Voel me niet "thuis"

quote:Butterfly1989 schreef op 09 juli 2010 @ 10:45:

[...]





Uhh ja, dat is ook zoiets met zo'n enneagram. Vind dat altijd nogal apart. Ik vind mezelf echt totaal niet de moeite waard. Dus snap dat verband nooit zo.

Denk eerder dat ik wat nuttigs wil doen, zodat ik misschien nog een beetje het recht heb om te leven, ofzo. Echt niet omdat ik mezelf zo geweldig vind, totaal niet.



Dit gaat niet over het enneagram. Was al wel een beetje bang dat het te maken had met weinig zelfvertrouwen.

Zelfvertrouwen is iets wat jij uit jezelf moet halen en aan jezelf moet geven. Ik schrik ervan als je zegt dat jezelf vindt dat je niet het recht hebt om te leven. Ieder mens heeft het recht om te leven, net als dat ieder mens een mooie kant heeft.



Maar even terug naar het weinig zelfvertrouwen.

Als jij je beter voelt doordat andere blij met je zijn, ben je afhankelijk van de dankbaarheid van anderen. In jouw situatie kan dat beteken dat jij hulp wil geven aan anderen in Afrika omdat jij de waardering en dankbaarheid in hun ogen wilt zien. Daar doe je het dan voor. Je wilt graag de moeite waard zijn. Als iemand je niet dankbaar is voor je hulp, zal dat er waarschijnlijk voor zorgen dat je gekwetst bent. Het gaat je namelijk niet alleen om het geven van de hulp, maar ook de daadwerkelijke waardering die er uit voort komt.

In die zin doe je het dus vanuit een egoïstisch motief. En dat is helemaal niet erg. Ik denk dat veel mensen die iets goed willen doen dat ook doen omdat ze zich er zelf beter door voelen. Maar het mooie is dat al die mensen de wereld net wel een beetje beter maken, dus who cares wat voor motief ze hebben.



Wat ik je wel graag mee wil geven is dat je gaat werken aan je zelfvertrouwen, want wat je ook gaat doen in het leven, je hebt het nodig.

quote:Butterfly1989 schreef op 09 juli 2010 @ 09:52:

Ik weet niet echt hoe ik het moet uitleggen, maar voel me niet thuis in Nederland. Herkende veel in de film "Into the Wild".



Into the wild is een onzinverhaal, als je goed kijkt verafschuwt die jongen alle materialisme maar hij slaapt in een oude bus, heeft een geweer en lift met andere mensen mee in hun materiale bezittingen. Als hij echt alles aan de kant zou hebben gedaan dan moest ie jagen met zn handen, overal lopend naar toe en geen gebruik maken van enig materieel iets.(dus lekker buiten slapen onder een bosje ofzo) In mijn ogen was deze jongen een beetje van zijn pad af.



Veel mensen zijn gericht op huisje/boompje/beestje, veel geld verdienen, nieuwe auto's kopen etc. Ik heb die wensen eigenlijk helemaal niet. Precies tegenovergesteld. Het liefst zou ik even in Nederland wat werken, ondertussen in een klein huurflatje wonen en goedkoop leven en dan weer voor paar maanden vrijwilligerswerk gaan doen in een ontwikkelingsland.

Waarom neem je zo'n martelaarshouding aan en mag je niks leuks van jezelf hebben om van te genieten?



Ik wil het liefst zoveel mogelijk naar ontwikkelingslanden om iets te doen voor die mensen.

Die mensen? Zijn ze anders dan ons ofzo?

En daarbij voel ik me daar ook meer thuis. Niet zo gericht op materialisme, slank moeten zijn etc..

