
Postnatale depressie...
zaterdag 23 oktober 2010 om 14:09
Hey, 4 maanden geleden ben ik bevallen van een prachtig 3de kindje. Nu is voor ons het gezinnetje compleet en verheugde mij al op een zwangerloze periode, een periode waarin ik ook weer kon beginnen sporten en het sociale leven weer wat opnemen. Ik voelde mij vrij sterk en goed in mijn vel. Na 2 maanden was ik volledig gestopt met borstvoedig geven en vanaf toen ging het enkel maar achteruit. Ik kreeg allerlei kwaaltjes waar ik mee in mijn hoofd zat en op bepaalde momenten merkte ik op dat ik heel weinig at en mij slecht in mijn vel voelde. Opeens ben ik dan ingestort, fysiek en emotioneel, zag het allemaal niet meer zitten. Volgens de arts zat ik in een diepe PND en heb dan ook meteen hulp gekregen van een psychiater, mijn huisdokter en mijn familie. Ik ben na enkele dagen gestart met antidepressiva omdat ik niet meer kon eten of slapen. Nu neem ik al enkele dagen deze medicatie en kan weer eten en slapen, maar het doet niet veel met mijn gemoed...Voel mij afwezig, dromerig, kan mij moeilijk concentreren, heb nergens plezier in en heb allerlei pijntjes. Ik beleef ook bitter weinig plezier aan mijn kindjes, wat ik niet snap omdat ze juist zo leuk zijn. Elke energie ontbreekt mij om met hen intensief bezig te zijn. Heb het zo moeilijk en weet niet of ik hier ooit ga uitgeraken, het lijkt zo uitzichtloos...Ik doe zo mijn best, maar het lukt mij gewoon niet om mij beter te voelen. Ik wou even mijn verhaal kwijt en hopen dat er mensen zijn die hetzelfde hebben meegemaakt en een positief woordje kunnen neerschrijven...Ik mis vooral een gesprek met iemand die hetzelfde heeft meegemaakt en begrijpt dat ik dit echt niet expres doe en het echt anders wil.
zaterdag 23 oktober 2010 om 14:34
Ik herken je verhaal,heb hetzelfde gehad na mn 1e en zelfs 2e bevalling...maar ik heb die anti depressiva 2mnden geslikt en voelde me net een zombie!!!Dus ben er zsm mee gestopt,ook op aanraden v mensen die t ook hadden gebruikt,kwam er ook in 2maanden tijd 7kilo v aan!!Ik las ook de bijsluiter en schrok er heel erg van!!
Ik ben natuurlijk geen huisarts,maar ik werd duffer,dromeriger en erger door de medicijnen...was echt een levend lijk;ik liep de hele dag rond in pyamas en kwam nergens meer.
Veel succes,tis een moeilijke tijd.Tis nu 2jaar geleden voor mij,ik ben gelukkig weer helemaal de oude en geniet weer vh leven samen met mn gezin.
Ik ben natuurlijk geen huisarts,maar ik werd duffer,dromeriger en erger door de medicijnen...was echt een levend lijk;ik liep de hele dag rond in pyamas en kwam nergens meer.
Veel succes,tis een moeilijke tijd.Tis nu 2jaar geleden voor mij,ik ben gelukkig weer helemaal de oude en geniet weer vh leven samen met mn gezin.
zaterdag 23 oktober 2010 om 14:36
meis, meis als eerste een dikke . Wat zal je het moeilijk hebben op het moment, Ik heb geen postnatale depressie gehad, wel een gewone depressie. Dus ik weet wel een beetje waar je het over hebt. De medicijnen die je gekregen hebben, duren even voordat je daar echt wat van gaat merken. Tenminste de anti depresieva. Ik denk dat je nu ook iets van pammetjes gekregen hebt om wat rustiger te worden? Daar word je idd behoorlijk dromerig van. Maar als het goed is heb je die maar even nodig om in ieder geval de ergste emoties te onderdrukken en te kunnen slapen. Ik neem aan dat je ook de nodige gesprekken nu krijgt?
In ieder geval heel veel sterkte, schrijf het hier maar lekker van je af. En echt ook voor jou komt er een tijd dat je van je kindjes kan genieteen en dat ook voor jou de zon weer gaat schijnen.
In ieder geval heel veel sterkte, schrijf het hier maar lekker van je af. En echt ook voor jou komt er een tijd dat je van je kindjes kan genieteen en dat ook voor jou de zon weer gaat schijnen.
zaterdag 23 oktober 2010 om 15:00
Ik heb ook een PPD gehad na mijn eerste. Wilde geen AD en heb dus StJansKruid geslikt. Een zwaar homeopathisch middel (pil werkt niet meer) maar wel overal verkrijgbaar. Heeft bij mij redelijk goed geholpen. Is dat wellicht een mogelijkheid? In ieder geval een dikke knuffel want het is drama zon depressie. Praat er veel en vaak over, tuurlijk doe je het niet expres, het licht niet aan jou, je bent niet gek, je bent ziek en er bovenop komen kost tijd.

