Psyche
alle pijlers
Iemand aangereden > geef je iets?
woensdag 21 oktober 2009 om 11:58
Afgelopen week heb ik toen ik 's avonds een parkeervak uitreed een jongen (18) op een brommer aangereden. Ik had hem stomweg niet gezien, kon mezelf wel voor m'n kop slaan. Resultaat: hij knalde op de auto en ging onderuit, waardoor zijn brommer een aantal schuurplekken aan de lak opliep. Allemaal verzekeringswerk, we hebben de schadepapieren direct ingevuld en de jongen heeft aangegeven dat hij het allemaal erg fijn vond hoe wij ermee omgingen / hem behandelden. Behalve een schaafwond bij hem en bij beide van ons de schrik in het lijf geen letselschade. Nu ben ikzelf ook wel eens aangereden en kreeg toen een envelope met geld, maar had toen wel wat meer letsel. Van anderen die weleens aangereden zijn, hoorde ik dat ze een bosje, een doos bonbons, etc. hebben gekregen. Ik vond de envelope met geld leuk, maar wel wat overdreven. Ik twijfel of ik de jongen iets zal geven, maar zo ja, wat? Of voldoet een oprecht telefoontje?
Wat is 'normaal' / leuk / netjes in deze? Wat zou jij doen?
Wat is 'normaal' / leuk / netjes in deze? Wat zou jij doen?
woensdag 21 oktober 2009 om 13:05
Ik ben als puber ook eens van mijn sokken gereden op de fiets. Ik had niks maar weet nog dat ik de hele avond heb zitten trillen van de schrik. Ik zou een klein aardigheidje denk ik erg op prijs hebben gesteld, dus ik vind het een lief idee.
Ik zou een bioscoop- of cadeaubon doen, geen snoep of bier.
Ik zou een bioscoop- of cadeaubon doen, geen snoep of bier.
mahna mahna tuduuuudududu
woensdag 21 oktober 2009 om 13:13
Heel fijn dat je hier überhaupt over nadenkt! Een ongeluk zit in een klein hoekje, en is zo gebeurd. Maar de nasleep en vooral de herinneringen kunnen zo veranderen door een oprecht belangstellend telefoontje, bloemetje of kaartje.
Zelf heb ik een kleine 3 jaar geleden een auto-ongeluk gehad. En in eerste instantie was ik blij toen de tegenpartij belde na een paar weken om te vragen hoe het met me ging. Die blijdschap sloeg om in woede en verdriet toen tegenpartij me in niet mis te verstane bewoordingen duidelijk maakte dat het belachelijk was dat ik niet al weer aan het werk was. Al die dokters en ziekenhuizen was maar onzin want zo hard was het niet gegaan...
Heb huilend opgehangen, en nooit meer iets van tegenpartij gehoord. Wel van haar verzekeraar want ik ben volledig afgekeurd n.a.v. dat ongeluk en kan waarschijnlijk nooit meer werken.
Die mevrouw had haar mening, en da's prima. Maar háár telefoontje was dus niet oprecht belangstellend, ze was bang voor de consequenties voor zichzelf (ze is sowieso haar rijbewijs kwijt geweest, de rest wil ik niet eens weten).
Van TO krijg ik de indruk dat zij belt of zou bellen met een andere insteek als bij mij gebeurd is. Maar voor iedereen: een ongeluk zit in een klein hoekje en iedereen schrikt er van, of je nou "dader" bent of slachtoffer. Maar als je geen oprecht medeleven voelt maar nieuwsgierigheid of zoekt naar rechtvaardigheid: bel dan maar niet...
Zelf heb ik een kleine 3 jaar geleden een auto-ongeluk gehad. En in eerste instantie was ik blij toen de tegenpartij belde na een paar weken om te vragen hoe het met me ging. Die blijdschap sloeg om in woede en verdriet toen tegenpartij me in niet mis te verstane bewoordingen duidelijk maakte dat het belachelijk was dat ik niet al weer aan het werk was. Al die dokters en ziekenhuizen was maar onzin want zo hard was het niet gegaan...
Heb huilend opgehangen, en nooit meer iets van tegenpartij gehoord. Wel van haar verzekeraar want ik ben volledig afgekeurd n.a.v. dat ongeluk en kan waarschijnlijk nooit meer werken.
Die mevrouw had haar mening, en da's prima. Maar háár telefoontje was dus niet oprecht belangstellend, ze was bang voor de consequenties voor zichzelf (ze is sowieso haar rijbewijs kwijt geweest, de rest wil ik niet eens weten).
