
Mezelf verliezen
zondag 30 januari 2011 om 14:58
Ik vind het moeilijk een goede titel te bedenken voor mijn situatie, maar heb het maar zo genoemd. Ik hoop even mijn hart te kunnen luchten, want dat heb ik wel even nodig nu.
Ik geloof dat het helemaal niet zo goed gaat met mij. Ik voel me rusteloos en heb het gevoel mezelf een beetje te verliezen. Mijn relatie is een tijd geleden uitgegaan, maar eigenlijk vind ik dat nog steeds heel erg moeilijk. Ik mis hem nog steeds ontzettend, maar wil wel proberen door te gaan met mijn leven. Ik weet hoe belangrijk het is om afleiding te hebben en doe daarvoor ook hard mijn best. Ik vond dat ik best goed op weg was, maar de laatste weken toch weer wat minder. Als ik me niet zo goed voel dan word ik vaak een beetje grenzeloos wat betreft sekscontacten (onder invloed van alcohol. Zo heb ik een keer het bed gedeeld met een volslagen vreemde, waar ik daarna best veel spijt van had. Gelukkig kon ik het later wel wat meer in perspectief zien, maar ik dacht dat het beter zou zijn om voorlopig niks aan te gaan met andere mannen. Ik ben er gewoon nog niet klaar voor. Maar vorige week ging het toch weer 'mis'. Voor het eerst in mijn leven heb ik een trio gehad. Op dat moment leek het me een leuke ervaring, het kan immers nu ik geen relatie heb. Maar helaas voel ik me daarna toch weer leeg. Eigen schuld, dat wel, maar wat rot voelt het. Het gemis van mijn relatie neemt eigenlijk alleen maar toe dan. Steeds neem ik me voor om kalm aan te doen, maar steeds wel een beetje te laat, want het nare gevoel is er dan al. Ik schaam me ervoor, dit is niet iets wat ik met anderen kan en wil delen (erover praten), maar vind het wel fijn dat ik mijn verhaal hier kwijt kan. Ik zou willen dat ik er wat luchtiger over na kon denken, maar dat lukt dus niet
Ik geloof dat het helemaal niet zo goed gaat met mij. Ik voel me rusteloos en heb het gevoel mezelf een beetje te verliezen. Mijn relatie is een tijd geleden uitgegaan, maar eigenlijk vind ik dat nog steeds heel erg moeilijk. Ik mis hem nog steeds ontzettend, maar wil wel proberen door te gaan met mijn leven. Ik weet hoe belangrijk het is om afleiding te hebben en doe daarvoor ook hard mijn best. Ik vond dat ik best goed op weg was, maar de laatste weken toch weer wat minder. Als ik me niet zo goed voel dan word ik vaak een beetje grenzeloos wat betreft sekscontacten (onder invloed van alcohol. Zo heb ik een keer het bed gedeeld met een volslagen vreemde, waar ik daarna best veel spijt van had. Gelukkig kon ik het later wel wat meer in perspectief zien, maar ik dacht dat het beter zou zijn om voorlopig niks aan te gaan met andere mannen. Ik ben er gewoon nog niet klaar voor. Maar vorige week ging het toch weer 'mis'. Voor het eerst in mijn leven heb ik een trio gehad. Op dat moment leek het me een leuke ervaring, het kan immers nu ik geen relatie heb. Maar helaas voel ik me daarna toch weer leeg. Eigen schuld, dat wel, maar wat rot voelt het. Het gemis van mijn relatie neemt eigenlijk alleen maar toe dan. Steeds neem ik me voor om kalm aan te doen, maar steeds wel een beetje te laat, want het nare gevoel is er dan al. Ik schaam me ervoor, dit is niet iets wat ik met anderen kan en wil delen (erover praten), maar vind het wel fijn dat ik mijn verhaal hier kwijt kan. Ik zou willen dat ik er wat luchtiger over na kon denken, maar dat lukt dus niet
zondag 30 januari 2011 om 15:34
Beide eigenlijk wel. Ik houd een belachelijk gevoel over aan die escapades, enerzijds alsof ik mijn grens over ben gegaan, anderzijds met een prima gevoel omdat ik nu weet hoe het is. Leeg gevoel vooral omdat ik niet met diegene ben met wie ik wil zijn en van binnen nog veel verdriet heb en dan denk ik "waar ben ik mee bezig??"
