Telefoon-angst

11-05-2021 20:59 54 berichten
Alle reacties Link kopieren
Vandaag heb ik weer de hele dag stress gehad op werk, omdat een klant mij mogelijk zou terugbellen (maar uiteindelijk niet eens deed). En nee, het ging niet om een moeilijk gesprek, maar gewoon om het inplannen van een afspraak. Als ik weet dat ik zelf iemand moet bellen zie ik de dag ervoor al enorm op tegen mijn werkdag en slaap ik vaak slecht. Alle telefoongesprekken die ik heb op werk gaan slecht doordat ik helemaal dichtklap van de stress, vooral als er collega's zijn die het gesprek kunnen horen. Doordat de gesprekken steeds zo slecht gaan, krijg ik steeds meer stress en gaan de gesprekken juist steeds slechter i.p.v. van beter. Ik vind mijn baan super leuk en het bellen is echt maar héél klein onderdeel van mijn werkzaamheden, maar toch twijfel ik soms of ik niet beter een andere baan kan zoeken. :(

Heeft iemand tips hoe ik hier (het liefst zo snel mogelijk) vanaf kan komen? Ik denk dat gewoon meer ervaring opdoen met bellen wanneer ik thuis ben al wel een beetje zou kunnen helpen (privézaken regel ik nu namelijk allemaal per internet/mail dus ik heb 0 ervaring met bellen), maar hoe kom ik in een zo kort mogelijke tijd aan meer bel-ervaring? Ik kan moeilijk op één dag 100x mijn tandarts gaan bellen voor een afspraak of iets dergelijks...
Alle reacties Link kopieren
Maar wil je dat ook écht of omdat je denkt dat je telefonische contacten bij je werk zou moeten kunnen?
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het wel van toen ik net ging werken. Hoe oud ben je?

Door het toch maar gewoon te doen, word je er vanzelf beter in. Nu maakt het me echt niks meer uit wie ik waarvoor moet bellen. Maar heb er inderdaad wel eens dagen stress om gehad.

Je kunt een gesprek ook voorbereiden. Alvast bedenken wat je wil zeggen. Of even een lijstje maken met dingen die je moet vragen/zeggen.
Alle reacties Link kopieren
Ga een tijdje werken bij een callcenter. Na twee avonden ben je gegarandeerd van je belangst af :) Via uitzendbureaus kom je vrij eenvoudig binnen en je verdient er ook nog wat mee.
Alle reacties Link kopieren
Op mijn stage jaaaren geleden hadden ze daar een leuke voor. Ik moest daar 6 maanden lang elke dag de telefoon opnemen. Schijnbaar had iedereen die daar kwam wel enigszins belangst. Nu ben ik er nog geen fan van maar angst is het zeker niet. Ik gok dus dat je gelijk hebt en je ervaring op moet doen.

Dingen die je nu per mail oplost juist voor gaan bellen. Ik weet niet of je ook moeite hebt om met vrienden/familie te bellen anders zouden die dat gok ik iets meer waarderen dan de tandarts.
Hoe lang werk je hier? Soort contract?
Ga anders eens in gesprek met je manager, misschien kan je een training doen?
Alle reacties Link kopieren
Ben je onzeker over je eigen kunnen?
Ik heb geen telefoonangst maar ik vind het ook altijd gênant of eng als ik ergens nieuw ben en collega's horen mij bellen. Dan ben ik bang dat ik iets niet goed doe of zeg.
Alle reacties Link kopieren
Je zegt dat je privé alles online regelt. Is dat ook vanwege je belangst, of uit gemak?
I'm not crazy. My reality is just different than yours.
Alle reacties Link kopieren
Ach wat rot :| . Vooral omdat je je verder wel helemaal op je plek voelt.
Hier is zeker iets aan te doen. Oefenen oefenen oefenen inderdaad. Het gaat ook een beetje om jezelf presenteren natuurlijk. Zeker als er andere mensen bijzitten.
Ik zou proberen zo veel mogelijk redenen te vinden om toch telefonisch contact te hebben met instanties. Verzin maar gewoon een aantal vragen die je hebt.
En mocht je bijvoorbeeld een testafspraak willen maken bij de ggd? Dan raad ik je aan om dat telefonisch te doen en niet via je digid ;-)
Alle reacties Link kopieren
Oh heel herkenbaar van toen ik net ging werken. Je bent niet de enige dus. Ik was bang dat collega’s me hoorden of dat ik iets doms zou zeggen. Of dat ik geen antwoord had op wat de beller wilde. Maar, het is vanzelf overgegaan! Ik bel liever dan dat ik mail. Immers een beller is sneller. Schaam je dus niet, het gaat voorbij, je moet er even doorheen. Hoe vaker je het doet hoe beter het gaat.
Alle reacties Link kopieren
Het is niet mijn eerste baan maar wel de eerste baan waarin ik moet bellen. Ik werk er nu al een half jaar en mijn bel-angst lijkt juist steeds groter te worden.