Van TO krijg ik de indruk dat zij belt of zou bellen met een andere insteek als bij mij gebeurd is. Maar voor iedereen: een ongeluk zit in een klein hoekje en iedereen schrikt er van, of je nou "dader" bent of slachtoffer. Maar als je geen oprecht medeleven voelt maar nieuwsgierigheid of zoekt naar rechtvaardigheid: bel dan maar niet...
Iets anders
woensdag 21 oktober 2009 om 13:18
Jeetje Babsjuh! Wat een vreselijk naar verhaal. Ik ben blij dat ik maar 10 km per uur reed en dat die jongen ook niet een al te harde snelheid had plus goed terecht is gekomen / heeft gerold om letsel te voorkomen, want ik ben me er maar al te goed van bewust dat het anders had kunnen lopen. Ik prijs mij en die jongen gelukkig met hoe het gelopen is! Gebeld heb ik inderdaad alleen uit oprechte belangstelling.
Bedankt voor jullie posts!
Bedankt voor jullie posts!
woensdag 21 oktober 2009 om 13:47
Mijn broertje(22) is een paar weken geleden van zijn fiets gereden (mevrouw had hem niet gezien). Hij heeft een bierpakket en een irischeque gekregen toen ze op 'ziekenbezoek' kwam (zijn voet heeft ergens klem gezeten en daar had hij dus last van) en dat vond hij heel leuk, maar hij vond het vooral fijn dat ze even langskwam en ze erover konden praten wat er nou precies gebeurt was.
Ze heeft nog een paar keer gebeld om te vragen hoe het nu was en toen mijn broertje toch maar foto's van die voet was gaan maken omdat het wel wat lang bleef irriteren wilde ze weer langs komen. Dat is een beetje veel van het goeden en nu voelde hij zich schuldig dat hij dat verteld had waardoor zij zich weer schuldiger ging voelen. Overdrijf de belangstelling dus niet want dan is het niet leuk meer.
Ze heeft nog een paar keer gebeld om te vragen hoe het nu was en toen mijn broertje toch maar foto's van die voet was gaan maken omdat het wel wat lang bleef irriteren wilde ze weer langs komen. Dat is een beetje veel van het goeden en nu voelde hij zich schuldig dat hij dat verteld had waardoor zij zich weer schuldiger ging voelen. Overdrijf de belangstelling dus niet want dan is het niet leuk meer.
woensdag 21 oktober 2009 om 15:30
Heb hetzelfde een keer meegemaakt, ik zag een jongen op een racefiets niet en hij knalde op m'n auto. Op het schadeformulier stond zijn adres en ben een dag later een bloemetje wezen brengen. Het werd erg op prijs gesteld. Alleen zijn vriendin stond wel raar te kijken toen ze de deur open deed, en ik daar met een bloemetje voor haar vriend stond. Al snel begreep ze waarom
Een klein gebaar is leuk, zou het in jouw geval ook doen.
Een klein gebaar is leuk, zou het in jouw geval ook doen.
woensdag 21 oktober 2009 om 21:40
quote:elninjoo schreef op 21 oktober 2009 @ 12:01:
Niets.
Heb 'n paar keer 'n aanrijding gehad door schuld van een ander en daar kreeg ik ook niets extra's boven het verzekeringsgeld en schadevergoeding van 'n letselschademaatschappij.
Dus omdat jij het niet gehad hebt, hoeft een ander het ook niet te hebben?
Gelukkig vinden de meesten hier dat het wél attent is om te doen. En daar ben ik het dus mee eens.
Zoiets is altijd leuk om te doen en om te ontvangen.
Inderdaad het kan iedereen gebeuren. Zo'n zelfde situatie heb ik ook ooit bijna gehad alleen ik kon nog wél op tijd remmen.
Niets.
Heb 'n paar keer 'n aanrijding gehad door schuld van een ander en daar kreeg ik ook niets extra's boven het verzekeringsgeld en schadevergoeding van 'n letselschademaatschappij.
Dus omdat jij het niet gehad hebt, hoeft een ander het ook niet te hebben?
Gelukkig vinden de meesten hier dat het wél attent is om te doen. En daar ben ik het dus mee eens.
Zoiets is altijd leuk om te doen en om te ontvangen.
