Psyche
alle pijlers
Hier mag alles zijn en ook weer verdwijnen - 4
vrijdag 6 december 2024 om 09:04
Een gedeelde plek om verder te kunnen schrijven en ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: Hier delen we zielenroerselen die je IRL niet op tafel gooit.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
In de eerdere edities werd duidelijk dat de zwaarste thema's respectvol en hulpvaardig besproken kunnen worden. Een oproep aan iedere schrijver om daar aan mee te werken.
Wissen mag altijd en daarom de vraag om niet te quooten zodat elke schrijver zelf kan bepalen wat er wel of niet blijft staan.
dinsdag 22 april 2025 om 12:41
Lieve Jahallo,
Je hebt (wat mij betreft) niet teveel ruimte in genomen. Je was niet teveel, je mag hier zijn en je verhaal delen.
Geen sorry. En blijf delen. Ik leer van je en ik hoop dat ik er soms voor je kan zijn.
Hoe gaat het vandaag met je?
Je hebt (wat mij betreft) niet teveel ruimte in genomen. Je was niet teveel, je mag hier zijn en je verhaal delen.
Geen sorry. En blijf delen. Ik leer van je en ik hoop dat ik er soms voor je kan zijn.
Hoe gaat het vandaag met je?
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
woensdag 23 april 2025 om 07:06
Hoe was het vannacht avo? En nu? Het klinkt alsof je nog niet terug bij "1" was na de sessie, klopt dat? En of deze trigger heftiger was qua plaatje als de vorige gebeurtenis?
Jahallo, heb jij nog een beetje geslapen vannacht?
Jahallo, heb jij nog een beetje geslapen vannacht?
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
woensdag 23 april 2025 om 10:27
Oh Avo, dat klinkt heel pittig. Wat knap dat je gister niet vermeden hebt, maar er toch steeds naar terug gegaan bent. Dat is inderdaad nodig voor de emdr, maar wel heel heftig.
Overigens is het niet fijn, maar wel heel normaal dat je een plaatje niet altijd in een keer helemaal kan desensitiseren. En in het begin is het ook vaak even zoeken hoeveel werkgeheugen belasting nodig is. Dat kan ook verschillen per plaatje, en per hoeveelheid spanning.
Heb je het ook met hapto gehad over de dagen na de emdr, en wat je dan kan doen om te blijven staan, en je leven een beetje te kunnen leven? En misschien ook over hoe veilig thuis te komen?
Overigens is het niet fijn, maar wel heel normaal dat je een plaatje niet altijd in een keer helemaal kan desensitiseren. En in het begin is het ook vaak even zoeken hoeveel werkgeheugen belasting nodig is. Dat kan ook verschillen per plaatje, en per hoeveelheid spanning.
Heb je het ook met hapto gehad over de dagen na de emdr, en wat je dan kan doen om te blijven staan, en je leven een beetje te kunnen leven? En misschien ook over hoe veilig thuis te komen?
woensdag 23 april 2025 om 11:48
Ach jeetje avo...
Hoewel het fijn is als je in een sessie naar "1" kan is dat niet het doel en hoef je daarin niet te pleasen. Ik heb op sommige gebeurtenissen wel 6 behandelingen nodig gehad. Wat niet ideaal klinkt, maar misschien wel relativerend naar jou dat je niets "fout" hebt gedaan of "niet goed genoeg" hebt gedaan. Überhaupt is het jouw proces, en valt hierin niet zoveel te versnellen. En het is echt enorm knap en dapper dat je erbij bent gebleven, dat je elke keer weer terug ging, dat je zo hard hebt gewerkt. Wat een bikkel ben je. Ook dat je de auto weer netjes voor de voordeur hebt geparkeerd en uit bent gestapt.
Ik ben plaatsvervangend enorm trots op je!