zondag 30 januari 2011 om 15:41
Denk dat het hele eieren inderdaad zit in het gevoel hebben over je grens te gaan ja en dus de controle niet meer hebben. Je kan het ook zo bekijken dat je dus bezig bent met nieuwe ervaringen opdoen. Alleen vult het de leegte die je sowieso al voelt niet op en soms is dat ook de insteek op dingen wel te doen en is de klap daarna des te groter, althans, die leegte. Maar geef jezelf wat credit, je doet helemaal niemand kwaad met de dingen die je doet, ohja, eigenlijk wel, namelijk jezelf omdat je ook nog jezelf het recht ontneemt om ervan te genieten
zondag 30 januari 2011 om 15:47
Vind het fijn dat je het zo zegt VotesforLeo. Ik kan het heel moeilijk relativeren nu, terwijl het in feite wel zo is zoals jij zegt. Ik denk eigenlijk dat het allemaal een beetje teveel van het goede is. Dat het gebeurt, ok, maar steeds als ik probeer in een wat rustiger vaarwater te komen, breng ik zelf die storm wel weer aan. Lijkt een beetje destructief he? Na de laatste 'escapade' (prima benaming:)) heb ik weer het gevoel helemaal opnieuw te moeten beginnen wat betreft de rust weer vinden in mezelf. Zonde toch?
zondag 30 januari 2011 om 15:55
Ja, dat is zonde inderdaad, maar herken het wel vanuit sommige situaties omdat je jezelf heel zwaar afrekent op je eigen gedrag. En ik denk dat het te maken heeft met het overschrijden van je eigen normen of zoiets. En het ergste is....als je dit verhaal van een vriendin zou horen, zou je er waarschijnlijk heerlijk om gelachen hebben en het een geweldig verhaal hebben gevonden en zou je jezelf afvragen waarom je eigenlijk zelf zo'n saai leven hebt. Ik denk dat dus veel terug is te herleiden op schuld en schaamte over je eigen normen.
Maar weet je, je hebt gewoon toegegeven aan je lusten, niemand bedonderd, niemand vermoord alleen had je het in een "nuchtere situatie" misschien niet gedaan. Wat kan helpen, als je weet dat je je er zo rot onder kan voelen, het gewoon niet meer op te zoeken en dus lekker thuis te blijven. En weet je, soms hebben we als mensen bepaalde destructiviteit nodig om onze meter weer op nul te zetten en te bepalen hoe we het dan wel óf juist niet willen.
Maar weet je, je hebt gewoon toegegeven aan je lusten, niemand bedonderd, niemand vermoord alleen had je het in een "nuchtere situatie" misschien niet gedaan. Wat kan helpen, als je weet dat je je er zo rot onder kan voelen, het gewoon niet meer op te zoeken en dus lekker thuis te blijven. En weet je, soms hebben we als mensen bepaalde destructiviteit nodig om onze meter weer op nul te zetten en te bepalen hoe we het dan wel óf juist niet willen.
zondag 30 januari 2011 om 16:05
Nou, ik zit alweer te janken om je tekst hoor, ben zo labiel als een ui Maar het is allemaal wel waar, daarom raakt het me ook. Nuchter gezegd vraag ik me af waar ik me druk om maak, maar het zal inderdaad met die grenzen en normen te maken hebben. Eerlijk is eerlijk, ik wilde altijd al weten hoe zo'n 'escapade' zou zijn. En nu weet ik het.
En wat betreft het opzoeken van zulke situaties, ik ga nauwelijks uit en ik moet op het alcoholgebruik letten. Kan er niet zo goed tegen blijkt wel!
