
denk je dat je doet wat moet? Of doe je maar wat.
zondag 7 december 2008 om 12:09
Zit ik gisteravond lekker op de bank TV te kijken, man met koptelefoon achter de PC, zoon in zijn kamer een spelletje te spelen, kat bij me op schoot. kortom een ongedwongen avondje thuis met het gezin.
Hoor ik me toch ineens een kabaal op het trappenhuis, een schreeuw, glasgerinkel ik denk, WTF!?
Ik sta op, loop bij mijn zoon de kamer in en kijk naar buiten, zie en hoor ik aan het eind van de straat de brandweer onze kant op komen.
Eerste wat ik roep; naar buiten! Zoon accuut in paniek, "de kat, de kat gaat dood".
Nee, de kat gaat niet dood, trek mijn jas aan en stap in mijn laarzen, naar buiten nu!
Mijn man geroepen, (had nog helemaal niets mee gekregen (koptelefoon) "wat isser?" Brand! we moeten naar buiten.
Open mijn buitendeur, kijk ik recht in het gezicht van zo'n boom van een brandweerman... "naar buiten".
En dan sta je ineens voor de deur met je gezin, kind in mijn laarzen en mijn jas, man in zijn ochtendjas en op sokken en ik zonder jas op pantoffels, kat nog binnen!
De woning van de buurvrouw schuin boven in lichterlaaien, en niet te zuinig ook zeg, uitslaande brand
Mensen moesten met de ladderwagen naar benenden gehaald worden.
En dan nu denk ik, ja wel goed dat je naar buiten bent gegaan met je gezin, maar kat is nog binnen(wilde ik wel meenemen, maar die had in paniek de pleitvaart genomen en ik wist bij god niet waar hij was.), man dacht iig aan de huissluitels, maar verder neem je gewoon helemaal niets mee.
Ik niet eens, laat staan degene bij wie de brand uitbrak.
En het gaat zo fucking snel allemaal, je hebt gewoon geen tijd.
Denk jij dat je serieus de tegenwoordigheid van geest hebt, op zo'n moment dat je, bijv. polissen, id, geld e.d. pakt?
Hoor ik me toch ineens een kabaal op het trappenhuis, een schreeuw, glasgerinkel ik denk, WTF!?
Ik sta op, loop bij mijn zoon de kamer in en kijk naar buiten, zie en hoor ik aan het eind van de straat de brandweer onze kant op komen.
Eerste wat ik roep; naar buiten! Zoon accuut in paniek, "de kat, de kat gaat dood".
Nee, de kat gaat niet dood, trek mijn jas aan en stap in mijn laarzen, naar buiten nu!
Mijn man geroepen, (had nog helemaal niets mee gekregen (koptelefoon) "wat isser?" Brand! we moeten naar buiten.
Open mijn buitendeur, kijk ik recht in het gezicht van zo'n boom van een brandweerman... "naar buiten".
En dan sta je ineens voor de deur met je gezin, kind in mijn laarzen en mijn jas, man in zijn ochtendjas en op sokken en ik zonder jas op pantoffels, kat nog binnen!
De woning van de buurvrouw schuin boven in lichterlaaien, en niet te zuinig ook zeg, uitslaande brand
Mensen moesten met de ladderwagen naar benenden gehaald worden.
En dan nu denk ik, ja wel goed dat je naar buiten bent gegaan met je gezin, maar kat is nog binnen(wilde ik wel meenemen, maar die had in paniek de pleitvaart genomen en ik wist bij god niet waar hij was.), man dacht iig aan de huissluitels, maar verder neem je gewoon helemaal niets mee.
Ik niet eens, laat staan degene bij wie de brand uitbrak.
En het gaat zo fucking snel allemaal, je hebt gewoon geen tijd.
Denk jij dat je serieus de tegenwoordigheid van geest hebt, op zo'n moment dat je, bijv. polissen, id, geld e.d. pakt?
zondag 7 december 2008 om 13:56
Jee, Lonki, eng is dat he?