Hoewel het fijn is als je in een sessie naar "1" kan is dat niet het doel en hoef je daarin niet te pleasen. Ik heb op sommige gebeurtenissen wel 6 behandelingen nodig gehad. Wat niet ideaal klinkt, maar misschien wel relativerend naar jou dat je niets "fout" hebt gedaan of "niet goed genoeg" hebt gedaan. Überhaupt is het jouw proces, en valt hierin niet zoveel te versnellen. En het is echt enorm knap en dapper dat je erbij bent gebleven, dat je elke keer weer terug ging, dat je zo hard hebt gewerkt. Wat een bikkel ben je. Ook dat je de auto weer netjes voor de voordeur hebt geparkeerd en uit bent gestapt.
Ik ben plaatsvervangend enorm trots op je!
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
woensdag 23 april 2025 om 11:53
Ik kom net terug van de lichaamsgericht therapeut. Dit keer niet op de tafel gelegen, maar wat een fijne sessie. Wat een fijne man.
Zot zelfs stiekem te twijfelen of ik wel naar de sggz moet. Of ik bij hem niet de handvaten ga leren die ik zo nodig heb.
Anderhalf uur lang gehad over de laatste sessie met gt, de boosheid die ik nog steeds voel (moet nu een brief gaan schrijven als huiswerk), maar vooral over hoe ik bij mijzelf kan blijven, me minder kan richten op wat de ander nodig heeft. En hoe dat in mijn werk, in mijn privé ten goede kan komen. In mijn contacten met anderen. Waar ik bij psych zo vaak heb gevraagd: hoe moet dat dan? En haar antwoord was: gewoon doen.. krijg ik nu wel hulpmiddelen en handvaten aangereikt. 7 stappen in contact maken met jezelf. En dat is zo fijn!
Zot zelfs stiekem te twijfelen of ik wel naar de sggz moet. Of ik bij hem niet de handvaten ga leren die ik zo nodig heb.
Anderhalf uur lang gehad over de laatste sessie met gt, de boosheid die ik nog steeds voel (moet nu een brief gaan schrijven als huiswerk), maar vooral over hoe ik bij mijzelf kan blijven, me minder kan richten op wat de ander nodig heeft. En hoe dat in mijn werk, in mijn privé ten goede kan komen. In mijn contacten met anderen. Waar ik bij psych zo vaak heb gevraagd: hoe moet dat dan? En haar antwoord was: gewoon doen.. krijg ik nu wel hulpmiddelen en handvaten aangereikt. 7 stappen in contact maken met jezelf. En dat is zo fijn!
Ik heb niet gefaald. Ik heb gewoon 10.000 manieren ontdekt die niet werken - T. Edison
woensdag 23 april 2025 om 15:07
Lucy, dat klinkt heel fijn, veilig en helpend. Heel prettig dat deze man concrete handvatten heeft met dingen die je kan proberen.
Ik zou ook de aanmelding bij de ggz gewoon door laten gaan. Wie weet tref je nog wel zo'n fijne therapeut, en kunnen ze hun krachten bundelen. Het gebeurd best vaak dat je zowel via de cognitieve als via de lichamelijke manier aan jezelf/dezelfde problematiek werkt.
Avo, met werkgeheugen belasting bedoel ik de afleiding die er is terwijl je aan het plaatje denkt. Daarmee belast je je werkgeheugen (je concentreert je op iets/voert een taak uit) terwijl je tegelijkertijd aan het nare plaatje denkt. Dat zorgt er voor dat het plaatje opnieuw wordt opgeslagen, maar dan zonder (of een minder sterke) koppeling aan het negatieve gevoel dat bij het plaatje hoort.
Het varieert soms hoeveel het werkgeheugen belast moet worden om die koppeling van plaatje en spanning/gevoel te scheiden, omdat een losse taak niet altijd genoeg afleiding geeft. Taken waar je aan kan denken zijn: het volgen van vingers, lichtbalk, koptelefoon met piepjes, trillende buzzers in je handen of sokken, therapeut die wisselend links en rechts tikt. Maar ook dingen doe jezelf doet: jezelf kruislings tappen op je schouders, terugstellen van 100 in stappen van 7, sommen maken, enz. Soms is bij heftige spanning 1 taak niet voldoende, dus kan je iemand vingers laten volgen, buzzers in zijn sokken stoppen en sommen laten maken bv. Klinkt als heel veel werk en moeilijk, en dat is precies de bedoeling.
