Kinderen
alle pijlers
weer aan het werk na nummer twee
vrijdag 31 juli 2009 om 02:19
Hallo allemaal,
We hebben twee kinderen van bijna drie en 4 maanden. Sinds drie weken ben ik weer aan het werk. Ik werk drie dagen en mijn man vier. Mijn moeder past op de kinderen. Prima geregeld vind ik. En ik ging vol goede moed aan het werk. Maar helaas zit ik er nu compleet doorheen. De nachten zijn nog niet al te best. Ook de oudste kan nog wel eens twee drie x roepen in de nacht. De kleine slaapt wel door maar niet langer dan een uur of 6 achter elkaar. Mijn man voelt zich ook slecht en zit tegen overspannenheid aan (dit speelde al voor de kleine erbij kwam en heeft vooral met werk te maken). Verder moet ik al om 6 uur opstaan en dat trek ik ook niet. Nu ben ik pas drie weken begonnen en hoop ik dat ik even door de zure appel heen moet bijten. Maar ik ben bang dat het voorlopig niet gaat wennen en overweeg onbetaald verlof of (gedeeltelijk) ziekmelden.
Wie heeft tips, ervaringen? Alvast dank daarvoor. Nu nog maar even proberen om te slapen.......
We hebben twee kinderen van bijna drie en 4 maanden. Sinds drie weken ben ik weer aan het werk. Ik werk drie dagen en mijn man vier. Mijn moeder past op de kinderen. Prima geregeld vind ik. En ik ging vol goede moed aan het werk. Maar helaas zit ik er nu compleet doorheen. De nachten zijn nog niet al te best. Ook de oudste kan nog wel eens twee drie x roepen in de nacht. De kleine slaapt wel door maar niet langer dan een uur of 6 achter elkaar. Mijn man voelt zich ook slecht en zit tegen overspannenheid aan (dit speelde al voor de kleine erbij kwam en heeft vooral met werk te maken). Verder moet ik al om 6 uur opstaan en dat trek ik ook niet. Nu ben ik pas drie weken begonnen en hoop ik dat ik even door de zure appel heen moet bijten. Maar ik ben bang dat het voorlopig niet gaat wennen en overweeg onbetaald verlof of (gedeeltelijk) ziekmelden.
Wie heeft tips, ervaringen? Alvast dank daarvoor. Nu nog maar even proberen om te slapen.......
vrijdag 31 juli 2009 om 06:16
Zeemeerminnetje, die eerste weken zijn tropenweken en vooral omdat je misschien de zorg 's nachts niet helemaal goed met je man verdeeld hebt (als hij bijna overspannen is). Probeer afspraken te maken wie welke nacht 'dienst' heeft. Stap in ieder geval 's nachts over op flesvoeding (voor zover nog nodig) en laat een keer per week de nacht voorafgaand aan je werk je kinderen bij je moeder slapen als ze dat wil (zodat je even bij kunt tanken.
En waarom moet je al om 6 uur opstaan. Is het mogelijk tijdelijk iets later te beginnen of zo? Zet je sociaal leven even op een laag pitje en ga 's avonds zo vroeg mogelijk naar bed zodat je met onderbrekingen toch aan je uren komt. Mijn ervaring (na 4 kinderen) is dat het echt heel snel beter wordt maar in het begin is het flink bikkelen.
En waarom moet je al om 6 uur opstaan. Is het mogelijk tijdelijk iets later te beginnen of zo? Zet je sociaal leven even op een laag pitje en ga 's avonds zo vroeg mogelijk naar bed zodat je met onderbrekingen toch aan je uren komt. Mijn ervaring (na 4 kinderen) is dat het echt heel snel beter wordt maar in het begin is het flink bikkelen.
vrijdag 31 juli 2009 om 06:48
quote:shisensa schreef op 31 juli 2009 @ 06:16:
Zeemeerminnetje, die eerste weken zijn tropenweken en vooral omdat je misschien de zorg 's nachts niet helemaal goed met je man verdeeld hebt (als hij bijna overspannen is). Probeer afspraken te maken wie welke nacht 'dienst' heeft. Stap in ieder geval 's nachts over op flesvoeding (voor zover nog nodig) en laat een keer per week de nacht voorafgaand aan je werk je kinderen bij je moeder slapen als ze dat wil (zodat je even bij kunt tanken.
En waarom moet je al om 6 uur opstaan. Is het mogelijk tijdelijk iets later te beginnen of zo? Zet je sociaal leven even op een laag pitje en ga 's avonds zo vroeg mogelijk naar bed zodat je met onderbrekingen toch aan je uren komt. Mijn ervaring (na 4 kinderen) is dat het echt heel snel beter wordt maar in het begin is het flink bikkelen.Of zorg dat je wat melk kolft zodat dit in de nacht gegeven kan worden. Om mocht er sprake zijn van borstvoeding, maar helemaal te stoppen vind ik een beetje een dom advies. Verder in het weekend de kinderen eens uitbesteden bij familie en zelf bijtanken. Persoonlijk denk ik dat er heel wat moeders zouden zijn die blij zouden zijn met een kindje dat 6 uur doorslaapt. Waarom wordt nummer 1 wakker? Kijk of je dat op kunt lossen, oortjes na laten kijken, flesje drinken naast bedje, etc./ En verderhoort het helaas heel erg bij het ouderschap. Misschien kun je een dag per week ouderschapsverlof opnemen? Mijn moeder zei altijd, als je kinderen krijgt dan ben je de rest van je leven moe.
Zeemeerminnetje, die eerste weken zijn tropenweken en vooral omdat je misschien de zorg 's nachts niet helemaal goed met je man verdeeld hebt (als hij bijna overspannen is). Probeer afspraken te maken wie welke nacht 'dienst' heeft. Stap in ieder geval 's nachts over op flesvoeding (voor zover nog nodig) en laat een keer per week de nacht voorafgaand aan je werk je kinderen bij je moeder slapen als ze dat wil (zodat je even bij kunt tanken.
En waarom moet je al om 6 uur opstaan. Is het mogelijk tijdelijk iets later te beginnen of zo? Zet je sociaal leven even op een laag pitje en ga 's avonds zo vroeg mogelijk naar bed zodat je met onderbrekingen toch aan je uren komt. Mijn ervaring (na 4 kinderen) is dat het echt heel snel beter wordt maar in het begin is het flink bikkelen.Of zorg dat je wat melk kolft zodat dit in de nacht gegeven kan worden. Om mocht er sprake zijn van borstvoeding, maar helemaal te stoppen vind ik een beetje een dom advies. Verder in het weekend de kinderen eens uitbesteden bij familie en zelf bijtanken. Persoonlijk denk ik dat er heel wat moeders zouden zijn die blij zouden zijn met een kindje dat 6 uur doorslaapt. Waarom wordt nummer 1 wakker? Kijk of je dat op kunt lossen, oortjes na laten kijken, flesje drinken naast bedje, etc./ En verderhoort het helaas heel erg bij het ouderschap. Misschien kun je een dag per week ouderschapsverlof opnemen? Mijn moeder zei altijd, als je kinderen krijgt dan ben je de rest van je leven moe.
vrijdag 31 juli 2009 om 07:02
Werk je ook drie dagen achter elkaar? Wellicht is het beter om tijdelijk de dagen even te spreiden zodat je even bij kunt tanken. Maar dat zal wel lastig zijn met opvang enzo?
Voor de rest is het eigenlijk gewoon doorzetten. Wij hebben hetzelfde gehad en er komt een tijd dat het beter gaat. Het hoort er natuurlijk wel een beetje bij. Neemt niet weg dat het ontzettend vermoeiend is, zeker als je daarna ook moet buffelen op je werk.
Voor de rest is het eigenlijk gewoon doorzetten. Wij hebben hetzelfde gehad en er komt een tijd dat het beter gaat. Het hoort er natuurlijk wel een beetje bij. Neemt niet weg dat het ontzettend vermoeiend is, zeker als je daarna ook moet buffelen op je werk.
vrijdag 31 juli 2009 om 07:20
Slapen je kinderen overdag nog? Probeer op de dagen dat je niet hoeft te werken ook een middagslaapje te doen.
En laat soms de boel de boel, breng je kinderen naar opa en oma, zodat je ook even je rust kan pakken. En als je man tegen overspannen aanzit, kan hij zich dan niet beter ziekmelden en de zorg van de kinderen opzich nemen?
Succes!!
En laat soms de boel de boel, breng je kinderen naar opa en oma, zodat je ook even je rust kan pakken. En als je man tegen overspannen aanzit, kan hij zich dan niet beter ziekmelden en de zorg van de kinderen opzich nemen?
Succes!!
vrijdag 31 juli 2009 om 07:24
quote:woezelenpip schreef op 31 juli 2009 @ 07:20:
Slapen je kinderen overdag nog? Probeer op de dagen dat je niet hoeft te werken ook een middagslaapje te doen.
En laat soms de boel de boel, breng je kinderen naar opa en oma, zodat je ook even je rust kan pakken. En als je man tegen overspannen aanzit, kan hij zich dan niet beter ziekmelden en de zorg van de kinderen opzich nemen?
Succes!!Als hij echt overspannen is dan zal zelfs de zorg van zijn kinderen teveel zijn. Bovendien zal hij dan gelazer krijgen met een evt. arboarts. Die zal namelijk niet snel goed vinden dat iemand ziek is/overspannen is, niet kan werken, maar wel de kinderen opvangt, hele dagen.
Slapen je kinderen overdag nog? Probeer op de dagen dat je niet hoeft te werken ook een middagslaapje te doen.
En laat soms de boel de boel, breng je kinderen naar opa en oma, zodat je ook even je rust kan pakken. En als je man tegen overspannen aanzit, kan hij zich dan niet beter ziekmelden en de zorg van de kinderen opzich nemen?
