Psyche
alle pijlers
afbouwen lithium
dinsdag 14 september 2010 om 21:36
Goeiavond iedereen,
Ik vroeg me af of er mensen zijn die lithium succesvol hebben afgebouwd? Nu ben ik er zelf sterk over aan het nadenken om deze medicatie af te bouwen. Mijn psychiater vertelde me dat een bipolaire stoornis in principe levenslange medicatie inhoudt, maar dat dit in de praktijk niet altijd het geval is.
Via deze weg zoek ik ervaringen van mensen die dit overwogen/geprobeerd hebben.
Groetjes,
Tam.
Ik vroeg me af of er mensen zijn die lithium succesvol hebben afgebouwd? Nu ben ik er zelf sterk over aan het nadenken om deze medicatie af te bouwen. Mijn psychiater vertelde me dat een bipolaire stoornis in principe levenslange medicatie inhoudt, maar dat dit in de praktijk niet altijd het geval is.
Via deze weg zoek ik ervaringen van mensen die dit overwogen/geprobeerd hebben.
Groetjes,
Tam.
dinsdag 14 september 2010 om 22:47
Hoi Tam,
Helemaal mee eens met Grasspriet! Ga alsjeblieft neit zelf afbouwen. Er zijn voor jouw tig reden om te stoppen en misschien acht je psychiater het niet verstandig hij/zij moet/kan je dan toch nog helpen met afbouwen en indien gewenst overzetten naar andere medicatie. Als je zelf gaat afbouwen is de kans heel erg groot dan je dan toch in een manie of depressie schiet, dan maar wat langzamer maar wel met beleid! Heel veel succes, ik hoop dat het allemaal voorspoedig voor je zal verlopen. Groetjes Humpey
Helemaal mee eens met Grasspriet! Ga alsjeblieft neit zelf afbouwen. Er zijn voor jouw tig reden om te stoppen en misschien acht je psychiater het niet verstandig hij/zij moet/kan je dan toch nog helpen met afbouwen en indien gewenst overzetten naar andere medicatie. Als je zelf gaat afbouwen is de kans heel erg groot dan je dan toch in een manie of depressie schiet, dan maar wat langzamer maar wel met beleid! Heel veel succes, ik hoop dat het allemaal voorspoedig voor je zal verlopen. Groetjes Humpey
woensdag 15 september 2010 om 19:35
Hey,
Bedankt voor de reactie. Ik zal dit uiteraard in samenspraak met mijn psychiater doen. Hij gaat akkoord met het afbouwen van de medicatie, zij het zéér langzaam.
Nu was mijn vraag naar dit forum toe of er eventueel mensen zijn die dit ook geprobeerd hebben en wat hun ervaringen geweest zijn. Ik ben er me van bewust dat dit een uiterst individuele kwestie is, maar ik zou het interessant vinden om een aantal praktijkverhalen te horen. Dit niet om mijn eigen beslissing te beïnvloeden. Jammer genoeg is hierover zo weinig te vinden op internet.
Groetjes,
Tam
Bedankt voor de reactie. Ik zal dit uiteraard in samenspraak met mijn psychiater doen. Hij gaat akkoord met het afbouwen van de medicatie, zij het zéér langzaam.
Nu was mijn vraag naar dit forum toe of er eventueel mensen zijn die dit ook geprobeerd hebben en wat hun ervaringen geweest zijn. Ik ben er me van bewust dat dit een uiterst individuele kwestie is, maar ik zou het interessant vinden om een aantal praktijkverhalen te horen. Dit niet om mijn eigen beslissing te beïnvloeden. Jammer genoeg is hierover zo weinig te vinden op internet.
Groetjes,
Tam
woensdag 15 september 2010 om 22:11
Hallo Tam,
Ook ik heb ervaring met afbouwen. Ik het het in overleg gedaan met de psychiater en ben toen overgestapt op homeopatische lithium. Dit heb ik toen nog een jaar gebruikt. Na dit stoppen ben ik 10 jaar klachtenvrij geweest.
Toen ik stopte heb ik aan een aantal mensen gevraagd om me goed in de gaten te houden. Heb ze ook het afbouwschema gegeven. Als je nog meer vragen hebt laat het me dan weten.
Sterkte!
Ook ik heb ervaring met afbouwen. Ik het het in overleg gedaan met de psychiater en ben toen overgestapt op homeopatische lithium. Dit heb ik toen nog een jaar gebruikt. Na dit stoppen ben ik 10 jaar klachtenvrij geweest.
Toen ik stopte heb ik aan een aantal mensen gevraagd om me goed in de gaten te houden. Heb ze ook het afbouwschema gegeven. Als je nog meer vragen hebt laat het me dan weten.
Sterkte!
dinsdag 21 september 2010 om 15:31
quote:FemmeRotterdam schreef op 15 september 2010 @ 22:11:
Hallo Tam,
Ook ik heb ervaring met afbouwen. Ik het het in overleg gedaan met de psychiater en ben toen overgestapt op homeopatische lithium. Dit heb ik toen nog een jaar gebruikt. Na dit stoppen ben ik 10 jaar klachtenvrij geweest.
Toen ik stopte heb ik aan een aantal mensen gevraagd om me goed in de gaten te houden. Heb ze ook het afbouwschema gegeven. Als je nog meer vragen hebt laat het me dan weten.
Sterkte!
Hey,
Bedankt voor de reacties.
ik ben 26 jaar en ik neem sinds 2007 lithium. Ik heb bij mijn beslissing om af te bouwen een tweede, en zelfs een derde opinie gevraagd. Mijn behandelende arts drie jaar geleden opteerde resoluut voor een onderhoudsbehandeling. Een tweede opinie van een psychiater was dat hij ervan overtuigd was dat ik niet bipolair was, maar een zware depressie had doorgemaakt (hij zag geen 'abnormale' schommelingen). Ik mocht in 2007 toen reeds afbouwen van hem, maar ik heb dit toen niet gedaan. Enerzijds omdat ik me er niet klaar voor voelde (ik heb op vroege leeftijd mijn vader verloren aan een langdurige ziekte, dit was enorm traumatisch voor mij). Anderzijds omdat ik zware studies ging aanvatten, en schrik had voor een terugval.
Een derde opinie komt van een psychiater waar ik nu reeds een klein jaar maandelijks op consultatie ga. Zij zegt dat het te proberen valt maar benadrukt dat omdat het voor sommige personen gelukt is, het daarom niet zal lukken in mijn geval.
Ik hoor vaak van mensen zeggen die antidepressiva nemen en dan afbouwen, dat er door de medicatie geblokkeerde gevoelens bovenkomen en dat dit de eerste paar weken (of langer) niet zo vanzelfsprekend is. Hier heb ik immens veel schrik voor. Ik ben de laatste drie jaar wel in therapie geweest en ik heb het gevoel dat ik 'erover' ben, maar de schrik blijft aanwezig. Misschien zou homeopatische lithium hier wel soelaas brengen. Had je het gevoel dat het echt werkte, of tenminste een ondersteunende tussenstap bood?
Om tegen de depressiviteit te vechten heb ik doorheen de jaren ook wel mijn levensstijl veranderd (ik sliep toendertijd enorm onregelmatig, rookte veel, sportte niet ed).
Indien deze vraag niet te persoonlijk wordt, wat hebben jullie wel/niet veranderd aan jullie levensstijl? Wat heeft er voor jullie allemaal een positieve en/negatieve rol gespeeld?
Vele groetjes, en een leuke dag nog.
Tam
Hallo Tam,
Ook ik heb ervaring met afbouwen. Ik het het in overleg gedaan met de psychiater en ben toen overgestapt op homeopatische lithium. Dit heb ik toen nog een jaar gebruikt. Na dit stoppen ben ik 10 jaar klachtenvrij geweest.
Toen ik stopte heb ik aan een aantal mensen gevraagd om me goed in de gaten te houden. Heb ze ook het afbouwschema gegeven. Als je nog meer vragen hebt laat het me dan weten.
Sterkte!
Hey,
Bedankt voor de reacties.
ik ben 26 jaar en ik neem sinds 2007 lithium. Ik heb bij mijn beslissing om af te bouwen een tweede, en zelfs een derde opinie gevraagd. Mijn behandelende arts drie jaar geleden opteerde resoluut voor een onderhoudsbehandeling. Een tweede opinie van een psychiater was dat hij ervan overtuigd was dat ik niet bipolair was, maar een zware depressie had doorgemaakt (hij zag geen 'abnormale' schommelingen). Ik mocht in 2007 toen reeds afbouwen van hem, maar ik heb dit toen niet gedaan. Enerzijds omdat ik me er niet klaar voor voelde (ik heb op vroege leeftijd mijn vader verloren aan een langdurige ziekte, dit was enorm traumatisch voor mij). Anderzijds omdat ik zware studies ging aanvatten, en schrik had voor een terugval.
Een derde opinie komt van een psychiater waar ik nu reeds een klein jaar maandelijks op consultatie ga. Zij zegt dat het te proberen valt maar benadrukt dat omdat het voor sommige personen gelukt is, het daarom niet zal lukken in mijn geval.
Ik hoor vaak van mensen zeggen die antidepressiva nemen en dan afbouwen, dat er door de medicatie geblokkeerde gevoelens bovenkomen en dat dit de eerste paar weken (of langer) niet zo vanzelfsprekend is. Hier heb ik immens veel schrik voor. Ik ben de laatste drie jaar wel in therapie geweest en ik heb het gevoel dat ik 'erover' ben, maar de schrik blijft aanwezig. Misschien zou homeopatische lithium hier wel soelaas brengen. Had je het gevoel dat het echt werkte, of tenminste een ondersteunende tussenstap bood?
Om tegen de depressiviteit te vechten heb ik doorheen de jaren ook wel mijn levensstijl veranderd (ik sliep toendertijd enorm onregelmatig, rookte veel, sportte niet ed).
Indien deze vraag niet te persoonlijk wordt, wat hebben jullie wel/niet veranderd aan jullie levensstijl? Wat heeft er voor jullie allemaal een positieve en/negatieve rol gespeeld?
Vele groetjes, en een leuke dag nog.
Tam
woensdag 22 september 2010 om 21:13
Ik ken wel mensen die na zeer lang gebruik gestopt zijn. De een had geen problemen, de ander ontregelde al weer vrij snel.
Volgens mij is de kans groter dat het 'goed' gaat als je ouder bent. Maar ik hbe hier geen goede onderbouwingen van, dus misschien zit ik er naast. Waarmee ik natuurlijk ook niet zeg dat je als je jong bent niet af kan bouwen. Ik kan me voorstellen dat je Lithium wilt afbouwen.
Weet je in welke mate de bipolaire stoornis tot uiting komt bij jou? Just in case kun je misschien een verklaring opstellen wie wanneer en hoe mag ingrijpen.
Ik hoop dat het je kan lukken.
En tot slot, inderdaad niet zonder begeleiding afbouwen!
Succes!
Volgens mij is de kans groter dat het 'goed' gaat als je ouder bent. Maar ik hbe hier geen goede onderbouwingen van, dus misschien zit ik er naast. Waarmee ik natuurlijk ook niet zeg dat je als je jong bent niet af kan bouwen. Ik kan me voorstellen dat je Lithium wilt afbouwen.
Weet je in welke mate de bipolaire stoornis tot uiting komt bij jou? Just in case kun je misschien een verklaring opstellen wie wanneer en hoe mag ingrijpen.
Ik hoop dat het je kan lukken.
En tot slot, inderdaad niet zonder begeleiding afbouwen!
Succes!
donderdag 23 september 2010 om 23:29
quote:Sealight schreef op 22 september 2010 @ 15:54:
Hallo Tam,
Ik was nog vrij jong toen ik stopte met lithium. Ik was 18. Dus zat denk ik in een heel andere 'levensfase'dan jij nu zit. Maar ik weet ook niet of de lithium en de anti depressiva die ik slikte, hielpen omdat ik door een heel andere therapie uit mijn depressie ben gekomen.
Maar toen ik stopte met lithium ging het voor mijn gevoel heel goed met mij. Wat voor mij een positieve rol heeft gespeeld was mijn toenmalige vriendje, die mij toen goed steunde. Ik pakte mijn leven weer op en ging inderdaad ook veel sporten. Ik had nog wel 1 of 2 keer in de week gesprekken bij een psycholoog, maar dat heb ik geloof ik ook snel afgekapt. (te snel achteraf) Maar ik kreeg dus hier en daar voldoende ondersteuning. Verder heb ik mijn levensstijl eigenlijk niet veranderd.
Zoals ik al eerder heb gepost, het stoppen met lithium heeft bij mij goed uitgepakt. Ik heb volgens mij ook niet echt verschil gemerkt daarna. Maar dat weet ik niet meer zeker omdat het al ruim 4 jaar geleden is. Dus niets heeft die tijd echt een negatieve rol gespeeld bij mij.
Maar het gaat bij iedereen natuurlijk anders . Het lijkt me een moeilijke beslissing voor je. Ik weet niet of je veel mensen hebt in je omgeving die je kunnen steunen. Ik hoop het wel!
Hey,
Op het vlak van ondersteuning is het ver te zoeken bij mij in familiale kring. Ik kom uit een vrij dysfunctioneel gezin en het werd me aangeraden beter geen contact op te zoeken met ondere andere mijn moeder. Contact opzoeken met haar zorgt ervoor dat ik vrij snel destabiliseer. Daarnaast heb ik met mijn zus een heel goeie band, en zij begrijpt me beter dan wie ook. Maar vaak zie ik ze niet, omda we nogal ver van elkaar wonen. Ik heb sinds kort een vriend, maar omdat de relatie nog pril is durf ik hem nog niet te vertellen dat ik medicatie neem, en vooral dewelke. In mijn vriendenkring zijn het maar een beperkt aantal personen die ervan weten, maar ik kan er zeker wel bij terecht. Ze begrijpen mijn problematiek en zijn er in het verleden al veel geweest voor mij.
Nu hebben omstandigheden ertoe geleid dat ik vooral op mezelf ben aangewezen. Althans zo voelt het aan. Ik vind het alleszins moeilijk om mensen te laten binnenkijken. Die 'aangeleerdheid' zorgt er wel eens voor dat ik niet snel hulp zoek.
De ene situatie is de andere niet, maar ik denk dat een ondersteunende omgeving wel een constante moet zijn in dit proces. Het zou het alleszins moeilijker zijn zonder en dit is bij mij toch niet voldoende uitgebouwd denk ik. Een stabiele relatie bvb zou al heel wat zijn.
Nu zijn mijn plannen om af te bouwen een vaststaand feit, maar het is inderdaad niet evident.
Ik vind het alleszins heel leuk dat er reactie komt op mijn berichten.
Groetjes,
Tam
Hallo Tam,
Ik was nog vrij jong toen ik stopte met lithium. Ik was 18. Dus zat denk ik in een heel andere 'levensfase'dan jij nu zit. Maar ik weet ook niet of de lithium en de anti depressiva die ik slikte, hielpen omdat ik door een heel andere therapie uit mijn depressie ben gekomen.
Maar toen ik stopte met lithium ging het voor mijn gevoel heel goed met mij. Wat voor mij een positieve rol heeft gespeeld was mijn toenmalige vriendje, die mij toen goed steunde. Ik pakte mijn leven weer op en ging inderdaad ook veel sporten. Ik had nog wel 1 of 2 keer in de week gesprekken bij een psycholoog, maar dat heb ik geloof ik ook snel afgekapt. (te snel achteraf) Maar ik kreeg dus hier en daar voldoende ondersteuning. Verder heb ik mijn levensstijl eigenlijk niet veranderd.
Zoals ik al eerder heb gepost, het stoppen met lithium heeft bij mij goed uitgepakt. Ik heb volgens mij ook niet echt verschil gemerkt daarna. Maar dat weet ik niet meer zeker omdat het al ruim 4 jaar geleden is. Dus niets heeft die tijd echt een negatieve rol gespeeld bij mij.
Maar het gaat bij iedereen natuurlijk anders . Het lijkt me een moeilijke beslissing voor je. Ik weet niet of je veel mensen hebt in je omgeving die je kunnen steunen. Ik hoop het wel!
Hey,
Op het vlak van ondersteuning is het ver te zoeken bij mij in familiale kring. Ik kom uit een vrij dysfunctioneel gezin en het werd me aangeraden beter geen contact op te zoeken met ondere andere mijn moeder. Contact opzoeken met haar zorgt ervoor dat ik vrij snel destabiliseer. Daarnaast heb ik met mijn zus een heel goeie band, en zij begrijpt me beter dan wie ook. Maar vaak zie ik ze niet, omda we nogal ver van elkaar wonen. Ik heb sinds kort een vriend, maar omdat de relatie nog pril is durf ik hem nog niet te vertellen dat ik medicatie neem, en vooral dewelke. In mijn vriendenkring zijn het maar een beperkt aantal personen die ervan weten, maar ik kan er zeker wel bij terecht. Ze begrijpen mijn problematiek en zijn er in het verleden al veel geweest voor mij.
Nu hebben omstandigheden ertoe geleid dat ik vooral op mezelf ben aangewezen. Althans zo voelt het aan. Ik vind het alleszins moeilijk om mensen te laten binnenkijken. Die 'aangeleerdheid' zorgt er wel eens voor dat ik niet snel hulp zoek.
De ene situatie is de andere niet, maar ik denk dat een ondersteunende omgeving wel een constante moet zijn in dit proces. Het zou het alleszins moeilijker zijn zonder en dit is bij mij toch niet voldoende uitgebouwd denk ik. Een stabiele relatie bvb zou al heel wat zijn.
Nu zijn mijn plannen om af te bouwen een vaststaand feit, maar het is inderdaad niet evident.
Ik vind het alleszins heel leuk dat er reactie komt op mijn berichten.