Dat je geen woorden meer hebt bij hele grote spanning is heel normaal. Iets wat goed is om met de therapeut te bespreken. Dan kan je samen op zoek gaan naar trucjes om toch iets aan te geven. Schrijven of tekenen, iets aanwijzen, hand omhoog om iets aan te geven, enz. Ook is het heel goed om te benoemen als de manier van afleiden je al triggert, dat is namelijk niet de bedoeling, en dan kan ze een andere vorm kiezen.
Klinkt wel alsof je heel hard gewerkt hebt en het super goed gedaan hebt!
Het is heel normaal om nog een aantal dagen extra last te hebben van de situaties die je behandeld, en triggers die daarmee te maken hebben. Dat is heel naar, maar het helpt vaak al om te weten dat dit het geval kan zijn.
Als je dat weet wordt er ook vaak een plan gemaakt om te kijken hoe je daar het beste mee om kan gaan, en wordt er soms rekening gehouden met plannen bv. Geen emdr als je in de middag iets belangrijks moet doen, of de dag erna. Of spreek je af dat je die nacht standaard anti-droom neemt bv. Je mag jezelf helpen om het vol te houden.
Ik zou ook de aanmelding bij de ggz gewoon door laten gaan. Wie weet tref je nog wel zo'n fijne therapeut, en kunnen ze hun krachten bundelen. Het gebeurd best vaak dat je zowel via de cognitieve als via de lichamelijke manier aan jezelf/dezelfde problematiek werkt.
Avo, met werkgeheugen belasting bedoel ik de afleiding die er is terwijl je aan het plaatje denkt. Daarmee belast je je werkgeheugen (je concentreert je op iets/voert een taak uit) terwijl je tegelijkertijd aan het nare plaatje denkt. Dat zorgt er voor dat het plaatje opnieuw wordt opgeslagen, maar dan zonder (of een minder sterke) koppeling aan het negatieve gevoel dat bij het plaatje hoort.
Het varieert soms hoeveel het werkgeheugen belast moet worden om die koppeling van plaatje en spanning/gevoel te scheiden, omdat een losse taak niet altijd genoeg afleiding geeft. Taken waar je aan kan denken zijn: het volgen van vingers, lichtbalk, koptelefoon met piepjes, trillende buzzers in je handen of sokken, therapeut die wisselend links en rechts tikt. Maar ook dingen doe jezelf doet: jezelf kruislings tappen op je schouders, terugstellen van 100 in stappen van 7, sommen maken, enz. Soms is bij heftige spanning 1 taak niet voldoende, dus kan je iemand vingers laten volgen, buzzers in zijn sokken stoppen en sommen laten maken bv. Klinkt als heel veel werk en moeilijk, en dat is precies de bedoeling.
Dat je geen woorden meer hebt bij hele grote spanning is heel normaal. Iets wat goed is om met de therapeut te bespreken. Dan kan je samen op zoek gaan naar trucjes om toch iets aan te geven. Schrijven of tekenen, iets aanwijzen, hand omhoog om iets aan te geven, enz. Ook is het heel goed om te benoemen als de manier van afleiden je al triggert, dat is namelijk niet de bedoeling, en dan kan ze een andere vorm kiezen.
Klinkt wel alsof je heel hard gewerkt hebt en het super goed gedaan hebt!
Het is heel normaal om nog een aantal dagen extra last te hebben van de situaties die je behandeld, en triggers die daarmee te maken hebben. Dat is heel naar, maar het helpt vaak al om te weten dat dit het geval kan zijn.
Als je dat weet wordt er ook vaak een plan gemaakt om te kijken hoe je daar het beste mee om kan gaan, en wordt er soms rekening gehouden met plannen bv. Geen emdr als je in de middag iets belangrijks moet doen, of de dag erna. Of spreek je af dat je die nacht standaard anti-droom neemt bv. Je mag jezelf helpen om het vol te houden.
woensdag 23 april 2025 om 17:11
Heftig kan het zij hè avo, die emdr. Maar je doet het, en hapto ziet je en dat vond je ooit het engste idee ooit en nu doe je het. Niet 'gewoon', het is keihard werken, maar wauw. Fijne uitleg en tips Maisnon.
