Psyche
alle pijlers
even mezelf kwijt
zaterdag 2 oktober 2010 om 21:43
weet niet of hier al fora's voor zijn, ben hier redelijk nieuw ma toch.
waar te beginnen?
ik woon sinds een half jaar samen met mijn beste vriendin (op zich al gek genoeg) om de kosten te delen want alleen wonen is niet meer te betalen en laat ons eerlijk zijn, alleen is ook maar alleen... ik heb haar binnengenomen in mijn vorig appartement, dat overigens veel te klein was om met 2 samen te wonen, omdat ze wou stoppen met school en ze schrik had voor haar ouders hun reactie. uiteindelijk is dan toch alles uitgekomen en is ze beginnen werken, op zich geen slechte zaak, en hebben we besproken om dan samen iets te zoeken. voor alle duidelijkheid, wij hebben GEEN relatie, maar ergens koester ik wel gevoelens voor haar (wat het allemaal nog ingewikkelder maakt) nu een week voor we in ons nieuw appartement trokken leert ze iemand kennen, die hier ondertussen dag in dag uit zit, op zich ook geen problemen mee want ik kan die kerel redelijk goed hebben. maar nu wilt hij ook gaan werken en (wat logisch is) praten ze over samen te gaan wonen. het punt is dat we hier 2maanden wonen (om eerlijk te zijn zou ik het, mits een paar opofferingen, alleen kunnen dragen) maar wel een contract hebben van 3jaar en ik al 4jaar alleen woon en schrik heb om trug op mezelf te vallen. om er een eind aan te maken: ik weet echt niet wat te doen of te voelen... kan er iemand zich thuis brengen in dit verhaal of me tips geven wat wel en niet kan want ik begin er nogal onderdoor te geraken
waar te beginnen?
ik woon sinds een half jaar samen met mijn beste vriendin (op zich al gek genoeg) om de kosten te delen want alleen wonen is niet meer te betalen en laat ons eerlijk zijn, alleen is ook maar alleen... ik heb haar binnengenomen in mijn vorig appartement, dat overigens veel te klein was om met 2 samen te wonen, omdat ze wou stoppen met school en ze schrik had voor haar ouders hun reactie. uiteindelijk is dan toch alles uitgekomen en is ze beginnen werken, op zich geen slechte zaak, en hebben we besproken om dan samen iets te zoeken. voor alle duidelijkheid, wij hebben GEEN relatie, maar ergens koester ik wel gevoelens voor haar (wat het allemaal nog ingewikkelder maakt) nu een week voor we in ons nieuw appartement trokken leert ze iemand kennen, die hier ondertussen dag in dag uit zit, op zich ook geen problemen mee want ik kan die kerel redelijk goed hebben. maar nu wilt hij ook gaan werken en (wat logisch is) praten ze over samen te gaan wonen. het punt is dat we hier 2maanden wonen (om eerlijk te zijn zou ik het, mits een paar opofferingen, alleen kunnen dragen) maar wel een contract hebben van 3jaar en ik al 4jaar alleen woon en schrik heb om trug op mezelf te vallen. om er een eind aan te maken: ik weet echt niet wat te doen of te voelen... kan er iemand zich thuis brengen in dit verhaal of me tips geven wat wel en niet kan want ik begin er nogal onderdoor te geraken
zaterdag 2 oktober 2010 om 22:13
samen wonende vriendinnen heb ik van dicht bij mee gemaakt. ook daar was na een tijd sprake van een man voor 1 van de 2. en tja, dan gaat het leven door.
je kunt niet verwachten dat zij haar leven op halt zet voor jou. met jou zal zij niet haar leven opbouwen.
ze zal wel een oplossing moeten vinden, samen met jou, over dat contract van 3 jaar (?!).
dat jij al 4 jaar alleen woont, is voor jou niet prettig geweest. je kunt echter niet van haar verwachten dat zij daarom bij jou blijft wonen.
je kunt niet verwachten dat zij haar leven op halt zet voor jou. met jou zal zij niet haar leven opbouwen.
ze zal wel een oplossing moeten vinden, samen met jou, over dat contract van 3 jaar (?!).
dat jij al 4 jaar alleen woont, is voor jou niet prettig geweest. je kunt echter niet van haar verwachten dat zij daarom bij jou blijft wonen.
zaterdag 2 oktober 2010 om 23:22
contact voor 3 jaar?
Huur je particulier ofzo?
En als je de lasten alleen kunt dragen,
laat je vriendin dan lekker een eigen leven opbou+wen.
Als ze bij jouw blijft wonen terwijl ze liever met hem ergens woont gaat het niet meer werken, en eerlijk gezegd, als hij ook bij jullie komt wonen wordt het waarschijnlijk ook niets...
Maar wat is er zo verschrikkelijk aan alleen wonen dan?
X Sam
Huur je particulier ofzo?
En als je de lasten alleen kunt dragen,
laat je vriendin dan lekker een eigen leven opbou+wen.
Als ze bij jouw blijft wonen terwijl ze liever met hem ergens woont gaat het niet meer werken, en eerlijk gezegd, als hij ook bij jullie komt wonen wordt het waarschijnlijk ook niets...
Maar wat is er zo verschrikkelijk aan alleen wonen dan?
X Sam
zondag 3 oktober 2010 om 00:19
Niet vallen over taalfouten, dat is zo flauw.
Nogal logisch dat je inwendig baalt, alleen al geldtechnisch. Voor het huis is een driejarig contract getekend, dat jij nu in je eentje moet volbrengen.
Het is heel jammer dat jullie dit scenario niet vooraf hebben besproken. Want dat zoiets zou gebeuren is in jullie levensfase wel heel voor de hand liggend. Maar goed, da's lekker preken achteraf.
Heb je liever de opofferingen dan een nieuwe huisgenoot?
Is je huis dusdanig ingericht dat het ook goed te doen is met een nieuwe vreemde?
Nogal logisch dat je inwendig baalt, alleen al geldtechnisch. Voor het huis is een driejarig contract getekend, dat jij nu in je eentje moet volbrengen.
Het is heel jammer dat jullie dit scenario niet vooraf hebben besproken. Want dat zoiets zou gebeuren is in jullie levensfase wel heel voor de hand liggend. Maar goed, da's lekker preken achteraf.
Heb je liever de opofferingen dan een nieuwe huisgenoot?
Is je huis dusdanig ingericht dat het ook goed te doen is met een nieuwe vreemde?
zondag 3 oktober 2010 om 00:29
De gevoelens voor deze vriendin even opzij zetten. Eerst gaan kijken of je het appartement alleen kan bekostigen. Het beste zou zijn wanneer je alleen zou gaan wonen. Dat zal in het begin eng en raar zijn maar is toch echt het beste voor jou. Wanneer je het echt niet alleen kunt betalen, dan zou je kunnen navragen bij je gemeentehuis of je wellicht recht hebt op een toeslag (huursubsidie of iets dergelijks). Wanneer je je beklemmend voelt en even geen kant op weet te gaan, ga naar je huisarts of ander vertrouwenspersoon op je werk of school.
Echt, het leven is vaak niet zo donker als de nacht. Soms moet je even diep ademhalen en je gedachten op nul zetten. Heb vertrouwen dat het goedkomt en kom hier op dit forum van je afschrijven.
Je bent niet alleen.
Echt, het leven is vaak niet zo donker als de nacht. Soms moet je even diep ademhalen en je gedachten op nul zetten. Heb vertrouwen dat het goedkomt en kom hier op dit forum van je afschrijven.
Je bent niet alleen.
maandag 4 oktober 2010 om 15:12
dank jullie voor de reacties, er zitten echt goeie dingen tussen, het appartement alleen bekostige zou me lukken maar het zou zo raar zijn voor me om hier te blijven, nu mij eender ik wil ook gerust iets anders zoeken, maar het voelt rot omdat ik na 4 jaar zoeken eindelijk iets gevonden heb waar ik me thuis voel en het nu na een paar maanden waarschijnlijk ga moeten opgeven. haar wens ik ook alle geluk toe en ik gun haar dit app ook. het is hier groot genoeg voor 2 en mischien zou 3 ook nog gaan maar met goeie regels en die krijg ik er niet door... waarom zou ik zijn eten moeten betalen en zijn was moeten doen als hij het zelfs niet kan opbrengen om bvb even te stofzuigen, of zelf eens iets mee te brengen? er is ook achter mijn rug een extra sleutel gemaakt zodat hij hier altijd zit, zelfs als we ni thuis zijn zit hij hier. met als gevolg dat ze allebij me hun voete omhoog gaan ligge en (kan van mij verkeerd geinterpreteert zijn) ben ik precies 'neger' van dienst.. het gaat van kwaad naar erger precies en dat op een paar dage tijd :s ik zou er met haar over willen praten maar dan zonder hem (of is dat weer verkeerd van mij?) over hoe en wat er nu gaat volgen, maar zou niet weten waar te beginnen of hoe het aan te pakken omdat ik haar niet wil kwetsen door iets stoms te zeggen of aan te halen.
maandag 4 oktober 2010 om 21:15
Ik begrijp je dilemma (je zou eigenlijk grenzen willen en moeten stellen naar je vriendin en haar vriend maar dat wil je niet omdat je die vriendin niet kwijt wilt; daarentegen wil je ook niet dat haar vriend jouw appartement zonder toestemming komt bewonen en bevuilen). Misschien zou je er voor een paar weken afstand van kunnen nemen? Door gewoon vriendelijk tegen ze te doen maar voor de rest niets voor hun opruimen of eten klaarmaken (of iets dergelijks). Ontloop ze zoveel mogelijk. Daarnaast denk ik dat je met iemand over deze situatie moet gaan praten. Gewoon om wat steviger in je schoenen te gaan staan en wat meer vertrouwen in jezelf te krijgen.
Werk je of ga je naar school?
Werk je of ga je naar school?
dinsdag 5 oktober 2010 om 01:53
@ paloma: eigenlijk nagel op de kop :s ja we hebben bijde vast werk. ik ben er inderdaad over aan't denken om voor een paar dagen terug bij m'n ouders te gaan wonen ook omdat ik op de moment met een heel slechte rug zit (komt er maar weer bij) en even afhankelijk ben van mensen die me kunnen helpen... heb er ook al aan gedacht dat dit (een vorm van) een beetje misbruik is maar zoals ik al zij, ik doe het ook maar om de goede vrede te bewaren en geen ruzie wil maken... en ja, overal waar ik hoor stellen mensen regels op (ben ook jong en rebels geweest) en sinds kort begrijp ik dat deze echt nodig zijn... is dit ervaring van het alleen wonen of gewoon door het op de harde manier te leren wil ik in het midden laten, maar heb de indruk dat zij het noch niet volledig door heeft.. daarover staat ook weer dat ik op het punt sta om me te beginne 'settelen' en dat is iets waar ze volgens mij nog niet aan toe is... spijtig genoeg.
