Psyche
alle pijlers
Leven opbouwen in het buitenland.
dinsdag 19 april 2011 om 16:16
Na lang twijfelen over mijn eigen "grenzeloos verliefd probleem" en met het gevaar op “herkenbaarheid”, open ik toch maar een topic. Het probleem is niet zo heel ernstig hoor, maar ik zit er gewoon mee in mijn maag.
Sinds enige tijd woon ik samen met mijn vriend (niet zijn thuisland)in het buitenland , nadat we eerst een tijdje een LDR hebben gehad. Op zich gaat het samenwonen best wel goed. We hebben het gezellig samen en doen regelmatig leuke dingen. De relatie op zich loopt best lekker.
Ik heb alleen moeite het hier zijn, zonder dat ik hier werk/zinvolle dagbesteding heb, maar helaas gaat de zoektocht naar werk niet over rozen. Ik ben net klaar met mijn studie, dus ik heb ook geen relevante werkervaring op buitenlandse stages na dan. En ik heb er best wel zin om aan die baan in de richting van mijn studie te beginnen en mijn carrière op te bouwen, maar dat lukt nog even niet en daar word ik best moedeloos van.
Op dit moment ben ik heel druk bezig met de taal van het land te leren (is namelijk anders dan Engels/Nederlands) en dat gaat de goede kant op. Het moet alleen nog wat beter om er mee te kunnen werken. Ook ben ik druk bezig met zoeken naar mogelijke banen/vrijwilligerswerk en stages, maar helaas lukt dat allemaal nog niet zo goed.
Ik hoop eigenlijk op wat advies/ervaringsverhalen hoe ik hier het beste mee om kan gaan. Rationeel weet ik dat ik nog niet moet wanhopen; Ik ben hier nog geen drie maanden, druk bezig met de taal leren. Ik ben maar net afgestudeerd, dus een half jaartje zonder werk maakt niet zo veel uit en ik ben niet de enige werkloze op de aardbol. Maar gevoelsmatig zit het een beetje anders in elkaar. Ik ben hier niet gelukkig en ik zie even niet meer hoe ik het allemaal moet aanpakken, dus ik hoop dat iemand goede tips heeft over hoe ik hier relaxed onder kan blijven.
Sinds enige tijd woon ik samen met mijn vriend (niet zijn thuisland)in het buitenland , nadat we eerst een tijdje een LDR hebben gehad. Op zich gaat het samenwonen best wel goed. We hebben het gezellig samen en doen regelmatig leuke dingen. De relatie op zich loopt best lekker.
Ik heb alleen moeite het hier zijn, zonder dat ik hier werk/zinvolle dagbesteding heb, maar helaas gaat de zoektocht naar werk niet over rozen. Ik ben net klaar met mijn studie, dus ik heb ook geen relevante werkervaring op buitenlandse stages na dan. En ik heb er best wel zin om aan die baan in de richting van mijn studie te beginnen en mijn carrière op te bouwen, maar dat lukt nog even niet en daar word ik best moedeloos van.
Op dit moment ben ik heel druk bezig met de taal van het land te leren (is namelijk anders dan Engels/Nederlands) en dat gaat de goede kant op. Het moet alleen nog wat beter om er mee te kunnen werken. Ook ben ik druk bezig met zoeken naar mogelijke banen/vrijwilligerswerk en stages, maar helaas lukt dat allemaal nog niet zo goed.
Ik hoop eigenlijk op wat advies/ervaringsverhalen hoe ik hier het beste mee om kan gaan. Rationeel weet ik dat ik nog niet moet wanhopen; Ik ben hier nog geen drie maanden, druk bezig met de taal leren. Ik ben maar net afgestudeerd, dus een half jaartje zonder werk maakt niet zo veel uit en ik ben niet de enige werkloze op de aardbol. Maar gevoelsmatig zit het een beetje anders in elkaar. Ik ben hier niet gelukkig en ik zie even niet meer hoe ik het allemaal moet aanpakken, dus ik hoop dat iemand goede tips heeft over hoe ik hier relaxed onder kan blijven.
dinsdag 19 april 2011 om 16:23
Herkenbaar probleem. Maar mijn eerste gedachte is: je bent te ongeduldig. Zelf ben ik dat ook, maar ergens een nieuw leventje opbouwen kost bakken met energie en vooral veel tijd. Je kunt niet in een keer alles krijgen (topbaan, carriere, nieuwe taal, nieuw land, relatie, nieuwe vrienden enzovoorts). Dat is een beetje teveel gevraagd van jezelf. En een nieuwe taal leer je ook niet binnen drie maanden zo goed dat je ermee kunt werken.
