Mensen die nooit op je verjaardag komen

02-02-2019 08:11 113 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb iets waarvan ik me afvraag hoe jullie hier mee omgaan.

Ik heb een oom die nooit op onze verjaardagen komt (zijn vrouw wel)
Nu gaan wij wel elk jaar naar zijn verjaardag, mijn moeder dit jaar niet omdat ze tot halverwege de dag moet werken en ze zoiets heeft ''hij komt ook nooit op mijn verjaardag'' En toen dacht ik ''je hebt wel gelijk''
Hebben jullie zo iemand in de familie en hoe gaan jullie hiermee om?

Wij vieren onze verjaardag altijd in het weekend, dus werk is bij hem geen excuus
michella_1991 wijzigde dit bericht op 02-02-2019 08:26
0.81% gewijzigd
impala schreef:
02-02-2019 11:29
Je kunt toch prima banden met iemand onderhouden zónder naar zijn verjaardag te gaan. Of naar die van zijn kinderen. Hoezo is het een bepalend voor het ander?

Ik weet dat mijn broertje waarde hecht aan bepaalde dingen. Dingen waar ik geen bal om geef. Aangezien ik gek ben op mijn broertje, doe ik het voor hem.
Alle reacties Link kopieren
Star² schreef:
02-02-2019 11:34
Ik weet dat mijn broertje waarde hecht aan bepaalde dingen. Dingen waar ik geen bal om geef. Aangezien ik gek ben op mijn broertje, doe ik het voor hem.
Dat is een keuze in een specifiek geval. Dat is iets anders dan vinden dat het 'nu eenmaal zo hoort' (algemene regel/sociale conventie) en je daarom verplicht voelen. Of nog erger: het als plicht zien van anderen, waar ze alleen met een goed excuus (werk) van mogen afzien.
.
Alle reacties Link kopieren
Mijn schoonvader is ook zo. En is een introvert type. Houdt gewoon niet van feestjes. Ik vermoed idd dat je tante zijn verjaardag ieder jaar organiseert ( omdat het zo hoort) niet hij zelf.
impala schreef:
02-02-2019 11:36
Dat is een keuze in een specifiek geval. Dat is iets anders dan vinden dat het 'nu eenmaal zo hoort' (algemene regel/sociale conventie) en je daarom verplicht voelen. Of nog erger: het als plicht zien van anderen, waar ze alleen met een goed excuus (werk) van mogen afzien.

Volgens mij schreef Betty toch echt over haar eigen omgeving, dus net zo'n specifiek geval; namelijk haar familie.
Alle reacties Link kopieren
Star² schreef:
02-02-2019 11:40
Volgens mij schreef Betty toch echt over haar eigen omgeving, dus net zo'n specifiek geval; namelijk haar familie.
Als het voor je hele familie geldt, wordt het een sociale conventie en ga je niet meer om iemand persoonlijk een plezier te doen, maar uit angst voor negatieve gevolgen als je niet gaat. Zoals ze zelf ook schrijft.

