Psyche
alle pijlers
Wispelturig in mijn doen en laten
maandag 27 januari 2020 19:12
Al geruime tijd merk ik dat ik erg wispelturig ben qua activiteiten, afspraken etc.
Ik merk dat ik regelmatig (te) snel afhaak en moeilijk discipline ergens voor kan opbrengen.
Een voorbeeld zijn muzieklessen (toetsen en basgitaar) die ik volg.
Opzicht vind ik het best leuk om te doen, maar vaak ontbreekt het mij aan echte toewijding hiervoor.
Oefen dan ook te weinig en daardoor blijf ik wat hangen in herhalingspatronen.
Hetzelfde heb ik ook wel met mijn werk (dagbesteding voor mensen met ondermeer ASS, autisme).
Heb het hier opzicht goed naar mijn zin.
Maar toch wil ik me nog weleens afmelden..
Voel me dan vaak wat futloos en kan laag in mijn energie zitten.
Vervolgens ontstaat er dan ook wel weer een soort van schuldgevoel (ivm afhaken)..
Ik probeer meer te werken aan (zelf)discipline en verantwoordelijkheidsgevoel.
Toch zijn er momenten dat ik weer kan terugvallen in oude patronen, gewoontes.
Daar baal ik wel van.
Nog een ander voorbeeld is autorijden.
Heb al vrij lang mijn rijbewijs.
Doordat ik zo weinig auto rij, heb ik echter een soort van weerstand hiervoor gekregen; vooral voor drukke plekken (steden, snelwegen etc).
Dat vind ik wel erg jammer en vooral ook dat het hiermee zo ver is gekomen.
Wil er uiteraard geen klaagtopic van maken, maar juist openheid hierover geven.
Heb best wel vaak dat ik mij met volle overgave ergens kan instorten en dan ineens van het ene op het andere moment de teugels weer te makkelijk kan laten vieren.
Vraag me eigenlijk wel af hoe deze wispelturigheid mij zo parten kan spelen.
En wat zou hieraan verder ondermeer ten grondslag kunnen liggen?
Ik begrijp dat het best even lastig is wat ik zoal benoem in dit topic.
Vind het echter belangrijk om in dit probleem wat meer inzicht te gaan krijgen.
Ik merk dat ik regelmatig (te) snel afhaak en moeilijk discipline ergens voor kan opbrengen.
Een voorbeeld zijn muzieklessen (toetsen en basgitaar) die ik volg.
Opzicht vind ik het best leuk om te doen, maar vaak ontbreekt het mij aan echte toewijding hiervoor.
Oefen dan ook te weinig en daardoor blijf ik wat hangen in herhalingspatronen.
Hetzelfde heb ik ook wel met mijn werk (dagbesteding voor mensen met ondermeer ASS, autisme).
Heb het hier opzicht goed naar mijn zin.
Maar toch wil ik me nog weleens afmelden..
Voel me dan vaak wat futloos en kan laag in mijn energie zitten.
Vervolgens ontstaat er dan ook wel weer een soort van schuldgevoel (ivm afhaken)..
Ik probeer meer te werken aan (zelf)discipline en verantwoordelijkheidsgevoel.
Toch zijn er momenten dat ik weer kan terugvallen in oude patronen, gewoontes.
Daar baal ik wel van.
Nog een ander voorbeeld is autorijden.
Heb al vrij lang mijn rijbewijs.
Doordat ik zo weinig auto rij, heb ik echter een soort van weerstand hiervoor gekregen; vooral voor drukke plekken (steden, snelwegen etc).
Dat vind ik wel erg jammer en vooral ook dat het hiermee zo ver is gekomen.
Wil er uiteraard geen klaagtopic van maken, maar juist openheid hierover geven.
Heb best wel vaak dat ik mij met volle overgave ergens kan instorten en dan ineens van het ene op het andere moment de teugels weer te makkelijk kan laten vieren.
Vraag me eigenlijk wel af hoe deze wispelturigheid mij zo parten kan spelen.
En wat zou hieraan verder ondermeer ten grondslag kunnen liggen?
Ik begrijp dat het best even lastig is wat ik zoal benoem in dit topic.