Waarom denk je zelf dat je niet gelukkig bent daar?
Mijn ervaring is dat het niet altijd leuk is om in het buitenland te wonen ook al klinkt het misschien aantrekkelijk en exotisch in de oren, het is hard werken en het is best normaal om je niet altijd even gelukkig te voelen de eerste tijd.
Waarom denk je zelf dat je niet gelukkig bent daar?
Mijn ervaring is dat het niet altijd leuk is om in het buitenland te wonen ook al klinkt het misschien aantrekkelijk en exotisch in de oren, het is hard werken en het is best normaal om je niet altijd even gelukkig te voelen de eerste tijd.
dinsdag 19 april 2011 om 16:28
Herkenbaar, ik zat in net zo'n situatie. Verschil was misschien wel dat ik echt het gevoel had stil te staan en uitdaging miste en bang was voor zo'n 'gat' wat betreft mijn carriere. Daarom heb ik ervoor gekozen om terug naar NL te gaan, met pijn in mijn hart natuurlijk.
Ik denk dat je goed moet onderzoeken hoe reeel het is om alsnog een passende baan te vinden. Als je weet dat er een deadline is en je over een paar maanden aan het werk kunt, dan zeg ik: probeer geduldig te blijven, dan is er geen man overboord. Als je ontdekt dat de kans eigenlijk slecht in te schatten valt, dan zou ik achter m'n oren krabben en je heel goed beseffen wat je wel/niet waard is.
Heel veel succes in elk geval!
Ik denk dat je goed moet onderzoeken hoe reeel het is om alsnog een passende baan te vinden. Als je weet dat er een deadline is en je over een paar maanden aan het werk kunt, dan zeg ik: probeer geduldig te blijven, dan is er geen man overboord. Als je ontdekt dat de kans eigenlijk slecht in te schatten valt, dan zou ik achter m'n oren krabben en je heel goed beseffen wat je wel/niet waard is.
Heel veel succes in elk geval!
dinsdag 19 april 2011 om 16:48
Ook herkenbaar wat Philein zegt. Ik voel me regelmatig gefrustreerd over het feit dat ik niet (direct) carriere kan maken. Kan me ook voorstellen dat je daarom terug gaat naar NL. Alles duurt gewoon langer als je niet in eigen land bent. Denk je dat (in jouw geval, afhankelijk van het land + je achtergrond) je op termijn een baan kunt vinden? Ik zou de lat ook redelijk laag leggen voor jezelf. Kijk nou naar je, je bent gewoon geemigreerd! Dat is een super grote stap. Een nieuwe taal leren en integreren kost enorm veel tijd. Zelf heb ik geluk gehad en snel een baan gevonden, maar deze is niet mijn ding en zit nu dus weer in hetzelfde schuitje als jij 
maar ik heb hoop dat het goedkomt, kost alleen wel tijd.
maar ik heb hoop dat het goedkomt, kost alleen wel tijd.
dinsdag 19 april 2011 om 17:05
Geduld en tijd zijn inderdaad wel twee sleutelwoorden. En vooral de moed niet opgeven... (en dat is soms beremoeilijk!).
Had je in NL een hobby, die je misschien op kunt pakken in het land waar je nu woont? Stel, je zat op volleybal, dan kun je misschien een plaatselijke volleybalvereniging zoeken om meer ingangen te vinden om mensen te leren kennen.
Het moet bij je passen (en het is heel afhankelijk van de omgeving waar je zit) maar naar de kerk gaan kan ook heel erg helpen, is vaak een makkelijke weg om mensen te leren kennen én er zit vaak een scala activiteiten om een kerk heen (vrijwilligerswerk ed) waar je je eventueel bij aan kunt sluiten, zodat je in ieder geval meer nuttigs te doen hebt.
