Kinderen
alle pijlers
Wat leren jullie je kinderen?
donderdag 16 juli 2009 om 20:18
Net kon mijn zoontje kiezen tussen zijn computerspel afspelen of nog even met mijn vriendje fietsen naar de supermarkt. Hij besloot uiteindelijk om thuis te blijven maar hij was not-amused dat het niet allebei kon.
Ik heb nogal de neiging om soms toch toe te geven, in dit geval zou hij dan na het fietsen nog even mogen computeren. Meestal gebeurd dat in situaties waarin het minder uitmaakt. Het is nu zomervakantie dus hij kan morgen uitslapen, dus eigenlijk had het allbei gekund qua tijd. Maar omdat ik strakker aan mijn schema wil houden ivm ritme moest hij dus kiezen.
Achteraf was ik daar dus blij mee want ik vind dat hij moet leren dat hij niet altijd alles kan krijgen wat hij wil. Wat dat betreft heb ik hem misschien een beetje verwend. Overigens was hij binnen 10 seconden alweer gelukkig met zijn spel.
Wat vinden jullie belangrijk om jullie kinderen te leren?
Ik heb nogal de neiging om soms toch toe te geven, in dit geval zou hij dan na het fietsen nog even mogen computeren. Meestal gebeurd dat in situaties waarin het minder uitmaakt. Het is nu zomervakantie dus hij kan morgen uitslapen, dus eigenlijk had het allbei gekund qua tijd. Maar omdat ik strakker aan mijn schema wil houden ivm ritme moest hij dus kiezen.
Achteraf was ik daar dus blij mee want ik vind dat hij moet leren dat hij niet altijd alles kan krijgen wat hij wil. Wat dat betreft heb ik hem misschien een beetje verwend. Overigens was hij binnen 10 seconden alweer gelukkig met zijn spel.
Wat vinden jullie belangrijk om jullie kinderen te leren?
donderdag 16 juli 2009 om 20:41
Ik probeer mijn kinderen de dingen te leren waarvan ik denk dat ze ze als volwassenen nodig hebben. Deel daarvan is 'nee' incasseren. Soms krijgen ze zelfs een 'nee' alleen om die reden.
Maar ik probeer ze ook te leren genieten van het leven en plezier te maken als de situatie dat toestaat. Dus soms mogen ze wel drie ijsjes op een dag, krijgen ze een uur extra computertijd (en dat is veel, want de standaard deal is een half uur) en mogen ze tegen alle regels in logeren in mijn bed. Al die dingen zijn in mijn ogen zo waardevol omdat ze heel goed weten dat ze 'normaal' echt 100% out of the question zijn.
In dat opzicht vind ik dus eigenlijk dat ik ze verwen met mijn 'nee', het kost mij meer moeite consequent grenzen te stellen/handhaven en het levert hun meer tevredenheid & vreugd op .
Verder probeer ik ze voornamelijk respect bij te brengen. In de eerste plaats voor zichzelf (goed voor je lichaam & geest zorgen), daarna voor de wereld om hen heen (andere mensen, de natuur en spullen).
Belangrijker dan wat ik ze probeer te leren is wat ik ze probeer mee te geven. Namelijk dat ze heel bijzonder en waardevol zijn en dat mijn liefde voor hen absoluut onvoorwaardelijk is.
So far so good. Maar eerlijk is eerlijk, ik ben gezegend met makkelijk op te voeden jongens met van zichzelf al een hart van goud. Relatief makkelijk praten dus .
Maar ik probeer ze ook te leren genieten van het leven en plezier te maken als de situatie dat toestaat. Dus soms mogen ze wel drie ijsjes op een dag, krijgen ze een uur extra computertijd (en dat is veel, want de standaard deal is een half uur) en mogen ze tegen alle regels in logeren in mijn bed. Al die dingen zijn in mijn ogen zo waardevol omdat ze heel goed weten dat ze 'normaal' echt 100% out of the question zijn.
In dat opzicht vind ik dus eigenlijk dat ik ze verwen met mijn 'nee', het kost mij meer moeite consequent grenzen te stellen/handhaven en het levert hun meer tevredenheid & vreugd op .
Verder probeer ik ze voornamelijk respect bij te brengen. In de eerste plaats voor zichzelf (goed voor je lichaam & geest zorgen), daarna voor de wereld om hen heen (andere mensen, de natuur en spullen).
