Vriendjes (basisschool)
woensdag 6 september 2017 om 12:47
Krijg mijn overbezorgde oudermodus niet uit, dus even hier een klankbord zoeken.
(Stief)zoon van 6 is net gestart in groep 3 en is een gezond en vrolijk ventje. Niet extreem sociaal, maar niks zorgelijks. Op de creche lag hij prima in de groep, groep 1 kwam vriendjes maken wat moeizaam van de grond, maar halverwege groep 2 kreeg hij een heus vriendengroepje, inclusief 1 a 2 keer per week afspreken.
Nu zijn alle klassen opnieuw ingedeeld dus oude vriendjes niet meer allemaal in de klas. Hier was hij in de vakantie onzeker over, of hij straks nog wel speelmaatjes had etc. Nu had hij gisteren afgesproken met een vriendje voor vandaag maar zoals het gaat met deze leeftijd had het vriendje zich bedacht en wilde hij net niet meer. Dikke tranen natuurlijk nu.
We proberen het nuchter te benaderen, maar omdat zijn zelfvertrouwen op dit vlak zo fragiel is, lastig om dit op de juiste manier aan te vliegen. Ben zelf hoogzwanger op het moment dus mijn hart breekt nogal snel voor hem
. Iemand herkenning?
(Stief)zoon van 6 is net gestart in groep 3 en is een gezond en vrolijk ventje. Niet extreem sociaal, maar niks zorgelijks. Op de creche lag hij prima in de groep, groep 1 kwam vriendjes maken wat moeizaam van de grond, maar halverwege groep 2 kreeg hij een heus vriendengroepje, inclusief 1 a 2 keer per week afspreken.
Nu zijn alle klassen opnieuw ingedeeld dus oude vriendjes niet meer allemaal in de klas. Hier was hij in de vakantie onzeker over, of hij straks nog wel speelmaatjes had etc. Nu had hij gisteren afgesproken met een vriendje voor vandaag maar zoals het gaat met deze leeftijd had het vriendje zich bedacht en wilde hij net niet meer. Dikke tranen natuurlijk nu.
We proberen het nuchter te benaderen, maar omdat zijn zelfvertrouwen op dit vlak zo fragiel is, lastig om dit op de juiste manier aan te vliegen. Ben zelf hoogzwanger op het moment dus mijn hart breekt nogal snel voor hem
woensdag 6 september 2017 om 12:53
leven, leren en ook vriendschappen sluiten - het gaat allemaal met vallen en opstaan. Teleurstellingen horen erbij en zijn prima om te ervaren. Laten we wel wezen - we hebben het over één speelafspraakje dat niet doorgaat. Waarschijnlijk spelen je hormonen je parten. Begrijpelijk, maar houd het hoofd koel, heb vertrouwen in heb en je zult zien dat het allemaal vanzelf goedkomt. Het klinkt mij althans niet in de oren dat er ook maar één aanleiding is om je zorgen over te maken.
woensdag 6 september 2017 om 13:00
Hier vorig jaar eenzelfde probleem, met beide (stief voor mij) kinderen die beiden in nieuwe klassen kwamen. Ze zagen er zelf best tegen op, maar in enkele weken waren ze helemaal ingeburgerd.
Geef het wat meer tijd!
Geef het wat meer tijd!
'we are all a little broken. but the last time I checked, broken crayons can still color.'
woensdag 6 september 2017 om 13:03
Je moederhart kan het best zwaar hebben nu...maar zo gaat dat echt heel vaak. Afspreken en dan kan het niet of ze willen niet meer ect.
Kind troosten en bij een volgende afspraak kan je best aangeven ( ik ga er even vanuit dat ouders ook de afspraak even met elkaar bespreken ivm ophalen enzo) dat je dan wel hoopt dat het doorgaat ivm kind in tranen. Gewoon vriendelijk natuurlijk.
Hoeft niet, ligt ook aan band met de ouder, je kan ook niks zeggen.
Ik zeg nu gewoon ( als ze in de ochtend of de dag ervoor erover beginnen of afspreken kan) dat ik het wel zie op dat moment en dat ze dan maar moeten afspreken. Dat het wel kan maar dat we het dan wel even zien.
Dat werkt bij mijn kinderen. Bijna nooit meer teleurgestelde gezichtjes.
Kind troosten en bij een volgende afspraak kan je best aangeven ( ik ga er even vanuit dat ouders ook de afspraak even met elkaar bespreken ivm ophalen enzo) dat je dan wel hoopt dat het doorgaat ivm kind in tranen. Gewoon vriendelijk natuurlijk.
Hoeft niet, ligt ook aan band met de ouder, je kan ook niks zeggen.
Ik zeg nu gewoon ( als ze in de ochtend of de dag ervoor erover beginnen of afspreken kan) dat ik het wel zie op dat moment en dat ze dan maar moeten afspreken. Dat het wel kan maar dat we het dan wel even zien.
Dat werkt bij mijn kinderen. Bijna nooit meer teleurgestelde gezichtjes.
woensdag 6 september 2017 om 13:13
woensdag 6 september 2017 om 13:42
Zoon (ook 6, sociaal wat onhandig) is afgelopen jaar ook wel eens "gekwetst" door zijn vriendje. Vind dat ook heel vervelend voor hem, maar die dingen gebeuren nu eenmaal. Heb zoon uitgelegd dat wanneer iemand iets doet waar hij moeite mee heeft/verdrietig van wordt etc. hij dat dan maar tegen dat betreffende kind moet zeggen. Vaak zijn die kindjes op zo'n moment helemaal niet bezig met de gevolgen voor het andere kindje... In het geval van zoon was dat dus iets van "Ik word er verdrietig van als je me rare namen geeft".
Al met al probeer ik er zo min mogelijk tussenin te zitten.
Al met al probeer ik er zo min mogelijk tussenin te zitten.
woensdag 6 september 2017 om 13:47
woensdag 6 september 2017 om 14:02
woensdag 6 september 2017 om 14:08
niet weeeeer een (volledig OT) razzia tegen stiefouders
woensdag 6 september 2017 om 14:15
ik ook niet, ook geen idee of Soof zich vaker Razzia´s op de hals haaltTroeteltje schreef: ↑06-09-2017 14:10Ik lees nooit alles van iedereen/ scroll geen loepjes. Wellicht mis ik derhalve dé bepalende info.