Psyche
alle pijlers
Overprikkeld; niet meer tot rust kunnen komen
dinsdag 10 december 2019 11:07
Burnout? Overspannen? Nee ik denk het niet.
Wel heel veel stress. Vanwege situaties die lang hebben aangesudderd en energie zogen. Waar nu verandering in komt, maar niet snel genoeg naar mijn smaak.
Ik voel me overprikkeld. Geluiden komen veel te hard binnen. Lichamelijke sensaties zoals voelen ook. Dat laatste is verklaarbaar vanwege de chronische zenuwpijn waar ik helaas last van heb. Volgens mijn revalidatie-arts is mijn zenuwstelsel van de wap.
Ermee dealen lukt redelijk.
Maar de laatste tijd heb ik dus het gevoel dat ik helemaal niet meer tot rust kom. Wat ik ook doe. Ik sta altijd aan. Met alle gevolgen van dien.
Is dit voor iemand herkenbaar?
Wel heel veel stress. Vanwege situaties die lang hebben aangesudderd en energie zogen. Waar nu verandering in komt, maar niet snel genoeg naar mijn smaak.
Ik voel me overprikkeld. Geluiden komen veel te hard binnen. Lichamelijke sensaties zoals voelen ook. Dat laatste is verklaarbaar vanwege de chronische zenuwpijn waar ik helaas last van heb. Volgens mijn revalidatie-arts is mijn zenuwstelsel van de wap.
Ermee dealen lukt redelijk.
Maar de laatste tijd heb ik dus het gevoel dat ik helemaal niet meer tot rust kom. Wat ik ook doe. Ik sta altijd aan. Met alle gevolgen van dien.
Is dit voor iemand herkenbaar?
dinsdag 10 december 2019 11:16
Ga zitten op een stoel, probeer je te ontspannen en loop dan in je fantasie de 100 meter in 8 seconden, geef alles dat je hebt en je zult zien dat je je dan veel beter voelt. Ga zo snel als de wind.
Ik deed dit al in mijn pubertijd, maar het volwassen leven eiste al mijn energie op en ik had geen tijd meer om te dagdromen, dus ben ik het in de loop der jaren helemaal vergeten.
Nou vertelde een forummer me dat het brein geen verschil kent tussen fantasie en realiteit en dat als je dat doet er een megaload aan endorfine vrijkomt, waardoor je je een olympisch kampioen gaat voelen als je dat doet en je wordt er ook erg gelukkig van. Het blijkt onderdeel uit te maken van de sportpsychologie en dus ook topsporters doen dit en verbeteren daarmee hun resultaten in de realiteit.
Dus als je je beter en best wilt voelen, dan is er no time like the present.
Ik deed dit al in mijn pubertijd, maar het volwassen leven eiste al mijn energie op en ik had geen tijd meer om te dagdromen, dus ben ik het in de loop der jaren helemaal vergeten.
Nou vertelde een forummer me dat het brein geen verschil kent tussen fantasie en realiteit en dat als je dat doet er een megaload aan endorfine vrijkomt, waardoor je je een olympisch kampioen gaat voelen als je dat doet en je wordt er ook erg gelukkig van. Het blijkt onderdeel uit te maken van de sportpsychologie en dus ook topsporters doen dit en verbeteren daarmee hun resultaten in de realiteit.
Dus als je je beter en best wilt voelen, dan is er no time like the present.
dinsdag 10 december 2019 12:07
Zeker herkenbaar TO. Hier wel een burn-out trouwens.
Ik loop met uitvalsverschijnselen van gevoel in mijn gezicht en de neuroloog denkt aan een ontsteking of teveel stress. Dat rijmt wel met die burn-out.
Het gaat nu beter maar gisteren aan yoga gedaan - dacht dat het weer kon - en hup: direct weer klachten. Het hele zenuwstelsel staat op scherp.
Activiteiten met veel geluid, licht en mensen kan ik bekopen met een dag met alleen maar rust. En dat is een uitdaging met twee jonge kinderen. Gelukkig heb ik een schat van een man, maar ook hij werkt doordeweeks gewoon dus sommige dingen
moeten gewoon gebeuren. Gelukkig gaat dat steeds beter en kost me dat al niet meer zoveel energie als eerst.