Vind het echter belangrijk om in dit probleem wat meer inzicht te gaan krijgen.
maandag 27 januari 2020 19:29
Je vindt jouw afmeldingen ( ik neem aan dat je je ziek meldt in zulke gevallen, of neem je op het allerallerlaatste moment vrije uren op ? ) zelf wel terecht ? Zou je voor je directe collega alle begrip op kunnen brengen als zij zich 4 keer per jaar “ afmeldt “ vanwege “ laag energiepeil “ of iets anders vaags en jij staat alleen ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 27 januari 2020 19:30
Je werkt als begeleider voor mensen met een dagbesteding?
Of ben jij de deelnemer aan de dagbesteding?
Ik kan het op twee manieren lezen.
Is het optie 1, dan is dit filmpje voor jou best van toepassing :
https://www.youtube.com/watch?v=Sz0o9clVQu8 vanaf 2:28 voor jouw situatie
Of ben jij de deelnemer aan de dagbesteding?
Ik kan het op twee manieren lezen.
Is het optie 1, dan is dit filmpje voor jou best van toepassing :
https://www.youtube.com/watch?v=Sz0o9clVQu8 vanaf 2:28 voor jouw situatie
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
maandag 27 januari 2020 19:31
https://www.youtube.com/watch?v=z48ELAsct2w
Vaker een Snicker eten.
Vaker een Snicker eten.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 27 januari 2020 19:33
maandag 27 januari 2020 19:35
Excuses voor de onduidelijkheid.Doreia* schreef: ↑27-01-2020 19:30Je werkt als begeleider voor mensen met een dagbesteding?
Of ben jij de deelnemer aan de dagbesteding?
Ik kan het op twee manieren lezen.
Is het optie 1, dan is dit filmpje voor jou best van toepassing :
https://www.youtube.com/watch?v=Sz0o9clVQu8 vanaf 2:28 voor jouw situatie
Ik ben deelnemer.
maandag 27 januari 2020 19:42
Dan is het al een stuk begrijpelijker.
Is het dan misschien ook omdat je je kán ziek melden, dat je het dan ook doet?
Ik weet bijvoorbeeld dat ze bij een restaurant echt omhoog zitten als mensen afzeggen van hun dagbesteding. Dan doe je het minder omdat er echt op je gerekend word. Is het misschien het gebrek daaraan waardoor het je ook makkelijk wordt gemaakt?
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
maandag 27 januari 2020 19:45
Vraag jezelf eens af of je de muzieklessen bijv. wel écht leuk vindt. Overigens kan je wispelturigheid ook met je ASS te maken hebben. Als je iets niet leuk vindt om te doen is het lastiger om daar de motivatie voor vast te houden.
Ik voel mijzelf ook weleens futloos. Zeg maar gerust ontzettend down. Alsof mijn lichaam en geest iets anders willen en niet verbonden zijn met elkaar. Dan wil ik ook nog weleens afhaken en mezelf even de tijd geven om te rusten. Maar... soms is het ook goed om jezelf een figuurlijke trap onder je hol te geven. Je kan je niet altijd afmelden en ook al voel je weerstand om iets te ondernemen, vaak helpt het om het toch te doen. Wat vinden je begeleiders ervan als je aan het werk bent? Is hun iets opgevallen w.b.t. je wispelturigheid?
Ik voel mijzelf ook weleens futloos. Zeg maar gerust ontzettend down. Alsof mijn lichaam en geest iets anders willen en niet verbonden zijn met elkaar. Dan wil ik ook nog weleens afhaken en mezelf even de tijd geven om te rusten. Maar... soms is het ook goed om jezelf een figuurlijke trap onder je hol te geven. Je kan je niet altijd afmelden en ook al voel je weerstand om iets te ondernemen, vaak helpt het om het toch te doen. Wat vinden je begeleiders ervan als je aan het werk bent? Is hun iets opgevallen w.b.t. je wispelturigheid?
maandag 27 januari 2020 19:48
@Rosebloom;
Daar geef ik je zeker ook wel gelijk (wat betreft afmelden).
Heb het weleens voorgelegd aan mijn begeleiders.
Als ik aan het werk ben, ben ik wel degelijk gefocused en ook gemotiveerd.
Vaak is het een soort van opstartprobleem en heb ik soms de neiging om me thuis terug te trekken.
Het is belangrijk om hierin meer te gaan vermannen.
Daar geef ik je zeker ook wel gelijk (wat betreft afmelden).
Heb het weleens voorgelegd aan mijn begeleiders.
Als ik aan het werk ben, ben ik wel degelijk gefocused en ook gemotiveerd.
Vaak is het een soort van opstartprobleem en heb ik soms de neiging om me thuis terug te trekken.
Het is belangrijk om hierin meer te gaan vermannen.
maandag 27 januari 2020 19:51
Dus het is voornamelijk dat je geen zin hebt om ergens naar toe te gaan maar dat het uiteindelijk toch best oké is? Dat herken ik wel, soms heb ik ook van die dagen en ik heb geen ASS. Is gewoon menselijk! Ik benoem vaak hardop dat aan iedere dag een einde komt, maar dat ik er het beste van ga maken. Als ik dan eenmaal ergens ben (werk of een vrijetijdsactiviteit) heb ik het prima naar mijn zin en vraag ik me af waar ik nou zo moeilijk over heb gedaan.Spike76 schreef: ↑27-01-2020 19:48@Rosebloom;
Daar geef ik je zeker ook wel gelijk (wat betreft afmelden).
Heb het weleens voorgelegd aan mijn begeleiders.
Als ik aan het werk ben, ben ik wel degelijk gefocused en ook gemotiveerd.
Vaak is het een soort van opstartprobleem en heb ik soms de neiging om me thuis terug te trekken.
Het is belangrijk om hierin meer te gaan vermannen.
maandag 27 januari 2020 20:09
Oh Ja, dit is voor elk mens wel herkenbaar lijkt mij!Rosebloom schreef: ↑27-01-2020 19:51Dus het is voornamelijk dat je geen zin hebt om ergens naar toe te gaan maar dat het uiteindelijk toch best oké is? Dat herken ik wel, soms heb ik ook van die dagen en ik heb geen ASS. Is gewoon menselijk! Ik benoem vaak hardop dat aan iedere dag een einde komt, maar dat ik er het beste van ga maken. Als ik dan eenmaal ergens ben (werk of een vrijetijdsactiviteit) heb ik het prima naar mijn zin en vraag ik me af waar ik nou zo moeilijk over heb gedaan.
dinsdag 28 januari 2020 00:47
Met weinig discipline en de neiging lastige dingen uit de weg te gaan is het verstandig bepaalde dingen niet als keuze te zien.
Als jij de afspraak hebt om x aantal dagen/uren aanwezig te zijn, ben er dan ook.
Is dit structureel teveel voor je, of de tijden of dagen voor jou niet passend bespreek dit dan. Altijd beter om zoiets te bespreken op een rustig moment dan om je zomaar af te melden
Wat vind je van het plan om minimaal 1 keer per week auto te rijden, liefst ook op de wat drukkere plaatsen?
Indien haalbaar:
maak hiervan geen optie waar je onderuit kan maar een verplichting.
Een verplichting klinkt niet fijn, maar soms is het best fijn en goed en zelfs makkelijker omdat je niet steeds opnieuw een keuze hoeft te maken.
Als jij de afspraak hebt om x aantal dagen/uren aanwezig te zijn, ben er dan ook.
Is dit structureel teveel voor je, of de tijden of dagen voor jou niet passend bespreek dit dan. Altijd beter om zoiets te bespreken op een rustig moment dan om je zomaar af te melden
Wat vind je van het plan om minimaal 1 keer per week auto te rijden, liefst ook op de wat drukkere plaatsen?
Indien haalbaar:
maak hiervan geen optie waar je onderuit kan maar een verplichting.
Een verplichting klinkt niet fijn, maar soms is het best fijn en goed en zelfs makkelijker omdat je niet steeds opnieuw een keuze hoeft te maken.
dinsdag 28 januari 2020 05:21
Misschien doe je het gewoon niet graag. Toen ik kledingbakken deed met men vader. Deed ik dit op zich wel graag. Er was het rondrijden buiten kijken, dan bak leegmaken. En de 5 jaar dat ik het deed altijd mee gegaan als hij het wilde. Enkel was er dat het gratis was en volledig door mijn ouders geregeld. Terwijl ik normaal afgekeurd was voor beschutte werkplaats, wegens te traag, of volzet eigenlijk. En gratis werken brengt ook niets op. Zeker als vader enige kostwinner is en mijn lage uitkering vanaf 21 maar opgaat aan duurder wordende leven. Eigenlijk vangt het wat op dat men moeder huismoeder is. Is er niet de mogelijkheid uit te kijken voor iets dat je leuker vind? Misschien lukt het dan vlotter.
dinsdag 28 januari 2020 08:36
Daar heb je zeker gelijk in (even ingaand op de 1e alinea).-KoekieMonster- schreef: ↑28-01-2020 00:47Met weinig discipline en de neiging lastige dingen uit de weg te gaan is het verstandig bepaalde dingen niet als keuze te zien.
Als jij de afspraak hebt om x aantal dagen/uren aanwezig te zijn, ben er dan ook.
Is dit structureel teveel voor je, of de tijden of dagen voor jou niet passend bespreek dit dan. Altijd beter om zoiets te bespreken op een rustig moment dan om je zomaar af te melden
Wat vind je van het plan om minimaal 1 keer per week auto te rijden, liefst ook op de wat drukkere plaatsen?
Indien haalbaar:
maak hiervan geen optie waar je onderuit kan maar een verplichting.
Een verplichting klinkt niet fijn, maar soms is het best fijn en goed en zelfs makkelijker omdat je niet steeds opnieuw een keuze hoeft te maken.
Wat betreft autorijden vind ik het ook inderdaad een goed idee om dit minimaal 1x in de week te gaan doen.
En ook op drukkere plaatsen.
Het is belangrijk om de discipline hiervoor niet te laten verslappen.
dinsdag 28 januari 2020 08:38
Dat is het gekke juist; heb genoeg dingen waar ik blij van word en waar ik me op kan verheugen.
Toch is het probleem wel dat ik de teugels te makkelijk kan laten vieren (wat ik eerder ook al schreef).
En dat zou niet moeten gebeuren.
dinsdag 28 januari 2020 08:42
Het merkwaardige is, dat ik me best veel voorneem (ook veel plan etc).pplakke schreef: ↑28-01-2020 05:21Misschien doe je het gewoon niet graag. Toen ik kledingbakken deed met men vader. Deed ik dit op zich wel graag. Er was het rondrijden buiten kijken, dan bak leegmaken. En de 5 jaar dat ik het deed altijd mee gegaan als hij het wilde. Enkel was er dat het gratis was en volledig door mijn ouders geregeld. Terwijl ik normaal afgekeurd was voor beschutte werkplaats, wegens te traag, of volzet eigenlijk. En gratis werken brengt ook niets op. Zeker als vader enige kostwinner is en mijn lage uitkering vanaf 21 maar opgaat aan duurder wordende leven. Eigenlijk vangt het wat op dat men moeder huismoeder is. Is er niet de mogelijkheid uit te kijken voor iets dat je leuker vind? Misschien lukt het dan vlotter.
Als het erop aankomt, kan ik echter nogal verslappen qua interesse, motivatie etc.
Ik weet het goede gevoel hierin niet vast te houden.
Dat vind ik erg vervelend aan mezelf.
dinsdag 28 januari 2020 11:49
Zeker school deed ik niet graag omdat ik daar dingen moest vragen. Maar ik ging altijd, niet uit motivatie. Maar soort leerplicht dwang, ik dacht anders in instelling opgesloten te worden. De manier hoe deed ik gewoon wat het beste voelde. Dingen doen als ze iets vroegen, maar dan moest ik zelf dingen vragen en dat lag moeilijk. Maar dat probleem had ik niet bij mijn vader. Ik stapte uit aan een bak en moest niets vragen gewoon doen. En bij mijn vader mocht dit, op school was dit blijkbaar groot drama, als ik mijn papieren lees. Alles draait daar om vragen, terwijl ik liever instructies op blad volg desnoods. Maar destijds is mij daar nooit iets van gezegd. Ik had dit dan ook al van in de kleuterklas, en heb natuurlijk ook last van mij kleine IQ. Wat vele dingen moeilijk maakt. Maar eigenlijk dingen doen uit angst opgesloten te worden zo als ik op school had. Dat is ook geen gezonde motivatie. Nu doe ik awel als ik energie heb met mijn Crohn gedoe. En als ik hartjes krijg en de jongeren zijn blij met men raad. Dat is voor mij motivatie om elke dag dwangmatig die vragen proberen te beantwoorden. Het is ook uit verveling maar geeft me iets te doen. Maar als je dat gevoel niet hebt is het volgens mij niet je ding wat je nu doet. Meestal als er iets is dat je graag doet dan heb je zin om dat te doen. En nu heb je dat niet, misschien ander soort dagbesteding. Iets dat je in ding zoekt wat je graag doet. Al is dat makkelijker gezegd dan gevonden.
