Psyche
alle pijlers
Stap voor stap: kleine plannen, grootse toekomst
dinsdag 21 juli 2009 om 16:28
Nou, speciaal voor Moonlight, IrisH en de anderen die Iry's topic een beetje vervuilden met onze plannen en kleine minisuccesjes
Uiteraard voor iedereen bedoeld, niet enkel bovengenoemde.
Waar het om draait? In een dal zitten, lusteloos zijn en eruit willen komen. Over ineens teveel doen en dan weer inzakken. Over faalangst. Je mislukt voelen. Maar ineens beseffen dat je, als je elke dag een klein stapje zet, je doel ook wel bereikt. Carpe diem, en globale plannen. Doelen hebben, maar bewust niet teveel doelen in 1 keer en geen onmogelijke deadlines creeeren.
Dus gooi je stappenplan neer, je wensen, hoe je dat wil bereiken, adviseer en motiveer elkaar, er is plaats om te lachen, te huilen, voor succes en mislukking.
Was getekend: een succesvolle mislukkeling
Uiteraard voor iedereen bedoeld, niet enkel bovengenoemde.
Waar het om draait? In een dal zitten, lusteloos zijn en eruit willen komen. Over ineens teveel doen en dan weer inzakken. Over faalangst. Je mislukt voelen. Maar ineens beseffen dat je, als je elke dag een klein stapje zet, je doel ook wel bereikt. Carpe diem, en globale plannen. Doelen hebben, maar bewust niet teveel doelen in 1 keer en geen onmogelijke deadlines creeeren.
Dus gooi je stappenplan neer, je wensen, hoe je dat wil bereiken, adviseer en motiveer elkaar, er is plaats om te lachen, te huilen, voor succes en mislukking.
Was getekend: een succesvolle mislukkeling
zaterdag 19 september 2009 om 18:16
Ah okay, dan klinkt het iets beter. Wil je met haar naar de Efteling? (wel leuk natuurlijk)
Ik heb geen rijbewijs dus mag ook niet rijden Doe in principe alles met OV, vind dat voorlopig wel prima.
(Hoewel OV niet prettig is als je depressief bent, al die vreemde mensen zo dichtbij je... daar had ik wel last van)
Ik heb geen rijbewijs dus mag ook niet rijden Doe in principe alles met OV, vind dat voorlopig wel prima.
(Hoewel OV niet prettig is als je depressief bent, al die vreemde mensen zo dichtbij je... daar had ik wel last van)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zaterdag 19 september 2009 om 18:20
Nee vind OV op het moment vreselijk. Al die mensen die je aankijken. Bah. Ik herhaal, ik vind buiten op het moment vreselijk.
Het maakt me niet uit met wie maar ik wil naar de efteling! Ik hoor zoveel mensen erover en ik ben er nog nooit geweest. Nou ja 1 x vroeger maar dat heb ik uit mijn hoofd geblokt, net als alle andere herinneringen aan vroeger.
Dus ik wil gewoon naar de efteling! Ik wil die langnek zien! *verder geen idee wat ze hebben hahahahah*
Het maakt me niet uit met wie maar ik wil naar de efteling! Ik hoor zoveel mensen erover en ik ben er nog nooit geweest. Nou ja 1 x vroeger maar dat heb ik uit mijn hoofd geblokt, net als alle andere herinneringen aan vroeger.
Dus ik wil gewoon naar de efteling! Ik wil die langnek zien! *verder geen idee wat ze hebben hahahahah*
zaterdag 19 september 2009 om 18:38
Ja t is heel groot. Met verschillende 'afdelingen'. Sprookjesbos, achtbanen en van alles er tussenin.
Ehm... als je nu niet goed tegen drukte kan, is het misschien goed om een keer door de week te gaan, buiten de schoolvakantie. Anders word je waarschijnlijk gillend gek daar.
Verder veel plezier natuurlijk.
Ehm... als je nu niet goed tegen drukte kan, is het misschien goed om een keer door de week te gaan, buiten de schoolvakantie. Anders word je waarschijnlijk gillend gek daar.
Verder veel plezier natuurlijk.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zaterdag 19 september 2009 om 19:54
Ben even van mijn apropos.
Ik heb afgelopen week even gedacht aan een jongen die vroeger bij mij in de klas zat (basisschool). Hij was eerst verliefd op me en toen ik die liefde niet beantwoordde had hij rondgebazuind dat ik een lelijk mokkel was. (Ik heb nog in t woordenboek opgezocht wat een mokkel dan was want ik kende het woord niet).