Ik heb al eens naar callcenterbanen gekeken, maar die vereisen vaak dat je de eerste week fulltime beschikbaar bent voor de (bel)training en dat is niet mogelijk aangezien ik nu al fulltime werk. Bovendien past dat soort werk echt absoluut niet bij mij.

Ik bereid de gesprekken altijd voor, maar ze gaan meestal anders dan verwacht en dan heb ik niks aan mijn voorbereiding.

Ik durf mijn manager niet te vertellen dat ik dit zo moeilijk vind, want ik schaam mij erg en daarom wil ik er ook zo snel mogelijk vanaf.
enwatnu wijzigde dit bericht op 11-05-2021 21:17
0.37% gewijzigd
Oh ja, dat herinner ik me nog vanuit mijn eerste baan, bellen met mensen er omheen was vreselijk. Vooral ook in het Engels en met slechte verbindingen. Nu heb ik nergens last meer van.

Wat mij hielp:

Een soort scriptje klaarleggen, alles wat je moet weten bij de hand. Dus namen, data, onderwerp, etc. Maar ook letterlijk, “Dag, met emmalou, van Viva, ik bel in verband met dit en dat, bel ik gelegen?”, etc. ik had echt wat standaard zinnen voorbereid, ook om af te sluiten, dan had ik staan: alles even herhalen, zeggen dat ik per mail bevestig en bedanken, bijvoorbeeld (moest destijds veel afspraken inplannen).

Het gesprek liep lang niet altijd zo gestructureerd, maar het was fijn om iets achter de hand te hebben en tijdens het gesprek te controleren of je alles hebt. Dus ik had altijd in ieder geval op een rij wat ik minimaal uit het gesprek moest halen.

Ook luisterde ik collega’s af. Hoorde ik een handige formulering, dan ging ‘ie op mijn lijstje. Al heel snel werd het m’n tweede natuur. Het maakte me op den duur ook niet uit als sommige gesprekken stuntelig verliepen. Als ik maar had geregeld wat er geregeld moest worden.
anoniem_404358 wijzigde dit bericht op 11-05-2021 21:20
11.01% gewijzigd
enwatnu schreef:
11-05-2021 21:16
Het is niet mijn eerste baan maar wel de eerste baan waarin ik moet bellen. Ik werk er nu al een half jaar en mijn bel-angst lijkt juist steeds groter te worden.

Ik durf mijn manager niet te vertellen dat ik dit zo moeilijk vind, want ik schaam mij erg en daarom wil ik er ook zo snel mogelijk vanaf.
Maar dam zal je dus hulp moeten zoeken..
Met de billen bloot dus. Dit is echt geen uniek probleem hoor!! Doen!
Alle reacties Link kopieren
https://sochicken.nl/telefoonangst_zo_kom_je_er_vanaf
Alle reacties Link kopieren
Ah ik weet precies hoe je je voelt. Opgelaten dat je iets geks zegt, vergeet jezelf te introduceren, of eigenlijk weet je niet eens waarvoor je nou bang bent maar de horde lijkt levensgroot.

Gaat alleen maar over door het te doen. Bij mij was 't ook een bijbaantje (op een secretariaat) waar ik wel móest. En inderdaad wat men hierboven zegt, ook de GGD, de belastingdienst, de dierenarts, whatever, alles bellen, om te oefenen.

Zeker niet je baan voor opzeggen! Nergens voor nodig, dit komt vaak genoeg voor en je kunt er echt 'overheen groeien'.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het heel erg ook van toen ik net begon met werken. En dan inderdaad vooral als er anderen mee konden luisteren, ik voelde me dan altijd zó beoordeeld. Dus ik ging die eerste tijd gewoon alleen zitten, zodat ik me tenminste volledig op het gesprek kon concentreren, in plaats van ook nog bezig te (moeten) zijn met de andere collega's.

Dat, samen met de gesprekken inderdaad goed voorbereiden, en heel vaak denken: 'oké wat is nou eigenlijk het ergste wat er kan gebeuren', heeft mij er doorheen geholpen. En nu interesseert het me echt geen fluit meer wie ik in welke omstandigheden waarover moet bellen.
Ik wil hier geen tekst (maar een leeg vak kan ik niet opslaan)
Alle reacties Link kopieren
Oefenen! Meer mensen dan je denkt hebben dit, ik ken zelfs een journalist die het heeft. Dus niet meteen een andere baan zoeken. Het wordt vanzelf minder.

Ik zou er ook niet te veel druk achter zetten, dat je het volgende week al moet kunnen, maar gewoon stap voor stap. jezelf elke keer een schouderklopje geven als je die telefoon hebt vastgehouden.

Wel lastig oefenen in deze tijd: door het thuiswerken zijn veel instanties niet bereikbaar en word je alsnog gevraagd te mailen.

