Psyche
alle pijlers
Waarom is het leven mooi?
zaterdag 11 oktober 2025 om 21:46
Voor velen dan. Ik heb het leven nooit echt ‘mooi’ gevonden. Ik kan best even genieten van de kleine en grote geneugten, maar echt genieten van het leven doe ik niet. Ik heb meer oog voor alle ellende op de wereld ( oorlogen, honger, klimaat ) dan voor de mooie dingen, want naar mijn idee gaan alle mooie dingen (natuur, cultuur, verdraagzaamheid) naar de ‘tering’.
Hoe hang je dan zelf de slingers op om het leven leuker te maken? Ben wel benieuwd hoe mensen daarin staan. Ik en mijn man hebben soms zelfs weleens spijt dat we kinderen op deze wereld hebben gezet. Ik hoor dit nooit van anderen, speelt dit ook bij jullie of helemaal niet? Wat maakt het leven mooi bij jullie?
Hoe hang je dan zelf de slingers op om het leven leuker te maken? Ben wel benieuwd hoe mensen daarin staan. Ik en mijn man hebben soms zelfs weleens spijt dat we kinderen op deze wereld hebben gezet. Ik hoor dit nooit van anderen, speelt dit ook bij jullie of helemaal niet? Wat maakt het leven mooi bij jullie?
zondag 12 oktober 2025 om 19:05
Oh wat mooi dat je er zo tegenaan kijkt. Ik denk dat dit ook wel helpend kan zijn voor mij. Nieuwe inzicht, dank je!Socie schreef: ↑11-10-2025 23:55Mij helpt het om regelmatig even 'uit te zoomen', bv de wereld gaat naar de kloten -> met de wereld komt het goed, uiteindelijk gaan de mensen naar de kloten en herstelt de aarde heus wel. Wij zijn ook maar gewoon een (succesvolle) soort, die komen en gaan. Laten we er in de tussentijd vooral genieten van wat er is en kijken wat je binnen je eigen invloedsfeer kan doen om iets te betekenen.
Misschien klinkt het apart, maar mij helpt het om er als het ware soms een beetje boven te gaan hangen om het geheel te observeren.
Ik ben ook altijd zo ‘zwaar op de hand’ geweest hoor, sinds kind af aan. Toen ik zwanger was ook bij de pop poli gelopen, omdat ik me schuldig voelde dat ik een kind in deze wereld zou brengen. En ik zie het leven zelf ook niet echt als een cadeautje. Daarin herken ik me erg in van die dochter van 17. Als ik niet bestond was het ook een dikke prima.
zondag 12 oktober 2025 om 19:51
Ik heb dit ook hoor en het is een belangrijke reden voor me om kindvrij te zijn. Ik laat het leed van de wereld wel vrij makkelijk van me afglijden, ondanks dat ik best redelijk op de hoogte ben ervan. Ik probeer dankbaar te zijn voor wat ik heb in het leven, want ik had echt veel slechtere kaarten toebedeeld kunnen krijgen. Slingers ophangen doe ik verder niet echt. Werken en slapen slokt al een groot deel van je leven op, in de overige tijd probeer ik dingen te doen die ik leuk vind en waar ik energie uit haal.Mintel88 schreef: ↑12-10-2025 19:05Ik ben ook altijd zo ‘zwaar op de hand’ geweest hoor, sinds kind af aan. Toen ik zwanger was ook bij de pop poli gelopen, omdat ik me schuldig voelde dat ik een kind in deze wereld zou brengen. En ik zie het leven zelf ook niet echt als een cadeautje. Daarin herken ik me erg in van die dochter van 17. Als ik niet bestond was het ook een dikke prima.
zondag 12 oktober 2025 om 20:01
Xantileppe schreef: ↑11-10-2025 22:57Ik herken het bij mijn jongste van 17. Die ziet het leven op een andere manier. Moeite met alle ellende en leed onder mensen. Ze zegt dat ze niet oud wil worden en er ook niet voor gekozen heeft om geboren te worden.