Ze heeft het zelfs over gedeelde smart: jij doet mij iets naars aan, dan mag ik jou ook iets naars laten ondergaan. Dat is toch vreselijk. Vind ik dan.
impala wijzigde dit bericht op 02-02-2019 11:47
17.46% gewijzigd
.
Star² schreef:
02-02-2019 11:34
Ik weet dat mijn broertje waarde hecht aan bepaalde dingen. Dingen waar ik geen bal om geef. Aangezien ik gek ben op mijn broertje, doe ik het voor hem.
Voelt je broer zich daar niet ongemakkelijk bij? Als ik weet dat iemand iets niet graag doet wil ik al helemaal niet dat ze het voor mij speciaal wel doen. Dan voel ik me schuldig en heb veel minder plezier dan dat ik het met iemand doe die er net zoveel lol in heeft.
Alle reacties Link kopieren
Orangetree schreef:
02-02-2019 09:07
Ik verbaas me er meer over dat je op je 27ste nog naar de verjaardag van je oom gaat eigenlijk. Hier gaan pubers vanaf een jaar of 14/15 niet meer mee naar de verjaardagen van volwassenen.
Mijn neef en nicht (25 en 23) komen ook op mijn verjaardag. Neef met zijn vriendin.
Mijn nichtje viert haar verjaardag niet altijd, mijn neefje wel. En daar ga ik ook altijd heen.
Maar geen verplichtingen over en weer, kunnen ze een keer niet ben ik echt niet beledigd of zo.
Andersom ook niet.
When in doubt, the auditor is always right!
Alle reacties Link kopieren
Overigens zwicht ik ook wel eens voor sociale druk hoor. Er kwam net een collectante voor de hersenstichting aan de deur, die haar kind de collectebus liet dragen en zelf op de achtergrond bleef. Dat stuit mij tegen de borst, een kind inzetten bij het collecteren. Maar dat heb ik niet gezegd, omdat ik niet wil overkomen als een onmens, en ik heb wat kleingeld in de bus gegooid.
.
impala schreef:
02-02-2019 12:07
Overigens zwicht ik ook wel eens voor sociale druk hoor. Er kwam net een collectante voor de hersenstichting aan de deur, die haar kind de collectebus liet dragen en zelf op de achtergrond bleef. Dat stuit mij tegen de borst, een kind inzetten bij het collecteren. Maar dat heb ik niet gezegd, omdat ik niet wil overkomen als een onmens, en ik heb wat kleingeld in de bus gegooid.
Hahaha! Dat zou voor mij juist reden zijn om te weigeren geld te geven. Kind kan beter zo snel mogelijk met teleurstellingen om leren gaan ;-D
Maartje2016 schreef:
02-02-2019 08:27
Zijn vrouw komt toch? Dan is er toch een afvaardiging van zijn gezin? Wij lopen ook niet met zijn allen alles af, soms gaat de een, dan weer de ander.
Dit.
Alle reacties Link kopieren
Betty_Slocombe schreef:
02-02-2019 10:29
Ik vind dat ze niet optioneel zijn. Praktijkvoorbeeld: als ik niet meer naar de verjaardag van mijn neefjes zou gaan, dan zou mijn familie ernstig teleurgesteld zijn. Dat zou gevolgen hebben voor de onderlinge verhoudingen. Ik heb geen zin in die gevolgen, dus ga ik naar die verjaardagen.
Ik begrijp werkelijk niet wat daar zo vreemd aan is.
Zo hebben wij het ook min of meer. Het is ook niet alsof je er dood van gaat, om soms gewoon op te komen draven als het gewenst is. Dat dramatische gedoe over hoe erg het wel niet is om je aan (ongeschreven) sociale conventies te houden snap ik niet. Oh my god, je zou eens naar een verjaardag moeten waar je niet heel veel zin in hebt.....
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
Ik vind het wel treurig dat mijn gevoel voor humor en ironische overdrijvingen niet zo goed overkomen.
Betty_Slocombe schreef:
02-02-2019 10:50
Ja toch? Ik vind het heel bijzonder dat ik alleen op Viva lees over mensen die er blijkbaar mee weg komen zich als een soort kluizenaar te gedragen. Ik vind het prima, maar ik snap niet dat mijn standpunt als zo ernstig afwijkend gezien wordt.
Een kluizenaar omdat je niet naar verjaardagen gaat????
Ik heb nog legio andere mogelijkheden om mensen te spreken.
Alle reacties Link kopieren
boebezoebe schreef:
02-02-2019 12:18
Zo hebben wij het ook min of meer. Het is ook niet alsof je er dood van gaat, om soms gewoon op te komen draven als het gewenst is. Dat dramatische gedoe over hoe erg het wel niet is om je aan (ongeschreven) sociale conventies te houden snap ik niet. Oh my god, je zou eens naar een verjaardag moeten waar je niet heel veel zin in hebt.....
Eens, als in: een keertje, is niet erg nee. Maar verjaardagen heb je zo vaak dat het wel erg vervelend wordt als je elke keer zou moeten gaan.
.
Alle reacties Link kopieren
redbulletje schreef:
02-02-2019 10:13
Dat zou bij mij echt heel verkeerd zijn gevallen! ;-D
Ja bij mij ook.
Mispoes!
Alle reacties Link kopieren
Als ik naar alle verjaardagen van ooms, tantes en neven en nichten van mij en mijn vriend zou moeten.. zou ik minstens twee keer per week op verjaardag moeten. En ik haat verjaardagen, veel te druk en veel te veel mensen die door elkaar heen praten.
Alle reacties Link kopieren
Verjaardagen...vreselijk. Ik haat van die flauwe kletspraatjes over het weer, de kinderen, de vakantie dit jaar. Echt bespaar me! Als ik iemand de moeite waard vind en vice versa zie ik die persoon geregeld wel door het jaar heen. Op verjaardagen heeft de jarige toch geen tijd voor je. Zit je daar in zo'n kringverjaardag met de buren of familie van de jarige job waar ik niets mee heb en dat boeit me ook geen reet.
Ik hou niet zo van verjaardagen, dus ik ga zelf alleen naar de verjaardag van mensen die het héél belangrijk vinden dat ik er ben. Dan wil ik het zelf ook.

Wanneer mensen nooit kunnen als ik ze uitnodig voor mijn verjaardagsetentje, zie ik dat als een uitstekende reden om ook niet naar hun verjaardag te gaan. Gewoon omdat ik er toch al niet om sta te springen.