Succes!!Als hij echt overspannen is dan zal zelfs de zorg van zijn kinderen teveel zijn. Bovendien zal hij dan gelazer krijgen met een evt. arboarts. Die zal namelijk niet snel goed vinden dat iemand ziek is/overspannen is, niet kan werken, maar wel de kinderen opvangt, hele dagen.
vrijdag 31 juli 2009 om 07:25
quote:zeemeerminnetje schreef op 31 juli 2009 @ 02:19:
Hallo allemaal,
We hebben twee kinderen van bijna drie en 4 maanden. Sinds drie weken ben ik weer aan het werk. Ik werk drie dagen en mijn man vier. Mijn moeder past op de kinderen. Prima geregeld vind ik. En ik ging vol goede moed aan het werk. Maar helaas zit ik er nu compleet doorheen. De nachten zijn nog niet al te best. Ook de oudste kan nog wel eens twee drie x roepen in de nacht. De kleine slaapt wel door maar niet langer dan een uur of 6 achter elkaar. Mijn man voelt zich ook slecht en zit tegen overspannenheid aan (dit speelde al voor de kleine erbij kwam en heeft vooral met werk te maken). Verder moet ik al om 6 uur opstaan en dat trek ik ook niet. Nu ben ik pas drie weken begonnen en hoop ik dat ik even door de zure appel heen moet bijten. Maar ik ben bang dat het voorlopig niet gaat wennen en overweeg onbetaald verlof of (gedeeltelijk) ziekmelden.
Wie heeft tips, ervaringen? Alvast dank daarvoor. Nu nog maar even proberen om te slapen.......Het opnemen van ouderschapsverlof ligt het meest voor de hand, jezelf ziekmelden is niet toegestaan onder deze omstandigheden. Je bent immers niet arbeidsongeschikt. Overleg met je werkgever over mogelijke oplossingen, daar kom je het verst mee.
Hallo allemaal,
We hebben twee kinderen van bijna drie en 4 maanden. Sinds drie weken ben ik weer aan het werk. Ik werk drie dagen en mijn man vier. Mijn moeder past op de kinderen. Prima geregeld vind ik. En ik ging vol goede moed aan het werk. Maar helaas zit ik er nu compleet doorheen. De nachten zijn nog niet al te best. Ook de oudste kan nog wel eens twee drie x roepen in de nacht. De kleine slaapt wel door maar niet langer dan een uur of 6 achter elkaar. Mijn man voelt zich ook slecht en zit tegen overspannenheid aan (dit speelde al voor de kleine erbij kwam en heeft vooral met werk te maken). Verder moet ik al om 6 uur opstaan en dat trek ik ook niet. Nu ben ik pas drie weken begonnen en hoop ik dat ik even door de zure appel heen moet bijten. Maar ik ben bang dat het voorlopig niet gaat wennen en overweeg onbetaald verlof of (gedeeltelijk) ziekmelden.
Wie heeft tips, ervaringen? Alvast dank daarvoor. Nu nog maar even proberen om te slapen.......Het opnemen van ouderschapsverlof ligt het meest voor de hand, jezelf ziekmelden is niet toegestaan onder deze omstandigheden. Je bent immers niet arbeidsongeschikt. Overleg met je werkgever over mogelijke oplossingen, daar kom je het verst mee.
vrijdag 31 juli 2009 om 08:08
Ik denk dat je inderdaad gewoon even door de zure appel heen moet bijten. Het went vanzelf, die gebroken nachten, en het hoort er ook wel een beetje bij natuurlijk. Bovendien is 6 uur doorlapen niet slecht toch?
Kun je niet bijvoorbeeld een uurtje ouderschapsverlof per dag opnemen anders? Dan kun je wat later beginnen, valt het misschien weer wat mee.
Kun je niet bijvoorbeeld een uurtje ouderschapsverlof per dag opnemen anders? Dan kun je wat later beginnen, valt het misschien weer wat mee.
vrijdag 31 juli 2009 om 08:12
Inderdaad kijk naar de ouderschapsverlof mogelijkheden, voordat ook jij er echt compleet aan onder doorgaat!
Verder zoveel mogelijk rust nemen hoewel dat is met 2 kleintjes makkelijker gezegd dan gedaan.
Je oudste gaan naar school neem ik aan? dat scheelt natuurlijk overdag al.
Maar wees naar je werkgever wel open er kan vaak meer dan je denkt!
Verder zoveel mogelijk rust nemen hoewel dat is met 2 kleintjes makkelijker gezegd dan gedaan.
Je oudste gaan naar school neem ik aan? dat scheelt natuurlijk overdag al.
Maar wees naar je werkgever wel open er kan vaak meer dan je denkt!
vrijdag 31 juli 2009 om 08:15
quote:Lilith75 schreef op 31 juli 2009 @ 08:12:
Inderdaad kijk naar de ouderschapsverlof mogelijkheden, voordat ook jij er echt compleet aan onder doorgaat!
Verder zoveel mogelijk rust nemen hoewel dat is met 2 kleintjes makkelijker gezegd dan gedaan.
