Overig
alle pijlers
Asociaal gedrag
maandag 18 januari 2010 om 19:52
Vandaag zat ik in de trein uit Amsterdam.
Omdat ik mijn dochter in de draagzak droeg, hield ik mijn tas vast aan de kant van het gangpad.
Hij hing over mijn schouder zeg maar, zat verder niet in de weg ofzo.
Afijn, ik was krantje aan het lezen ineens hoor ik de persoon achter mij kokhalzen en jahoor, ze boog zich schuin voorover naar het gangpad en kotste haar hele maaginhoud eruit, deels in en over mijn tas.
Iedereen was een beetje verbijsterd geloof ik en zij gaf geen kik.
Ik zat eigenlijk te wachten op een sorry, of iets in de trant maar het bleef muisstil.
Heb mijn tas schoongeveegd met spuugdoekje van dochter die ik gelukkig bij mij droeg.
Maar ik stond perplex van de onbeschoftheid van deze persoon.
Dat je misselijk wordt en gaat kotsen alla, kan iedereen gebeuren.
Maar dat je iemands tas onderkotst, doet lsof je neus bloed en ook nog de kots op het gangpad laat liggen gaat werkelijk waar mijn pet te boven.
Ik dacht er nog over om er iets van te zeggen, maar heb het er maar bij gelaten.
Als iemand zelf niet het fatsoen heeft om zijn rommel op te ruimen dan is dat niets anders dan triest, heel triest.
Moest het even kwijt!
Omdat ik mijn dochter in de draagzak droeg, hield ik mijn tas vast aan de kant van het gangpad.
Hij hing over mijn schouder zeg maar, zat verder niet in de weg ofzo.
Afijn, ik was krantje aan het lezen ineens hoor ik de persoon achter mij kokhalzen en jahoor, ze boog zich schuin voorover naar het gangpad en kotste haar hele maaginhoud eruit, deels in en over mijn tas.
Iedereen was een beetje verbijsterd geloof ik en zij gaf geen kik.
Ik zat eigenlijk te wachten op een sorry, of iets in de trant maar het bleef muisstil.
Heb mijn tas schoongeveegd met spuugdoekje van dochter die ik gelukkig bij mij droeg.
Maar ik stond perplex van de onbeschoftheid van deze persoon.
Dat je misselijk wordt en gaat kotsen alla, kan iedereen gebeuren.
Maar dat je iemands tas onderkotst, doet lsof je neus bloed en ook nog de kots op het gangpad laat liggen gaat werkelijk waar mijn pet te boven.
Ik dacht er nog over om er iets van te zeggen, maar heb het er maar bij gelaten.
Als iemand zelf niet het fatsoen heeft om zijn rommel op te ruimen dan is dat niets anders dan triest, heel triest.
Moest het even kwijt!
maandag 18 januari 2010 om 20:00
poessiemauwww, ok dan ligt het dus echt niet aan mij.
Nastik, nee was een jonge vrouw, netjes gekleed verder.
Zag er niet uit als een junk.
Ik vond het ook zo bizar, vandaar dat ik er volgens mij ook niets van zei.
Ik had de hele tijd de gedachte: gebeurde dit nou echt?
Toen ik thuis kwam heb ik mijn tas extra gecontroleerd om zeker te weten dat ik niet hallucineerde ofzo.
Maar nee hoor, de restjes van de jus de orange zaten er nog steeds in.
Nastik, nee was een jonge vrouw, netjes gekleed verder.
Zag er niet uit als een junk.
Ik vond het ook zo bizar, vandaar dat ik er volgens mij ook niets van zei.
Ik had de hele tijd de gedachte: gebeurde dit nou echt?
Toen ik thuis kwam heb ik mijn tas extra gecontroleerd om zeker te weten dat ik niet hallucineerde ofzo.
Maar nee hoor, de restjes van de jus de orange zaten er nog steeds in.
maandag 18 januari 2010 om 20:07
Zoiets heb ik ook eens meegemaakt in de bus. Dat meisje (jaar of 18) zei niks en stapte even later zo de bus uit. Ik heb het toen maar bij de buschauffeur gemeld...Ik kan mij zo voorstellen dat er een stuk schaamte bijkomt kijken. Zo leek het bij het meisje in de bus wel. En echt fit voel je je waarschijnlijk ook niet...maar dan zou je toch aan een ander kunnen vragen of het door wil geven of regelen.
maandag 18 januari 2010 om 20:07
Dat ze het niet op kon ruimen, oké dat is niet zo raar, je hebt inderdaad niet de benodigdheden in de buurt...
Maar als ik per ongeluk iemand onder zou kotsen (iew, de horror) zou ik me kapot schamen, mijn excuses aanbieden en vragen of ik iets kon doen oid. In elk geval niet doen alsof ik niet net mijn maaginhoud in iemands tas heb gekieperd.
Maar als ik per ongeluk iemand onder zou kotsen (iew, de horror) zou ik me kapot schamen, mijn excuses aanbieden en vragen of ik iets kon doen oid. In elk geval niet doen alsof ik niet net mijn maaginhoud in iemands tas heb gekieperd.
maandag 18 januari 2010 om 20:08
quote:blijfgewoonbianca schreef op 18 januari 2010 @ 20:05:
Beetje moeilijk opruimen dat kots in het gangpad ; ik heb nooit een dweil en een emmer water in mijn tas. Maar dat is kennelijk gek?
Er lagen genoeg kranten en ze had wel zakdoekjes.
Je kan het jezelf zo moeilijk of makkelijk maken als je zelf wil.
Als je in ieder geval wat doet ipv stoicijns voor je kijken.
Ze had natuurlijk kunnen beginnen door in ieder geval 'sorry' te zeggen voor haar kots in mijn tas.
Beetje moeilijk opruimen dat kots in het gangpad ; ik heb nooit een dweil en een emmer water in mijn tas. Maar dat is kennelijk gek?
Er lagen genoeg kranten en ze had wel zakdoekjes.
Je kan het jezelf zo moeilijk of makkelijk maken als je zelf wil.
Als je in ieder geval wat doet ipv stoicijns voor je kijken.
Ze had natuurlijk kunnen beginnen door in ieder geval 'sorry' te zeggen voor haar kots in mijn tas.
maandag 18 januari 2010 om 20:13
quote:Donna schreef op 18 januari 2010 @ 20:08:
[...]
Ze had natuurlijk kunnen beginnen door in ieder geval 'sorry' te zeggen voor haar kots in mijn tas.
Tuurlijk.
Maar ik kán me ook voorstellen dat je hoopt dat je in een wolk mist oplost en dat ze denkt dat hoe meer ze zegt of doet hoe meer / langer de aandacht op haar gevestigd is.
Dat jij met een " sorry " iets minder pissed off zou zijn kan ik me ook heel goed voorstellen.
[...]
Ze had natuurlijk kunnen beginnen door in ieder geval 'sorry' te zeggen voor haar kots in mijn tas.
Tuurlijk.
Maar ik kán me ook voorstellen dat je hoopt dat je in een wolk mist oplost en dat ze denkt dat hoe meer ze zegt of doet hoe meer / langer de aandacht op haar gevestigd is.
Dat jij met een " sorry " iets minder pissed off zou zijn kan ik me ook heel goed voorstellen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 18 januari 2010 om 20:14
quote:Splinter02 schreef op 18 januari 2010 @ 20:13:
Ik kan me zomaar voorstellen dat die vrouw zich hondsberoerd voelde en vooral met zichzelf bezig was.
En misschien achteraf ook wel gekwetst is dat niemand zich om haar bekommerde...Goeie. Kan ook.
Ik kan me zomaar voorstellen dat die vrouw zich hondsberoerd voelde en vooral met zichzelf bezig was.
En misschien achteraf ook wel gekwetst is dat niemand zich om haar bekommerde...Goeie. Kan ook.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 18 januari 2010 om 20:19
Nee, dat verbaasde me overigens ook wel, dat niemand haar te hulp schoot.
Zelf was ik bezig doekje te zoeken om de schade te beperken.
Splinter, ik begrijp het wel hoor, vind het ook altijd zo raar als niemand reageert op dat soort voorvallen.
Ik heb ook wel eens een minutenlange hoestbui gehad waarbij ik echt bang was dat ik zou gaan kotsen ( gelukkig nog nooit gebeurd).
En dat gebeurt altijd in een overvolle bus/trein.
Niemand die ooit hulp aanbood.
Maar stel ik had wel over iemand heen gekotst zou ik heel heel snel mijn excuses aanbieden.
De kots zat er al en die veeg ik zelf ook wel weg met een doekje, maar gewoon zwijgen vind ik echt niet kunnen.
BGB, het was niet eens zozeer dat ik pissed off was, als ik dat echt ben dan laat ik dat ook weten, maar ik was verbijsterd en zat echt te wachten op de 'sorry'.
Zelfs toen ik uit stapte dacht ik: oh, nu komt het.
Ze ziet diegene opstaand die ze onder heeft gekotst en zal zeggen: he, sorry van daarnet.
Zelf was ik bezig doekje te zoeken om de schade te beperken.
Splinter, ik begrijp het wel hoor, vind het ook altijd zo raar als niemand reageert op dat soort voorvallen.
Ik heb ook wel eens een minutenlange hoestbui gehad waarbij ik echt bang was dat ik zou gaan kotsen ( gelukkig nog nooit gebeurd).
En dat gebeurt altijd in een overvolle bus/trein.
Niemand die ooit hulp aanbood.
Maar stel ik had wel over iemand heen gekotst zou ik heel heel snel mijn excuses aanbieden.
De kots zat er al en die veeg ik zelf ook wel weg met een doekje, maar gewoon zwijgen vind ik echt niet kunnen.
BGB, het was niet eens zozeer dat ik pissed off was, als ik dat echt ben dan laat ik dat ook weten, maar ik was verbijsterd en zat echt te wachten op de 'sorry'.
Zelfs toen ik uit stapte dacht ik: oh, nu komt het.
Ze ziet diegene opstaand die ze onder heeft gekotst en zal zeggen: he, sorry van daarnet.