Belangrijker dan wat ik ze probeer te leren is wat ik ze probeer mee te geven. Namelijk dat ze heel bijzonder en waardevol zijn en dat mijn liefde voor hen absoluut onvoorwaardelijk is.
So far so good. Maar eerlijk is eerlijk, ik ben gezegend met makkelijk op te voeden jongens met van zichzelf al een hart van goud. Relatief makkelijk praten dus .
donderdag 16 juli 2009 om 20:57
donderdag 16 juli 2009 om 21:47
quote:sprankelend schreef op 16 juli 2009 @ 20:41:
Ik probeer mijn kinderen de dingen te leren waarvan ik denk dat ze ze als volwassenen nodig hebben. Deel daarvan is 'nee' incasseren. Soms krijgen ze zelfs een 'nee' alleen om die reden.
Maar ik probeer ze ook te leren genieten van het leven en plezier te maken als de situatie dat toestaat. Dus soms mogen ze wel drie ijsjes op een dag, krijgen ze een uur extra computertijd (en dat is veel, want de standaard deal is een half uur) en mogen ze tegen alle regels in logeren in mijn bed. Al die dingen zijn in mijn ogen zo waardevol omdat ze heel goed weten dat ze 'normaal' echt 100% out of the question zijn.
In dat opzicht vind ik dus eigenlijk dat ik ze verwen met mijn 'nee', het kost mij meer moeite consequent grenzen te stellen/handhaven en het levert hun meer tevredenheid & vreugd op .
Verder probeer ik ze voornamelijk respect bij te brengen. In de eerste plaats voor zichzelf (goed voor je lichaam & geest zorgen), daarna voor de wereld om hen heen (andere mensen, de natuur en spullen).
Belangrijker dan wat ik ze probeer te leren is wat ik ze probeer mee te geven. Namelijk dat ze heel bijzonder en waardevol zijn en dat mijn liefde voor hen absoluut onvoorwaardelijk is.
So far so good. Maar eerlijk is eerlijk, ik ben gezegend met makkelijk op te voeden jongens met van zichzelf al een hart van goud. Relatief makkelijk praten dus .
wat mij betreft wordt dit uitgeprint en meegegeven aan alle ouders die hun kindje aan komen geven bij de geboorte. Als we dit nou eens allemaal na streven, wat kan de wereld er dan over een poosje een stuk mooier uitzien!!!!
oke...offtopic....sorry.....
Ik probeer mijn kinderen de dingen te leren waarvan ik denk dat ze ze als volwassenen nodig hebben. Deel daarvan is 'nee' incasseren. Soms krijgen ze zelfs een 'nee' alleen om die reden.
Maar ik probeer ze ook te leren genieten van het leven en plezier te maken als de situatie dat toestaat. Dus soms mogen ze wel drie ijsjes op een dag, krijgen ze een uur extra computertijd (en dat is veel, want de standaard deal is een half uur) en mogen ze tegen alle regels in logeren in mijn bed. Al die dingen zijn in mijn ogen zo waardevol omdat ze heel goed weten dat ze 'normaal' echt 100% out of the question zijn.
In dat opzicht vind ik dus eigenlijk dat ik ze verwen met mijn 'nee', het kost mij meer moeite consequent grenzen te stellen/handhaven en het levert hun meer tevredenheid & vreugd op .
Verder probeer ik ze voornamelijk respect bij te brengen. In de eerste plaats voor zichzelf (goed voor je lichaam & geest zorgen), daarna voor de wereld om hen heen (andere mensen, de natuur en spullen).
Belangrijker dan wat ik ze probeer te leren is wat ik ze probeer mee te geven. Namelijk dat ze heel bijzonder en waardevol zijn en dat mijn liefde voor hen absoluut onvoorwaardelijk is.