Ik hoop dat ik er ook gauw om kan lachen, maar nu nog even niet.
En wat betreft het opzoeken van zulke situaties, ik ga nauwelijks uit en ik moet op het alcoholgebruik letten. Kan er niet zo goed tegen blijkt wel!
Ik hoop dat ik er ook gauw om kan lachen, maar nu nog even niet.
zondag 30 januari 2011 om 16:11
Maar kan je nog beter aangegeven waar je je zo labiel door voelt? Dat je het gevoel hebt iets heeeeeel erg fouts gedaan te hebben? Omdat het niet past binnen de maatschappelijke maatstaven?
Don't be so hard on yourself meissie, doe je jezelf echt veel tekort mee. Trio's is van alle tijden en ook one night stands. Wil niet zeggen dat iedereen het doet maar er blijven er nog genoeg over die het wel doen. Dit doet helemaal toch niets af aan wie jij bent?
Maar het is waar....met alcohol worden sommige dingen soms extra nasty omdat je dan voor jezelf soms niet meer goed kan bepalen of jij dat nou wilde of dat het door de drank kwam. Misschien dat daar je rotgevoel vandaan komt?
Don't be so hard on yourself meissie, doe je jezelf echt veel tekort mee. Trio's is van alle tijden en ook one night stands. Wil niet zeggen dat iedereen het doet maar er blijven er nog genoeg over die het wel doen. Dit doet helemaal toch niets af aan wie jij bent?
Maar het is waar....met alcohol worden sommige dingen soms extra nasty omdat je dan voor jezelf soms niet meer goed kan bepalen of jij dat nou wilde of dat het door de drank kwam. Misschien dat daar je rotgevoel vandaan komt?
zondag 30 januari 2011 om 16:16
Ik herken het ook wel. Dan keek ik op een gegeven moment naar een foto van mezelf en dacht ik: je bent de helft niet meer van wat je was. Zodra die gedachte, en daarmee erkenning, er was ging het geleidelijk wat beter. Probeer te reflecteren. Kijk af en toe in de spiegel en vraag jezelf af waarom je doet wat je doet. Dat kan heel verhelderend werken. Niet dat er ad hoc verandering optreedt, maar alleen het begrijpen (van jezelf) kan al "helend" zijn.
zondag 30 januari 2011 om 16:18
Voel me labiel, omdat ik iets heb gedaan waar ik achteraf een rotgevoel aan over heb gehouden. En niet een keer, maar eerder ook al met die vreemdeling. Kan allemaal gebeuren, maar ik merk dat het helemaal niet goed is voor me op dit moment. Ik heb het allemaal ogenschijnlijk prima voor elkaar: een goede baan, een mooi huis en ben altijd druk met dingen, maar door dit alles stort ik weer even in ofzo. Ik ga dan twijfelen aan mezelf en mijn stabiliteit. Ik vind het moeilijk om te verwoorden eigenlijk...
zondag 30 januari 2011 om 16:24
Als het niet goed je is op dit moment, is het handig om het ook in de toekomst te onthouden welk gevoel erbij komt kijken. Dat kan je helpen om je grenzen te stellen. En precies wat je dus schrijft over je geode baan, mooi huis etc. heeft dus te maken met die normen en waarden die je jezelf hebt toegkend maar waarvan je nu vindt dat je die overgeschreden hebt omdat het niet zo hoort, denk ik. En je daarmee ook het recht ontneemt om ervan te genieten en te zeggen: dit heb ik ook al ontdekt. Ik snap je echt heel goed hoor. Vind ook de post van Waldorf mooi: vraag je af waarom je het hebt gedaan, erken het en begrijp jezelf maar bovenal laat het mogen van jezelf.
zondag 30 januari 2011 om 16:31
Op zo'n moment denk ik "waarom niet?" en ik keur dit soort dingen an sich helemaal niet af, dat moet iedereen lekker zelf weten, maar er komt inderdaad achteraf toch een groot schuldgevoel bij kijken. Naar ex vriend vooral ook (hoe belachelijk dit ook klinkt). Ik ben eigenlijk gewoon heel zinloos aan het omgaan met het verlies van die relatie. Ik zou het zo graag anders willen
Maar ik wil er ook niet over zeuren of klagen. Ik voel me haast al bezwaard om hier te schrijven!
Maar ik wil er ook niet over zeuren of klagen. Ik voel me haast al bezwaard om hier te schrijven!
zondag 30 januari 2011 om 16:32
@Jett:
Het belangrijkste is dat je realiseert dat blij zijn uit jezelf komt. Een relatie is nu het laatste wat je nodig hebt. Je zult moeten accepteren dat je bepaalde dingen gedaan waar jij zelf niet zo blij mee bent achteraf. Maar het is niet het einde van de wereld
Heb jij jezelf al gevraagd welk gat je probeert op te vullen met relaties en seksuele contacten?
Het belangrijkste is dat je realiseert dat blij zijn uit jezelf komt. Een relatie is nu het laatste wat je nodig hebt. Je zult moeten accepteren dat je bepaalde dingen gedaan waar jij zelf niet zo blij mee bent achteraf. Maar het is niet het einde van de wereld
Heb jij jezelf al gevraagd welk gat je probeert op te vullen met relaties en seksuele contacten?
Ik beschik nog steeds over de benodigde mannelijke onderdelen, ondanks dat het forum er soms anders over denkt

zondag 30 januari 2011 om 16:37
quote:Jett schreef op 30 januari 2011 @ 16:31:
Op zo'n moment denk ik "waarom niet?" en ik keur dit soort dingen an sich helemaal niet af, dat moet iedereen lekker zelf weten, maar er komt inderdaad achteraf toch een groot schuldgevoel bij kijken. Naar ex vriend vooral ook (hoe belachelijk dit ook klinkt). Ik ben eigenlijk gewoon heel zinloos aan het omgaan met het verlies van die relatie. Ik zou het zo graag anders willen
Maar ik wil er ook niet over zeuren of klagen. Ik voel me haast al bezwaard om hier te schrijven!
Bij anderen keur je het niet af maar bij jezelf dus wel met terugwerkende kracht...
Meid, dit is jouw topic, voel je zeker niet bezwaard, ik snap je gevoel heel goed, echt, dus schrijf gewoon op wat je voelt.
Snap ook je gevoel naar je ex toe. Heb ooit ook eens een rebound geprobeerd om m'n ex proberen te vergeten, lukte natuurlijk niet, halverwege afgekapt en drie dagen misselijk (van mezelf) geweest. Terwijl als anderen het doen ik dat prima begrijp
Op zo'n moment denk ik "waarom niet?" en ik keur dit soort dingen an sich helemaal niet af, dat moet iedereen lekker zelf weten, maar er komt inderdaad achteraf toch een groot schuldgevoel bij kijken. Naar ex vriend vooral ook (hoe belachelijk dit ook klinkt). Ik ben eigenlijk gewoon heel zinloos aan het omgaan met het verlies van die relatie. Ik zou het zo graag anders willen
Maar ik wil er ook niet over zeuren of klagen. Ik voel me haast al bezwaard om hier te schrijven!
Bij anderen keur je het niet af maar bij jezelf dus wel met terugwerkende kracht...
Meid, dit is jouw topic, voel je zeker niet bezwaard, ik snap je gevoel heel goed, echt, dus schrijf gewoon op wat je voelt.
Snap ook je gevoel naar je ex toe. Heb ooit ook eens een rebound geprobeerd om m'n ex proberen te vergeten, lukte natuurlijk niet, halverwege afgekapt en drie dagen misselijk (van mezelf) geweest. Terwijl als anderen het doen ik dat prima begrijp
zondag 30 januari 2011 om 16:38
@Jett (16:31):
Zolang je geen namen gaat noemen maakt het toch niet uit?
