Overig
alle pijlers
Mijmeringen kraamtijd
dinsdag 24 april 2018 15:25
Wat zijn jouw mooiste herinneringen aan je kraamweek na de geboorte(s) van je kind(eren)?
Ik heb het nu niet over de gevoelens enz. van jou of je man/vriend maar over gebeurtenissen tijdens je kraamtijd die je nooit zal vergeten.
Mijn mooiste herinnering is dat toen mijn eerste kind een dag oud was, en mijn oma (dus overgroot-oma van mijn zoon) bij mij was.
Ze was er ook al toen mijn zoon tien minuten oud was, maar de volgende dag was ik een uurtje alleen met haar en mijn zoon. Iedereen was weg; mijn man ging onze zoon aangeven op het stadhuis. Mijn ouders gingen even naar huis.
Mijn oma bleef bij mij.
We hebben lekker gekletst en met z'n drietjes geknuffeld.
Ze maakte een beschuitje met aardbeien en suiker voor me en daarna ging ze afwassen! Dat wou zij per se doen.
Dit is 29 jaar geleden en mijn lieve oma is er al 16 jaar niet meer, maar dit uurtje zal ik nooit vergeten!
Ik heb het nu niet over de gevoelens enz. van jou of je man/vriend maar over gebeurtenissen tijdens je kraamtijd die je nooit zal vergeten.
Mijn mooiste herinnering is dat toen mijn eerste kind een dag oud was, en mijn oma (dus overgroot-oma van mijn zoon) bij mij was.
Ze was er ook al toen mijn zoon tien minuten oud was, maar de volgende dag was ik een uurtje alleen met haar en mijn zoon. Iedereen was weg; mijn man ging onze zoon aangeven op het stadhuis. Mijn ouders gingen even naar huis.
Mijn oma bleef bij mij.
We hebben lekker gekletst en met z'n drietjes geknuffeld.
Ze maakte een beschuitje met aardbeien en suiker voor me en daarna ging ze afwassen! Dat wou zij per se doen.
Dit is 29 jaar geleden en mijn lieve oma is er al 16 jaar niet meer, maar dit uurtje zal ik nooit vergeten!
dinsdag 24 april 2018 16:30
april21042018 schreef: ↑24-04-2018 15:50Ahhh, dat vind ik erg voor je.
Is alles wel goed gekomen met je baby en jou?
Ik hoop het. Dikke knuffel
Ja, het is helemaal goed gekomen! Dank voor de lieve reacties.
dinsdag 24 april 2018 16:39
Ik vond de tijd in de Zweedse kraamafdeling heel bijzonder geen bezoek toegestaan, dus heerlijk rustig. De afdeling volgt een 100% huid-op-huid beleid, dus geen kleren voor de baby en een open hemd voor de ouders. De hele tijd dat kleine baby-lijfje op je dag en nacht mochten we op het hulp-knopje duwen als er iets was. Man sliep bij mij op de kamer en de baby werd in een baby-nest tussen ons gelegd.
Binnen een paar weken lig ik er weer, ik vraag me af hoe ik het deze keer zal ervaren. Bij de eerste vond ik het wel relaxed dat ik 5 dagen moest blijven. Ik vermoed dat ik bij de tweede zo snel mogelijk naar huis zal willen.
Aanvulling: misschien vond ik de kraamtijd in het ziekenhuis zo bijzonder door het contrast met de weken er na. Toen kregen we constant bezoek van Belgische familie. Iedereen bleef met gemak 10u per dag rondhangen in huis, wij moesten eten voorzien voor hen, de baby werd soms bijna van mijn tiet getrokken “omdat hij nu toch echt wel lang genoeg gegeten had en oma hem ook eens wou vasthouden”, ... Ik vond het verschrikkelijk!
geen bezoek toegestaan, dus heerlijk rustig. De afdeling volgt een 100% huid-op-huid beleid, dus geen kleren voor de baby en een open hemd voor de ouders. De hele tijd dat kleine baby-lijfje op je dag en nacht mochten we op het hulp-knopje duwen als er iets was. Man sliep bij mij op de kamer en de baby werd in een baby-nest tussen ons gelegd.Binnen een paar weken lig ik er weer, ik vraag me af hoe ik het deze keer zal ervaren. Bij de eerste vond ik het wel relaxed dat ik 5 dagen moest blijven. Ik vermoed dat ik bij de tweede zo snel mogelijk naar huis zal willen.