Lucy wat fijn dat die lichaamsgerichte therapeut zo helpend is. Nou niet gelijk die hele sggz overboord gooien haha, in ieder geval voordat je daar hebt ervaren wat ze kunnen doen.
Hier gaat het oke. Beetje zwaarmoedig en moe snel emotioneel. En tegelijk verwonderd over hoe kort geleden de emdr is en hoe gekalmeerd dat thema nu weer is, terwijl ik een maand geleden nog dacht dat die heftige gevoelens nooit meer weg zouden gaan en ik ontroostbaar was.
Lucy wat fijn dat die lichaamsgerichte therapeut zo helpend is. Nou niet gelijk die hele sggz overboord gooien haha, in ieder geval voordat je daar hebt ervaren wat ze kunnen doen.
Hier gaat het oke. Beetje zwaarmoedig en moe snel emotioneel. En tegelijk verwonderd over hoe kort geleden de emdr is en hoe gekalmeerd dat thema nu weer is, terwijl ik een maand geleden nog dacht dat die heftige gevoelens nooit meer weg zouden gaan en ik ontroostbaar was.
What a nuanced anxiety
woensdag 23 april 2025 om 19:23
Dankjewel voor de uitleg Maisnon.
Fijn.l. We doen nu hand volgen, erbij tellen hoe dan. Het is te echt om te kunnen denken.
Trillen, dat kan ik wel.
Ik heboveral pijn t lijkt of ik een marathon gelopen heb.
Slapen wilde vanmiddag niet.
Drie keer verkeerd gereden op dagje uit met de kinderen. Afleiding was top maar ik dacht dat iedereen naar me keek en van me walgde.
Ermee omgaan... Ja, zoals normaal ook als het niet zo fijn is?
Aan de ene kant kan ik niet goed helder denken, is het erg aanwezig maar ik wil zo druk mogelijk blijven.
Het is in mijn hoofd, en lijkt echt maar het is niet de hele dag overal om me heen en daardoor echt zoals het in december is.
Hapto weet dat ik niet goed aangeef. Bij angst moet ik goed mijn best doen en meewerken. Niet piepen. Zij neemt nu soms beslissing als ze dat ziet voor mij. Ook met de lamp. Ik moest beter mijn best doen maar van haar hoefde de lamp niet en deed ik het goed genoeg maar dan moet ik huilen.
Ze zegt dat zij me dan beschermt en dat dat niet fout is maar goed. Maar als ze lief doet als ik dingen verpest dan is dat zo raar.
Tyche fijn om te lezen dat jij zoveel verschil merkt met emdr. Geeft hoop.
Knuffel voor je lamlendigheid.
Wil je in de tuin erbij?
Ik zit veel in de boomhut en op de schommel.
Maar er kan makkelijk nog een boomhut of tuinhuisje voor jou. Of op het bankje onder de blauwe regen.
Jullie waren mee naar emdr ik hoorde jullie zachtjes kletsen op het bankje en af en toe theekopjes.
Fijn.l. We doen nu hand volgen, erbij tellen hoe dan. Het is te echt om te kunnen denken.
Trillen, dat kan ik wel.
Ik heboveral pijn t lijkt of ik een marathon gelopen heb.
Slapen wilde vanmiddag niet.
Drie keer verkeerd gereden op dagje uit met de kinderen. Afleiding was top maar ik dacht dat iedereen naar me keek en van me walgde.
Ermee omgaan... Ja, zoals normaal ook als het niet zo fijn is?
Aan de ene kant kan ik niet goed helder denken, is het erg aanwezig maar ik wil zo druk mogelijk blijven.
Het is in mijn hoofd, en lijkt echt maar het is niet de hele dag overal om me heen en daardoor echt zoals het in december is.