Wat mij ook altijd geholpen heeft, is lange brieven schrijven naar verre en minder verre vrienden. Het was bij mij goed voor het contactgevoel met NL en het kost een hoop tijd.
Succes!
Had je in NL een hobby, die je misschien op kunt pakken in het land waar je nu woont? Stel, je zat op volleybal, dan kun je misschien een plaatselijke volleybalvereniging zoeken om meer ingangen te vinden om mensen te leren kennen.
Het moet bij je passen (en het is heel afhankelijk van de omgeving waar je zit) maar naar de kerk gaan kan ook heel erg helpen, is vaak een makkelijke weg om mensen te leren kennen én er zit vaak een scala activiteiten om een kerk heen (vrijwilligerswerk ed) waar je je eventueel bij aan kunt sluiten, zodat je in ieder geval meer nuttigs te doen hebt.
Wat mij ook altijd geholpen heeft, is lange brieven schrijven naar verre en minder verre vrienden. Het was bij mij goed voor het contactgevoel met NL en het kost een hoop tijd.
Succes!
dinsdag 19 april 2011 om 17:20
Hoi Mevrouwtjezonneschijn
Ik herken het een en ander wel.
Ik woon ook in het buitenland, maar wel in een land waar ik de taal spreek, dat scheelt.
Je hebt het niet over financien, dus mag ik aannemen dat je je nog wel even redt?
Het is dus puur dat je het mist om te werken en geen zinvolle dagbesteding hebt.
Ik weet niet waar in de wereld je woont, maar deze tijd kun je ook gebruiken om het land te leren kennen, de cultuur en de gebruiken. En natuurlijk de taal.
Terwijl je natuurlijk door solliciteerd.
En mischien vrijwilligers werk in je studie gebied. Zo doe je toch enige ervaring op en dat kan natuurlijk gewoon op je CV. Zo krijg je ook geen gat op je CV.
En door zetten!
Het is niet altijd even makkelijk!
We hebben een topic op reizen 'Outsiders' en daar zijn allemaal meiden/dames die in het buitenland wonen, en we hebben het gewoon over onze dagelijkse beslommeringen. Als het je gezellig lijkt, kom je dan gewoon melden.
Ik herken het een en ander wel.
Ik woon ook in het buitenland, maar wel in een land waar ik de taal spreek, dat scheelt.
Je hebt het niet over financien, dus mag ik aannemen dat je je nog wel even redt?
Het is dus puur dat je het mist om te werken en geen zinvolle dagbesteding hebt.
Ik weet niet waar in de wereld je woont, maar deze tijd kun je ook gebruiken om het land te leren kennen, de cultuur en de gebruiken. En natuurlijk de taal.
Terwijl je natuurlijk door solliciteerd.
En mischien vrijwilligers werk in je studie gebied. Zo doe je toch enige ervaring op en dat kan natuurlijk gewoon op je CV. Zo krijg je ook geen gat op je CV.
En door zetten!
Het is niet altijd even makkelijk!
We hebben een topic op reizen 'Outsiders' en daar zijn allemaal meiden/dames die in het buitenland wonen, en we hebben het gewoon over onze dagelijkse beslommeringen. Als het je gezellig lijkt, kom je dan gewoon melden.
dinsdag 19 april 2011 om 18:29
Dank je wel voor jullie reacties!
@nomad: Ik heb het idee dat ik hier niet gelukkig ben omdat ik niet lekker in mijn "flow" zit. En ik voel psychische klachten terugkomen en ik heb weer veel "last" van ups en downs en moeheid. Het is overigens maar de vraag of dit in NL wel zou verdwijnen. Kan het zijn dat ik jou verhaal voorbij heb zien komen op de relatiepijler?
@philien: Wat gebeurde er met je relatie toen je besloot om terug naar NL te gaan? Terug naar LDR en hoe ging dat?
@kastanjez: Ik ben hier wel weer begonnen met sporten. En ook op zoek naar een andere sport. De kerk is misschien wel een optie, dat moet ik nog eens heroverwegen. In NL was ik nooit zo'n kerkganger, maar het bevordert de integratie misschien wel. En mailen; dat doe ik ook!!! Altijd superleuk om een mailjte terug te krijgen!
@vivagirl: Ik zal eens kijken op t topic!
We praten overigens over een Noord-Europees land, dus ik denk dat ik hier op de langere termijn wel kan werken, nadat ik de taal beter beheers. Ik denk dat taalnivo B2 toch wel minimaal nodig is ook voor een stage in mijn vakgebied. Ik vind het soms gewoon heel moeilijk om geduldig en positief te blijven. Helemaal als ik op internet leuke vacatures zie in NL. (Iets vergelijkbaars zal hier ook wel zijn, maar dat kom ik nou nooit tegen).
Financieel leun ik op mijn vriend. Hij heeft hier werk (en daarom zijn we hier ook) en maakt er geen probleem van dat ik nog geen baan heb. Op de lange termijn is dit natuurlijk geen duurzame situatie, want ik heb o.a. ook nog een studieschuld af te lossen.
Overigens heb ik wel buitenlandervaring, maar die hele siutaties waren anders. Ik was daar voor mijn studie en met een cariere gericht doel en voor een afgebakende tijd. Maar goed, ik ga 't nog niet opgeven!
@nomad: Ik heb het idee dat ik hier niet gelukkig ben omdat ik niet lekker in mijn "flow" zit. En ik voel psychische klachten terugkomen en ik heb weer veel "last" van ups en downs en moeheid. Het is overigens maar de vraag of dit in NL wel zou verdwijnen. Kan het zijn dat ik jou verhaal voorbij heb zien komen op de relatiepijler?
@philien: Wat gebeurde er met je relatie toen je besloot om terug naar NL te gaan? Terug naar LDR en hoe ging dat?
@kastanjez: Ik ben hier wel weer begonnen met sporten. En ook op zoek naar een andere sport. De kerk is misschien wel een optie, dat moet ik nog eens heroverwegen. In NL was ik nooit zo'n kerkganger, maar het bevordert de integratie misschien wel. En mailen; dat doe ik ook!!! Altijd superleuk om een mailjte terug te krijgen!
@vivagirl: Ik zal eens kijken op t topic!
We praten overigens over een Noord-Europees land, dus ik denk dat ik hier op de langere termijn wel kan werken, nadat ik de taal beter beheers. Ik denk dat taalnivo B2 toch wel minimaal nodig is ook voor een stage in mijn vakgebied. Ik vind het soms gewoon heel moeilijk om geduldig en positief te blijven. Helemaal als ik op internet leuke vacatures zie in NL. (Iets vergelijkbaars zal hier ook wel zijn, maar dat kom ik nou nooit tegen).
Financieel leun ik op mijn vriend. Hij heeft hier werk (en daarom zijn we hier ook) en maakt er geen probleem van dat ik nog geen baan heb. Op de lange termijn is dit natuurlijk geen duurzame situatie, want ik heb o.a. ook nog een studieschuld af te lossen.
Overigens heb ik wel buitenlandervaring, maar die hele siutaties waren anders. Ik was daar voor mijn studie en met een cariere gericht doel en voor een afgebakende tijd. Maar goed, ik ga 't nog niet opgeven!
dinsdag 19 april 2011 om 19:06
Hey mevrouwtjezonneschijn,
Superdapper dat je de stap hebt gezet om bij je vriend te gaan wonen! Nu de rest nog. Ben anderhalf jaar geleden ook bij mijn vriend gaan wonen (Zuid-Amerikaans land) en herken echt je probleem. Maar je bent inderdaad te ongeduldig. Neem het stapje voor stapje. Begin met de taal en inderdaad vrijwilligerswerk en focus je daar op. Heb zelf ook veel vrijwilligerswerk gedaan en zo leer je weer sneller de taal en doe je contacten op.
In het begin heb ik mezelf tijd gegund om uit te zoeken wat ik wilde en zou kunnen qua werk, tijd genomen om mijn visum te regelen en te genieten van familiebezoek. Een nieuw leven bouw je niet zomaar op! Hoe lang heb je er wel niet over gedaan om alles wat je had in Nederland voor elkaar te krijgen? Ik had eerst allerlei kleine baantjes en kwam er op die manier achter dat dat weinig zoden aan de dijk zetten en ik dus beter eigen bedrijf op kon zetten als ik financieel onafhankelijk wil zijn. Dat heb ik dus gedaan en daar heb ik veel voldoening van, al heeft het (helaas) niks met mijn studie te maken.