Wij hebben ook zo'n angstige ervaring gehad, dat het huis van een buurman in brand stond wel nog 1 huis ertussen hoor!). Ik weet nu ook dat ik gelukkig heel koelbloedig kan handelen in zo'n situatie. Ik werd wakker van een knal (ruiten gesprongen), stank en iemand die hysterisch BRAND!! aan het schreeuwen was. Ik heb mijn man wakker gepord, hem de brandweer laten bellen, laarzen aangedaan en een jas en toen ben ik bij die buurman op zijn deur gaan bonken, want het was niet duidelijk dat hij wakker was/uit huis was. Daar is hij idd wakker van geworden en even later kwam hij naar buiten (had ook gedronken bleek, vandaar dat hij niet goed reageerde). Brandweer was onderweg, mijn man had onze zoon wakker gemaakt en min of meer aangekleed en toen heb ik een grote koffer gepakt en onze fotoboeken er als eerste ingedaan, samen met onze paspoorten, laptops, en map belangrijke papieren. Autosleutels, huissluitels, portemonnees en telefoons gepakt en in jaszak gedaan, koffer achterin de auto gedaan en toen de brandweer kwam en idd zei dat alle huizen ontruimd moesten worden waren wij eigenlijk al klaar. Mijn man (meer type paniekvogel) zat met mijn zoon in de auto, ik heb de buurman opgevangen die helemaal in paniek was. Brand was gelukkig rel. snel gedoofd, waarna we de 'vluchtkoffer' en onze zoon weer naar binnen gebracht hebben en met de buurman (nog) een borrel gedronken. Bleek trouwens brandstichting te zijn, daar ben ik achteraf nog het kwaadst om: willens en wetens de levens van een heleboel mensen en kinderen bedreigen! Ik moet zeggen dat ik sindsdien erg bang ben voor en alert ben op brand - ik word wakker van elke vuurkorf zeg maar. En we hebben nu minstens 7 rookmelders in huis. Maar goed, dat kan alleen maar in ons voordeel werken.
(He, toch even lekker om dat verhaal nog eens te vertellen.)
Wij hebben ook zo'n angstige ervaring gehad, dat het huis van een buurman in brand stond wel nog 1 huis ertussen hoor!). Ik weet nu ook dat ik gelukkig heel koelbloedig kan handelen in zo'n situatie. Ik werd wakker van een knal (ruiten gesprongen), stank en iemand die hysterisch BRAND!! aan het schreeuwen was. Ik heb mijn man wakker gepord, hem de brandweer laten bellen, laarzen aangedaan en een jas en toen ben ik bij die buurman op zijn deur gaan bonken, want het was niet duidelijk dat hij wakker was/uit huis was. Daar is hij idd wakker van geworden en even later kwam hij naar buiten (had ook gedronken bleek, vandaar dat hij niet goed reageerde). Brandweer was onderweg, mijn man had onze zoon wakker gemaakt en min of meer aangekleed en toen heb ik een grote koffer gepakt en onze fotoboeken er als eerste ingedaan, samen met onze paspoorten, laptops, en map belangrijke papieren. Autosleutels, huissluitels, portemonnees en telefoons gepakt en in jaszak gedaan, koffer achterin de auto gedaan en toen de brandweer kwam en idd zei dat alle huizen ontruimd moesten worden waren wij eigenlijk al klaar. Mijn man (meer type paniekvogel) zat met mijn zoon in de auto, ik heb de buurman opgevangen die helemaal in paniek was. Brand was gelukkig rel. snel gedoofd, waarna we de 'vluchtkoffer' en onze zoon weer naar binnen gebracht hebben en met de buurman (nog) een borrel gedronken. Bleek trouwens brandstichting te zijn, daar ben ik achteraf nog het kwaadst om: willens en wetens de levens van een heleboel mensen en kinderen bedreigen! Ik moet zeggen dat ik sindsdien erg bang ben voor en alert ben op brand - ik word wakker van elke vuurkorf zeg maar. En we hebben nu minstens 7 rookmelders in huis. Maar goed, dat kan alleen maar in ons voordeel werken.
(He, toch even lekker om dat verhaal nog eens te vertellen.)
zondag 7 december 2008 om 14:01
Ik denk dat je beter nog zoveel mogelijk kunt investeren in het voorkomen van brand. Stap 1 is dan het plaatsen van voldoende rookmelders en de aanschaf van brandblussers. Zorg daarna dat alle apparatuur in huis regelmatig wordt onderhouden en dat je de normale voorzorgsmaatregelen in acht neemt (geen kaarsen naast gordijnen, niet vier verlengssnoeren koppelen, etcetera) Als je daarna zorgt dat je kopieën maakt van belangrijke papieren en deze op een andere locatie bewaart heb je voldoende voorzorgsmaatregelen genomen. Uiteindelijke is het enige wat er écht doet is dat iedereen tijdig in veiligheid kan worden gebracht.
zondag 7 december 2008 om 14:06
quote:lonki schreef op 07 december 2008 @ 13:50:
[...]