Fiets ik net door t dorp... zag ik m volgens mij. Soms kijk je iemand in zijn gezicht en weet je ineens dat het een oude bekende is, ook al heb je diegene tien jaar niet gezien.
Stoere auto, hip vriendinnetje. Dan voel ik me heel klein worden, op mijn oude fiets.
Vergeet ik even helemaal wie ik nu ben en voel ik weer die onzekerheid van vroeger. En van nu, omdat ik geen zakenvrouw ben met een dure auto.
Heel irritant. Ik weet dus niet eens of het m wel was. Heb al op Hyves gekeken maar dat heeft ie niet... nu even facebook. (Moon wat ben je aan t doen??)
Ik heb afgelopen week even gedacht aan een jongen die vroeger bij mij in de klas zat (basisschool). Hij was eerst verliefd op me en toen ik die liefde niet beantwoordde had hij rondgebazuind dat ik een lelijk mokkel was. (Ik heb nog in t woordenboek opgezocht wat een mokkel dan was want ik kende het woord niet).
Fiets ik net door t dorp... zag ik m volgens mij. Soms kijk je iemand in zijn gezicht en weet je ineens dat het een oude bekende is, ook al heb je diegene tien jaar niet gezien.
Stoere auto, hip vriendinnetje. Dan voel ik me heel klein worden, op mijn oude fiets.
Vergeet ik even helemaal wie ik nu ben en voel ik weer die onzekerheid van vroeger. En van nu, omdat ik geen zakenvrouw ben met een dure auto.
Heel irritant. Ik weet dus niet eens of het m wel was. Heb al op Hyves gekeken maar dat heeft ie niet... nu even facebook. (Moon wat ben je aan t doen??)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zaterdag 19 september 2009 om 20:21
Ik ken het Moon. Vreselijk minderwaardig gevoel is dat.
Daar zitten we dan op onze zaterdagavond, geen plannen, op het forum.
Nou jammer dan! Wij zijn eerlijk en wij kunnen kutdagen hebben. Die mensen krijgen een midlifecrisis waar ze niet meer uit komen en dan huppelen wij vrolijk voorbij.
Zo, dat bedenk ik ter plekke maar het voelt goed.
Daar zitten we dan op onze zaterdagavond, geen plannen, op het forum.
Nou jammer dan! Wij zijn eerlijk en wij kunnen kutdagen hebben. Die mensen krijgen een midlifecrisis waar ze niet meer uit komen en dan huppelen wij vrolijk voorbij.
Zo, dat bedenk ik ter plekke maar het voelt goed.
zaterdag 19 september 2009 om 20:36
Thanks Choco!
Ik heb geen kutavond hoor. Ben heel bewust een avond thuis na tig avonden weg geweest te zijn. Ehm, sinds vorige week vrijdag ben ik alleen maandagavond thuis geweest. Verder steeds weg.
Dus ik ga vroeg mijn pyjama aantrekken en vroeg naar bed. Geen idee waarom dat op zaterdag niet zou kunnen. (juist graag op zaterdag want dan hoef ik niet naar die ***stad (vind het uitgaansleven hier niet zo leuk) )
Iris, je gaat vast iets leuks doen. Have fun!
Ik heb geen kutavond hoor. Ben heel bewust een avond thuis na tig avonden weg geweest te zijn. Ehm, sinds vorige week vrijdag ben ik alleen maandagavond thuis geweest. Verder steeds weg.
Dus ik ga vroeg mijn pyjama aantrekken en vroeg naar bed. Geen idee waarom dat op zaterdag niet zou kunnen. (juist graag op zaterdag want dan hoef ik niet naar die ***stad (vind het uitgaansleven hier niet zo leuk) )
Iris, je gaat vast iets leuks doen. Have fun!
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zaterdag 19 september 2009 om 21:14
quote:Moonlight82 schreef op 19 september 2009 @ 19:54:
Ben even van mijn apropos.
Ik heb afgelopen week even gedacht aan een jongen die vroeger bij mij in de klas zat (basisschool). Hij was eerst verliefd op me en toen ik die liefde niet beantwoordde had hij rondgebazuind dat ik een lelijk mokkel was. (Ik heb nog in t woordenboek opgezocht wat een mokkel dan was want ik kende het woord niet).
Fiets ik net door t dorp... zag ik m volgens mij. Soms kijk je iemand in zijn gezicht en weet je ineens dat het een oude bekende is, ook al heb je diegene tien jaar niet gezien.
Stoere auto, hip vriendinnetje. Dan voel ik me heel klein worden, op mijn oude fiets.
