede vrienden is met een groot gezin waarvan het vriendje de oudste is... Als je dan sommige ouders zo aardig vindt dat je ze wel op de koffie of te eten wilt vragen, moet je dan de hele familie uitnodigen, inclusief allemaal kinderen die niet in de leeftijd van jouw kind zitten, die je eigenlijk alleen van het schoolplein kent?
Of is dat voor jullie een reden om het niet te vragen en andere ouders op te zoeken, of het anders op te lossen? Ik ben oprecht benieuwd hoe anderen daar mee omgaan. Zelf ben ik er nog niet zo uit wat echt gaat werken... |
Ik zou voor de meest beleefde optie kiezen (dan maar iedereen uitnodigen), maar het lijkt me wel een heel gedoe, ook voor mijn zoon, als er meerdere kinderen rondlopen, aan zijn spullen zitten, aandacht willen etc. Is die gastvrijheid wel gebruikelijk?
Ik heb het zelf specifiek bij een leuk gezin waarvan (oudere)broer wel echt ruzie maakt met jongere broer, waarbij mijn zoon zich machteloos voelt als zijn vriendje achterna gezeten wordt. Daarom wil hij ook nooit bij dat vriendje thuis spelen. Wij vinden vriendje en ouders super leuk, en ik heb ook wel eens de oudere broer ergens bij gevraagd, maar dat mondde uit in ruzie tussen de kinderen. Kan ik dan gewoon geen "vrienden" worden met de ouders, omdat je anders een kind zou moeten buitensluiten, of lossen anderen dat bijvoorbeeld op door de kinderen elk naar hun eigen vriendjes te laten gaan, en dus toch maar met 1 kind mee te komen?
Maar wat nou als jouw kind thuis de enige is, of dat bijvoorbeeld jouw jongste hele goede vrienden is met een groot gezin waarvan het vriendje de oudste is... Als je dan sommige ouders zo aardig vindt dat je ze wel op de koffie of te eten wilt vragen, moet je dan de hele familie uitnodigen, inclusief allemaal kinderen die niet in de leeftijd van jouw kind zitten, die je eigenlijk alleen van het schoolplein kent?
Of is dat voor jullie een reden om het niet te vragen en andere ouders op te zoeken, of het anders op te lossen? Ik ben oprecht benieuwd hoe anderen daar mee omgaan. Zelf ben ik er nog niet zo uit wat echt gaat werken... |
Ik zou voor de meest beleefde optie kiezen (dan maar iedereen uitnodigen), maar het lijkt me wel een heel gedoe, ook voor mijn zoon, als er meerdere kinderen rondlopen, aan zijn spullen zitten, aandacht willen etc. Is die gastvrijheid wel gebruikelijk?
Ik heb het zelf specifiek bij een leuk gezin waarvan (oudere)broer wel echt ruzie maakt met jongere broer, waarbij mijn zoon zich machteloos voelt als zijn vriendje achterna gezeten wordt. Daarom wil hij ook nooit bij dat vriendje thuis spelen. Wij vinden vriendje en ouders super leuk, en ik heb ook wel eens de oudere broer ergens bij gevraagd, maar dat mondde uit in ruzie tussen de kinderen. Kan ik dan gewoon geen "vrienden" worden met de ouders, omdat je anders een kind zou moeten buitensluiten, of lossen anderen dat bijvoorbeeld op door de kinderen elk naar hun eigen vriendjes te laten gaan, en dus toch maar met 1 kind mee te komen?
anoniem_327275 wijzigde dit bericht op 19-02-2018 20:56
32.85% gewijzigd
dinsdag 20 februari 2018 10:34
dinsdag 20 februari 2018 11:00
Wat attent van die mensen! Als iedereen elkaar dus al kent heb je helemaal mooie aanleiding om mensen uit te nodigen. Borrel als dank voor aardige pakket en feit dat alles weer goed is met man.blijmetmij schreef: ↑20-02-2018 10:10Ik vind dat er heel veel aardige mensen in onze omgeving rondlopen, maar wij waren tot nu toe niet zo van het "bij ons uitnodigen". Zelfs de "nieuwe buurman" (we wonen hier nu ruim 2 jaar) spreek ik regelmatig in de tuin, maar ik heb hem nog nooit binnen gevraagd. Onze verhuizing heeft ook wel heel veel gezondheid gekost (burn out bij mij man) en we hebben dus de afgelopen jaren best wel in een onaf huis gebivakkeerd met overal stapels spullen die nog geen vaste plek hadden enzo. Dat begint nu langzaam op te lossen, maar er zijn nog een overloop en een slaapkamer die geen behang en laminaat hebben, en die "tijdelijke opslagruimte" zijn. Het is dus ook nog wel vroeg voor zorgeloze feesten misschien.