So far so good. Maar eerlijk is eerlijk, ik ben gezegend met makkelijk op te voeden jongens met van zichzelf al een hart van goud. Relatief makkelijk praten dus .
wat mij betreft wordt dit uitgeprint en meegegeven aan alle ouders die hun kindje aan komen geven bij de geboorte. Als we dit nou eens allemaal na streven, wat kan de wereld er dan over een poosje een stuk mooier uitzien!!!!
oke...offtopic....sorry.....
donderdag 16 juli 2009 om 21:57
Dat ik heel veel respect voor ze heb.. en op die basis met ze omga, dat ik van ze hou, zielsveel. Dat ze trots op zichzelf mogen zijn omdat ze lief zijn, respect hebben voor anderen, verstandig zijn, grappig, ondeugend, dat ze nadenken en vervolgens een eigen mening hebben zonder brutaal te zijn. Dat ze voor zichzelf opkomen, dat vooral mijn oudere zoon dat met zijn 11 jaar zo goed onder woorden kan brengen. Dat hij de andere kant van een conflict kan zien, daar over na kan denken en daarvan kan leren of bij zichzelf te blijven.
donderdag 16 juli 2009 om 22:00
quote:moedertje2007 schreef op 16 juli 2009 @ 21:47:
[...]
wat mij betreft wordt dit uitgeprint en meegegeven aan alle ouders die hun kindje aan komen geven bij de geboorte. Als we dit nou eens allemaal na streven, wat kan de wereld er dan over een poosje een stuk mooier uitzien!!!!
oke...offtopic....sorry.....Niks ten nadele van sprankel hoor, maar als ik zie hoe men hier op het forum al met elkaar omgaat dan vraag ik me af of er van bovenstaand streven ooit wat terecht komt. Als het virtueel al niet kan, dan gaat het IRL toch ook niet lukken?
[...]
wat mij betreft wordt dit uitgeprint en meegegeven aan alle ouders die hun kindje aan komen geven bij de geboorte. Als we dit nou eens allemaal na streven, wat kan de wereld er dan over een poosje een stuk mooier uitzien!!!!
oke...offtopic....sorry.....Niks ten nadele van sprankel hoor, maar als ik zie hoe men hier op het forum al met elkaar omgaat dan vraag ik me af of er van bovenstaand streven ooit wat terecht komt. Als het virtueel al niet kan, dan gaat het IRL toch ook niet lukken?
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
donderdag 16 juli 2009 om 22:11
quote:HoiPippiLangkous schreef op 16 juli 2009 @ 22:00:
[...]
Niks ten nadele van sprankel hoor, maar als ik zie hoe men hier op het forum al met elkaar omgaat dan vraag ik me af of er van bovenstaand streven ooit wat terecht komt. Als het virtueel al niet kan, dan gaat het IRL toch ook niet lukken?
Weet je, dat is eigenlijk het ALLER grootste vraagstuk in mijn manier van opvoeden. Mijn kinderen zijn namelijk op deze leeftijd relatief minder weerbaar dan de kinderen om hen heen. Omdat ik geloof in héél erg dicht bij jezelf blijven, en de wereld één mens tegelijk veranderen. Hoe ik ze opvoed vereist Heel Veel karakter van ze.
Ik denk (nou ja hoop... denk... hoop...arg ) dat ze op de lange termijn gebaat zullen zijn bij het grote beroep dat ik nu op hun karakter doe omdat ze straks als volwassenen zelf ballen zullen hebben en dus nooit omver te blazen zijn door mensen die heel hard onzin verkondigen. Maar ik zie met weemoed in mijn hart vaak aan hoe ze bijvoorbeeld op school of bij het buitenspelen moeten vechten tegen de bierkaai.
Toch denk ik dat meegaan in de massa kanslozer is dan hoe ik het nu aanpak. Dit is mijn (of beter 'onze') druppel op de gloeiende plaat
[...]
Niks ten nadele van sprankel hoor, maar als ik zie hoe men hier op het forum al met elkaar omgaat dan vraag ik me af of er van bovenstaand streven ooit wat terecht komt. Als het virtueel al niet kan, dan gaat het IRL toch ook niet lukken?
Weet je, dat is eigenlijk het ALLER grootste vraagstuk in mijn manier van opvoeden. Mijn kinderen zijn namelijk op deze leeftijd relatief minder weerbaar dan de kinderen om hen heen. Omdat ik geloof in héél erg dicht bij jezelf blijven, en de wereld één mens tegelijk veranderen. Hoe ik ze opvoed vereist Heel Veel karakter van ze.
Ik denk (nou ja hoop... denk... hoop...arg ) dat ze op de lange termijn gebaat zullen zijn bij het grote beroep dat ik nu op hun karakter doe omdat ze straks als volwassenen zelf ballen zullen hebben en dus nooit omver te blazen zijn door mensen die heel hard onzin verkondigen. Maar ik zie met weemoed in mijn hart vaak aan hoe ze bijvoorbeeld op school of bij het buitenspelen moeten vechten tegen de bierkaai.