Vergeet ik even helemaal wie ik nu ben en voel ik weer die onzekerheid van vroeger. En van nu, omdat ik geen zakenvrouw ben met een dure auto.
Heel irritant. Ik weet dus niet eens of het m wel was. Heb al op Hyves gekeken maar dat heeft ie niet... nu even facebook. (Moon wat ben je aan t doen??)
Ja, dit soort dingen vind ik ook altijd zo vervelend.
Laatst heb ik eens medestudenten van destijds opgezocht op hyves. De meesten hebben inmiddels dikke carrières. En ik niet. Soms doet dat zo'n pijn!
@ Choco:
Die gedachte is mij ook al geregeld door het hoofd gegaan, dat ik vast geen midlifecrisis meer krijg, omdat ik nu al een identiteitscrisis en dips heb doorgemaakt. Laten we hopen dat het echt zo gaat!
Ben even van mijn apropos.
Ik heb afgelopen week even gedacht aan een jongen die vroeger bij mij in de klas zat (basisschool). Hij was eerst verliefd op me en toen ik die liefde niet beantwoordde had hij rondgebazuind dat ik een lelijk mokkel was. (Ik heb nog in t woordenboek opgezocht wat een mokkel dan was want ik kende het woord niet).
Fiets ik net door t dorp... zag ik m volgens mij. Soms kijk je iemand in zijn gezicht en weet je ineens dat het een oude bekende is, ook al heb je diegene tien jaar niet gezien.
Stoere auto, hip vriendinnetje. Dan voel ik me heel klein worden, op mijn oude fiets.
Vergeet ik even helemaal wie ik nu ben en voel ik weer die onzekerheid van vroeger. En van nu, omdat ik geen zakenvrouw ben met een dure auto.
Heel irritant. Ik weet dus niet eens of het m wel was. Heb al op Hyves gekeken maar dat heeft ie niet... nu even facebook. (Moon wat ben je aan t doen??)
Ja, dit soort dingen vind ik ook altijd zo vervelend.
Laatst heb ik eens medestudenten van destijds opgezocht op hyves. De meesten hebben inmiddels dikke carrières. En ik niet. Soms doet dat zo'n pijn!
@ Choco:
Die gedachte is mij ook al geregeld door het hoofd gegaan, dat ik vast geen midlifecrisis meer krijg, omdat ik nu al een identiteitscrisis en dips heb doorgemaakt. Laten we hopen dat het echt zo gaat!
zaterdag 19 september 2009 om 21:32
quote:@ Choco:
Die gedachte is mij ook al geregeld door het hoofd gegaan, dat ik vast geen midlifecrisis meer krijg, omdat ik nu al een identiteitscrisis en dips heb doorgemaakt. Laten we hopen dat het echt zo gaat!
Ik heb de opmerking van Choco even gemist, maar ik zeg dit inderdaad ook altijd
Ik kan me niet voorstellen dat je pas na je 40e gaat nadenken over je leven. Echt niet. Ik liep er op mijn 17e al heel erg mee (en dat is nog niet eens zo vroeg) en nu op mijn 27e ben ik een stuk wijzer, vind ik zelf.
Die gedachte is mij ook al geregeld door het hoofd gegaan, dat ik vast geen midlifecrisis meer krijg, omdat ik nu al een identiteitscrisis en dips heb doorgemaakt. Laten we hopen dat het echt zo gaat!
Ik heb de opmerking van Choco even gemist, maar ik zeg dit inderdaad ook altijd
Ik kan me niet voorstellen dat je pas na je 40e gaat nadenken over je leven. Echt niet. Ik liep er op mijn 17e al heel erg mee (en dat is nog niet eens zo vroeg) en nu op mijn 27e ben ik een stuk wijzer, vind ik zelf.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 20 september 2009 om 02:07
Iedereen van jullie slaapt natuurlijk al. Ik voel me zo K*T.
Mijn zus vroeg me of ik 2x in de week op haar man wil passen (hij is invalide en ernstig ziek) zodat zij aan het sporten kan gaan. Daar verdien ik 50 euro mee en reiskosten vergoeding eroverheen. Ik kan het geld goed gebruiken, zit in de bijstand en kom straks in het budgetbeheer. Ja heb ook nog de stress van schulden die ik zelf heb gemaakt. Ik ben dan anderhalf uur alleen met mijn zwager maar ik kan er niet tegen. Wordt zo nerveus van hem. (waarom is weer een ander verhaal) Maar kan het geld zo goed gebruiken en voel me al zo schuldig tegenover mijn kids dat we in het budgetbeheer komen. Ik zie het allemaal niet meer zitten ik wou dat ik dood was. De berg word steeds hoger om tegenop te klimmen houd dit leven nooit eens op! Ik rook me te pletter ben bezig mijn lichaam langzaam te vernietigen. Zo heb ik dat ook eens hardop gezegd. Maar natuurlijk word ik zo eentje waarvan ze later zeggen o die tante die is honderd geworden en die rookte 3 pakjes per dag. Waarom hebben ze mij in godsnaam op deze verrotte wereld gezet.