Uitdaging bij mij is de agenda leeg houden want zo kom ik het beste aan rust toe. Dan kan ik wat lezen, muziek luisteren, dagdromen en een beetje aanrommelen in huis. Hoe drukker ik het heb, de meer dat ik het gevoel heb dat ik van alles 'moet'. Ook dat gaat beter maar het blijft een valkuil. Zeker nu ik thuis ben maar fysio, POH, psycholoog en de specialist elkaar steeds afwisselen en dus toch vaak een hele dagbesteding heb.
Ik ben nu wel bezig te oefenen mijn agenda beter te beheren en er wat vaker in te kijken voordat ik een toezegging doe.
Ik loop met uitvalsverschijnselen van gevoel in mijn gezicht en de neuroloog denkt aan een ontsteking of teveel stress. Dat rijmt wel met die burn-out.
Het gaat nu beter maar gisteren aan yoga gedaan - dacht dat het weer kon - en hup: direct weer klachten. Het hele zenuwstelsel staat op scherp.
Activiteiten met veel geluid, licht en mensen kan ik bekopen met een dag met alleen maar rust. En dat is een uitdaging met twee jonge kinderen. Gelukkig heb ik een schat van een man, maar ook hij werkt doordeweeks gewoon dus sommige dingen
moeten gewoon gebeuren. Gelukkig gaat dat steeds beter en kost me dat al niet meer zoveel energie als eerst.
Uitdaging bij mij is de agenda leeg houden want zo kom ik het beste aan rust toe. Dan kan ik wat lezen, muziek luisteren, dagdromen en een beetje aanrommelen in huis. Hoe drukker ik het heb, de meer dat ik het gevoel heb dat ik van alles 'moet'. Ook dat gaat beter maar het blijft een valkuil. Zeker nu ik thuis ben maar fysio, POH, psycholoog en de specialist elkaar steeds afwisselen en dus toch vaak een hele dagbesteding heb.
Ik ben nu wel bezig te oefenen mijn agenda beter te beheren en er wat vaker in te kijken voordat ik een toezegging doe.
dinsdag 10 december 2019 12:56
Hoe kun je ‘afschakelen’? Ik heb wat manieren gezocht en gevonden, misschien krijg je er een idee van?
Sporten is mijn ontstresser nummer 1, maar als sporten (nog/niet meer) gaat, gaf Cateautje al een mooie optie
Ik ga weleens in een warm bad liggen met de badkamerdeur op slot en het licht uit op 1 kaarsje na. Briefje op de deur: “niet storen, ook niet als het huis afbrandt!!” Ik zet er een eindtijd bij, dat helpt enorm.
Ook heb ik een noise cancelling koptelefoon en een stop-bordje. Bijzonder wellicht, maar ik heb zorgintensieve kinderen. Het stopbordje betekent ook ‘niet storen’ en de koptelefoon bevat meestal tropisch oerwoud geluiden, de zee of een onweersbui (via Spotify maar er zijn ook apps). Mijn ogen kijken dan vaak naar mijn tekening. Zo schakel ik de grootste verstoringen uit.
In januari beginnen weer veel gratis proeflessen meditatie, wie weet is dat wat voor je?
Wandelen in de natuur is goed voor een mens: je beweegt, je snuift phytonciden op, je kijkt naar de kleur groen (oke, bruin) en de fractionele patronen van de bomen. ‘Japans bosbaden’ opzoeken als je meer wilt weten.
Muziek werkt ook ontstressend, met name een beat van 60 pm. Erik Scherder heeft er onderzoek naar gedaan.
Meezingen is ook fantastisch, alleen al vanwege de regulering van je ademhaling. Je kunt ook een ademhalings-app installeren en mee-ademen. “The breathing app” is gratis bijvoorbeeld.
Sporten is mijn ontstresser nummer 1, maar als sporten (nog/niet meer) gaat, gaf Cateautje al een mooie optie
Ik ga weleens in een warm bad liggen met de badkamerdeur op slot en het licht uit op 1 kaarsje na. Briefje op de deur: “niet storen, ook niet als het huis afbrandt!!” Ik zet er een eindtijd bij, dat helpt enorm.