Toch denk ik dat meegaan in de massa kanslozer is dan hoe ik het nu aanpak. Dit is mijn (of beter 'onze') druppel op de gloeiende plaat
donderdag 16 juli 2009 om 22:14
Sprankel ik vind het prachtig hoor, echt. En ik geloof meteen je goede intenties. En ik weet ook dat niemand perfect is en dat ik ook een kreng kan zijn op zijn tijd.
Maar als ik de confrontaties hier soms lees (en waar ik net vaak aan mee doe) dan vraag ik me weleens af hoe dat dan zit met die voorbeeldfunctie voor de kids.......
Maar als ik de confrontaties hier soms lees (en waar ik net vaak aan mee doe) dan vraag ik me weleens af hoe dat dan zit met die voorbeeldfunctie voor de kids.......
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
donderdag 16 juli 2009 om 22:26
En terecht denk ik.
Maar respect hebben voor jezelf is óók accepteren dat je feilbaar bent, niet te streng zijn voor jezelf als je kijkt naar hoe het gisteren was en de lat hoog houden voor morgen. Dus de lelijke confrontaties van vandaag sluiten wat mij betreft de geweldige voorbeeldfunctie van morgen niet uit.
Misschien ben ik een romanticus...
Maar respect hebben voor jezelf is óók accepteren dat je feilbaar bent, niet te streng zijn voor jezelf als je kijkt naar hoe het gisteren was en de lat hoog houden voor morgen. Dus de lelijke confrontaties van vandaag sluiten wat mij betreft de geweldige voorbeeldfunctie van morgen niet uit.
Misschien ben ik een romanticus...
maandag 20 juli 2009 om 15:34
quote:MissPeace schreef op 16 juli 2009 @ 20:18:
Wat vinden jullie belangrijk om jullie kinderen te leren?
Op de lange termijn:
Dat er van ze gehouden wordt, dat beschaving hen onderscheidt van de beesten, dat niemand ooit beweerd heeft dat de wereld eerlijk is en dat je met janken niks oplost, dat zo nu en dank flink janken wel oplucht, dat ze hun eigen keuzes moeten maken, dat ze hun eigen keuzes mogen maken, dat ze zelf de troep moeten opruimen en dat weglopen voor je eigen verantwoordelijkheden niet kan.
Op de korte termijn:
Dat bedtijd bedtijd is, dat ik niet met varkens aan tafel wil zitten, dat je vervelende kinderen niet laat stoppen door te gaan huilen maar door desnoods een flinke trap terug te geven, dat broers voor elkaar opkomen en dat zelfs vier kleine mannekes altijd nog meer klaar spelen dan één grote hufter, dat ouders' wil wet is, dat als wetten overtreden worden er straf volgt, dat we altijd van ze houden, dat we daardoor wel eens héél inconsequent zijn en dat wetten ook maar wetten zijn die je niet altijd al te serieus moet nemen, dat de wereld nu eenmaal niet eerlijk is, dat als je niet voor jezelf en elkaar zorgt niemand anders dat doet.
Wat vinden jullie belangrijk om jullie kinderen te leren?
Op de lange termijn:
Dat er van ze gehouden wordt, dat beschaving hen onderscheidt van de beesten, dat niemand ooit beweerd heeft dat de wereld eerlijk is en dat je met janken niks oplost, dat zo nu en dank flink janken wel oplucht, dat ze hun eigen keuzes moeten maken, dat ze hun eigen keuzes mogen maken, dat ze zelf de troep moeten opruimen en dat weglopen voor je eigen verantwoordelijkheden niet kan.
Op de korte termijn:
Dat bedtijd bedtijd is, dat ik niet met varkens aan tafel wil zitten, dat je vervelende kinderen niet laat stoppen door te gaan huilen maar door desnoods een flinke trap terug te geven, dat broers voor elkaar opkomen en dat zelfs vier kleine mannekes altijd nog meer klaar spelen dan één grote hufter, dat ouders' wil wet is, dat als wetten overtreden worden er straf volgt, dat we altijd van ze houden, dat we daardoor wel eens héél inconsequent zijn en dat wetten ook maar wetten zijn die je niet altijd al te serieus moet nemen, dat de wereld nu eenmaal niet eerlijk is, dat als je niet voor jezelf en elkaar zorgt niemand anders dat doet.