Mijn zus vroeg me of ik 2x in de week op haar man wil passen (hij is invalide en ernstig ziek) zodat zij aan het sporten kan gaan. Daar verdien ik 50 euro mee en reiskosten vergoeding eroverheen. Ik kan het geld goed gebruiken, zit in de bijstand en kom straks in het budgetbeheer. Ja heb ook nog de stress van schulden die ik zelf heb gemaakt. Ik ben dan anderhalf uur alleen met mijn zwager maar ik kan er niet tegen. Wordt zo nerveus van hem. (waarom is weer een ander verhaal) Maar kan het geld zo goed gebruiken en voel me al zo schuldig tegenover mijn kids dat we in het budgetbeheer komen. Ik zie het allemaal niet meer zitten ik wou dat ik dood was. De berg word steeds hoger om tegenop te klimmen houd dit leven nooit eens op! Ik rook me te pletter ben bezig mijn lichaam langzaam te vernietigen. Zo heb ik dat ook eens hardop gezegd. Maar natuurlijk word ik zo eentje waarvan ze later zeggen o die tante die is honderd geworden en die rookte 3 pakjes per dag. Waarom hebben ze mij in godsnaam op deze verrotte wereld gezet.
zondag 20 september 2009 om 12:00
Mika... als het jou meer stress oplevert: niet doen. Het is niet niks om voor een invalide persoon te zorgen. Dat is voor een gezond mens al belastend, voor iemand die niet lekker in zijn vel zit nog veel erger.
Misschien denkt je zus jou te helpen door geld te geven, maar ze kan beter iemand anders vragen.
Zou je niet zwart iets anders kunnen bijverdienen? Het is niet geheel volgens de regels, maar ik denk dat alle beetjes helpen voor jou, nu.
En je kinderen, zijn die al oud genoeg voor een bijbaantje? Ik vond werken best leuk toen ik puber was (ja vooraf geen zin natuurlijk, maar achteraf was t leuk). Dan kunnen zij zelf af en toe iets kopen en hoef jij je iets minder schuldig te voelen.
Dat was de practische kant.
Je zit behoorlijk diep he? Heel naar... ik weet niet zo goed wat ik kan zeggen of doen hier vandaan. Je hebt veel meegemaakt en een scheiding gaat niemand in de koude kleren zitten. Niet raar dat je je zo ontzettend rot voelt.
Fijn dat je hier bepaalde dingen wel durft op te schrijven.
Ik weet niet wat voor hulp je nu krijgt, maar sommige dingen daar kom je niet allen uit. Je lijkt me iemand die het allemaal zelf wil oplossen en anderen liever buiten de deur houdt. Maar dat gaat niet meer, kennelijk, en dat is niet iets om je voor te schamen.
Je hebt een bijstandsuitkering zeg je. Ben je niet arbeidsongeschikt verklaard n.a.v. jouw klachten? Als je afgekeurd bent zit je er financieel beter bij dan in de bijstand (niet dat ik hoop dat er meer mensen afgekeurd gaan worden, maar jij bent nu depressief... dus ziek)
Wat een ellende allemaal. Ik kan wel een peptalk gaan schrijven maar weet niet of dat zin heeft. (zo ja: dan doe ik het gewoon hoor)
Veel sterkte en als ik iets voor je kan doen, laat maar weten.
Blijf vooral schrijven hier.
Misschien denkt je zus jou te helpen door geld te geven, maar ze kan beter iemand anders vragen.
Zou je niet zwart iets anders kunnen bijverdienen? Het is niet geheel volgens de regels, maar ik denk dat alle beetjes helpen voor jou, nu.
En je kinderen, zijn die al oud genoeg voor een bijbaantje? Ik vond werken best leuk toen ik puber was (ja vooraf geen zin natuurlijk, maar achteraf was t leuk). Dan kunnen zij zelf af en toe iets kopen en hoef jij je iets minder schuldig te voelen.
Dat was de practische kant.
Je zit behoorlijk diep he? Heel naar... ik weet niet zo goed wat ik kan zeggen of doen hier vandaan. Je hebt veel meegemaakt en een scheiding gaat niemand in de koude kleren zitten. Niet raar dat je je zo ontzettend rot voelt.
Fijn dat je hier bepaalde dingen wel durft op te schrijven.
Ik weet niet wat voor hulp je nu krijgt, maar sommige dingen daar kom je niet allen uit. Je lijkt me iemand die het allemaal zelf wil oplossen en anderen liever buiten de deur houdt. Maar dat gaat niet meer, kennelijk, en dat is niet iets om je voor te schamen.
Je hebt een bijstandsuitkering zeg je. Ben je niet arbeidsongeschikt verklaard n.a.v. jouw klachten? Als je afgekeurd bent zit je er financieel beter bij dan in de bijstand (niet dat ik hoop dat er meer mensen afgekeurd gaan worden, maar jij bent nu depressief... dus ziek)
Wat een ellende allemaal. Ik kan wel een peptalk gaan schrijven maar weet niet of dat zin heeft. (zo ja: dan doe ik het gewoon hoor)
Veel sterkte en als ik iets voor je kan doen, laat maar weten.
Blijf vooral schrijven hier.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 20 september 2009 om 12:13
Hai Moon bedankt voor je reactie, ja ik zit momenteel behoorlijk diep. Ben gisteren wezen winkelen met mijn ex vriend en kom daar mijn 2 zussen tegen die gezellig samen aan het winkelen zijn. Dat doet pijn dat ze mij nooit meevragen.
Je word tegenwoordig niet zo snel arbeidsongeschikt verklaard maar heb wel een WSW indicatie (heb ik hier al eens vermeld) maar sta op een wachtlijst en kan wel 3 jaar duren voordat ik daar een baan in heb. WSW indicatie = sociale werkplaats of detachering.
Mijn dochter is nu 15 jaar en ik zeg ook steeds tegen haar dat ze op banenjacht moet gaan omdat ik haar straks geen leuke dingen meer kan kopen maar daar doet ze niets mee. Dat stemt me ook verdrietig.
Maar ik bel vanavond mijn zus op dat ik niet meer kom ik kan het gewoon niet. Vind het wel heel zwak van mezelf maar kan het niet.
Je word tegenwoordig niet zo snel arbeidsongeschikt verklaard maar heb wel een WSW indicatie (heb ik hier al eens vermeld) maar sta op een wachtlijst en kan wel 3 jaar duren voordat ik daar een baan in heb. WSW indicatie = sociale werkplaats of detachering.
Mijn dochter is nu 15 jaar en ik zeg ook steeds tegen haar dat ze op banenjacht moet gaan omdat ik haar straks geen leuke dingen meer kan kopen maar daar doet ze niets mee. Dat stemt me ook verdrietig.
Maar ik bel vanavond mijn zus op dat ik niet meer kom ik kan het gewoon niet. Vind het wel heel zwak van mezelf maar kan het niet.
zondag 20 september 2009 om 12:51
Ik vind dat niet zwak van je. Je geeft een grens aan.
Zo mag je het ook zeggen: je hebt je energie nu nodig voor jezelf en het oppassen op haar man zou veel te veel energie kosten.
Dan ga jij er zelf onder lijden.
Aan de ene kant jammer dat je zussen je niet mee vragen. Aan de andere kant: vraag jij hen wel eens mee? Misschien zouden ze dat best leuk vinden.
Toen ik 15 was gingen alle vriendinnen werken. Ik was er zelf nog niet eens echt aan toe toen. Had wel een folderwijkje maar uiteindelijk pas een baantje toen ik bijna 16 was.
Misschien vindt je dochter het heel eng, dat zou kunnen. (vond ik ook toen)
Sterkte vandaag. Hoop dat je een fijne dag hebt, beter dan afgelopen nacht.
Zo mag je het ook zeggen: je hebt je energie nu nodig voor jezelf en het oppassen op haar man zou veel te veel energie kosten.
Dan ga jij er zelf onder lijden.
Aan de ene kant jammer dat je zussen je niet mee vragen. Aan de andere kant: vraag jij hen wel eens mee? Misschien zouden ze dat best leuk vinden.
Toen ik 15 was gingen alle vriendinnen werken. Ik was er zelf nog niet eens echt aan toe toen. Had wel een folderwijkje maar uiteindelijk pas een baantje toen ik bijna 16 was.
Misschien vindt je dochter het heel eng, dat zou kunnen. (vond ik ook toen)
Sterkte vandaag. Hoop dat je een fijne dag hebt, beter dan afgelopen nacht.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 20 september 2009 om 16:40
quote:mika65 schreef op 20 september 2009 @ 02:07:
Iedereen van jullie slaapt natuurlijk al. Ik voel me zo K*T.
Mijn zus vroeg me of ik 2x in de week op haar man wil passen (hij is invalide en ernstig ziek) zodat zij aan het sporten kan gaan. Daar verdien ik 50 euro mee en reiskosten vergoeding eroverheen. Ik kan het geld goed gebruiken, zit in de bijstand en kom straks in het budgetbeheer. Ja heb ook nog de stress van schulden die ik zelf heb gemaakt. Ik ben dan anderhalf uur alleen met mijn zwager maar ik kan er niet tegen. Wordt zo nerveus van hem. (waarom is weer een ander verhaal) Maar kan het geld zo goed gebruiken en voel me al zo schuldig tegenover mijn kids dat we in het budgetbeheer komen. Ik zie het allemaal niet meer zitten ik wou dat ik dood was. De berg word steeds hoger om tegenop te klimmen houd dit leven nooit eens op! Ik rook me te pletter ben bezig mijn lichaam langzaam te vernietigen. Zo heb ik dat ook eens hardop gezegd. Maar natuurlijk word ik zo eentje waarvan ze later zeggen o die tante die is honderd geworden en die rookte 3 pakjes per dag. Waarom hebben ze mij in godsnaam op deze verrotte wereld gezet.
je raakt me Mika. Ik herken het volkomen (al heb jij nog 's het schuldgevoel naar je kindjes toe). Hoe oud zijn je kinderen? Hoe zit het met de vader? Excuus als je het al eerder hebt verteld, ik heb zoals men weet mijzelf ongeveer Korsakov gezopen.
Weet dat je niet alleen bent. Je mag altijd langskomen in het leuke Brussel. Als je wil praten (de Angels zijn streng over dit soort uitlatingen, voeg me als vriendje toe en mail me erna je mailadres want ik kan niet via de vriendjesfunctie antwoorden, 't is een bug. Ik weet hoe het voelt, en gadver wat een dooddoener, maar ik weet het toevallig echt. Moegestreden zijn. Op zijn. Er gewoon niet meer tegen kunnen, alles kost bergen energie. Maar je moet blijven doorgaan en je wil godgloeiende godverdomme niet meer vechten.
Neem hulp aan van de mensen die je vertrouwt en die het je aanbieden. Ik denk dat jij net als ik een stronteigenwijze trotse madam bent, maar geloof me, ook die personages kunnen het niet alleen. Dat heb ik wel geleerd: niemand kan het alleen.
Liefs,
Digi
Iedereen van jullie slaapt natuurlijk al. Ik voel me zo K*T.
Mijn zus vroeg me of ik 2x in de week op haar man wil passen (hij is invalide en ernstig ziek) zodat zij aan het sporten kan gaan. Daar verdien ik 50 euro mee en reiskosten vergoeding eroverheen. Ik kan het geld goed gebruiken, zit in de bijstand en kom straks in het budgetbeheer. Ja heb ook nog de stress van schulden die ik zelf heb gemaakt. Ik ben dan anderhalf uur alleen met mijn zwager maar ik kan er niet tegen. Wordt zo nerveus van hem. (waarom is weer een ander verhaal) Maar kan het geld zo goed gebruiken en voel me al zo schuldig tegenover mijn kids dat we in het budgetbeheer komen. Ik zie het allemaal niet meer zitten ik wou dat ik dood was. De berg word steeds hoger om tegenop te klimmen houd dit leven nooit eens op! Ik rook me te pletter ben bezig mijn lichaam langzaam te vernietigen. Zo heb ik dat ook eens hardop gezegd. Maar natuurlijk word ik zo eentje waarvan ze later zeggen o die tante die is honderd geworden en die rookte 3 pakjes per dag. Waarom hebben ze mij in godsnaam op deze verrotte wereld gezet.
je raakt me Mika. Ik herken het volkomen (al heb jij nog 's het schuldgevoel naar je kindjes toe). Hoe oud zijn je kinderen? Hoe zit het met de vader? Excuus als je het al eerder hebt verteld, ik heb zoals men weet mijzelf ongeveer Korsakov gezopen.