Mijn man maakt allemaal gezellige praatjes op het schoolplein en helpt met lezen en rekenen. Ik doe ook wel eens wat, en ga het meest op stap met zoon en een vriendje. Er komen inmiddels een paar vriendjes heel graag bij ons spelen, en dan blijven de ouders wel hangen bij het ophalen. We zijn een keer bij andere ouders te eten gevraagd, maar daarna kreeg mijn man een burn-out, dus terugvragen is er niet van gekomen. Er is wel een hele lieve groep ouders geweest die samen een verrassingspakket heeft gemaakt voor mijn man toen hij ziek was, omdat ze hem gewoon een aardige vent vinden. Best wel aanknopingspunten dus.
Maar van gezellig kletsen bij het ophalen, naar uitnodigen bij ons thuis is het best een stap. Want bij het ophalen zit er wel een andere ouder thuis bij de rest van de kinderen. Ik weet niet zo goed hoe het dan uitpakt als ik zeg: "kom een keer in het weekend lekker poffertjes mee-eten". Dan heb ik er ineens een paar veel minder bekende kinderen bij... Misschien valt dat ook wel weer mee.
dinsdag 20 februari 2018 11:00
Wat attent van die mensen! Als iedereen elkaar dus al kent heb je helemaal mooie aanleiding om mensen uit te nodigen. Borrel als dank voor aardige pakket en feit dat alles weer goed is met man.blijmetmij schreef: ↑20-02-2018 10:10Ik vind dat er heel veel aardige mensen in onze omgeving rondlopen, maar wij waren tot nu toe niet zo van het "bij ons uitnodigen". Zelfs de "nieuwe buurman" (we wonen hier nu ruim 2 jaar) spreek ik regelmatig in de tuin, maar ik heb hem nog nooit binnen gevraagd. Onze verhuizing heeft ook wel heel veel gezondheid gekost (burn out bij mij man) en we hebben dus de afgelopen jaren best wel in een onaf huis gebivakkeerd met overal stapels spullen die nog geen vaste plek hadden enzo. Dat begint nu langzaam op te lossen, maar er zijn nog een overloop en een slaapkamer die geen behang en laminaat hebben, en die "tijdelijke opslagruimte" zijn. Het is dus ook nog wel vroeg voor zorgeloze feesten misschien.
Mijn man maakt allemaal gezellige praatjes op het schoolplein en helpt met lezen en rekenen. Ik doe ook wel eens wat, en ga het meest op stap met zoon en een vriendje. Er komen inmiddels een paar vriendjes heel graag bij ons spelen, en dan blijven de ouders wel hangen bij het ophalen. We zijn een keer bij andere ouders te eten gevraagd, maar daarna kreeg mijn man een burn-out, dus terugvragen is er niet van gekomen. Er is wel een hele lieve groep ouders geweest die samen een verrassingspakket heeft gemaakt voor mijn man toen hij ziek was, omdat ze hem gewoon een aardige vent vinden. Best wel aanknopingspunten dus.
Maar van gezellig kletsen bij het ophalen, naar uitnodigen bij ons thuis is het best een stap. Want bij het ophalen zit er wel een andere ouder thuis bij de rest van de kinderen. Ik weet niet zo goed hoe het dan uitpakt als ik zeg: "kom een keer in het weekend lekker poffertjes mee-eten". Dan heb ik er ineens een paar veel minder bekende kinderen bij... Misschien valt dat ook wel weer mee.
dinsdag 20 februari 2018 11:24
Voor kinderen. Maar ik hoef geen poffertjes als maaltijd.blijmetmij schreef: ↑20-02-2018 10:34Er is toch niets lekkerders dan een berg vers gebakken poffertjes met veel boter & poedersuiker?
Al moet ik zeggen dat ik ook hele lekkere wafels kan maken met blauwe bessen of stukjes appel er in.
Een lekkere wafel bij de koffie sla ik echter niet af!