Aanvulling: misschien vond ik de kraamtijd in het ziekenhuis zo bijzonder door het contrast met de weken er na. Toen kregen we constant bezoek van Belgische familie. Iedereen bleef met gemak 10u per dag rondhangen in huis, wij moesten eten voorzien voor hen, de baby werd soms bijna van mijn tiet getrokken “omdat hij nu toch echt wel lang genoeg gegeten had en oma hem ook eens wou vasthouden”, ... Ik vond het verschrikkelijk!
anoniem_207266 wijzigde dit bericht op 24-04-2018 16:45
25.09% gewijzigd
dinsdag 24 april 2018 17:04
Mooiste momenten:
Het ongeloof dat ze echt uit me kwam en echt van mij was. Uren ernaar gestaard.
De trotse blik van haar papa toen hij haar vasthad. En hoe hij nog trotser en geëmotioneerd naar me keek.
Het broodje filet american dat hij had gehaald. Zo dankbaar daarvoor toen. Man wat had ik een honger!!
De ontzettend blije opa’s en oma’s.
De eerste nacht met zn drietjes thuis. Zo intiem en onwerkelijk.
Het ongeloof dat ze echt uit me kwam en echt van mij was. Uren ernaar gestaard.
De trotse blik van haar papa toen hij haar vasthad. En hoe hij nog trotser en geëmotioneerd naar me keek.
Het broodje filet american dat hij had gehaald. Zo dankbaar daarvoor toen. Man wat had ik een honger!!
De ontzettend blije opa’s en oma’s.
De eerste nacht met zn drietjes thuis. Zo intiem en onwerkelijk.
dinsdag 24 april 2018 17:19
Ohja mijn man met dat kleine bundeltje in zijn armen en dat totale ongeloof vermengd met zo trots zijn als een pauw in zijn blik 
zo lief.
En die blikken van mijn zoontje, die me zo strak aanstaarde in het begin, zo lang als hij wakker was keek hij recht in mijn ogen. Kon daar echt helemaal in verdrinken nu krijg ik vooral nog een schalkse blik toegeworpen als hij iets doet waarvan hij weet dat het niet mag 
zo lief. En die blikken van mijn zoontje, die me zo strak aanstaarde in het begin, zo lang als hij wakker was keek hij recht in mijn ogen. Kon daar echt helemaal in verdrinken
nu krijg ik vooral nog een schalkse blik toegeworpen als hij iets doet waarvan hij weet dat het niet mag
dinsdag 24 april 2018 17:57
Hoe lang heb je op die kraamafdeling gelegen? Ik denk dat ik gek zou worden zonder bezoek.lilapie schreef: ↑24-04-2018 16:39Ik vond de tijd in de Zweedse kraamafdeling heel bijzonder
Binnen een paar weken lig ik er weer, ik vraag me af hoe ik het deze keer zal ervaren. Bij de eerste vond ik het wel relaxed dat ik 5 dagen moest blijven. Ik vermoed dat ik bij de tweede zo snel mogelijk naar huis zal willen.
Aanvulling: misschien vond ik de kraamtijd in het ziekenhuis zo bijzonder door het contrast met de weken er na. Toen kregen we constant bezoek van Belgische familie. Iedereen bleef met gemak 10u per dag rondhangen in huis, wij moesten eten voorzien voor hen, de baby werd soms bijna van mijn tiet getrokken “omdat hij nu toch echt wel lang genoeg gegeten had en oma hem ook eens wou vasthouden”, ... Ik vond het verschrikkelijk!
dinsdag 24 april 2018 18:13
5 dagen na de bevalling mochten we eindelijk naar huis.Voor de bevalling lag ik er ook al een week.