Weet dat je niet alleen bent. Je mag altijd langskomen in het leuke Brussel. Als je wil praten (de Angels zijn streng over dit soort uitlatingen, voeg me als vriendje toe en mail me erna je mailadres want ik kan niet via de vriendjesfunctie antwoorden, 't is een bug. Ik weet hoe het voelt, en gadver wat een dooddoener, maar ik weet het toevallig echt. Moegestreden zijn. Op zijn. Er gewoon niet meer tegen kunnen, alles kost bergen energie. Maar je moet blijven doorgaan en je wil godgloeiende godverdomme niet meer vechten.
Neem hulp aan van de mensen die je vertrouwt en die het je aanbieden. Ik denk dat jij net als ik een stronteigenwijze trotse madam bent, maar geloof me, ook die personages kunnen het niet alleen. Dat heb ik wel geleerd: niemand kan het alleen.
Liefs,
Digi
zondag 20 september 2009 om 16:50
Moon, herkenbaar hoor. Die mensen met carriere enzo. Maar op zich mag ik ook niet klagen, als ik mijn best doe en vecht dan doe ik 1 jaar langer over mijn studie maar heb ik bergen ervaring in allerlei landen opgebouwd. En sja, zelfstandig escort kun je niet op je cv zetten maar doe het me gvd maar 's na.
Een vriend is net weg (die van de begonia's) en het was fijn, had het echt even nodig om iemand bij me te hebben. Als het goed is belt een ex van me (m'n laatste ex, die me toen straal negeerde en nu ineens bezorgd mailt (hij leest mee op Viva) enzo, ik snap er geen fuck van, ben geen speelbal of een tv-prgramma dat je aan en uit kunt zetten) straks. Morgen heb ik geloof ik niet eens les, die man begint woensdag pas. 'k Ga toch maar voor de zekerheid kijken.
Ben gister tegen heug en meug naar de stad geweest, mijn horloge bij Gucci afgeleverd ter reparatie en plaids voor over mijn zetels gekocht bij Zara Home (waren pokkeduur, had de prijs verkeerd verstaan). Nog een klassiek jurkje gekocht (wit dit keer!) en een kokerrok die zo tot onder je borsten ongeveer komt, staat mooi. Laat die studenten maar denken, dit is mijn stijl en so fucking what.
Van militair niks meer gehoord maar da's maar beter want wil het nu effe negeren. Vrijdag bij de psychiater staan schreeuwen en bijna gehuild en m'n gebruikelijke recepten meegekregen, en Sint-Janskruid (had het idee dat dat wel hielp toen ik dat eerst nam, zijn ook onderzoeken dat het helpt bij milde depressies, en och al is het placebo-effect, boeiend).
Voel me wel wat beter maar niet optimaal. Heb me zelfs ingeschreven op een datingsite, alsof daar wat te vinden valt. Allemaal stomme sukkels en losers en die kunnen er toch niet tegen, tegen een hoerrrr en tegen iemand met een eigen wil ("pittig profiel" hoor je dan, gad-ver).
En letterlijk shit, schijt gewoon net in m'n broek (sorry). Diarree. Leuk!
Een vriend is net weg (die van de begonia's) en het was fijn, had het echt even nodig om iemand bij me te hebben. Als het goed is belt een ex van me (m'n laatste ex, die me toen straal negeerde en nu ineens bezorgd mailt (hij leest mee op Viva) enzo, ik snap er geen fuck van, ben geen speelbal of een tv-prgramma dat je aan en uit kunt zetten) straks. Morgen heb ik geloof ik niet eens les, die man begint woensdag pas. 'k Ga toch maar voor de zekerheid kijken.
Ben gister tegen heug en meug naar de stad geweest, mijn horloge bij Gucci afgeleverd ter reparatie en plaids voor over mijn zetels gekocht bij Zara Home (waren pokkeduur, had de prijs verkeerd verstaan). Nog een klassiek jurkje gekocht (wit dit keer!) en een kokerrok die zo tot onder je borsten ongeveer komt, staat mooi. Laat die studenten maar denken, dit is mijn stijl en so fucking what.
Van militair niks meer gehoord maar da's maar beter want wil het nu effe negeren. Vrijdag bij de psychiater staan schreeuwen en bijna gehuild en m'n gebruikelijke recepten meegekregen, en Sint-Janskruid (had het idee dat dat wel hielp toen ik dat eerst nam, zijn ook onderzoeken dat het helpt bij milde depressies, en och al is het placebo-effect, boeiend).
Voel me wel wat beter maar niet optimaal. Heb me zelfs ingeschreven op een datingsite, alsof daar wat te vinden valt. Allemaal stomme sukkels en losers en die kunnen er toch niet tegen, tegen een hoerrrr en tegen iemand met een eigen wil ("pittig profiel" hoor je dan, gad-ver).
En letterlijk shit, schijt gewoon net in m'n broek (sorry). Diarree. Leuk!
zondag 20 september 2009 om 18:17
Mika,
Wat een moeilijk situatie, maar ben het zeker eens dat je moet kiezen voor jezelf in deze. Is die 50 euro per week of per maand eigenlijk? Per maand is zowiezo wel erg weinig namelijk en dan kan je idd beter zwart (oooooh) iets doen mocht dat lukken.
Wat enorm raar dat je zussen jou nooit mee vragen. Heb je niet zo hele goede band met je zussen?
Sterkte met het bellen vanavond!
Choco,
Rare actie van die vriendin. Zou dat toch nogmaals bespreken. Wij hebben een efteling kaart en gaan vrijdag weer. Jammer dat je zo uit de route woont anders was je van harte welkom om mee te rijden. Zou je anders met iemand (bv met mij) wel samen met het ov durven? Iemand die op de hoogte is van je problemen en er wel normaal mee om kan gaan in tegenstelling tot die vriendin van jou?
Moon,
Bedenk je wel dat mensen zich mooier maken op hyves enzo dan het echt is. Op mijn hyves lijkt ook alles geweldig te gaan hier.
Maar dat het rot voelt als je zo iemand weer op die manier ziet lijkt me logisch.
Fijn dat het beter gaat met je darmen!
Digi,
Wat fijn dat je een vriend hebt die je er doorheen kan slepen. Misschien is het idd. goed als je even afstand neemt van militair.
Heb je iets verkeerds gegeten dat je aan de dunne bent?
Ik heb werkelijk een heerlijk weekend gehad en voel me rot dat het alweer voorbij is. Werkelijk heerlijk ontspannen geweest en heb me zelfs voor het eerst laten masseren!
Het hotel was netjes, lekker geslapen, heerlijk ontbijt, goed uit eten geweest en vanmiddag zijn we buiten op een ligbed in slaap gevallen.
Nu ik thuis ben voel ik me direct deprie, al is het maar omdat er een enorme rekening op me lag te wachten.
Dus ik ga ff forummen enzo en hopelijk kan ik het goede weekend gevoel weer krijgen!
Wat een moeilijk situatie, maar ben het zeker eens dat je moet kiezen voor jezelf in deze. Is die 50 euro per week of per maand eigenlijk? Per maand is zowiezo wel erg weinig namelijk en dan kan je idd beter zwart (oooooh) iets doen mocht dat lukken.
Wat enorm raar dat je zussen jou nooit mee vragen. Heb je niet zo hele goede band met je zussen?
Sterkte met het bellen vanavond!
Choco,
Rare actie van die vriendin. Zou dat toch nogmaals bespreken. Wij hebben een efteling kaart en gaan vrijdag weer. Jammer dat je zo uit de route woont anders was je van harte welkom om mee te rijden. Zou je anders met iemand (bv met mij) wel samen met het ov durven? Iemand die op de hoogte is van je problemen en er wel normaal mee om kan gaan in tegenstelling tot die vriendin van jou?
Moon,
Bedenk je wel dat mensen zich mooier maken op hyves enzo dan het echt is. Op mijn hyves lijkt ook alles geweldig te gaan hier.
Maar dat het rot voelt als je zo iemand weer op die manier ziet lijkt me logisch.
Fijn dat het beter gaat met je darmen!
Digi,
Wat fijn dat je een vriend hebt die je er doorheen kan slepen. Misschien is het idd. goed als je even afstand neemt van militair.
Heb je iets verkeerds gegeten dat je aan de dunne bent?
Ik heb werkelijk een heerlijk weekend gehad en voel me rot dat het alweer voorbij is. Werkelijk heerlijk ontspannen geweest en heb me zelfs voor het eerst laten masseren!
Het hotel was netjes, lekker geslapen, heerlijk ontbijt, goed uit eten geweest en vanmiddag zijn we buiten op een ligbed in slaap gevallen.
Nu ik thuis ben voel ik me direct deprie, al is het maar omdat er een enorme rekening op me lag te wachten.
Dus ik ga ff forummen enzo en hopelijk kan ik het goede weekend gevoel weer krijgen!
Ze bestaan, het is moeilijk te verstaan. Je wilt het niet horen, toch ben je samen met een geest geboren. In je zit een geest die leeft, die je soms moeilijkheden geeft. Eigenlijk is een geest heel fijn, anders zou je toch nooit geboren zijn?