Inderdaad het kan iedereen gebeuren. Zo'n zelfde situatie heb ik ook ooit bijna gehad alleen ik kon nog wél op tijd remmen.
donderdag 22 oktober 2009 om 07:04
Ik weet eigenlijk niet meer of ik van de man iets gekregen heb, die me in 2004 aanreed. Wel weet ik dat hij later nog belde om te informeren hoe het met mij ging. Dat vond ik wel lief.
En ik heb er geen werk van gemaakt, om hem "uit te kleden". Ik bedoel: Ik was fietser en die zijn beschermd, ik had geld kunnen krijgen van hem als ik er werk van had gemaakt. Maar dat heb ik niet gedaan, omdat het mijn eigen schuld was.
En ik heb er geen werk van gemaakt, om hem "uit te kleden". Ik bedoel: Ik was fietser en die zijn beschermd, ik had geld kunnen krijgen van hem als ik er werk van had gemaakt. Maar dat heb ik niet gedaan, omdat het mijn eigen schuld was.
donderdag 22 oktober 2009 om 07:07
quote:Growing schreef op 21 oktober 2009 @ 21:40:
[...]
Dus omdat jij het niet gehad hebt, hoeft een ander het ook niet te hebben? Ik heb nog nooit iemand aangereden, dus ik heb 't zelf nog niet aan de hand gehad. Misschien zou ik me uit schuldgevoel ook wel geroepen voelen om iets extra's te geven, maar het is dus zeker niet standaard. Heb nog nooit gehoord dat iemand die ik ken iets gezelligs kreeg nadat iemand anders 'm van z'n sokken heeft gereden.
[...]
Dus omdat jij het niet gehad hebt, hoeft een ander het ook niet te hebben? Ik heb nog nooit iemand aangereden, dus ik heb 't zelf nog niet aan de hand gehad. Misschien zou ik me uit schuldgevoel ook wel geroepen voelen om iets extra's te geven, maar het is dus zeker niet standaard. Heb nog nooit gehoord dat iemand die ik ken iets gezelligs kreeg nadat iemand anders 'm van z'n sokken heeft gereden.
donderdag 22 oktober 2009 om 07:17
Ik ben zelf eens van mijn fiets gereden en we waren toen al blij dat we de kapotte fiets vergoed kregen. De hork had namelijk een valse naam opgegeven, en toen we hem uiteindelijk vonden ontkende hij ook nog eens dat hij me aangereden had...
Mijn hele gezicht lag open.
Ik heb zelf met de auto eens een meisje aangereden met haar fiets, ze stak uit het niets de weg over waar ze dat niet moest doen. Ze lande met fiets en al in mijn voorruit en hield er alleen een zweepslag in haar kuit aan over. Toen ik haar vader opzocht om het schadeformulier in te vullen heb ik een bos bloemen voor het meisje meegenomen
Als ik jou was zou ik een bioscoopbon naar die jongen brengen.
Mijn hele gezicht lag open.
Ik heb zelf met de auto eens een meisje aangereden met haar fiets, ze stak uit het niets de weg over waar ze dat niet moest doen. Ze lande met fiets en al in mijn voorruit en hield er alleen een zweepslag in haar kuit aan over. Toen ik haar vader opzocht om het schadeformulier in te vullen heb ik een bos bloemen voor het meisje meegenomen
Als ik jou was zou ik een bioscoopbon naar die jongen brengen.
vrijdag 23 oktober 2009 om 14:38
vrijdag 23 oktober 2009 om 14:45
quote:elninjoo schreef op 22 oktober 2009 @ 07:07:
[...]
Heb nog nooit gehoord dat iemand die ik ken iets gezelligs kreeg nadat iemand anders 'm van z'n sokken heeft gereden.
Ik wel. Best vaak zelfs. Niet per se een cadeau, wel interesse, een kaart, een bezoekje, zoiets.
Zelf kreeg ik een mand met verzorgingsproducten nadat ik aangereden was. Heel aardig. Ik was er blij mee en niet eens vanwege het cadeau. Het gebaar vond ik veel belangrijker en het was zowel voor mij als voor de aanrijder een goede manier om het af te sluiten.
[...]
Heb nog nooit gehoord dat iemand die ik ken iets gezelligs kreeg nadat iemand anders 'm van z'n sokken heeft gereden.
Ik wel. Best vaak zelfs. Niet per se een cadeau, wel interesse, een kaart, een bezoekje, zoiets.