Niet omdat ik vind dat ze moeten komen hoor. Liever niet juist. Ik wil alleen dat je komt als als je het zélf leuk vindt om te komen. Best logisch vind ik. :proud:
impala schreef:
02-02-2019 12:07
Overigens zwicht ik ook wel eens voor sociale druk hoor. Er kwam net een collectante voor de hersenstichting aan de deur, die haar kind de collectebus liet dragen en zelf op de achtergrond bleef. Dat stuit mij tegen de borst, een kind inzetten bij het collecteren. Maar dat heb ik niet gezegd, omdat ik niet wil overkomen als een onmens, en ik heb wat kleingeld in de bus gegooid.
Ik heb dus in zo’n situatie nee gezegd. Kon nog net horen hoe die dame buiten de deur zei dat ik een ‘heel gemene, onbeschofte vrouw’ was. Ik was dan wel weer te laf om daar iets van te zeggen.

Ik ben haast 40 en zwicht nog steeds voor de verjaardagenterreur. Bij ons wordt het niet geaccepteerd als je niet komt. Een verjaardag afslaan is hetzelfde als een gebakje tegen de muur smijten, dat doe je ook niet. Je komt en daarmee basta, of je wilt onterfd worden. Vervolgens is het weer gedoe als je niks terugdoet met je eigen verjaardag, of als het niet uitbundig genoeg is.
Auditor schreef:
02-02-2019 11:44
Mijn neef en nicht (25 en 23) komen ook op mijn verjaardag. Neef met zijn vriendin.
Mijn nichtje viert haar verjaardag niet altijd, mijn neefje wel. En daar ga ik ook altijd heen.
Maar geen verplichtingen over en weer, kunnen ze een keer niet ben ik echt niet beledigd of zo.
Andersom ook niet.
Zo gaat het bij ons ook. Zelf ga ik wel graag naar verjaardagen want de feestjes in mijn familie en vriendenkring zijn heel gezellig. Ik vier mijn verjaardag ook elk jaar. Ik vind het geen probleem als er mensen zijn die niet komen als ze het maar van te voren laten weten zodat ik weet hoe veel drank en eten ik in moet slaan.
De eerste keer dat ik meldde dat ik geen verjaardagsfeestje meer wilde en het dus af wilde schaffen voor mezelf vonden mijn ouders niet leuk waardoor ik het nog 1x heb gevierd(woonde thuis) en toen echt niet meer. De reden waarom mijn ouders het jammer vonden is omdat: "Dan zie we elkaar tenminste nog allemaal een keer, dat gebeurd niet zoveel per jaar". Maar het voelde ook gewoon niet goed om cadeautjes aan te nemen of om een feestje te geven zodat je een cadeau krijgt.

Nee ik ga liever met een klein groepje gewoon wat leuks doen voor m'n verjaardag.

Het zou me dus niks verbazen dat je oom zijn verjaardag viert om zijn vrouw een plezier te doen.
Alle reacties Link kopieren
Ik ken eigenlijk alleen mensen die nooit naar verjaardagen komen en ook nooit hun verjaardag vieren. Zij houden simpelweg niet van de drukte en kunnen daar niet tegen. Dat accepteer ik en zou ook niet willen dat ze komen als zij zich daar niet lekker bij voelen. Ik weet natuurlijk niet wat de reden is waarom jouw oom niet op naar andermans verjaardagen gaat. Maar kan mij wel redenen bedenken: bijvoorbeeld niet op zijn gemak zijn bij mensen die hij niet kent of niet houden van grote verjaardagen (in het geval zijn verjaardag altijd een veel kleiner aantal mensen heeft). Ik zou er niet veel moeite mee hebben denk ik, het ligt bij mij dan wel aan de reden.
Alle reacties Link kopieren
Marana-- schreef:
02-02-2019 08:50
Ga je op je 27e nog naar de verjaardag van een oom?

Ik vind het kinderachtig gedoe van je moeder.
Waarom niet?
Sommige mensen hebben een goede band met hun familie.
Alle reacties Link kopieren
impala schreef:
02-02-2019 12:36
Eens, als in: een keertje, is niet erg nee. Maar verjaardagen heb je zo vaak dat het wel erg vervelend wordt als je elke keer zou moeten gaan.
Dat hangt toch maar helemaal van de grootte van je familie af?

Ik heb buiten mijn kinderen geen familie, dus ik heb makkelijk praten.

Ik snap heel goed wat Betty schrijft en toen mijn moeder nog gezond was ging ik ook wel naar verjaardagen waar ik geen zin in had.

Ik kan alleen niet zo goed tegen de manier waarop het in de OP staat: hij komt nooit bij mij, dus daarom ga ik niet naar hem.
Dat vind ik uitgesproken kinderachtig.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
redbulletje schreef:
02-02-2019 10:40
Zolang die ander niets voor mij doet als in rekening houden met dat ik niet tegen dat soort drukte kan, dan voel ik geen enkele verplichting mij wel te schikken naar hem/haar.
Tsja, dat noem ik egoïsme. Soms doe je iets voor een ander.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven