Weer angst en panie

02-01-2019 02:06 43 berichten
Ik heb een angststoornis al heel lang met ook hoe goede jaren ...daar slik ook ad voor.

In januari is mijn moeder overleden en vlak daarna kreeg ik weer volle paniek en angst weer er boven op gekomen
En nu heb ik het weer aantal weken kreeg ik het weer en zit weer helemaal in de angst

Nu zit iik hier op de bank en kan alleen maar huilen omdat ik me verschrikkelijk naar voel de hele dag angst en paniekaanvallen ....

Psych op vakantie huisarts op vakantie , en ik voel me zo alleen met al die angst
Ik mis mezelf zo .....

Iemand herkening
He allemaal ik heb gelukkig nog wel wat geslapen vanmiddag kontakt met huisarts gehad was vervanger meer oxazepam nemen voor nu.

Morgen is mijn eigen huisarts er weer en vrijdag naar de psycholoog gelukkig.

Ad al over gehad maar ja hij zei dat je nog best kan terugvallen met ad in zeer stress volle situaties.

Maar ik voel me zo rot hele tijd zweten hartkloppingen rillerig en angstig pffff

En deze week ook alleen dat is ook klote nu.

Ik probeer maar wat ontspanning oefeningen te doen en lig op de bank.
Wel wat kunnen eten das wel fijn

Meeeeeeen wat kun je je kut voelen zeg
Alle reacties Link kopieren
Goed zo! Blijven praten ook. Niet terugtrekken. Het is nu ook zwaarder. Winter, donker..

Ik was ook het liefst in bed of op de bank. Geen trek. Nu dwing ik mezelf tot meer dingen. Heb een lieve huisarts. En een goede psych.

Hou vol meid. En neem desnoods tijdelijk ietsje meer oxazepam. Kijk even in de bijsluiter wat het max. Is.

Ik had 4x 2 mg valium nodig om uit mijn angststuip te komen. Nu neem.ik 2 x een halve per dag.

Misschien een zonnebank of sauna pakken als je wat beter bent.

Ik heb een elektrische onderdeken. Helpt ook om te ontspannen.

Knuffel en sterkte 😊😚
Alle reacties Link kopieren
En, heb je nog gebeld naar Sensoor?
Het valt me op dat je liever topics opent, eerlijk gezegd vind ik het ook niet zo netjes om keer op keer om hulp te vragen en zonder nog antwoord te geven weer verdwijnt :(

Ik maakte me echt zorgen; als je nog wakker was had je dat kunnen lezen.
Ik heb toen de tekst maar verwijderd, je leest het kennelijk toch niet.
Zou wel zo vriendelijk zijn geweest als je even had laten weten dat het weer over was, al ben ik blij dat je waarschijnlijk gewoon lekker lag te slapen.
Alle reacties Link kopieren
Lavacakelover schreef:
02-01-2019 23:10
En, heb je nog gebeld naar Sensoor?
Het valt me op dat je liever topics opent, eerlijk gezegd vind ik het ook niet zo netjes om keer op keer om hulp te vragen en zonder nog antwoord te geven weer verdwijnt :(

Ik maakte me echt zorgen; als je nog wakker was had je dat kunnen lezen.
Ik heb toen de tekst maar verwijderd, je leest het kennelijk toch niet.
Zou wel zo vriendelijk zijn geweest als je even had laten weten dat het weer over was, al ben ik blij dat je waarschijnlijk gewoon lekker lag te slapen.

Dat is makkelijker gezegd dan gedaan!
Als je je werkelijk klote voelt ben je al blij als je na uren angst en paniek effies indut of even je ogen dichtdoet of even woorden leest die misschien wat verlichting kunnen geven. En dan kan je niet denken aan de andere forummers.
Op zulke momenten ben je in overlevingsmodus.
Ik begrijp dus goed dat ze niet reageerde op dat moment.
Later heeft ze wel weer gereageert.
Lavacakelover schreef:
02-01-2019 23:10
En, heb je nog gebeld naar Sensoor?
Het valt me op dat je liever topics opent, eerlijk gezegd vind ik het ook niet zo netjes om keer op keer om hulp te vragen en zonder nog antwoord te geven weer verdwijnt :(

Ik maakte me echt zorgen; als je nog wakker was had je dat kunnen lezen.
Ik heb toen de tekst maar verwijderd, je leest het kennelijk toch niet.
Zou wel zo vriendelijk zijn geweest als je even had laten weten dat het weer over was, al ben ik blij dat je waarschijnlijk gewoon lekker lag te slapen.
Sorry Dat was dan onbewust en niet mijn bedoeling
Alle reacties Link kopieren
Hoe gaat het nu met je Engelsedropspikkels?
Lief dat het vraagt, maar het is nog steeds kut eigenlijk ik heb nu heel veel geslapen ik was kapot en uitgeput pffff

Maar ik voel me zo verschrikkelijk naar net of ik echt ziek ben van de angst zo misselijk zweten trillen angst.ik weet niet hoe ik weer een beetje mezelf wordt.