Zelf kreeg ik een mand met verzorgingsproducten nadat ik aangereden was. Heel aardig. Ik was er blij mee en niet eens vanwege het cadeau. Het gebaar vond ik veel belangrijker en het was zowel voor mij als voor de aanrijder een goede manier om het af te sluiten.
vrijdag 23 oktober 2009 om 14:51
Ik heb een tijdje terug een aanrijding gehad, waarbij ik achteruit uit een parkeervak kwam zetten en een auto over het hoofd zag. Ik had flink wat schade, andere auto was total loss.
Ook al had ik de andere wagen over het hoofd gezien en reed zij wellicht te hard... we waren allebei geschrokken. De tegenpartij had bovendien een klein kindje in een maxicosi aan boord die ook overstuur was.
Ik ben 's middags teruggegaan met een bos bloemen, we hebben nog even zitten napraten en het voelde echt goed dat te doen hoor! Als ik haar nu tegenkom kunnen we gewoon gedag zeggen en ze liet me zelfs haar nieuwe auto zien een paar weken later. Zoals eleonora zegt... het is afgesloten dan.
(en het was me afgeraden hoor! iemand zei zelfs.. niet doen want dan beken je schuld... pfff)
Ook al had ik de andere wagen over het hoofd gezien en reed zij wellicht te hard... we waren allebei geschrokken. De tegenpartij had bovendien een klein kindje in een maxicosi aan boord die ook overstuur was.
Ik ben 's middags teruggegaan met een bos bloemen, we hebben nog even zitten napraten en het voelde echt goed dat te doen hoor! Als ik haar nu tegenkom kunnen we gewoon gedag zeggen en ze liet me zelfs haar nieuwe auto zien een paar weken later. Zoals eleonora zegt... het is afgesloten dan.
(en het was me afgeraden hoor! iemand zei zelfs.. niet doen want dan beken je schuld... pfff)
vrijdag 23 oktober 2009 om 14:51
Ik had het na mijn aanrijding prettig gevonden om een positief contact te hebben met degene die mij aangereden had. Het enige wat zij toen kon opbrengen nadat ik uit het ziekenhuis kwam, was een telefoontje met de mededeling dat het mijn eigen schuld was.
Ik denk dat een klein gebaar dus heel prettig is, alleen of het bloemen moeten zijn voor een jongen van 18 dat weet ik niet zo goed.
Ik denk dat een klein gebaar dus heel prettig is, alleen of het bloemen moeten zijn voor een jongen van 18 dat weet ik niet zo goed.
dinsdag 27 oktober 2009 om 12:55
Helaas was hij niet thuis, toen ik het cadeauje vorige week bracht. Heb het dus maar bij zijn ouders achtergelaten. Volgens ouders vond hij de aanrijding zelf niets voorstellen en was hij het al snel weer vergeten, beetje last van schaafwond, maar niets noemswaardig. Ze vonden het aardigheidje wel attent! Ze ontvingen het met grote glimlach! Helaas niets meer gehoord van jongen zelf (maar ik betwijfel ook of hij mijn nummer nog wel heeft...). Ach, het is goed zo. Bedankt voor jullie tips en medeleven.
vrijdag 30 oktober 2009 om 12:04
Ik ben als kind een keer van mijn fiets af gereden. Man stapte uit de auto, tilde mijn fiets uit de sloot, vroeg of het ging en reed weer aan.....lullo! Ik zo geschrokken en te jong om zijn kenteken te onthouden.
Jaar later, weer aangereden samen met een vriendinnetje. Ik nergens last van, zij vloog over de moterkap en heeft er chronische kniepijn aan overgehouden. Geen idee wat die kerel na het ongeluk nog heeft gedaan, volgens mij niets buiten het betalen van de vele ziekenhuisrekeningen.
Ik vind het een mooi gebaar als je hem iets geeft...zouden meer mensen moeten doen.
Jaar later, weer aangereden samen met een vriendinnetje. Ik nergens last van, zij vloog over de moterkap en heeft er chronische kniepijn aan overgehouden. Geen idee wat die kerel na het ongeluk nog heeft gedaan, volgens mij niets buiten het betalen van de vele ziekenhuisrekeningen.
Ik vind het een mooi gebaar als je hem iets geeft...zouden meer mensen moeten doen.
zondag 1 november 2009 om 18:20
Afgelopen donderdag werd mijn autootje aangereden door een véél grotere auto. Heeft mijn auto niet overleefd ... Degene die me heeft aangereden stond later die dag met een grote bos voor de deur. Hoezeer ik ook baal, dit gebaar maakt het een klein beetje makkelijker te verteren. Ik werd tenslotte niet voor de lol van de weg gereden!