Je kan wel meedoen aan een wereldwijde coronalockdowntelefoon-contacttoestand, dan word je elke keer gebeld door een wildvreemde aan de andere kant van de wereld. Ik moet er zelf niet aan denken, maar als je dat leuk lijkt, zoek ik voor je op hoe het heet.
Alle reacties Link kopieren
Ook veel tips

https://assertief.nl/telefoonangst/
Heb je dit specifiek alleen met telefoneren? Als je zo onzeker bent voor een simpel telefoontje te plegen, kan ik me niet voorstellen dat dit het enige is waar je angst voor hebt. Dit is het echt niet waard om over te stressen, zorgt er juist voor dat je het verknalt terwijl het zoo niet nodig is.
Alle reacties Link kopieren
“Dr Jamieson:

“Het is ongemakkelijk voor jongere mensen om te bellen, zoals het voor oudere mensen ongemakkelijk is om Facebook te gebruiken. Je kent de regels niet helemaal en eigenlijk weet je niet precies wat je aan het doen bent.”


Andersom zullen ouderen eerder bellen dan uitvogelen hoe WhatsApp werkt. Allemaal een kwestie van wat je gewend bent en wat voor jou de meeste gemakkelijke en veilige optie is.

Om telefoneren voor jou gemakkelijker te maken, heb je dus meer ervaring nodig. En daar is maar één oplossing voor; vaker bellen.

Bel naar het restaurant waar je van het weekend wil eten, om te reserveren. Als je zover bent, gooi je er misschien nog wat vragen bij. “Tot hoelaat is de keuken open?”, “Serveren jullie ook vegetarische gerechten?”, “Kunnen we een plek bij het raam krijgen?” – allemaal opties om je telefoon-skills te oefenen. Je kunt ze zelfs noteren van tevoren, als dat je telefoonangst wat indamt.

Oefen, oefen, oefen, in elk geval.

Gewoon door je telefoon wat vaker te zien als het bakelieten apparaat dat het ooit was – en even te vergeten dat je kunt berichten via WhatsApp en vragen stellen via Siri.
En onthoud: juist door te bellen bereik je vaak veel sneller de resultaten die voor jou (en je werk) van belang zijn.
Herkenbaar. Ik schrijf van te voren letterlijk het gesprek uit. Dat werkt wel qua voorbereiding. Ik vind bellen ook gewoon kut.
Alle reacties Link kopieren
emmalou schreef:
11-05-2021 21:17
Wat mij hielp:

Een soort scriptje klaarleggen, alles wat je moet weten bij de hand. Dus namen, data, onderwerp, etc. Maar ook letterlijk, “Dag, met emmalou, van Viva, ik bel in verband met dit en dat, bel ik gelegen?”, etc. ik had echt wat standaard zinnen voorbereid, ook om af te sluiten, dan had ik staan: alles even herhalen, zeggen dat ik per mail bevestig en bedanken, bijvoorbeeld (moest destijds veel afspraken inplannen).
Ik doe het ook zo: lijstjes maken met te bespreken punten. Bepaalde formuleringen en standaardzinnen alvast bedenken en hardop oefenen. Spiekbriefje met dat soort zinnen. Als je stress hebt, kun je ineens niet meer bedenken wat je organisatie eigenlijk doet. :facepalm:

Komt vanzelf goed. Je wordt namelijk vanzelf ouder en dan merk je op een dag dat je een stotterend iemand aan de andere kant van de lijn hebt, die echt niet van bellen houdt.
Belangst is iets van alle tijden, niet alleen voor de jeugd van nu. Ik herken het uit het begin van mijn carrière (lang voor whatsapp etc.), maar mijn vader heeft het zijn hele leven gehad. Die deed er alles aan om maar geen instantie te hoeven bellen.
Alle reacties Link kopieren
Ik bedenk ineens dat ik het ook wel eens in een cursus heb geoefend. Wat je nodig hebt is iemand die de persoon aan de andere kant van de lijn speelt. Misschien wil een vriendin helpen oefenen. Die speelt dan klant die iets onbegrijpelijks wil. Derde vriendin erbij voor de feedback.
xynix schreef:
11-05-2021 21:32
Ik doe het ook zo: lijstjes maken met te bespreken punten. Bepaalde formuleringen en standaardzinnen alvast bedenken en hardop oefenen. Spiekbriefje met dat soort zinnen. Als je stress hebt, kun je ineens niet meer bedenken wat je organisatie eigenlijk doet. :facepalm:

Komt vanzelf goed. Je wordt namelijk vanzelf ouder en dan merk je op een dag dat je een stotterend iemand aan de andere kant van de lijn hebt, die echt niet van bellen houdt.
En soms ook gewoon, “dat heb ik nu helaas niet bij de hand/dat weet ik niet/ik vraag het na/ik kom er bij u op terug”. Dat kan ook prima. Het hoeft niet perfect.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven