Psyche
alle pijlers
Ik voel me zo gehaast en vermoeid.
donderdag 13 januari 2011 om 17:33
Een tijd geleden heb ik hier een topic geopend en ik heb daar echt heel erg veel aan gehad. Nu probeer ik het weer om wat inzicht te krijgen.
Op mijn 17e ben ik gaan werken in de kinderopvang. Na 4 jaar ben ik in een hele andere sector gaan werken. Daar heb ik met plezier en vol overgave 6 jaar in gewerkt. Na de geboorte van ons kind ben ik weer terug gegaan naar de kinderopvang. Daar waren verschillende redenen voor. Ik werk nu dus weer sinds 2 jaar in de kinderopvang.
Ik merk dat het me de laatste tijd allemaal te veel wordt. Ik kan geen rust vinden in de manier hoe ik mijn werk uitvoer. Ik heb het gevoel dat ik de hele dag achter de feiten aanloop. Dat ik de kinderen in mijn groep te weinig bied. Ik wil ze alles geven en het lukt me niet.
Het neemt mijn plezier om te werken echt weg en dat haat ik. De ouders en collega's zijn allemaal erg tevreden en de kinderen ook maar toch voel ik me zo gehaast.
Waarschijnlijk leg ik de lat te hoog voor mezelf maar ik wil de kinderen gewoon het allerbeste geven. Als dat niet lukt dan voelt dat als falen. Iedere dag weer.
Is er iemand die zich ook gehaast voelt en wat doe je dan?
Op mijn 17e ben ik gaan werken in de kinderopvang. Na 4 jaar ben ik in een hele andere sector gaan werken. Daar heb ik met plezier en vol overgave 6 jaar in gewerkt. Na de geboorte van ons kind ben ik weer terug gegaan naar de kinderopvang. Daar waren verschillende redenen voor. Ik werk nu dus weer sinds 2 jaar in de kinderopvang.
Ik merk dat het me de laatste tijd allemaal te veel wordt. Ik kan geen rust vinden in de manier hoe ik mijn werk uitvoer. Ik heb het gevoel dat ik de hele dag achter de feiten aanloop. Dat ik de kinderen in mijn groep te weinig bied. Ik wil ze alles geven en het lukt me niet.
Het neemt mijn plezier om te werken echt weg en dat haat ik. De ouders en collega's zijn allemaal erg tevreden en de kinderen ook maar toch voel ik me zo gehaast.
Waarschijnlijk leg ik de lat te hoog voor mezelf maar ik wil de kinderen gewoon het allerbeste geven. Als dat niet lukt dan voelt dat als falen. Iedere dag weer.
Is er iemand die zich ook gehaast voelt en wat doe je dan?
donderdag 13 januari 2011 om 18:34
donderdag 13 januari 2011 om 18:37
donderdag 13 januari 2011 om 18:42
quote:maansteen2001 schreef op 13 januari 2011 @ 18:34:
Ik vraag me dus af of dat ook het probleem kan zijn. Dat ik dus altijd aan het zorgen ben. Ik heb ook weinig voor mezelf. Ik ben de vrouw van, moeder van, werknemer van, zus van maar wie is er voor mij? Ik ben altijd maar bezig voor anderen en dat maakt me moe.Zorg dat je zelf gezond bent en blijft. Zolang je zelf lekker in het vel zit kun je het meeste voor anderen doen. Je hebt elk geval een man en een zus, zijn die er niet voor jou?
Ik vraag me dus af of dat ook het probleem kan zijn. Dat ik dus altijd aan het zorgen ben. Ik heb ook weinig voor mezelf. Ik ben de vrouw van, moeder van, werknemer van, zus van maar wie is er voor mij? Ik ben altijd maar bezig voor anderen en dat maakt me moe.Zorg dat je zelf gezond bent en blijft. Zolang je zelf lekker in het vel zit kun je het meeste voor anderen doen. Je hebt elk geval een man en een zus, zijn die er niet voor jou?
Ik beschik nog steeds over de benodigde mannelijke onderdelen, ondanks dat het forum er soms anders over denkt 
donderdag 13 januari 2011 om 19:20
donderdag 13 januari 2011 om 19:26
quote:maansteen2001 schreef op 13 januari 2011 @ 18:34:
Ik vraag me dus af of dat ook het probleem kan zijn. Dat ik dus altijd aan het zorgen ben. Ik heb ook weinig voor mezelf. Ik ben de vrouw van, moeder van, werknemer van, zus van maar wie is er voor mij? Ik ben altijd maar bezig voor anderen en dat maakt me moe.
Ik werk 5 dagen in de week als kleuterjuf, ben alleenstaande mama, ben dus 24/7 aan het zorgen maar ik ben niet moe. Ik denk toch dat je het ergens anders moet zoeken dan in je werk, dit soort vermoeidheid klinkt niet als fysieke moeheid maar meer als iets wat tussen je oren zit.
Sterkte!
Ik vraag me dus af of dat ook het probleem kan zijn. Dat ik dus altijd aan het zorgen ben. Ik heb ook weinig voor mezelf. Ik ben de vrouw van, moeder van, werknemer van, zus van maar wie is er voor mij? Ik ben altijd maar bezig voor anderen en dat maakt me moe.
Ik werk 5 dagen in de week als kleuterjuf, ben alleenstaande mama, ben dus 24/7 aan het zorgen maar ik ben niet moe. Ik denk toch dat je het ergens anders moet zoeken dan in je werk, dit soort vermoeidheid klinkt niet als fysieke moeheid maar meer als iets wat tussen je oren zit.
Sterkte!
donderdag 13 januari 2011 om 22:37