zaterdag 23 oktober 2010 om 16:18
zaterdag 23 oktober 2010 om 16:55
Bedankt voor jullie mooie reacties en steun, had het echt nodig. Ik kreeg als medicatie Remeron/Mirtazapine, de kleinste dosis. Ik slaap er heel goed van en mijn eetlust is iets verhoogd. Ik had al voor ik de medicatie nam een afwezig gevoel. Maar nu heb ik het precies nog erger, kan mij nergens op focussen en het is alsof ik mezelf hoor praten als er mensen bijzitten...Heel vervelend, doet mij lamleding voelen.
zaterdag 23 oktober 2010 om 17:34
Dat wat je ervaart kan een bijwerking van de mirtazepine zijn, na een aantal weken moet dat minder worden.
Op zich is mirtzazepine geen heel logische keuze bij een PND, met name omdat je er zo goed van gaat slapen terwijl je er 's nachts toch ook nog wel eens uit moet als je een baby hebt.
Heb je daar last van? Of werkt het voor jou goed dat je er zo goed van slaapt?
Op zich is mirtzazepine geen heel logische keuze bij een PND, met name omdat je er zo goed van gaat slapen terwijl je er 's nachts toch ook nog wel eens uit moet als je een baby hebt.
Heb je daar last van? Of werkt het voor jou goed dat je er zo goed van slaapt?
zaterdag 23 oktober 2010 om 18:00
Als ik jou was zou ik idd even vragen voor andere medicatie. Ik heb ook remeron gehad, en het werkt wel heel goed om te kunnen slapen, maar je word er overdag ook hartstikke duf van. Lezen was voor mij in die tijd ook echt onmogelijk. Wel weet ik dat remeron ook een hele goede angstremmer is. Had je daar heel veel last van? Anders zou ik zeker even overleggen voor wat anders.
zaterdag 23 oktober 2010 om 20:02
Op zich was remeron een wondermiddel voor mij de eerste dagen omdat ik nood had om te kunnen slapen en eten, maar nu begint het mij wat tegen te steken omdat ik echt niet op gang geraak 's morgens. En dat is niet handig met 3 kinderen...Ik ga zeker eens navragen voor een alternatief AD, maar heb dan weer schrik voor de bijwerkingen van de volgende medicatie...
Wat mij nu het meest stoort is echt het gevoel er niet helemaal bij te zijn, heel afwezig, maar misschien komt dat gewoon ook door de depressie...
Wat mij nu het meest stoort is echt het gevoel er niet helemaal bij te zijn, heel afwezig, maar misschien komt dat gewoon ook door de depressie...
zaterdag 23 oktober 2010 om 20:44
Het zou zo maar zo kunnen zijn dat het voor een gedeelte idd ook aan je depressie ligt dat je er niet helemaal bij bent. Maar ik denk dat de remeron er echt geen goed aan doet hoor. En idd om te slapen en te eten is deze medicate super. Maar ja als het middel erger word dan de kwaal, dan moet je echt even naar wat anders gaan kijken.
zaterdag 23 oktober 2010 om 20:55
Lisa allereerste een ,
Heb je goede informatie gehad over de AD en ben je op de hoogte van de bijwerkingen en tijd die het kost voordat het goed werkt? Bij sommige AD kan het tot 6 weken duren voordat je verschil merkt.
Heeft je huisarts je ook doorverwezen naar een psycholoog?
Ik heb zelf een PPD gehad en heb destijds een topic geopend waar ik heel veel aan heb gehad. Ik zal hier de link neerzetten; misschien heb je er iets aan om het eens te lezen. Ik loop helemaal vast, zie geen uitweg meer...
Ik weet dat het moeilijk is, maar probeer je niet te schuldig te voelen dat het nu even niet lukt om van je kinderen te genieten. Dit gevoel gaat over, echt. Ik ben nu bijna een jaar verder en mijn wereld ziet er heel anders uit.
Heb je goede informatie gehad over de AD en ben je op de hoogte van de bijwerkingen en tijd die het kost voordat het goed werkt? Bij sommige AD kan het tot 6 weken duren voordat je verschil merkt.
Heeft je huisarts je ook doorverwezen naar een psycholoog?
Ik heb zelf een PPD gehad en heb destijds een topic geopend waar ik heel veel aan heb gehad. Ik zal hier de link neerzetten; misschien heb je er iets aan om het eens te lezen. Ik loop helemaal vast, zie geen uitweg meer...
Ik weet dat het moeilijk is, maar probeer je niet te schuldig te voelen dat het nu even niet lukt om van je kinderen te genieten. Dit gevoel gaat over, echt. Ik ben nu bijna een jaar verder en mijn wereld ziet er heel anders uit.
The time is now
zaterdag 23 oktober 2010 om 20:59
Ik voel me er ook niet zo goed meer bij dat ik gestart ben met AD. Een week geleden ging het gewoon niet anders voor mij, ik was echt een puinhoop, kon niet eten of slapen en vroeg echt hulp aan mijn familie om mij erdoor te halen...Een pilletje was toen snel geslikt...Is het onverstandig om remeron nu al af te bouwen (na overleg met huisarts) of toch overschakelen op iets anders? Ik voel mij echt nog niet 'gelukkig', maar wil er zelf uit proberen te komen zonder de middeltjes. Maar heb dan weer schrik om van voor af aan te beginnen of in te storten...
zaterdag 23 oktober 2010 om 21:04
zaterdag 23 oktober 2010 om 21:10
Lieve schat, een weekje is echt veel en veel te kort, om al verbetering te voelen. (Ik weet als geen ander dat "de tijd" de komende tijd je grootste vijand word) Ik denk dat je het beste kan overleggen met de psychiater, huisartsen weten meestal te weinig van passende medicatie. Ik ben uiteindelijk na drie maanden cold turkey met de remeron gestopt. En wilde ook niks anders meer. Wel ben ik heel intensief therapie gaan volgen. Naar mijn idee is de enige juiste behandeling: praten. praten en ter ondersteuning pillen. Alleen pillen lijkt me niet echt een goede optie.
zaterdag 23 oktober 2010 om 21:10
Hey Banba, bedankt voor je reactie. Ik vraag mij gewoon vaak af wat mij slecht doet voelen, wat mij het afwzige gevoel geeft, mijn depressie of de AD...Ik weet het momenteel allemaal niet zo goed, wil gewoon zo snel mogelijk van mijn depressie verlost raken...en dat gaat niet...
Remeron heb ik voornamelijk gekregen om weer te kunnen slapen. Ik ga eens langsgaan bij mijn arts om te vragen of ik het middel dien te nemen op lange termijn of niet.
Remeron heb ik voornamelijk gekregen om weer te kunnen slapen. Ik ga eens langsgaan bij mijn arts om te vragen of ik het middel dien te nemen op lange termijn of niet.
zaterdag 23 oktober 2010 om 21:18
Ik denk dat de vraag waar je precies het slechte gevoel van hebt nu niet te beantwoorden is. Heel begrijpelijk dat je zo snel mogelijk van je depressie afwilt, maar helaas is dit iets dat niet binnen een paar weken op te lossen is.
Ik ben het eens met Annemie, binnen een week kun je echt geen verbetering verwachten. En therapie is heel belangrijk voor een goed resultaat. Dit staat ook in de bijsluiter van de meeste AD.
Of je het middel op de lange termijn moet nemen ligt aan heel veel factoren. O.a. aan of er meer depressies (of ander psychische klachten) in je directe familie voorkomen en of je zelf eerder een depressie hebt gehad.
Ik heb me destijds in eerste instantie ook verzet tegen AD, omdat het voor mij als 'verliezen' voelde. Ik zou de depressie potverdorie wel op eigen kracht 'verslaan'. Uiteindelijk ben ik er wel mee begonnen en ik heb er (in combinatie met therapie) veel baat bij gehad. Ik ben vorig jaar dec. begonnen met AD en slik het nu nog steeds.
Ik heb trouwens (na de eerste weken) nauwelijks last gehad van bijwerkingen.
Ik ben het eens met Annemie, binnen een week kun je echt geen verbetering verwachten. En therapie is heel belangrijk voor een goed resultaat. Dit staat ook in de bijsluiter van de meeste AD.
Of je het middel op de lange termijn moet nemen ligt aan heel veel factoren. O.a. aan of er meer depressies (of ander psychische klachten) in je directe familie voorkomen en of je zelf eerder een depressie hebt gehad.
Ik heb me destijds in eerste instantie ook verzet tegen AD, omdat het voor mij als 'verliezen' voelde. Ik zou de depressie potverdorie wel op eigen kracht 'verslaan'. Uiteindelijk ben ik er wel mee begonnen en ik heb er (in combinatie met therapie) veel baat bij gehad. Ik ben vorig jaar dec. begonnen met AD en slik het nu nog steeds.
Ik heb trouwens (na de eerste weken) nauwelijks last gehad van bijwerkingen.
The time is now
zaterdag 23 oktober 2010 om 21:29
Ik heb Notrilen
Een psychiater is ook geen gesprekstherapeut. Een psychiater luistert naar je klachten, stelt wat vragen en schrijft medicijnen voor.