Ze is niet depressief, maar ziet het leven niet perse als een cadeautje.
Ik zie het leven ook niet als cadeautje, ik had er net zo lief niet geweest. En hoef ook niet heel oud te worden en denk soms wel eens, was het maar al zover. Dan had ik rust.
Maar toch ben ik niet depressief en geniet ik van veel dingen. Ik prijs me gelukkig met wat ik heb en heb veel overwonnen om me zo te kunnen voelen.
Maar ik vind het leven geen geschenk en voel een sterke tegenzin voor het ‘pluk de dag’.
I wanna live my life with the volume full!
zondag 12 oktober 2025 om 20:17
Ja, ik denk dat je gelijk hebt. Wel fijn om even op een andere manier te lezen, dan kan ik het ook beter aangeven bij de psycholoog.Verbinder schreef: ↑12-10-2025 06:08Ik denk dat je meer moet gaan kijken naar de gedragspatronen en denkpatronen die je hebt. Het is raar want wat anderen ook al zeiden, de gedachten die je hebt maken niet dat iets verbetert. Als jij denkt dat je niet mag genieten van eten omdat mensen ergens anders het veel minder hebben en geen eten hebben, krijgen die mensen niet ineens eten. Of als je gaat vliegen om naar je vakantie bestemming te gaan en in het vliegtuig je gevoel ineens omslaat en je vakantiegevoel plaatsmaakt voor vooral zwaarte naar het klimaat en doom en gloom, gaat het klimaat niet ineens verbeteren.
Het enige wat gebeurt in deze dynamiek is dat jij je rotter gaat voelen.
Dat is precies het enige wat gebeurt.
Wat gebeurt is een stukje zelf-sabotage. Wat de boel dwarsboomt. Waardoor jij geen blijheid, geluk en kwaliteit kan ervaren.
Heel goed mogelijk dat je bepaalde denkpatronen hebt overgenomen tijdens je opgroeien, van je ouders.
Ik zou denken dat je gebaat zou zijn bij wat cognitieve gedragstherapie. De huisarts kan hier verder mee helpen.
Bij cognitieve gedragstherapie wordt gekeken naar de wisselwerking tussen gedachten, gevoel en gedrag, wat er uit voortvloeit. Het doel is om niet-helpende denkpatronen en gedrag te veranderen.
Het lijkt misschien ergens gerechtvaardigt om te denken in termen van narigheid en zogezegd zorg voor de wereld. Maar het is het niet.
Het maakt dat je je eigen geluk dwarsboomt zeg maar.
zondag 12 oktober 2025 om 20:20
Wat akelig voor je.. mijn vader is een grote pessimist en mijn moeder hartstikke onzeker met altijd een schuldgevoel over van alles. Dus ik heb het zeker niet van een vreemde. Ik wil dit gevoel ook niet overbrengen naar mijn eigen kinderen. Dat is mij grootste angst en zorgt voor nog meer schuldgevoel.PickingUpThePieces schreef: ↑12-10-2025 06:55Ik herken dit, grotendeels van mijn moeder en mijn broertje maar zelf heb ik er ook wel een handje van.
Zowel moeder als broertje zijn chronisch depressief en autistisch(geweest). Moeder leeft inmiddels niet meer en zal het leven hier absoluut niet missen.
Moeder was een zorgzaam introvert type die de wereld en vooral de egoïstische mensheid daarop niet kon verdragen. Kon geen geluk uit dingen halen, zelfs niet uit haar eigen kinderen.
Zelf ben ik natuurlijk opgevoed met een negatieve kijk op de wereld en mens wat niet bepaald meewerkt om het leven “positief” te ervaren. Hiervoor ook al therapie gehad…..
Wat heb jij meegekregen tijdens jouw jeugd van je ouders? Ben je hiervoor ooit in therapie geweest?
Vermoedelijk helpt de burn-out ook niet erg mee om dingen positiever in te zien…
zondag 12 oktober 2025 om 20:22
Hier moet ik om huilen. Dank je voor je lieve bericht. Alles wat je zegt is raak.Qiya schreef: ↑12-10-2025 08:16Het allermooiste wat je anderen kan geven, die het niet hebben is; genieten en het beste in jezelf naar boven halen en daardoor de wereld om je heen een beetje mooier maken. Met jouw kwaliteiten.
Dit helpt niemand, schuldgevoel. Het haalt jezelf en de mensen in je omgeving naar beneden.
Haal het beste uit jezelf, durf te leven. Jij mag er zijn en hebt een plek op deze wereld. Als je dat durft ga je teruggeven op jouw manier.
dinsdag 14 oktober 2025 om 06:01
Genieten is velen van ons niet van huis uit aangeleerd, onze ouders zijn vaak calvinistisch opgevoed.
Het heeft ook een functie, verlang maar nergens naar en wees maar vooral niet hoopvol dan kan het tenminste niet tegenvallen.
Ik had gevoelige, depressieve en angstige ouders met jeugdtrauma's dus die konden me ook weinig bijbrengen op dat gebied. Heeft me vele jaren therapeutisch werk en meditatie gekost om mezelf te herprogrammeren. Ik sta nu meestal op met zin in de dag, schuldgevoelens ervaar ik als aangeleerd, oud gedrag.
Een zekere zwaarte blijft wel in mij, maar dat is die overgevoeligheid dat zit in de hele familie. Ik ben verder ook niet zo van "slingers ophangen," het leven is wat mij betreft niet alleen maar mooi. Je hoeft niet weg te kijken van leed en destructie of dat niet te laten binnenkomen. Ik kan huilen om berichten uit gaza en toch genieten van mijn koffie en de onverwachte zon gistermiddag.
Het heeft ook een functie, verlang maar nergens naar en wees maar vooral niet hoopvol dan kan het tenminste niet tegenvallen.
Ik had gevoelige, depressieve en angstige ouders met jeugdtrauma's dus die konden me ook weinig bijbrengen op dat gebied. Heeft me vele jaren therapeutisch werk en meditatie gekost om mezelf te herprogrammeren. Ik sta nu meestal op met zin in de dag, schuldgevoelens ervaar ik als aangeleerd, oud gedrag.
Een zekere zwaarte blijft wel in mij, maar dat is die overgevoeligheid dat zit in de hele familie. Ik ben verder ook niet zo van "slingers ophangen," het leven is wat mij betreft niet alleen maar mooi. Je hoeft niet weg te kijken van leed en destructie of dat niet te laten binnenkomen. Ik kan huilen om berichten uit gaza en toch genieten van mijn koffie en de onverwachte zon gistermiddag.
zondag 19 oktober 2025 om 18:50
Het kan een goed gevoel geven om binnen jouw kunnen je steentje bij te dragen aan een betere wereld. Ook al lijkt het maar klein en is het probleemin de wereld er niet door opgelost, het is toch mooi en zinvol om te doen.
Jij kan niet genieten van lekker eten zeg je, omdat er zoveel anderen zijn die dat eten niet tot hun beschikking hebben. Misschien helpt het jou je in te zetten voor een bepaald goed doel dat zich hiervoor inzet. Voedselbank bijv. Dat je jouw steentje bijdraagt en je met een voldaan gevoel naar jezelf kan kijken. Ik zet mezelf ook in voor een goed doel en het geeft echt voldoening wanneer ik/we iets bereikt hebben, een mooi bedrag hebben opgehaald bijv. Dat is wel echt iets wat me zingeving geeft, wat ik belangrijk vind in het leven.
Jij kan niet genieten van lekker eten zeg je, omdat er zoveel anderen zijn die dat eten niet tot hun beschikking hebben. Misschien helpt het jou je in te zetten voor een bepaald goed doel dat zich hiervoor inzet. Voedselbank bijv. Dat je jouw steentje bijdraagt en je met een voldaan gevoel naar jezelf kan kijken. Ik zet mezelf ook in voor een goed doel en het geeft echt voldoening wanneer ik/we iets bereikt hebben, een mooi bedrag hebben opgehaald bijv. Dat is wel echt iets wat me zingeving geeft, wat ik belangrijk vind in het leven.
zondag 19 oktober 2025 om 19:01
Ik kan van heel veel kleine en grote dingen genieten. Veel natuur of vriendschap gerelateerd.
Ben ook blij met mijn gezondheid/man/werk/woonomgeving en vrienden.
Helaas ben ik er sinds een jaar of 4 ook echt van overtuigd dat het niet meer goed komt met de wereld. Denk zelf dat we of tengronde gaan aan een gruwelijke oorlog of aan het klimaat. Omdat ik dat vroeger niet dacht voel ik me nu minder gelukkig dan eerder in mijn leven. Nou ja t is wat het is. Vind mijn leven nog steeds een dikke 7,5 maar die 9.....die haal ik niet meer.
Ben ook blij met mijn gezondheid/man/werk/woonomgeving en vrienden.
Helaas ben ik er sinds een jaar of 4 ook echt van overtuigd dat het niet meer goed komt met de wereld. Denk zelf dat we of tengronde gaan aan een gruwelijke oorlog of aan het klimaat. Omdat ik dat vroeger niet dacht voel ik me nu minder gelukkig dan eerder in mijn leven. Nou ja t is wat het is. Vind mijn leven nog steeds een dikke 7,5 maar die 9.....die haal ik niet meer.
maandag 24 november 2025 om 19:46
Ik heb af en toe hetzelfde! Soms voelt het allemaal nietszeggend en zinloos. Ik voel me ook wel eens schuldig als ik iets leuks voor mezelf wil kopen. Denk dan gelijk aan anderen die dat niet kunnen of dat ik de planeet vervuil. Ik probeer de wereld ook leuker te maken voor een ander. Dat geeft mij op de een of andere manier ook een boost. Ik heb laatst een 30- dagen challenge gedaan die mij echt heeft geholpen om even wat luchtigheid of iets leuks te doen in deze sombere dagen. Dus dat is een dikke tip!
Ik kan de originele niet meer vinden die ik toen heb aangeschaft maar ik zag wel een vergelijkbare op Etsy: https://ap.lc/LoGQg
Ik kan de originele niet meer vinden die ik toen heb aangeschaft maar ik zag wel een vergelijkbare op Etsy: https://ap.lc/LoGQg
donderdag 27 november 2025 om 22:17
Bedankt voor de tip Guusje. Inmiddels zijn we weer een tijdje verder en lijkt het de psycholoog ook goed om misschien een vorm van antidepressiva te gaan gebruiken. Ik vind het zelf wel engig, bang voor de bijwerkingen vooral. De gesprekken leveren me wel iets op, maar lang niet voldoende om me iets beter in mijn vel te laten zitten helaas. Ik krijg wel meer grip op hoe ik met negatieve gedachten kan omgaan, maar het sombere gevoel blijft.
vrijdag 28 november 2025 om 07:54
Genieten van kleine en grote dingen is genoeg. Laat je niet wijsmaken dat je gelukkig moet zijn of positief in het leven moet staan. Probeer op z’n hoogst om niet moedeloos te worden. Dankbaarheid oefenen is wel een goede tip om overeind te blijven.
Het leven is het leven. Het is soms mooi, soms niet te doen en het is eindig.
De wereld en de mensheid gaan naar de tering, dat is een feit dat je niet eigenhandig kunt omkeren. Het is niet jouw schuld dat het niet goedkomt. Je bent niet raar dat je er niks aan vindt.
Voor mij zijn de mooie dingen: mijn grappige man, een boswandeling, kunst, soms muziek. Een cadeautje voor iemand verzinnen of iemand ergens mee helpen. Goed slapen, gezond en op tijd eten en mediteren helpt om het minder zwaar te zien.
Het leven is het leven. Het is soms mooi, soms niet te doen en het is eindig.
De wereld en de mensheid gaan naar de tering, dat is een feit dat je niet eigenhandig kunt omkeren. Het is niet jouw schuld dat het niet goedkomt. Je bent niet raar dat je er niks aan vindt.
Voor mij zijn de mooie dingen: mijn grappige man, een boswandeling, kunst, soms muziek. Een cadeautje voor iemand verzinnen of iemand ergens mee helpen. Goed slapen, gezond en op tijd eten en mediteren helpt om het minder zwaar te zien.
vrijdag 28 november 2025 om 07:56
Probeer het gewoon. Misschien geeft het je net dat duwtje dat je nodig hebt.
vrijdag 28 november 2025 om 09:09
Dat je zo’n grote gevoeligheid hebt zegt iets moois over jouw hart. Het is geen tekortkoming, je ziet gewoon de wereld zoals die is en dat raakt je.
Wat ik zelf heb geleerd is om het praktisch te maken: helpt het iemand als ik kapotga van verdriet over alles wat er misgaat in de wereld? Meestal niet. Medeleven is prachtig, medelijden helpt niemand. Daarom probeer ik mijn energie te richten op wat ik wél kan veranderen in mijn eigen kleine wereldje. Dat is effectieve empathie.
Heb je voor jezelf duidelijk wat jouw triggerpunten zijn? Dingen, situaties of mensen die je een (extra) zwaar gevoel geven? Als je dat weet, kun je leren je energie wat meer te beschermen, iets wat echt nodig is als je heel gevoelig bent.
Wat ook kan helpen, is bewust je perspectief verschuiven. Bijvoorbeeld: je eet iets lekkers en in plaats van meteen te denken ‘anderen hebben niks, dus ik mag hier ook niet van genieten’, kun je het ook zo zien: dit moment van genieten geeft mij energie, waardoor ik mij goed voel en de kracht heb om iets goeds te doen voor de mensen om me heen. Of gewoon, ik mag hiervan genieten omdat het mijn eigen dag een beetje lichter maakt, zonder dat het iemand anders schaadt.
Maar ja, het is inderdaad niet makkelijk om alles zo diep te voelen
Wat ik zelf heb geleerd is om het praktisch te maken: helpt het iemand als ik kapotga van verdriet over alles wat er misgaat in de wereld? Meestal niet. Medeleven is prachtig, medelijden helpt niemand. Daarom probeer ik mijn energie te richten op wat ik wél kan veranderen in mijn eigen kleine wereldje. Dat is effectieve empathie.
Heb je voor jezelf duidelijk wat jouw triggerpunten zijn? Dingen, situaties of mensen die je een (extra) zwaar gevoel geven? Als je dat weet, kun je leren je energie wat meer te beschermen, iets wat echt nodig is als je heel gevoelig bent.
Wat ook kan helpen, is bewust je perspectief verschuiven. Bijvoorbeeld: je eet iets lekkers en in plaats van meteen te denken ‘anderen hebben niks, dus ik mag hier ook niet van genieten’, kun je het ook zo zien: dit moment van genieten geeft mij energie, waardoor ik mij goed voel en de kracht heb om iets goeds te doen voor de mensen om me heen. Of gewoon, ik mag hiervan genieten omdat het mijn eigen dag een beetje lichter maakt, zonder dat het iemand anders schaadt.
Maar ja, het is inderdaad niet makkelijk om alles zo diep te voelen
vrijdag 28 november 2025 om 09:19
Je hóeft het ook niet leuk te vinden hè. Vind het altijd een beetje apart dat mensen doen alsof de 'default' status is dat je blij en tevreden en happy moet zijn en dat als je dat niet bent je 'dus' depressief bent. Als je kijkt naar de wereld en het leven lijkt het me best normaal om niet altijd (of misschien wel bijna nooit) blij te zijn dat je er bent.
Het helpt al heel erg om dat gewoon te accepteren en elk geluksmoment als winst te zien. Dan heb je ineens best veel winstmomenten!
Wat dat betreft heb ik wel wat aan Schopenhauer, die heeft daar een aantal dingen over gezegd die voor mij best wel helpend zijn.
- Bedenk dat het leven er niet is om van te genieten, maar om het te verdragen (Deze is misschien wat extreem, maar het helpt wel om dingen in een ander perspectief te zien)
Gelukkig in 22 regels volgens Arthur Schopenhauer
Het helpt al heel erg om dat gewoon te accepteren en elk geluksmoment als winst te zien. Dan heb je ineens best veel winstmomenten!
Wat dat betreft heb ik wel wat aan Schopenhauer, die heeft daar een aantal dingen over gezegd die voor mij best wel helpend zijn.
- Bedenk dat het leven er niet is om van te genieten, maar om het te verdragen (Deze is misschien wat extreem, maar het helpt wel om dingen in een ander perspectief te zien)
Gelukkig in 22 regels volgens Arthur Schopenhauer
vrijdag 28 november 2025 om 12:11
Voor mij zit de schoonheid van het leven vooral heel sterk in zintuiglijke ervaringen. Ik ben niet gezond en kan daardoor bepaalde dingen niet/of ben ik tegen beperkingen aangelopen. Maar: niet in het zintuiglijke. Ik kan zien. Ik kan horen. Ik kan proeven!! En daar geniet ik elke dag zo intens van! Dat kan een luchtschakering zijn of muziek die ik luister. In héél sterke mate, echt in héél sterke mate is het eten en drinken.
Oh en het is ook: het wéten dat bepaalde plekken er zijn. Ook als ik daar niet ben geweest en misschien nooit zal komen. Maar dat ik weet dat er op dit moment ergens besneeuwde sparren staan. Of dat er een Edinburgh is. Of een Florence. Bijvoorbeeld. Alleen al dat dat er ís en dat ik weet dat daar op dit moment mensen zijn (of als het om natuurplekken gaat: dieren) dat vind ik wel zo'n leuke gedachte!
Maar ook: dat er ooit plekken (belangrijk of drukbezocht) wáren. Die nu niet meer ingevuld worden op de manier van 100, 200 of 2000 jaar geleden, maar dat die er wel ooit waren. Dat heb ik dan weer sterk als ik aan kastelen, kloosters, vervallen kerkjes of ruïnes denk.
Oh en het is ook: het wéten dat bepaalde plekken er zijn. Ook als ik daar niet ben geweest en misschien nooit zal komen. Maar dat ik weet dat er op dit moment ergens besneeuwde sparren staan. Of dat er een Edinburgh is. Of een Florence. Bijvoorbeeld. Alleen al dat dat er ís en dat ik weet dat daar op dit moment mensen zijn (of als het om natuurplekken gaat: dieren) dat vind ik wel zo'n leuke gedachte!
Maar ook: dat er ooit plekken (belangrijk of drukbezocht) wáren. Die nu niet meer ingevuld worden op de manier van 100, 200 of 2000 jaar geleden, maar dat die er wel ooit waren. Dat heb ik dan weer sterk als ik aan kastelen, kloosters, vervallen kerkjes of ruïnes denk.
vrijdag 28 november 2025 om 18:22
Wat leuk, dat heb ik ook. Dat er een Glenfeshie is. En of het al sneeuwt in Isafjordur. En dat de lucht niet alleen boven mij is.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