Je oudste gaan naar school neem ik aan? dat scheelt natuurlijk overdag al.
Maar wees naar je werkgever wel open er kan vaak meer dan je denkt!De kinderen zijn bijna 3 jaar en 4 maanden de oudste gaat dus nog niet naar school.
Inderdaad kijk naar de ouderschapsverlof mogelijkheden, voordat ook jij er echt compleet aan onder doorgaat!
Verder zoveel mogelijk rust nemen hoewel dat is met 2 kleintjes makkelijker gezegd dan gedaan.
Je oudste gaan naar school neem ik aan? dat scheelt natuurlijk overdag al.
Maar wees naar je werkgever wel open er kan vaak meer dan je denkt!De kinderen zijn bijna 3 jaar en 4 maanden de oudste gaat dus nog niet naar school.
vrijdag 31 juli 2009 om 08:16
Ik denk ook dat het even de fase is waar je doorheen moet. Vooral de uitputting van de korte en gebroken nachten zal een zware factor zijn in dit verhaal. Het is dus de kunst om bij te tanken. Kennissen van mij slapen elk 1 dagje ft per week uit, terwijl de ander voor de kinderen zorgt. Misschien is dat voor jullie ook een idee om de accu weer een beetje op te laden?
Voor wat betreft je werk is 3 weekjes niet zolang. Het heeft echt even tijd nodig voor je weer in het ritme zit. Maar als het echt niet gaat, dan zou je ouderschapsverlof aan kunnen vragen. Doe dit wel in goed overleg met je werkgever en eventueel de arbodienst (zodat zij jouw aanvraag kunnen ondersteunen), want meestal moet dit een aantal maanden vantevoren aangevraagd worden.
Voor wat betreft je werk is 3 weekjes niet zolang. Het heeft echt even tijd nodig voor je weer in het ritme zit. Maar als het echt niet gaat, dan zou je ouderschapsverlof aan kunnen vragen. Doe dit wel in goed overleg met je werkgever en eventueel de arbodienst (zodat zij jouw aanvraag kunnen ondersteunen), want meestal moet dit een aantal maanden vantevoren aangevraagd worden.
vrijdag 31 juli 2009 om 09:30
Allereerst: Sterkte!
Ik denk dat je je ritme moet vinden en dat is echt even pittig in het begin. Ongelofelijk he, wat een gebrek aan slaap met je kan doen?
- Is het mogelijk om je werkdag meer te spreiden, zodat je tussendoor kunt opladen (bijvoorbeeld werken op maandag, woensdag en vrijdag?)
- Voor een deel ouderschapsverlof opnemen. Dit kun je doen in overleg met je werkgever. Bedenk jezelf wat voor jou het meest werkbaar is. Dus: ben je gebaat bij een dag minder werken, of wellicht met een uurtje in de ochtend, zodat het net de ochtendstress wegneemt. Probeer het dan in alle redelijkheid met je werkgever te bespreken. Hij/zij heeft er niks aan als je straks gaat uitvallen, maar zou je verzoek wel mogen weigeren.
- Kan je man iets aan zijn situatie doen? Lijkt me rot als je je zorgen maakt om hem.
- Probeer slaap te pakken op andere momenten: vraag je moeder, slaap mee met de kinderslaapjes, verdeel de uitslaapochtenden met je man
- Probeer zo effectief mogelijk te werk te gaan thuis. Een brandschoon huis, lijkt me nu even niet zo'n prioriteit, dus laat dat los. Ik vroor eten in en wij aten dat bijvoorbeeld na een drukke werkdag (hoefde ik me op dat moment niet druk te maken om koken). Zet 's avonds alles klaar, dat scheelt stress in de morgen.
Voor de rest moet je doorbijten. Je jongste zal gaan doorslapen, op je werk kom je er weer in, thuis zal het 'makkelijker' gaan na verloop van tijd.
Heel veel sterkte daar!!!
p.s. bij mij is nr 2 onderweg en ik maak mijn borst alvast nat
Ik denk dat je je ritme moet vinden en dat is echt even pittig in het begin. Ongelofelijk he, wat een gebrek aan slaap met je kan doen?
- Is het mogelijk om je werkdag meer te spreiden, zodat je tussendoor kunt opladen (bijvoorbeeld werken op maandag, woensdag en vrijdag?)
- Voor een deel ouderschapsverlof opnemen. Dit kun je doen in overleg met je werkgever. Bedenk jezelf wat voor jou het meest werkbaar is. Dus: ben je gebaat bij een dag minder werken, of wellicht met een uurtje in de ochtend, zodat het net de ochtendstress wegneemt. Probeer het dan in alle redelijkheid met je werkgever te bespreken. Hij/zij heeft er niks aan als je straks gaat uitvallen, maar zou je verzoek wel mogen weigeren.
- Kan je man iets aan zijn situatie doen? Lijkt me rot als je je zorgen maakt om hem.