Zo te lezen hebben jullie het samen goed voor elkaar, je kunt zelfs op je vriend leunen wat wat mij betreft een luxepositie is (wij hebben hier echt twee salarissen nodig en dan komen we nog niet rond!).
Heb nog steeds weinig ´echte´ vriendinnen hier en dat vind ik wel eens jammer. Maar beetje bij beetje komt het allemaal voor elkaar, wat je nodig hebt zijn tijd en doorzettingsvermogen. Veel succes!
Superdapper dat je de stap hebt gezet om bij je vriend te gaan wonen! Nu de rest nog. Ben anderhalf jaar geleden ook bij mijn vriend gaan wonen (Zuid-Amerikaans land) en herken echt je probleem. Maar je bent inderdaad te ongeduldig. Neem het stapje voor stapje. Begin met de taal en inderdaad vrijwilligerswerk en focus je daar op. Heb zelf ook veel vrijwilligerswerk gedaan en zo leer je weer sneller de taal en doe je contacten op.
In het begin heb ik mezelf tijd gegund om uit te zoeken wat ik wilde en zou kunnen qua werk, tijd genomen om mijn visum te regelen en te genieten van familiebezoek. Een nieuw leven bouw je niet zomaar op! Hoe lang heb je er wel niet over gedaan om alles wat je had in Nederland voor elkaar te krijgen? Ik had eerst allerlei kleine baantjes en kwam er op die manier achter dat dat weinig zoden aan de dijk zetten en ik dus beter eigen bedrijf op kon zetten als ik financieel onafhankelijk wil zijn. Dat heb ik dus gedaan en daar heb ik veel voldoening van, al heeft het (helaas) niks met mijn studie te maken.
Zo te lezen hebben jullie het samen goed voor elkaar, je kunt zelfs op je vriend leunen wat wat mij betreft een luxepositie is (wij hebben hier echt twee salarissen nodig en dan komen we nog niet rond!).
Heb nog steeds weinig ´echte´ vriendinnen hier en dat vind ik wel eens jammer. Maar beetje bij beetje komt het allemaal voor elkaar, wat je nodig hebt zijn tijd en doorzettingsvermogen. Veel succes!
woensdag 20 april 2011 om 13:16
Vacatures kijken in Nederland doe ik ook af en toe. Deels om op de hoogte te blijven van what's out there, maar in het verleden ook omdat het leek dat daar wel leuke banen zijn, maar hier helemaal niet. Nederlandse vacatures bekijk ik nu bijna nooit meer. Wel zoek ik me nog steeds suf naar leuke vacatures hier. Ben m'n baan echt zat, maar wil ook niet ontslag nemen voor ik iets nieuws heb.
Ook ik heb heel weinig vrienden hier. Ik woon hier nu bijna een jaar (10 maanden). Ben bijna direct na aankomst begonnen met een nieuwe baan (direct na afstuderen) en dat kostte (kost nog steeds) bakken met energie en heb bovendien enorme reistijden. Ik wil hier wel aan gaan werken, maar vind dit deels eng (beetje faalangst) en moet me er gewoon echt toe zetten de contacten dan direct goed bij te houden, want met een keer met iemand afspreken ben je er nog niet natuurlijk.
To, ik snap je probleem echt helemaal. Ik kan wel zeggen dat ik me nu na 10 maanden wel beter voel dan in het begin. Dus er is hoop! Tijd en doorzettingsvermogen zijn echt de sleutelwoorden.
Misschien moet je ook stoppen met kijken naar vacatures in Nederland, want dat lost namelijk niks op.
Ook ik heb heel weinig vrienden hier. Ik woon hier nu bijna een jaar (10 maanden). Ben bijna direct na aankomst begonnen met een nieuwe baan (direct na afstuderen) en dat kostte (kost nog steeds) bakken met energie en heb bovendien enorme reistijden. Ik wil hier wel aan gaan werken, maar vind dit deels eng (beetje faalangst) en moet me er gewoon echt toe zetten de contacten dan direct goed bij te houden, want met een keer met iemand afspreken ben je er nog niet natuurlijk.
