Psyche
alle pijlers
Word ik ooit weer de oude? Depressie in het verleden.
zaterdag 2 februari 2019 21:20
Hallo allemaal,
Een paar jaar geleden heb ik in een depressie gezeten en dat heeft ruim anderhalf jaar geduurd.
Voordat ik in die depressie belandde was ik altijd overal positief over en had een enorme energie, maar hoe erg ik ook mijn best doe, ik ben nooit meer dezelfde geworden, ik ben een soort van neutraal, iemand geworden die nooit meer ergens met volle teugen van kan genieten.
Eén en ander heeft ook veel invloed op mijn dagelijks leven, want er komt niets meer uit me. Ten eerste duurt het vaak tot een uur of drie eer ik eens een keertje onder de douche stap, vooral nu het winter is en koud treuzel ik tot een punt dat het bijna niet meer hoeft. Ten tweede kom ik de deur niet meer uit. Waar ik dagelijks wel iets te doen had en er veel plezier in beleefde, zie ik nu het plezier er niet meer in. Het is al heel lang geleden dat ik voor het laatst de stad in ben geweest en de markt daar weet ik de weg al heel lang niet meer.
Ik had een Cinevillepas om onbeperkt naar de bios te gaan en in vier maanden ben ik één keer geweest, dus ik heb hem maar opgezegd.
Eigenlijk kom ik alleen maar buiten om boodschappen te doen en zelfs dat gaat met grote moeite.
Ik voel me niet depressief, maar leef wel alsof het wel zo is.
Mijn vraag: word ik ooit nog mijn oude zelf of moet ik er iets mee om dat te bereiken?
Zijn er ervaringsdeskundigen?
Een paar jaar geleden heb ik in een depressie gezeten en dat heeft ruim anderhalf jaar geduurd.
Voordat ik in die depressie belandde was ik altijd overal positief over en had een enorme energie, maar hoe erg ik ook mijn best doe, ik ben nooit meer dezelfde geworden, ik ben een soort van neutraal, iemand geworden die nooit meer ergens met volle teugen van kan genieten.
Eén en ander heeft ook veel invloed op mijn dagelijks leven, want er komt niets meer uit me. Ten eerste duurt het vaak tot een uur of drie eer ik eens een keertje onder de douche stap, vooral nu het winter is en koud treuzel ik tot een punt dat het bijna niet meer hoeft. Ten tweede kom ik de deur niet meer uit. Waar ik dagelijks wel iets te doen had en er veel plezier in beleefde, zie ik nu het plezier er niet meer in. Het is al heel lang geleden dat ik voor het laatst de stad in ben geweest en de markt daar weet ik de weg al heel lang niet meer.
Ik had een Cinevillepas om onbeperkt naar de bios te gaan en in vier maanden ben ik één keer geweest, dus ik heb hem maar opgezegd.
Eigenlijk kom ik alleen maar buiten om boodschappen te doen en zelfs dat gaat met grote moeite.
Ik voel me niet depressief, maar leef wel alsof het wel zo is.
Mijn vraag: word ik ooit nog mijn oude zelf of moet ik er iets mee om dat te bereiken?
Zijn er ervaringsdeskundigen?
woensdag 20 februari 2019 11:49
Bij mij leggen ze 't gewoon bij de voordeur tegenwoordig. Wel zo makkelijk. Hier komt de pakketdienst meestal tussen 11 en 12. Soms ben ik op dat tijdstip wandelen of boodschappen doen, maar heel fijn als het er dan gewoon al ligt bij thuiskomst.SadButTrue999 schreef: ↑18-02-2019 22:47Heb zo'n hekel aan pakjes laten bezorgen, doe het zelden en liefst alleen als je kan kiezen voor avondbezorging. Dan is de wachttijd nog te overzien en kan je gewoon de deur uit als je een boodschapje wil gaan doen.
Ook balen als ze het bij buren afgeven, helaas heb ik geen buren die het dan even afgeven maar moet ik er steeds zelf aan gaan bellen in de hoop dat ze thuis zijn én dat ze opendoen.
woensdag 20 februari 2019 12:46
Ik ben moe van het vechten om te overleven. Gesprekken bij de psychiater zijn zwaar en verandering is nodig om hieruit te komen. Ik verlies alleen mijn motivatie om door te gaan, omdat ik en bang en zo klaar ben met vechten. Ik vecht al mijn hele jeugd om mezelf staande te houden.
woensdag 20 februari 2019 12:51
Dan stoppen met vechten en het leven over je heen laten komen.Coconuts12 schreef: ↑20-02-2019 12:46Ik ben moe van het vechten om te overleven. Gesprekken bij de psychiater zijn zwaar en verandering is nodig om hieruit te komen. Ik verlies alleen mijn motivatie om door te gaan, omdat ik en bang en zo klaar ben met vechten. Ik vecht al mijn hele jeugd om mezelf staande te houden.
Weet je, als je vecht, is er altijd iets dat terug vecht. Als je loslaat komt alles meestal vanzelf op je pad.
Een ouwe Chinees zei eens: Bij gebrek aan een tegenstander stoten de aanvallen van de vijand vanzelf af.
Jij bent je eigen vijand, dus relax, ga je gangetje, doe je ding. Het leven is geen wedstrijd.
woensdag 20 februari 2019 12:55
Go Cateau! Je mag pas weer forummen als je buiten bent geweest!
Hier supernieuws: vanochtend gezwommen!
woensdag 20 februari 2019 12:55
Mooi gezegde. Vroeger had ik tegenstanders genoeg waartegen ik moest vechten om te overleven. Nu zitten ze in mijn hoofd en dat moet ik nu verwerken. Dat is zwaar.Cateautje schreef: ↑20-02-2019 12:51Dan stoppen met vechten en het leven over je heen laten komen.
Weet je, als je vecht, is er altijd iets dat terug vecht. Als je loslaat komt alles meestal vanzelf op je pad.
Een ouwe Chinees zei eens: Bij gebrek aan een tegenstander stoten de aanvallen van de vijand vanzelf af.
Jij bent je eigen vijand, dus relax, ga je gangetje, doe je ding. Het leven is geen wedstrijd.
woensdag 20 februari 2019 12:57
Het is zo zwaar als je het zelf maakt.Coconuts12 schreef: ↑20-02-2019 12:55Mooi gezegde. Vroeger had ik tegenstanders genoeg waartegen ik moest vechten om te overleven. Nu zitten ze in mijn hoofd en dat moet ik nu verwerken. Dat is zwaar.
Werk aan jezelf, maar niet aan oude vijanden, die hebben al genoeg tijd van je geroofd. Zonde van je leven.
woensdag 20 februari 2019 13:02
Mijn psych begint er nu pas net aan... Hij vindt dat ik het niet onverwerkt mag laten, omdat die juist voor de depressie hebben gezorgd. Er speelt nogal wat in mijn leven. Werken aan mezelf doe ik zeker!
woensdag 20 februari 2019 13:07
Tja, voor je psych moet de schoorsteen ook roken.Coconuts12 schreef: ↑20-02-2019 13:02Mijn psych begint er nu pas net aan... Hij vindt dat ik het niet onverwerkt mag laten, omdat die juist voor de depressie hebben gezorgd. Er speelt nogal wat in mijn leven. Werken aan mezelf doe ik zeker!
Ik snap hoe het voelt als er veel speelt in je leven, maar laat de psych er niet teveel tijd aan spenderen, daar word je in de loop van de tijd ook niet vrolijker van.
Je hebt het allemaal al een keer meegemaakt en dan moet je er nu weer doorheen, dat is dan de tweede keer, ik vind dat een beetje veel, dus verwerk je eigen gevoelens, maar besteed niet teveel aandacht aan mensen die jouw aandacht niet waard zijn.
Het wordt ook een gebed zonder end als je je daarin vastbijt.
woensdag 20 februari 2019 13:22
Ja! Dat weet ik nog! Iets met spullen die ongebruikt blijven en joggen dat niet je ding is.
Wanneer is ie binnen? Wil je dan een dubbele schop onder je kont? (Naar buiten èn je stopwatch gebruiken)
woensdag 20 februari 2019 13:23
Nouhouhou, je lacht me uit.
Maar ik kan hem maar in huis hebben, voor de tijd dat het wel weer gezapig gaat, toch?
Bezorgtijd 15 dagen.
woensdag 20 februari 2019 13:52
De psych is er om mij te helpen. En ik zal er nogmaals doorheen moeten om het uberhaubt te kunnen verwerken.Cateautje schreef: ↑20-02-2019 13:07Tja, voor je psych moet de schoorsteen ook roken.
Ik snap hoe het voelt als er veel speelt in je leven, maar laat de psych er niet teveel tijd aan spenderen, daar word je in de loop van de tijd ook niet vrolijker van.
Je hebt het allemaal al een keer meegemaakt en dan moet je er nu weer doorheen, dat is dan de tweede keer, ik vind dat een beetje veel, dus verwerk je eigen gevoelens, maar besteed niet teveel aandacht aan mensen die jouw aandacht niet waard zijn.
Het wordt ook een gebed zonder end als je je daarin vastbijt.
woensdag 20 februari 2019 13:53
.
woensdag 20 februari 2019 14:53
Zoooo, daar ben ik weer.
Helaas voor niets naar de Action gegaan. Ik ging voor kattenhuisjes, maar ze waren bij twee filialen al uitverkocht. Lekker handig.
Nou ja, ik heb twee nieuwe dagboeken gekocht en ben nog eventjes naar de Aldi gereden voor wat lekkers, dat is een hele doos vol geworden.
Maar goed, ik heb me van mijn taak gekwijt, dus kan nu relaxen.
Het is heerlijk buiten!
Helaas voor niets naar de Action gegaan. Ik ging voor kattenhuisjes, maar ze waren bij twee filialen al uitverkocht. Lekker handig.
Nou ja, ik heb twee nieuwe dagboeken gekocht en ben nog eventjes naar de Aldi gereden voor wat lekkers, dat is een hele doos vol geworden.
Maar goed, ik heb me van mijn taak gekwijt, dus kan nu relaxen.
Het is heerlijk buiten!
woensdag 20 februari 2019 14:57
Ik zit sinds gisteren weer in 'n dip. De eerste week met lekkere zonnige dagen trokken me er even uit: ik ging weer dagelijks wandelen en heb ruim een week veel gezonder gegeten met meer groente en minder junk en ben zelfs alweer 'n kilo afgevallen. Maar nu is het al niet meer genoeg dat de zon schijnt en de temperatuur mild. Ik voel me weer gewoon depri.
woensdag 20 februari 2019 15:11
woensdag 20 februari 2019 15:21
Snap goed wat je bedoeld, het komt en gaat. Zelfs op één dag kan er verschil zijn met hoe je je voelt.
Ik kan nu wel een riedeltje af gaan steken over discipline, maar dat heb ik zelf ook niet, dus dat kan ik me tegenover jou niet permitteren, maar ik ben net buiten geweest en ben er echt van opgeknapt, ook al zat ik op de brommer, dus ik zou zeggen, ga eventjes naar buiten, een frisse neus halen, dat zal je vast en zeker goed doen.
Ik kan nu wel een riedeltje af gaan steken over discipline, maar dat heb ik zelf ook niet, dus dat kan ik me tegenover jou niet permitteren, maar ik ben net buiten geweest en ben er echt van opgeknapt, ook al zat ik op de brommer, dus ik zou zeggen, ga eventjes naar buiten, een frisse neus halen, dat zal je vast en zeker goed doen.
