Psyche
alle pijlers
Leuk leventje maar niet gelukkig?
dinsdag 23 november 2010 om 13:31
Hoi,
Ik dacht vandaag eens. Laat ik mijn verhaal opschrijven en van me af schrijven. Wellicht herkennen mensen het en weten jullie mij te helpen om tips/adviezen te geven. Er gaan zoveel gedachten door mijn hoofd, ik ga proberen ze op te schrijven.
Eigenlijk heb ik een hartstikke leuk leven. Ben mezelf aan het ontwikkelen, aan mezelf aan het werken, Bijna klaar met studeren, voorbereidingen aan het treffen om voor een paar maanden op reis te gaan, genoeg vrienden die om mij geven, genoeg financiën, geen ernstige ziektes in mijn familiekring etc.
Maar kan me ook vaak soort van ongelukkig/rot voelen. Gedachten malen dan door mijn hoofd. Zal klein beetje toelichten (het zijn er zoveel dat ik niet altijd goed kan benoemen). Denk dan aan het ‘’slechte’’ contact met mijn ouders (zij bespreken dingen met mijn zus wel, maar juist niet met mij). Ben ook niet zo open naar hen toe als naar vrienden. Maar praat sowiezo niet zo snel over mijn problemen. Relativeer/vergelijk ze vaak met wat vrienden meemaken en meestal vindt ik ze dan niet meer zo erg om te bespreken of aan te kaarten. Ik ga teveel nadenken over verloren vrienden. Wat doe ik dan fout dat ik deze vrienden verlies? Mijn laksheid, die ik weleens kan hebben en het feit dat.
Ik heb niet voor een bepaald iets een enorme passie. Wel vind ik veel dingen leuk en weet ik ook wel wat ik wil bereiken met mijn leven.
Maar toch, dat rottige gevoel! Soms heb ik het idee dat het toch wel wat aan de depressieve kant zit. Merk nu als ik dit stuk typ ook dat ik mijn gevoelens ga verkleinen. Want ik heb toch alles? Ik moet toch juist gelukkig zijn? Genoeg vrienden, familie etc. die van mij houden?
Ik dacht vandaag eens. Laat ik mijn verhaal opschrijven en van me af schrijven. Wellicht herkennen mensen het en weten jullie mij te helpen om tips/adviezen te geven. Er gaan zoveel gedachten door mijn hoofd, ik ga proberen ze op te schrijven.
Eigenlijk heb ik een hartstikke leuk leven. Ben mezelf aan het ontwikkelen, aan mezelf aan het werken, Bijna klaar met studeren, voorbereidingen aan het treffen om voor een paar maanden op reis te gaan, genoeg vrienden die om mij geven, genoeg financiën, geen ernstige ziektes in mijn familiekring etc.
Maar kan me ook vaak soort van ongelukkig/rot voelen. Gedachten malen dan door mijn hoofd. Zal klein beetje toelichten (het zijn er zoveel dat ik niet altijd goed kan benoemen). Denk dan aan het ‘’slechte’’ contact met mijn ouders (zij bespreken dingen met mijn zus wel, maar juist niet met mij). Ben ook niet zo open naar hen toe als naar vrienden. Maar praat sowiezo niet zo snel over mijn problemen. Relativeer/vergelijk ze vaak met wat vrienden meemaken en meestal vindt ik ze dan niet meer zo erg om te bespreken of aan te kaarten. Ik ga teveel nadenken over verloren vrienden. Wat doe ik dan fout dat ik deze vrienden verlies? Mijn laksheid, die ik weleens kan hebben en het feit dat.
Ik heb niet voor een bepaald iets een enorme passie. Wel vind ik veel dingen leuk en weet ik ook wel wat ik wil bereiken met mijn leven.
Maar toch, dat rottige gevoel! Soms heb ik het idee dat het toch wel wat aan de depressieve kant zit. Merk nu als ik dit stuk typ ook dat ik mijn gevoelens ga verkleinen. Want ik heb toch alles? Ik moet toch juist gelukkig zijn? Genoeg vrienden, familie etc. die van mij houden?
dinsdag 23 november 2010 om 13:59
Dat je alles hebt in je leven `wat je wil` wil niet zeggen dat je niet depressief mag/kan zijn! Een depressie is een ziekte waar je omgeving niets aan kan veranderen. Bespreek het eens met je huisarts die zou je medicijnen kunnen geven. Ga eens bij jezelf na of je veel of juist te weinig slaapt en nergens meer zin in hebt en meer honger of juist geen honger hebt dit kan allemaal duiden op een depressie. Het is goed te behandelen! Ik zou zeggen ga ermee aan de slag, het zou jammer zijn als je het erbij laat zitten en niet meer van je leven geniet want zo te lezen heb je genoeg om blij mee te zijn. En tja dat je af en toe vrienden kwijtraakt hoort erbij! Daar komen heus wel weer (nòg leukere) vrienden voor terug.
dinsdag 23 november 2010 om 14:10
Tja, en na drie maanden terug vind je je eigen sores weer heel belangrijk. Dat is geen permanente oplossing.
Wat je ouders betreft, kan het zijn dat zij minder open tegen jou zijn omdat jij dat ook niet zo tegen hen bent? Probeer eens om zelf de eerste stap te nemen, vraag ze eens om raad bij een probleem en misschien zullen zij dan ook meer met jou gaan bespreken.
Wat bedoel je met laksheid naar je vrienden?
Wat je ouders betreft, kan het zijn dat zij minder open tegen jou zijn omdat jij dat ook niet zo tegen hen bent? Probeer eens om zelf de eerste stap te nemen, vraag ze eens om raad bij een probleem en misschien zullen zij dan ook meer met jou gaan bespreken.
Wat bedoel je met laksheid naar je vrienden?
Ga in therapie!
dinsdag 23 november 2010 om 14:37
quote:liesse schreef op 23 november 2010 @ 14:05:
Eens met Zamirah. Heel eens.
Zeker weten. Ik zeg ook niet dat ik mijn leven niet waardeer, juist wel! Daarom vind ik het ook ''stom'' dat ik me soms zo ongelukkig kan voelen. Maar, in het buitenland wordt vaak ook bewezen dat men veeeeeeel gelukkiger is dan wij in Nederland.
En, heb dat zelf ook mogen meemaken. Die mensen (spreek ze af en toe nog) zijn met zo weinig zo blij
Eens met Zamirah. Heel eens.
Zeker weten. Ik zeg ook niet dat ik mijn leven niet waardeer, juist wel! Daarom vind ik het ook ''stom'' dat ik me soms zo ongelukkig kan voelen. Maar, in het buitenland wordt vaak ook bewezen dat men veeeeeeel gelukkiger is dan wij in Nederland.
En, heb dat zelf ook mogen meemaken. Die mensen (spreek ze af en toe nog) zijn met zo weinig zo blij
dinsdag 23 november 2010 om 14:38
quote:dubiootje schreef op 23 november 2010 @ 14:10:
Tja, en na drie maanden terug vind je je eigen sores weer heel belangrijk. Dat is geen permanente oplossing.
Wat je ouders betreft, kan het zijn dat zij minder open tegen jou zijn omdat jij dat ook niet zo tegen hen bent? Probeer eens om zelf de eerste stap te nemen, vraag ze eens om raad bij een probleem en misschien zullen zij dan ook meer met jou gaan bespreken.
Wat bedoel je met laksheid naar je vrienden?Bedoel geen laksheid naar vrienden. Juist niet, sta wel goed voor ze klaar en zij ook wel voor mij in ''moeilijke tijd''. Bijvoorbeeld toen het uitging met mijn vriend, stonden ze wel voor me klaar. Dat is ook een moment dat je ook wel verteld dat je het hebt uitgemaakt
... Het moest verteld worden.
Tja, en na drie maanden terug vind je je eigen sores weer heel belangrijk. Dat is geen permanente oplossing.
Wat je ouders betreft, kan het zijn dat zij minder open tegen jou zijn omdat jij dat ook niet zo tegen hen bent? Probeer eens om zelf de eerste stap te nemen, vraag ze eens om raad bij een probleem en misschien zullen zij dan ook meer met jou gaan bespreken.
Wat bedoel je met laksheid naar je vrienden?Bedoel geen laksheid naar vrienden. Juist niet, sta wel goed voor ze klaar en zij ook wel voor mij in ''moeilijke tijd''. Bijvoorbeeld toen het uitging met mijn vriend, stonden ze wel voor me klaar. Dat is ook een moment dat je ook wel verteld dat je het hebt uitgemaakt
... Het moest verteld worden.
dinsdag 23 november 2010 om 14:40
quote:Diva_mamma schreef op 23 november 2010 @ 13:59:
Dat je alles hebt in je leven `wat je wil` wil niet zeggen dat je niet depressief mag/kan zijn! Een depressie is een ziekte waar je omgeving niets aan kan veranderen. Bespreek het eens met je huisarts die zou je medicijnen kunnen geven. Ga eens bij jezelf na of je veel of juist te weinig slaapt en nergens meer zin in hebt en meer honger of juist geen honger hebt dit kan allemaal duiden op een depressie. Het is goed te behandelen! Ik zou zeggen ga ermee aan de slag, het zou jammer zijn als je het erbij laat zitten en niet meer van je leven geniet want zo te lezen heb je genoeg om blij mee te zijn. En tja dat je af en toe vrienden kwijtraakt hoort erbij! Daar komen heus wel weer (nòg leukere) vrienden voor terug.Fijn om te lezen. Dat het TOCH kan. Zal eens mijn coach erover spreken, zie haar morgen. Wellicht weet zij ook iets.
Dat je alles hebt in je leven `wat je wil` wil niet zeggen dat je niet depressief mag/kan zijn! Een depressie is een ziekte waar je omgeving niets aan kan veranderen. Bespreek het eens met je huisarts die zou je medicijnen kunnen geven. Ga eens bij jezelf na of je veel of juist te weinig slaapt en nergens meer zin in hebt en meer honger of juist geen honger hebt dit kan allemaal duiden op een depressie. Het is goed te behandelen! Ik zou zeggen ga ermee aan de slag, het zou jammer zijn als je het erbij laat zitten en niet meer van je leven geniet want zo te lezen heb je genoeg om blij mee te zijn. En tja dat je af en toe vrienden kwijtraakt hoort erbij! Daar komen heus wel weer (nòg leukere) vrienden voor terug.Fijn om te lezen. Dat het TOCH kan. Zal eens mijn coach erover spreken, zie haar morgen. Wellicht weet zij ook iets.
dinsdag 23 november 2010 om 14:53
Je klinkt voor mij alsof je geen doel hebt. Geen passie voor iets, geen drang om iets te bereiken (en of dat nou een carrière is of dat je je schelpenverzameling wil uitbreiden) en je denkt veel na.
Mijn tip? Ga jezelf leren kennen, echt heel goed leren kennen. En bedenk een doel of een ambitie. Niet gaan doen omdat je een ambitie 'moet' hebben maar omdat je het zo graag doet. En tel s avonds in bed je zegeningen en wees er gelukkig mee.
Mijn tip? Ga jezelf leren kennen, echt heel goed leren kennen. En bedenk een doel of een ambitie. Niet gaan doen omdat je een ambitie 'moet' hebben maar omdat je het zo graag doet. En tel s avonds in bed je zegeningen en wees er gelukkig mee.
dinsdag 23 november 2010 om 19:32
Ik denk inderdaad ook dat het (gedeeltelijk) ligt aan geen passie hebben. Hier heeft Paulo Coelho ook een boek over geschreven. Toen ik dat zelfde voelde, heb ik dat boek gelezen en dat herkende ik wel heel erg en toen ben ik dus harder op zoek gegaan naar mijn passie en wat ik graag wil.
& natuurlijk vind je niet zomaar opeens je passie, maar als je eenmaal een passie hebt, kan dit er wel voor zorgen dat je je echt gelukkiger voelt.
Wat zijn belangrijke rode draden in je leven? Wat vond je vroeger als kind leuk?
& natuurlijk vind je niet zomaar opeens je passie, maar als je eenmaal een passie hebt, kan dit er wel voor zorgen dat je je echt gelukkiger voelt.
Wat zijn belangrijke rode draden in je leven? Wat vond je vroeger als kind leuk?
dinsdag 23 november 2010 om 19:39
quote:Butterfly1989 schreef op 23 november 2010 @ 19:32:
Ik denk inderdaad ook dat het (gedeeltelijk) ligt aan geen passie hebben. Hier heeft Paulo Coelho ook een boek over geschreven. Toen ik dat zelfde voelde, heb ik dat boek gelezen en dat herkende ik wel heel erg en toen ben ik dus harder op zoek gegaan naar mijn passie en wat ik graag wil.
& natuurlijk vind je niet zomaar opeens je passie, maar als je eenmaal een passie hebt, kan dit er wel voor zorgen dat je je echt gelukkiger voelt.
Wat zijn belangrijke rode draden in je leven? Wat vond je vroeger als kind leuk?Vroeger had ik het ook al. Heb natuurlijk wel op een aantal dingen gezeten, blokfluit, keyboard spelen, gym, etc. maar niks vond ik helemaal leuk, of maar voor een tijdje (ben ook te chaotisch daarvoor om iets een tijdlang vol te houden). Gelukkig heb ik tegenwoordig de passie om aan vrijwilligerswerk te doen. Hiervoor zet ik me in, ben contactpersoon etc. Vind het dus leuk om met kinderen iets te doen en leer er veel van. MAAR het is dus niet helemaal iets voor mezelf. Maar mijn passies zijn dus wel voornamelijk mensen helpen. Als nadeel dus dat mensen naar mij komen en vaak ik niet terecht kan bij hen (of dat moeilijk vindt). Hoe kom je erachter wat nog meer je passie kan zijn?
Ik denk inderdaad ook dat het (gedeeltelijk) ligt aan geen passie hebben. Hier heeft Paulo Coelho ook een boek over geschreven. Toen ik dat zelfde voelde, heb ik dat boek gelezen en dat herkende ik wel heel erg en toen ben ik dus harder op zoek gegaan naar mijn passie en wat ik graag wil.
& natuurlijk vind je niet zomaar opeens je passie, maar als je eenmaal een passie hebt, kan dit er wel voor zorgen dat je je echt gelukkiger voelt.
Wat zijn belangrijke rode draden in je leven? Wat vond je vroeger als kind leuk?Vroeger had ik het ook al. Heb natuurlijk wel op een aantal dingen gezeten, blokfluit, keyboard spelen, gym, etc. maar niks vond ik helemaal leuk, of maar voor een tijdje (ben ook te chaotisch daarvoor om iets een tijdlang vol te houden). Gelukkig heb ik tegenwoordig de passie om aan vrijwilligerswerk te doen. Hiervoor zet ik me in, ben contactpersoon etc. Vind het dus leuk om met kinderen iets te doen en leer er veel van. MAAR het is dus niet helemaal iets voor mezelf. Maar mijn passies zijn dus wel voornamelijk mensen helpen. Als nadeel dus dat mensen naar mij komen en vaak ik niet terecht kan bij hen (of dat moeilijk vindt). Hoe kom je erachter wat nog meer je passie kan zijn?
dinsdag 23 november 2010 om 19:40
quote:Butterfly1989 schreef op 23 november 2010 @ 19:32:
Ik denk inderdaad ook dat het (gedeeltelijk) ligt aan geen passie hebben. Hier heeft Paulo Coelho ook een boek over geschreven. Toen ik dat zelfde voelde, heb ik dat boek gelezen en dat herkende ik wel heel erg en toen ben ik dus harder op zoek gegaan naar mijn passie en wat ik graag wil.
& natuurlijk vind je niet zomaar opeens je passie, maar als je eenmaal een passie hebt, kan dit er wel voor zorgen dat je je echt gelukkiger voelt.
Wat zijn belangrijke rode draden in je leven? Wat vond je vroeger als kind leuk?Zal het boek ook even opzoeken!
Ik denk inderdaad ook dat het (gedeeltelijk) ligt aan geen passie hebben. Hier heeft Paulo Coelho ook een boek over geschreven. Toen ik dat zelfde voelde, heb ik dat boek gelezen en dat herkende ik wel heel erg en toen ben ik dus harder op zoek gegaan naar mijn passie en wat ik graag wil.
& natuurlijk vind je niet zomaar opeens je passie, maar als je eenmaal een passie hebt, kan dit er wel voor zorgen dat je je echt gelukkiger voelt.
Wat zijn belangrijke rode draden in je leven? Wat vond je vroeger als kind leuk?Zal het boek ook even opzoeken!
dinsdag 23 november 2010 om 19:49
Haha, wat herkenbaar! Ik heb als kind ook zóveel geprobeerd; blokfluit, turnen, paardrijden, korfbal, zwemmen, schaken, ballet etc etc. Vond het dan wel eventjes leuk, maar niet zo leuk dat ik er mee door wilde gaan en er elke keer heen wilde. Bij paardrijden zag ik er dan weer tegenop om dat paard te borstelen, die kleren aan te doen, na afloop te douchen etc etc. Maar als paardrijden wel echt je passie is, dan doe je dat er wel voor, denk ik.
Dus qua sport enzo had ik ook geen echte passie. Toch was er als kind al wel een rode draad in wat ik leuk en belangrijk vond. Ik speelde al van jongs af aan met kleinere kinderen, paste al op toen ik 12 was en organiseerde bijv. een kleurwedstrijd voor kinderen uit de buurt toen ik 12 was. Ook was ik met een buurjongetje altijd bezig met dieren en natuur. We hadden een dierenclubje om dieren te redden, zamelde handtekeningen in etc.
Dus daaruit kan ik wel zien dat dieren en kinderen voor mij toen belangrijk waren.
En eigenlijk is dat voor mij nu nogsteeds belangrijk. Ik werk met kinderen, kan daar veel passie & energie uit halen. Heb thuis twee poezen en voel me dan echt gelukkig als ik met een kopje thee, dekentje, poezen op schoot, kaarsjes aan en dvdtje op de bank zit. Ze spinnen en knorren dan, krijg kopjes en af en toe een likje.
(& mijn passie is ook nog reizen! Als ik daar iets over zie of lees, dan wordt ik helemaal enthousiast!)
Dus wat ik hiermee wil zeggen; je passie hoeft niet persé een bekende hobby of sport te zijn. Iedereen vind iets anders leuk en belangrijk.
Waar wordt jij enthousiast van? Waar fantaseer en droom je over? Waar krijg je energie van?
Dus qua sport enzo had ik ook geen echte passie. Toch was er als kind al wel een rode draad in wat ik leuk en belangrijk vond. Ik speelde al van jongs af aan met kleinere kinderen, paste al op toen ik 12 was en organiseerde bijv. een kleurwedstrijd voor kinderen uit de buurt toen ik 12 was. Ook was ik met een buurjongetje altijd bezig met dieren en natuur. We hadden een dierenclubje om dieren te redden, zamelde handtekeningen in etc.
Dus daaruit kan ik wel zien dat dieren en kinderen voor mij toen belangrijk waren.
En eigenlijk is dat voor mij nu nogsteeds belangrijk. Ik werk met kinderen, kan daar veel passie & energie uit halen. Heb thuis twee poezen en voel me dan echt gelukkig als ik met een kopje thee, dekentje, poezen op schoot, kaarsjes aan en dvdtje op de bank zit. Ze spinnen en knorren dan, krijg kopjes en af en toe een likje.
(& mijn passie is ook nog reizen! Als ik daar iets over zie of lees, dan wordt ik helemaal enthousiast!)
Dus wat ik hiermee wil zeggen; je passie hoeft niet persé een bekende hobby of sport te zijn. Iedereen vind iets anders leuk en belangrijk.
Waar wordt jij enthousiast van? Waar fantaseer en droom je over? Waar krijg je energie van?
dinsdag 23 november 2010 om 20:01
quote:Butterfly1989 schreef op 23 november 2010 @ 19:49:
Haha, wat herkenbaar! Ik heb als kind ook zóveel geprobeerd; blokfluit, turnen, paardrijden, korfbal, zwemmen, schaken, ballet etc etc. Vond het dan wel eventjes leuk, maar niet zo leuk dat ik er mee door wilde gaan en er elke keer heen wilde. Bij paardrijden zag ik er dan weer tegenop om dat paard te borstelen, die kleren aan te doen, na afloop te douchen etc etc. Maar als paardrijden wel echt je passie is, dan doe je dat er wel voor, denk ik.
Dus qua sport enzo had ik ook geen echte passie. Toch was er als kind al wel een rode draad in wat ik leuk en belangrijk vond. Ik speelde al van jongs af aan met kleinere kinderen, paste al op toen ik 12 was en organiseerde bijv. een kleurwedstrijd voor kinderen uit de buurt toen ik 12 was. Ook was ik met een buurjongetje altijd bezig met dieren en natuur. We hadden een dierenclubje om dieren te redden, zamelde handtekeningen in etc.
Dus daaruit kan ik wel zien dat dieren en kinderen voor mij toen belangrijk waren.
En eigenlijk is dat voor mij nu nogsteeds belangrijk. Ik werk met kinderen, kan daar veel passie & energie uit halen. Heb thuis twee poezen en voel me dan echt gelukkig als ik met een kopje thee, dekentje, poezen op schoot, kaarsjes aan en dvdtje op de bank zit. Ze spinnen en knorren dan, krijg kopjes en af en toe een likje.
(& mijn passie is ook nog reizen! Als ik daar iets over zie of lees, dan wordt ik helemaal enthousiast!)
Dus wat ik hiermee wil zeggen; je passie hoeft niet persé een bekende hobby of sport te zijn. Iedereen vind iets anders leuk en belangrijk.
Waar wordt jij enthousiast van? Waar fantaseer en droom je over? Waar krijg je energie van?Hmm, haha, grappig he, die herkenbaarheid. Zou je trouwens de tital van het boek wat jou heeft geholpen door kunnen geven? Op Google kwamen teveel titels voor op zijn naam! Maar mijn passie is ook reizen, kinderen, en vast nog wel meer. Maar het is niet dagelijks te doen. Denk dat ik daar tegen aan loop. Wil graag iets doen wat ook dagelijks kan toepassen om gelukkig te worden. Woon helaas nu nog op een studentenkaner. Want denk dat een diertje je ook supergelukkig kan maken! Mijn opleiding is gericht op het helpen van mensen. Voel me ook thuis in de opleiding en zin om aan het werk te gaan!
Haha, wat herkenbaar! Ik heb als kind ook zóveel geprobeerd; blokfluit, turnen, paardrijden, korfbal, zwemmen, schaken, ballet etc etc. Vond het dan wel eventjes leuk, maar niet zo leuk dat ik er mee door wilde gaan en er elke keer heen wilde. Bij paardrijden zag ik er dan weer tegenop om dat paard te borstelen, die kleren aan te doen, na afloop te douchen etc etc. Maar als paardrijden wel echt je passie is, dan doe je dat er wel voor, denk ik.
Dus qua sport enzo had ik ook geen echte passie. Toch was er als kind al wel een rode draad in wat ik leuk en belangrijk vond. Ik speelde al van jongs af aan met kleinere kinderen, paste al op toen ik 12 was en organiseerde bijv. een kleurwedstrijd voor kinderen uit de buurt toen ik 12 was. Ook was ik met een buurjongetje altijd bezig met dieren en natuur. We hadden een dierenclubje om dieren te redden, zamelde handtekeningen in etc.
Dus daaruit kan ik wel zien dat dieren en kinderen voor mij toen belangrijk waren.
En eigenlijk is dat voor mij nu nogsteeds belangrijk. Ik werk met kinderen, kan daar veel passie & energie uit halen. Heb thuis twee poezen en voel me dan echt gelukkig als ik met een kopje thee, dekentje, poezen op schoot, kaarsjes aan en dvdtje op de bank zit. Ze spinnen en knorren dan, krijg kopjes en af en toe een likje.
(& mijn passie is ook nog reizen! Als ik daar iets over zie of lees, dan wordt ik helemaal enthousiast!)
Dus wat ik hiermee wil zeggen; je passie hoeft niet persé een bekende hobby of sport te zijn. Iedereen vind iets anders leuk en belangrijk.
Waar wordt jij enthousiast van? Waar fantaseer en droom je over? Waar krijg je energie van?Hmm, haha, grappig he, die herkenbaarheid. Zou je trouwens de tital van het boek wat jou heeft geholpen door kunnen geven? Op Google kwamen teveel titels voor op zijn naam! Maar mijn passie is ook reizen, kinderen, en vast nog wel meer. Maar het is niet dagelijks te doen. Denk dat ik daar tegen aan loop. Wil graag iets doen wat ook dagelijks kan toepassen om gelukkig te worden. Woon helaas nu nog op een studentenkaner. Want denk dat een diertje je ook supergelukkig kan maken! Mijn opleiding is gericht op het helpen van mensen. Voel me ook thuis in de opleiding en zin om aan het werk te gaan!
dinsdag 23 november 2010 om 20:09
dinsdag 23 november 2010 om 20:54
Zal dat boek nog even opzoeken! Ook eens als tip gekregen op 'n forum, dus ga even kijken of ik 't ng kan vinden.
Doe je toevallig ook SPH? Aangezien je ook een studie hebt die gericht is op helpen van mensen...doe ik ook.
Misschien moet je het wat kleiner zoeken.. Ik kan ook maar eens per jaar een grote reis maken, maar erover lezen en tv programma's erover zien, er met anderen over praten vind ik ook erg leuk.
En qua helpen; ik wil ook altijd graag mensen helpen en staat ook wel centraal bij mij, maar dit doe ik nu ook op kleine schaal. Ik zit in een werkgroep van een stichting voor ontwikkelingssamenwerking en begeleid via een zelfhulpprogramma online. Dus zo is er voor jou misschien ook wel iets te vinden? Ga bijvoorbeeld bij een studentengroep van een organisatie, dan ontmoet je ook gelijk mensen die hetzelfde leuk en belangrijk vinden.
En dieren; ik heb pas sinds kort katten, maar voel me sinds zij gekomen zijn idd wel gelukkiger. Je kunt bijv. ook honden uitlaten, op katten passen als mensen weg zijn etc.
Probeer voor jezelf het zo te creeeren dat je wel dingen kunt doen die je inspiratie en energie geven! Al kun je dan niet elke week naar China en Afrika, heb je zelf nog geen kinderen of huisdieren, je kunt het wel inrichten op zo'n manier dat 't voor jou goed voelt.
Doe je toevallig ook SPH?
Aangezien je ook een studie hebt die gericht is op helpen van mensen...doe ik ook.Misschien moet je het wat kleiner zoeken.. Ik kan ook maar eens per jaar een grote reis maken, maar erover lezen en tv programma's erover zien, er met anderen over praten vind ik ook erg leuk.
En qua helpen; ik wil ook altijd graag mensen helpen en staat ook wel centraal bij mij, maar dit doe ik nu ook op kleine schaal. Ik zit in een werkgroep van een stichting voor ontwikkelingssamenwerking en begeleid via een zelfhulpprogramma online. Dus zo is er voor jou misschien ook wel iets te vinden? Ga bijvoorbeeld bij een studentengroep van een organisatie, dan ontmoet je ook gelijk mensen die hetzelfde leuk en belangrijk vinden.
En dieren; ik heb pas sinds kort katten, maar voel me sinds zij gekomen zijn idd wel gelukkiger. Je kunt bijv. ook honden uitlaten, op katten passen als mensen weg zijn etc.
Probeer voor jezelf het zo te creeeren dat je wel dingen kunt doen die je inspiratie en energie geven! Al kun je dan niet elke week naar China en Afrika, heb je zelf nog geen kinderen of huisdieren, je kunt het wel inrichten op zo'n manier dat 't voor jou goed voelt.
woensdag 24 november 2010 om 17:09
SPH staat voor?
Enfin, inderdaad doen wat je zelf leuk vindt & verstandig zijn door niet aan de "medicatie" te beginnen.
Daar word je uiteindelijk toch alleen ongelukkiger van.
Het topic dat over ADD gaat bevat veel info. (misschien wel te veel)
Ik heb zelf (o.a.) ad's geslikt en ik weet dat je er moeilijk vanaf komt.
Om nog maar te zwijgen over de mogelijk negatieve uitwerkingen van die onzin.
Mijn moeder heeft ook ADD (net als ik), zij ging ook gemakszuchtig om met "medicatie" voor laten schrijven.
Nú heb ik 'n échte depressie & is de zin van het leven as-good-as verdwenen.
Alles werkt beter dan pillen.. (sorry voor de negatieve reactie; zit zwaar depri in het ov en wil iemand op de langere termijn 'n pleziertje bezorgen.)
Enfin, inderdaad doen wat je zelf leuk vindt & verstandig zijn door niet aan de "medicatie" te beginnen.
Daar word je uiteindelijk toch alleen ongelukkiger van.
Het topic dat over ADD gaat bevat veel info. (misschien wel te veel)
Ik heb zelf (o.a.) ad's geslikt en ik weet dat je er moeilijk vanaf komt.
Om nog maar te zwijgen over de mogelijk negatieve uitwerkingen van die onzin.
Mijn moeder heeft ook ADD (net als ik), zij ging ook gemakszuchtig om met "medicatie" voor laten schrijven.
Nú heb ik 'n échte depressie & is de zin van het leven as-good-as verdwenen.
Alles werkt beter dan pillen.. (sorry voor de negatieve reactie; zit zwaar depri in het ov en wil iemand op de langere termijn 'n pleziertje bezorgen.)
woensdag 24 november 2010 om 18:12
quote:rouke schreef op 24 november 2010 @ 17:09:
SPH staat voor?
@ Rouke
Enfin, inderdaad doen wat je zelf leuk vindt & verstandig zijn door niet aan de "medicatie" te beginnen.
Daar word je uiteindelijk toch alleen ongelukkiger van.
Het topic dat over ADD gaat bevat veel info. (misschien wel te veel)
Ik heb zelf (o.a.) ad's geslikt en ik weet dat je er moeilijk vanaf komt.
Om nog maar te zwijgen over de mogelijk negatieve uitwerkingen van die onzin.
Mijn moeder heeft ook ADD (net als ik), zij ging ook gemakszuchtig om met "medicatie" voor laten schrijven.
Nú heb ik 'n échte depressie & is de zin van het leven as-good-as verdwenen.
Alles werkt beter dan pillen.. (sorry voor de negatieve reactie; zit zwaar depri in het ov en wil iemand op de langere termijn 'n pleziertje bezorgen.)
Hoi, Hoe is bij jou ADD (aangetoond? of ADHD) ken het verschil niet echt. Veel vrienden van mij geven namelijk wel aan dat ze vinden dat ik daar wel tikjes van heb. Kan heel druk zijn! Daar komt dus ook mijn ongelukkige gevoel soms vandaan. Te druk en daardoor weer dingen niet afmaken of lang volhouden.
@ Butterfly ik doe niet SPH (Sociaal Pedagogische Hulpverlening) Maar Personeelsmanagement (dus ook veel psychologie) waardoor ik dus vaak met dingen wordt geconfronteerd. Bij jou hetzelfde of niet?
SPH staat voor?
@ Rouke
Enfin, inderdaad doen wat je zelf leuk vindt & verstandig zijn door niet aan de "medicatie" te beginnen.
Daar word je uiteindelijk toch alleen ongelukkiger van.
Het topic dat over ADD gaat bevat veel info. (misschien wel te veel)
Ik heb zelf (o.a.) ad's geslikt en ik weet dat je er moeilijk vanaf komt.
Om nog maar te zwijgen over de mogelijk negatieve uitwerkingen van die onzin.
Mijn moeder heeft ook ADD (net als ik), zij ging ook gemakszuchtig om met "medicatie" voor laten schrijven.
Nú heb ik 'n échte depressie & is de zin van het leven as-good-as verdwenen.
Alles werkt beter dan pillen.. (sorry voor de negatieve reactie; zit zwaar depri in het ov en wil iemand op de langere termijn 'n pleziertje bezorgen.)
Hoi, Hoe is bij jou ADD (aangetoond? of ADHD) ken het verschil niet echt. Veel vrienden van mij geven namelijk wel aan dat ze vinden dat ik daar wel tikjes van heb. Kan heel druk zijn! Daar komt dus ook mijn ongelukkige gevoel soms vandaan. Te druk en daardoor weer dingen niet afmaken of lang volhouden.
@ Butterfly ik doe niet SPH (Sociaal Pedagogische Hulpverlening) Maar Personeelsmanagement (dus ook veel psychologie) waardoor ik dus vaak met dingen wordt geconfronteerd. Bij jou hetzelfde of niet?
woensdag 24 november 2010 om 18:23
Ha, een herkenningspunt. Bij mij is ADHD aangetoond door een intensieve psychologisch test en een aantal lange gesprekken met psychologen. Eerst was het niet helemaal duidelijk maar na diverse gesprekken toch wel. Nu slik ik medicatie daarvoor en dat wil mij af en toe wel helpen. De storm in mijn hoofd is nu een stevige wind.
Toch, stemmingswisselingen, soms zelfs per uur, zijn mij niet vreemd.
Good luck!
quote:Marit_83 schreef op 24 november 2010 @ 18:12:
[...]
Hoi, Hoe is bij jou ADD (aangetoond? of ADHD) ken het verschil niet echt. Veel vrienden van mij geven namelijk wel aan dat ze vinden dat ik daar wel tikjes van heb. Kan heel druk zijn! Daar komt dus ook mijn ongelukkige gevoel soms vandaan. Te druk en daardoor weer dingen niet afmaken of lang volhouden.
@ Butterfly ik doe niet SPH (Sociaal Pedagogische Hulpverlening) Maar Personeelsmanagement (dus ook veel psychologie) waardoor ik dus vaak met dingen wordt geconfronteerd. Bij jou hetzelfde of niet?
Toch, stemmingswisselingen, soms zelfs per uur, zijn mij niet vreemd.
Good luck!
quote:Marit_83 schreef op 24 november 2010 @ 18:12:
[...]
Hoi, Hoe is bij jou ADD (aangetoond? of ADHD) ken het verschil niet echt. Veel vrienden van mij geven namelijk wel aan dat ze vinden dat ik daar wel tikjes van heb. Kan heel druk zijn! Daar komt dus ook mijn ongelukkige gevoel soms vandaan. Te druk en daardoor weer dingen niet afmaken of lang volhouden.
@ Butterfly ik doe niet SPH (Sociaal Pedagogische Hulpverlening) Maar Personeelsmanagement (dus ook veel psychologie) waardoor ik dus vaak met dingen wordt geconfronteerd. Bij jou hetzelfde of niet?
donderdag 25 november 2010 om 18:25
Je mag er ook best wel even bij stilstaan dat (bijna) afstuderen voor meer mensen een psychisch heftige tijd kan zijn. Niet door drukte maar omdat je een nieuwe weg in moet slaan als je klaar bent. Aan de andere kant schrijf je dat je al weet wat je wilt bereiken met je leven, dus eigenlijk zou deze theorie niet bij jou opgaan. Waarom heb je er dan geen plezier van als je precies weet wat je wilt en hoe je dat gaat bereiken?
donderdag 25 november 2010 om 18:39
quote:Sagrera schreef op 25 november 2010 @ 18:25:
Je mag er ook best wel even bij stilstaan dat (bijna) afstuderen voor meer mensen een psychisch heftige tijd kan zijn. Niet door drukte maar omdat je een nieuwe weg in moet slaan als je klaar bent. Aan de andere kant schrijf je dat je al weet wat je wilt bereiken met je leven, dus eigenlijk zou deze theorie niet bij jou opgaan. Waarom heb je er dan geen plezier van als je precies weet wat je wilt en hoe je dat gaat bereiken?Hoi, misschien is mijn topic naam wel wat verkeerd. Het is niet zo dat ik NIET GELUKKIG ben,. Maar op bepaalde momenten (en de laatste tijd waren dat er wel veel) dus me ongelukkig voel. Zo uit het niets. Ik hier niet echt over praat met vrienden, familie etc. en dat ik ook niet echt van die passies heb (hobbies vanaf je kindertijd oid). Maar je hebt wel gelijk. Paar jaar geleden vond ik het wel fijn om verder te gaan studeren om maar niet te hoeven werken. Dat is nu wel voorbij en heb zin om een vaste baan te krijgen! Door te groeien, mezelf verder te ontwikkelen etc. EN ga dus eerst paar maanden op reis. Maar toch voel ik me dus af en toe wat rot! vandaar dit topic. En de check of het nu iets is waarmee ik naar de huisarts moet.
Je mag er ook best wel even bij stilstaan dat (bijna) afstuderen voor meer mensen een psychisch heftige tijd kan zijn. Niet door drukte maar omdat je een nieuwe weg in moet slaan als je klaar bent. Aan de andere kant schrijf je dat je al weet wat je wilt bereiken met je leven, dus eigenlijk zou deze theorie niet bij jou opgaan. Waarom heb je er dan geen plezier van als je precies weet wat je wilt en hoe je dat gaat bereiken?Hoi, misschien is mijn topic naam wel wat verkeerd. Het is niet zo dat ik NIET GELUKKIG ben,. Maar op bepaalde momenten (en de laatste tijd waren dat er wel veel) dus me ongelukkig voel. Zo uit het niets. Ik hier niet echt over praat met vrienden, familie etc. en dat ik ook niet echt van die passies heb (hobbies vanaf je kindertijd oid). Maar je hebt wel gelijk. Paar jaar geleden vond ik het wel fijn om verder te gaan studeren om maar niet te hoeven werken. Dat is nu wel voorbij en heb zin om een vaste baan te krijgen! Door te groeien, mezelf verder te ontwikkelen etc. EN ga dus eerst paar maanden op reis. Maar toch voel ik me dus af en toe wat rot! vandaar dit topic. En de check of het nu iets is waarmee ik naar de huisarts moet.