Hapto weet dat ik niet goed aangeef. Bij angst moet ik goed mijn best doen en meewerken. Niet piepen. Zij neemt nu soms beslissing als ze dat ziet voor mij. Ook met de lamp. Ik moest beter mijn best doen maar van haar hoefde de lamp niet en deed ik het goed genoeg maar dan moet ik huilen.
Ze zegt dat zij me dan beschermt en dat dat niet fout is maar goed. Maar als ze lief doet als ik dingen verpest dan is dat zo raar.
Tyche fijn om te lezen dat jij zoveel verschil merkt met emdr. Geeft hoop.
Knuffel voor je lamlendigheid.
Wil je in de tuin erbij?
Ik zit veel in de boomhut en op de schommel.
Maar er kan makkelijk nog een boomhut of tuinhuisje voor jou. Of op het bankje onder de blauwe regen.
Jullie waren mee naar emdr ik hoorde jullie zachtjes kletsen op het bankje en af en toe theekopjes.
woensdag 23 april 2025 om 19:46
@Jahalloo: Ik denk vaak aan je en aan je kind. Ik vind het fijn om je te lezen en een beetje 'mee te mogen volgen'. En ik reageer ook vaak niet op anderen op het ogenblik dat ik geen woorden vind of zelf te vol zit. En ik vind het fijn dat ik die vrijheid hier voel. Ik hoop dat jij dat ook steeds meer gaat voelen.
Ik lees weer grote stappen hier. Lucy wat fijn dat je nu wel voelt dat je handvatten en kapstokjes aangereikt krijgt en daar ook mee kan oefenen. Wat een opluchting moet dat zijn.
Frietje: ik geef je een hele voorzichtige en heel oprechte aai over je rug.
Ik vind het ook zo moeilijk om met het maken van stappen ook een soort van neerslachtigheid/rouw/onrust door te maken. Daar sprak ik over met coach en toen kwam er heel veel boosheid los. Op mezelf. Dat ik het al die jaren zover heb laten komen/gaan. Coach vroeg of ik die boosheid nu wel richting kon geven, regie kon nemen in deze boosheid. En toen moest ik onbedaarlijk huilen omdat ik besefte waar die boosheid hoort en dat ik mezelf weer tekort doe.
Ik had vandaag jouw draadstoel ingepikt Cadeautje en ik hoorde je rommelen in de boomhut. Dat is een fijn beeld. Ik voelde me zo verweesd en bang. Afgelopen week was de verjaardag van mijn vader. Morgen de verjaardag van mijn moeder. Het gemis van mijn ouders en familie overspoelt me met golven.
Morgen is onze trouwdag (27 jaar) en ik wilde vandaag iets lekkers bakken voor man, maar er komt niets uit mijn handen. Niets lukt. Schuld en schaamte.
Ik lees weer grote stappen hier. Lucy wat fijn dat je nu wel voelt dat je handvatten en kapstokjes aangereikt krijgt en daar ook mee kan oefenen. Wat een opluchting moet dat zijn.
Frietje: ik geef je een hele voorzichtige en heel oprechte aai over je rug.
Ik vind het ook zo moeilijk om met het maken van stappen ook een soort van neerslachtigheid/rouw/onrust door te maken. Daar sprak ik over met coach en toen kwam er heel veel boosheid los. Op mezelf. Dat ik het al die jaren zover heb laten komen/gaan. Coach vroeg of ik die boosheid nu wel richting kon geven, regie kon nemen in deze boosheid. En toen moest ik onbedaarlijk huilen omdat ik besefte waar die boosheid hoort en dat ik mezelf weer tekort doe.
Ik had vandaag jouw draadstoel ingepikt Cadeautje en ik hoorde je rommelen in de boomhut. Dat is een fijn beeld. Ik voelde me zo verweesd en bang. Afgelopen week was de verjaardag van mijn vader. Morgen de verjaardag van mijn moeder. Het gemis van mijn ouders en familie overspoelt me met golven.