Voor gesprekstherapie moet je naar een psycholoog. Heeft de huisarts dat niet voorgesteld? Zou ik wel vreemd vinden, maar dan moet je er echt zelf naar vragen, want in mijn ervaring is gesprekstherapie heel belangrijk bij de bestrijding van een ppd.
Een psychiater is ook geen gesprekstherapeut. Een psychiater luistert naar je klachten, stelt wat vragen en schrijft medicijnen voor.
Voor gesprekstherapie moet je naar een psycholoog. Heeft de huisarts dat niet voorgesteld? Zou ik wel vreemd vinden, maar dan moet je er echt zelf naar vragen, want in mijn ervaring is gesprekstherapie heel belangrijk bij de bestrijding van een ppd.
The time is now

zaterdag 23 oktober 2010 om 21:34
Oh als aanvulling:
Notrilen is wat men noemt 'oude' AD. Het wordt door huisartsen geloof ik ook helemaal niet meer voorgeschreven. Ik heb in eerste instantie van de huisarts Paroxetine (Sesoxat) voor geschreven gekregen, maar daar had ik hele heftige bijwerkingen van. De psychiater heeft mij daarom Notrilen voorgeschreven.
Notrilen is wat men noemt 'oude' AD. Het wordt door huisartsen geloof ik ook helemaal niet meer voorgeschreven. Ik heb in eerste instantie van de huisarts Paroxetine (Sesoxat) voor geschreven gekregen, maar daar had ik hele heftige bijwerkingen van. De psychiater heeft mij daarom Notrilen voorgeschreven.
The time is now
zaterdag 23 oktober 2010 om 21:35

zaterdag 23 oktober 2010 om 21:39
quote:Banba schreef op 23 oktober 2010 @ 21:35:
[...]
Volgens mij heeft mijn psych wel vertrouwen in mij want ik heb bij het laatste bezoek 3 herhaalrecepten X 90 pillen meegekregen .
Dan heeft ie idd veel vertrouwen in je
In mij had ie dat (terecht) wat minder: ik kreeg steeds voor een week (hij heeft zich trouwens een keer vergist en schreef toen een maand voor)
(weet alleen niet meer precies hoe veel per dag je dat slikt, dus weet ook niet precies hoe lang jij met dit doet, drie maanden denk ik?)
[...]
Volgens mij heeft mijn psych wel vertrouwen in mij want ik heb bij het laatste bezoek 3 herhaalrecepten X 90 pillen meegekregen .
Dan heeft ie idd veel vertrouwen in je
In mij had ie dat (terecht) wat minder: ik kreeg steeds voor een week (hij heeft zich trouwens een keer vergist en schreef toen een maand voor)
(weet alleen niet meer precies hoe veel per dag je dat slikt, dus weet ook niet precies hoe lang jij met dit doet, drie maanden denk ik?)
zaterdag 23 oktober 2010 om 21:45
Ja, inderdaad 3 maanden. Althans ik slik 3 x 50mg p.d. Er zijn ook mensen die 2 x 50 slikken. Dat had ik eerst ook, maar toen bleek mijn spiegel te laag.
Heb je lang Notrilen geslikt Fleurtje?
Ik schrok best van de bijwerkingen en las verhalen van mensen die 25 kg+ waren aangekomen, maar ik heb eigenlijk nergens last van.
Heb je lang Notrilen geslikt Fleurtje?
Ik schrok best van de bijwerkingen en las verhalen van mensen die 25 kg+ waren aangekomen, maar ik heb eigenlijk nergens last van.
The time is now
zaterdag 23 oktober 2010 om 21:48
Een psychiater is idd alleen maar om een goede medicatie voor te schrijven. Bij sommige mensen duurt het wel drie keer verschillende medicijnen innemen voordat ze de juiste te pakken hebben.
Maar ik zou maandag zeker even langs je huisarts gaan voor een verwijzing naar een tweedelijnspsycholoog, als het kan vragen om een spoed verwijzing. (wachtlijsten zijn anders minimaal 2 tot 3 maanden). Eerstelijns psycholoog heb je waarschijnlijk niet veel aan, omdat je al gezien bent door de psychiater. Eerstelijns wordt trouwens maar een keer of zes vergoed door je aanvullende verzekering. Tweedelijns word volledig vergoed door de basisvezekering.
Maar ik zou maandag zeker even langs je huisarts gaan voor een verwijzing naar een tweedelijnspsycholoog, als het kan vragen om een spoed verwijzing. (wachtlijsten zijn anders minimaal 2 tot 3 maanden). Eerstelijns psycholoog heb je waarschijnlijk niet veel aan, omdat je al gezien bent door de psychiater. Eerstelijns wordt trouwens maar een keer of zes vergoed door je aanvullende verzekering. Tweedelijns word volledig vergoed door de basisvezekering.