
Zwangerschapshor(ror)monen, wat moet ik er toch mee...
vrijdag 22 mei 2009 om 19:37
Ik ben nu 18 weken zwanger en net als bij mijn vorige zwangerschap heb ik extreem veel 'last van m'n hormonen'.
Dit uit zich in moodswings, depressieve buien, futloosheid, ongeduld, huilbuien en een chronisch gebrek aan relativeringsvermogen. Dit is niet alleen naar en lastig voor mezelf, maar ook voor mijn omgeving (en dan met name mijn man).
Ik kan echt ontzettend onredelijk zijn. Het gekke is; ik hoor mezelf praten, ik wéét dat het nergens over gaat en toch lijk ik het niet te kunnen stoppen. Soms voelt het net alsof ik bezeten ben.
Een uurtje later, als ik weer wat rustiger ben, voel ik me een draak van een wijf en heb ik enorme spijt dat ik zo rot en onredelijk tegen hem heb gedaan.
Ik vraag me af of er meer vrouwen zijn die hier zo veel last van hebben (gehad) en hoe zij daarmee omgaan? Ik weet uit ervaring dat het een tijdje na de bevalling vanzelf beter gaat, maar de moed zakt me in de schoenen bij het idee dat dit nog zo'n 30 weken gaat duren.....
Dit uit zich in moodswings, depressieve buien, futloosheid, ongeduld, huilbuien en een chronisch gebrek aan relativeringsvermogen. Dit is niet alleen naar en lastig voor mezelf, maar ook voor mijn omgeving (en dan met name mijn man).
Ik kan echt ontzettend onredelijk zijn. Het gekke is; ik hoor mezelf praten, ik wéét dat het nergens over gaat en toch lijk ik het niet te kunnen stoppen. Soms voelt het net alsof ik bezeten ben.
Een uurtje later, als ik weer wat rustiger ben, voel ik me een draak van een wijf en heb ik enorme spijt dat ik zo rot en onredelijk tegen hem heb gedaan.
Ik vraag me af of er meer vrouwen zijn die hier zo veel last van hebben (gehad) en hoe zij daarmee omgaan? Ik weet uit ervaring dat het een tijdje na de bevalling vanzelf beter gaat, maar de moed zakt me in de schoenen bij het idee dat dit nog zo'n 30 weken gaat duren.....
The time is now
zondag 24 mei 2009 om 21:36
Hier heeft manlief het af en toe ook slecht. Ben echt superassertief (klinkt toch best positief ) sinds ik zwanger ben. Mijn lontje is echt veel korter dan normaal en ik vat alles negatief op. Ik probeer ook echt niet onredelijk te zijn, maar de hormonen zijn sterker dan ikzelf. Gelukkig ben ik tussendoor nog wel gezellig, vind ik zelf . Manlief roept ook steeds dat hij hoopt dat het toch echt overgaat na de bevalling... Ik doe trouwens tegen iedereen snauwerig dus het is niets persoonlijks
.

zondag 24 mei 2009 om 22:20
Hey wat leuk, nog wat reacties. De laatste dagen is het eigenlijk best goed gegaan. Vandaag moest ik werken. Ik werk in de horeca en dat houdt in dat ik al mijn beetjes aardig en vriendelijk op mij werk 'opgebruik'. Als ik dan thuis kom heb ik het even helemaal gehad en moet ik even spuien .
The time is now
zondag 24 mei 2009 om 22:25