- Probeer slaap te pakken op andere momenten: vraag je moeder, slaap mee met de kinderslaapjes, verdeel de uitslaapochtenden met je man
- Probeer zo effectief mogelijk te werk te gaan thuis. Een brandschoon huis, lijkt me nu even niet zo'n prioriteit, dus laat dat los. Ik vroor eten in en wij aten dat bijvoorbeeld na een drukke werkdag (hoefde ik me op dat moment niet druk te maken om koken). Zet 's avonds alles klaar, dat scheelt stress in de morgen.
Voor de rest moet je doorbijten. Je jongste zal gaan doorslapen, op je werk kom je er weer in, thuis zal het 'makkelijker' gaan na verloop van tijd.
Heel veel sterkte daar!!!
p.s. bij mij is nr 2 onderweg en ik maak mijn borst alvast nat
vrijdag 31 juli 2009 om 10:01
Precies gewoon door de zure appel heen bijten, 3 dagen werken + jonge kids = über druk. Is nou eenmaal zo, hebben alle jonge gezinnen.
Verder: keuzes maken!! Moet je persée 3 dagen werken voor huis en hypotheek? Ouderschapsverlof opvragen en tijdelijk een stapje terug doen. (= dus niet ziekmelde hè, vinnik altijd zo'n zwaktebod).
Verder: keuzes maken!! Moet je persée 3 dagen werken voor huis en hypotheek? Ouderschapsverlof opvragen en tijdelijk een stapje terug doen. (= dus niet ziekmelde hè, vinnik altijd zo'n zwaktebod).
vrijdag 31 juli 2009 om 10:05
Heel herkenbaar, ik vond werken met 2 kinderen veel pittiger dan met 1. Eigenlijk nog wel, terwijl nummer 2 binnenkort alweer jarig is...... Het is mij wel tegengevallen op dat vlak. Ik heb het vooral zwaar met de ochtendstress, en dan is mijn oudste bijna 5 en dus al best zelfstandig. Maar hij moet dan wel weer naar school, terwijl de baby naar het kdv gaat, 2 locaties dus.
vrijdag 31 juli 2009 om 10:08
ehm...je bent niet ziek. Je hebt een vermoeiende tijd. Waarom moet je werkgever opdraaien voor jouw keuze om twee kinderen in korte tijd na elkaar te nemen?
Je kan toch ook ouderschapsverlof of je vakantiedagen opnemen??
Schakel hulp in van familie en vrienden om bijvoorbeeld 1 middag in de week op te passen zodat jij even tijd hebt om bij te komen/huishoudelijke dingen te regelen.
Kijk eens naar praktische dingen. Al genoemd: kolven. Maar ook een werkster voor paar uur in de week. Laat eens wat sociale verplichtingen schieten om wat tijd met het gezin door te brengen.
Wellicht kan je met je werkgever regelen dat je dagen ruilt of wat later kan beginnen.
Maar meteen beginnen om je ziek te melden is (ook al gezegd) een behoorlijk zwaktebod...
Je kan toch ook ouderschapsverlof of je vakantiedagen opnemen??
Schakel hulp in van familie en vrienden om bijvoorbeeld 1 middag in de week op te passen zodat jij even tijd hebt om bij te komen/huishoudelijke dingen te regelen.
Kijk eens naar praktische dingen. Al genoemd: kolven. Maar ook een werkster voor paar uur in de week. Laat eens wat sociale verplichtingen schieten om wat tijd met het gezin door te brengen.
Wellicht kan je met je werkgever regelen dat je dagen ruilt of wat later kan beginnen.
Maar meteen beginnen om je ziek te melden is (ook al gezegd) een behoorlijk zwaktebod...
vrijdag 31 juli 2009 om 10:38
Waarom bespreek je dit niet een keer met de bedrijfsarts? Hij kan denk ik beter beoordelen dan een forum of ziekmelden een optie is. Zij zijn er ook om ziekte te voorkomen en het kan best zijn dat jij met de korte nachten, zorgen om je man etc. ook tegen een burnout aan zit.
Overigens vind ik het ook behoorlijk pittig hoor met 2 kinderen, vooral het ochtendritueel. Ik moet om half 8 beginnen, dus het is ook topdrukte tussen 6 en 7. Mijn jongste is ruim 10 maanden en kan soms ook nog behoorlijk spoken. Gelukkig weet ik inmiddels dat het meestal na 1 a 1,5 week weer een stuk minder wordt en dat ik dan een periode weer normaal kan slapen.
Overigens vind ik het ook behoorlijk pittig hoor met 2 kinderen, vooral het ochtendritueel. Ik moet om half 8 beginnen, dus het is ook topdrukte tussen 6 en 7. Mijn jongste is ruim 10 maanden en kan soms ook nog behoorlijk spoken. Gelukkig weet ik inmiddels dat het meestal na 1 a 1,5 week weer een stuk minder wordt en dat ik dan een periode weer normaal kan slapen.
vrijdag 31 juli 2009 om 16:23
Bedankt voor alle reacties en tips!