To, ik snap je probleem echt helemaal. Ik kan wel zeggen dat ik me nu na 10 maanden wel beter voel dan in het begin. Dus er is hoop! Tijd en doorzettingsvermogen zijn echt de sleutelwoorden.
Misschien moet je ook stoppen met kijken naar vacatures in Nederland, want dat lost namelijk niks op.
woensdag 20 april 2011 om 13:48
Weet je, je hebt helemaal gelijk met dat ik niet moet kijken naar wat er in NL is. Daar schiet ik inderdaad niets mee op, helemaal omdat ik opnieuw een LDR niet bepaald zie zitten.
Gister ben ik wel gaan sporten. Vandaag de taalcursus een dagje overgeslagen. En ben ik een beetje aan het rondlanterfanten.
Nieuwe contacten leggen vind ik echt heel moeilijk. Voel me altijd zo onbeholpen en het lijkt alsof alle andere altijd wel makkelijker met elkaar kunnen kletsen. Het plan voor nu is gewoon stug doorgaan...
Nomad; kun je anders proberen om dichter bij je werk te wonen? Sporten? Nederlandse club ofzo?
Gister ben ik wel gaan sporten. Vandaag de taalcursus een dagje overgeslagen. En ben ik een beetje aan het rondlanterfanten.
Nieuwe contacten leggen vind ik echt heel moeilijk. Voel me altijd zo onbeholpen en het lijkt alsof alle andere altijd wel makkelijker met elkaar kunnen kletsen. Het plan voor nu is gewoon stug doorgaan...
Nomad; kun je anders proberen om dichter bij je werk te wonen? Sporten? Nederlandse club ofzo?
woensdag 20 april 2011 om 13:55
4 jaar geleden ook verhuisd naar een Noord-Europees land (zelfde misschien?) en ja, dat was bikkelen. De taal wl snel geleerd (man komt hier vandaan), maar onmogelijk een baan te vinden op mijn vakgebied. Ik heb sindsdien wl altijd werk gehad, veel aangepakt. Je zult toch een netwerk moeten opbouwen. Heb nu net besloten een aanvullende studie te doen, zodat ik toch aan d slag kan in m'n vakgebied.
Moraal van het verhaal: je kan wel heel veel willen, maar zal toch ergens moeten beginnen....
Welk land zit je?
Moraal van het verhaal: je kan wel heel veel willen, maar zal toch ergens moeten beginnen....
Welk land zit je?
woensdag 20 april 2011 om 14:32
Zitten er op je taalcursus geen leuke mensen, mevrouwtjezonneschijn?
Zelf had ik het plan om vrienden te maken op zo'n taalcursus, maar helaas heb ik door mijn werk geen tijd om naar school te gaan. Dus doe ik nu een online cursus. Saai, maar goed, ik moet toch die taal nog beter onder de knie krijgen.
Zo te horen zit je niet de hele dag te niksen! Dat is al een grote stap. Je zou ook de hele dag depressief in een hoekje kunnen gaan zitten kniezen. Wat voor sport doe je? Ik loop hard, dus dat levert ook al geen vrienden op. Wel een goede manier om iets van de buurt te zien, frisse lucht te krijgen en actief te zijn.
Je zegt dat het lijkt alsof anderen altijd zo makkelijk contact leggen. Super herkenbaar, die gedachte. Ik denk dat ook vaak, maar dat is natuurlijk onterecht! Wij zijn minstens zo leuk als alle andere mensen in noord europa (ja, ik ook). De lokale mensen zijn enorm stug en gesloten, wat ik moeilijk vind om mee om te gaan. Het kost sowieso energie en tijd om vriendschappen op te bouwen en het is normaal dat dit meer tijd kost dan in Nederland, want taal en cultuurverschillen.
Dichter bij mijn werk wonen kan helaas niet en wil ik ook niet, want ben blij met waar ik nu woon. Van baan veranderen is een beter idee en dat gaat de komende maanden zeker gebeuren, heb al wat lijntjes uitstaan. Nederlandse club is er hier denk ik niet en heb ik ook niet zo'n behoefte aan.