We wisten inmiddels wel redelijk hoe we ons een beetje konden redden met baby.
Dus we zijn rustig met zijn drietjes naar huis gegaan en heerlijk een uurtje helemaal alleen geweest voordat we de kraamzorg maar eens belden.
Echt zo fijn
We wisten inmiddels wel redelijk hoe we ons een beetje konden redden met baby.
Dus we zijn rustig met zijn drietjes naar huis gegaan en heerlijk een uurtje helemaal alleen geweest voordat we de kraamzorg maar eens belden.
Echt zo fijn
dinsdag 24 april 2018 18:31
Toen ik na een aantal dagen bevangen werd door de beruchte kraamtranen en ik ‘s nachts in tranen uitbarstte omdat het wéér niet wilde lukken met de borstvoeding en zoon aan het huilen was. Man was zoon aan het troosten en probeerde me aan het lachen te maken toen zoon eindelijk stil was. Hij hield hem op een bepaalde manier vast en wiegde hem voor mijn neus heen en weer, al “pom pom pom pom” of zoiets zingend. Klinkt heel suf, maar zoon had echt zo’n blik van “pap wat doe je” in z’n ogen en ik moest spontaan lachen door m’n tranen heen. Is me altijd bijgebleven.
dinsdag 24 april 2018 18:33
Bij een normale bevalling en een gezond kind mag je na 6 uur al naar huis. Ik heb er 5 dagen gelegen wegens laag geboortegewicht van zoon.Gatinmijnsok schreef: ↑24-04-2018 17:57Hoe lang heb je op die kraamafdeling gelegen? Ik denk dat ik gek zou worden zonder bezoek.
Als je bezoek wil, dan ga je gewoon naar buiten. Het is geen gevangenis, dus je kan wel naar de kantine of andere delen van het ziekenhuis met je bezoekers. De reden dat bezoek op de kamer niet is toegestaan is om de kans op infecties te verminderen en om iedereen zoveel mogelijk rust te gunnen. Partner en kinderen mogen uiteraard wel binnen.
dinsdag 24 april 2018 18:44
Als je normaal na 6 uur naar huis gaat, dan snap ik het wel. Dan ben je daar alleen langer als er iets is met je baby en dan is rust echt nodig.lilapie schreef: ↑24-04-2018 18:33Bij een normale bevalling en een gezond kind mag je na 6 uur al naar huis. Ik heb er 5 dagen gelegen wegens laag geboortegewicht van zoon.
Als je bezoek wil, dan ga je gewoon naar buiten. Het is geen gevangenis, dus je kan wel naar de kantine of andere delen van het ziekenhuis met je bezoekers. De reden dat bezoek op de kamer niet is toegestaan is om de kans op infecties te verminderen en om iedereen zoveel mogelijk rust te gunnen. Partner en kinderen mogen uiteraard wel binnen.
dinsdag 24 april 2018 18:48
Tijdens het drinken van het eerste flesje keken van die diep blauwe ogen mij onderzoekend aan. Alsof hij nou wel eens wilde zien uit wie hij kwam.
Kort daarna werd hij helaas ziek en is die nacht overleden. Ik heb zelfs nooit een luier kunnen om doen.
Maar die blik bij het flesje, die vergeet ik nooit meer...
Kort daarna werd hij helaas ziek en is die nacht overleden. Ik heb zelfs nooit een luier kunnen om doen.
Maar die blik bij het flesje, die vergeet ik nooit meer...
dinsdag 24 april 2018 18:52
ikbenmoedervan schreef: ↑24-04-2018 18:48Tijdens het drinken van het eerste flesje keken van die diep blauwe ogen mij onderzoekend aan. Alsof hij nou wel eens wilde zien uit wie hij kwam.