.
Al met al een hoop romslomp, waarvan ik me afvraag of je sommige dingen kunt voorkomen als je bijv, een tas/map op een goed grijpbare plaats hebt.
Dat zou ideaal zijn. Maar je weet van tevoren niet wat een goed grijpbare plaats is, of je daarbij kan komen en of daar tijd voor is.
Ga er maar vanuit dat je buren nog minimaal een jaar in de rompslomp zitten, bah wat een ellende toch dit soort dingen.
[...]
.
Al met al een hoop romslomp, waarvan ik me afvraag of je sommige dingen kunt voorkomen als je bijv, een tas/map op een goed grijpbare plaats hebt.
Dat zou ideaal zijn. Maar je weet van tevoren niet wat een goed grijpbare plaats is, of je daarbij kan komen en of daar tijd voor is.
Ga er maar vanuit dat je buren nog minimaal een jaar in de rompslomp zitten, bah wat een ellende toch dit soort dingen.
zondag 7 december 2008 om 14:18
Ik heb (al jaren) al mijn fotoboeken in 2 grote tassen in mijn kast staan. Mocht het nodig zijn, en mocht het nog kunnen, heb ik ze zo gepakt...Na mijn vriend, mezelf en mijn huisdieren vind ik mijn foto's het belangrijkst....Verder is alles vervangbaar...Ik heb 3 rookmelders en een blusdeken, en op m'n werk al een aantal brandoefeningen en BHV-cursussen gehad,meer kan ik zo'n beetje niet doen denk
Maar pfff....moet er niet aan denken....
Maar pfff....moet er niet aan denken....
'Tell people there's an invisible man in the sky who created the universe, and the vast majority will believe you. Tell them the paint is wet, and they have to touch it to be sure.' -George Carlin
maandag 8 december 2008 om 11:09
De buurvrouw verblijft bij een vriendin en daar gaat het naar omstandigheden wel goed mee, gister is de tweede kat gevonden levend en wel, de andere was op de avond zelf al terecht. Voor zover ik weet ligt de buurman nog in het ziekenhuis.
Hoewel er gister gezegd werdt dat ie 's middags misschien naar huis mocht, heb ik hem nog niet gezien.
Maar zij (de andere buren dus) zijn ook elders tijdelijk, zoveel rookschade, alles is gewoon baggerzwart, boven.
Ik vind het wel heel koelbloedig van je kitty in Engeland.
Als je weet dat je toen zo reageerde, waarom ga je er dan nu vanuit dat je gaat rondhollen als een kip zonder kop?
Hoewel er gister gezegd werdt dat ie 's middags misschien naar huis mocht, heb ik hem nog niet gezien.
Maar zij (de andere buren dus) zijn ook elders tijdelijk, zoveel rookschade, alles is gewoon baggerzwart, boven.
Ik vind het wel heel koelbloedig van je kitty in Engeland.
Als je weet dat je toen zo reageerde, waarom ga je er dan nu vanuit dat je gaat rondhollen als een kip zonder kop?
maandag 8 december 2008 om 11:13
Heb het ook meegemaakt in mijn flat - stuk of 5 keer (waarvan 2x binnen 24 uur). De buurman is een jaar later gearresteerd - blijkt pyromaan te zijn. Zit nu in de gevangenis voor doodslag. De laatste keer stond het vuur 10 centimeter van de gastoevoer; de brandweer zei dat we geen minuut later hadden moeten bellen anders zou het pand er niet meer zijn geweest
Ik heb geen moment getwijfeld. Eerst een natte theedoek op mijn mond en neus en om mijn hoofd gebonden, ramen en deuren dicht (ivm tocht en aanwakkeren van het vuur), natte handdoeken bij de deur gelegd, portemonnee, paspoort en mobiel gepakt en op het balkon gaan zitten, want kon niet meer beneden komen. Dat alles duurde nog geen volle minuut.