Als je je relatie de moeite waard vind om mee door te gaan, dan is wonen in het buitenland misschien de enige optie voor je op dit moment. Dus geef niet op! We komen er wel!
Zelf had ik het plan om vrienden te maken op zo'n taalcursus, maar helaas heb ik door mijn werk geen tijd om naar school te gaan. Dus doe ik nu een online cursus. Saai, maar goed, ik moet toch die taal nog beter onder de knie krijgen.
Zo te horen zit je niet de hele dag te niksen! Dat is al een grote stap. Je zou ook de hele dag depressief in een hoekje kunnen gaan zitten kniezen. Wat voor sport doe je? Ik loop hard, dus dat levert ook al geen vrienden op. Wel een goede manier om iets van de buurt te zien, frisse lucht te krijgen en actief te zijn.
Je zegt dat het lijkt alsof anderen altijd zo makkelijk contact leggen. Super herkenbaar, die gedachte. Ik denk dat ook vaak, maar dat is natuurlijk onterecht! Wij zijn minstens zo leuk als alle andere mensen in noord europa (ja, ik ook). De lokale mensen zijn enorm stug en gesloten, wat ik moeilijk vind om mee om te gaan. Het kost sowieso energie en tijd om vriendschappen op te bouwen en het is normaal dat dit meer tijd kost dan in Nederland, want taal en cultuurverschillen.
Dichter bij mijn werk wonen kan helaas niet en wil ik ook niet, want ben blij met waar ik nu woon. Van baan veranderen is een beter idee en dat gaat de komende maanden zeker gebeuren, heb al wat lijntjes uitstaan. Nederlandse club is er hier denk ik niet en heb ik ook niet zo'n behoefte aan.
Als je je relatie de moeite waard vind om mee door te gaan, dan is wonen in het buitenland misschien de enige optie voor je op dit moment. Dus geef niet op! We komen er wel!
woensdag 20 april 2011 om 15:50
loussie80: begint het land waar je woont met een Z? Ik weet trouwens dat ik ergens moet beginnen, maar waar he?
Tja, de taalcursus; ik had ook gehoopt dat ik daar leuke mensen zou tegenkomen, maar dat loopt allemaal niet zo voorspoedig. Ik val een beetje tussen de groepjes in. (Ik hoor ook niet zo goed, dus dat bevordert de communicatie nou ook niet bepaald). Maar goed, deze groep is al wat beter dan de vorige groep.
Dat van die geslotenheid van de lokale bevolking herken ik wel. Schijnt ook wel een beetje typisch te zijn voor hier; vriendelijk maar gesloten. Een extra master doen heb ik overwogen, maar dat trek ik financieel helaas niet meer.
Mijn relatie vind ik zeker de moeite waard hoor! Ben er zeker niet happig op om terug te gaan LDR-en. En wonen in het buitenland vind ik op zich niet verkeerd hoor! Had toch ooit al (tijdelijke) emigratie wensen, alleen niet naar dit specifike land
Tja, de taalcursus; ik had ook gehoopt dat ik daar leuke mensen zou tegenkomen, maar dat loopt allemaal niet zo voorspoedig. Ik val een beetje tussen de groepjes in. (Ik hoor ook niet zo goed, dus dat bevordert de communicatie nou ook niet bepaald). Maar goed, deze groep is al wat beter dan de vorige groep.
Dat van die geslotenheid van de lokale bevolking herken ik wel. Schijnt ook wel een beetje typisch te zijn voor hier; vriendelijk maar gesloten. Een extra master doen heb ik overwogen, maar dat trek ik financieel helaas niet meer.
Mijn relatie vind ik zeker de moeite waard hoor! Ben er zeker niet happig op om terug te gaan LDR-en. En wonen in het buitenland vind ik op zich niet verkeerd hoor! Had toch ooit al (tijdelijke) emigratie wensen, alleen niet naar dit specifike land
woensdag 20 april 2011 om 17:33
Vergeet ook niet dat je in je nieuwe land níemand langer dan 10 mnd kent, waar je in NL heel veel mensen langer dan die periode kent. Ook als dat niet je beste vrienden zijn, maar bijvoorbeeld de groenteman op de hoek, of je huisarts, geeft dat je (bij mij in ieder geval wel) een gevoel van 'thuis', van gehechtheid. Dat heb je niet zo maar terug.
woensdag 20 april 2011 om 19:53
Het land waar ik nu woon stond trouwens echt in de top 10 landen waar ik mezelf niet terecht zou komen. Ik hou niet van kou en hier hebben ze koude winters brr... Maar goed, de zomer staat voor de deur en die schijnt hier beter te zijn dan in NL, dus dat is wel een leuk vooruitzicht!
Ken je die uitdrukking/gedacht dat je overal wel gelukkig kunt zijn, want dat is meer een manier van leven dan een doel an sich. Dus dan gaat het hier ook wel lukken!
kastanjez: zo had ik 't nog niet bekeken. Dat thuis is waar je de bakker kent...
Ken je die uitdrukking/gedacht dat je overal wel gelukkig kunt zijn, want dat is meer een manier van leven dan een doel an sich. Dus dan gaat het hier ook wel lukken!
kastanjez: zo had ik 't nog niet bekeken. Dat thuis is waar je de bakker kent...
woensdag 20 april 2011 om 23:21
Typisch dat de liefde van je leven dan precies uit je top 10 minst favoriete landen komt. Vind je het nu wel leuk? Hoe noordelijk zit je?
Ik vind het super knap van je dat je wel van alles aan het doen bent. En je bent nog steeds gemotiveerd!
Heb je uberhaupt contact met lokale mensen (als in vrienden, niet als in bij de supermarkt)? Ik vind het heel lastig en heb afgezien van intensief contact op mijn werk geen lokale vrienden. Het is me gewoon nog niet gelukt.
Ik vind het super knap van je dat je wel van alles aan het doen bent. En je bent nog steeds gemotiveerd!
Heb je uberhaupt contact met lokale mensen (als in vrienden, niet als in bij de supermarkt)? Ik vind het heel lastig en heb afgezien van intensief contact op mijn werk geen lokale vrienden. Het is me gewoon nog niet gelukt.
woensdag 20 april 2011 om 23:25
Hoi Mevrouwtje, nog een verlate reactie: intentie was om naar LDR te gaan, maar dat werd 'm niet. Kort gezegd lijkt het wrong time, wrong place, heel zuur.
Als jij je redt daar en je je niet hopeloos naar voelt, dan zou ik er echt voor proberen te gaan, eenmaal vertrekken belooft vaak weinig goeds. Ga ervoor.
Als jij je redt daar en je je niet hopeloos naar voelt, dan zou ik er echt voor proberen te gaan, eenmaal vertrekken belooft vaak weinig goeds. Ga ervoor.
donderdag 21 april 2011 om 08:47
Ik zit nog niet op de Noord Pool hoor, dat is nog een heel stuk verder (NL is dan nog dichterbij), het valt dus wel mee! (Ik overdrijf 't wel eens een beetje 
) Mijn lief komt overigens ook niet van hier. We zijn hier voor zijn baan... dus hij begrijpt wel dat ik het soms moeilijk vind hier.
Philein, jammer dat 't niet lukte met terug naar LDR. Ik zie het hier ook niet zo een twee drie weer gebeuren, dus dat is inderdaad wel een motivatie om er hier wel wat van proberen te maken.
Contact met locals heb ik nog niet echt. Denk dat ik daarvoor eerst een beetje beter moet 'integreren" Vind het ook best wel lastig om met hun in contact te komen. De contacten die ik hier heb zijn dan ook vooral met andere buitenlanders
) Mijn lief komt overigens ook niet van hier. We zijn hier voor zijn baan... dus hij begrijpt wel dat ik het soms moeilijk vind hier.Philein, jammer dat 't niet lukte met terug naar LDR. Ik zie het hier ook niet zo een twee drie weer gebeuren, dus dat is inderdaad wel een motivatie om er hier wel wat van proberen te maken.
Contact met locals heb ik nog niet echt. Denk dat ik daarvoor eerst een beetje beter moet 'integreren" Vind het ook best wel lastig om met hun in contact te komen. De contacten die ik hier heb zijn dan ook vooral met andere buitenlanders