Groetjes,
Tam
woensdag 6 oktober 2010 om 02:06
Ik ben regelmatig gestopt met de lithium, maar dan zonder overleg met de psych. Dit is dus niet zo'n goed antwoord op je vraag
Eigenlijk slik ik pas sinds een paar maanden consequent lithium. Nu sta ik er achter en probeer er niet steeds onderuit te komen of het te vergeten.
Ik kon zonder lithium wel voorkomen dat ik manisch werd. Dat zit er sowieso bij mij minder in. Het zijn meer de depressies. Die bleven terugkomen, vandaar dat ik op een gegeven moment de knop heb omgezet en wél lithium ben gaan slikken (in combinatie met een AD)
Okee, nu waar je wel wat aan hebt: Ik heb steeds geprobeerd 'in kaart te brengen' hoe ik me voelde en hoe ik kon bijsturen zodat ik niet over de grens ging. Waar ik vroeger continu buiten mijn grens leefde, veel feestte, soms 60 uur per week werkte, weinig structuur had in mijn planningen en voedingspatroon... heb ik daar nu veel meer overzicht in en veel meer controle over. En dát is ook iets wat heel belangrijk is.
Zie ik tegenwoordig in mijn agenda dat ik zaterdag een drukke dag heb, dan houd ik de zondag vrij. Heb ik het in week 41 druk, dan houd ik week 42 rustig. Heb ik het in week 43 te druk, dan bel ik iets af. Etc.
Waar ik vroeger een kroketje op het station ook als avondmaaltijd kon beschouwen, weet ik nu dat dat niet goed is.
Kortom: een deel van de behandeling bestaat uit medicatie maar een deel ook controle.
Misschien is deze post een beetje raar... ik heb mijn slaapmedicatie al ingenomen. Sorry. Als ik het op een meer helder moment kan verduidelijken of aanvullen doe ik dat graag.
Misschien lees ik er overheen, maar wat is de precieze reden dat je nu wilt afbouwen?
In ieder geval sterkte / succes met alles.
Eigenlijk slik ik pas sinds een paar maanden consequent lithium. Nu sta ik er achter en probeer er niet steeds onderuit te komen of het te vergeten.
Ik kon zonder lithium wel voorkomen dat ik manisch werd. Dat zit er sowieso bij mij minder in. Het zijn meer de depressies. Die bleven terugkomen, vandaar dat ik op een gegeven moment de knop heb omgezet en wél lithium ben gaan slikken (in combinatie met een AD)
Okee, nu waar je wel wat aan hebt: Ik heb steeds geprobeerd 'in kaart te brengen' hoe ik me voelde en hoe ik kon bijsturen zodat ik niet over de grens ging. Waar ik vroeger continu buiten mijn grens leefde, veel feestte, soms 60 uur per week werkte, weinig structuur had in mijn planningen en voedingspatroon... heb ik daar nu veel meer overzicht in en veel meer controle over. En dát is ook iets wat heel belangrijk is.
Zie ik tegenwoordig in mijn agenda dat ik zaterdag een drukke dag heb, dan houd ik de zondag vrij. Heb ik het in week 41 druk, dan houd ik week 42 rustig. Heb ik het in week 43 te druk, dan bel ik iets af. Etc.
Waar ik vroeger een kroketje op het station ook als avondmaaltijd kon beschouwen, weet ik nu dat dat niet goed is.
Kortom: een deel van de behandeling bestaat uit medicatie maar een deel ook controle.
Misschien is deze post een beetje raar... ik heb mijn slaapmedicatie al ingenomen. Sorry. Als ik het op een meer helder moment kan verduidelijken of aanvullen doe ik dat graag.
Misschien lees ik er overheen, maar wat is de precieze reden dat je nu wilt afbouwen?
In ieder geval sterkte / succes met alles.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
dinsdag 30 november 2010 om 09:45
Hallo Tam,
Ik ben 3 jaar geleden in overleg met mijn psychiater afgebouwd met Lithium. Helaas is het toch heel erg misgegaan. Ik ben nu sinds een 3kwart jaar in behandeling bij een homeopaat en ik gebruik ook nog de lithium (en haldol). Ik heb nu, gelukkig, geen last meer van de bijwerkingen van de de reguliere medicatie. Succes in elk geval!
Groet Sylviroos
Ik ben 3 jaar geleden in overleg met mijn psychiater afgebouwd met Lithium. Helaas is het toch heel erg misgegaan. Ik ben nu sinds een 3kwart jaar in behandeling bij een homeopaat en ik gebruik ook nog de lithium (en haldol). Ik heb nu, gelukkig, geen last meer van de bijwerkingen van de de reguliere medicatie. Succes in elk geval!
Groet Sylviroos