Het is vooral van belang dat mijn man en ik duidelijkere afspraken maken. Wie slaapt wanneer uit, wie doet welke fles enz. Mijn man doet wel veel ook 's nachts. Hij is alleen altijd moe, moe en heeft veel stress en altijd hoofdpijn. Hij is er wel sinds kort mee bezig om hier iets aan te doen (huisarts, fysio, haptonoom). Op zich zit het wel goed tussen ons maar we maken nu wel heel veel ruzie om niets.
Ik geef geen borstvoeding meer dus wat dat betreft hebben we het al makkelijk (al had ik dolgraag nog de borst gegeven, maar dat is een ander verhaal)
Ok, 6 uur doorslapen vind ik ook geweldig, hoor! Ben van mijn dochter wel wat anders gewend. Maar goed, hij wordt ook nog regelmatig wakker voor speentje of toch een voeding. Vannacht hadden we van 22 tot 3uur elk uur een van de kinderen. En dan gaat om 6 uur weer mijn wekker.
Ik ga praten op mijn werk over ouderschapsverlof. Moet nog even nadenken hoe ik dat het handigste kan invullen. Ook samen met man even goed bespreken.
Over ziek zijn gesproken. Ik voel me toch echt wel ziek. Werk in de zorg en kon gisteren echt mijn kop er niet bij houden. Verkeerde medicijn is snel geinjecteerd. Maar goed, natuurlijk kies ik zelf voor twee kinderen en ik snap de opmerkingen ook wel goed.
Ik voel me ook zwak dat ik het allemaal niet goed aankan. Ik hoef de kinderen niet eens naar de opvang te brengen. Ze slapen al regelmatig bij mijn ouders.
Nou ja, misschien is dit een tijdelijke inzinking en maak ik te snel paniek.
Sorry dat ik misschien niet overal op reageer.
Het is vooral van belang dat mijn man en ik duidelijkere afspraken maken. Wie slaapt wanneer uit, wie doet welke fles enz. Mijn man doet wel veel ook 's nachts. Hij is alleen altijd moe, moe en heeft veel stress en altijd hoofdpijn. Hij is er wel sinds kort mee bezig om hier iets aan te doen (huisarts, fysio, haptonoom). Op zich zit het wel goed tussen ons maar we maken nu wel heel veel ruzie om niets.
Ik geef geen borstvoeding meer dus wat dat betreft hebben we het al makkelijk (al had ik dolgraag nog de borst gegeven, maar dat is een ander verhaal)
Ok, 6 uur doorslapen vind ik ook geweldig, hoor! Ben van mijn dochter wel wat anders gewend. Maar goed, hij wordt ook nog regelmatig wakker voor speentje of toch een voeding. Vannacht hadden we van 22 tot 3uur elk uur een van de kinderen. En dan gaat om 6 uur weer mijn wekker.
Ik ga praten op mijn werk over ouderschapsverlof. Moet nog even nadenken hoe ik dat het handigste kan invullen. Ook samen met man even goed bespreken.
Over ziek zijn gesproken. Ik voel me toch echt wel ziek. Werk in de zorg en kon gisteren echt mijn kop er niet bij houden. Verkeerde medicijn is snel geinjecteerd. Maar goed, natuurlijk kies ik zelf voor twee kinderen en ik snap de opmerkingen ook wel goed.
Ik voel me ook zwak dat ik het allemaal niet goed aankan. Ik hoef de kinderen niet eens naar de opvang te brengen. Ze slapen al regelmatig bij mijn ouders.
Nou ja, misschien is dit een tijdelijke inzinking en maak ik te snel paniek.
Sorry dat ik misschien niet overal op reageer.
vrijdag 31 juli 2009 om 20:22
quote:zeemeerminnetje schreef op 31 juli 2009 @ 16:23:
Over ziek zijn gesproken. Ik voel me toch echt wel ziek. Werk in de zorg en kon gisteren echt mijn kop er niet bij houden. Verkeerde medicijn is snel geinjecteerd. .Je hoofd er niet bij kunnen houden en moe zijn is niet gelijk aan ziek, zoals je het nu omschrijft tenminste. Ik zie meer iemand die gewoon even een instelling moet vinden om alles met 2 kinderen op de rails te krijgen.. En verder mag ik hopen dat je als verleegkundige of wat voor werk je dan ook doet slim genoeg bent om indien je merkt dat je je aandacht er niet bij hebt, wel tien keer het medicijn te controleren.
Over ziek zijn gesproken. Ik voel me toch echt wel ziek. Werk in de zorg en kon gisteren echt mijn kop er niet bij houden. Verkeerde medicijn is snel geinjecteerd. .Je hoofd er niet bij kunnen houden en moe zijn is niet gelijk aan ziek, zoals je het nu omschrijft tenminste. Ik zie meer iemand die gewoon even een instelling moet vinden om alles met 2 kinderen op de rails te krijgen.. En verder mag ik hopen dat je als verleegkundige of wat voor werk je dan ook doet slim genoeg bent om indien je merkt dat je je aandacht er niet bij hebt, wel tien keer het medicijn te controleren.
vrijdag 31 juli 2009 om 20:33
Lieve Zeemeerminnetje,
Klinkt allemaal best heftig. je bent net begonnen en nu al weer helemaal oververmoeid. Ik zou -als "bruin dat kan trekken"- ouderschapsverlof opnemen. Het is onbetaald, maar je kan even op adem komen. Je mag geloof ik 3 maanden of zo ook aaneengesloten opnemen.
