Wat is het aardigst dat een (on)bekende....

In het kader van crematies dan: ik heb gesproken op de crematie van mijn vader. Tijdens de koffietafel kwamen mijn oom en zijn vriendin afscheid nemen van ons. Ik heb mijn oom de afgelopen twintig jaar misschien drie keer gezien, maar het is een aardige man. Zijn vriendin had ik één keer eerder gezien, toen ze op bezoek kwamen in mijn vaders laatste weken.
Zij, die vriendin, kwam naar me toe en zei: ik wil je bedanken, ik kende je vader niet, maar door jouw woorden heb ik het gevoel dat ik hem toch een beetje heb leren kennen.

Ik kan niet echt goed onder woorden brengen waarom, maar dat bedankje heeft me zo diep geraakt. Misschien omdat het voor mij bevestigde dat mijn toespraak heeft overgebracht wat ik over wilde brengen.

Dat klinkt inderdaad heel lief.

Iemand heeft ooit mijn entree voor iets betaald. Ik was met dochter van twee ergens heen en had portemonnee vergeten. Kostte 7 gulden 50. De persoon achter mij in de rij betaalde dat. Toen ik vroeg hoe ik hem kon bedanken zei hij: 'pay it forward!'

Ik had een keer een overstap van enkele minuten op Amsterdam CS. Moest echt van de ene kant van het station naar de ander, rennen dus. Ik gleed uit bovenaan de trap en werd in m'n kraag gegrepen. Dankzij die man ben ik niet de hele trap af gedonderd. Was ik zo blij om!

Voor bekende mensen: toen man maandenlang niets kon en ik zowel met werk, zorg voor man en het huishouden zat, had ik geen echt geen fut meer voor de tuin. Die was enorm overwoekerd. Paar neven hebben toen een dag genomen om hem weer helemaal leeg te trekken. Was echt fijn!

Ik heb deze al drie keer verteld hier, maar vooruit maar weer: ik was veertien, ongeneeslijk Doe Maar-fan en op 14 april 1984 zou Doe Maar voorgoed afscheid nemen van de fans middels twee concerten, eentje 's middags en eentje 's avonds. Wij hadden kaartjes voor het avondconcert, maar we waren zo ruim op tijd dat we zelfs het middagconcert nog bij konden wonen en er waren nog kaartjes! Dus ik ongeveer al mijn geld uitdelen aan mijn vriendinnen zodat zij ook naar binnen konden, en toen kwam ik er achter dat ik me een tientje had verrekend dus zelf kon ik geen kaartje meer kopen.
Dikke huilbui natuurlijk, en de kaartjes van mijn vriendinnen wilde ik niet meer aannemen want eens gegeven blijjft gegeven, dus daar stond ik snikkend voor de Maaspoort in Den Bosch en toen kwam er een besnorde man met een bruine leren jas op me af die iets in mijn hand drukte en onmiddellijk weer verdween. Ik keek in mijn hand, en daar vond ik twee zeer klein opgevouwen tientjes. Dus ik weer huilen natuurlijk, maar dan van blijdschap. Jammer genoeg heb ik de beste man nooit meer kunnen bedanken, maar bij deze: beste meneer, als u per ongeluk meeleest: dank u wel. U hebt die ochtend een klein meisje zeer gelukkig gemaakt

Voor mijn dochter. Die woonde ver van thuis op kamers en had liefdesverdriet. Ze zat te huilen op een bankje in een grote stad. Toen kwam er een jonge vrouw op een fiets voorbij die stopte en vroeg of het wel goed met haar ging. Ze heeft zelfs haar telefoonnummer aan mijn dochter gegeven om haar te kunnen bellen als ze dat nodig had. Zo lief!

Als puber ben ik een paar keer in het openbaar flauwgevallen. Dan waren er altijd aardige mensen die bij me bleven, een flesje water haalden, of mijn spullen verzamelden. Heel veel mensen zijn best behulpzaam.

Dochter bleek een jaar geleden ernstig ziek te zijn, ze ging zo snel achteruit dat ze 3 maanden na de diagnose al een transplantatie moest ondergaan. Het gaat nog allemaal niet van een leien dakje en ze is heel veerkrachtig maar vorige week zat ze er toch even doorheen, zo moe, overbeharing door de medicijnen, bolle prednison toet. Ze herkent zichzelf niet zegt ze, nou valt dat best mee, maar ik snap het wel. We gingen lunchen in Den Bosch en de eigenaar van het restaurantje zei in sappig Bosch tegen haar, “och gij bent ok net un schilderijtje”. 1 zinnetje en de rest van de dag straalde ze weer ……

Wat een hartverwarmende verhalen, dank dit had ik even nodig

Ik vind over het algemeen dat veel mensen hulpvaardig en lief zijn. Laatst ging man onderuit in de supermarkt, gelijk allemaal bezorgde mensen én de heel aardige manager erbij. Man werd ook thuisgebracht door iemand etc. De lieve mensen zijn écht met meer