Morgen is onze trouwdag (27 jaar) en ik wilde vandaag iets lekkers bakken voor man, maar er komt niets uit mijn handen. Niets lukt. Schuld en schaamte.
woensdag 23 april 2025 om 19:52
woensdag 23 april 2025 om 19:59
woensdag 23 april 2025 om 20:30
Sorry dat ik hier zo binnenval, maar ik weet even niet waar ik met mijn gevoelens heen kan. Sinds een week is mijn lieve poes kwijt. Ze is weggelopen, en sindsdien ontbreek ieder spoor van haar. Ik heb een ontzettend moeilijke tijd achter de rug, en zij was er altijd voor me, heeft me er echt doorheen gesleept.
Na mijn man en kinderen is ze het meest belangrijk voor mij. Dat ik niet weet waar ze is, of ze nog leeft, of ze pijn heeft o.id. maakt me gek. Ik heb alles eraan gedaan (en doe nog steeds) om haar te vinden. Ik voel me zo leeg en intens verdrietig. Ik mis haar zo
Na mijn man en kinderen is ze het meest belangrijk voor mij. Dat ik niet weet waar ze is, of ze nog leeft, of ze pijn heeft o.id. maakt me gek. Ik heb alles eraan gedaan (en doe nog steeds) om haar te vinden. Ik voel me zo leeg en intens verdrietig. Ik mis haar zo
woensdag 23 april 2025 om 20:42
Ach Anais wat ontzettend naar. Ik heb ook twee katten en altijd katten gehad en ben ook totaal van slag als er wat met hen is. Ik herken heel goed hoe katjes je steun kunnen zijn in moeilijke tijden. Mijnen kleven tegen me aan als het niet goed met me gaat en ik hoef geen verantwoording tegen hen af te leggen maar mag gewoon die troost ontvangen.
Heeft poes een chip? die onzekerheid is vreselijk en niet weten of je vriendje pijn heeft of of ... zo moeilijk.
Kan je je gevoelens met man delen?
Heeft poes een chip? die onzekerheid is vreselijk en niet weten of je vriendje pijn heeft of of ... zo moeilijk.
Kan je je gevoelens met man delen?
woensdag 23 april 2025 om 20:51
Dankje voor je reactie. Die onzekerheid is inderdaad vreselijk. Tot op zekere hoogte kan ik het wel met mijn man delen, maar hij is niet echt een kattenliefhebber, hij kan zich niet zo goed voorstellen dat je zo om een diertje kunt geven.
Ze is wel gechipt en geregistreerd, dus ze moet aan mij te koppelen zijn als ze wordt gevonden. Ik hoop maar dat ze de lente aan het ontdekken is, maar die hoop wordt elke dag kleiner..
Ze is wel gechipt en geregistreerd, dus ze moet aan mij te koppelen zijn als ze wordt gevonden. Ik hoop maar dat ze de lente aan het ontdekken is, maar die hoop wordt elke dag kleiner..
woensdag 23 april 2025 om 20:58
Ze is gewend om buiten te zijn, maar altijd overdag (uiterlijk 23.00 wil ze wel weer naar binnen). Ze is net 3 geworden.
Heb in allerlei appgroepen haar vermissing gedeeld, geflyerd, uren op straat gezocht en alle mensen aangesproken, posters in brievenbussen gedaan in omliggende wijken. Niets tot nu toe.
Heb in allerlei appgroepen haar vermissing gedeeld, geflyerd, uren op straat gezocht en alle mensen aangesproken, posters in brievenbussen gedaan in omliggende wijken. Niets tot nu toe.
woensdag 23 april 2025 om 21:05
Wat naar Anais. Ik snap je heel goed. Je bent hier met je gevoelens meer dan welkom maar misschien krijg je betere tips in dit topic: thuis/het-grote-viva-katten-topic-deel- ... a%20Katten
Daar zitten echte 'kattenkenners' die je gevoelens zeker begrijpen en je misschien ook in je zoektocht kunnen helpen.
Daar zitten echte 'kattenkenners' die je gevoelens zeker begrijpen en je misschien ook in je zoektocht kunnen helpen.
woensdag 23 april 2025 om 21:11
woensdag 23 april 2025 om 21:33
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