Wat een vreemde conclusie.. dus jij denkt dat mensen in ontwikkelingslanden niet gericht zijn op materialisme?Dus mensen in bv Afrika willen geen mooi huis, auto, leuke baan met goed salaris, mooie kleren , leuke laptop of telefoon? Vrouwen in ontwikkelingslanden willen geen make-up , leuke kleding of een mooi figuur? Waarom denk je dat veel mensen uit bv Afrika een levensgevaarlijke oversteek maken met een gammel bootje naar [/b]Europa? Niet iedereen die dat doet komt uit een oorlogsgebied hoor.Ze vluchten voor de armoede, ze willen een beter leven. het leven wat jij bv nu hebt. Dat je de vrijheid hebt om keuzes te maken , dat je kunt eten en kunt zeiken dat je het eigenlijk te goed hebt en nu je eigen ego wilt oplappen door in ontwikkelingslanden je eigen normen en waarden te gaan brengen.





Maar misschien zijn deze dingen wel niet haalbaar, want uiteindelijk zal ik ook gewoon moeten gaan werken en geld moeten verdienen, dus hoeveel er dan terecht komt van die dromen. Geen idee.



Ik heb altijd al het gevoel dat ik iets nuttigs moet doen, mensen en dieren helpen. Moeilijk om los te laten en ook moeilijk om zelf eens iets leuks te doen, want ik moet nuttig bezig zijn. Ik wil niet het standaard koophuis met een man en twee kinderen en dan ieder jaar naar een camping in Frankrijk. Maar dat is wel de standaard norm in Nederland.



Wie zegt dat de norm is? Dat maak je er zelf van. Ik heb nog nooit op een camping in frankrijk gestaan. Je maakt jezelf wel van alles wijs zeg. De enige levensvormen zijn voor jou lijkt het wel , of naar afrika en iets "nuttigs"doen of een standaardkoophuis en op de camping in frankrijk. Wist nooit dat er maar 2 opties in het leven waren.Wat nou als ik iets anders wil?!



Het spijt me als mijn woorden nogal hard zijn maar ik werk al jaren met allochtonen en heb in die jaren gemerkt dat iedereen , blank , zwart, geel , paars whatever en maakt niet uit welk opleidingsnivo of achtergrond maar echt iedereen zoekt een leuk huis, goede opleiding voor henzelf en hun kinderen, leuke spullen om je heen , beetje geld en vooral vrijheid om keuzes te maken.



Waarom ga je niet als vrijwilliger ana het werk in een asielzoekerscentrum of bij vluchtelingenwerk en heb daar eens gesprekkken met de mensen over hun drijfveren en dromen. je zult verbaasd zijn wat je te horen krijgt.



Als jij iets anders wilt ben je vrij om dat te doen. Dat is het voordeel van leven in Nederland!

Ben benieuwd of iemand zich erin herkent?

(Lees ook mee in topic bij reizen over veel willen reizen etc, maar doel met dit topic ook op materialisme, willen helpen e.d.)

Tja, ik zou zeggen probeer het uit. Kijk hoe het bevalt. Je bepaald je eigen leven en er zijn veel meer keuzes dan de 2 die jij in je verhaal noemt. Je hebt nog alle tijd om je leven in te richten op een manier die bij je past.

Maar je opmerking dat je het niet waard bent om te leven is iets om eens goed bij stil te staan. Misschien moet je eerst eens jezelf helpen voordat je dat voor anderen gaat doen...

Ik herken de gedachtengang van TO wel, want toen ik jong was vond ik iedereen ook maar een burgerlijk materialistisch leven leiden en wilde ik "groots en meeslepend leven". Dit was overigens zonder mezelf te min te vinden of omdat ik alleen maar iets nuttig wilde doen, maar meer omdat ik "anders" en avontuurlijk wilde zijn.



Ik ben daarom o.a. naar Sumatra vertrokken om in de diepe jungle oerang oetangs te bestuderen, maar ik kwam van een koude kermis thuis. Het was lang niet zo geweldig als ik had gedacht had en ik vond het er te primitief en te saai (ze bewegen niet zo veel namelijk ).



Nu ik wat ouder ben realiseer ik me dat er niets mis is met wat materiele zaken en dat je heus niet een standaard leven hoeft te leiden als je dat niet wilt. Ik heb daarom nu gekozen voor een parttime baan voor het geld en de rest van de tijd werk ik op een kinderboederij omdat ik graag met dieren werk. Verder ben ik niet getrouwd en heb ik geen kinderen, maar wel 4 katten. Zo geeft dus iedereen zijn eigen draai aan zijn leven en dat kan ook heel bevredigend zijn.



Ik proef overigens wel wat naiviteit bij TO, omdat ze denkt die "zielige negertjes" zoveel spiritueler leven dan wij en ik ben het met mijn voorgangers eens dat zij net zo hard naar materiele zaken streven als wij als ze de kans krijgen en dus net zo "oppervlakkig" zijn (en gelijk hebben ze ).



Plaats deze mensen dus niet op een voetstuk TO en realiseer je dat werken in het buitenland wel eens een stuk minder geweldig kan zijn dan je denkt.



Misschien moet je e.e.a. dus wat meer in perspectief plaatsen en gewoon wat maandjes naar het buitenland gaan omdat je dat leuk vindt (want wie houd je tegen?) en niet omdat je denkt dat je echt een structureel verschil kunt maken.



Maar je kunt je ook gewoon in Nederland op iets "nuttig" richten, er is vrijwilligerswerk genoeg.

quote:Butterfly1989 schreef op 09 juli 2010 @ 10:45:

[...]





Uhh ja, dat is ook zoiets met zo'n enneagram. Vind dat altijd nogal apart. Ik vind mezelf echt totaal niet de moeite waard. Dus snap dat verband nooit zo.

Denk eerder dat ik wat nuttigs wil doen, zodat ik misschien nog een beetje het recht heb om te leven, ofzo. Echt niet omdat ik mezelf zo geweldig vind, totaal niet.



Je geeft heel duidelijk aan dat je neit happy met jezelf bent. het lijkt me dan meer zaak om eerst happy te worden met en van jezelf voordat je ergens in de rimboe in een kindertehuis gaat zitten.



Als jij je gevoel van goed zijn en mogen leven wilt halen uit het een kind leren om bv te schijven of een waterput te slaan voor een dorp dan ben je niet helemaal goed bezig.

Tuurlijk zul je blije en dankbare gezichten zien als jij als blanke in een achteraf gelegen dorp een school komt helpen of in een kinderthuis helpt maar vergeet niet da tjij vaak e plaatselijke bevolking niet verstaat en je zult daar nooit weten wie je echt waardeerd en wie niet. Ik zal wel negatief klinken in jou ogen maar hou de realiteit wel voor ogen.



Veel blanken denken dat ze de westers manier wel even kunnen brengen naar afrka en komen met het verhaal dat iedereen daar zo happy is met wat ze geven. Maar vergis je niet. Mensen zoeken altijd iets beters dus als ze van jou een mooi boek, een schrijfles of een telefoonummer kunnen krijgen dan zullen ze maar wat graag hier gebruik vna willen maken omdat zijn namelijk wel op zoek naar een beter , materieel leven. Dat elven wat jij zo verafschuwd.



En daarnaast vergeet niet dat hoe arm iemand ook is , ook deze persoon kan zich afvragen en bedenken waarom jij als rijke , westerse, jonge vrouw in vredesnaam bij hun in hun dorp komt doen. en waarom je niet lekker in je mooie auto , vanuit je mooie burgelijke huis met fflatscreen , onderweg naat school/werk bent in een mooie outfit????( als je begrijpt wat ik bedoel)

Roosje wat leuk dat jij daar ook geweest bent! Waar ben je precies geweest? Nu ik mijn vorige post terug lees lijkt het net of ik het allemaal vreselijk vond maar dat is niet zo. ik heb daar een fantastische tijd gehad. Natuurlijk klaagde ik wel eens toen we weer spaghetti kregen, of toen ik mijn haar heb gewassen met water waar je nou niet bepaald schoon van werd. We klaagde over de hitte, maar ook over de regen en onweersbuien. Maar voor mij valt dat allemaal weg tegen de ervaring die ik heb opgedaan. Wat nog steeds wel moeilijk is, is dat ik geen mensen heb die de ervaring delen maar goed.



Wat je zegt over het niet kunnen wennen toen je terug was herken ik wel maar dat is nu over. Ooit ga ik terug, maar ik heb nu eerst mijn dochter om voor te zorgen.