Ook heb ik een noise cancelling koptelefoon en een stop-bordje. Bijzonder wellicht, maar ik heb zorgintensieve kinderen. Het stopbordje betekent ook ‘niet storen’ en de koptelefoon bevat meestal tropisch oerwoud geluiden, de zee of een onweersbui (via Spotify maar er zijn ook apps). Mijn ogen kijken dan vaak naar mijn tekening. Zo schakel ik de grootste verstoringen uit.
In januari beginnen weer veel gratis proeflessen meditatie, wie weet is dat wat voor je?
Wandelen in de natuur is goed voor een mens: je beweegt, je snuift phytonciden op, je kijkt naar de kleur groen (oke, bruin) en de fractionele patronen van de bomen. ‘Japans bosbaden’ opzoeken als je meer wilt weten.
Muziek werkt ook ontstressend, met name een beat van 60 pm. Erik Scherder heeft er onderzoek naar gedaan.
Meezingen is ook fantastisch, alleen al vanwege de regulering van je ademhaling. Je kunt ook een ademhalings-app installeren en mee-ademen. “The breathing app” is gratis bijvoorbeeld.
dinsdag 10 december 2019 13:24
Helaas zo ontzettend herkenbaar !
Vorig jaar heb ik een intensief traject gevolgd bij PHi med; en heel veel dingen weet ik verstandelijk wel, maar mijn lijf wil niet mee.
Het gaat helemaal niet goed met mijn dochter en dan kan ik daar een prachtige theorie van de cirkel van invloed’ op loslaten; maar die geeft echt geen rust.
Ik slaap waardeloos en word midden in de nacht helemaal gestrest wakker.
Misselijk, maagpijn etc
Momenteel heb ik 2 ontstoken pezen in mijn schouder, sporten kan voorlopig niet.
Ik word er echt heel verdrietig en down van.
Vorig jaar heb ik een intensief traject gevolgd bij PHi med; en heel veel dingen weet ik verstandelijk wel, maar mijn lijf wil niet mee.
Het gaat helemaal niet goed met mijn dochter en dan kan ik daar een prachtige theorie van de cirkel van invloed’ op loslaten; maar die geeft echt geen rust.
Ik slaap waardeloos en word midden in de nacht helemaal gestrest wakker.
Misselijk, maagpijn etc
Momenteel heb ik 2 ontstoken pezen in mijn schouder, sporten kan voorlopig niet.
Ik word er echt heel verdrietig en down van.
dinsdag 10 december 2019 13:27
Ook herkenbaar,
Bij mij komt de buitenwereld dan keihard binnen, en krijg ik bijna een soort hyperfocus, en ik kan m'n gedachten niet meer stopzetten.
Ik voel dan vaak kramp in m'n kaken, soms zelfs als ik wakker word, en ontspannen lukt dan nauwelijks nog.
-Bij mij helpt een wandeling vaak heel erg goed, het liefst in de avonduren, en dan bij thuiskomst een kopje thee.
-Muziek luisteren en lekker meezingen/blèren, werkt voor mij perfect om te ontspannen en emoties eruit te gooien.
-Als ik zwaar overprikkeld ben, en niets helpt meer, dan trek ik me terug, leg ik m'n telefoon weg, en dan ga ik gamen, op m'n xbox,
Het klinkt misschien gek, want gamen kan druk zijn, maar het is voor mij een goede afleiding, en dan kan ik m'n gedachten even helemaal uitzetten.
Bij mij komt de buitenwereld dan keihard binnen, en krijg ik bijna een soort hyperfocus, en ik kan m'n gedachten niet meer stopzetten.
Ik voel dan vaak kramp in m'n kaken, soms zelfs als ik wakker word, en ontspannen lukt dan nauwelijks nog.
-Bij mij helpt een wandeling vaak heel erg goed, het liefst in de avonduren, en dan bij thuiskomst een kopje thee.
-Muziek luisteren en lekker meezingen/blèren, werkt voor mij perfect om te ontspannen en emoties eruit te gooien.
-Als ik zwaar overprikkeld ben, en niets helpt meer, dan trek ik me terug, leg ik m'n telefoon weg, en dan ga ik gamen, op m'n xbox,
Het klinkt misschien gek, want gamen kan druk zijn, maar het is voor mij een goede afleiding, en dan kan ik m'n gedachten even helemaal uitzetten.
dinsdag 10 december 2019 17:18
girasole3 schreef: ↑10-12-2019 13:24Helaas zo ontzettend herkenbaar !
Vorig jaar heb ik een intensief traject gevolgd bij PHi med; en heel veel dingen weet ik verstandelijk wel, maar mijn lijf wil niet mee.
Het gaat helemaal niet goed met mijn dochter en dan kan ik daar een prachtige theorie van de cirkel van invloed’ op loslaten; maar die geeft echt geen rust.
Ik slaap waardeloos en word midden in de nacht helemaal gestrest wakker.
Misselijk, maagpijn etc
Momenteel heb ik 2 ontstoken pezen in mijn schouder, sporten kan voorlopig niet.
Ik word er echt heel verdrietig en down van.
Ik herken dit zó. Twee tennisellebogen had ik. Het verdriet en de machteloosheid! Met mij ging het pas beter toen ik de juiste hulp kreeg voor mijn dochter.
dinsdag 10 december 2019 18:48
Ik ook. Werd vanmorgen wakker van de kiespijn en dat komt eigenlijk van het klemmen de dag tevoren.
Ik wou een paar uur voor het avondeten nog even de laatste kerstversiering doen en daarvoor had ik een doosje kerstlichtjes gehaald; hetzelfde doosje als ik het vorige jaar had gekocht. Dus ik doosje uitpakken en pas toen bleek dat mijn vertrouwen misplaatst was geweest, want het bleek - wederom - dat ze de kleur "warmer" hadden gemaakt d.w.z. zo donkergeel, dat hij niet meer paste bij het andere snoer dat ik al had. En de "vernieuwde" kleur paste ook niet in mijn interieur.
En toen ik overeind kwam zag ik echt wazig van de stress. Ik heb het wel zo goed en zo kwaad als het ging opgelost met spullen die nog achterin de kast lagen maar dit is het zoveelste LEDsnoer wat terug moet dit jaar. En het kost je enorm veel tijd wat ik niet had voorzien.
Ik wou een paar uur voor het avondeten nog even de laatste kerstversiering doen en daarvoor had ik een doosje kerstlichtjes gehaald; hetzelfde doosje als ik het vorige jaar had gekocht. Dus ik doosje uitpakken en pas toen bleek dat mijn vertrouwen misplaatst was geweest, want het bleek - wederom - dat ze de kleur "warmer" hadden gemaakt d.w.z. zo donkergeel, dat hij niet meer paste bij het andere snoer dat ik al had. En de "vernieuwde" kleur paste ook niet in mijn interieur.
En toen ik overeind kwam zag ik echt wazig van de stress. Ik heb het wel zo goed en zo kwaad als het ging opgelost met spullen die nog achterin de kast lagen maar dit is het zoveelste LEDsnoer wat terug moet dit jaar. En het kost je enorm veel tijd wat ik niet had voorzien.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
dinsdag 10 december 2019 18:51
Heb je echt stress over kerstlichtjes?retrostar schreef: ↑10-12-2019 18:48Ik ook. Werd vanmorgen wakker van de kiespijn en dat komt eigenlijk van het klemmen de dag tevoren.
Ik wou een paar uur voor het avondeten nog even de laatste kerstversiering doen en daarvoor had ik een doosje kerstlichtjes gehaald; hetzelfde doosje als ik het vorige jaar had gekocht. Dus ik doosje uitpakken en pas toen bleek dat mijn vertrouwen misplaatst was geweest, want het bleek - wederom - dat ze de kleur "warmer" hadden gemaakt d.w.z. zo donkergeel, dat hij niet meer paste bij het andere snoer dat ik al had. En de "vernieuwde" kleur paste ook niet in mijn interieur.
En toen ik overeind kwam zag ik echt wazig van de stress. Ik heb het wel zo goed en zo kwaad als het ging opgelost met spullen die nog achterin de kast lagen maar dit is het zoveelste LEDsnoer wat terug moet dit jaar. En het kost je enorm veel tijd wat ik niet had voorzien.
dinsdag 10 december 2019 19:19
Kerststress ja. Daar ben ik lang tevoren mee bezig geweest, zowel in mijn hoofd als daadwerkelijk, dus voor mij erg belangrijk.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
dinsdag 10 december 2019 19:33
Zou nou ook zo leuk zijn als ze bij Blokker echt die lichtjes hadden die ze in de kerstreclame lieten zien maar daar kan je niet op vertrouwen. En ik heb nu wel genoeg van de miskopen.
Maar ik denk dat ik het hierbij laat verder. Ik had het liever perfect willen hebben maar soms lukt dat niet.
Even wat anti-kaakklem-oefeningen doen. Zelfhypnose.
Maar ik denk dat ik het hierbij laat verder. Ik had het liever perfect willen hebben maar soms lukt dat niet.
Even wat anti-kaakklem-oefeningen doen. Zelfhypnose.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
dinsdag 10 december 2019 19:36
Ja, dat zal wel. Zo kan je erg veel wegrelativeren en voilà alle problemen in de wereld gaan voorbij. Maar in de praktijk geef je nu eenmaal ergens om. En dat vind je dan belangrijk.Gatinmijnsok schreef: ↑10-12-2019 19:29Ik heb over kerst of zomervakantie geen stress. Ik vind het echt zonde om wazig te zien van de stress over de kleur van de lampjes. Dan maak je het jezelf toch erg moeilijk?
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
dinsdag 10 december 2019 22:37
Wat voor jou niet belangrijk is, kan dat wel zijn voor iemand anders. Onderschat niet wat je niet begrijpt.Gatinmijnsok schreef: ↑10-12-2019 19:29Ik vind het echt zonde om wazig te zien van de stress over de kleur van de lampjes. Dan maak je het jezelf toch erg moeilijk?
dinsdag 10 december 2019 22:42
Sinds dergelijke uitdrukkingen in zwang zijn, zijn de tenen zo gegroeid dat het schier onmogelijk is geworden om er niet op te gaan staan. Heel het f*cking land eist begrip.Vindingrijk schreef: ↑10-12-2019 22:37Wat voor jou niet belangrijk is, kan dat wel zijn voor iemand anders. Onderschat niet wat je niet begrijpt.
woensdag 11 december 2019 21:16
Zo herkenbaar, dat is soms gewoon lijk af te dwalen en echt even " weg " ben wat op zich fijn is, het geeft echt even een moment van totale ontspanning en loslaten.
Ik kan me op het moment moeilijk ontspannen, slaap slecht, daardoor allerlei vage klachten dood moe niet kunnen slapen en zo schiet je een vicieuze cirkel in die je kan neerhalen als je niet ingrijpt.
Ik zou het ook niet weten hoe het op te lossen, ik hoop dat straks 2 weken vrij van werk voor rust gaat zorgen, paar dagen ertussenuit en verder thuis aan lummelen met een zo leeg mogelijke agenda een stapel boeken/series en een dekentje op de bank en dan hopen dat ik me dan ook echt kan ontspannen.
Misschien weer eens tijd nemen om lekkere recepten uit te proberen mijn schilder en foto hobby op te pakken of gewoon niks doen.
Ik ga de tip van Cateautje ook eens proberen.
Wandelen doe ik veel te weinig, ja de blokjes om met de hond misschien ook dat maar eens langer en meer doen ik woon vlakbij een bos maar heb de energie niet om te gaan, terwijl hond het super leuk vindt.
Ik kan me op het moment moeilijk ontspannen, slaap slecht, daardoor allerlei vage klachten dood moe niet kunnen slapen en zo schiet je een vicieuze cirkel in die je kan neerhalen als je niet ingrijpt.
Ik zou het ook niet weten hoe het op te lossen, ik hoop dat straks 2 weken vrij van werk voor rust gaat zorgen, paar dagen ertussenuit en verder thuis aan lummelen met een zo leeg mogelijke agenda een stapel boeken/series en een dekentje op de bank en dan hopen dat ik me dan ook echt kan ontspannen.
Misschien weer eens tijd nemen om lekkere recepten uit te proberen mijn schilder en foto hobby op te pakken of gewoon niks doen.
Ik ga de tip van Cateautje ook eens proberen.
Wandelen doe ik veel te weinig, ja de blokjes om met de hond misschien ook dat maar eens langer en meer doen ik woon vlakbij een bos maar heb de energie niet om te gaan, terwijl hond het super leuk vindt.
donderdag 12 december 2019 07:37
Nou Retrostar, ik begrijp het wel. Dat het wéér de verkeerde lichtjes zijn kan vervelend zijn en je moet er weer de auto voor in, bonnetje mee, ruilen. Als je al veel stress ervaart in je leven dan is dit het zoveelste incident dat je er gewoon niet bij kunt gebruiken.
In het begin van mijn burn-out had ik die gedachten ook constant en was er maar iets kleins nodig om het nog erger te maken. Als je de energie niet hebt en je moet die weer steken in dingen die gewoon niet moeilijk hoeven te zijn, dat is bijna verlammend vermoeiend.
Tenminste, zo heb ik het ervaren.
Ik ben weer ongezonder aan het eten, ik merk ook meteen dat ik veel meer aan kaakklemmen doe en me onrustiger voel. Dus vandaag weer opletten met suikers en vet.
In het begin van mijn burn-out had ik die gedachten ook constant en was er maar iets kleins nodig om het nog erger te maken. Als je de energie niet hebt en je moet die weer steken in dingen die gewoon niet moeilijk hoeven te zijn, dat is bijna verlammend vermoeiend.
Tenminste, zo heb ik het ervaren.
Ik ben weer ongezonder aan het eten, ik merk ook meteen dat ik veel meer aan kaakklemmen doe en me onrustiger voel. Dus vandaag weer opletten met suikers en vet.
donderdag 12 december 2019 12:35
Inderdaad de befaamde vicieuze cirkel!
Toen ik vorig jaar bij Phi onder behandeling was, had ik dusdanig vaak een gesprek dat het wel lukte om daar uit te blijven.
Maar het na traject behelst 1 gesprek per 3 maanden voor de periode van 1 jaar en het lukt me echt niet om het 3 maanden 'goed' te doen.
Er zijn de afgelopen periode best veel dingen geweest waar ik veel stress en last van had en dat gevoel gijzelt me als het ware. En dan kom ik weer in een negatieve spiraal: veel spanning in mijn lijf, (nog) slecht(er) slapen, de dingen die goed voor me zijn niet doen want 'laat ook maar / ik kan het niet opbrengen', inderdaad ook weer slechter eten, rot gevoel omdat het me WEER niet lukt etc etc etc.
Ik heb nu weer een sprankje energie terug, dus probeer nu wel direct weer het goede pad in te slaan. Maar wat blijft dit keer op keer een vermoeiende strijd.
Toen ik vorig jaar bij Phi onder behandeling was, had ik dusdanig vaak een gesprek dat het wel lukte om daar uit te blijven.
Maar het na traject behelst 1 gesprek per 3 maanden voor de periode van 1 jaar en het lukt me echt niet om het 3 maanden 'goed' te doen.
Er zijn de afgelopen periode best veel dingen geweest waar ik veel stress en last van had en dat gevoel gijzelt me als het ware. En dan kom ik weer in een negatieve spiraal: veel spanning in mijn lijf, (nog) slecht(er) slapen, de dingen die goed voor me zijn niet doen want 'laat ook maar / ik kan het niet opbrengen', inderdaad ook weer slechter eten, rot gevoel omdat het me WEER niet lukt etc etc etc.
Ik heb nu weer een sprankje energie terug, dus probeer nu wel direct weer het goede pad in te slaan. Maar wat blijft dit keer op keer een vermoeiende strijd.