Kort daarna werd hij helaas ziek en is die nacht overleden. Ik heb zelfs nooit een luier kunnen om doen.
Maar die blik bij het flesje, die vergeet ik nooit meer...
dinsdag 24 april 2018 18:55
Zo mooi en zo verdrietig.ikbenmoedervan schreef: ↑24-04-2018 18:48Tijdens het drinken van het eerste flesje keken van die diep blauwe ogen mij onderzoekend aan. Alsof hij nou wel eens wilde zien uit wie hij kwam.
Kort daarna werd hij helaas ziek en is die nacht overleden. Ik heb zelfs nooit een luier kunnen om doen.
Maar die blik bij het flesje, die vergeet ik nooit meer...
dinsdag 24 april 2018 18:56
ikbenmoedervan schreef: ↑24-04-2018 18:48Tijdens het drinken van het eerste flesje keken van die diep blauwe ogen mij onderzoekend aan. Alsof hij nou wel eens wilde zien uit wie hij kwam.
Kort daarna werd hij helaas ziek en is die nacht overleden. Ik heb zelfs nooit een luier kunnen om doen.
Maar die blik bij het flesje, die vergeet ik nooit meer...
Wat vreselijk.
dinsdag 24 april 2018 19:02
Anderhalf jaar later hebben we nog een prachtig kindje mogen krijgen.
Bewust hebben we de eerste onderzoeken afgewacht voor we de familie gingen inlichten.
Al die tijd met ons drietjes op bed gelegen. Elk moment intens opnemend, maar deze mocht gelukkig bij ons blijven.
Hoe fijn de kraamtijd bij onze tweede ook was, ik heb meer herinneringen aan die uren met onze eerste. Waarschijnlijk omdat de tijd samen zo kort was.
Bewust hebben we de eerste onderzoeken afgewacht voor we de familie gingen inlichten.
Al die tijd met ons drietjes op bed gelegen. Elk moment intens opnemend, maar deze mocht gelukkig bij ons blijven.
Hoe fijn de kraamtijd bij onze tweede ook was, ik heb meer herinneringen aan die uren met onze eerste. Waarschijnlijk omdat de tijd samen zo kort was.
dinsdag 24 april 2018 19:05
Mijn mooiste herinnering is toen ons dochtertje op mn buik lag en mij met grote kijkers aankeek.
Doordat wij dachten dat het nog uuuuuuren zou gaan duren hadden we nog niets klaargelegd /gezet.
Boven aan de trap een mega wee en toen in bed kwam ze ineens.
Een mini baby terwijl elke verloskundige een grote baby voorspelde. Helemaal onder de poep enz maar voor ons de mooiste![😍]()
Doordat wij dachten dat het nog uuuuuuren zou gaan duren hadden we nog niets klaargelegd /gezet.
Boven aan de trap een mega wee en toen in bed kwam ze ineens.
Een mini baby terwijl elke verloskundige een grote baby voorspelde. Helemaal onder de poep enz maar voor ons de mooiste
dinsdag 24 april 2018 19:07
Ik moet opeens denken aan die kleine, zachte snurkjes van onze 2e
Oh en het gezicht van onze kraamverzorgster toen ik op de bank ging zitten met mijn voeten onder me. "Heb je geen hechtingen?", vroeg ze stom verbaasd. Ze was zelf 6 maanden daarvoor moeder geworden en kon zich niet voorstellen dat ik zo kon zitten een dag na de bevalling
Oh en het gezicht van onze kraamverzorgster toen ik op de bank ging zitten met mijn voeten onder me. "Heb je geen hechtingen?", vroeg ze stom verbaasd. Ze was zelf 6 maanden daarvoor moeder geworden en kon zich niet voorstellen dat ik zo kon zitten een dag na de bevalling
dinsdag 24 april 2018 19:11
Niets, ik vond het een vreselijke tijd die compleet op ging in 1 grote, zwarte wolk. Ik voelde me mentaal en lichamelijk een wrak en wist niet wat ik met die baby moest. Alleen de kraamhulp was fijn, dat was een nicht van mijn man en ik vond het fijn dat het een bekend iemand was. En dat ze uiteindelijk 10 dagen is gebleven ipv de gebruikelijke 7. Maar ook daarna ging het niet echt geweldig en dat is pas langzaamaan na 1,5 jaar beter geworden. Ik heb dus vooral aan alles na die eerste 1,5 jaar hele fijne en leuke herinneringen 
dinsdag 24 april 2018 19:25
Ik vond het met beiden een vreselijke tijd.
De eerste bleek ontzettend te huilen en ik belandde in een lichte PPD, man had stress op zijn werk en was daardoor ook niet echt een goede steun.
De tweede was een modelbaby, maar al snel kwam ik weer in een depressie terecht en dit keer een hele zware.
Man was dit keer een grote steun en deed alles om me te helpen, maar niks hielp.
Roze wolken heb ik dus nooit gezien helaas.
De eerste bleek ontzettend te huilen en ik belandde in een lichte PPD, man had stress op zijn werk en was daardoor ook niet echt een goede steun.
De tweede was een modelbaby, maar al snel kwam ik weer in een depressie terecht en dit keer een hele zware.
Man was dit keer een grote steun en deed alles om me te helpen, maar niks hielp.
Roze wolken heb ik dus nooit gezien helaas.
dinsdag 24 april 2018 19:27
Bij de eerste: het onwerkelijke moment van zo’n prachtig kindje wat uit jou is gekomen en je opeens in een wikkeldoekje bij je hebt. Het gevoel: ik laat je nooit meer los en zal er altijd voor je zijn.
Bij de tweede het moment dat ik hem zag en heb heel de nacht liggen kijken naar het bakje naast me waar hij in lag. Straalverliefd. Ik kon gewoon niet begrijpen dat mijn man (trots, en zorgzaam als wat) gewoon kon slapen!
Bij de tweede het moment dat ik hem zag en heb heel de nacht liggen kijken naar het bakje naast me waar hij in lag. Straalverliefd. Ik kon gewoon niet begrijpen dat mijn man (trots, en zorgzaam als wat) gewoon kon slapen!
dinsdag 24 april 2018 19:32
Bij de eerste het moment dat mijn ouders binnen kwamen en alle familierelaties ineens helemaal anders lagen. Gek moment, niet per se heel emotioneel, maar wel bijzonder.
Bij de tweede heb ik een stortbevalling gehad terwijl ik alleen thuis was en de verloskundige kwam zo'n tien minuten nadat hij geboren was (en mijn man weer tien minuten later). Zij was er twintig minuten nadat ik haar belde, maar hoorde hem huilen toen ze op de oprit stond. Dat moment dat hij net geboren was en bloot op me lag - hij en ik met zijn tweetjes... Wij hebben een heel sterke band en ik weet zeker dat het daarmee te maken heeft.
Bij de tweede heb ik een stortbevalling gehad terwijl ik alleen thuis was en de verloskundige kwam zo'n tien minuten nadat hij geboren was (en mijn man weer tien minuten later). Zij was er twintig minuten nadat ik haar belde, maar hoorde hem huilen toen ze op de oprit stond. Dat moment dat hij net geboren was en bloot op me lag - hij en ik met zijn tweetjes... Wij hebben een heel sterke band en ik weet zeker dat het daarmee te maken heeft.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
dinsdag 24 april 2018 19:50
Niet echt een fijne kraamtijd zeg maar. Ik kan mij nog wel herinneren dat onze hond de wacht hield bij zoon. En tussen het huilen door de hond hem als enige een beetje wist te kalmeren door zijn snuit tegen de rug van zoon te wroeten en met zijn fluweelzachte oren langs het hoofdje van zoon te wapperen. Doen ze 7 jaar later nog.
Nee heb je, ja kun je krijgen