Het gaat erom dat jij iets kwijt kunt, als mensen zich bezwaard voelen stoppen ze gewoon met lezen. Zo simpel is het. Uiteindelijk blijven de mensen over die geinteresseerd zijn.
Zolang je geen namen gaat noemen maakt het toch niet uit?
Het gaat erom dat jij iets kwijt kunt, als mensen zich bezwaard voelen stoppen ze gewoon met lezen. Zo simpel is het. Uiteindelijk blijven de mensen over die geinteresseerd zijn.
Ik beschik nog steeds over de benodigde mannelijke onderdelen, ondanks dat het forum er soms anders over denkt

zondag 30 januari 2011 om 16:39
quote:VotesforLeo schreef op 30 januari 2011 @ 16:37:
[...]
...
Heb ooit ook eens een rebound geprobeerd om m'n ex proberen te vergeten, lukte natuurlijk niet, halverwege afgekapt en drie dagen misselijk (van mezelf) geweest. Terwijl als anderen het doen ik dat prima begrijpJa, rebound, dat is het goede woord. Ik denk soms in alle naiviteit dat een rebound mijn verdriet laat vergeten of misschien wel wegneemt. Onzin natuurlijk, want de klap is dan juist net weer ietsje harder. En ook ik kan er letterlijk ziek van zijn. Bah.
[...]
...
Heb ooit ook eens een rebound geprobeerd om m'n ex proberen te vergeten, lukte natuurlijk niet, halverwege afgekapt en drie dagen misselijk (van mezelf) geweest. Terwijl als anderen het doen ik dat prima begrijpJa, rebound, dat is het goede woord. Ik denk soms in alle naiviteit dat een rebound mijn verdriet laat vergeten of misschien wel wegneemt. Onzin natuurlijk, want de klap is dan juist net weer ietsje harder. En ook ik kan er letterlijk ziek van zijn. Bah.
zondag 30 januari 2011 om 16:43
zondag 30 januari 2011 om 16:48
VotesforLeo: ja, dat denk ik precies inderdaad. Maar weer bij elkaar komen zie ik niet gebeuren, dat is duidelijk.
Waldorf: ik was best goed op weg, met alles een plekje geven sinds de breuk en ik had me voorgenomen om die rust te bewaren voorlopig. En dat dit nu voor mijn gevoel dus niet is gelukt voelt een beetje als falen. Falen naar mezelf toe dus.
Waldorf: ik was best goed op weg, met alles een plekje geven sinds de breuk en ik had me voorgenomen om die rust te bewaren voorlopig. En dat dit nu voor mijn gevoel dus niet is gelukt voelt een beetje als falen. Falen naar mezelf toe dus.
zondag 30 januari 2011 om 16:56
Maar weet je Jett, in toch een soort van rouwproces waar jij nu in zit, heb je gewoon een periode waarin je soms het gevoel hebt echt stappen vooruit te gaan en vervolgens moet je er weer drie terugdoen. Dat gaat over omdat je op een gegeven moment weer met jezelf op 1 lijn komt te liggen. Nu ben je je ook nog aan het losmaken van je ex dus heb je bewust of onbewust ook nog het gevoel verantwoording aan hem te moeten afleggen. Voelt het misschien af en toe zelfs alsof je vreemd gaat na zoiets? Dit gaat echt over als je "los" bent en je alleen met jezelf te dealen hebt. En ik voorspel je dat je je in de loop van de volgende week alweer een stuk beter voelt!
zondag 30 januari 2011 om 17:02
zondag 30 januari 2011 om 17:06
Voor de relativering....: weer wat geleerd wb rebounds. En jij blijft wel overeind hoor. Volgens mij maakt dit soort ervaringen alleen maar dat je steeds duidelijker leert over jezelf wat je wel en niet wil. Soms is daar een redelijk diep dalletje voor nodig. Maar het ergste van alles is dat jij jezelf het hardst veroordeelt en de rest van de wereld denkt...ach...NIet uit onverschilligheid maar omdat je gewoon menselijk bent. Joepiejjjj!!!
zondag 30 januari 2011 om 17:15