De jongste slaapt straks net wat langer door en wie weet is je driejarige dan ook uit het soms drie keer per nacht wakker worden.
Om en om "nachtdienst doen" werkte voor mij en man het beste, zo konden we omstebeurt redelijk slapen. Misschien dat betere afspraken net wat beter werken en rust geven voor jullie allebei.
Heel erg veel sterkte!
Klinkt allemaal best heftig. je bent net begonnen en nu al weer helemaal oververmoeid. Ik zou -als "bruin dat kan trekken"- ouderschapsverlof opnemen. Het is onbetaald, maar je kan even op adem komen. Je mag geloof ik 3 maanden of zo ook aaneengesloten opnemen.
De jongste slaapt straks net wat langer door en wie weet is je driejarige dan ook uit het soms drie keer per nacht wakker worden.
Om en om "nachtdienst doen" werkte voor mij en man het beste, zo konden we omstebeurt redelijk slapen. Misschien dat betere afspraken net wat beter werken en rust geven voor jullie allebei.
Heel erg veel sterkte!
anoniem_84331 wijzigde dit bericht op 31-07-2009 20:35
Reden: laatste berichtje niet gelezen van TO
Reden: laatste berichtje niet gelezen van TO
% gewijzigd
vrijdag 31 juli 2009 om 20:40
Ik zou als ik jou was proberen meer gespreid te gaan werken. Ik lees hier dat je de kinderen niet naar de oppas hoeft te brengen dus ben je wat flexibeler. Een dag werken, dag bijkomen, dag werken. Op de dagen dat je niet hoeft te werken gaat je wekker ook niet om 06.00 uur.
En man en ik draaiden ook wisseldiensten om het zomaar te zeggen. De ene late fles en langer blijven liggen en de ander vroeg naar bed en de vroege fles. Zo kun je in ieder geval in het weekend bijtanken.
En man en ik draaiden ook wisseldiensten om het zomaar te zeggen. De ene late fles en langer blijven liggen en de ander vroeg naar bed en de vroege fles. Zo kun je in ieder geval in het weekend bijtanken.
zaterdag 1 augustus 2009 om 12:34
hoi,
Ziekmelden is idd niet de beste oplossing, maar ik ben het wel met je eens dat je echt ziek kunt zijn van slaap te kort. Ik had het bij mij eerste ook in de opstart om weer te wennen en ging daardoor ook stomme fouten maken (moet voor m´n werk ook medische handelingen doen) Ik heb toen met m´n collega´s besproken dat ik tijdelijk een aantal handelingen niet zou doen (dat kon bij ons gelukkig) want het blijft wel dat als je fouten maakt je zelf verantwoordelijk bent ook al heb je slaap tekort (je bekwaam voelen enzo om een handeling te doen en anders moet je hem weigeren). Heel veel succes ermee, zoek naar oplossingen op je werk enne koffie of redbull heeft mij ook heel wat dagen doorgeholpen.
Ziekmelden is idd niet de beste oplossing, maar ik ben het wel met je eens dat je echt ziek kunt zijn van slaap te kort. Ik had het bij mij eerste ook in de opstart om weer te wennen en ging daardoor ook stomme fouten maken (moet voor m´n werk ook medische handelingen doen) Ik heb toen met m´n collega´s besproken dat ik tijdelijk een aantal handelingen niet zou doen (dat kon bij ons gelukkig) want het blijft wel dat als je fouten maakt je zelf verantwoordelijk bent ook al heb je slaap tekort (je bekwaam voelen enzo om een handeling te doen en anders moet je hem weigeren). Heel veel succes ermee, zoek naar oplossingen op je werk enne koffie of redbull heeft mij ook heel wat dagen doorgeholpen.
zondag 2 augustus 2009 om 12:24
Hi allemaal,
Bedankt weer voor de reacties, voel me gesteund!
Ik heb morgen een gesprek met mijn manager. Ik wil een dag in de week ouderschapsverlof opnemen. We hebben dan wel wat minder te besteden, maar het zou moeten kunnen. En inderdaad, girafje, als ik me niet bekwaam voel ga ik een aantal handelingen niet doen. En ja koffie, waar zou ik zijn zonder!
Wat ik wel erg moeilijk vind is om om te gaan met de geestelijke en lichamelijke problemen van mijn man. Soms scheld hij 's nachts tegen mij als hij er weer uit moet. Ik weet dat hij dat doet omdat hij er doorheen zit, maar ik wordt er erg ongelukkig van. Ik kan er wel met hem over praten. Hij is wel al bij de bedrijfsarts geweest en hij heeft binnenkort ook een gesprek op zijn werk. Mogelijk gaat hij tijdelijk ook minder werken. Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet altijd begrip voor hem kan opbrengen. Ik ben boos dat hij niet gewoon vrolijk en gezond is. Klinkt misschien stom maar zo voel ik het vaak.
Iemand ervaring met soortgelijke situatie?
Bedankt weer voor de reacties, voel me gesteund!
Ik heb morgen een gesprek met mijn manager. Ik wil een dag in de week ouderschapsverlof opnemen. We hebben dan wel wat minder te besteden, maar het zou moeten kunnen. En inderdaad, girafje, als ik me niet bekwaam voel ga ik een aantal handelingen niet doen. En ja koffie, waar zou ik zijn zonder!
Wat ik wel erg moeilijk vind is om om te gaan met de geestelijke en lichamelijke problemen van mijn man. Soms scheld hij 's nachts tegen mij als hij er weer uit moet. Ik weet dat hij dat doet omdat hij er doorheen zit, maar ik wordt er erg ongelukkig van. Ik kan er wel met hem over praten. Hij is wel al bij de bedrijfsarts geweest en hij heeft binnenkort ook een gesprek op zijn werk. Mogelijk gaat hij tijdelijk ook minder werken. Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet altijd begrip voor hem kan opbrengen. Ik ben boos dat hij niet gewoon vrolijk en gezond is. Klinkt misschien stom maar zo voel ik het vaak.
Iemand ervaring met soortgelijke situatie?
zondag 2 augustus 2009 om 13:45
quote:zeemeerminnetje schreef op 02 augustus 2009 @ 12:24: Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet altijd begrip voor hem kan opbrengen. Ik ben boos dat hij niet gewoon vrolijk en gezond is. Klinkt misschien stom maar zo voel ik het vaak.
Iemand ervaring met soortgelijke situatie?Heel lastig, maar wel begrijpelijk. Zeker als je zelf niet goed in je vel zit, wil je graag steun van je partner en kun je het soms zelfs niet uitstaan als hij die steun niet kan geven omdat hij zich ook niet goed voelt....
Ik heb (in andere omstandigheden) iets soortgelijks meegemaakt. Probeer erover te blijven praten en zorg ervoor dat je niet in de situatie terechtkomt dat je elkaar niets meer gunt! Probeer (wederzijds) de ander toch zo veel mogelijk te ontlasten op je eigen goede momenten. Afspraken maken (hier al eerder genoemd), bijvoorbeeld over wie de late voeding doet en wie er s nachts of s ochtends vroeg uitgaat, kan ook al helpen. Ook elkaar tijd gunnen om iets alleen of met vrienden te doen (dus buiten de thuissituatie), dan laad je jezelf weer op en kun je er thuis ook beter tegen. Sterkte!
Iemand ervaring met soortgelijke situatie?Heel lastig, maar wel begrijpelijk. Zeker als je zelf niet goed in je vel zit, wil je graag steun van je partner en kun je het soms zelfs niet uitstaan als hij die steun niet kan geven omdat hij zich ook niet goed voelt....
Ik heb (in andere omstandigheden) iets soortgelijks meegemaakt. Probeer erover te blijven praten en zorg ervoor dat je niet in de situatie terechtkomt dat je elkaar niets meer gunt! Probeer (wederzijds) de ander toch zo veel mogelijk te ontlasten op je eigen goede momenten. Afspraken maken (hier al eerder genoemd), bijvoorbeeld over wie de late voeding doet en wie er s nachts of s ochtends vroeg uitgaat, kan ook al helpen. Ook elkaar tijd gunnen om iets alleen of met vrienden te doen (dus buiten de thuissituatie), dan laad je jezelf weer op en kun je er thuis ook beter tegen. Sterkte!
zondag 2 augustus 2009 om 20:40
Zeemeerminnetje, hier bijna uitgerekend van nummer 2. Zie er ook best tegenop, maar daarentegen kan ik niet wachten totdat het eerste jaar er weer op zit. Dat is gewoon het pittigste.
En over dat schelden 's nachts... dat deden mijn vriend en ik ook hoor bij nummer 1 en weet zeker dat dat nu weer gaat komen. Wie wil er nou 's nachts voor de 10e keer zijn/haar bed uit? Wij bleven altijd zo lang mogelijk liggen en afwachten wie het niet meer zou trekken en dat die dan ging... hahahaha. Ken veel vriendinnen bij wie dit gebeurde hoor, dus jullie zijn niet de enige.
En over dat schelden 's nachts... dat deden mijn vriend en ik ook hoor bij nummer 1 en weet zeker dat dat nu weer gaat komen. Wie wil er nou 's nachts voor de 10e keer zijn/haar bed uit? Wij bleven altijd zo lang mogelijk liggen en afwachten wie het niet meer zou trekken en dat die dan ging... hahahaha. Ken veel vriendinnen bij wie dit gebeurde hoor, dus jullie zijn niet de enige.