Voelen deed ik pas weken later in de vorm van dromen over steeds weer brand op het portiek
Ik heb geen moment getwijfeld. Eerst een natte theedoek op mijn mond en neus en om mijn hoofd gebonden, ramen en deuren dicht (ivm tocht en aanwakkeren van het vuur), natte handdoeken bij de deur gelegd, portemonnee, paspoort en mobiel gepakt en op het balkon gaan zitten, want kon niet meer beneden komen. Dat alles duurde nog geen volle minuut.
Voelen deed ik pas weken later in de vorm van dromen over steeds weer brand op het portiek
maandag 8 december 2008 om 11:19
maandag 8 december 2008 om 14:20
En daar denk ik vrijwel dagelijks aan.
Polissen heb ik niet bij de hand, maar belangrijke dingen zoals foto`s heb ik allemaal online en op een memorystick, in een tas naast mijn bed, evenals alle bonnen van waardevolle producten, paspoorten, enz.
De kat is lastig in zijn reisdoos te krijgen, maar hij moet er sowieso in als het nodig is.
Ik heb ook altijd een bak water in huis staan, om eventueel te gooien als het nodig is.
Beter als ik ook nog een schep zand zou hebben, dat blust natuurlijk ook af
Polissen heb ik niet bij de hand, maar belangrijke dingen zoals foto`s heb ik allemaal online en op een memorystick, in een tas naast mijn bed, evenals alle bonnen van waardevolle producten, paspoorten, enz.
De kat is lastig in zijn reisdoos te krijgen, maar hij moet er sowieso in als het nodig is.
Ik heb ook altijd een bak water in huis staan, om eventueel te gooien als het nodig is.
Beter als ik ook nog een schep zand zou hebben, dat blust natuurlijk ook af
Viva naar de knoppen.
maandag 8 december 2008 om 16:27
quote:Arthemis schreef op 08 december 2008 @ 14:20:
Ik heb ook altijd een bak water in huis staan, om eventueel te gooien als het nodig is.
Beter als ik ook nog een schep zand zou hebben, dat blust natuurlijk ook af neem een kilozak vogelzand
Als je dan toch goed voorbereid bent, is het misschien handig om ook een halon brandblusser in huis te hebben, Arthemis... Per slot van rekening kan je niet overal water op gooien.
Ik heb ook altijd een bak water in huis staan, om eventueel te gooien als het nodig is.
Beter als ik ook nog een schep zand zou hebben, dat blust natuurlijk ook af neem een kilozak vogelzand
Als je dan toch goed voorbereid bent, is het misschien handig om ook een halon brandblusser in huis te hebben, Arthemis... Per slot van rekening kan je niet overal water op gooien.
dinsdag 16 december 2008 om 10:07
Ik woon in een apartementencomplex. En zojuist, midden in de nacht (andere tijdzone), gaat het brandalarm af.
Dus: bed uit, lamp aan, kleding aan over nachtkleding, schoenen aan, jas aan (het vriest, en hoe). Telefoon, laptop, paspoort, sleutels in de tas en sta als één van de eersten buiten. Mét alle belangrijke spullen. En dan woon ik op de zesde verdieping.
Langzaamaan beginnen er meer mensen naar buiten te druppelen. De meesten in pyjama zonder meer kleding. In de vrieskou! Zonder iets van een tas ook. Daar ben ik dan wel verbaasd over. Dat je zo snel mogelijk naar buiten wil kan ik begrijpen, maar wat hebben die al die tijd dan gedaan?
Wat ik ook niet snap is dat vervolgens iedereen onder het afdak van het complex gaat staan wachten. Lekker dan als het gebouw in zou storten...
Dus: bed uit, lamp aan, kleding aan over nachtkleding, schoenen aan, jas aan (het vriest, en hoe). Telefoon, laptop, paspoort, sleutels in de tas en sta als één van de eersten buiten. Mét alle belangrijke spullen. En dan woon ik op de zesde verdieping.
Langzaamaan beginnen er meer mensen naar buiten te druppelen. De meesten in pyjama zonder meer kleding. In de vrieskou! Zonder iets van een tas ook. Daar ben ik dan wel verbaasd over. Dat je zo snel mogelijk naar buiten wil kan ik begrijpen, maar wat hebben die al die tijd dan gedaan?
Wat ik ook niet snap is dat vervolgens iedereen onder het afdak van het complex gaat staan wachten. Lekker dan als het gebouw in zou storten...
If at first you don’t succeed, call it version 1.0