Gisteren zei de huisarts dat ik even eraan over mag geven in bed veel slapen als dat lukt en dan weer kleine dingetjes proberen maar zelfs zoiets kleins als douchen is enorm nu.
Zei noemde het een fase die heus wel wel voorbij gaat, maar ik ben zo bang dat ik zo blijf,
Verbinder schreef:
03-01-2019 00:49
Dat is makkelijker gezegd dan gedaan!
Als je je werkelijk klote voelt ben je al blij als je na uren angst en paniek effies indut of even je ogen dichtdoet of even woorden leest die misschien wat verlichting kunnen geven. En dan kan je niet denken aan de andere forummers.
Op zulke momenten ben je in overlevingsmodus.
Ik begrijp dus goed dat ze niet reageerde op dat moment.
Later heeft ze wel weer gereageert.
Helemaal waar dank je wel💕zelf ervaring mee?
Verbinder schreef:
03-01-2019 00:49
Dat is makkelijker gezegd dan gedaan!
Als je je werkelijk klote voelt ben je al blij als je na uren angst en paniek effies indut of even je ogen dichtdoet of even woorden leest die misschien wat verlichting kunnen geven. En dan kan je niet denken aan de andere forummers.
Op zulke momenten ben je in overlevingsmodus.
Ik begrijp dus goed dat ze niet reageerde op dat moment.
Later heeft ze wel weer gereageert.
Helemaal waar dank je wel💕zelf ervaring mee?
Iemand wakker? Hoe krijg ik mezelf uit deze angststuip? Voel me al weken angstig geen honger trillen raar in Mn hoofd.

Iemand ervaring tips hoop ik
Alle reacties Link kopieren
Engelsedropspikels, wat naar voor je. Ik heb zelf 20+jaar ervaring met angst en paniekaanvallen en herken de golfbeweging in goede en mindere periodes.

Zoals ik je lees verzet je je tegen de angst (wat op zich logisch is) mij helpt het om de angst te laten komen en als het ware recht aan te kijken. In mijn geval ben ik bang om dood te gaan, op het moment dat het me lukt om te denken; dan ga ik maar dood nu, zakt de angst vaak.

Mocht dat niet lukken, afleiding zoeken helpt me ook. Je volledige aandacht ergens anders op richten, bv ik doe vaak een sudocu, luister heel hard muziek (zou je gezien de tijd nu aanraden met een koptelefoon) De trap een aantal keer op en neer rennen (wederom zachtjes nu) kan ook helpen.

Wil je vertellen waarom de angst nu zo opleeft? Teveel stress? Drukte? Iets voorgevallen?
Zou je daar zelf iets in kunnen veranderen? In ieder geval de komende tijd lief zijn voor jezelf en je grenzen (en energie) zo goed mogelijk bewaken.

Sterkte het is een intens k*t gevoel en ik herken je gevoelens van eenzaamheid. Weet dat het weer minder wordt. :hug:
Dank je wel lieve bloem ja ik weet het heb veel verdriet en stress gehad omdat mijn moeder is overleden .....

Maar ik wil het zo graag doorbereken dit ik ben zo bang dat ik het niet meer trek ofzo voel me zo naar .

Ziek van angst is het echt vanmiddag heb ik verjaardag van mijn schoonmoeder en ik wik er zo graag heen maar ik durf niet....

Ik merk ook dat partner er de balen van krijgt omdat ik maar op bed lig ....
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het gevoel heel goed en word er zelf altijd iebelig van als anderen goed bedoeld advies geven. Van medepaniekers is het iets makkelijker omdat die weten wat je voelt.

Het lijkt alsof de angst je nu volledig de baas is. Goed om die niet alle ruimte te geven maar toch proberen om actief te doorbreken. Dus, niet in bed en je volledig laten overspoelen, maar afleiding zoeken of zelf iets actiefs gaan doen. Bewegen doet mij echt goed, stevig wandelen (nu niet natuurlijk) desnoods zoek ik op you tube walk at home op. Je lichaam moet de gierende adrealine op een andere manier kwijt.

Geef je jezelf genoeg ruimte om te rouwen om het verlies van je moeder? Je mag huilen, je mag boos zijn. Voel wat is. Angst is een manier waarop je lichaam zichzelf aangeleerd heeft om te reageren op emotie. Als het je lukt om ruimte en contact te maken met de emotie eronder dooft de angst waarschijnlijk uit. Heb je hulp/ ondersteuning bij het rouwproces?

Hoe gaat je vriend met je om? Ik herken de gedachte dat mijn man me wel zat zal zijn. De vraag is hoe reeel dat is. Vraag het hem en maak bespreekbaar wat er nu zo lastig voor je is.

Vwb de verjaardag van je schoonmoeder, je zegt dat je er graag heen wil. Ik weet niet of jou schoonmoeder op de hoogte is van jou angstklachten? Het kan helpen haar vooraf te vertellen dat het op het moment niet zo goed met je gaat. (Wederom delen dus, haalt vaak lading eraf) Spreek met jezelf af dat je een uurtje gaat en houd het daar dan ook bij. Het kost je w.s. veel energie, maar het zou super fijn zijn als je toch geweest bent toch?
Dank je wel, nou ik merk de laatste dagen echt wel aan vriend dat ie er behoorlijk de balen van krijgt....

Ik kook niet lig maar wat te bibberen bang te wezen en te roepen dat het nooit meer goedkomt er zijn dagen dat ik Mn bed niet uitkom .....herken je dat ook..

Ook het niet kunnen eten

Eigenlijk voelt mijn lijf eh hoofd bevroren bah

Ik denk zeker dat het met de rouw te maken heeft maar ik heb zoveel gehuild niet weggestopt ofzo
En ik mis mijn moeder tuurlijk nu extra zij was altijd mijn baken vooral in angsttijden nu is dat weggevallen en wat een eenzaamheid ....
Alle reacties Link kopieren
Kan het niet zo zijn dat wat je van je vriend ziet onmacht is ipv balen? Heb je hem uitgelegd hoe jij je nu voelt tov hem?

Stress moet eruit, helaas is ons lichaam zo geconditioneerd om dat via angst te doen, waar een ander migraine of buikpijn krijgt.

Ik heb zelf ook periodes dat de angst me verlamt en volledig in zijn greep heeft. Mijn reactie is ook om in bed te gaan liggen, omdat dat dat het 'veiligste' voelt. Maar, zoals ik al zei geef je daarmee de angst de volledige macht. Proberen zelf de regie te nemen en iets doen wat afleid of jezelf in beweging zet, dat is echt beter voor je (al voelt dat nu totaal niet zo) Begin functioneel, zoals bewegen of actief afleiding zoeken, het hoeft niet persé leuk te zijn maar het gaat je echt helpen! Beloon jezelf daarna met iets dat je fijn vind om te doen.

Ikzelf heb jaren thuis gezeten omdat de angst mij zo de baas was. Sinds een tijdje werk ik weer en dat doet me zo enorm goed. Vond het enorm spannend of ik het aan zou kunnen, maar merk dat het mijn wereld en mijn draagkracht echt vergroot. Als je me dit een paar jaar terug had verteld had ik je voor gek verklaard. Ik zeg je dit om aan te geven dat het weer beter wordt..

Heb je trouwens weleens een specifieke angst behandeling gehad?
Ja verlamd idd! Vannacht moest ik plassen en ik durfde niet uit bed hoe achterlijk is dat,,,,,

Ik heb nu een therapeute die daar wel erg in thuis is, ik weet ook zeker van de verjaardag dat ze zegt neem je angst maar mee maar wel gaan.

Eergisteren voor het eerst sinds dagen gewandeld stond te kokhalzen en gister durfde ik weer niets

Ik wil zo graag!
Alle reacties Link kopieren
Als je het al niet gedaan hebt, kijk eens op de site adfstichting.nl Daar staan specifieke adressen (info en lotgenoten) vwb angstklachten.

Ik stuur je voor nu een knuffel, laat je weten hoe je dag verlopen is? Ik moet verder met andere dingen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven